21 მარტს, ანუ ზუსტად იმ დღეს, როცა “ნაცმოძრაობა” “თავისუფლებაზე” მიტინგისთვის ემზადებოდა, საქართველოს მთავარმა პროკურატურამ საგანგებო განცხადება გაავრცელა, რომელშიც ხაზგასმით აღნიშნულია, რომ საერთაშორისო მრჩეველთა ჯგუფმა მთავარ პროკურორს 7 ნოემბრის საქმეზე მიხეილ სააკაშვილის წინააღმდეგ დაწყებული სისხლის სამართლის დევნის გაგრძელების რეკომენდაცია მისცა. უშიშროების თადარიგის ოფიცერი, უსაფრთხოების ექსპერტი კონსტანტინე ფორჩხიძე, რომელიც “ნაციონალებმა” კონტრდაზვერვიდან, როგორც თვითონ ამბობს, უკანონოდ იმის გამო გაუშვეს, რომ ბევრი რამ იცოდა და რომელიც ფართო საზოგადოებას “ქართულმა სიტყვამ” გააცნო, ამბობს, რომ ზემოხსენებული განცხადებით მისი ინფორმაცია დადასტურდა და გავლენიანი უცხოელი ექსპერტების რეკომენდაცია, საბოლოოდ, იქამდე მივა, რომ საგამოძიებო უწყებები იარაღის უკანონო ბიზნესით ოფიციალურად დაინტერესდებიან. სხვათა შორის, ამ დღეებში “ქართული სიტყვისთვის” კულუარებიდან ცნობილი გახდა, რომ იარაღის შავ ბიზნესზე არსებული მასალებისა და მტკიცებულებების გაცნობა საქართველოს ხელისუფლების ერთ-ერთმა გავლენიანმა პირმა უკვე მოითხოვა... შეგახსენებთ: რამდენიმე კვირის წინ, “ქართული სიტყვის” ექსკლუზიური ინტერვიუების ციკლში, კონსტანტინე ფორჩხიძემ, პირად წყაროებზე დაყრდნობით, აღნიშნა, რომ აშშ-ის იუსტიციის დეპარტამენტმა ჩვენს ძალოვანებს საქართველოს ტერიტორიაზე “იარაღის საქმესთან” დაკავშირებით რამდენიმე მოწმის დაკითხვისა და სხვა საგამოძიებო მოქმედებების ჩატარების ნებართვით მიმართა. ერთი სიტყვით, სიტუაცია კულმინაციას უახლოვდება. როგორ დამთავრდება ყველაფერი? - “ქართული სიტყვა” აგრძელებს სკანდალური ინტერვიუების ციკლს ქართველ სპეცსამსახურელ კონსტანტინე ფორჩხიძესთან.          

- ბატონო კოტე, საერთაშორისო მრჩეველთა ჯგუფი საქართველოს მთავარ პროკურატურას რეკომენდაციას აძლევს, რომ მიხეილ სააკაშვილის წინააღმდეგ სისხლის სამართლებრივი დევნა გააგრძელოს, ანუ ეს იმას ნიშნავს, რომ თქვენი ინფორმაცია, რომლის თანახმადაც, აშშ-ის იუსტიციის დეპარტამენტმა ქართველ ძალოვანებს იარაღის საქმეზე გარკვეული საგამოძიებო მოქმედებების ჩატარების ნებართვა სთხოვა, დადასტურდა?

- რა თქმა უნდა, დადასტურდა და საუბარი მხოლოდ 7 ნოემბრის მოვლენების გამოძიებაზე აღარაა. სხვათა შორის, 7 ნოემბრის გამოძიება ჯერ კიდევ “ნაციონალების” მმართველობის დროს, ევროსაბჭოს ყველა რეზოლუციაში იყო შეტანილი. მაგალითად, 2011 წელს, ევროსაბჭოს მომხსენებელმა კასტროიდ ისლამმა, როცა საქართველოს მიერ ევროსაბჭოს წინაშე აღებულ ვადებულებებზე ლაპარაკობდა, ღიად განაცხადა, რომ ამ კონტექსტში, 7 ნოემბრის საქმის გამოძიება უნდა დაწყებულიყო...

- კი ბატონო, მაგრამ ძნელი დასაჯერებელია, არსებობდეს დოკუმენტი, რომლითაც დადასტურდება, რომ მიტინგის სისხლიანი დარბევის ბრძანება უშუალოდ სააკაშვილმა გასცა...

