“ხელისუფლებას რადიკალიზაცია აწყობს, რადგან ამ დროს თავს სტაბილურობის ერთადერთ გარანტად წარმოაჩენს და მხოლოდ საკუთარ ხალხს კი არა, საერთაშორისო საზოგადოებასაც დაუწყებს მტკიცებას, ჩვენი რომ არა, სახელმწიფო ვერ განვითარდებაო. ამაში რადიკალიზაციის მომხრეები სააკაშვილს ხელს, რა თქმა უნდა, უწყობენ, აქ მათი ინტერესები ერთმანეთს ემთხვევა!”

...ვიღაცებს უხარიათ, ხელისუფლებისა და ე.წ. რვიანის მოლაპარაკებები ჩაიშალაო, თუმცა “რვიანის” “შემოქმედი” ირაკლი ალასანია ამ მოსაზრებას კატეგორიულად არ იზიარებს და “ქართულ სიტყვასთან” ექსკლუზიურ ინტერვიუში აცხადებს, რომ სააკაშვილის ხელისუფლებიდან მშვიდობიანი გზით წასვლა და, შესაბამისად, ხალხის გამარჯვება გარდაუვალია... მაშ, ასე: რისი იმედი აქვს, რა “მესიჯები” ჩამოიტანა ამერიკასა და ევროპიდან და როგორია “თავისუფალი დემოკრატების” სტრატეგია? “ქართული სიტყვა” ირაკლი ალასანიას ესაუბრა.

ბატონო ირაკლი, რა ხდება, “რვიანი” მართლა ჩიხშია?
- მოლაპარაკების პროცესის ჩიხში შეყვანას სახელისუფლებო “მომლაპარაკებელი ჯგუფის” გარკვეული ნაწილი, მართლაც, ცდილობს, რადგან თავად ხელისუფლებაა ჩიხში. ესაა პირველი სერიოზული წინააღმდეგობა, რომელსაც ამ პროცესში წავაწყდით, მაგრამ ეს არაა წინაღობა, რომელიც ამ პროცესს მოკლავს. “რვიანი” დამატებით შეთავაზებებს გააკეთებს და დარწმუნებული ვარ, რომ მოლაპარაკებები გაგრძელდება. საერთოდ, როცა დიალოგის შესაძლებლობა კვდება, დაპირისპირების გარდა არაფერი რჩება, ამას კი წინდახედული პოლიტიკოსები არ დავუშვებთ.

თქვენი ოპტიმიზმი მისასალმებელია, მაგრამ ერთობ უცნაური სიტუაციაა: როგორც კი ითქვა, “რვიანისა” და ხელისუფლების დიალოგი ჩაშლის პირასააო, ზურაბ ნოღაიდელის ყოფილმა თანამებრძოლებმა, რომლებმაც პრემიერყოფილს პარტია წაართვეს, განაცხადეს, ალტერნატიულ “რვიანს” ვქმნითო... ბატონო ირაკლი, მოვლენები, ეგებ, ხელისუფლების სცენარით ვითარდება, ანუ “ნაციონალები” დიალოგის ჩაშლას შეგნებულად ცდილობენ, რამეთუ არცთუ ცნობილი ოპოზიციური ძალებისგან ახალი “რვიანი” შეიქმნას და საარჩევნო გარემო კვლავ “ვარდოსნებმა” მოირგონ?
- ეს არასერიოზულია...

შეიძლება, მაგრამ ალტერნატიული “რვიანის” შექმნა დღის წესრიგში სერიოზულად დგას...
- მგონია, ხელისუფლება საიმისოდ გაიზარდა, რომ მიხვდეს, ყალბი პოლიტიკური საყრდენების გაჩენით არჩევნების ლეგიტიმაციას ვეღარ მოახერხებს. ყველამ, მათ შორის, საერთაშორისო თანამეგობრობამაც იცის, რომ “რვიანის” თანამონაწილეობის გარეშე ჯერ სამართლიან არჩევნებზე შეთანხმება, შემდეგ კი, სამართლიანი არჩევნების ჩატარება არ მოხდება.

კი ბატონო, მაგრამ სერგო ჯავახაძე და, საერთოდ, ის ადამიანები, ვინც ალტერნატიულ “რვიანზე” ალაპარაკდნენ, თავს ოპოზიციად მიიჩნევენ...
- სიმართლე გითხრათ, ამ ხალხის შესახებ პირველად გავიგე და ასეთი რაღაცებით საზოგადოება თავს ნუ დაიტვირთავს...

