რატომ მიიღო პოლიტიკიდან წასვლის გადაწყვეტილება, ელაპარაკება თუ არა თეა წულუკიანს და რას ფიქრობს ლევან მიქელაძის უცნაურ გარდაცვალებაზე მისივე ფონდის აღმასრულებელი დირექტორი

...აუდიენცია მოსაშვილის ქუჩაზე მაქვს, ოღონდ პრემიერთან კი არა, ლევან მიქელაძის ფონდის აღმასრულებელ დირექტორთან. სხვათა შორის, სახლი, სადაც ირაკლი ღარიბაშვილი ცხოვრობს, დავით ზალკალიანის სიმამრის აშენებულია. ჰოდა, "ქოციონალი" რომ ვიყო, რაღაცებს მივაბ-მოვაბამდი და ერთ მსუყე ჭორსაც "გამოვაცხობდი"... ისე, "ჭორიზმი" უცხო, თურმე, არც დიპლომატიისთვისაა, თუმცა მე და დავით ზალკალიანმა კი არ ვიჭორავეთ, არამედ, საინტერესო თემებზე ვიუბნეთ და, ვფიქრობ, გემრიელი პროდასავლური არა-ჩვეულებრვი ინტერვიუც გამოგვივიდა. ჰოდა, წარმოიდგინეთ, რომ მურმან დუმბაძე ვარ და გეუბნებით: ვინც ამ ინტერვიუს არ წაიკითხავს, თვალები "გაუხმეს"- მეთქი... და კიდევ, აუცილებელი გაფრთხილება: ამ ინტერვიუს წაკითხვა ევრაზისტებისთვის ანუ იმ ტიპებისთვის, ვისთვისაც მზეც, მთვარეც და, საერთოდ, მთელი გალაქტიკაც პუტინია, ერთობ საშიშია!!!
- ბატონო დავით, სიმბოლურია - პრემიერის მეზობელი ხართ...
- (იღიმება) ამაში სიმბოლური არაფერია და ყველაფერი შემთხვევით მოხდა: ოფისისთვის ფართს ვეძებდით, რამდენიმე ვნახეთ და ყველაზე კარგი ვარიანტი ეს აღმოჩნდა... სხვათა შორის, ის სახლი, სადაც პრემიერი ცხოვრობს, ჩემი სიმამრის აშენებულია...
- ესეც კიდევ ერთი სიმბოლური დამთხვევა. საერთოდ, პოლიტიკაში, მით უმეტეს, ქართულში სიმბოლოებს დიდი მნიშვნელობა აქვს...
- (ისევ იცინის) მხოლოდ ჩემი სიმამრი კი არა, ჩემი მეუღლის ბაბუაც მშენებელი იყო. მაშინ მოსაშვილის ქუჩა ასეთი გადატვირთული არ იყო - ორი სამსართულიანი სახლი იდგა...
- თქვენი სიმამრი ცნობილი მშენებელია?
- გიორგი ქემოკლიძე ადრე სამშენებლო ტრესტში მუშაობდა - ცნობილი ჰიდრომელიორაციის სამმართველოს მმართველის მოადგილე გახლდათ და თბილისში კარგად იცნობენ...
- მაშასადამე, "ოცნების" პირველ პირსა და თქვენს შორის რაღაც უხილავი ძაფი არსებობს...
- (სიტყვას ღიმილით მაწყვეტინებს) არანაირი ძაფი...
- ბიძინა ივანიშვილი კოალიციაში დარჩენას, ალბათ, ამიტომაც გთხოვდათ...
- არ ითხოვდა. ყველაფერი ეს მითქმა- მოთქმა და ჭორია...
- ჭორი რა შუაშია, როცა ირაკლი ალასანიამ თქვა, დათოსთან ვიყავი, როცა ივანიშვილმა დაურეკა და "ოცნებაში" დარჩენა სთხოვაო...
- საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილეობიდან რომ გადავდექი, რამდენიმე დღის მერე დამირეკა და ჩემი წასვლის გამო გულწრფელი წუხილი გამოხატა გამომდინარე იქიდან, რომ მჭიდრო თანამშრომლობა გვქონდა. ის პერიოდი ჩემთვის ძვირფასია და ვაფასებ... ივანიშვილი პირველად მაშინ ვნახე, როცა ირაკლი ალასანიამ თავისუფალი დემოკრატების მთელი შემადგენლობა მასთან გასაცნობად მიგვიყვანა...
