„საუბარია ჩვენს მეზობლებს შორის არსებული კონფლიქტის ლოკალური ომის კონტურებში გადაზრდაზე, რაც ჩვენ ვერ აგვცდება და ამის გათვალისწინება მოუწევს ქართულ საზოგადოებას“

„საუბარია ჩვენს მეზობლებს შორის არსებული კონფლიქტის ლოკალური ომის კონტურებში გადაზრდაზე, რაც ჩვენ ვერ აგვცდება და ამის გათვალისწინება მოუწევს ქართულ საზოგადოებას“

სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის დაწყებული სამხდრო კონფლიქტი უკვე მოექცა მსოფლიო წამყვანი ქვეყნების ყურადღების ცენტრში. რუსეთ-უკრაინის ომის პარალელურად, კიდევ ერთი ცხელი წერტილის გაჩენა უკვე კავკასიის რეგიონში, შეშფოთებას იწვევს.

ფაქტია, იწყება დიდი გეოპოლიტიკური გადანაწილება, მაგრამ როგორი იქნება საბოლოო სურათი, ამის პროგნოზირება ექსპერტებს უჭირთ. ანალიტიკოსი უსაფრთხოებისა და სამხედრო საკითხებში ვახტანგ მაისაია for-ge-სთან ინტერვიუში ამბობს, რომ შესაძლებელია, სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის ვითარება კიდევ უფრო გართულდეს.

ვახტანგ მაისაია: სამწუხაროდ, აზერბაიჯან-სომხეთის სამხედრო დაპირისპირება განახლდა, რომელიც ჯერ მხოლოდ სამხედრო კონფლიქტის სახეს ატარებს. იმედია, ლოკალური ომის და შემდგომში რეგიონული ომის დონეზე არ გადავა, რასაც, სამწუხაროდ, უკვე აქვს წინაპირობები. მიუხედავად იმისა, რომ მხარეებმა ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმებას, ფაქტობრივად ორჯერ მიაღწიეს, როგორც ჩემთვისაა ცნობილი, გარკვეულ ტერიტორიებზე ბრძოლები ახლაც მიმდინარეობს. აზერბაიჯანიდან ექსკლუზიური კადრები მივიღე, არ ვიცი რამდენადაა მართალი, მაგრამ ამ კადრებზე აზერბაიჯანელი შეიარაღებული ძალების წარმომადგენლები ჩანან, რომლებმაც სომხეთის ტერიტორიაზე, სევანის ტბის სანაპიროს გასწვრივ აზერბაიჯანის დროშა ააფრიალეს. ისინი ამბობენ, რომ ომი მათ მიერაა მოგებული. შეიძლება, ეს ფსიქოლოგიური ომის ნაწილი იყოს, რომელიც სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის ყველა ვარიანტში იქნება. სანამ სომხეთის პრემიერ-მინისტრი ნიკოლ ფაშინიანი სამარყანდში „შანხაის თანამშრომლობის ორგანიზაციის“ სამიტზე გაემგზავრებოდა, აცხადებდა, რომ, ფაქტობრივად, სომხეთის ტერიტორიის დეოკუპაცია დაიწყო. აქ მთიან ყარაბაღზე არ იყო საუბარი, რომელიც აზერბაიჯანის ტერიტორიის შიგნით სეპარატისტული რეგიონია, საუბარი იყო უშუალოდ სომხეთის ტერიტორიების დეოკუპაციაზე. პრინციპში, საბრძოლო მოქმედებების ნაწილი ასევე სომხეთის ტერიტორიაზე ვრცელდება. სამხედრო შეტევები მის ტერიტორიაზე განხორციელდა. ორივე მხარეს საკმაოდ სერიოზული დანაკარგები აქვს. სავარაუდოდ, ორივე მხარემ დაახლოებით 150-მდე სამხედრო მოსამსახურე დაკარგა, დაჭრილების რაოდენობაც დიდი იქნება. მინდა, გითხრათ, რომ მთელი ამ პოსტსაბჭოთა პერიოდის განმავლობაში, ფაშინიანმა „კოლექტიური უსაფრთხოების ხელშეკრულების ორგანიზაციას“, ფაქტობრივად, პირველად მიმართა, რათა კოლექტიური თავდაცვის პრინციპი აემოქმედებინა, ესაა მეოთხე მუხლი. როგორც ნატო-ს აქვს მეხუთე მუხლი, ასევე, აქ მეოთხე მუხლი მოქმედებს. მან კატეგორიულად მოითხოვა ისეთივე ტიპის სამხედრო ოპერაციის დაწყება, როგორიც ამ სამხედრო-პოლიტიკურმა გაერთიანებამ ყაზახეთში ამა წლის იანვარში განახორციელა. პასუხი ამ გაერთიანებიდან, ფაქტობრივად, უარყოფითია. უბრალოდ, სომხეთის გულის მოსაგებად, ორგანიზაციის გენერალურმა მდივანმა განაცხადა, რომ ისინი მონიტორინგის მისიას გააგზავნიან. ასე რომ, სიტუაცია საკმაოდ რთულია. სამარყანდის „შანხაის თანამშრომლობის ორგანიზაციის“ სამიტის ფარგლებში წესით სომხეთისა და აზერბაიჯანის ლიდერების შეხვედრა უნდა შემდგარიყო და არ შედგა. სამაგიეროდ, შეხვედრა პუტინსა და ალიევს, პუტინსა და ერდოღანს შორის შედგა. ყველა ელოდა იმას, რომ ეს სამიტი სამხედრო კონფლიქტის დეესკალაციის მიმართულებით დადებითად იმუშავებდა, მაგრამ, პირველი მონაცემებით, იმედები არ გამართლდა. შესაძლებელია, რომ სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის ვითარება კიდევ უფრო გართულდეს. მაღალი ალბათობით, სამწუხაროდ, ეს სცენარი იქნება.