- ბრალის დამტკიცება სასამართლოს პრეროგატივაა. საერთოდ, ბრალის დასამტკიცებლად მტკიცებულებებია საჭირო. რახან უცხოელი მრჩევლები აკეთებენ დასკვნას, რომ გამოძიება უნდა გაგრძელდეს, ესე იგი, მტკიცებულებების მოპოვების შესაძლებლობაც არსებობს. მიხეილ სააკაშვილის მიერ გაცემული დოკუმენტი, სადაც ნათქვამი იქნება, მომიტინგეები სასტიკად და არაადამიანურად დაარბიეთო, ცხადია, არ იარსებებს, მაგრამ ისიც მტკიცებულებაა, რომ ხალხი შეიარაღებული ძალებით დაარბიეს.

- 7 ნოემბერს მაშინდელმა ხელისუფლებამ შეიარაღებული ძალები კი არა, სპეცდანიშნულების რაზმი გამოიყვანა!

- როგორ გეკადრებათ! 2007 წელს, რუსთაველის გამზირზე, წინ და უკან, გენშტაბის უფროსის მაშინდელი მოადგილე, ზაზა გოგავა დადიოდა. ასევე, მიტინგის დარბევაში სასჯელაღსრულების სპეციალური დანაყოფების მონაწილეობაცაა დაფიქსირებული. მოკლედ, 7 ნოემბრის გამოძიებაში აქცენტი, ჩემი ინფორმაციით, ჯარზე გაკეთდება, რადგან ჯარის გამოყვანა, უმაღლესი მთავარსარდლის მხრიდან, კონსტიტუციის დარღვევაა - სააკაშვილმა პირდაპირ კონსტიტუციის მე-100 მუხლი დაარღვია, რაც ასევე, სერიოზული ბრალდებაა. ამასთან, პარლამენტის მაშინდელი თავმჯდომარისა და, საერთოდ, მთელი პარლამენტის პასუხისმგებლობის საკითხიც უნდა დადგეს.

- რატომ?

- ჯარის გამოყვანის პროცედურა ასეთია: პრეზიდენტი პარლამენტს თანხმობას სთხოვს, საკანონმდებლო ორგანო კი, დასტურს ან აძლევს ან არა. ასეთი დოკუმენტი არ არსებობს. ასე რომ, მხოლოდ სააკაშვილის კი არა, სხვა მაშინდელი მაღალი პოლიტიკოსების პასუხისმგებლობის საკითხიც დადგება.

- ესე იგი, არ გამორიცხავთ, რომ უცხოელმა ექსპერტებმა მთავარ პროკურატურას ნინო ბურჯანაძის პასუხისმგებლობაც მოსთხოვონ?

- ნურავის ჰგონია, რომ 7 ნოემბრის საქმეზე ობიექტური გამოძიება მხოლოდ სააკაშვილის ბრალეულობას დასჯერდება. თუ ვთანხმდებით, რომ ეს სისტემური დანაშაული იყო, მაშინ ამ დანაშაულში მთელი სახელმწიფოებრივი აპარატი მონაწილეობდა.

საერთაშორისო ექსპერტების ზემოხსენებული რეკომენდაცია ირიბად 2008 წლის აგვისტოს ომსა და იარაღით უკანონო ვაჭრობასთანაა დაკავშირებული, რაზეც ერთი წელია, ვლაპარაკობ. სწორედ ამ კონტექსტშია აშშ-ის იუსტიციის დეპარტამენტის მოთხოვნით განხორციელებული დაკითხვებიც, რაზეც ამას წინათ, ვისაუბრეთ... სხვათა შორის, ამ ექსპერტებიდან ერთ-ერთი, აშშ-ში ძალიან გავლენიანი ფიგურაა.

- პოლ კოფზე ამბობთ?

- დიახ. ის, ოპერატიული თვალსაზრისით, უსერიოზულესი და უძლიერესი პროფესიონალია, რომელიც მხოლოდ აშშ-ში კი არა, მთელ მსოფლიოში დიდი ავტორიტეტით სარგებლობს.

- თუ პოლ კოფი ასეთი გავლენიანია, აბა, მის რჩევებს თავად ამერიკელები რატომ არ ითვალისწინებენ? - ჩვენს პრეზიდენტყოფილს ოკეანისგაღმა სულ ფიანდაზს უგებენ...