- მოკლედ, ივანიშვილმა მართლა რამდენჯერმე დაგირეკათ და გთხოვდათ, რომ ალასანიას არ გაყოლოდით და "ოცნებაში" დარჩენილიყავით?
- არა, არა... სულ ერთხელ დამირეკა და მას შემდეგ აღარც მინახავს. მაშინაც, უბრალოდ, წუხილი გამოთქვა, რომ პოსტს ვტოვებდი და არანაირი კუდი, რომელსაც მავანი ცდილობს მოაბას, არ ყოფილა...
- დღეს, როცა თავისუფალი დემოკრატი აღარ ხართ, ხომ არ თვლით, რომ ერთი წლის წინ ნაჩქარევი გადაწყვეტილება მიიღეთ და საგარეო უწყება არ უნდა დაგეტოვებინათ?
- მაშინ მოვლენები ძალიან სწრაფად განვითარდა და, სიმართლე გითხრათ, ამას არც ველოდი, რადგან მთლიანად ჩემს საქმიანობაზე ვიყავი კონცენტრირებული - ჟენევის მოლაპარაკებები, ასოცირების ხელშეკრულება, აშშ-საქართველოს ურთიერთობები.
- ჰოდა, პირველს სწორედ თქვენ უნდა გეგრძნოთ, რომ ხელისუფლება საგარეო კურსის შეცვლას აპირებდა...
- ფორმა, როგორც ირაკლია ალასანიას გათავისუფლება მოხდა, ჩემთვის კატეგორიულად მიუღებელი იყო - თავდაცვის მინისტრი საფრანგეთში მნიშვნელოვან მოლაპარაკებებზე იმყოფება და ამ დროს მის თანამშრომლებს აკავებენ, რომლებიც, როგორც შემდეგ აღმოჩნდა, აბსოლუტურად უდანაშაულონი არიან... ჩვენ, ყველას გაგვიჩნდა განცდა, რომ ყველაფერი სწორედ იმ მნიშვნელოვან მოლაპარაკებებს უკავშირდებოდა, რომელსაც თავდაცვის მინისტრი პარტნიორებთან აწარმოებდა...
- ერთი სიტყვით, თქვენ, როგორც საგარეო საქმეთა მინისტრის მაშინდელ მოადგილეს, გქონდათ განცდა, რომ ქვეყანა საგარეო კურსს იცვლიდა?
- დიახ, ეს განცდა, უფრო სწორად, გარკვეული კითხვები მქონდა...
- გარკვეული კითხვები დღესაც გაქვთ?
- შერეული გრძნობა მაქვს - მთლად მოხსნილი არაა, მაგრამ არ მინდა, ხელისუფლებას ყველაფერი, რაც მას შემდეგ განხორციელდა, დავუკარგო. ვთქვათ, კარგია, რომ ნატო- ს საწვრთნელი ცენტრი გაიხსნა და თავდაცვის მინისტრი შეიარაღებასთან დაკავშირებით ირაკლი ალსანიას დაწყებულ მოლაპარაკებებს აგრძელებს, თუმცა ჩვენს ევროპელ პარტნიორებთან დიალოგის გარკვეული ნაკლოვანების გრძნობა მაქვს. ხელისუფლება რუსეთთან ჩვენი პრობლემატიკის დაყენების კუთხითაც პასიურობს.
- მეჩვენება, რომ წამოსვლას ნანობთ...
- არასოდეს არაფერს ვნანობ! ვიდრე რამე ნაბიჯს გადავდგამ, დიდხანს ვფიქრობ.
- მაშინ დიდხანს ფიქრის დრო არ გქონდათ...
- დიახ, მაგრამ სინანულის გრძნობა არ მაქვს... 2009 წელსაც, ძალიან მტკივნეული გადაწყვეტილება გააზრებულად მივიღე - ჩემი საქმიანობა დავტოვე, არადა, 47 წლის ვარ, აქედან ნახევარი დიპლომატიაში მაქვს გატარებული და ვერც კი წარმოვიდგენდი, რომ ოდესმე პოლიტიკურ საქმიანობას დავიწყებდი, მაგრამ მაშინაც ძალიან რთული სიტუაცია შეიქმნა და მთავარი, ვინც ჩემი გადაწყვეტილება განსაზღვრა, ლევან მიქელაძე იყო. ლევანთან ძალიან მნიშვნელოვანი წლები მაკავშირებს - 1992 წელს, უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ, ლევან ალექსიძემ საგარეო საქმეთა სამინისტროში მიმიყვანა და ლევან მიქელაძეც მაშინ გავიცანი...