გამოდის, რომ აზერბაიჯანულმა მხარემ დრო გამოიყენა სამხედრო ოპერაციის დასაწყებად, ისარგებლა უკრაინის ფრონტზე რუსეთის არასახარბიელო მდგომარეობით, რამდენად გონივრულია აზერბაიჯანის ეს სვლა პოლიტიკური თუ სამხედრო თვალსაზრისით?

- რა თქმა უნდა, აზერბაიჯანულმა მხარემ გამოიყენა დრო, ვინაიდან რუსეთს აქვს კატასტროფული შედეგები უკრაინის ტერიტორიაზე. როგორც აზერბაიჯანული მხარე თვლის რუსეთს არ სცხელა კავკასიის მიმართულებით, თუმცა აქ საკმაოდ მნიშვნელოვანი ნიუანსებია გასათვალისწინებელი. პირველ რიგში, არ უნდა დავაყენოთ ერთ საპირწონეზე უკრაინის და აზერბაიჯანი-სომხეთის კონფლიქტი, ვინაიდან კავკასიის რეგიონში რუსეთს საკმაოდ სერიოზული ბერკეტები გააჩნია უკრაინის ტერიტორიისგან განსხვავებით. სავარაუდოდ, ჩამოყალიბდება ახალი სამხედრო ალიანსი, მოსკოვი-ერევანი-თეირანი, რომელიც დაუპირისპირდება უკვე შემდგარ ალიანსს, ეს არის თურქეთი- აზერბაიჯანი-პაკისტანი. აქ უკვე, შესაძლოა ირანის ჩართულობამ კიდევ უფრო გაართულოს სიტუაცია, შესაბამისად, აზერბაიჯანის წარმატებების ფაქტორი იქნას შეკავებული. ამ შემთხვევაში, უკვე შეიოძლება გამოიკვეთოს რეგიონალური ომის კონტურები. ირანის ისლამური რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ და ასევე, ისლამური გუშაგთა დაცვის კორპუსმა, გააკეთეს საკმაოდ მკაცრი განცხადება, რომ ისინი არ დაუშვებენ სომხეთის რესპუბლიკის ტერიტორიული მთლიანობის შებღალვას. შეიძლება ითქვას, რომ ის მისია, რაც უნდა შეესრულებინა კოლექტიური უსაფრთხოების თანამშრონლობის ორგანიზაციას, რომელსაც სომხეთი ასე ენდობოდა, ფაქტობრივად, ასრულებს ირანის ისლამური რესპუბლიკა. ჩვენ გვახსოვს გასულ წელს ირან-აზერბაიჯანის დაპირისპირება. ირანს ნამდვილად არ აწყობს გაძლიერდეს თურქული გეოპოლიტიკური ღერძი. ასევე, რუსეთსაც გააჩნია სერიოზული პოზიციები კავკასიის რეგიონში. ჩვენს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე არის რუსეთის მე-4 და მე-7 სამხედრო ბაზა, სომხეთის ტერიოტორიაზე არის 102-ე სამხედრო ბაზა, ასევე აზერბაიჯანის ტეიტორიაზე არის რუსული სამხედრო კონტიგენტი. პირველი შტაკება სწორედ მოხდა რუს ე.წ. სამშვიდობოებთან. რუსეთი ცოცხალი თავით ფეხს არ იცვლის აზერბაიჯანის ტერიტორიიდან და, როგორც ჩანს, არც აპირებს. საყურადღებოა ის მომენტიც, რომ ჩრდილო კავკასიაში დისლოცირებული 58-ე არმია არ არის ჩართული უკრაინის ოკუპაციის პროცესებში და მისი ძალებია სწორედ მობილიზებული კავკასიის მიმართულებით. ასევე არის კიდევ ერთი ნიუანსი, რომ რუსეთმა შეიძლება აამოქმედოს კოლექტიური უსაფრთხოების თანამშრომლობის ორგანიზაციის საპირწონედ ის შეთანხმება, რომელიც გააფორმა ჯერ კიდევ 2017 წელს, რაც ითვალისწინებდა ჩვენს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ე.წ. რუსულ-აფხაზური დაჯგუფების შექმნას, ანალოგიური დაჯგუფება შეიქმნა სომხეთში იმავე წელს. უკვე ამოქმედდა ეს შეთანხმება, როდესაც რუსეთის 102-ე სამხედრო ბაზა მოყვანილი იქნა სრულ საბრძოლო მზადყოფნაში და სომხეთის მხრიდან კი ჩართულია მე-5 საარმიო კორპუსი, რომელიც არის ყველაზე ბრძოლისუნარიანი შენაერთი, რომელიც გადასროლილია უკვე ბრძოლების წინა ხაზის მიმართულებით. შეიძლება ითქვას, რომ გაერთიანებული რუსულ-სომხური კოალიციური დაჯგუფება სიტუაციის გართულების შემთხვევაში (და ეს აუცილებლად მოხდება), ჩაერთვება საბრძოლო მოქმედებებში. არის ინფორმაცია, რომ ირანული დრონები უკვე მონაწილეობენ უკრაინის ოკუპაციის პროცესში.