- სააკაშვილის მიმართ ამერიკელებს დანაშაულის დაფარვის განზრახვა რომ ჰქონოდათ, თავის დროზე იარაღის უკანონო ბიზნესსა და, საერთოდ, იმ დანაშაულობებზე, რომლებიც საქართველოს თავდაცვის სამინისტროსა და ამერიკული ფირმების ურთიერთობას უკავშირდება, სისხლის სამართლის საქმეს არც აღძრავდნენ - ამერიკელები, უპირველესად, თავიანთი ფირმების მიერ ჩადენილ დანაშაულს სწავლობენ. მოკლედ, შეიძლება, აღმოჩნდეს, რომ მიხეილ სააკაშვილს იარაღის ბიზნესში სენატიდან ვიღაც “ტიპები” მფარველობდნენ და დღესაც სწორედ ისინი მასპინძლობენ.

- სააკაშვილის ამერიკული “ტრიუმფი” იმითაც ხომ არ უნდა აიხსნას, რომ “დემოკრატები” წამსვლელები არიან და სულ არ ანაღვლებთ, მიშაზე საქართველოში რა კომპრომატები არსებობს?

- ვანო, თუკი გავაანალიზებთ, სააკაშვილს აშშ-ში კონტაქტი ვისთან აქვს, მივხვდებით, რომ უფრო მეტად “რესპუბლიკელებთან” მეგობრობს, ვიდრე - “დემოკრატებთან”.

- ესე იგი, თუკი თეთრ სახლში “რესპუბლიკელები” დაბრუნდებიან, “ნაციონალებს” ამბიციები გაეზრდებათ და უფრო გონორზე იქნებიან, არა?

- არ მგონია, ასე მოხდეს, რადგან სააკაშვილს “რესპუბლიკელების” ნეოკონსერვატორული, ანუ ე.წ. მაკკეინის კლანი მფარველობს. არსებობს ეჭვი, რომ ამ კლანიდან იარაღის უკანონო ბიზნესში ვიღაცები იყვნენ ჩართულნი. თუკი ეს ეჭვი დადასტურდა, მაშინ ბუნებრივია, ისინი სააკაშვილს ბოლომდე დაიცავენ, თუმცა ამჯერად სახელმწიფო სტრუქტურებზე კი არა, არასამთავრობო სექტორსა და იმ კერძო ფირმებზე ვლაპარაკობ, რომლებიც ფარულად “რესპულიკელების” ნეოკონსერვატორული კლანის მაღალჩინოსნების მიერ იმართებიან. მოკლედ, სააკაშვილთან დღევანდელი ურთიერთობა აშშ-ის სახელმწიფოს კი არა, ცალკეული პოლიტიკოსების კერძო ინტერესია, თუმცა “ნაციონალები” ისე კარგად მუშაობენ, რომ ყველაფერ ამას სახელმწიფოებრივ კონტექსტად წარმოაჩენენ.

ვანო, წინა ინტერვიუშიც გითხარით, რომ მიშა, როგორც პროექტი, უკრაინაში დიდხანს ვერ გაატანს. უკრაინაში ამერიკელებს არ სჭირდებათ.

- აბა, ვის სჭირდება?

- ვის და, - “რესპუბლიკელების” ნეოკონსერვატორების ფრთას. ამ ფრთის წევრები, როგორც წესი, მილიტარისტულ ჯგუფებთან, ე.წ. ქორებთან არიან დაკავშირებულნი, თუმცა ეს იმას როდი ნიშნავს, რომ მთელი “რესპუბლიკური პარტია” მოწადინებულია, სხვადასხვა, განსაკუთრებით, ახალგაზრდა დემოკრატიის ქვეყნებში ომი და დანაშაულებრივი სქემები გააღვივოს.

- ასეა თუ ისე, ბატონო კონსტანტინე, დღევანდელი საშინაო თუ საგარეო მონაცემებით, ვერ ვიტყვით, რომ “ნაცმოძრაობა” რადარებიდან ქრება, არა?

- მითქვამს და ახლაც გავიმეორებ, რომ თუ რებრედინგი არ განიცადა, “ნაცმოძრაობა” რადარებიდან, ადრე თუ გვიან, აუცილებლად გაქრება.