- ბატონო დავით, ლევან მიქელაძესა და მის უცნაურ გარდაცვალებაზე მოგვიანებით ვისაუბროთ, მანამდე კი, ადასტურებთ, რომ თქვენი წამოსვლით თავისუფალი დემოკრატების დაშლა დაიწყო?
- ლევან მიქელაძის ფონდის აღმასრულებელ დირექტორად 7 თვის წინ ამირჩიეს...
- ფონდში პარტიის სხვა წევრებიც არიან?
- არა, არა... ფონდი ლევან მიქელაძის ოჯახმა დააფუძნა. მრჩეველთა ბორდის წევრები კი აშშ-ს ყოფილი ელჩები - უილიამ ქორტნი, ქენეთ იალოვეცი და რიჩარდ მაილსი არიან...
- 7 თვის წინ ანუ ფონდის აღმასრულებელ დირექტორად არჩევისთანავე იცოდით, რომ პარტიას დატოვებდით?
- დიახ, პარტიის ხელმძღვანელობას ვუთხარი, რომ პოლიტიკური საქმიანობის დასრულება მსურდა, რადგან ფოკუსირება მთლიანად ფონდზე გამეკეთებინა. სხვათა შორის, თავის დროზე პოლიტიკაში ლევანის გარდაცვალების მერე წავედი, თუმცა მის სიცოცხლეშივე აქტიური კონსულტაცია მქონდა, მაშინ ბელარუსში ვიყავი ელჩი.
- როგორც ვიცი, 2007 წლის 7 ნოემბრის მერე, თქვენ, ვიქტორ დოლიძემ და კიდევ რამდენიმემ ელჩობის დატოვება გადაწყვიტეთ, მაგრამ ლევან მიქელაძემ გადაგაფიქრებინათ, ეს პოლიტიკური დემარში იქნებაო...
- დიახ, ლევან მიქელაძემ ღირსეული ნაბიჯი გადადგა და თანამდებობა დატოვა. მაშინ ყველამ ვუთხარით, რომ თანამდებობებს ჩვენც დავტოვებდით, მაგრამ ლევანმა კატეგორიულად გვთხოვა, დავრჩენილიყავით და ჩვენი სახელმწიფოებრიობისთვის ზიანი არ მიგვეყენებინა - ბელარუსიდან აღიარების პრობლემა მოდიოდა, ეუთო- შიც მნიშვნელოვანი თემები განიხილებოდა... მოგვიანებით, როცა ქვეყანაში მოვლენები დრამატულად განვითარდა, იგივე, რუსეთ- საქართველოს კონფლიქტი და ის ფაქტი, რომ მაშინდელმა ხელისუფლებამ დემოკრატიის კურსს მკვეთრად გადაუხვია, სხვა არჩევანის საშუალებას აღარ გვაძლევდა და რახან ლევანმა მიიღო გადაწყვეტილება, პოლიტიკაში წასულიყო, დიპლომატიური საქმიანობა ჩვენც უყოყმანოდ დავტოვეთ.
- ლევან მიქელაძის პოლიტიკაში წასვლა ფატალურად დამთავრდა... ბატონო დავით, იზიარებთ მოსაზრებას, რომ ის ბუნებრივი სიკვდილით არ გარდაცვლილა?
- ეს ვერსია არსებობს, მაგრამ ძალიან მტკივნეული თემაა და არ მინდა, ჩავუღრმავდეთ, თუმცა ძალიან ბევრი კითხვაა: სიკვდილამდე რამდენიმე დღით ადრე, მის ოჯახში ბოროტმოქმედი შეიჭრა და უსიამოვნო პროცესები განვითარდა. ამაზე ძალიან ნერვიულობდა და განიცდიდა...
- ესე იგი, თავად ეჭვობდა, რომ სახლში ბოროტმოქმედის შეჭრა დაგეგმილი იყო?
- დიახ... ვინც ოჯახში შეიჭრა, ციხიდან რამდენიმე დღის გამოსული იყო და ამ საქმის ადვოკატს სერიოზული პრობლემები ჰქონდა.