ფაქტია, ვითარება საყურადღებოა და როგორც პროგნოზირებთ სიტუაციის კიდევ უფრო გართულებას უნდა ველოდოთ, საქართველოს პოზიცია როგორი უნდა იყოს ამ პროცესებში, რა არის ოპტიმალური გამოსავალი?

- ვხედავთ, რომ ჩვენს რეგიონში გეოსტრატეგიული გარემო, საკმაოდ მყიფე ხდება. ლიტონი განცხადებებით ჩვენს ხელისუფლებას ძალიან გაუჭირდება, თუ სასწრაფო ზომები არ მიიღო და დიპლომატიური, პოლიტიკური ნაბიჯები არ განახორციელა იმისათვის, რომ ამ კონფლიქტის დეესკალაციის მიმართულებით რეალური წვლილი შევიტანოთ. ეს ჩვენს ეროვნულ ინტერესებშია. დროა გავაქტიურდეთ და შიდა პოლიტიკური დაპირისპირებები სასწრაფოდ უნდა შეწყდეს, ახლა ამის დრო არ არის. საქართველოს წინ უდგას საკმაოდ სერიოზული გეოსტრატეგიული გამოწვევა, თუ უკრაინელებმა ამ ეტაპზე შეძლეს გარკვეული წარმატების მიღწევა რუსეთთან დაპირისპირებაში, მსგავს სიტუაციაში ჩვენი მდგომარეობა მერწმუნეთ, ძალიან მძიმე იქნება, რადგანაც საუბარია ჩვენს მეზობლებს შორის არსებული კონფლიქტის ლოკალურ ომის კონტურებში გადაზრდაზე, ლოკალური ომი ჩვენ ვერ აგვცდება, ეს არის რეალობა. ამ რეალობის გათვალისწინება მოუწევს ყველას, არა მარტო ხელისუფლებას და ოპოზიციას, არამედ მთელ ქართულ საზოგადოებას.

რაც შეეხება რუსეთ-უკრაინის ომს და ამ დროისათვის არსებულ ვითარებას, რამ გამოიწვია რუსეთის პოზიციების ასეთი უეცარი შესუსტება და უკრაინული ძალების წინსვლა, რა ფაქტორები შეიძლება განვიხილოთ ამ შემთხვევაში?

- ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა მოკლე დროში ძალიან რთულია, ეს საკითხი სიღრმისეულ განხილვას მოითხოვს. შევეცდები ძირითად ფაქტორებზე გავამახვილო ყურადღება. პირველ რიგში ის, რომ რუსეთი ძალიან იყო თვითდაჯერებული საკუთარ ძალებში და მოადუნა ყურადღება სხვადასხვა საკითხებზე. მეტ-ნაკლებად თავისი როლი ითამაშა დაწესებულმა სანქციებმაც, ასევე ის, რომ პუტინმა თავისი გენერალიტეტის რეკომენდაცია არ შეასრულა, რომელიც, პირდაპირ ამბობდა, რომ თუ არ დაიწყებოდა ფარული ან ნაწილობრივი მობილიზაცია, ამ კამპანიას წარმატება არ ექნებოდა, რა ნაბიჯიც პუტინმა საკმაოდ უხალისოდ გადადგა. უკრაინული ძალების წარმატებამ პუტინის ნდობის ფაქტორი ექვსი პუნქტით დასცა ქვემოთ, ამავე დროს, უკრაინამ საკმაოდ ეფექტურად გამოიყენა მიღებული სამხედრო დახმარება და უკეთ მოემზადა სამხედრო მოქმედებების წარმატებით განხორციელებისათვის.

უკრაინული ძალების ბოლოდროინდელმა წარმატებამ, უკვე გააჩინა მოლოდინები, რომ შესაძლოა, ომის საბოლოო შედეგები პროგნოზირებულ ვადებზე ადრე ვიხილოთ, რა დროში შეიძლება ეს კონფლიქტი დასრულდეს?

- სამწუხაროდ მოკლე პერიოდში ეს კონფლიქტი არ დასრულდება. შესაძლოა ეს ომი გაგრძელდეს 2-3 წელი. დღეს, უკრაინელებმა შეძლეს ტაქტიკური ინიციატივის ხელში აღება, მაგრამ სტრატეგიული ინიციატივის აღებამდე ჯერ-ჯერობით საქმე არ მისულა. უკრაინამ წარმატებას მხოლოდ ერთი ფრონტის მიმართულებით მიაღწია. დონეცკის ოკუპირებულ ტერიტორიაზე რუსები გადადიან შეტევებზე, ამას ადასტურებს უკრაინის გენ-შტაბი და ოპერატიულ-ტაქტიკური პაუზის აღებაც ბევრ რამეზე მიანიშნებს. სამწუხაროდ, ახლა მოდის ზამთარი და უკრაინის კლიმატური პირობებიდან გამომდინარე, ზამთრის პირობებში გართულდება ისეთი მაღალტექნოლოგიური შეიარაღების გამოყენება როგორიც არის ჰაიმარსები, უპილოტო დრონები, რადიო ელექტრონული და კოსმოსური სადაზვერვო სისტემების გამოყენება, რაც, ბუნებრივია, რუსეთის წისქვილზე დაასხამს წყალს. ახლა მთავარია უკრაინამ შეინარჩუნოს ის სტრატეგიული წარმატება, რასაც მიაღწია, ასე რომ, ამ ომის განვითარება არ იქნება ხანმოკლე.

