[რეზონანსი გიორგი ფუტკარაძე]


"პირდაპირ გეტყვით, რომ მე რიგითი მოქალაქის სტატუსით ვერავის შევუერთდები და ეს რომ ვთქვა, არაგულწრფელი ვიქნები. მე არ ვარ რიგითი მოქალაქე, მე ვარ პოლიტიკური პარტიის ლიდერი და აქედან გამომდინარე ნებისმიერ პროცესს მე შევუერთდები, როგორც პოლიტიკური პარტიის ლიდერი... საკმარისი გამოცდილება მაქვს იმისათვის, რომ ღიმილით შევხედო ლიდერობისათვის ბრძოლას. ნებისმიერი წინასწარ დაგეგმილი სცენარი, რომ ეს იქნება ლიდერი, არის შეცდომა, რომელიც ახალბედა პოლიტიკოსებმა ბევრჯერ დაუშვეს", - აცხადებს "დემოკრატიული მოძრაობის" ლიდერი ნინო ბურჯანაძე.

"რეზონანსი": ცალკეულმა პარტიებმა უკვე დაგეგმეს თუ როგორ აპირებენ შემოდგომაზე ბრძოლის განახლებას, "სახალხო კრება" რას აპირებს?
ნინო ბურჯანაძე: "სახალხო კრების" რამდენიმე წარმომადგენელს საინტერესო შეხვედრა გვქონდა და ვსაუბრობდით სამომავლო გეგმებთან დაკავშირებით. მე ერთი რამ შემიძლია გითხრათ, რომ თუ რეალური ცვლილებები არ მოხდა ქვეყანაში, არანაირ არჩევნებს აზრი არ ექნება და ჩატარდება ისე, როგორც ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები ჩატარდა. ამიტომ ჩვენი ამოცანაა ბრძოლის გაგრძელება. რა თქმა უნდა, გარკვეული ანალიზი და შეფასებებია საჭირო იმ პროცესების, რომელიც აქამდე მოხდა. ცხადია, რომ ახალი რეალობა არსებობს და ამ რეალობიდან გამომდინარე უნდა ვიმოქმედოთ და ამ საკითხებზე მიდის ინტენსიური კონსულტაციები. ერთი რამ შემიძლია გითხრათ, რომ ჩვენ არც ერთ შემთხვევაში არ ვაპირებთ შევეგუოთ იმ უსამართლობასა და უმსგავსობას, რაც ქვეყანაში არსებობს და ვაგრძელებთ ბრძოლას.

"რ": გარდატეხა როგორ უნდა მოხდეს?

ნ. ბ. გარდატეხა უნდა მოხდეს უკომპრომისო ბრძოლით. ბევრჯერ მაქვს ნათქვამი, რომ თუ რეალობა არ შეიცვალა, თუ არ შეიცვალა მედიაგარემო, თუ არ შეიცვალა სასამართლოსთან დაკავშირებული ვითარება - როდესაც ხელისუფლება ყველაფერს აკონტროლებს, თუ არ შეიცვალა ბიზნესგარემო და ზონდერბრიგადების ხელში იქნა რეალური ძალაუფლება, არანაირ არჩევნებს აზრი არ აქვს.

ხელისუფლებას უნდა წაართვა ის მექანიზმები, რაზეც დგას.
მე არავის კრიტიკას არ ვაპირებ, მაგრამ ზოგიერთმა პარტიებმა დღეს რომ აღმოაჩნეს, რომ რეგიონებში კატასტროფული ვითარება და სიდუხჭირე ყოფილა, ცოტა უხერხულია ამაზე ლაპარაკი.

რეგიონებში ნამდვილად უმძიმესი ვითარებაა, მაგრამ წინასაარჩევნო შეხვედრებით ამ ვითარებას ვერ შეცვლი. ნებისმიერი ჩვენი შეხვედრის შემდეგ ჩამოივლის პოლიციის უფროსი, გამგებელი და ამ ადამიანებს დაატერორებს.

"რ": თქვენ რამდენად რეალური გეჩვენებათ მედიაგარემოს გაუმჯობესება, პოლიციის დეპოლიტიზაცია და ა.შ.

ნ.ბ. მე გაუმჯობესება არარეალისტურად მიმაჩნია. ხელისუფლებას უნდა წაართვა ეს ბერკეტები.

"რ": როგორ?

ნ. ბ. ბრძოლის სხვადასხვა ფორმები არსებობს, მათ შორის პოლიტიკური, კონსტიტუციური, ცივილიზებული და სამართლიანი. ყველა იმ ქვეყანაში, სადაც ხალხი იბრძვის, ბრძოლა გამარჯვებით მთავრდება. იმ ქვეყნებში კი, სადაც ხალხი ელოდება, რომ სხვა გადაწყვეტს მისი ქვეყნის პრობლემას, ადამიანები მონურ მდგომარეობაში არიან და ამ ქვეყნებს პერსპექტივა არ აქვს. კიდევ ერთხელ ვამბობ, ქვეყანაში, სადაც ადამიანებმა პრინციპულად იბრძოლეს თავისი უფლებების დასაცავად, მათ გამარჯვება მოიპოვეს.