ისე, ხომ არ გეჩვენებათ, რომ რევოლუცია თავად ხელისუფლებას აწყობს და მოლაპარაკებები ჩიხში ამიტომაც შეჰყავს?
-  სხვათა შორის, ამ ვერსიას საფუძველი აქვს, ანუ ჩემი აზრით, ხელისუფლების ის ძალები, რომლებიც მოლაპარაკების ჩაშლით არიან დაინტერესებულნი, ბუნებრივად უწყობენ ხელს პროცესების რადიკალიზმისა და დაპირისპირებისკენ წაყვანას. საერთოდ, სააკაშვილი და მისი გუნდი პროცესის მმართველად თავს მხოლოდ ექსტრემალურ სიტუაციაში გრძნობს. აქედან გამომდინარე, ამ ვერსიას არსებობს საფუძველი აქვს, მაგრამ ვანო, დღევანდელ ვითარებას, მოდით, უფრო მასშტაბურად შევხედოთ: საქართველოს კიდევ ერთხელ აქვს შანსი, რომ მხოლოდ, ასე ვთქვათ, ადგილობრივ საზოგადოებას კი არა, მთელ მსოფლიოს დაანახოს, რომ ცვლილებების განხორციელბა ნორმალურად - დიალოგითა და მოლაპარაკებებით შეუძლია. ამიტომ, მე, როგორც ოპოზიციის ერთ-ერთი ლიდერი დაინტერესებული ვარ, რომ ხელისუფლებაში პასუხისმგებლიანი პარტნიორი ვიპოვო. თუ ხელისუფლების ნაწილი უპასუხისმგებლოა და საკუთარი ხალხის წინაშე პასუხისმგებლობას არ გრძნობს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მეც იგივე გავაკეთო. სწორედ ამიტომ გამოვედით ახალი შეთავაზებებით, ანუ უნდა დაზუსტდეს ამომრჩეველთა სიები, ისეთი საარჩევნო სისტემა უნდა იყოს, რომელიც პოლიტიკურ პარტიას პარლამენტში მიღებული ხმების ადექვატურ ადგილებს “გაუჩენს”...

ბატონო ირაკლი, გამორიცხავთ, რომ მოვლენების ესკალაცია ხელისუფლებას აწყობდეს? ამ მოსაზრებას ერთი გარემოებაც ამყარებს, სახელდობრ: ე.წ. 9 აპრილისა თუ სხვა ფართომასშტაბიანი აქციების დროს პოლიცია, როგორც წესი, სრულ მზადყოფნაში იყო და ყველაზე უწყინარ ოპოზიციონერსაც კი გამალებით უთვალთვალებდა. ახლა კი, როგორც “ქართული სიტყვის” ინფორმატორები იუწყებიან, პოლიციაში სრული სიმშვიდეა... ისე, მოდით, იმ ჩინოვნიკთა ვინაობა გაამხილეთ, ვინც სიტუაციის ესკალაციას ცდილობს...
- მხოლოდ ესკალაციას კი არა, არც იმას გამოვრიცხავ, რომ რუსეთის ფედერაციასთან ახალი კონფრომტაციის კერა გაჩნდეს.

რას გულისხმობთ?
- მაშინ, როცა რუსეთის ფედერაციის სხვადასხვა სამსახურთან ოპოზიციის წარმომადგენელთა კავშირებს აშუქებდა, ხელისუფლება თავს ძალიან კონფორტულად გრძნობდა...

მაპატიეთ, ჩაგეკითხებით: გამორიცხავთ, რომ რადიკალური ოპოზიცია, ანუ ის ძალა, რომელიც რევოუციას აანონსებს (სხვათა შორის, უკვე გაცხადებულია, რომ სააკაშვილის წინააღმდეგ გადამწყვეტი ბრძოლა ნააღდგომევს, ანუ 2 მაისს უნდა დაიწყოს), რაღაცნაირად “ნაციონალებთან” იყოს კავშირში?
- არ მგონია, რომ ერთს, ან მეორეს დეტალურად ჰქონდეს გააზრებული, თუ რა დიდი პრობლემები შეექმნება ქვეყანას მათი ამ ნაბიჯებით, თუმცა ფაქტია: აქ მათი ინტერესები იკვეთება.