 

 

trampi ჩვენ ვიყავით და ვიქნებით ყველა ცივილური, განვითარებული ხალხის მეგობარი, შესაბამისად თქვენიც, მაგრამ როდესაც ესაუბრებით ამ ერს, უნდა იცოდეთ ვინაა ეს ერი, რომ ის თქვენზე მაღლა დგას და უგუნურისა და განუვითარებელის ძახილი, არც დიპლომატისთვის შესაფერისი საქციელია და არც სიკეთის მომტანი. ჩამოსვლისას, პირველად ილია რომ გადაგეკითხათ, ამოიკითხავდით "მოყვარეს პირში უზრახე მტერს პირს უკანაო", მაგრამ განა კაცია ადამიანი?! - ამის შესახებ ნათქვამია „ფეისბუქზე“ გავრცელებულ მიმართვაში, რომელსაც მეცნიერი ნანა ლეჟავა აზიარებს და რომლის ადრესატი საქართველოში აშშ-ის ელჩი კელი დეგნანია.

როგორც მიმართვაშია აღნიშნული, ამ ბოლო დროს, საზოგადოების ყურადღებას იქცევს ამერიკის ელჩის ქალბატონი დეგნანის უხეში და შეურაცხმყოფელი განცხადებები, მისი აგრესია და გაუგებარი პოლიტიკა ქართველი ერის მიმართ.

აქვე აღნიშნულია, რომ ელჩის მთავარი მოვალეობა დიპლომატიაა და ამისთვის მას ევალებოდა ამ ქვეყანასა და ხალხზე მეტი ცოდნის დაგროვება

„დედოფალი ამოდის, ნათდება!

ამ ბოლო დროს, საზოგადოების ყურადღებას იქცევს ამერიკის ელჩის ქალბატონი დეგნანის უხეში და შეურაცხმყოფელი განცხადებები, მისი აგრესია და გაუგებარი პოლიტიკა ქართველი ერის მიმართ. ბევრი ვისმინეთ ჩვენც და არასოდეს გამოვხმაურებივართ, თუმცა რამოდენიმე დღის წინ რაც ამოვიკითხეთ მისი განცხადებიდან, დუმილის საშუალებას აღარ იძლევა და ან რატომ უნდა ვიყოთ მდუმარედ საკუთარ ქვეყანაში?! ვციტირებთ "ბოლო დროს აშშ-ის წინააღმდგეგ გაჟღერებული ბრალდებები არის უგუნური, კონსპირაციული თეორიები, რომლებიც ფაქტებს არ ეფუძნება" - კელი დეგნანი. ქალბატონო ელჩო ბევრი რამ მოვისმინეთ, ბევრიც მოვითმინეთ, მაგრამ რადგან ეტყობა მოვისმინეთ და მოვითმინეთ დღეს უგუნურიც გვიწოდეთ ერს, რომელთანაც სასაუბროდ ალბათ მეტი განათლების მიღება და ტაქტი გჭირდებოდათ, თუმცა თქვენ პირდაპირ ღია შეურაცხყოფაზე გადასვლა არჩიეთ იმპერიალისტური მიდგომით. თქვენი მთავარი მოვალეობა ელჩისა, არის დიპლომატია და ამისთვის გევალებოდათ ამ ქვეყანასა და ხალხზე მეტი ცოდნის დაგროვება, თუმცა თვენ უკვე ისე მოგვექეცით, როგორც ცირკში დაყტვევებულ მხეცებს და ძალიან შეცდით, ვეცდები აგიხსნათ, თუ რატომ.

