„თავისუფალი დემოკრატების“ ყოფილი წევრები - ვიქტორ დოლიძე, გიორგი ცაგარეიშვილი, ზურაბ აბაშიძე და დავით ონოფრიშვილი ახალი პარტიის შექმნას არ გამორიცხავენ, თუმცა, ჯერჯერობით, პოლიტიკური პროცესების განვითარებას ელოდებიან. აღნიშნული პირები პარტიის შიდა სამზარეულოს საჯაროდ გამოტანას ერიდებიან და საკუთარი გადაწყვეტილების მიზეზებზე დიპლომატიურად საუბრობენ.
თუ რას აპირებენ ყოფილი „თავისუფალი დემოკრატები“, ამას for.ge-ს ინტერვიუდან შეიტყობთ, რომელიც დეპუტატ გიორგი ცაგარეიშვილთან ჩავწერეთ:
„თავისუფალი დემოკრატების“ რიგები ხუთმა წევრმა დატოვეთ. შეგიძლიათ, განმარტოთ, პარტიის დატოვების თაობაზე გადაწყვეტილება რატომ მიიღეთ, არჩევნების შემდეგ და არა მანამდე?
- მიღებული შედეგი ნამდვილად არ იყო საკმარისი იმისათვის, რომ „თავისუფალი დემოკრატები" პარლამენტში შესულიყვნენ, ფრაქცია შეექმნათ და მანდატები მიეღოთ. თუ ჩვენს შედეგებს სხვა პარტიის მონაცემებს ადარებთ, შეიძლება, „რესპუბლიკურ პარტიაზე“ 60 ათასი ხმით მეტი მგაგვიბათილეს და დავიღუპეთ, უშედეგო და უმიზნოა. თუ ამას ამბობ, ე.ი. აღიარებ, რომ პარტიის შიგნით გადაულახავი, ორგანივიღეთ, მაგრამ ამაზე საუბარი პროდუქტიულად არ მიმაჩნია. მსგავსი ლაყბობა შედეგის მომტანი არ იქნება. ნორმალურ საზოგადოებაში არჩევნების ბედი საარჩევნო ყუთთან უნდა წყდებოდეს და ახლაც ასე მოხდა. ჩხუბის მერე მუშტების ქნევა რომ, თურმე, სადღაც ბიულეტენები იზაციული პრობლემები გქონია და კომისიებშიც სანდო ადამიანები ვერ შეარჩიე, რაც შენი პრობლემაა და არა მოწინააღმდეგის. თუ ბიულეტენს გიზიანებენ, ბეჭედს არ ურტყამენ დაკეცავენ, ეს შენიპრობლემაა და არა ოპონენტის. ე.ი. კომისიაში შენი წევრი არ არის ორგანიზებული და მტკიცე. პრობლემები ჩვენს თავში უნდა ვეძებოთ, რადგან მარცხის ხელისუფლებაზე ან კონკურენტებზე გადაბრალება უსაგნოა.
როგორ ფიქრობთ, თქვენი წარუმატებლობა რამ განაპირობა?