"რ": უშუალოდ შემოდგომას რომ დავუბრუნდეთ, შალვა ნათელაშვილმა განაცხადა, რომ ისინი იწყებენ სერიოზულ აქციებს. პრეზიდენტის იმპიჩმენტთან დაკავშირებულ მოთხოვნას თქვენც უერთდებით და ერთად იბრძოლებთ?

ნ. ბ. ჩვენ არაერთგზის გვითქვამს, რომ თუ დავინახავთ, რომ ადამიანები ბოლომდე იბრძვიან, ჩვენ შევიტანთ ჩვენს შესაძლო წვლილს. ჩვენთვის არ აქვს მნიშვნელობა, ვისი ინიციატივა იქნება, ვინ იტყვის პირველი, ვინ ვის დაასწრებს და ვინ გამოთქვამს მოსაზრებას, ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ დავინახო რეალური ბრძოლის სურვილი. ვინც რეალისტურად იბრძოლებს, ხალხიც მათ გვერდით იქნება, თუმცა, ამასაც ძალისხმევა უნდა. სამწუხაროა, მაგრამ ფაქტია, რომ ყველა ხედავდა, რომ სახალხო კრება ბოლომდე იბრძოდა, მაგრამ საკმარისი რაოდენობის ადამიანი არ აღმოჩნდა მზად, ამ ბრძოლაში ჩართულიყო. ჩვენ არავისთვის ხელის შეშლას არ ვაპირებთ, პირიქით მივეხმარებით. ეს საყვედური "ლეიბორისტებს" არ ეხებათ, ისინი ის უმცირესი გამონაკლისი იყვნენ, რომელიც არათუ ხელს არ გვიშლიდნენ, არამედ ხელსაც გვიწყობდნენ.

"რ": პოლიტოლოგების შეფასებით, ოპოზიციაში ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა ლიდერობის ამბიციებია, თუკი რომელიმე ოპოზიციურმა პარტიამ დაიწყო აქციები, მზად ხართ, რომ მათ რიგითი მოქალაქის სტატუსით შეუერთდეთ?

ნ. ბ. პირდაპირ გეტყვით, რომ მე რიგითი მოქალაქის სტატუსით ვერავის შევუერთდები და ეს რომ ვთქვა, არაგულწრფელი ვიქნები. მე არ ვარ რიგითი მოქალაქე, მე ვარ პოლიტიკური პარტიის ლიდერი და აქედან გამომდინარე ნებისმიერ პროცესს მე შევუერთდები, როგორც პოლიტიკური პარტიის ლიდერი და "სახალხო კრების" აღმასრულებელი საბჭოს წევრი. რაც შეეხება იმას, ვინ იქნება ლიდერი და ვინ არა, მე საკმარისი გამოცდილება მაქვს იმისათვის, რომ ღიმილით შევხედო ლიდერობისათვის ბრძოლას. ადამიანი ლიდერი ან არის, ან არა. ლიდერი ხდება ის, ვინც პოლიტიკურ პროცესში შესაფერის თვისებებს გამოავლენს. ნებისმიერი წინასწარ დაგეგმილი სცენარი, რომ ეს იქნება ლიდერი, ესაა შეცდომა, რომელიც ახალბედა პოლიტიკოსებმა ბევრჯერ დაუშვეს. მე სულ მომყავს მაგალითად 2003 წელი, როდესაც მიუხედავად იმისა, რომ ინიციატივა პროცესების დაწყების თაობაზე ზურაბ ჟვანიას და მე მეკუთვნოდა, სააკაშვილმა თავისი პირადი თვისებებით შეძლო გამხდარიყო ლიდერი. მე არ მაქვს შიში. ყველგან, სადაც ვარ, ჩემი ადგილი მქონდა და მექნება. თუ ვინმე უფრო წარმატებულად იმოქმედებს და უფრო სერიოზულ ფუნქციებს გამოავლენს, ორივე ხელით ტაშს დავუკრავ.

"რ": ოპოზიციას რა შემთხვევაში აქვს გამარჯვების შანსი?

ნ. ბ. ხალხის მხარდაჭერის შემთხვევაში - სხვა გამარჯვების ფორმულა არ არსებობს. "სახალხო კრებისათვის" მნიშვნელოვანია, რომ ბრძოლის ახალი ფორმულა შევთავაზოთ ხალხს და იმედი ვიქონიოთ, რომ ადამიანების გააქტიურებას უფრო მეტად შევძლებთ.

