ამბობენ, რომ პრემიერ ზურაბ ჟვანიას მკვლელობა მიხეილ სააკაშვილისა და, საერთოდ, “ნაცმოძრაობისთვის” განაჩენი იქნება, თუმცა “ქართული სიტყვის” შეკითხვაზე, ჟვანიას მკვლელობის ობიექტური გამოძიების შემდეგ, სააკაშვილი ციხეში აღმოჩნდება თუ არა, გარდაცვლილი პრემიერის ძმა, დეპუტატი გოგლა ჟვანია პირდაპირი პასუხისგან თავს იკავებს და ამბობს, ამას გამოძიება გადაწყვეტსო... მოკლედ, გამოძიების დეტალებს არ ამხელს, მაგრამ “ქართულ სიტყვასთან” ექსკლუზიურ ინტერვიუში გოგლა ჟვანია რამდენიმე მნიშვნელოვან მინიშნებას აკეთებს. ასე, მაგალითად, ამბობს, რომ მკვლელობამდე რამდენიმე ხნით ადრე, მიაწოდეს ინფორმაცია, რომლის თანახმადაც, ზურაბ ჟვანიას სიცოცხლეს გარკვეული საფრთხე ემუქრებოდა, თუმცა პრემიერი ამ ინფორმაციას სერიოზულად არ მიუდგა... ისე, ალბათ, სიმბოლურია: გოგლა ჟვანიას ზუსტად იმ დღეს შევხვდი, როცა სასამართლომ ბაჩო ახალაიას რამდენიმე ბრალდება მოუხსნა... გაურკვეველ ვითარებაში გარდაცვლილ პრემიერის ძმასთან საუბარი, ცხადია, ამ თემით დავიწყე.
_ ბატონო გოგლა, მართალია, ზურაბ ჟვანიას ბურუსით მოცულ გარდაცვალებასთან კავშირი არ აქვს, მაგრამ სასამართლომ ბაჩო ახალაია სამ ეპიზოდში უდანაშაულოდ სცნო. არადა, საზოგადოებას სამართლიანობის აღდგენის მოლოდინი აქვს...
_ ქვეყანაში სამართლიანობის აღდგენის პროცესი კოჭლობით მიდის და ამაში, პრინციპში, ჩემს პასუხისმგებლობასაც ვხედავ... ვფიქრობ, პარლამენტმა თავის თავზე გარკვეული პასუხისმგებლობა უნდა აიღოს და იმ პროცესს, რომელიც საქართველოში “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ ვითარდებოდა, პოლიტიკური შეფასება მისცეს...
_ პარლამენტი პოლიტიკური შეფასებისგან თავს რატომ იკავებს?
_ ჩემთვის ამაზე საუბარი ძნელია, თუმცა ბაჩო ახალაიასთვის ბრალდებების მოხსნის ფონზე, პარლამენტის უახლოეს სხდომაზე ამ საკითხს წამოვწევ. 9 წლის განმავლობაში ძალადობა, ადამიანის ტანჯვა-წამება და სხვა უსამართლობა სხვადასხვა სახელმწიფო ინსტიტუტის მიერ ხდებოდა და ამ კუთხით მნიშვნელოვანი სასამართლოც იყო. ამიტომ, სასამართლო სისტემაში, მგონი, რადიკალური რეფორმები გვაქვს გასატარებელი... დასავლეთიდან დღესაც ქადაგებენ, რომ ძალაუფლების გადაცემა დემოკრატიულად მოხდა, თუმცა ეს არჩევნები კი არა, რეალურად, ბრძოლა იყო რეჟიმსა და საზოგადოებას შორის... რამდენიმე დღის წინ, პარლამენტში სახალხო დამცველის ანგარიში მოვისმინეთ, საიდანაც ცალსახად ჩანს, რომ სისტემური დანაშაული ხდებოდა, რაც იმას ნიშნავს, რომ დანაშაულებრივ ქმედებებში მთელი სახელმწიფო მანქანა იყო ჩართული... მოკლედ, ყველაფერ ამას შეფასება შეფასებისთვის კი არა, იმიტომ სჭირდება, რომ ადექვატური ნაბიჯები მოჰყვეს...