- დიდი დრო არ არის გასული, რაც არჩევნები დასრულდა. ზოგიერთ კითხვაზე პასუხს შეგნებულად არ გაგცემთ, რადგან შიდა სამზარეულოს გამომზეურება არ მინდა. ასევე ჩემი საქმე ბინძური თეთრეულის გამოკიდება არ არის. ბევრ საკითხზე ჯერჯერობით არ ვისაუბრებ, ხოლო ზოგიერთ საკითხზე - არასოდეს. უბრალოდ, ანალიზის უნარი გამაჩნია და დაშვებულ შეცდომებს მომავალში თუ არ გავიმეორებთ, კარგი იქნება. სჯობს, თქვენს ამ კითხვას წერტილი ამ ეტაპზე, აქ დავუსვათ. რაც შეეხება ზოგადად პრობლემებს, ფინანსების ნაკლებობა იყო და ოთხი თვის მანძილზე მძიმე ფინანსურ შეჭირვებას განვიცდიდით. სპონსორები ვერ მოვიძიეთ და სავარაუდო დამფინანსებლებთანაც ვერ ვიმუშავეთ, რასაც თავისი სუბიექტურ-ობიექტური მიზეზებიაქვს. საქართველოში ოპოზიციურ პროექტში ფულის დაბანდება არავის არ უნდა. ვერც იურიდიული და ვერც ფიზიკური პირები ვერ მოიძებნა, რომლებიც პარტიას დააფინანსებდნენ. არსებული სახსრები ზღვაში წვეთი იყო და ის საკმარისი არ აღმოჩნდა. მგონი, ყველას უფრო მეტი დაფინანსება ჰქონდა, ვიდრე ჩვენ. წარუმატებლობაში ლომის წილი შეიძლება ფინანსების ნაკლებობ აიყოს, რადგან არჩევნებს დაფინანსების მუდმივი წყაროები სჭირდება, რაც ჩვენს შემთხვევაში არ იყო. ფინანსები ვერ მოვიპოვეთ და ესუნდა ვაღიაროთ.
პარტიიდან წასვლის თაობაზე გადაწყვეტილება არჩევნებიდან რამდენიმე დღეში მიიღეთ. საზოგადოების ნაწილს შთაბეჭდილება დარჩა, რომ თქვენ მანდატები გაერთიანებდათ და არა იდეოლოგია. საზოგადოების მეორე ნაწილი იმაზე საუბრობს, რომ დაპირისპირების მიუხედავად, „ნაციონალური მოძრაობა“ არ დაიშალა და ისინი არჩევნებიდან-არჩევნებამდე არ არსებობენ...
- ცუდი შედარება ხდება, რადგან „ნაციონალურ მოძრაობას“აერთიანებს არა მანდატი, არამედ სისხლი და ის უბედურება, რაც ქვეყანაში დაატრიალეს. ძალიან გთხოვთ, დამნაშავეთა კასტას „თავისუფალ დემოკრატებს“ ნუ შეადარებთ. ბევრი ადამიანი კრიმინალური წარსულით არის დამძიმებული, რომელმაც მეცხრე მოწვევის პარლამენტში მანდატი მოიპოვა. ბევრი დეპუტატის მიმართ სისხლის სამართლის საქმე იყო აღძრული, რომლებიც გამოძიებას დაემალნენ და მანდატებს ამოეფარენ. ინდულგენციაა, რომ მოიპოვო მანდატი და პასუხისმგებლობისგან გათავისუფლდე. არჩევნებიდან მეორე-მესამე დღეს მივხვდით, რომ პარტიიდან წამოსვლის დრო იყო, რაც სპონტანური და ემოციური გადაწყვეტილება არ იყო. ძალიან მწარე მარცხი ვიწვნიეთ და პასუხისმგებლობა არა მხოლოდ ალასანიას, არამედ სხვა ლიდერებსაც უნდა აეღოთ. ანუ, მათ, რომელთაც პარტია გამარჯვებამდე ვერ მიიყვანეს. ქართულ პოლიტიკაში არიან პარტიები, რომლებსაც არჩევნებში წაგება ტრადიციად ექცათ. ისეთი ადამიანი ვარ, რომელსაც ცხოვრებაში მარცხი იშვიათად განმიცდია, მაგრამ მარცხნიდან დასკვნების გამოტანას ყოველთვის ვცდილობდი. ადამიანი იმის გამო უნდა დაძრახო, რომ წაგების შემდეგ პარტიიდან წავიდა და მარცხი აღიარა?
თუმცა, ბატონო გიორგი, ბოლო პერიოდში ჩანდა, რომ პარტია „ორ ბანაკად“ იყო დაყოფილი. ერთ მხარეს იდექით თქვენ, ვინც პარტია დატოვეთ და მეორე მხარეს ალასანია-გოგუაძე-პეტრიაშვილი...