- რას გულისხმობთ?
- მაშინდელი ხელისუფლება ამ საქმეზე სერიოზულ პრობლემებს ქმნიდა...
- გამოძიება დამთავრდა?
- ის პიროვნება გაასამართლეს, მაგრამ კითხვები არის, ვინ შეუკვეთა.
- ლევან მიქელაძის გარდაცვალებაზე ბიძინა ივანიშვილთან გისაუბრიათ?
- ხშირად...
- ოჯახი მიქელაძის მოულოდნელ გარდაცვალებაზე საუბრისგან თავს რატომ იკავებს?
- მტკივნეულია... ვფიქრობ, ამ თემით სამართალდამცავი სტრუქტურების მხრიდან უფრო სერიოზულად დაინტერესება შეიძლება...
- სამართალდამცავები მიქელაძის გარდაცვალებით უნდა დაინტერესდნენ თუ სიკვდილამდე მის ოჯახში ბოროტმოქმედის შეჭრით?
- ბოროტმოქმედის შეჭრა იმდენად მნიშვნელოვანი არაა, რამდენადაც შემკვეთის გამოვლენა.
- თავდასხმა ვის და რატომ უნდა დაეკვეთა?
- სამწუხაროდ, ჩვენმა საზოგადოებამ ბევრი არ იცის, მაგრამ ლევანი უსერიოზულესი დიპლომატი გახლდათ და აშშ-სა თუ ევროპაში დღესაც ძალიან დიდ პატივს სცემენ. საქართველოდან რუსეთის სამხედრო ბაზების გაყვანის საკითხში ის ერთ-ერთი მთავარი ფიგურა იყო, როცა 1999 წელს, სტამბოლის სამიტზე ისტორიული გადაწყვეტილება მიიღეს... გარდა იმისა, რომ ლევანს საერთაშორისო მხარდაჭერა ჰქონდა, საქართველოში რომ დაბრუნდა და პოლიტიკური საქმიანობა დაიწყო, ჩვენს პოლიტიკურ ისტებლიშმენტშიც დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა - შეეძლო, სხვადასხვა პოლიტიკურ პლატფორმაზე მდგარი ძალები გაეერთიანებინა.
- მაშასადამე, ნაციონალები ლევან მიქელაძეს ერთგვარ საფრთხედ აღიქვამდნენ, არა?
- რასაკვირველია... მაშინ, გახსოვთ, ოპოზიცია ძალიან დაქსაქსული იყო და არ არსებობდა ლიდერი, რომელიც გააერთიანებდა. ამ დროს პოლიტიკაში ლევანის შემოსვლა სწორედ ოპოზიციის გაერთიანებას ნიშნავდა.
- როგორც მახსოვს, თავისუფალი დემოკრატებიც მისი ინიციატივით დაარსდა...
- დიახ... ვფიქრობ, მაშინდელმა ხელისუფლებამ საფრთხე დაინახა.
- ესე იგი, არ არსებობდა მინიმალური შანსიც, რომ მიქელაძეს ნაცებთან ეთანამშრომლა?
- არც ერთ შემთხვევაში...
- ბატონო დავით, ვინაიდან პარტიული აღარ ხართ, შეძლება, ეს კითხვა არ უნდა დაგისვათ, მაგრამ როცა თავისუფალ დემოკრატებს ბრალს "ყოფილებთან" ფარულ ურთიერთობაში გდებენ, ამ ბრალდების გასაქარწყლებლად ლევან მიქელაძის ფაქტორს რატომ არ იშველიებთ?
- ლევანის სახელით სპეკულირება არ მინდა! ყველასთვის ცნობილია, რომ ლევანი ნაცმოძრაობასა და მიხეილ სააკაშვილს დაუპირისპირდა, სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა პოლიტიკაში წასვლა, თორემ ხშირად გვისაუბრია, რომ პოლიტიკა მისთვის ძალიან შორი იყო. რაც შეეხება მოარულ ხმას, თითქოს თავისუფალი დემოკრატები ნაციონალებთან თანამშრომლობენ, ამის ფაქტი არ მაქვს, თორემ რომ მქონდეს, ხმამაღლა ვიტყოდი და, რა თქმა უნდა, გავაპროტესტებდი. უბრალოდ, გარკვეულ შემთხვევაში, როცა ოპოზიციაში ხარ, შენი გზავნილები იმ გზავნილებს ემთხვევა, რომელთაც ნაცმოძრაობა აჟღერებს, თუმცა ოპონენტებს ეს ეჭვი რომ გაუქარწყლო, სათქმელი ალბათ, უფრო მკაფიოდ უნდა თქვა.