_ ბატონო გოგლა, სისტემური დანაშაულის ნიშნები, ვფიქრობ, ჯერ კიდევ 2005 წლის 3 თებერვალს გამოჩნდა. ყოველ შემთხვევაში, ბავშვსაც კი არ სჯერა, რომ პრემიერი ჟვანია გაზით გაიგუდა...
_ გეთანხმებით...
_ ბატონო გოგლა, პოლიტიკაში თქვენი ჩართვის ერთ-ერთი მიზეზი ის ხომ არ იყო, რომ ზურაბ ჟვანიას მკვლელობა ობიექტურად იქნეს გამოძიებული?
_ აპოლიტიკური ადამიანი ვიყავი და არც ახლა მიმაჩნია, რომ პოლიტიკა ჩემი მოწოდებაა, ცხოვრებაში სხვა ინტერესები მაქვს, მაგრამ მას მერე, რაც ჩემი ძმა მოკლეს, იძულებული გავხდი, საზოგადოებრივ ასპარეზზე გამოვსულიყავი, თუმცა ეს პოლიტიკური აქტიურობა არ იყო. უბრალოდ, ვცდილობდი, ჩემი სათქმელი საზოგადოებამდე მიმეტანა. ამ საზოგადოებრივმა აქტიურობამ კი, ჩემი პოლიტიკურ პროცესებში ჩართვა გამოიწვია _ პოლიტიკაში ბადრი პატარკაციშვილთან ერთად წავედი...
_ თქვენი დეპუტატობა ერთგვარი ბერკეტია, რომ ჟვანიას მკვლელობაზე საზოგადოებამ სიმართლე გაიგოს?
_ როცა გადავწყვიტე, რომ დეპუტატი გავმხდარიყავი, ერთ-ერთი ფაქტორი, ბუნებრივია, ისიც იყო, რომ ზურას საქმე ბოლომდე მისულიყო, თუმცა ეს გადამწყვეტი არ ყოფილა, რადგან სიმართლის თქმა პარლამენტსგარეთაც შეიძლება. სხვათა შორის, ზურას მკვლელობის გამოძიებამ წინ მნიშვნელოვნად წაიწია...
_ ბატონო გოგლა, რა ამის პასუხია და, ახლა გამახსენდა: “ვარდების რევოლუცია” ახალი მომხდარი იყო, “რუსთავი 2”-ზე თქვენი, ასე ვთქვათ, მამხილებელი სიუჟეტი რომ გავიდა _ საუბარი, თუ არ ვცდები, ელიავას ბაზრობის წილებს ეხებოდა... როცა “გამარჯვებული ხალხის ტელევიზია” რევოლუციის ერთ-ერთი ავტორის ძმაზე ასეთ სიუჟეტს ამზადებს, ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ზურაბ ჟვანიას რევოლუციონერები 2003 წლის 23 ნოემბრიდანვე ებრძოდნენ?
_ ეს ეპიზოდი ჩემთვის სახალისოა, რადგან სიუჟეტი ეთერში საინტერესო დღეს გავიდა.
_ რას გულისხმობთ?
_ სწორედ ამ დღეს აჭარაში ხიდები ააფეთქეს და ქვეყანა სერიოზული კრიზისის პირას იდგა. ამ დროს, გასაოცარი იყო, რომ 9-საათიანი “კურიერი” აჭარის მოვლენებით კი არა, ამ შეთითხნილი სიუჟეტით დაიწყო. ეს პირადი ინტერესი იყო _ ეროსი კიწმარიშვილი ზურაზე განაწყენებული გახლდათ...
