უსაფრთხოების საკითხებში ექსპერტის, დავით კუხალაშვილის განცხადებით, ჩვენ ვმოგზაურობთ უღრან ტყეში, როცა ვერ ვგებულობთ ვის ვებრძვით და რას ვებრძვით. როგორც ექსპერტი აცხადებს, პირები, რომლებიც დასაბუთებული დანაშაულის მიუხედავად ამნისტირებული იყვნენ საქართველოს ხელისუფლების მიერ 2012 წელს, პირდაპირი, ან ირიბი ფორმით ჩართული არიან საქართველოს კონსტიტუციური წყობილების ძალადობრივი დამხობის წინააღმდეგ საზოგადოებრივი აზრის მობილიზებაში, რაც დღეს საფრთხეს წარმოადგენენ საქართველოს ეროვნული ინტერესების უსაფრთხოებისათვის.

for.ge დავით კუხალაშვილს ესაუბრა.

გიორგი რურუა, ეს არის ადამიანი, რომელსაც სუს უკვე მეორედ ედავება სახელმწიფო გადატრიალებას. რა მოლოდინი გაქვთ, სუს ისევ დაკითხვების სერიებით შემოიფარგლება თუ ამჯერად მაინც მიიყვანენ საქმეს ბოლომდე და უკვე საბრალდებო სკამზე ვნახავთ კონკრეტულ ადამიანებს?

დავით კუხალაშვილი: ჩვენ თუ ახლა პირდაპირ ამ ქეისს განვიხილავთ, შეიძლება ვილაპარაკოთ იმ მიმართულებით, რომ თუკი საქართველოს გენერალურ პროკურატურაში ძალიან ბევრი სისხლის სამართლის საქმე არის ამ კონკრეტული პირის მიმართ და მასზე თავის დროზე არ არის გატარებული ღონისძიებები და მათ შორის დაძველებული დანაშაულისათვის, ყოველთვის მივიღებთ ასეთ შედეგს.

დღეს, რაზეც მას სთხოვენ მისცეს ჩვენება, ეს არის უცხო ქვეყნების პოლიტიკური დაზვერვის მნიშვნელოვანი ინტერესი იქიდან გამომდინარე, რომ სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობა და მასში მონაწილეობა, ძირითადად, უცხო ქვეყნების მიერ არის ორგანიზებული და არც ერთ ქვეყანაში სახელმწიფო გადატრიალება არ მოხდება, თუ მას საგარეო მხარდაჭერა არ აქვს.

ჩვენ ვართ გადამწყვეტ ფაზაში და თუ ამ გადამწყვეტი ფაზის დასასრული უმოკლეს ვადაში არ მოხდება ისე, რომ არ დაირღვეს სამართალი, ვფიქრობ, რომ მაშინ უნდა დადგეს პოლიტიკური პასუხისმგებლობის საკითხი იმ პირების მიმართ, ვინც ვალდებული იყო დანაშაულის შესახებ საზოგადოებისათვის მიწოდებული ინფორმაცია დროულად ყოფილიყო გახსნილი და პირები, ან პირთა ჯგუფები მიცემული ყოფილიყვნენ პასუხისმგებლობაში.

ეს რაც შეეხება პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას, მაგრამ ამასთან ერთად უნდა დადგეს პასუხისმგებლობა იმ პირებისა და პირთა ჯგუფების მიმართ, რომლებიც სხვადასხვა სტრუქტურაში საქმიანობდნენ, ღებულობდნენ როგორც აგენტურულ-ოპერატიულ ინფორმაციას, ასევე ახორციელებდნენ სისხლის სამართლებრივ დევნას. ამ პროცესის განხორციელება აუცილებელია, იმიტომ რომ რეალურად, ჩვენ გამოვრიცხოთ უცხო ქვეყნების ინტერსების შესაბამისი პროცესები, როგორც სპეცსამსახურებში, ისე პოლიცურ უწყებებში, საქართველოს გენერალურ პროკურატურაში და სასამართლოში, რომ პრაქტიკულად, გამორიცხული იქნას საბოტაჟი საკუთარი სახელმწიფოს წინააღმდეგ.