შეგიძლიათ, ხელისუფლების იმ წარმომადგენლების გვარები დაასახელოთ, ვისაც კონფრომტაცია სურს?
- ყველა, ვინც საზოგადოებას ურთიერთდაპირისპირებისა და რადიკალიზმისკენ წაიყვანს. შეიძლება, აბსოლუტურად უცნობი სახე გამოჩნდეს, რომელიც საზოგადოების ნაწილს ამ ნაბიჯს გადაადგმევინებს. დღეს ცვლილებებისთვის სააკაშვილის პოლიტიკური ნება არ არსებობს და სწორედ ეს უბიძგებს ოპოზიციის ამ ნაწილს რადიკალიზაციისკენ.

სხვათა შორის, ორიოდ დღის წინ პრეზიდენტმა სააკაშვილმა მრავალმნიშვნელოვნად აღნიშნა: “ჩვენი ხელისუფლების წყარო არის ხალხი, ხალხმა ჩვენ აგვიყვანა ხელში, მიგვიყვანა, დაგვსვა იქ, ხალხს შეუძლია, იქიდან გაგვყაროს და ხალხის აზრი არის გადამწყვეტი.” მაშასადამე, რა გამოდის?
- ამ განცხადებაში სიახლე არაფერია...

შესაძლოა, მაგრამ არ გეჩვენებათ, რომ სააკაშვილი “რაღაცას ელოდება”?
- იცით, რაშია საქმე? საერთაშორისო საზოგადოება სააკაშვილის მიმართ ძალიან მომთხოვნია, რომ საარჩევნო რეფორმა მოლაპარაკებისა და დიალოგის გზით დასრულდეს. შესაბამისად, სააკაშვილის მხრიდანაც აპელირება ხალხზე კეთდება, მაგრამ ცინიზმია, როცა სააკაშვილი მაჟორიტარების მნიშვნელობაზე ლაპარაკობს და ამ ხნის განმავლობაში ეს მაჟორიტარები თავიანთ ამომრჩეველს, როგორც გავარკვიეთ, ერთხელაც არ შეხვედრიან, ანუ “ნაცმოძრაობას” რეგიონებში მიმდინარე მოვლენები და ამ მოვლენების პარლამენტში ასახვა არ აინტერსებს, თუმცა ჩვენ ამ პარტიულ განსხვავებებზე მაღლა უნდა დავდგეთ.

რატომ?
- იმიტომ, რომ დღეს შანსი მოგვეცა.

რა შანსი?
- ის შანსი, რომ მომავალი უკეთესობისკენ მშვიდობიანი გზით შევცვალოთ და სწორედ ეს პასუხისმგებლობა გვკარნახობს, რომ დიალოგის ყველა რესურსი მთლიანად ამოვწუროთ!

კეთილი, მაგრამ მახსოვს, ორი თვის წინ მითხარით, საერთაშორისო საზოგადოება სააკაშვილს მკაცრად ელაპარაკება და ხელისუფლება საარჩევნო დიალოგის ჩაშლას ვერ გაბედავსო... დიალოგი, პრაქტიკულად, ჩაიშალა...
- ვერ დაგეთანხმებით...

რატომ?
- იმიტომ, რომ დიალოგი მაისამდე გაგრძელდება, ანუ საბოლოო შედეგი საზოგადოებას მაისში უნდა წარვუდგინოთ, ან უნდა განვაცხადოთ, რომ შეთანხმება არ შედგა...

ცალკეული მედია-საშუალებები ამტკიცებენ, რომ “რვიანის” მცდელობა ამაო აღმოჩნდა და ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებები დამთავრდა...
- ამას მედია ამტკიცებს, თორემ ეს წინაღობაა, რომელიც ვიცოდით, რომ გაჩნდებოდა. ასევე, ვიცოდით, რომ მოლაპარაკებები რთული იქნებოდა, მაგრამ პოლიტიკოსები იმიტომ ვართ და ხალხის წინაშე პასუხიმგებლობა იმიტომ გვაქვს აღებული, რომ ეს წინააღმდეგობები გადავლახოთ და დაწყებული პროცესი ლოგიკურ დასასრულამდე მივიყვანოთ. საამისოდ კი, ორივე მხარემ ერთმანეთისკენ უნდა გადავდგათ კონკრეტული ნაბიჯი...