- რათქმაუნდა, შიდა წინააღმდეგობები იყო და ამას ვაღიარებ. პარტია ცოცხალი ორგანიზმია და სპილენძის სათამაშოები არ ვართ, რომლებსაც ადამიანები გადაადგილებენ ხოლმე. ჩვენ ჩვენი წარმოდგენები გვაქვს, მათ შორის პოლიტიკურ ცხოვრებაზე. პარტიის ზოგიერთი გადაწყვეტილება ა რმომწონდა და თავი ბევრი რამისგან შევიკავე, რადგან ანგარიში ერთობას, მეგობრობას და ურთიერთობებს გავუწიე.
თუ პარტიის მიერ მიღებული რამდენიმე გადაწყვეტილება არ მოგეწონათ, ეს ხმამაღლარატომართქვით?
- ესეც გემოვნების საკითხია, რადგან ამაზე ხმამაღლა საუბარი საჭიროდ არ ჩავთვალე და შეიძლება ეს შეცდომა იყო. გადაწყვეტილება მაშინ მივიღეთ, როცა ეს ყველაფერი მომწიფდა. პარტიის დატოვება არჩევნებამდე ორი თვით ადრე არასწორად მიმაჩნია, რადგან ამის წინაპირობები არ იყო შექმნილი.
აბა, არჩევნების შემდეგრაშეიცვალა?
- მარცხმა ბევრი პრობლემა გააშიშვლა და სიტუაცია ცოტა სხვანაირად დაგვანახა. ე.ი. ურთიერთთან საუბარს ბევრი რაღაც დავაკელით და ამომრჩეველსაც ვერ ავუხსენით, ჩვენი წარმოდგენები პოლიტიკასა და ზოგადად ცხოვრებაზე. გარკვეული სხვაობები იყო, რაც შეუიარაღებელი თვალით ჩანდა, როცა პარტიის ერთი წევრი ერთს ამბოდა, მეორე - მეორეს.
თქვენ ალასანია-გოგუაძეს გულისხმობთ? „რუსთავი 2“-ის თემაზე მათ მიერ გაკეთებულ განცხადებებს?
- იდეოლოგიური სხვაობები იყო და აბსოლიტურად გეთანხმებით. ჩემი აზრი არც „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით არ შემიცვლია და არც„ნაციონალურ მოძრაობასთან“ მიმართებაში. დღესაც ვამბობ, რომ ის სააკაშვილის ჯიბის ტელევიზიაა და არანაირი თავისუფალი მედია არ არის, თუმცა, არსებობის უფლება ნებისმიერ კრიტიკულმედიას აქვს და ამაზრზე მყარად ვარ. მიუხედავადიმისა, რომ გვარამია თავისუფალი ჟურნალისტი არ არის და დღესაც პროკურორია, მიმაჩნია, რომ გვარამიას მსგავსი ვაი ჟურნალისტებიც უნდა იყვნენ, რათა თვისუფალი მედიის გემო გაიგო და თუნდაც ჩასაფრებული, კრიტიკული აზრი მოისმინო. სადაც ხელისუფლების მიმართ ჩასაფრებული აზრი არ არის, ის ხელისუფლება ლპობას იწყებს, რადგან სწორედ მაშინ ხარ ფორმაში, როცა მედია ჩასაფრებულია.