- როგორ გაქრება? თუნდაც ის 12 ათასი ადამიანი, რომელიც 21 მარტს “ნაცების” მიტინგზე მივიდა, ანგარიშგასაწევი არაა?

- “ნაციონალებს” აქციაზე თორმეტი კი არა, 50 ათასი ადამიანიც რომ მიეყვანათ, ეს საერთო ამომრჩევლის, მაქსიმუმ, 10 პროცენტია. ათი პროცენტით კი, არჩევნებზე ამინდის შექმნა, უბრალოდ, შეუძლებელია.

- არჩევნები რა შუაშია? აქ იმაზეა ლაპარაკი, რომ “ნაცმოძრობა” პირველი პოლიტიკური ძალაა, რომელიც ხელისუფლებდიან წასვლის შემდეგ, დინოზავრივით არ გადაშენდა, თუმცა ამას “ოცნება” არ აღიარებს და ამტკიცებს,  21 მარტს,  მიტინგზე ხალხი ფულისა და შიშის გამო მივიდაო. ფული, გასაგებია - მხოლოდ ჯოჯოხეთს კი არა, “ნაცმიტინგსაც” ანათებს, მაგრამ “ყოფილებს” ხალხის შესაშინებლად რა ბერკეტი აქვთ?

- “ნაცმოძრაობას” მყარი პარტიული დასაყრდენი ჰყავს - არ დაგვავიწყდეს, 5-6-კაციანი პარტია არასოდეს ყოფილა. ზოგმა “ნაცმოძრაობაში” კარიერა აიწყო, ზოგიც სააკაშვილთან იდეოლოგიურადაა დაკავშირებული - ვინმეს მოსწონს თუ არა, ფაქტია: 9 წლის განმავლობაში, “ნაციონალებმა” გარკვეული იდეოლოგია ჩამოაყალიბეს, თუმცა სხვა საკითხია, ეს იდეოლოგია კარგია თუ ცუდი და ამაზე შეგვიძლია, ვიკამათოთ.

- კოტე ბატონო, რაღა დაგიმალოთ და, კამათის მომხრე არასოდეს ვარ, რადგან მგონია, რომ ნებისმიერი კამათის ბოლო ხელჩართული ჩხუბია...

- კამათი ხელჩართულ ჩხუბში ჩვენთან გადადის, თორემ ცივილურ საზოგადოებაში კამათით ჭეშმარიტება იბადება.

- რომელ ცივილიზაციაზეა ლაპარაკი, როცა ვინმე ჭყოიძე პირველი თაობის კომკავშირელივით იქცევა და დაჟინებით აცხადებს, ევრაზიულ კავშირთან დაკავშირებით რეფერენდუმი უნდა ჩატარდესო...

- არ ვიცი, ჭყოიძე ვინაა და რა იდეოლოგია აქვს, მაგრამ ესეც დემოკრატიული მოთხოვნაა, მაგრამ შე მამაცხონებულო, თუ რეფერენდუმის ჩატარება გინდა, 200 ათასი ხელმოწერა უნდა შეაგროვო და პარლამენტში შესაბამისი საკანონმდებლო ინიციატივით შეხვიდე.

- როგორც ეს ადამიანი ამბობს, რეფერენდუმის ინიციატივით აღმასრულებელ ხელისუფლებას მიმართა...

- ეს პოლიტიკური ტრიუკია და იმას ემსახურება, იქიდან ფული რომ წამოვა, გაანაღდონ.

- რა ფულზე ლაპარაკობთ, ან საიდან წამოვა?

- საიდანაც ფინანსდებიან.

- მაინც, საიდან?

- ალბათ, - რუსეთიდან. თუ ფული არ გაქვს, მხოლოდ პარტიას კი არა, არასამთავრობო ორგანიზაციასაც ვერ შეინახავ. ვინც იხდის, მუსიკასაც ის უკვეთავს!

- სხვათა შორის, გოგი თოფაძემ თქვა, ამდენი არასამთავრობო რა საჭიროა, უნდა გადავხედოთო. ეს რაღა უბედურებაა?