თქვენ ჩამობრძანდით პირველ რიგში ყველა მხრიდან ოკუპირებულ ქვეყანაში, ქვეყანაში რომელსაც ოთხივე მხრიდან აქვს დაკარგული მიწები და დედაქალაქის ახლოს დგას ოკუპანტის ჯარი. ზოგადად აღზრდილი და კულტურული ადამიანი, რომ არავის შეურაცხყოფს არ ვიცი რამდენად ცნობილია თქვენთვის, მაგრამ დაჩაგრულს რომ არ ურტყამენ თქვენს ქვეყანაში თუ არა, ამ ქვეყანაში მაინც უნდა გსმენოდათ ეს. დიახ, დღეის მდგომარეობით, ქვეყნის ტერიტორიის უდიდესი ნაწილი ოკუპირებულია სხვადასხვა ქვეყნების მიერ და ჩვენთვის სრულიად არ აქვს მნიშვნელობა ვინ ვის შეუთანხმდა და რამდენი ხნით, მაგრამ ეს ოკუპაცია იმას არ ნიშნავს, რომ თქვენ ველური ადამიანებით დასახლებულ ქვეყანაში ჩამობრძანდით. მეტსაც გეტყვით, სახლი რომელშიც მე ვცხოვრობ, მაშინ აშენდა, როცა თქვენი ქვეყნის უმეტეს ნაწილში, მხოლოდ ბიზონები დარბოდნენ, მეტსაც გეტყვით, ჩვენს ეზოს გადმოჰყურებს ციხე, რომელშიც ცხოვრობდა მსოფლიოს უდიდესი მონარქი ქალი, მეფე თამარი, რომელმაც ამ ქვეყანას მსოფლიოში უდიდესი გავლენა მოუტანა და ზე სახელმწიფოდ აქცია. თქვენ ჩამობრძანდით იმ ხალხში, რომელთა წინაპრების კულტურაზეც დასახლდნენ ბერძნები, ამ ხალხიდან შევიდა ბევრი რამ ეგვიპტეში და თავად ეგვიპტის მართველები იყვნენ ჩვენი მიწიდან (ჩამოთვლა შორს წაიყვანს თემას) აქედან წამოვიდნენ პირველი ევროპელები, ამ ხალხმა მისცა მსოლიოს პური, ღვინო, ქსოვილი, თაფლი, ლითონის მოპოვება მედიცინა და უამრავი რამ. აქედან დაიწყო სუნთქვა მსოფლიო ცივილიზაციამ. ჩვენი ისტორია არ დასრულებულა შორეული წარსულით, ეს ქვეყანა იყო ერთადერთი ქრისტიანული სახელმწიფო, რომელიც იდგა ფარად და აკავებდა მტრისგან სწორედ დასავლეთის საქრისტიანოს, სწორედ ეს ხალხი იყო შემკავებელი უდიდესი აგრესიისა საუკუნეების მანძილზე, სწორედ ეს ხალხი იყო ბევრჯერ შემნახავი წმინდა ქალაქისა, გამავრცელებელი და შემნახავი ცოდნისა. აქ იწერებოდა უდიდესი პოემები და საგალობლები, იქმნებოდა უდიდესი შედევრები ხატწერაში, ჭედურობაში კედლის მხატვრობაში, იწერებოდა წიგნები. უამრავი რამ შექმნა და მისცა ამ ქვეყანამ მსოფლიოს და არ დარჩენილა არც ერთი დიდი ქვეყანა, სადაც ქართველებს არ დაუტოვებიათ არა თუ თვისი კვალი, არამედ არ ეთამაშოთ დიდი როლი იმ ყვეყნის ცხოვრებაში. თქვენ და არა მხოლოდ თქვენ გამუდმებით გვიკირკიტებთ, რომ თურმე უნდა ვისწრაფვოდეთ დასავლური ფასეულობებისკენ და გავხდეთ ევროპელები, სულ მსჯელობთ ვიმსახურებთ თუ არა წევრობას, ხან რისას და ხან რისას. გვიკირკიტებთ რომ თურმე უნდა მივაღწიოთ, განვვითარდეთ და ხვდებით მაინც რომ ეს არის ამ ერის შეურაცხყოფა? რას უნდა მივაღწიოთ, რა გვაკლია და რით ხართ ვინმე აღმატებული ამ ერისა?! რა გვაკლია კულტურა თუ განვითარება?! ჩვენ არ ამოგვიხოცავს არსად ადგილობრივი აბორიგენი მოსახლეობა და არ დავსახლებულვართ სხვის მიწაზე, ჩვენ გვყავდა ქალი მონარქი მაშინ, როდესაც ამაზე ვერც იფიქრებდა დასავლეთი. პირველად ჩვენთან შეიქმნა ის რელიგიური საძმო გრიგოლ ხანძთელის მიერ, რომელიც გახდა საფუძველი დასავლური ორდენებისა, ჯერ როცა დასავლეთს წარმოდგენა არ ჰქონდა საპარლამენტო მმართველობაზე, აქ უკვე იყო მისი ჩანასახი. აქ იყო აკადემიები, სასწავლებლები, ოჯახის სიწმინდე, თუმცა ამას მოგვიანებით მივუბრუნდებით. რა დაგვიწუნეთ განვითარების იქნებ დააკონკრეტოთხოლმე?! თქვენი ქალაქი, რომელსაც არ სძინავს, განა ქართველთა ცოდნის შედეგად არ დგას დღეს ისეთი როგორიც დგას? საიდან გაჩნდა ცათამბრჯენები ნიუ იორკში?! საიდან გაჩნდა კლასიკური ხელოვნება თქვენში? განა ქართველმა არ შექმნა თქვენი ბალეტი? განა ქართველები სვამდნენ აფროამერიკელებს ვოლიერებში და ადამიანთა ზოპარკებს