რა შანსია თებერვალში ივანიშვილის პარტიის შექმნისთვის?

რა შანსია თებერვალში ივანიშვილის პარტიის შექმნისთვის?


2011 წლის ბოლოს "თავისუფალი დემოკრატების" ლიდერმა ირაკლი ალასანიამ "რეზონანსთან" საუბრისას განაცხადა, რომ მილიარდერი ბიზნესმენი ბიძინა ივანიშვილი პოლიტიკურ პარტიას თებერვლის დასაწყისში შექმნის. თუკი იმ ფაქტს გავითვალისწინებთ, რომ მას საქართველოს მოქალაქეობა ჯერ კიდევ არა აქვს, რჩება ერთად-ერთი გამოსავალი, რომ სააკაშვილის გადაწყვეტილებას, რომ ივანიშვილს მისცეს მოქალაქეობა, უახლოეს პერიოდში ელოდებიან.

თუმცა, იმ საკანონმდებლო ცვლილებების ფონზე, რომლებიც ექსპერტთა დიდი ნაწილის მხრიდან ფასდება, როგორც ივანიშვილის წინააღმდეგ შემუშავებული კანონმდებლობა, ჩნდება კითხვა, თუ ივანიშვილი და მისი პოლიტიკური პარტნიორები ამას როგორ მოახერხებენ.

დაარსდება თუ არა ივანიშვილის პარტია თებერვლის დასაწყისში და ამისთვის მისი პოლიტიკური პარტნიორები რის გაკეთებას აპირებენ, ამ საკითხებთან დაკავშირებით "რეზონანსი" "თავისუფალი დემოკრატების" წარმომადგენელს, გიორგი ცაგარეიშვილს ესაუბრა.

გიორგი ცაგარეიშვილი: ბატონმა სააკაშვილმა ივანიშვილისთვის მოქალაქეობის ჩამორთმევით ძალიან კომიკურ ვითარებაში ჩაიგდო თავი. მე მაინც იმედს ვიტოვებ, რომ საქართველოს ხელისუფლება მას მოქალაქეობას მიანიჭებს.

ისედაც აშკარაა, რომ იმდენად აფორიაქებულნი არიან, რომ ამდენი შეცდომა, რასაც ახლა უშვებენ, რვა წელია, პარლამენტში ვარ და ხელისუფლების ამდენი შეცდომა არ მინახავს. შეცდომების ეს კასკადი, რა თქმა უნდა, ჩვენს წისქვილზე ასხამს წყალს და, რა თქმა უნდა, ჩვენ ამას კარგად გამოვიყენებთ.

მე მაინც ვფიქრობ, რომ სააკაშვილი იძულებული იქნება, ივანიშვილს მოქალაქეობა მიანიჭოს და, თუკი ასე არ მოხდება, ვფიქრობ, არც ეს იქნება შემაფერხებელი ფაქტორი იმისთვის, რომ ჩამოყალიბდეს პარტია, რომელიც პირდაპირ იქნება დაკავშირებული ივანიშვილთან.

ამიტომაც ვამბობ, რომ პარტიის შექმნას წინ ვერაფერი დაუდგება. "ქართული ოცნება" ძალას იკრებს, თემატური ჯგუფები ყოველდღიურ რეჟიმში მუშაობენ და ძალიან მალე დაიდება ის ფუძემდებლური დოკუმენტი, რომელიც სათავეს დაუდებს ჩვენი პოლიტიკური ერთიანობის პროგრამულ ნაწილს. ეს იქნება საქართველოს მომავლის დოკუმენტი და ამაშიც ეტყობა "ქართულ ოცნებას" და ოპოზიციის სხვა ლიდერებს, რომ საკითხის გადაწყვეტისადმი მიდგომა ძალიან სერიოზულია.