- ალასანიას გუნდთან ამის ნიადაგზე უთანხმოება ხომ არ გქონდათ?
- არა. უბრალოდ, რაღაც კუდი მოაბეს...
- თავისუფალ დემოკრატებს მხოლოდ პოლიტიკურად გაემიჯნეთ თუ პიროვნულადაც?
- ისინი ჩემი მეგობრები არიან და როგორ შეიძლება, ვიკასთან, ბუკასა და ირაკლისთან ურთიერთობა გავწყვიტო?
- ჰოდა, მეჭორეებისთვის საბაბი რომ არ მიგეცათ, 2016 წლის არჩევნები კარსაა მომდგარი და არ ჯობდა, პარტიაში კიდევ რამდენიმე თვე დარჩენილიყავით?
- ხომ გითხარით, რომ არჩევნებში მონაწილეობა არ მინდა? თავისუფალი დემოკრატები ერთადერთი და უკანასკნელი პარტია იყო, რომლის წევრიც ვიყავი. პოლიტიკური საქმიანობა გარკვეულ დისკომფორტს მიქმნიდა, თან ფონდი დიდ დროს მოითხოვს...
- ლევან მიქელაძის ფონდის მისია რა არის?
- საგარეო პოლიტიკასა და გამოწვევებზე მონიტორინგი, ანალიტიკური საქმიანობა, საგანმანათლებლო მუშაობა... ეს ფონდი ჩემამდეც საქმიანობდა, რომელსაც ლევან დოლიძე ხელმძღვანელობდა და რამდენიმე წარმატებული პროექტიც განახორციელა, თუმცა გარკვეული პერიოდი, ფონდი აქტიური აღარ იყო...
- მეჩვენება, რომ ფონდი ირიბად თავისუფალი დემოკრატების პოზიციებს ამყარებს, თუნდაც საგარეო თვალსაზრისით, ვცდები?
- საგარეო კუთხით ჩვენი ღირებულებები, ფასეულობები და ხედვა, კი ბატონო, ერთმანეთს ემთხვევა. ლევანიც საქართველოს მომავალს სწორედ ევროატლანტიკურ სივრცეში ხედავდა და ფონდიც სწორედ ამ მიმართულებით საქმიანობს, იგივე, ვთქვათ, ევროკავშირთან საქართველოს ასოცირების ხელშეკრულების ინპლემენტაციის მონიტორინგთან მიმართებაში. მაგალითად, ირანის ბირთვულ თემაზეც საინტერესო დისკუსიები გავმართეთ. უახლოეს პერიოდში, სტუდენტებთან საქართველოს საგარეო პრიორიტეტებსა და გამოწვევებზე ლექციების კურსის დაწყებას ვაპირებთ...
- ურიგო არ იქნება, თუკი ამ ლექციებზე დასწრებას ცალკეულ პოლიტიკოსებსაც აიძულებთ, მით უმეტეს, იმ ფონზე, როცა ქვეყანაში პრორუსული ფონდებ- ძალები აქტიურდებიან და ქუჩის აგრესიულ აქციებსაც მართავენ. მოკლედ, არ გინდათ, რომ ევროატლანტიკურ პოლიტიკას ლობირება უფრო აგრესიული ფორმებით გაუწიოთ?
- რეგიონებში ვივლით და იმ მითებს გავფანტავთ, რომელსაც რუსული ფულით დაფინანსებული არასამთავრობო ორგანიზაციები ამკვიდრებენ.
- ამ მხრივ უმთავრესი მითი ისაა, რომ დასავლეთი, განსაკუთრებით, აშშ გვრყვნის და ქართველობას გვართმევს. უცხოეთში არაერთი წელი გაატარეთ, ბატონო დავით და, იქაურობამ გაგრყვნათ?