ზურას წინააღმდეგ იმ გუნდისგან, რომელსაც “ნაცმოძრაობა” ჰქვია, ინტენსიური ბრძოლა მიმდინარეობდა და ცდილობდნენ, რეფორმები, რომლის გატარებასაც აპირებდა, შეფერხებულიყო. კარგად მახსოვს, ზურას პარლამენტში ე.წ. ეკონომიკური ამნისტიის გატანა ძალიან გაუჭირდა. არადა, ეს ძალიან მნიშვნელოვანი კანონი იყო, რადგან ბიზნესზე მაკონტროლებელი ორგანოების წნეხი უნდა მოხსნილიყო და ქვეყნის განვითარება ერთგვარი სუფთა ფურცლით დაწყებულიყო. ამ კანონის წინააღმდეგ “ნაციონალები”, განსაკუთრებით კი, გიგა ბოკერია აქტიურობდა...
ოქრუაშვილ-ბარამიძის დაპირისპირებაც ყველას გვახსოვს _ ერთი მინისტრი მეორეს დაპატიმებას უპირებდა... მოკლედ, ბევრი რაღაც ზედაპირზე იდო...
_ ისე, გია ბარამიძემ, სხვა რამეზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, ჟვანიას არც ეს “გადარჩენა” დაუფასა. ამ თემაზე საუბარს ცოტა გვიან ვაპირებდი, მაგრამ სიტყვამ მოიტანა და, მეგობრებმა ზურას რატომ უღალატეს?
_ ამათ პოლიტიკურ მეგობრებს ვუწოდებდი, თორემ ზურას მეგობრები უმეტესად პოლიტიკის გარეთ მყოფები იყვნენ...
_ ხათუნა გოგორიშვილი, ან მიშა მაჭავარიანი ზურა ჟვანიას მეგობარი არ იყო?
_ ხათუნა უნივერსიტეტის მეგობარი იყო, მაჭავარიანი კი, ზურას მეგობარი ნამდვილად არ ყოფილა... ესენი პოლიტიკური მეგობრები იყვნენ და ზურას გარემოცვაში მას შემდეგ მოხვდნენ, რაც ზურამ აქტიური პოლიტიკური ნაბიჯების გადადგმა დაიწყო. მახსოვს, როცა პოლიტიკურ მოღვაწეობას იწყებდა, მთავაზობდა, რომ პარტიაში შევსულიყავი, მაგრამ ვუთხარი, პოლიტიკა არ მაინტერესებს-მეთქი. სხვათა შორის, ახლობლებსა და ნათესავებსაც სთავაზობდა, მაგრამ ბევრმა, სხვადასხვა მიზეზით, თავი შეიკავა... ზურას უახლოესი ადამიანები და ნამდვილი მეგობრები პოლიტიკაში არ იყვნენ!
რაც შეეხება პოლიტიკურ გუნდს, რასაც შეიძლება, პოლიტიკური მეგობრობაც დავარქვათ, ამ ადამიანებისგან ერთგვარი გმირობა და თავდადება იქნებოდა, რომ სიმართლე ეთქვათ და, პრინციპში, ზურას ღირსება დაეცვათ... მათ სიჩუმეს ცხოვრებისეული სიკეთეები და კომფორტი მოჰყვა...
_ ე.წ. ჟვანიას გუნდის იმ წევრებთან, რომლებიც “განაციონალდნენ”, ამ თემებზე საუბარი არ გქონიათ? ყური მაქვს მოკრული, გია ბარამიძე ცდილობდა, ოჯახის წევრები ჟვანიას ცხედრის ექსპერტიზას არ დასწრებოდნენო...
_ ხათუნა გოგორიშვილის პოზიცია თავიდან ისეთივე იყო, როგორიც ჩვენი, რომ ზურას გარდაცვალება უბედური შემთხვევა არ იყო... ოჯახშიც ხშირად მოდიოდა...
_ მერე, პოზიცია რატომ შეიცვალა?