ხელისუფლების ლპობა სააკაშვილის დროს დაიწყო და ძალიან არ მინდა, რომ იგივე ამ ხელისუფლებას დაემართოს. ამიტომ ვამბობ, რომ მედია სივრცეში „რუსთავი 2“-ის არსებობა საჭიროა, თორე, ის სააკაშვილის ჯიბის ტელევიზია. 27 პროცენტი, რაც „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მოიპოვა, თქვენ გგონიათ, ეს ბოკერიამ, წერეთელმა ან სხვა რომელიმე ავაზაკმა მოიპოვა? - ეს „რუსთავი 2“-მა მოიპოვა, რადგან ამ პარტიის ბრძოლის წინა ხაზზე იყო. გვარამიას მიერ ამოთხრილ სანგრებში ჟურნალისტები არიან ჩაწოლილები. ეს არჩევნები გაიმართა „რუსთავი 2“-სა და „ქართულ ოცნებას შორის და არა „ოცნებასა“ და „ნაცმოძრაობას“ შორის. ამ ბრძოლის ავანგარდში „რუსთავი 2“ ე.წ. ჟურნალისტებით იდგა, რომელსაც თავში გვარამია ედგა. ასე, რომ 27 პროცენტი გვარამიას მონაპოვარია და არა სააკაშვილის, რომელიც ოდესაშია.
ხელისუფლებასთნ თანამშრომლობას გამორიცხავთ? ისიც ითქვა, რომ თქვენ პარტია თანამდებობების შეთავაზების სანაცვლოდ დატოვეთ. მართალია?
- დიდი სისულელეა, რომ პარტია თანამდებობების გამო დავტოვეთ. ჩვენს წამოსვლამდე, თანამშრომლობაზე საუბარი არ ყოფილა. მთავრობისა და უმრავლესობის ბევრ წევრთან ადამიანური ურთიერთობა მაქვს, რომელიც ორწლიანმა პოზიციურ-ოპოზიციურმა დაპირისპირებამ ვერ შელახა. ეს ურთიერთობები გაგრძელდება. თუკი თქვენ იმას მეკითხებით, კარიერული თვალსაზრისით რა იქნება, ამას ვერ გეტყვით. გულის სიღრმეში ვფიქრობდი, რომ ბარიერის გადალახვა გაგვიჭირდებოდა, რადგან როგორც შიდა, ასევე გარე წინააღმდეგობები იყო და ამ ყველაფერმა 4,62 პროცენტი მოიტანა. შინაგანად ოპტიმისტურად ვიყავი განწყობილი და ვფიქრობდი, რომ პარტია ბარიერს გაჭირვებით, მაგრამ მაინც გადალახავდა. იმის თქმა მინდა, რომ რამდენიმე თვეში სად იქნები, ვერ განსაზღვრავ.
თქვენს მიმართ შეთავაზებები იყო?
- შეთავაზებები არავის მისამართით არ ყოფილა. მათ შორის, არც დოლიძის, არც ონოფრიშვილის, არც აბაშიძის და არც ცაგარეიშვილის მიმართ.
ირაკლი ჩიქოვანის მიმართ?
- სავარაუდოდ, არც მის მიმართ. მასთან ურთიერთობა სამი დღის წინ მქონდა და 72 საათში თუ რაიმე შეიცვალა, ვერ გეტყვით. მომავალში რა იქნება, ვერაფერს გეტყვით.
ამ გადმოსახედიდან ფიქრობთ, რომ თვის დროზე, ხელისუფლებიდან წამოსვლა შეცდომა იყო?
- ამას არ ვფიქრობ და ქართულ პოლიტიკაში გატარებულ არცერთ დღეს არ ვნანობ. იცით, რომ პოლიტიკაში ჩემს მიერ განვლილი გზა ია-ვარდებით მოფენილი არ იყო, ძალიან ფათერაკიანი კაცი ვარ. პირდაპირ გეუბნებით, რომ პოლიტიკიდან არ მივდივარ, თუმცა, პარტიიდან წავედი.
ამბობთ, რომ პოლიტიკიდან არ მიდიხართ, პარლამენტში არ იქნებით. აბა, თქვენს თავს სად ხედავთ?
- ვნახოთ, პოლიტიკური პროცესები რა გზით განვითარდება.
მოსალოდნელია, რომ „თავისუფალი დემოკრატებიდან“ წამოსულმა პირებმა პარტია შექმნათ?