ხსნიდნენ სადმე?! სამოციან წლებამდე გასტანა ამ სრულიად ენითაუწერელმა კოშმარმა, რასაც ადამიანთა ზოოპარკები ერქვა და ეს ჩვენ არ ჩაგვიდენია! არც არსად გამოგვიცდია ატომური ბომბი, მართალია არ გვქონდა,მაგრამ რომც გვქონოდა, ამას არ ვიზამდით, სწორედ იმიტომ, რომ დიდი ერი ვართ. ოდესმე სადმე ამოგიკითხავთ, რომ ჩვენ ბავშვებს სიკვდილით ვსჯიდით?! ქალბატონო ელჩო, ეს ქვეყანა თეთრი რასის სამშობლოა, რომლის დამწერლობაც უკანასკნელი კვლევებით უფრო ძველია ვიდრე ფინიკიელების, რაც იმას ნიშნავს, რომ ათასწლეულების წინ ამ ხალხმა წერა-კითხვა იცოდა და ეს კი თავისთავად ერის განათლებაზე მეტყვლებს, ერის კულტურაზე და განვითარებაზე. ამ ხალხმა შექმნა მედიცინა, ბორბალი, ცეცხლი, გამოადნო ლითონი, ამდენი საუკუნე იდგა და დგას ფეხზე, მაშინ როცა გადაშენდა უდიდესი ცივილიზაციები და დღეს ამ ხალხს უგუნურს უწოდებთ. პარიზი არ გაანათეს ქართველებმა?! პირველი ტოპ მოდელი ქალი, არ იყო ქართველი მერი შერვაშიძე, რომელმაც სახელი მოუტანა გაბრიელ (კოკო) შანელს?! პარიზის ულამაზესი მოდელები არ იყვნენ დები ანდრონიკაშვილები და სხვანი?! და ეს იყო უკულტურო ხალხი?! ეს ის ხალხია რომელსაც ზემოდან უნდა უყუროს ვინმემ?! ამერიკული ბალეტი ვახსენე და ცხადია ვიგულისხმე გიორგი ბალანჩივაძე, მაგრამ ამერიკულ ავიაციას რა ვუყოთ?! რა ვუყოთ ალექსანდრე ქართველიშვილს რომელმაც შექმნა თქვენი ავიაცია?! განა გიორგი მაჩაბელმა და გრიგოლ კობახიძემ არ დაიწყეს პირველად პარფიუმერიისთვის ბოთლების ჩამოსხმა? ვინ შექმნა წყალგაუმტარი ბეტონი, მინის აგური, საშობაო დეკორაციები?! ქართველებმა შექმნეს ქალბატონო ელჩო და მისცეს ეს მსოფლიოს, იმ ქართველებმა, რომელსაც ამ მთელი მადლით მოსარგებლე ხალხი დღეს რეკომენდაციას აძლევს განვითარებისკენ, სასაცილოა არა?! ახლა დღეს მოღვაწე ფიზიკოსები ჩამოვთვალოთ თუ სხვა მეცნიერები, რომლებიც წამყვან ინსტიტუტებში იკავებენ მნიშვნელოვან პოზიციებს როგორც ამერიკაში ისე ევროპაში და ქმნიან თანამედროვე სამყაროს. ვერ ჩამოვთვლი, ასეულობით უძლიერესი სპეციალისტია და არ მინდა ვინმე გამოვტოვო. ცოტა სასაცილოდ ჟღერს შეიძლება, მაგრამ ქართველმა დემნა გვასალიამ არ ჩაგაცვათ ის სამოსი, რომელიც ჩვენ 20 წლის წინ გადავყარეთ ბუნკერებში? რამდენი საოპერო ვარსკვლავი და ხელოვანია დღეს მთელ მსოფლიოში, რომელიც ქმნის მსოფლიო ხელოვნებას?! ძალიან ბევრი და კიდევ უფრო ბევრი იქნება. მაშინ როდესაც დასავლეთი შეპყრობილი იყო ანტისემიტიზმით, ჩვენთან ბედნიერად ცხოვრობდნენ ებრაელები, მეტსაც გეტყვით, მე გავიზარდე იმ უბანში სადაც ისინი ცხოვრობდნენ და დღესაც ჩემი ოჯახის წევრებივით არიან ქართველი ებრაელები. ძალიან არ უყვარს თანამედროვე მსოფლიოს ამის ხსენება, მაგრამ მაშინ როცა ცივილიზებული მსოფლიო ებრაელ ხალხს დევნიდა, ქართველმა სტალინმა შექმნა სწორედაც რომ ისრაელის სახელმწიფო, სწორედ ამ ქართველმა შეძლო ფაშიზმის შეკავება, ვიცი დღეს ეს არავის მოსწონს და ამ კაცს ლანძღავენ მაგრამ ეს იყო ასე. მესმის, რომ დღეს თანამედროვე მსოფლიოს ჰეროდეს სინდრომი აქვს და მუდამ ეშინია ჩვენმა მიწამ კიდევ არ შვას ისეთი ადამიანი, რომელიც მსოფლიო ისტორიას შეცვლის, მაგრამ ეს ასე იქნება მუდამ, დიახ აქ ყოველთვის დაიბადებიან დიდი ადამიანები და ისინი შეცვლიან მსოფლიოს უკეთესობისკენ. ავი იყო თუ კარგი, კაცობრიობის ისტორიის მანძილზე, ერთადერთი კაცი, სოწრედ ქართველი სტალინი იყო, რომელმაც ისტორია შეცვალა. იხსნა ფაშიზმისგან, რომელიც ევროპაში გაჩნდა და მოიპოვა ყველაზე დიდი გავლენა, ეს ფაქტია. როდესაც ჩვენს მიწაზე მცხოვრებ ებრაელ ხალხზე ვსაუბრობ, ყოველთვის ვიხსენებ კიდევ ერთ დიდ ქართველს. გრიგოლ ფერაძეს, რომელმაც