_ ვერ ვიტყვი, რომ ხათუნამ პოზიცია შეიცვალა... შეიძლება, საჯაროდ არ აფიქსირებს... მრავალი წელია, ხათუნასთან ურთიერთობა არ მაქვს...
გია ბარამიძეს ცოტა უცნაური პოზიცია არაერთხელ დაუფიქსირებია, რაც გულდასაწყვეტია...
_ ბარამიძეს, როგორც იტყვიან, კაცურადაც არ დალაპარაკებიხართ?
_ რაღაზე უნდა ველაპარაკო? ადამიანი სისულელეს რომ იტყვის, მასთან ლაპარაკს რაღა აზრი აქვს, მით უმეტეს, რომ ბარამიძე ჩემი ახლობელი არასოდეს ყოფილა...
_ ეს ადამიანები ზურას სიცოცხლეში, როგორც ვიცი, დედათქვენთან ახლობლობდნენ...
_ კი, რა თქმა უნდა... ისე, არიან ადამიანები, რომელთაც თავიანთი პოზიცია დაიცვეს და ზურას ერთგულებიც დარჩნენ...
_ სხვათა შორის, ჟვანიას გუნდიდან ერთ-ერთი ყველაზე თვალშისაცემი დათო ტყეშელაშვილის ტრანსფორმაცია იყო, რომელიც პირველი ოქტომბრის არჩევნებამდე სააკაშვილის ადმინისტრაციას ხელმძღვანელობდა... მოარული ინფორმაციით, ბარამიძემ იმ ტრაგედიის შესახებ, რაც ჟვანიას შეემთხვა, წინასწარ იცოდა. თუკი, მართლაც, ასეა, რატომ გაკეთდა აქცენტი მაინცდამაინც ბარამიძეზე, რომ ჟვანიას მკვლელობაში ჩაეთრიათ?
_ არ ვიცი, გია ბარამიძემ წინასწარ რა იცოდა, მაგრამ ჩემი ინფორმაციით, ზურას სიკვდილის შემდეგ, მონაწილეობა რაღაც სისულელეებში, ანუ გაფორმებაში აქვს მიღებული...
_ ჰოდა, ამ “სისულელეებში” მაინცდამაინც ბარამიძე რატომ ჩართეს?
_ ბარამიძეს საზოგადოება ისე აღიქვამდა, როგორც ზურას უახლოესი გარემოცვის წევრს... “ნაციონალებს” იმის ილუზია უნდა შეექმნათ, რომ ზურას მთელი გუნდი მათ გვერდით იდგა...
_ ზურაბ ნოღაიდელიც პრემიერად ამ მოტივით დანიშნეს?
_ კი... პირდაპირ გეტყვით: ჩვენთანაც უნდოდათ ურთიერთობის დალაგება. ზურას პანაშვიდზე შემომთავაზეს, რომ დეპუტატი გავმხდარიყავი.
_ კონკრეტულად ვინ შემოგთავაზათ?
_ ამას ახლა მნიშვნელობა არ აქვს...
_ ანუ, დეპუტატობა გაჩუმების სანაცვლოდ შემოგთავაზეს?
_ არა, უბრალოდ, უნდოდათ, რომ მათ გუნდში ვყოფილიყავი, თორემ მაშინ ჩუმად ვიყავი, რადგან მთელ ოჯახს შოკი გვქონდა... ამ შემოთავაზებაზე, ბუნებრივია, უარი ვთქვი...
სხვათა შორის, პირველ თვეებში, სანდრა დედაჩემთან რეგულარულად დადიოდა, ბავშვებთან საჩუქრები მოჰქონდა, მაგრამ როცა დედაჩემმა სანდრას რამდენჯერმე არასასიამოვნო შეკითხვა დაუსვა, ჩვენი ოჯახიდან გაქრა! მოკლედ, მათი გეგმა ასეთი იყო: საზოგადოებისა და დასავლეთისთვის ეჩვენებინათ, რომ მართლები იყვნენ!