- გოგი თოფაძეს ვინ ეკითხება, რამდენი არასამთავრობო იქნება?! ეს პირდაპირ დემოკრატიაზეა შეტევა! თუ არასამთავრობო ორგანიზაცია ქვეყნის ძირგამომთხრელ საქმიანობას ეწევა, ანუ იწვევს დესტრუქციულ ქმედებებს, აღვივებს შუღლს და ამზადებს შეირაღებულ ამბოხს, არსებობს შესაბამისი სამსახურები, რომლებმაც ამ თემატიკაზე უნდა იმუშაონ.

- ბატონო კონსტანტინე, თქვენ, როგორც უსაფრთხოების ექსპერტი, როგორ ფიქრობთ, საქართველოში მოქმედ იმ არასამთავრობოთა საქმიანობაში, რომლებიც გრანტებს დასავლეთიდან იღებენ, დესტრუქციის ნიშნები იკვეთება?

- ეს ნიშნები გარედან არ ჩანს. ყოველ შემთხვევაში, შეიძლება, პატარ-პატარა ნიშანი არსებობს, მაგრამ გარკვეულ ზღვარს არ სცდება. საერთოდ, იცით, საქმე რაშია? - ყველაფერს, მათ შორის, არასამთავრობო ორგანიზაციებსაც მონიტორინგი სჭირდება.

- მონიტორინგი ხელისუფლებამ უნდა აწარმოოს?

- არა, საზოგადოებამ.

- დასავლური ყაიდის “ენ-ჯე-ო”-ებს, სწორედ საზოგადოების სახელით, ცალკეული ე.წ. უფლებადამცველები და სახელდახელოდ შექმნილი მოძრაობები უპირისპირდებიან... ეს კარგია?

- თუკი დასავლურ დაფინანსებებში შავი სქემებია, მაშინ ეს სახელმწიფოს წინააღმდეგ იქნება მიმართული, მაგრამ თუკი დაფინანსება კანონიერად ხდება, პრეტენზია არავის უნდა ჰქონდეს. შენ რომ სახელმწიფო ხარ და დაზვერვის, კონტრდაზვერვისა თუ სხვა სამსახურებს ამუშავებ და გარკვეული ინფორმაცია გაქვს, იმის თავიც უნდა გქონდეს, რომ ამ ინფორმაციის ლეგალიზაცია მოახდინო და საზოგადოებას დაუმტკიცო, ესა თუ ის არასამთავრობო ორგანიზაცია ძირგამომთხრელ საქმიანობას ეწევაო, მაგრამ ეს დამტკიცება სასამართლოში უნდა მოხდეს და არა ისე, რომ რომელიმე ძალოვანი უწყების ხელმძღვანელი გამოვიდეს და განაცხადოს, ესა და ეს არასამთავრობო დამნაშავეაო. ეს დემოკრატია არაა! ასეთი განცხადება, პირველ რიგში, სახელმწიფოს უსაფრთხოების სისტემას ვნებს!

- გეთანხმებით, დემოკრატია იმას ნიშნავს, რომ ადამიანს ყველაზე სულელური აზრის თავისუფლად გამოთქმის უფლება-საშუალება არავინ წაართვას, მაგრამ გოგი თოფაძე რიგითი მოკვდავი კი არა, დეპუტატი და მმართველი კოალიციის პოლიტსაბჭოს წევრია. შესაბამისად, თუკი მის ანტინატოურ განწყობას პოლიტსაბჭო ემიჯნება, მინიმუმ, განცხადება უნდა გაეკეთებინა, მაქსიმუმ კი, თოფაძისთვის საყვედური გამოეცხადებინა, ან საჯაროდ გაეკიცხა. ვცდები?

- აღმასრულებელი ხელისუფლების წარმომადგენლებმა განმარტეს, რომ თოფაძის პათოსს არ იზიარებენ, მაგრამ განცხადება, გეთანხმებით “ოცნების” პოლიტსაბჭოსაც უნდა გაეკეთებინა. თოფაძემ, როგორც კოალიციის წევრმა, წინასაარჩევნოდ ხელი მოაწერა, ასე ვთქვათ, დეკლარაციას, რომელიც პრაქტიკულად, “ოცნების” 4-წლიანი პროგრამაა და როცა საგარეო პოლიტიკის უმთავრეს მიმართულებაზე ბზარი ჩნდება, პოლიტსაბჭომ, დიახ, განმარტება უნდა გააკეთოს. თოფაძეს, როგორც ინდივიდს, შეიძლება, განსხვავებული შეხედულება ჰქონდეს, მაგრამ კოალიციაში გადაწყვეტილებები, როგორც განმარტავენ, კონსენსუსით მიიღება, თოფაძის პოზიცია კი იმის მაჩვენებელია, რომ იმ პოლიტიკურ გაერთიანებაში, რასაც “ქართული ოცნება” ჰქვია, კონსენსუსი არ არსებობს!