უცხო ძალების მხარდაჭერით სახელმწიფო გადატრიალებაში რას გულისხმობთ? არსებული პოლიტიკური პროცესები ადასტურებს, რომ უცხო ძალები დაინტერესებული არიან სახელმწიფო გადატრიალებაში, რომლის თანამონაწილეები არიან რადიკალური ოპოზიციის წევრები და ამ კონკრეტულ შემთხვევაში გიორგი რურუა და ის ადამიანები, რომლებიც უკვე დაიკითხნენ, ან უნდა დაიკითხონ?

- პირველ რიგში, ეს არის მორალური მხარდაჭერა საერთაშორისო ასპარეზიდან, როდესაც სხვადასხვა მაღალი რანგის თანამდებობის პირები, დიპლომატიური კორპუსი, ავტორიტეტული საერთაშორისო ორგანიზაციის წევრები აკეთებენ მათ მხარდამჭერ განცხადებებს საერთაშორისო არენიდან ისე, რომ არ ითვალისწინებენ საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული დანაშაულისთვის ამ პირთა კონკრეტულ ქმედებებს. ისინი რომ დამნაშავეები არიან და მათ სისხლის სამართლებრივ დევნას სახელმწიფო ახორციელებს, ეს გათვალისწინებელი არ არის უცხო ძალებისთვის. ეს იმას ნიშნავს, რომ პრაქტიკულად, ისინი საქართველოში ძალადობენ სამართალზე.

მორალური მხარდაჭერის გარდა, ჩვენ ვხედავთ ფინანსურ მხარდაჭერას. ვიცით, რომ პირებზე, რომლებზეც წლებია ვსაუბრობთ, ძალიან მაღალი დონის ფინანსური უზრუნველყოფით ხასიათდებიან, რაც ვფიქრობ, შეიცავს სადაზვერვო აქტივობის ნიშნებს. პრაქტიკულად, შექმნილია ლეგალური ხაზი არალეგალური მოქმედებისათვის. ეს იმას ნიშნავს, რომ ყველაფერი ის, რაც კარგად შეფუთულია და პირობითად, უნდა მოხმარდეს საქართველოს კეთილდღეობას, ამ პირებისა და პირთა ჯგუფების მიერ, ასევე არასამთავრობო ორგანიზაციების მიერ გამოყენება საქართველოს კონსტიტუციური წყობილების ძალადობირივი დამხობისთვის, საქართველოს ხელისუფლებისა და მოსახლეობის დემორალიზაციისათვის.

ანუ, გარდა პოლიტიკური მხარდაჭერისა, სახეზეა ფინანსური მხარდაჭერა, რომელსაც აქვს კონკრეტული დანიშნულება?

- რა თქმა უნდა, ეს არის მორალური, პოლიტიკური და ფინანსური მხარდაჭერა. შესაბამისად, ეს საკმარისია იმისათვის, რომ ეს ძალები წლების განმავლობაში დაუსჯელად საქმიანობდნენ საკუთარი ქვეყნის ინეტერესების საზიანოდ და უფრო მეტიც, უკვე დაპატიმრების შემდგომ ხდებოდა მასშტაბური ზეგავლენა საქართველოს ხელისუფლებაზე, რომ მომხდარიყო კანონიერი ფორმით მათი თავისუფლებაზე გამოშვება. მე, მაინც ვფიქრობ, რომ ამ პროცესს სახელმწიფო უნდა დაუფიქრდეს, რამდენად მომგებიანია ისეთ პირთა ჯგუფების თავისუფლებაზე გამოშვება, რომლებიც ძირს უთხრიდნენ და აგრძელებენ ძირი გამოუთხარონ საქართველოს კონსტიტუციურ წყობილებას.

ზოგადად, არ შეიძლება ასეთი ტიპის გადაწყვეტილების მიღება, რომლის ძირითადი ავტორი, სამწუხაროდ, იყო საქართველოს პრეზიდენტი. ზოგადად, ყველაფერი უნდა ეფუძნებოდეს მეცნიერულ კვლევებს. უნდა არსებობდეს მეცნიერების, მათ შორის ფსიქოლოგების, ოპერატიული და სამართალდამცავი თანამშრომლების ჯგუფი, რომ მათ გათვალონ ის რისკები, რაც შეიძლება ამა თუ იმ პირის სასჯელიდან განთავისუფლებამ გამოიწვიოს.