საკუთარი სიცოცხლე გაწირა ებრაული ოჯახის გადასარჩენად და მათ ნაცვლად შევიდა ევროპის გაზის კამერაში. მე მაინც შეგახსენებთ, თუ არ იცით, რომ საქართველოში ჯერ გაზის კამერები აღმოჩენილი არაა, ჩვენთან მრეწველობა არ ვითარდებოდა ისე, როგორც სხვაგან. აქ ადამიანის ძვლებისგან არ აკეთებდნენ ღილებს, ბავშვების ტყავისგან არ კერავნენ ხელთათმანებს, აქ მხოლოდ ერთს ცდილობდნენ, შეენარჩუნებინათ მშვიდობა და შეექმნათ უდიდესი კულტურა, რომელიც ეკლდათ სხვებს. საბედნიეროდ, თბილისის მიწის ქვეშეთში არაა კატაკომბები, სადაც მილიონობით მოხარშული და შეჭმული ადამიანის ძვალია ნაპოვნი, როგორც სხვაგან.. მადლობა უფალს, რომ მიუხედავად უდიდესი განსაცდელებისა, ვინარჩინებდით ღირსებას და ფასეულობებს. სამწუხაროდ მოხდა ისე, რომ იმპერიათა ჭიდილის დროს საქართველო აღმოჩნდა ჯერ მარტო და შემდეგ რუსეთის იმპერიის გავლენის ქვეშ. იმპერიის დამხობის შემდეგ უკვე საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში. ქართველ ხალხს კარგად გვახსოვს წითელი გველეშაპის მართვის მეთოდები, ბრძოლა ქრისტიანობასთან და ის მმართველობის სისტემა, როცა კრემლის გარეშე არაფერი წყდებოდა აქ. თითქმის არაფერი. ყველაფერს მოსკოვს ვეკითხებოდით. საბჭოთა კავშირის დაშლამ დიდი ტკივილი მოიტანა ჩვენთან, რადგან ამას ქართველი ახალგაზრდები შეეწირდნენ და 9 აპრილი პირადად ჩემთვის რეალურად დიდი ტკივილია, რადგან ყველა დეტალი კარგად მახსოვს. ჩვენ სისხლი გავიღეთ, რომ მოსკოვს არ დავკითხებოდით ყველაფერს, ახლა თქვენ გეკითხებით. რაც უნდა ვქნათ, თქვენ უნდა გკითხოთ. კაცი ქალთან უნდა დაწვეს თუ კაცთან ეგეც კი. გვინდა თუ არ გვინდა, რადგან თქვენ გინდათ ზუსტადაც უნდა ჩატარდეს ის აღლუმი თუ მარათონი, რაც გსურთ თქვენ, აქ ჩვენ აღარავინ გვეკითხება. ლამის ამ ღონისძიებას გადააყოლეთ ამდენი წლის მეგობრული ურთიერთობა ჩვენსა და თქვენს შორის. დღეს ისევ ისე ებრძვიან ეკლესიას როგორც ადრე, ყოველწუთიერად ცდილობენ რაღაც ავი და საზიზღარი თქვან იმ ეკლესიაზე, რომლის აღმსარებელიც მოსახლეობის უმეტესი, უდიდესი ნაწილია. როდესაც არჩევნები დასრულდება, არავის აინტერესებს ვინ აირჩია ხალხმა, მთავარია თქვენ რომელ მხარეს დაუჭერთ მხარს. ჩვენ თურმე სათანადოდ ვერ განვვითარდით და უნდა შევასრულოთ რეკომენდაციები და რას გულისხმობს ეს? ვატაროთ აღლუმები, აღარ ვილოცოთ, ჩავისახლოთ ის ხალხი, რომელსაც ჩვენივე მეგობარ ქვეყნებში ტერორისტებს უწოდებენ, მოვაქციოთ ქართველი მოსახლეობა უმცირესობაში, გადავცეთ მიწები სხვებს, გავავსოთ თბილისი უცხოტომელებით და გენოციდამდე მივიყვანოთ ერი?! დიახ, შევასრულეთ რაც მოითხოვეთ და ასეც მოხდა. შემდეგ?! გავქრეთ ეხლა ბოლო ადამიანიც?! თბილისში ქართველზე მეტი სხვა დადის უკვე, კრემლის მიერ აკრძალული საქართველოს ისტორიის წიგნი ისევ გაქრა მაღაზიებიდან. მოთხოვნილმა რეფორმებმა მიწასთან გაასწორა ერი. რა გავაკეთოთ კიდევ?! ბოლო დროს ძალიან გაღიზიანებული ჩანხართ ჩვენზე, ამას წინათ ბრძანეთ, უფრო სწორედ შეგვახსენეთ, რომ თქვენ ძალიან დიდი ფული დახარჯეთ საქართველოში. ჩვენ ეს არ დაგვიწყებია და ჩვენ არაფერს ვივიწყებთ, მეტადრე სიკეთეს. თქვენ ეს თანხები ჩადეთ დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარებაში, რომელიც დღეს სხვა რამ აღმოჩნდა. გამოვიდა რომ საზოგადოების ერთი ნაწილი ცხოვრობს ამ ფულით, რომელიც დღეს რეალურად ზონდერ ბრიგადებად იქცნენ და ამუნათებენ (აბულინგებენ, როგორც ახლა ამბობენ) ყველას ვისაც რაიმე საწინააღმდეგო, ან განსხვავებული აზრი აქვს. სოციალური ქსელებით და ტელევიზიით თავს ესხმიან ყველას და როგორც ბოლშევიკები სწორედ იგივე მეთოდებით კლიშეებს აკერებენ ადამიანებს და