_ არ გაგიკვირდათ, ზურაბ ნოღაიდელი პრემიერობაზე რომ დასთანხმდა?
_ პოლიტიკაში არაფერი მიკვირს და მორალისტობასა და პრინციპულობასაც არავისგან ვითხოვ!
_ ბატონო გოგლა, რამეთუ მეგობრებზე ვლაპარაკობთ, ცხადია, ნინო ბურჯანაძეს გვერდს ვერ ავუვლით, რომელიც იმხანად ქვეყნის მეორე პირი იყო. მოარული ინფორმაციით, ჟვანიას გარდაცვალების დროს, ბურჯანაძე უცხოეთში იმყოფებოდა და განაცხადა, ახლა, მაგის გამო შვებულებას ვერ შევწყვეტო... დღეს, როცა ჟვანიას საქმის ხელახალი გამოძიება მიმდინარეობს, ბურჯანაძის თუნდაც მორალური პასუხისგების საკითხი არ უნდა დადგეს, ან არ უნდა დაიკითხოს?
_ გამომძიებლების გადასაწყვეტია, ვინ უნდა დაკითხონ და ვინ _ არა. არ მგონია, რომ ბურჯანაძეს რამე ფასეული ინფორმაციის მიწოდება შეეძლოს...
რაც შეეხება პოლიტიკურ პასუხისგებლობას, ბურჯანაძე პროცესებისგან შორს იყო, იმ დროს ზურასთან კარგი ურთიერთობაც არ ჰქონდა...
_ როგორც ამბობენ, “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ, ბურჯანაძემ კონტროლის პალატის თავმჯდომარედ დათო ტყეშელაშვილის დანიშვნაზე განაცხადა უარი და ჟვანიასთან ურთიერთობა სწორედ ამიტომ დაეძაბა...
_ დეტალები არ ვიცი, თუმცა ვიცი, რომ კარგი ურთიერთობა არ ჰქონდათ... პოლიტიკური გუნდიდან რაღაც ნაბიჯებს ყველაზე ნაკლებად ბურჯანაძისგან ველოდი, თუმცა ბურჯანაძის პასუხისმგებლობა სხვა საქმეებზე იკვეთება, თუნდაც 2007 წლის 7 ნოემბერსა და 2008 წლის ვადამდელ არჩევნებზე მისი პოზიცია ჩემთვის ძალიან საეჭვოდ გამოიყურებოდა. მაშინ მნიშვნელოვანი როლის შესრულება შეეძლო, მაგრამ ვერ შეასრულა...
_ ბატონო გოგლა, ის, რომ “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ პრეზიდენტობის სურვილი არ გამოთქვა, იყო თუ არა ზურაბ ჟვანიას საბედისწერო შეცდომა?
_ დღევანდელი გადასახედიდან, ზურას გადარჩენის შანსი თეორიულადაც არ ჰქონდა!
_ არც მაშინ, პრემიერობაზე უარი რომ ეთქვა?
_ თუ პოლიტიკიდან წავიდოდა, გადარჩებოდა!
_ “გადარჩენაში” სიცოცხლეს გულისხმობთ?
_ დიახ... ზურა, პრაქტიკულად, პროცესების საწინააღმდეგოდ მიდიოდა.
_ რას გულისხმობთ?
_ საქართველოში ბოლო ცხრა წლის განმავლობაში განვითარებულ მოვლენებს რომ ვაფასებ, მიმაჩნია, რომ ზურა კონტექსტიდან იყო ამოვარდნილი!
_ მაშასადამე, ზურას მოკვლა რევოლუციამდე გადაწყდა?
_ იმის თქმისგან, მოკვლის გადაწყვეტილება კონკრეტულად ვინ და როდის მიიღო, ახლა თავს შევიკავებ, მაგრამ ცალსახაა, რომ ზურას ჩამოცილება უნდოდათ. კონკრეტული ადამიანები იმის დაფიქსირებას არც ერიდებოდნენ, რომ ზურა ყველა ხერხით უნდა ჩამოეცილებინათ და ათას ხრიკსაც უწყობდნენ.