"რ": ძირითადი ოპოზიციური ძალების გაერთიანების რა შანსები არსებობს?

ნ. ბ. მე არ ვიცი, რას ნიშნავს ძირითადი ოპოზიცია. ძირითად ოპოიზიციაში, რასაც ზოგიერთები ეძახიან, მე ვხედავ ისეთ ძალებს, რომელიც ხელისუფლებასთან გარიგებული არიან და ამას არც მალავენ. გაერთიანება შეიძლება მოხდეს იმ ადამიანების, რომლებიც უკომპრომისო ბრძოლისათვის მზად არიან. ყველას გაერთიანება ადრეც და ახლაც კატეგორიულად მიუღებლად მიმაჩნდა და მიმაჩნია. არ შეიძლება გაერთიანდნენ ის ძალები, რომელთაც მიაჩნიათ, რომ ხელისუფლება აუცილებლად უნდა შეიცვალოს და ახალი ხელისუფლება უნდა მოვიდეს და ამ ადამიანებთან უნდა იყოს ის ხალხი, რომელსაც ჰგონია, რომ რამდენიმე ადამიანის შეცვლაა საკმარისი.

"რ": "ექვსიანის" გამარჯვების ფორმულა მილიონი ამომრჩევლის შეგროვებაა, რამდენად რეალიზებადია?

ნ.ბ. არანაირად რეალიზებადი არ არის. იმიტომ, რომ საარჩევნო ყუთთან მილიონი ადამიანი რომც მივიდეს, თუ არ არის ის ხუთი კომპონენტი, რომელსაც არაერთხელ ვამბობდი, ხელისუფლება ისე გააყალბებს, როგორც ადრე აყალბებდა. უნდა იყოს საკითხების კომპლექსი, რის გარეშეც ნორმალური არჩევნების ჩატარება შეუძლებელია. თქვენ მართლა გჯერათ იმ სასამართლოს პირობებში, რომელიც ქვეყანაში არსებობს და იმ პოლიციის პირობებში, 280 კაცი პირზე რომ დაადგა პოლიციას, წინააღმდეგობა გაუწიეთო, ადამიანები გაბედავენ საარჩევნო ყუთთან მისვლას და ხუთიანის გარდა სხვა ციფრის შემოხაზვას? არჩევნების მოგების ფორმულა ერთადერთია - არჩევნები უნდა მოიგო არჩევნებამდე.

"რ": ბოლო წლების მთავარი ლოზუნგი პრეზიდენტის გადადგომა იყო, ამ წლების გადმოსახედიდან თქვენ კიდევ რეალური გეჩვენებათ ამ მიზნის მიღწევა?

ნ. ბ. აბსოლუტურად რეალისტური იყო, ხალხს რომ არ შეშინებოდა და ტელევიზორებთან არ დამჯდარიყო 26 მაისს. პოლიტიკურ პარტიებს რომ არ დაეწყოთ ვაჭრობა და თამაში, მოსულიყვნენ 25 მაისის საღამოს პარლამენტთან, სააკაშვილი პრეზიდენტი ვერ იქნებოდა. 5 ათასი კაციც რომ გამოსულიყო იმ დღეს, ახლა ქვეყანაში სხვა რეალობა იქნებოდა. თუ ვიბრძოლებთ, შესაძლებელია გამარჯვება, თუ არ ვიბრძოლებთ, გამარჯვება არ მოვა. სამწუხაროდ, გამარჯვება თავის გატეხვის გარეშე არ გამოდის, ისეთ ქვეყნებში როგორიც ახლა საქართველოა. დიქტატურასთან ბრძოლა შეუძლებელია განცხადებებით. ჩვენ რომ დღეს ის რეალობა გვქონდეს, ჩვეულებრივი არჩევნებით ხელისუფლება შეიცვლება, რა თქმა უნდა, ყველანი არჩევნებზე უნდა წავიდეთ.

"რ": დღესაც ხომ იგივე რეალობაა რაც აქამდე იყო, როდესაც ოპოზიცია ისევ იწყებს აქციებს, ამას აზრი აქვს?

