რისი ეშინია ,,ოცნების'' ფრაქციის თავმჯდომარეს
29 დეკემბერს, პარლამენტი ახალ პრემიერ-მინისტრად გიორგი კვირიკაშვილს დაამტკიცებს. კვირიკაშვილმა მინისტრთა კაბინეტის უცვლელი შემადგენლობა უკვე წარადგინა, თუმცა დააანონსა, გარკვეული ცვლილებები მაინც იქნებაო. საპარლამენტო უმრავლესობის ერთ-ერთი ამოცანა საკუთარ რიგებში სრული შემადგენლობის თუ არა, 75 კაცის მობილიზაციაა, რათა პრემიერის დამტკიცების პროცედურამ გაუთვალისწინებელი შემთხვევების გარეშე ჩაიაროს. მანამდე კი, მთელი შაბათ-კვირის განმავლობაში, პარლამენტში კულუარული თუ ოფიციალური შეხვედრები მიმდინარეობდა, მათ შორის, ,,ოცნების'' 47-კაციანი ფრაქციის ლიდერის, გიორგი ვოლსკის კაბინეტში. ,,ვერსიის'' რესპოდენტი სწორედ გიორგი ვოლსკია, რომელიც მისი და ირაკლი ღარიბაშვილის საუბრის დეტალებს გვიამბობს. ამასთან, იმასაც გვიმხელს, სად ხედავს ექსპრემიერის ადგილს და რესპუბლიკელების განცხადებასაც პასუხობს.
- პრემიერის შეცვლა სახელმწიფოში უმტკივნეულოდ უნდა ხდებოდეს, რადგან არ არსებობს ქვეყანა, სადაც ნებისმიერ პოზიციაზე სარეზერვო კადრი არ არის. გიორგი კვირიკაშვილი გამოცდილებით სწორედ ის ადამიანია, ვისაც ამ პოსტის დაკავება შეუძლია, ამიტომ ამ თემაზე დიდი ბჭობა და დავიდარაბა არ ყოფილა.
რაც შეეხება ირაკლი ღარიბაშვილის წასვლას, ნოემბრის ბოლოს, ეს მოსაზრება უკვე არსებობდა, მაგრამ ნამდვილად არ ვაპირებ იმის მტკიცებას, რომ ეს მხოლოდ ირაკლის აზრი იყო, რომელიც ბიძინა ივანიშვილთან გავლილი არ ჰქონდა. ცდილობენ, დანერგონ არასწორი შეხედულება, თითქოს ივანიშვილი სხვა პლატფორმაზე დგას, ღარიბაშვილი – სხვაზე, რაც არასწორია, რადგან ასაკობრივი განსხვავების მიუხედავად, მათ ყოველთვის განსაკუთრებული სიახლოვე აქვთ. ივანიშვილის მონაწილეობა სახელმწიფო მართვაში უტრირებული და ჩრდილოვანი ფორმითაა წარმოდგენილი. რეალურად, პირადად მე, არასოდეს მითქვამს მისი რჩევებისა და მოსაზრებების მოსმენაზე უარი. ისიც მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენი აზრები ხშირად ისედაც ემთხვევა ერთმანეთს. მეტიც, ფრაქციისა და უმრავლესობის სხდომაზე სწორედ მე დავაყენე საკითხი, რომ ივანიშვილი თუნდაც იმ შეხვედრის მონაწილე ღიად ყოფილიყო, რომელზეც საარჩევნო კოდექსის საკითხს განვიხილავდით. ვინმეს რომ არ ეთქვა, კაცი შუშის სასახლეში ზის და ხალხს იქედან მართავს, კოალიცია კი მის გამოძახილს იმეორებსო, სწორედ ივანიშვილის თვალწინ გავიარეთ ყველაფერი და მისი აზრიც ისეთივე მნიშვნელოვანი იყო, როგორც ღარიბაშვილის.
ზოგადად, პირველი ექსპრემიერი, მეორე და ყოფილი პრეზიდენტი ის ჯგუფია, რომლის რჩევებიც ხელისუფლებამ უნდა გაითვალისწინოს. უბრალოდ, ერთმა რგოლმა, ექსპრეზიდენტმა სააკაშვილმა არ გაამართლა, რომელიც დღესაც დესტრუქციულ და ანტისახელმწიფოებრივ ქმედებებს განაგრძობს.
- ეს კითხვა სულ ისმის და ახლაც გამიჩნდა: ამ ქვეყანაში რამე გადაწყვეტილება ივანიშვილის გარეშე მიიღება და რატომ შეჩერდა არჩევანი კვირიკაშვილზე და არა კალაძეზე?
- როცა ღარიბაშვილმა თქვა, რომ საჭიროა, გამოჩნდეს ახალი პრემიერი, ბიძინა ივანიშვილმა ამ გადაწყვეტილების მიღებაში მონაწილეობა ნამდვილად მიიღო.