- არავითარ შემთხვევაში! ეს აბსოლუტური სისულელეა! პირიქით, ყველა ქვეყანამ, რომელიც ევროკავშირში გაწევრიანდა, თავისი ტრადიცია და ღირებულება შეიტანა და ყველაფერმა ამან ევროკავშირი გაამრავალფეროვნა. ხელისუფლების მხრიდან მეტი კომუნიკაცია სჭირდება, რადგან საზოგადოებამ უკეთ გაიგოს იმ სიკეთეზე, რასაც ევროკავშირში გაწევრიანება მოგვიტანს.
- ბატონო დავით, 2 წელზე მეტი "ოცნების" და, შესაბამისად, ხელისუფლების წევრი იყავით. ერთხელ მაინც არ შეგქმნიათ უხერხულობა, რომ თქვენი თანაკოალიციელები, ვთქვათ, გოგი თოფაძე და ზურაბ ტყემალაძე იყვნენ?
- მაშინ რთული პერიოდი იყო და ყველა ნაციონალური მოძრაობის წინააღმდეგ გაერთიანდა.
- ამ ლოგიკით, კოალიციაში გაერთიანება შესაძლოა, იგორ გიორგაძესაც მოესურვებინა...
- იმ კოალიციაში, სადაც იგორ გიორგაძე იქნებოდა, თავისუფალი დემოკრატები ვერ გაერთიანდებოდნენ! მოგეხსენებათ, კოალიციაში შემავალმა პარტიებმა მემორანდუმი გავაფორმეთ, რომ ევროატლანტიკური კურსი ჩვენი მთავარი ღირებულებაა. მაშინაც, როცა კოალიციაში ვიყავით და მრეწველების მხრიდან მსგავსი ტიპის განცხადებები კეთდებოდა, თავისუფალი დემოკრატები ვემიჯნებოდით და კოალიციის შიგნითვე ვამბობდით, რომ კოალიციის ცალკეული წევრების მხრიდან მსგავსი ტიპის განცხადებების გაკეთება მიუღებელი იყო.
- ბატონო დავით, ისევ ძველ ამბავს უნდა დავუბრუნდე - ერთი პერსონის მსგავსად, საგარეოდან წამოსვლით სოლიდარულ გაუგებრობაში ხომ არ აღმოჩნდით?
- არა... ეს ჩემი არჩევანი იყო. ჩვენ ერთ გუნდად მოვედით - თავისუფალი დემოკრატების წევრი ვიყავი და კოალიციაში ერთმანეთს ჩვენი პოზიციების წამოწევასა და გატანაში ვეხმარებოდით. საერთოდ, როცა ერთი გუნდით ხართ...
- მომიტევეთ, სიტყვას გაწყვეტინებთ, მაგრამ მიპასუხეთ: თავისუფალი დემოკრატების ერთიანობაში ეჭვი არასოდეს შეგპარვიათ?
- არასოდეს!
- არადა, "ოცნებელებიდან" არაერთიანობის პირველი მაგალითი სწორედ თავისუფალმა დემოკრატებმა აჩვენეს... თეა წულუკიანს არც თქვენ ელაპარაკებით?
- როგორ არ ველაპარაკები?!
- რა ვიცი, ამ ზაფხულს თეამ მითხრა, თავისუფალ დემოკრატებთან ურთიერთობა აღარ მაქვს, ერთმანეთს შეიძლება, ვინმეს პანაშვიდზე შევხვდეთო...
- სიმართლე გითხრათ, კარგა ხანია, არ მინახავს, მაგრამ გაბუტული არავისზე ვარ და არ მგონია, მე და თეა რომ შევხვდეთ, ერთმანეთს არ დაველაპარაკოთ... თუკი შევხვდები, კეთილად და ტკბილად გავისაუბრებთ...
- ასეა თუ ისე, მაინც ვერ გავიგე, პარტიიდან წამოსასვლელად ლამის ნახევარი წელი რატომ დაგჭირდათ?
- ამ ხნის განმავლობაში, 7 პროექტი დავწერეთ. ორ-სამ პროექტზე დონორებისგან თანამშრომლობის თანხმობაც მიღებული გვაქვს და დაფინანსებაც.
- ამ დაფინანსებიდან რაღაც ნაწილს თავისუფალ დემოკრატებს ხომ არ დაახარჯებთ?