ჩვენ გვინდა, საზოგადოებას შევთავაზოთ ალტერნატივა, თუ რითი ვართ ჩვენ უკეთესები. ჩვენ კი ვიცით, რომ ნაცმოძრაობასა და ე.წ. ოპოზიციაზე ყველა გაგებით უკეთესები ვართ, მაგრამ ჩვენ უნდა გავაგებინოთ, თუ რითი ვართ უკეთესები და ეს უნდა გაკეთდეს არ გულზე მჯიღის ცემით, არამედ სერიოზული პროგრამით და დოკუმენტით, თუ როგორ წარმოგვიდგენია ჩვენ ამ ქვეყნის განვითარება ყველა მიმართულებით.

"რ": ბოლო პერიოდში საკმაოდ გამკაცრდა კანონმდებლობა და თქვენ ფიქრობთ, რომ ამ ფონზეც შესაძლებელი იქნება ამ მიზნის მიღწევა?

გ.ც: ნებისმიერი გადაწყვეტილება, რომელიც ხელისუფლების მიერ 2011 წლის 7 ოქტომბრის მიერ არის მიღებული, უკავშირდება კონკრეტულად ბიძინა ივანიშვილს და მის გარშემო გაერთიანებულ პოლიტიკურ პარტიებს. მე ვგულისხმობ იმ საკითხებს, რომელიც ეხება მოქალაქეობის მიღებას, პოლიტიკური პარტიების დაფინანსების საკითხების, საარჩევნო და საკონსტიტუციო ცვლილებებს და საერთოდ იმ საკითხებს, რაც შეიძლება, რაიმე ფორმით დაკავშირებული იყოს პოლიტიკასთან.

როდესაც აღსრულების კანონში შევიდა ცვლილებები, ჯერ კიდევ მაშინ ვთქვი, რომ ხელისუფლებას ურჩევნია, სახელდებული კანონები მიიღოს და ამით ყველაფერი გარკვეული იქნება. მაგალითად, შეიძლება მიიღონ ორგანული კანონი ბიძინა ივანიშვილის შესახებ, სადაც ყველა აკრძალვა ჩაიწერება და ამით ყველაფერი გარკვეული იქნება.

7 ოქტომბრის შემდეგ ყველაფერი კეთდება იმისთვის, რომ ამ ადამიანის პოლიტიკური აქტიურობა მაქსიმალურად იყოს შეზღუდული და ყველა ლეგალური საშუალება პოლიტიკაში ჩართვისა ამ ადამიანს მოესპოს. საქართველოს ხელისუფლებამ, თავის წარმოდგენით, მტრის ხატად აქცია ეს ადამიანი და ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ მომავალში ჩვენ, მათი წარმოდგენით, გადაულახავი წინაღობები შეგვიქმნან. რაც, აქვე მინდა გითხრათ, რომ სრული კრახისთვის არის განწირული.

"რ": ანუ, ეს აკრძალვები თქვენთვის წინაღობები არ იქნება?

გ.ც: რა თქმა უნდა, ეს არ იქნება წინაღობები. თქვენ თუ ფორმალური ნიშნით საუბრობთ, რა თქმა უნდა, იქნება და კანონმდებლობაში შეტანილი უამრავი დრაკონული და უაზრო ჩანაწერი გარკვეულ პრობლემებს ნამდვილად შეგვიქმნის. მაგრამ უამრავი ისტორია შემიძლია მოგიტანოთ კაცობრიობის პოლიტიკური ისტორიიდან, რომ ამაზე დიდი წინააღმდეგობები აღმართულა პროგრესული აზროვნების განვითარების გზაზე, მაგრამ ყველა ასეთი წინააღმდეგობა აძლიერებს პროტესტს და უფრო კრავს ადამიანებს.