_ ამ თემაზე ზურასთან თუ გილაპარაკიათ? ხომ არ გრძნობდა, რომ მის მოცილებას გეგმავდნენ?
_ რევოლუციის შემდეგ, ზურასთან ღრმა საუბარი არ მქონია... სხვათა შორის, იმაზე საუბარი, რომ პარლამენტის თავმჯდომარეობიდან გადამდგარიყო, ბევრად ადრე დავიწყეთ, ვიდრე გადადგებოდა.
_ მაინც, როდის?
_ ამ თემაზე, ალბათ, 2001 წლის ზაფხულის დასაწყისში ვესაუბრე და ეს აზრი მოეწონა...
_ ანუ, შესთავაზეთ, რომ პარლამენტის თავმჯდომარეობა დაეტოვებინა?
_ ვერ ვიტყვი, რომ ეს გადაწყვეტილება ჩემს გამო მიიღო, მაგრამ ეს აზრი პირველად ჩემგან მოისმინა, მოეწონა და შესაბამის მომენტს ელოდა...
სხვათა შორის, “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ, ჩვენს ოჯახში მუდმივად არსებობდა შიში, რომ ზურას მოკლავდნენ. დედაჩემსაც არაერთხელ უთქვამს, შვილს მომიკლავენო...
_ ამ შიშზე ზურას როგორი რეაქცია ჰქონდა?
_ მთლად სერიოზულად არ ეკიდებოდა... ერთხელ, საფრთხის შემცველი კონკრეტული ინფორმაცია მივაწოდე, მაგრამ ვერ ვიტყვი, რომ სერიოზულად მოეკიდა...
_ ეს ინფორმაცია როდის მიაწოდეთ?
_ გარდაცვალებამდე ორი თვით ადრე...
_ ეს ინფორმაცია ლიკვიდაციას ეხებოდა?
_ საკმაოდ საფრთხისშემცველი იყო _ მის მოცილებაზე იყო საუბარი კონკრეტული ადამიანების წრეში...
_ ეს ინფორმაცია ვინ მოგაწოდათ?
_ კონკრეტულმა ადამიანებმა... წრე იმდენად სერიოზული იყო, რომ ვფიქრობ, ეს ინფორმაცია ზურასთვის დამაფიქრებელი უნდა ყოფილიყო...
_ ზურაბ ჟვანია რაულ უსუპოვს რეალურად იცნობდა?
_ უსუპოვი ზურას სიცოცხლეში არასოდეს შემხვედრია, მაგრამ ალბათ, იცნობდა...
_ ზურა ბოლოს როდის ნახეთ?
_ ზუსტად არ მახსოვს, თუმცა 31 იანვარი ჩემი მეუღლის დაბადების დღეა. რუსთაველზე, რესტორანში ვისხედით, ზურაც უნდა მოსულიყო _ ჩემს მეუღლეს ტელეფონით ელაპარაკა, მიულოცა, კარგ გუნებაზე იყო, მაგრამ აღარ მოვიდა... იმ ღამეს შინ ძალიან გვიან დაბრუნებულა და საშინელ განწყობაზე ყოფილა... არ ვიცი, რა მოხდა...
_ არსებობს ინფორმაცია, რომ ზურაბ ჟვანია თითქოს ოპოზიციური ფლანგის შექმნას აპირებდა... ამის დადასტურება, ან უარყოფა შეგიძლიათ?