ჩვენ ამ 30 წლის განმავლობაში ძალიან ბევრჯერ დავუშვით შეცდომები და საბოლოო ჯამში, ყველა ეს შეცდომა საქართველოს მოუბრუნდა პოლიტიკური დესტაბილიზაციით, მნიშვნელოვან საფრთხედ, რომელმაც დააზიანა ქვეყნის ეროვნული ინტერესები. ამიტომ ვფიქრობ, რომ ნებისმიერი ასეთი გადაწყვეტილებები, მათ შორის ამნისტიები უნდა იყოს აწონილ-დაწონილი. თუ დავაკვირდებით ღია წყაროებში განთავესებულ ინფორმაციებს, მათ შორის პირები, რომლებიც დასაბუთებული დანაშაულის მიუხედავად ამნისტირებული იყვნენ საქართველოს ხელისუფლების მიერ 2012 წელს, პირდაპირი ან ირიბი ფორმით ჩართული არიან საქართველოს კონსტიტუციური წყობილების ძალადობრივი დამხობის წინააღმდეგ საზოგადოებრივი აზრის მობილიზებაში.

რას გულისხმობთ?

- საზოგადოებრივი აზრის მობილიზებაში და სხვადასხვა ქმედებებში ეს პირები აქტიურად არიან ჩართული და ვფიქრობ, რომ დღეს საფრთხეს წარმოადგენენ საქართველოს ეროვნული ინტერესების უსაფრთხოებისათვის. ამიტომ, ვფიქრობ, რომ ეს არის შეცდომა, რომელიც ჩვენ დავუშვით 2012 წელს. ალბათ, რაღაცა პირობები არსებობდა, რაღაცა კონკრეტული აუცილებლობა, ამის შესახებ არაფერი ვიცი. მაგრამ იმ პერიოდშიც, პირადად ჩემი პოზიცია იყო და კატეგორიული წინააღმდეგი ვიყავი ასეთი სახით ამნისტიის გამოშვების.

თუ გავითვალისწინებთ იმ გარემოებას, რომ დღეს ის პირები პრაქტიკულად, გამამართლებელი განაჩენით არ არიან გამოსული და საქმიანობენ სხვადასხვა სფეროში, ისინი ჩართული არიან სხვადასხვა ტიპის დანაშაულებრივ ქმედებებში. ეს არის საფრთხე და თუ სახელმწიფომ ამ მიმართულებით რეგირება არ გააკეთა, ვფიქრობ, რომ ძალიან გაგვიჭირდება პოლიტიკური სტაბილურობის შენარუნება.

და კიდევ, ერთი მიმართულება - აუცილებლად ყურადღება უნდა გამახვილდეს ეკონომიკურ დანაშაულებთან და კორუფციასთან დაკავშირებით. იმ პერიოდში ამნისტირებული პირები, რომლებიც გამამართლებელი განაჩენით არ არიან გამოსული საპატიმრო დაწესებულებიდან, მიუხედავად იმისა, რომ 12 წელია გასული, დღესაც იმყოფებიან თანამდებობებზე. კეთდება არაერთი ღია ტიპის განცხადება, თუმცა რეაგირება არ არის და ვფიქრობ, რომ უნდა დადგეს იმ პირთა პასუხისმგებლობის საკითხი, რომლებიც ვალდებული არიან ღია წყაროებზე გააკეთონ ანალიტიკური ანგარიშები, რომლის საფუძველზე სახელმწიფო უნდა ახდენდეს სამართლებრივ რეაგირებას. ეს არის ძირითადი კონტექსტი.

ანუ, იმას ამბობთ, რომ 2012 წელს განხორციელებული ამნისტია და მოგვიანებით, სალომე ზურაბიშვილის მიერ გამოცემული შეწყალების აქტები გამოყენებულია საქართველოში პოლიტიკური დესტაბილიზაციის შესაქმნელად?