- დაეთანხმა თუ აიძულა?
- ეს გადაწყვეტილება უნისონში მიიღეს. მათი საუბრის შინაარსი დეტალურად ნამდვილად არ ვიცი, მაგრამ ყველანაირ იძულებას გამოვრიცხავ. ჩვენს გუნდში არც ყველაფერზე დამთანხმებელი და კვერისდამკვრელია ვინმე, ყველა გადაწყვეტილება შეთანხმებულად მიიღება.
რაც შეეხება კახა კალაძეს, მისი სფერო, ენერგეტიკა ისედაც დიდი ავტონომიაა და პრემიერის სავარძლის გამო, ვერ ჩამოშორდებოდა. მას ისედაც საგანგებო, სტრატეგიული მნიშვნელობის სფერო აბარია. თავის დროზე სწორედ ამიტომ ჩამოქვეითდა ვიცე-პრემიერობიდან ირაკლი ალასანია, რომელსაც ასევე, სტრატეგიული მნიშვნელობის სფერო, თავდაცვა ებარა. არ შეიძლება, თავდაცვის მინისტრი ვიცე-პრემიერის პოსტზეც გაიჭრას. აი, საგარეო საქმეთა მინისტრი კი ამას შეძლებს. ეს ჯერ კიდევ მაშინ ვთქვი, როცა კვირიკაშვილმა ეკონომიკის მინისტრის პოსტიდან საგარეო საქმეთა მინისტრის სავარძელში გადაინაცვლა. მაშინ არავის გასჩენია აზრი, რომ კვირიკაშვილი იმ ურთიერთობებს ,,დააგროვებდა'', რაც ევროკავშირთან, აშშ-სთან სჭირდება. დღეს ეს ურთიერთობები უკვე არსებობს და რამდენიმე თვის წინ მიღებული ეს გადაწყვეტილებაც იმას ადასტურებს, რომ მისი გაპრემიერება ნაუცბათევი არ ყოფილა. ასევე, პრინციპული მოსაზრება მაქვს მინისტრთა კაბინეტთან დაკავშირებით - ვფიქრობ, ერთეული შემთხვევების გარდა, ძირითადი ჯგუფი არ უნდა შეიცვალოს. ამას გიორგი თვითონ გადაწყვეტს, მაგრამ საქმე 7 მინისტრის შეცვლამდე ნამდვილად არ მივა.
- ანუ, მინისტრთა კაბინეტის ნახევრის შეცვლის უარყოფით, ვადამდელი არჩევნები გამორიცხეთ. რჩება კიდევ ერთი ბერკეტი: თუ პარლამენტი სამჯერ ჩააგდებს პრემიერის კანდიდატურას. ამასაც ბოლომდე გამორიცხავთ?
- არაფერი გამომირიცხავს, უბრალოდ, ჩემი აზრი გითხარით. ამის ვერანაირ სურვილსა და საჭიროებას ვერ ვხედავ. კვირიკაშვილთან დაკავშირებით ყველა პოზიტიურადაა განწყობილი, კრიტიკოსებიც კი.
- აღარაა მარგველაშვილი ოპოზიციაში?
- ალბათ, ეს ის საკითხებია, სადაც მეტი ლოიალობა და მოქნილობაა საჭირო. სხვათა შორის, უმრავლესობასთან შეხვედრაზე ღარიბაშვილმა ბოდიში მოიხადა, რომ დეპუტატებმა ყველაფერი ეს წინასწარ არ იცოდნენ, თუმცა ეს იმით ახსნა, რომ შესაძლოა, სხვადასხვა ჩასაფრებულ პოლიტიკურ ჯგუფს ყველაფერ ამისგან სკანდალი შეექმნა. ყური მოვკარი მის მოსაზრებებს მინისტრთა გუნდის ცვლილებასთან დაკავშირებით. ეს არ ნიშნავს, რომ მე და ირაკლის ოფიციალური მოლაპარაკებები გვქონდა ამ საკითხზე, უბრალოდ, მისი ხედვაა, რომ ერთობა უნდა შევინარჩუნოთ. გამოვრიცხავ, კვირიკაშვილმა რაიმე გადაწყვეტილება ირაკლი ღარიბაშვილთან კონსულტაციის გარეშე მიიღოს.
- ეს ჩასაფრებული პოლიტიკური ჯგუფები კოალიციაშიც გყავთ?