_ “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ, ზურასთან პოლიტიკაზე, პრაქტიკულად, არ მილაპარაკია... რაღაცნაირად სიმშვიდე დამეუფლა _ საფრთხეების მიუხედავად, მეგონა, რომ ეს მალე არ მოხდებოდა, რადგან ჩემი გაგებით, ზურა ჭირდებოდათ, მით უმეტეს, რომ საკმაოდ წარმატებული წელი ჰქონდა _ ქვეყანა უზარმაზარი ვალებითა და ცარიელი ბიუჯეტით ჩაიბარა. პრობლემების უდიდესი ნაწილი მოაგვარა და მეგონა, რომ გარკვეული პერიოდი საფრთხე არ უნდა შექმნოდა...
_ არც ის იცით, ზურაბ ჟვანიასა და ეროსი კიწმარიშვილის კონფლიქტი რატომ დაიწყო? ამბობენ, რომ კიწმარიშვილი ბიზნეს-წილებში “ჩაჯდომას” ითხოვდა...
_ დეტალები არ ვიცი, მაგრამ ეროსი ცდილობდა, რომ ქვეყანაში მნიშვნელოვანი ფიგურა ყოფილიყო...
_ ბატონო გოგლა, ჟვანიას მკვლელობა შეიძლება, მსოფლიო პოლიტიკას, ანუ რუსეთის კავკასიურ ინტერესებს დავუკავშიროთ?
_ ამ შეკითხვაზე პასუხის გაცემისგან თავს შევიკავებ... ამაზე პასუხს გამოძიება გასცემს...
_ ქვეყანამ ზურაბ ჟვანიას გარეშე ცხოვრება ისწავლა?
_ ის, რისთვისაც ზურა პოლიტიკაში მოვიდა, მთლიანად გაანადგურეს. სხვათა შორის, ზურას სიკვდილმა ადამიანების ცნობიერებაში გარკვეული გადატრიალება მოახდინა. პრინციპში, ზურას სიკვდილით დაიწყო ქართული საზოგადოების ბრძოლა იმ რეჟიმის წინააღმდეგ, რომელიც 2012 წლის პირველ ოქტომბერს დამარცხდა...
_ ითვლება, რომ მიხეილ სააკაშვილი ზურაბ ჟვანიას აღმოჩენილია... ზურა სააკაშვილს ენდობოდა?
_ სააკაშვილთან ურთიერთობა “ვარდების რევოლუციამდე” ჰქონდა გაფუჭებული... 2003 წლის საპარლამენტო არჩევნების დროს “ნაცმოძრაობა” “გაერთიანებულ დემოკრატებს” მძაფრად ებრძოდა და ხშირად იმჟამინდელ ხელისუფლებასთან, ჯორბენაძესთან ალიანსშიც შედიოდა, მაგრამ საზოგადოებრივი მოთხოვნა იყო, რომ ეს ორი ძალა გაერთიანებულიყო... ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ და ლოგიკას გავყვეთ, სააკაშვილმა ზურას უღალატა _ ერთი გუნდი იყვნენ, მერე, სხვადასხვა მიზეზის გამო, სააკაშვილი უფრო პოპულარული გახდა და გადაწყვიტა, დამოუკიდებელი პოლიტიკური მოღვაწეობა დაეწყო. ეს პრობლემა არ იყო, მაგრამ სააკაშვილმა ბრძოლა ზურას დაუწყო _ ზურას მტრად აღიქვამდა, რადგან იცოდა, რომ მასზე ბევრად ჭკვიანი იყო და ნებისმიერ პარტნიორშიც მეტ ნდობას იწვევდა!
_ ბატონო გოგლა, ჟვანიას მკვლელობის სრულყოფილი და ობიექტური გამოძიება ქართულ პოლიტიკაში რას შეცვლის?
_ საქართველოს უახლოეს ისტორიაში არ მახსენდება პოლიტიკური მკვლელობა, რომელიც გამოძიებულია და ზურას მკვლელობა, ალბათ, უპრეცედენტო იქნება!
_ ჟვანიას მკვლელობისთვის სააკაშვილი და სხვა ადამიანები ციხეში აღმოჩნდებიან?
_ ეს გამოძიებამ გადაწყვიტოს...