- შემოვიფარგლები ერთი ეპიზოდით, იგივე რურუა, რა თქმა უნდა, არ დავარღვევ უდანაშაულობის პრეზუმფციას და ვერ გავაკეთებ განცხადებას, რომ რამეში ჩართული იყო, მაგრამ ფაქტი სახეზე გვაქვს, როდესაც მოხდა მისი ამნისტირება და თუკი იდენტური ქმედებების გამო მას ეს დანაშაული დაუმტკიცდება და შესაბამისად, დაიწყება მასზე სამართლებრივი დევნა, ეს იმას ნიშნავს, რომ ის, რაზედაც მე აქცენტები გავაკეთე, ეს არის პრაქტიკულად დანაშაულის ტოლფასი გადაწყვეტილება, რომელიც მიღებულია მაღალი რანგის თანამდებობის პირის მიერ, რომელმაც გამოიწვია კვლავ მაღალი რისკი პოლიტიკურ უსაფრთხოებაზე დამაზიანებელი ზემოქმედებით.

როდესაც ვასუბრობთ იმაზე, რომ ჩვენ ვღებულოთ გადაწყვეტილებას კონკრეტული პირის სასჯელიდან განთავისუფლების შესახებ, ეს გადაწყვეტილება უნდა ეფუძნებოდეს მხოლოდ იმას, რომ ეს ადამიანი არ შეუქმნის საფრთხეს საქართველოს კონსტიტუციურ წყობილებას. დააკვირდით რა ვითარება გვაქვს პოლიტიკურ ოპოზიციაში? პრაქტიკულად, ჩვენ გვყავს ლიდერთა წრე, რომლებიც არიან ნასამართლევი, მათ დანაშაული აღიარებელი აქვთ და გვაქვს ისეთი პრეცედენტი, რომ უცხოურმა ორგანიზაციამ საპროცესო შეთანხმების თანხაც კი გადაიხადა, ეს არის იმ დონის თავხედობა საქართველოს ეროვნული ინტერესების წინააღმდეგ, რომ განვლილი პერიოდიდან ნაკლებად მახსენდება.

ვის ვებრძვით და რას ვებრძვით, უბრალოდ, ვერ ვგებულობ. ან პოლიტიკაში როგორ შეიძლება დარჩენილიყვნენ და როგორ უნდა მიეცა სახელმწიფოს იმის შესაძლებლობა, რომ ადამიანები, რომლებიც გასამართლებული არიან ისეთი დანაშაულისთვის, რომელიც ძირს უთხრიდა საქართველოს პოლიტიკურ, ეკონომიკურ და სამხედრო უსაფრთხოებას, მოხვედრილიყვნენ საარჩევნო სიებში, რომლებიც საბოლოო ჯამში, მოგვევლინენ როგორც საქართველოს პარლამენტის წევრები! ეს იმას ნიშნავს, რომ კატასტროფული ვითარება გვაქვს საარჩევნო კანონმდებლობის მიმართაც. ვფიქრობ, რომ არასოდეს არ ექნება ინტელექტუალურად მაღალგანვითარებულ და სახელმწიფოებრივად მოაზროვნე ადამიანს პოლიტიკურ ასპარეზზე გასვლის შესაძლებლობა, სანამ ჩვენ არ გვექნება ისეთი კოდექსი, როდესაც დანაშაულისთვის ნასამართლევი პირებს არ ექნებათ უფლება ხვდებოდნენ საკანონმდებლო ორგანოში და ისეთ თანმდებობაზე, რომელიც რისკს წარმოადგენს როგორც ეკონომიური, ისე პოლიტიკური და კორუფციის მიმართულებით. ეს არის იდენტიფიცირებული საფრთხეები, რომელიც, საბოლოო ჯამში, საქართველოს კონსტიტუციურ წყობილებას ძირს გამოუთხრის. ამ ყველაფერს თუ გავაანალიზებთ, ვნახავთ, რომ ჩვენ ვმოგზაურობთ უღრან ტყეში.