- სიმართლე გითხრათ, პოლიტიკური ცხოველი არ ვარ. ამაში ცუდსაც ვერაფერს ვხედავ, უბრალოდ, ჩემთვის ეს ახალი სფეროა, რადგან 90-იანი წლებიდან დიპლომატიაში ვიყავი, თუმცა საკმაო გამოცდილება დამიგროვდა, რომ პროცესები სწორად შევაფასო. ჩასაფრებულ ჯგუფებზე ვსაუბრობ, იმათ ვგულისხმობ, ვინც მთელი თავგანწირვით იბრძვის პოლიტიკური ცხოვრების ზედაპირზე დასარჩენად. საუბარია ერთკაციან არასაპარლამენტო პოლიტიკურ პარტიებზე, რომელთა დამცირება არ მინდა. მათი ლიდერები ჩამოყალიბდნენ ძალიან კარგ ექსპერტებად საარჩევნო, პოლიტიკური ინტრიგების თემაზე და ა.შ. ვგულისხმობ ყველას, ვინც შუალედურ არჩევნებს გამოუცხადა ბოიკოტი. ეს ბოიკოტი საერთაშორისო პოლიტიკური წრეების ყურადღების მიქცევას ისახავდა მიზნად - ვითომ, აქ დიდი სახელმწიფო კონსენსუსი შედგა. ყველაფერ ამის სათავეში ჩადგომას მარგველაშვილი ცდილობდა, თუმცა წარუმატებლად. მეტ-ნაკლებად, რაღაც ნიშა ისევ პატრიოტთა ალიანსმა და ბურჯანაძის პარტიამ შეინარჩუნეს.
- ყველა ვარაუდობს, რომ 2016 წელს ეს ორი პარტია ბარიერის გადალახვას, თუმცა უკვე ეჭვებიც ჩნდება, რომ ამას თავად ,,ოცნებაც'' შეეცდება.
- არავითარი მოლოდინი არ მაქვს, რომ ისინი ბარიერს გადალახავენ. მით უმეტეს, ორივე ძალიან შორს დგას ,,ოცნების'' სტრატეგიული ხედვებისგან.
- რესპუბლიკელებიც მიგაჩნიათ ჩასაფრებულად, მით უმეტეს, იმ განცხადების ფონზე, რომ ღარიბაშვილის ბედი არ აინტერესებთ?
- მათთან ამ თემაზე საუბარი საჭიროდ არ ჩავთვალე. ეს განცხადება ჩემი პირადი ემოციებისგან ძალიან შორსაა და აბსოლუტურად მიუღებელია. ისე, ლევან ბერძენიშვილის ეს გამონათქვამი არ მინდა, მთელ რესპუბლიკურ ფრაქციას მივაწერო. მე, როგორც პიროვნებას და არა ფრაქციის თავმჯდომარეს, ეს არ მომწონს, მაგრამ მათ არ სწყინთ ჩემი კრიტიკა. არ მოგწონს, ნუ მოგწონს, შენთან სიყვარული და ძმაკაცობა არც გვინდა, ეს მხოლოდ საქმიანი თანამშრომლობააო. არ ვფიქრობ, რომ ამ აზრს პარტიის შიგნით და მომხრეებს შორის ყველა იზიარებს, თუმცა მათ მიაჩნიათ, რომ თუ ჩვენ ერთად ვართ, ვთქვათ, მოწმეების დაკითხვის კანონთან მიმართებაში, სწორედ ესაა კოალიციურობა და არ მოეთხოვებათ პოზიტიური განწყობა ღარიბაშვილის პერსონის მიმართ. ვფიქრობ, ეს განცხადება საზოგადოების დიდი ნაწილისთვის ისევე მიუღებელია, როგორც ჩემთვის. კოალიციურობა, მათი გადმოსახედიდან, წმინდა პრაგმატული დამოკიდებულებაა კონკრეტულ კანონპროექტებზე და სხვა არაფერი.
- პრინციპში, ეს მიდგომა სწორიცაა, მაგრამ დაუჭერენ თუ არა რესპუბლიკელები მხარს კვირიკაშვილსა და მინისტრთა კაბინეტს?
- ვადასტურებ, რომ ისინი ,,ოცნებასა'' და სხვა ფრაქციებთან ერთად, კვირიკაშვილს მხარს დაუჭერენ.
- ყველა მაინც მკითხაობს, სად წავიდა ღარიბაშვილი, რომელმაც პარტიაც დატოვა. ბატონო გია, ამბობდით, ჩვენგან შორის მაინც არ იქნებაო. მის მიერ პარტიული თანამდებობის დატოვების მერეც ასე ფიქრობთ?
- მეშინია, ჩემი მოსაზრება ფრაქციისა და კოალიციის შიგნით განხილულ აზრად არ მიიღოთ. ასე არ არის, ჩემს პირად შეხედულებას ვამბობ - ირაკლი თავისი გამოცდილებით, განათლებით, ენების ცოდნითა და თუნდაც ემოციური მუხტით, საკმაოდ წარმატებული იქნება საერთაშორისო ურთიერთობებში. ჩემი აზრით, კარგი იქნება, თუ ის სათავეში რომელიმე მნიშვნელოვან საერთშორისო მისიას ჩაუდგება, ან თუნდაც კერძო, ან ნახევრადკერძო სახელმწიფო დაწესებულებას.