- ხომ არ გეჩვენებათ, რომ ირაკლი ალასანიას მიერ რამდენიმე თვის წინ გაკეთებული განცხადება, რომელიც ქვეყნის საგარეო კურსის სავარაუდო ცვლილებას უკავშირდებოდა, თოფაძემ ახლა დაადასტურა?

- შეიძლება, ასეც ითქვას... ისე, თოფაძემ “ოცნებას” სერიოზული უხერხულობა შიგნითვე შეუქმნა და აი, რატომ: “რესპუბლიკელები” საგარეო ორიენტაციას არასოდეს შეიცვლიან. ამ პოლიტიკური ვექტორის ცვლილება თავად “ქართული ოცებისთვისაც” დამანგრეველი იქნება, რადგან ჯერ ერთი, ქვეყანას ევროსაბჭოსთან აღებული ძველი ვალდებულებები აქვს, მეორეც, ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერა სწორედ “ოცნებას” მოუწია. როგორც კი ხელისუფლება ყველაფერ ამაზე უარს იტყვის, ქვეყანა ჩამოიშლება! თუკი ვინმეს ჰგონია, რომ საგარეო ვექტორის შეცვლა, ანუ ევრაზიული კავშირისკენ წასვლა მარტივია და იმაშიც დარწმუნებულია, რომ ევროპა და, საერთოდ, დასავლეთი არაფერს გააკეთებს, ძალიან ცდება! ასეთ შემთხვევაში, დასავლეთი, მინიმუმ, დახმარებას შეგვიწყვეტს!

- მერე, რა?! ჭყოიძისნაირები თვლიან, რომ ქართულ ეკონომიკას რუსული ბაზარი ააყვავებს!

- რუსული ბაზარი საქართველოში იმდენ სავალუტო რესურსს ვერ “გააჩენს”, რომ ეკონომიკური ზრდის პარამეტრები “დავიჭიროთ”. ყველაფერი ეს კი, წყალს ოპიზიციის წისქვილზე დაასხამს, რომელიც გამოვა და იტყვის, აი, ხომ ხედავთ, ევრაზიულ კავშირზე ლაპარაკმა სადამდე მიგვიყვანა, ქვეყანაში შიმშილი დაიწყოო...

ვხედავთ, რომ დღეს რუსეთი, ოკუპაციასთან ერთად, საქართველოს ანექსიასაც ეწევა და ამას თიბილოვთან გაფორმებული ხელშეკრულებაც მოწმობს. ასევე, ვხედავთ, ევროპას რა პოზიციაც აქვს და მისი მესმის - რუსეთის გაღიზიანებას ერიდება. რუსებს ასეთი “პაგავორკა” აქვთ: “პროტივ ლომა, ნეტ პრიომა, ესლი ნეტ დრუგოვა ლომა”, ესე იგი, თუკი ძალაყინის წინააღმდეგ სხვა ძალაყინი არ არსებობს, ამ ძალაყინს ვერ შეაჩერებო. მოკლედ, ამით იმის თქმა მინდა, რომ ევროპა სხვა ძალით უნდა ჩაანაცვლო და ეს ძალა დღეს აშშ-ია, ანუ უნდა შევეცადოთ, რომ ნატო-ს სტრატეგიული პარტნიორობიდან მეკავშირის სტატუსზე გადავიდეთ. საამისოდ, მთელი ჩვენი ხელისუფლება აშშ-ში უნდა იჯდეს და როგორც კი საქართველო ამ სტატუსს მიიღებს, იმ წუთიდან საქართველო-რუსეთს შორის მოლაპარაკება ნატო-ს პრიზმაში გადავა და ბევრი “ლუფტი” გაჩნდება, რომელსაც ჩვენს სასარგებლოდ გამოვიყენებთ, მაგრამ ხელისუფლება ამას არ აკეთებს, რადგან არ იცის. ბოლოს და ბოლოს, სტამბულის ხელშეკრულება უნდა წამოსწიოს, რომელიც ირღვევა და სარჩელი ევროსასამართლოსა და სხვა საერთაშორისო სტრუქტურებში შეიტანოს, მაგრამ არც ამას აკეთებს.