მე ეს ჩემს თავზე გამოვცადე, როდესაც 9 პოლიტიკური პარტია, თუნდაც, 4 თვის განმავლობაში ძალიან შეხმატკბილებულად მუშაობდა, რაც ჩვენს უახლეს ისტორიაში უპრეცედენტო შედეგია და საკმაოდ ჭრელი პოლიტიკური საზოგადოების ამგვარმა შეხმატკბილებულმა მუშაობამ რეალურად მოიტანა შედეგი. ჩვენ ის არჩევნები რეალურად მოვიგეთ, უბრალოდ, ჩვენ ეს არჩევნები გაგვიყალბეს და ამაზე ბევრჯერ გვისაუბრია. ჩვენ, უბრალოდ, ჩვენი ქვეყანა სამოქალაქო დაპირისპირებისთვის არ გავწირეთ, თორემ ჩვენ რომ ხელი გაგვეშვირა სააკაშვილისკენ და ის სამასი ათასი ადამიანი დაგვეძრა იპოდრომიდან, გარწმუნებთ, რომ დღეს სულ სხვა რეალობა იქნებოდა. მაგრამ ეს არ გაკეთდა სრულიად შეგნებულად.

"რ": ახლა ნანობთ, რომ ეს არ გაკეთდა?

გ.ც: არა, ნამდვილად არ ვნანობ და, რა თქმა უნდა, იგივეს გავაკეთებდი იმიტომ, რომ მე არა ვარ არც მიხეილ სააკაშვილი, არც მიშა მაჭავარიანი და პავლე კუბლაშვილი, რომლებსაც თავისი სავარძელი ყველაფერს და მათ შორის სამშობლოს ურჩევნიათ. მე ქვეყანას და სამშობლოს სკამებზე და პრივილეგიებზე არ ვყიდი. ეს ადამიანები კი სამშობლოთი ვაჭრობენ, რათა თავისი პოლიტიკური მდგომარეობა გაიმყარონ და არა მხოლოდ ჩემ მიერ დასახელებული ეს ბატონები. უამრავი ადამიანი ვაჭრობს საქართველოს ხელისუფლებაშიც და ე.წ. ოპოზიციაშიც, რომელიც სააკაშვილის თბილ კალთას არის ამოფარებული.

ამიტომაც ვფიქრობ, რომ ბრძოლა დაუნდობელი იქნება და უამრავ წინააღმდეგობას შექმნიან, მაგრამ ეს ყველაფერი ხალხს უფრო შეაკავშირებს და უფრო გააერთიანებს და ჩვენთვის მიზანი უფრო ნათელი იქნება. როდესაც უკან დასახევს არ გიტოვებენ, ერთადერთი გზა გრჩება, რომ იარო წინ იმ მიზნის მისაღწევად, რაც არის ძალიან ნათელი და ეს არის ამ ქვეყნის გათავისუფლება. ჩვენ ამ მიზნიდან ვერავინ და ვერაფერი გადაგვახვევინებს.

თუ სააკაშვილს ჰგონია, რომ საქართველოში ბუხენვალდს ან მაიდანიკს გააკეთებს, მაშინ ძალიან შემცდარა, რადგან 21-ე საუკუნეში მას ამის საშუალებას არავინ მისცემს. როდესაც აქვე, პირდაპირი ხაზით სულ რაღაც ათას კილომეტრში, სირიაში ხალხი თავს დებს საკუთარი ქვეყნის თავისუფლებისთვის და ადამიანები ათასობით იხოცებიან იმისთვის, რომ მათი ქვეყანა თავისუფალი იყოს და შენ გინდა, აქ საკონცენტრაციო ბანაკი შექმნა და ყველანი ერთად გადავიჩეხოთ იმ ჯურღმულში, შენ ხარ დამნაშავე და ამაზე პასუხს აგებ. სააკაშვილს კი ყველაფერი პირდაპირ სამოქალაქო დაპირისპირებისკენ მიჰყავს.

"რ": თქვენ ფიქრობთ, რომ ხელისუფლების ქმედებები სამოქალაქო დაპირისპირებას გამოიწვევს?