ნ. ბ. არავითარ შემთხვევაში არ გეთანხმებით. 26 მაისის შემდეგ რადიკალურად შეიცვალა პოლიტიკური ვითარება და ხელისუფლებამ უზარმაზარი დარტყმა მიიღო. ხელისუფლებამ თავისი ნამდვილი სახე დაანახა მსოფლიოს და თუ აქამდე გვიჭირდა ახსნა, რატომ არ ექნებოდა არჩევნებს აზრი, 26 მაისის შემდეგ მსოფლიოში თანდათან მკვიდრდება აზრი, რომ საქართველოში არის დიქტატურა, რომ არაორდინალური ნაბიჯებია საჭირო. ხელისუფლებას პოლიტიკური რესურსები უმცირდება. მე არ დაგეთანხმებით, რომ 26 მაისის შემდეგ არაფერი შეცვლილა, ეს ხელისუფლებას უნდოდა, რომ წარმოეჩინა, ასეთ სურვილი ჰქონდა ოპოზიციის ცალკეულ წარმომადგენლებსაც და, მგონი, ხელისუფლებაზე უფრო მონდომებით უყურებდნენ, "სახალხო კრება" და ნინო ბურჯანაძე პოლიტიკურად მოკვდებოდნენ თუ არა. პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ისეთი მონდომებით წამოგვესივნენ, როგორც დაჭრილ არწივს ყვავ-ყორნები. იმის ნაცვლად, ხელისუფლება ეკრიტიკებინათ, ჩვენ დაგვიწყეს კრიტიკა. თუმცა ახლაც, თუ რომელიმე მათგანი გადაწყვეტს, რომ ხელისუფლებასთან რეალური ბრძოლა დაიწყონ, ესეც წაადგება პროცესს.

"რ": ერთია, როდესაც დიქტატურაზე საუბრობს ოპოზიცია, მაგრამ საკმაოდ ხმამაღალი განაცხადი ხომ არ არის, იმ ფონზე, როდესაც მეზობელი რუსეთის ლიდერების გარდა საქართველოს პრეზიდენტისთვის დიქტატორი ჯერ არავის უწოდებია?

ნ. ბ. მე გაგახსენებთ, როდესაც ჩვენი ჟურნალისტები, თავი პროფესიონალები რომ ჰგონიათ, პრეტენზიას მიცხადებდნენ, პუტინს როდესაც შეხვდი, ოკუპანტი რატომ არ დაუძახეო. არც ერთი ნორმალური დიპლომატი, როდესაც ხვდება სააკაშვილს, დიქტატორს არ დაუძახებს. ის, რომ სააკაშვილს ჰონდურასისა და ბრაზილიის გარდა, არსად არ ხვდებიან, მნიშვნელოვანი ფაქტორია. დამისახელეთ სააკაშვილის ბოლო ოფიციალური ვიზიტი რომელიმე სერიოზულ ქვეყანაში.

"რ": სამწუხაროდ პრეზიდენტის ვიზიტებს ხშირად თვალს ვერ ვადევნებ, თუმცა, თუ არ ვცდები ბოლოს მონაკოში იმყოფებოდა...

ნ. ბ. მონაკო და კანი გაგახსენდებათ, სპორტული შეჯიბრებებიც და შეიძლება რომელიმე კონფერენცია, სადაც ძალით შევარდება ხოლმე. მსოფლიოს პოლიტიკურ წრეებში ზრდილობიანი ადამიანები არიან და ძალით ჩასულ პრეზიდენტს არავინ გამოაგდებს, მაგრამ არც ერთი სერიოზული ოფიციალური შეხვედრა ხელისუფლებას არ ჰქონია. ჰონდურასში რომ დადიან, ეს თავისთავად ბევრ რამეს მიანიშნებს.

"რ": თქვენი მეუღლის განაჩენი თუ გაასაჩივრეთ სააპელაციო სასამართლოში?

ნ. ბ. ჩვენ გვაქვს ერთთვიანი ვადა, სასამართლომ დაარღვია განაჩენის ჩაბარების ვადები და არ გადმოგვცა გადაწყვეტილების ოქმი აქამდე და ის დღეს მივიღეთ. შესაბამისად, ადვოკატები გაეცნობიან და გავასაჩივრებთ. იმიტომ გავასაჩივრებთ, რომ ყველა პროცედურა გავიაროთ და სტრასბურგში წავიდეს ეს საქმე, ისევე როგორც ჩვენი აქტივისტების საქმეები.

"რ": 26 მაისის შემდეგ თქვენ მეუღლესთან გაქვთ კონტაქტი?

ნ. ბ. რა თქმა უნდა, მე ჩემს მეუღლესთან მაქვს კონტაქტი, ვნახე კიდეც და საუბარი გვქონდა. თუმცა, არ ვაპირებ იმის თქმას, სად ვხვდები და რაზე ვესაუბრები.

"რ": აპირებს პოლიტიკური თავშესაფრის მოთხოვნას?

ნ. ბ. ჩვენ ამ საკითხზე ვმუშაობთ, ვფიქრობ, რომ ერთ-ერთ ევროპულ ქვეყანას მივმართავთ ამ თხოვნით და ეს მოთხოვნა დაკმაყოფილდება. სრულიად ცხადია, რომ ქართული სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება არის ჩემი ოჯახის წინააღმდეგ შურისძიება.