- არავითარ შემთხვევაში! ეს ყოვლად დაუშვებელია! ჩვენი საქმიანობა გამჭვირვალეა და ყველა პროექტზე, რომელსაც ვახორციელებთ, ანგარიშვალდებული დონორ ორგანიზაციებთან ვართ. პარტიიდან ჩემი წამოსვლის მიზეზი სწორედ ეს იყო, რომ რაღაც კუდები არ მიბმოდა. თავისუფალ დემოკრატებთან ვიყავი რაფინირებული, რაც ფონდისთვის დონორების მოძებნაში გარკვეულწილად ხელს მიშლიდა - ეს კითხვა დონორსაც უჩნდებოდა.
- რა ამის პასუხია და, ოცნება გიყვართ?
- ზოგადად, ოცნება?
- დიახ, ოცნებობთ?
- (იცინის) ოცნებით ყველა ადამიანი ოცნებობს...
- რაზე ოცნებობთ?
- იმაზე ვოცნებობ, რომ ჩვენი შვილების თაობამ ის პერიოდი აღარ გაიაროს, რაც ჩვენ გავიარეთ და ნორმალურ ქვეყანაში იცხოვროს.
- გახსოვთ, 2012 წელს გვპირდებოდით, რომ მეოთხე წელი საუკეთესო იქნებოდა. აი, "ოცნების" ხელისუფლებაში მოსვლის მეოთხე წელიც დაიწყო, მაგრამ... კი ბატონო, აღარც ხელისუფლებაში ხართ და აღარც - პოლიტიკაში, მაგრამ ძველ დაპირებებზე, დავიჯერო, პასუხისმგებლობას არ გრძნობთ?
- ჩემი მიმართულებით რაც გასაკეთებელი იყო, ვფიქრობ, საზოგადოების წინაშე პირნათელი ვარ. როცა საგარეო საქმეთა სამინისტროში მივედი და რაც გადმოვიბარე, იგივე, ნატო- სთან ურთიერთობა, ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერა...
- ბატონო დავით, ასოცირებაზე მუშაობა ნაცებმა დაიწყეს...
- ასოცირების ხელშეკრულების ძალიან სერიოზული და რთული ნაწილი დაუსრულებელი იყო. ევროკავშირის წარმომადგენლებთან ძალიან რთული მოლაპარაკებები მქონდა. სხვათა შორის, გამიჩნდა განცდა, რომ წინა ხელისუფლებაში იყვნენ გარკვეული ძალები, რომელთაც ასოცირების ხელშეკრულების დროული დასრულება არ აინტერესებდათ ანუ იყვნენ ძალები, რომლებიც ევროპულ მოდელზე ლაპარაკობდნენ, სხვები კი, სინგაპურის. არადა, სინგაპურის მოდელი ევროკავშირში ინტეგრაციისთვის შეუთავსებელია...
- მეხსიერება თუ არ მღალატობს, სინგაპურსა და დუბაიზე მიშა უბნობდა ხოლმე...
- არა მხოლოდ მიშა, სხვებიც ლაპარაკობდნენ ანუ გარკვეულწილად ორმაგი სტანდარტი არსებობდა. ამიტომ, როცა დეტალებში ჩავიხედე, გამიჩინა ეჭვი, რომ ამ პროცესის სწრაფად წარმართვის სურვილი არ არსებობდა...
- რასაც ახლა გკითხავთ, არ გაგიკვირდეთ, ბატონო დავით: ქართულ ცეკვებთან როგორ ხართ?
- (იღიმება) კარგად.
- შალახოც გეხერხებათ?
- (ისევ იღიმება) ვხვდები, საუბარი საითკენაც მიგყავთ... ისე, ბავშვობაში ვმღეროდი - თუ გახსოვთ, ტელევიზიით ზაალ კაკაბაძის სატელევიზიო ფილმი გადიოდა - სამი გოგო და მე ინოლა გურგულიას საბავშვო სიმღერებს ვასრულებდით. ეს ფილმი ჩემს თაობაში ძალიან პოპულარული იყო...
- კეთილი, მაგრამ ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერაზე შალახო რამ დაგაკვრევინათ? მთელი ნაცმოძრაობა დაგცინოდათ...
- ეს ჩვენთვისაც სიურპრიზი იყო.
- რა, შალახო "ჩაგიდეს"?