ბატონო ირაკლი, ხელისუფლებაში, ასე ვთქვათ, სუსტი რგოლი იპოვეთ - გიგა ბოკერიასა და თქვენს შეხვედრებს საზოგადოებაში ათასი მითქმა-მოთქმა მოჰყვა. ბოკერია “ნაციონალების” რუხ კარდინალად ითვლება... საქმე საქმეზე რომ მიდგეს, უშიშროების საბჭოს მდივანი “რვიანის” პოზიციებს გაიზიარებს თუ ხელისუფლების ინტერესებს, როგორც იტყვიან, კბილებით დაიცავს?
- ბატონ ბოკერიასთან შეხვედრებზე მხოლოდ და მხოლოდ საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესებასთან დაკავშირებულ საკითხებსა და პოლიციის დეპოლიტიზაციაზე ვსაუბრობდით.

ესე იგი, გიგა ბოკერია საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესებისა და პოლიციის დეპოლიტიზაციის მომხრეა?
- ვხედავ ვითარების გაუმჯობესების სურვილს... დანარჩენი თემები კი არ განგვიხილავს და ვარაუდი, რომ სააკაშვილის გარემოცვიდან რაღაც ცვლილებების ინიცირება მოხდება, ილუზიაა. ასეთ ძალას სააკაშვილის ირგვლივ ვერ ვხედავ, ანუ არ მგონია, რომ ამ გუნდში თვითშემოქმედების, ან დამოუკიდებლად მოქმედების შანსი ვინმეს აქვს, რადგან სისტემა, რომელიც სააკაშვილმა შექმნა, თვითშემოქმედებას თავისთავად გამორიცხავს...

თუ ხელისუფლებაში თვითშემოქმედების საშუალება არავის აქვს, დიალოგი მაინცდამაინც გიგა ბოკერიასთან რატომ დაიწყეთ?
- ჩვენ ყველა დონეზე ვსაუბრობთ. უშიშროების საბჭოს მდივანს კი ამ საკითხებთან შეხება თანამდებობრივად აქვს.

ბატონო ირაკლი, მარტივად მიპასუხეთ, გიგა ბოკერია გაწირავს თუ არა სააკაშვილს?
- ამაზე ბოკერიას უნდა ჰკითხოთ, მე ვერ გიპასუხებთ...

ვიცი, მაგრამ თქვენ, როგორც ოპოზიციური ლიდერი, ბუნებრივია, გარკვეულ ანალიზს აკეთებთ, მით უმეტეს, არსებობს ინფორმაცია, რომ გიგა ბოკერიამ, კახა ბენდუქიძემ და ლევან რამიშვილმა “ნაცმოძრაობის” ალტერანტიული ძალა უკვე შექმნეს...
- საკუთარი ანალიზისთვის შეიძლება, დასკვნებს ვაკეთებ, მაგრამ... “ნაცმოძრაობის” შიდაპარტიული ანალიზი ჩემი საქმე არაა. ჩემთვის მთავარია, რომ არჩევნებში “ნაცმოძრაობა” დავამარცხო.

ამ ბრძოლაში წარმატებას გისურვებთ, მაგრამ რა შეიცვლება, თუკი ასე ვთქვათ, მოქმედ “ნაცმოძრაობას” დაამარცხებთ და “მოდელირებული” “ნაცმოძრაობა” გაიმარჯვებს?
- “ნაცმოძრაობის” დამარცხება პარლამენტში ჩვენს უმრავლესობით მოსვლას ნიშნავს!

.ბატონო ირაკლი, ევროპა-ამერიკიდან რა ახალი “მესიჯები” “ჩამოიტანეთ”?
- ძალიან მარტივი...

მაინც?
- ქართული საზოგადოება გზაგასაყარზე დგას - ჩვენ ან ჩავაბარებთ ამ გამოცდას, რასაც ელექტორალური საარჩევნო გარემოს შეცვლა ჰქვია, ან გზა ევროპისკენ რეალურად შეიზღუდება და მოვლენები ისე განვითარდება, როგორც ჩრდილოაფრიკაში ვითარდება. აქედან გამომდინარე, ევროპულ-ამერიკულ და ქართულ ურთიერთობებში ჩვენი მთავარი საყრდენი საარჩევნო გარემოს ცვლილებაა. ეს აფრიკაში არ მოხერხდა და საქმე ძალადობისკენ ამიტომაც წავიდა.

დიდია ალბათობა, რომ საქართველოში ჩრდილოაფრიკული სცენარი გათამაშდეს?
- თუკი ხალხისთვის პოლიტიკური ცვლილების სივრცე ჩაიკეტა, ხვალ, ზეგ თუ მასზეგ, საზოგადოება ავტორიტარული რეჟიმის წინააღმდეგ ძალადობრივ ბრძოლას დაიწყებს. ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ, რომ ხალხს ეს პოლიტიკური სივრცე არ ჩაეკეტოს და სწორედ ამიტომაა საჭირო საარჩევნო გარემოს შეცვლა!