- გამორიცხული არაფერი არ არის. საზოგადოებამ გადაწყვიტა, რომ ჩვენ პარლამენტში დღეს არ ვიყოთ, მაგრამ პოლიტიკის მიღმა ვიქნებით თუ ახლოს, ამაზე უახლოეს თვეებში მეგობრებთან და ოჯახის წევრებთან გამართული თათბირის შემდეგ ჩამოვყალიბდებით. სადაც არ უნდა ვიყო, ქვეყნის სამსახურში ვიქნები. ცხოვრებისეული კრედოა, რომ ჩემს შვილებს ქვეყანაში არსებული პრობლემები მოვუგვაროთ.
ხელისუფლებიდან თქვენი წამოსვლის მიზეზი ის ხუთი ადამიანი გახდა, რომლებიც პატიმრობაში ამ დრომდე რჩებიან. საუბარია იმაზე, რომ შესაძლოა, ისინი პრეზიდენტმა შეიწყალოს. ამას თქვენც ელოდებით?
- ხელისუფლებისთვის ეს საქმე ლაკმუსის ქაღალდია. მითუმეტეს, პარლამენტის ახალი შემადგენლობისთვის. სადაც არ უნდა ვიყოთ, ყველაფერს გავაკეთებთ იმისთვის, რომ ეს ადამიანები ციხიდან რაც შეიძლება მალე გამოვიდნენ. ეს ხელისუფლების მიერ გადადგმული ერთ-ერთი უმძიმესი ნაბიჯი იყო, რამაც კოალიციიდან ჩვენს წამოსვლაზე გავლენა იქონია. ეს ხუთი ადამიანი დაკავებული რომ არ ყოფილიყო, მოვლენები სხვა კუთხით წავიდოდა, მაგრამ მორალური არჩევანის წინაშე დავდექით. ეს ადამიანები რაც შეიძლება მალე უნდა გათავისუფლდნენ, რა გზით, არ ვიცი. საქმე უზენაეს სასამართლოში იხილება და იანვრის ბოლოს განაჩენი სამივე ინსტანციის მიერ იქნება დადასტურებული, შემდეგ ევროსასამართლო დარჩება, სადაც ეს საქმე აუცილებლად წავა. თუკი ქვეყანა იმას გადარჩება, რომ ეს საქმე ევროსასამართლოში არ წავიდეს, ეს სახელმწიფოს პრესტიჟის საქმე იქნება. ამისთვის რამდენიმე გამოსავალი არსებობს, რომ სასამართლო მათ უდანაშაულობაში დარწმუნდეს, ან პრეზიდენტმა შეიწყალოს, ან საკონსტიტუციო სასამართლომ შესაბამის მუხლზე იმსჯელოს. საკონსტიტუციო სასამართლოს ახალი შემადგენლობა შეიკრიბება და იქნებ, გადაწყვეტილება მათ მაინც მიიღონ.
რაც შეეხება ირაკლი ალასანიას, პოლიტიკურ კულუარებში არსებული ინფორმაციით, ის შესაძლოა უშიშროების საბჭოს მდივნად დაინიშნოს. ამის შანსი არსებობს?
- ეს ინფორმაცია მედიის საშუალებით მოვისმინე და მას მხოლოდ წარმატებებს ვუსურვებ. ცხოვრება სიურპრიზებით არის სავსე და ვნახოთ, ვის რა გზა ექნება. როგორ ეკლიან გზაზეც დავდიოდი, სიარულს ისევ იქ გავაგრძელებ. მიმაჩნია, რომ ბევრ კარგ წამოწყებაში მივიღე მონაწილეობა და ამ ქვეყნის განვითარების ფუნდამეტში კენჭი მაინც ჩავდე. რა თქმა უნდა, იმ 13 წლით ვიამაყებ, რაც პარლამენტში გავატარე.