- ეს მთლიანად ორგანიზატორების გადაწყვეტილება იყო - წინა დღით გვითხრეს, რომ ხელმოწერა მუსიკის ფონზე მოხდებოდა, მაგრამ ჩვენი პროტოკოლი ვერაფრით წარმოიდგენდა, რომ ეს მუსიკალური ფონი შალახო იქნებოდა. ისე, მოლდოველებიც ნაწყენები დარჩნენ, რადგან მათ ბოშური მუსიკალური ფონი შეურჩიეს... ამას დიდ მნიშვნელობას არ ვანიჭებ, რადგან ქართულ მხარეს მონაწილეობა არ მიუღია და საორგანიზაციო საკითხები მთლიანად მასპინძლების, ასე ვთქვათ, კისერზე იყო. ასე რომ, ამით ყველა გახალისდა.
- ...საკუთარ თავს რას ვერ აპატიებთ?
- საკუთარ თავს მეგობრების, ღირებულებების ღალატს ვერ ვაპატიებ!
- ...ბატონო დავით, დიპლომატები უცნაურებად ითვლებით. რატომ?
- დიპლომატიის ბევრი დეფინიცია არსებობს. ასეთი გამოთქმაცაა, დიპლომატი არის ადამიანი, რომელიც თავისი ქვეყნის საკეთილდღეოდ იტყუებაო.
- ტყუილი გიყვართ?
- არა. ძალიან გახსნილი ვარ და ჩემმა მეგობრებმა იციან, რომ ზურგსუკან ლაპარაკი არ მიყვარს.
- ზურგსუკან ლაპარაკს ჭორაობა ჰქვია...
- სხვათა შორის, ჭორაობა დიპლომატებსაც უყვართ, რადგან ისინიც ჩვეულებრივი ადამიანები არიან. დიპლომატიაში ბევრი რამ კულუარებში წყდება, ბევრ გადაწყვეტილებას კი პიროვნული ურთიერთობები განსაზღვრავს. წარმატებული დიპლომატი ისაა, ვისაც დიდი საურთიერთობო წრე აქვს... თუკი შენი კოლეგა დაინახავს, რომ მასთან გახსნილი ხარ, ურთიერთობაზე ადვილად მოდის და ხშირია, როცა ქვეყნისთვის სასიკეთო გადაწყვეტილება სწორედ კულუარული და პირადი საუბრის დონეზე მიიღება.
- ასოცირების ხელშეკრულების დასრულების გარდა, როგორც დიპლომატს, ქვეყნისთვის კიდევ რა გაგიკეთებიათ?
- ლევან მიქელაძესთან ერთად, ეუთო- ში, ევროპაში ჩვეულებრივი შეიარაღებულ ძალებზე მოლაპარაკებები დავიწყეთ, რომელიც სტამბოლში, საქართველოდან რუსული ბაზების გაყვანით დაგვირგვინდა. აშშ-სთან სტრატეგიული პარტნიორობის დაწყების მოლაპარაკებაშიც აქტიური მონაწილეობა მაქვს მიღებული. უზბეკეთსა და ბელარუსში ელჩობის დროს კი, ცენტრალური აზიიდან საქართველოსკენ სატრანსპორტო კომუნიკაციის თვალსაზრისით, მნიშვნელოვანი პროექტები დაიძრა. ბელარუსის მიერ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების არაღიარებაშიც ჩემი წვლილი მაქვს შეტანილი...
- ბატონო დავით, ლამის 50 წუთია, ვსაუბრობთ და ხელში რაღაცას ათამაშებთ. ეს ჩვევაა თუ ნერვიულობთ?
- ჩვევაა...
- ლევან მიქელაძის სულთან მართალი ხართ?
- დიახ და მინდა, სიცოცხლის ბოლომდეც მართალი ვიყავო... როცა გადაწყვეტილებას ვიღებ, გონებაში ლევანს ვესაუბრები და ვფიქრობ, ის როგორ მოიქცეოდა. ყოველთვის ისეთ გადაწყვეტილებას ვიღებ, როგორ გადაწყვეტილებასაც ის მიიღებდა.
- თქვენი გვარის წარმოშობის ისტორია იცით?
- სვანეთიდან, სოფელ კალადან ვართ...
- კოშკიანი სვანი ხართ?
- (იცინის) არა... სახლი ლეჩხუმში, სოფელ ორბელში მაქვს, მაგრამ სამწუხაროდ, ხშირად ვერ ჩავდივარ...
- დიპლომატიაში გასვანებულხართ?
- ხანდახან გასვანება და გაჭედვაც ვიცი...