კეთილი, მაგრამ მგონი, გასათავლსიწინებელია, რომ გარკვეული ძალები, როგორც აღვნიშნე, ნააღდგომევს რევოლუციისთვის ემზადებიან...
- გულდასაწყვეტია, რომ საზოგადოების გარკვეული ჯგუფი ყოველ გაზაფხულსა თუ შემოდგომაზე ერთიდაიგივე გზით მიდის. ეს ამ ჯგუფის არჩევანია. მე კი მინდა, რომ საზოგადოების რაც შეიძლება, ფართო წრემ გაიგოს, რომ ცვლილებისა და ქვეყნის განვითარების შანსი მხოლოდ და მხოლოდ საარჩევნო გზაა. ამიტომაც მნიშვნელოვანია, რომ საზოგადოების დიდმა ნაწილმა მხარი ამ გზას დაუჭიროს და არა - რევოლუციას! ჩვენ რევოლუცია კი არა, რევოლუციური არჩევნები გვჭირდება!

ვთქვათ, მოსახლეობის 98 პროცენტი თქვენს პოზიციას იზიარებს, მაგრამ დარჩენილი ორი პროცენტი რევოლუციურადაა განწყობილი. შესაბამისად, 2 მაისს გამოვიდა ქუჩაში, მოხდა დარბევა, ანუ მოვლენები 7 ნოემბრის სცენარით განვითარდა და სიტუაციის განსამუხტად, სააკაშვილი ჯერ ვადამდელ საპრეზიდენტო, შემდეგ კი საპარლამენტო არჩევნებს ნიშნავს. ასეთ დროს როგორი იქნება “რვიანის” სტრატეგია?
- მოვლენების ასეთ განვითარებას არ გამოვრიცხავთ, თუმცა არ მგონია, რომ ამის დიდი ალბათობა არსებობს...

აწყობს ხელისუფლებას მეორე შვიდი ნოემბერი?
- ვანო, წეღანაც გითხარით, რომ ხელისუფლებას რადიკალიზაცია აწყობს, რადგან ამ დროს თავს სტაბილურობის ერთადერთ გარანტად წარმოაჩენს და მხოლოდ საკუთარ ხალხს კი არა, საერთაშორისო საზოგადოებასაც დაუწყებს მტკიცებას, ჩვენი რომ არა, სახელმწიფო ვერ განვითარდებაო. ამაში რადიკალიზაციის მომხრეები სააკაშვილს ხელს, რა თქმა უნდა, უწყობენ, აქ მათი ინტერესები ერთმანეთს ემთხვევა...

თუმცა, რადიკალები ამ ბრალდებას თქვენს გიყენებენ...
- კი, ასეთი ბრალდება არსებობს, მაგრამ თუ პლურალისტურ საზოგადებას ვაშენებთ, ადამიანს ასეთი ბრალდებების მოსმენაც უნდა შეგეძლოს და არგუმენტირებული პასუხის გაცემაც, მაგრამ საინტერესოა, რას ვახანგრძლივებთ? ჩვენ სახელმწიფოს განვითარება სწორი მიმართულებით მიგვყავს და თუ ვინმეს ხელისუფლების მშვიდობიანი შეცვლის შანსი აქვს, ვინმე აკავებს, ან ხელი რამ შეუაშლათ, რომ ხელისუფლება მშვიდობიანად აქამდე შეეცვალათ? საერთოდ, ცნობილი თვისებაა, რომ საკუთარ წარუმატებლობას სხვის ვითომ მცდარ აზრს აბრალებენ. ამას აკეთებს ხელისუფლება - ყველა წარუმატებლობას რუსეთს, ან ოპოზიციას აბრალებს და ესენიც ხელისუფლების ტაქტიკის გამგრძელებლები არიან...

ბატონო ირაკლი, ვთქვათ, მოვიდა მაისი და დიალოგი წარუმატებლად, ანუ უშედეგოდ დამთავრდა. რას გააკეთებთ?
- ასეთ შემთხვევაში “თავისუფალ დემოკრატებს” გვაქვს გეგმა, რომ საზოგადების ფართო ნაწილს დავანახოთ, თუ რას ართმევს სააკაშვილი და არ გამოვრიცხავ, რომ საზოგადოების ზეწოლა გამოვლინდეს სხვადასხვა ფორმით, მათ შორის, საპროტესტო აქციებით...