გ.ც: ღმერთმა დაგვიფაროს, რომ ასე მოხდეს, მაგრამ მე არ ვიცი, სხვა რა დავარქვა იმას, რასაც ვითომდა იურისპრუდენციის მამები რომ აკეთებენ, დაწყებული იმ უპრეცედენტო ჩანაწერის გაკეთებით, აკრძალვების დაწესებას უკუძალას რომ ანიჭებდა და შემდეგ უკვე, რაც ძალიან კრიტიკული განცხადება გააკეთა აშშ-ის საელჩომ, გამოქვეყნებულ კანონიდან ამის ამოღებით დამთავრებული.

ეს ყველაფერი იმისთვის იყო გათვალისწინებული, რომ ჩვენთვის კანონიერი დაფინანსების საშუალება არ მოეცათ და არამარტო კანონის გამკაცრების შემდეგ, არამედ უნდოდათ, რომ ჩვენთვის მანამდე გადმორიცხული ფულიც წაერთმიათ. როგორც ჩანს, მათი გეგმა იყო, რომ ჩვენ ყოველგვარი დაფინანსების გარეშე დავეტოვებინეთ.

მე საგანგებოდ მოვითხოვე ამ ანგარიშების გამოქვეყნება რადგან, როდესაც მე მეუბნებიან, რომ გაზპრომის და ფეესბეს ფულს ვხარჯავ, საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რომ ეს ასე არ არის. მე ვხარჯავ საქართველოში რეგისტრირებული იურიდიული პირების მიერ კანონის დაცვით გადმორიცხულ თანხებს. სხვათა შორის, ნაცმოძრაობისგან განსხვავებით, რომელიც დაფინანსებას ოფშორებში და რუსეთში რეგისტრირებული იურიდიული პირებისა და რუსეთის მოქალაქეებისგან იღებდა, რომლებიც აქ შვილობილ კომპანიებს აფუძნებდნენ და ასე რეცხავდნენ თავის შავ ფულს და შემდეგ ამისთვის ხელისუფლებას ფულს ჯიბეებში უტენიდნენ.

"რ": როდესაც აშშ-ის საელჩო ჩაერია, მათ კანონი შეცვალეს. ანუ, გამოდის, რომ დასავლეთის ზემოქმედებას აზრი აქვს. როგორ ფიქრობთ, რატომ სხვა საკითხებთან დაკავშირებათ არ ერევიან?

გ.ც: იგივე აშშ-ის საელჩო ამ პროცესებში დეტალურად არის ჩართული და ამისთვის ჩვენც ძალიან ბევრი ვიმუშავეთ. ელჩი პირადად იყო დაინტერესებული ამ პროცესის გამჭვირვალობით იმ დონეზე, რომ იგი საშობაო არდადაგებზეც კი არ წასულა.

აქვე მინდა, აღვნიშნო არასამთავრობო სექტორის აქტიურობაც და მინდა, მათ ამისთვის მადლობაც გადავუხადო. მათმა ოპერატიულობამაც გამოამჟღავნა, რომ ეს მხოლოდ პოლიტიკური პარტიების სატკივარი არა ყოფილა და მთელ საზოგადოებას ეხება.

ამიტომაც ეს მთელი დიპლომატიური კორპუსის სატკივარი აღმოჩნდა, მაგრამ ამ პროცესს განსაკუთრებული ყურადღებით აშშ-ის ელჩი აკვირდებოდა და ვფიქრობ, რომ ეს იმიტომაც მოხდა, რომ ერთ თვეში საქართველოში ქალბატონი ჰილარი კლინტონი ჩამოდის, რამდენიმე დღეში სააკაშვილის აშშ-ში ვიზიტი იგეგმება და ეს თემები ძალიან მწვავე საუბრის თემა გახდება. თუ ჰგონია სააკაშვილის, რომ მას ფიანდაზებით შეხვდებიან და ისევ იტყვის, მთელ აღმოსავლეთ ევროპაში დემოკრატიის შუქურა ვარო, ძალიან ცდება.