უნგრევენ ცხოვრებას. ბოლშევიკების დროს არსებული "ვრაგ ნაროდა" (ხალხის მტერი) დღეს "კრემლისტით" შეიცვალა. ვინც არ მოეწონებათ, ყველა პუტინის აგენტია. სასაცილოა ეს ყველაფერი უკვე და ამას თქვენც ხვდებით, ხვდებით რომ ხალხს არც მათ დავდასხმებზე აქვს რეაქცია და აღარც მათ თავდასხმებს აქვს გავლენა საზოგადოებრივ აზრზე. ახლა მთავრობაც კრემლისტია, თუ ის მორიგ დავალებას არ შეასრულებს და ვცხოვრობთ ასე. ჩვენ ქართველებს ასეთი თვისება გვაქვს. ოჯახში რომც ვჩხუბობდეთ, რომც ვლანძღოთ ერთმანეთი, ეს ჩვენი შიდა საქმეა და საჭირო დროს ვრიგდებით კიდეც, მაგრამ როდესაც მეზობელი ან მეგობარი მოდის და ცდილობს ამ სიტუაციით ისარგებლოს და ოჯახის წევრს გვილანძღავს, თავს კი არ ვუქნევთ არამედ ვიკვეთავთ. მთავრობა როგორიც არ უნდა იყოს ის, ჩვენია. მოგვწონს თუ არა, ჩვენი თავში სახლელია, მაგრამ მეზობელი რომ მათ მიადგება ნამდვილად არ მოგვეწონება ეს. მადლობა უფალს, იმდენი გონიერება გვყოფნის და კულტურა, რომ აზრის გამოხატვისას აქციებზე, როგორც დასავლეთში ხდება, არც პოლიციის მანქანებს ვაბრუნებთ, არც მაღაზიებს ვწვავთ და არც ქალაქს. ეს შეცდომა ერთხელ დავუშვით და მას შემდეგ გონიერება გვეყო, რომ აღარ გაგვემეორებინა. დემოკრატია აქ იყო ოდითგან, კრიმინალი ყველგან ხდება, რადგან მრავალნაირი ადამიანი არსებობს და იქნებ აჯობებდა ამ დემოკრატიული ინსტიტუტების "განვითარების" სანაცვლოდ, ხალხს დახმარებოდით სახელმწიფო ფეხზე დაეყენებინა და ის ფული დახარჯულიყო იქ სადაც იყო მისი საჭიროება. დღეს როგორ გათავისუფლდება ქვეყანა რუსეთის ოკუპაციისგან, როდესაც მას პურიც არ აქვს თავისი. დახმარებოდით ამ ერთ მუჭა ხალხს, რომელმაც ამდენი სიკეთე მისცა მსოფლიოს ფეხზე დადგომაში. მრეწველობის, სოფლის მეურნეობის განვითარებაში, და ზონდერების განვითარების მაგიერ განგევითარებინათ თქვენი ნამდვილი მეგობრები, თუმცა ძლიერი ქვეყანა ვის უნდა, არავის... ჩვენ მხოლოდ რეკომენდაციებს ვიღებთ, თუ როგორები უნდა გავხდეთ, რეკომენდაციებს ვიღებთ მათგან და მათი შვილებისგან, ვინც არც ისე დიდი ხნის წინ, კაუჩუკის პლანტაციებში, მოზარდებს ხელებს აჭრიდნენ, დღიური ნორმა რატომ ვერ შეასრულეო. ვინც ბავშვებს ხელებს აჭრიდა, ახლა ის ჩვენ გვასწავლის სხვათა უფლებების დაცვას. მოკლედ, ისტორია რასაც გვაჩვენებს, ყველას მუდამ თავისი ინტერესი აქვს სხვის მიწაზე და არც ქართველი ერის გამოხსნა შეუფიცია ახლა ვინმეს უფლისთვის. ჩვენ კაცთმოძულე ერი არ ვართ და თქვენი გამწარებული ტონი არის სრულიად უსაფუძვლო. არავის ძულხართ და არც არავინ გაქცევთ ზურგს, არც არავინაა უმადური. საქართველოს დღეს მხოლოდ ორი რამ უჭირს, ტერიტორიული მთლიანობა და სიდუხჭირე, უფრო სწორედ ქართველთა სიდუხჭირე რადგან ყველა ჩამოსახლებული აქ კარგად ცხოვრობს. ეს რისი შედეგიცაა, დღეს უკვე ქართველებმა კარგად იციან. ჩვენ ვიყავით და ვიქნებით ყველა ცივილური, განვითარებული ხალხის მეგობარი, შესაბამისად თქვენიც, მაგრამ როდესაც ესაუბრებით ამ ერს, უნდა იცოდეთ ვინაა ეს ერი, რომ ის თქვენზე მაღლა დგას და უგუნურისა და განუვითარებელის ძახილი, არც დიპლომატისთვის შესაფერისი საქციელია და არც სიკეთის მომტანი. ჩამოსვლისას, პირველად ილია რომ გადაგეკითხათ, ამოიკითხავდით "მოყვარეს პირში უზრახე მტერს პირს უკანაო", მაგრამ განა კაცია ადამიანი?! იყო დრო, როდესაც ოთხასი წელი, თბილისი პრაქტიკულად იყო დაკარგული, ის მტერმა ჩაიგდო ხელში და მხოლოდ ერთი ეკლესია რეკდა ზარს. ალბათ ეგონათ რომ მორჩა, ერი მოისპო, მაგრამ მას შემდეგ, მრავალი საუკუნეა რაც აქ კვლავ ისმის "ქრისტე აღსდგა" და ახლაც ასე იქნება რადგან ამოდის, ნათდება!“- ნათქვამია მიმართვაში.
1 წლის უკან