ბატონო ირაკლი, ცოტა უნდა გაგაბრაზოთ...
- (იღიმება) კარგი, გამაბრაზეთ, მაგრამ ვნახოთ, თუ გამოგივათ...

კარგია, ამერიკაში ხშირად რომ დადიხართ, მაგრამ არ გინდათ, ცოტა ავანტიურისტი იყოთ და, მაგალითად, შალვა ნათელაშვილის დარად, თეთრი სახლის წინ სააკაშვილის წინააღმდეგ მიტინგი გამართოთ?
- ყველა პოლიტიკოსს თავისი სტილი აქვს და მირჩევია, რომ შეხვედრები თეთრ სახლში გავმართო!.. საერთოდ, მე შედეგზე ვარ ორიენტირებული...

რაღაც იმედიანი მეჩვენებით. მაშასადამე, ამერიკაში რაღაც კარგი გითხრეს, არა?
- მხოლოდ ამერიკაში კი არა, ევროპაშიც სრული მხარდაჭერა აქვს საარჩევნო რეფორმას და მხარეებმა ძალიან უნდა მოვინდომოთ, რომ საერთაშორისო საზოგადოებას ეს მოლოდინი დავუნგრიოთ. ამიტომაც, ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ, რომ მაისში ეს მოლაპრაკებები წარმატებით დავამთავროთ.

ბატონო ირაკლი, რასაც ახლა გკითხავთ, შესაძლოა, დილეტანტიზმად ჩამითვალოთ, მაგრამ კადაფთან დაკავშირებით საერთაშორისო აზრი მომწიფდა კი არა, გადამწიფდა, მაგრამ კადაფი “სისხლის უკანასკენ წვეთამდე იბრძვის”. საერთაშორისო საზოგადოების აზრი სააკაშვილზეც უარყოფია, მაგრამ მერე რა?
- კადაფი ხელისუფლებაში დღეს თუ არა, ხვალ აღარ იქნება. ასევე, გარდაუვალია სააკაშვილის ხელისუფლებიდან წასვლა, მაგრამ მნიშვნელოვანია, ეს რამდენად უმტკივნეულო იქნება. მე ძალადობის უბედურება მე-20 საუკუნის 90-იან წლებში ვნახე და თუ ჩვენი ქვეყნის მომავალი გვადარდებს, არ უნდა დავუშვათ, რომ იგივე განმეორდეს!

მიხეილ სააკაშვილი ამბიციური ადამიანია და, როგორ ფიქრობთ, წასვლაზე უპრობლემოდ დაგთანხმდებათ?
- აქ რამდენიმე მომენტია გასათვალისწინებელი: მშვიდობიანი ცვლილების თანმდევი პროცესია, რომ დღევანდელმა მმართველმა პარტიამ განვითარების გარანტიები მიიღოს, ანუ “ნაცმოძრაობას” უნდა ჰქონდეს გარანტია, რომ ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ, არ დაიჩაგრება და ისეთივე ზეწოლის მსხვერპლი არ გახდება, როგორიც მის ხელში სხვა პოლიტიკური ძალები იყვნენ და ამის გარანტია კანონი იქნება.

მაშასადამე, პრეზიდენტი რომ გახდებით, სააკაშვილს მისცემთ გარანტიას, რომ არ დაიჭერთ?
- ვანო, ჩემი ნათქვამის აბსოლუტურად სხვანაირი ინტერპრეტაცია გააკეთეთ...

ვიცი...
- “ნაცმოძრაობას” ექნება საშუალება, რომ თუ საზოგადოების რაღაც ნაწილი არჩევნებში მხარს დაუჭერს, პარლამენტში გააგრძელოს მოღვაწეობა, ანუ მათ უნდა ჰქონდეთ გარანტია, რომ პოლიტიკურ მოღვაწეობას გააგრძელებენ და რევანშის მსხვერპლნი არ იქნებიან, მაგრამ დანაშაულს დამოუკიდებელი სასამართლო მიხედავს და ამ მხრივ ვერავინ ვერავის გარანტიას ვერ მისცემს! საერთოდ, პოლიტიკაში, კანონით გათვალისიწნებულის გარდა, არანაირი გარანტია არ არსებობს! ყველას ბედი დამოუკიდებელმა სასამართლომ უნდა გადაწყვიტოს!