- ამასაც არცოდნით ხსნით?

- დიახ...

- რა ამის პასუხია და, “ოცნება”, როგორც ამბობს, ის ხელისუფლებაა, რომელიც ხალხს უსმენს და შეცდომებსაც აღიარებს. მოდით, ეს პოსტულატი დასავლეთ საქართველოს რამდენიმე რაიონში, “ნაცების” 9-წლიან რეჟიმზე შექმნილი დოკუმენტური ფილმის ბავშვებისთვის ჩვენების მაგალითზე განვიხილოთ - მართალია, ოფიციალური უწყებები არ იწონებენ, მაგრამ “ოცნების” ზოგიერთი მომხრის არგუმენტით, მომავალმა თაობამ ისტორია უნდა იცოდეს და, დიახაც, ფილმი ყველა მოზარდმა უნდა ნახოს...

- ამას წინათ, ტელევიზიით ვიღაც გამოვიდა და განაცხადა, მიხეილ სააკაშვილს, იუსტიციის მინისტრი რომ იყო, ბავშვები ლესია უკრაინკას ქუჩაზე მდებარე, “კა-გე-ბე”-ს ყოფილ შენობაში ექსკურსიაზე დაჰყავდა და იმ ადგილებს აჩვენებდა, სადაც 37 წელს ხალხს ხვრეტდნენო. შე მამაცხონებულო, თუ მიშა შეცდომას უშვებდა, შენც იგივე უნდა გაიმეორო? - ეს ძალიან უსუსური არგუმენტია.

ისე, კარგად ვიცი, ის “ტიპები”, ვინც ფილმი შექმნეს, ვინ არიან.

- რას გულისხმობთ?

- რასაც ვგულისხმობ, ვამბობ: კარგად ვიცი, რომელი პოლიტიკური ძალის ირგვლივაც არიან გაერთიანებულნი და მთელი ამ კომპოზიციის უკან ვინც დგას.

- ვინ დგას?

- არასაპარლამენტო ერთ-ერთი ოპოზიციური ძალა... იმას არ ვამბობ, რომ “ნაციონალები” ანგელოზები იყვნენ, მაგრამ ნუთუ, არავის უჩნდება შეკითხვა, მოვლენების ეპიცენტრი ვიღაცას სამეგრელოში რატომ გადააქვს? - ოპერატიული თვალსაზრისით, დღეს ყველაზე საშიში რეგიონები სწორედ სამეგრელო, აჭარა და სამცხე-ჯავახეთია... გასაგებია, რომ ეს კადრები ტელევიზიით არაერთხელ გასულა, მაგრამ ყველაფერ ამის ბავშვებისთვის ჩვენება, ტიპური ძალმომრეობაა და ეს ძალიან სახიფათო თამაშია. საერთოდ, ახალგაზრდობა ძალიან ადვილი სამართავია და მომავალ თაობაზე “ქართული ოცნებაც” ისევე ზემოქმედებს, როგორც თავის დროზე “ნაცმოძრაობა” ზემოქმედებდა. იგივე სადღობელაშვილი და მისი ორგანიზაცია ავიღოთ, ასეთი ორგანიზებული პოლიტიკური დაპირისპირებები სწორედ “ნაცმოძრაობის” ხელწერაა. ეს არასამთავრობო ორგანიზაციები, მაგალითად, დემოკრატიის განვითარებაზე ან, სულაც, ახალგაზრდების პოლიტიკურ ფიგურებად ჩამოყალიბებაზე რატომ არ მუშაობენ? ამ აგრესიული ფონით ხელისუფლება ნელ-ნელა “ნაცმოძრაობას” ემსგავსება.

- ბატონო კოტე, იზიარებთ მოსაზრებას, რომ ყველაფერ ამის უკან სუს-ი დგას და, საერთოდაც, ქვეყანას სუს-ი მართავს?

- თუკი ამის უკან ნამდვილად სუს-ი დგას, მაშინ საქმე უფრო დიდ უბედურებასთან გვქონია! ამაში დარწმუნებული არ ვარ, მაგრამ თუკი ასეა, გამოდის, რომ პოლიტიკური პოლიცია, რომელიც “ნაცების” დროს არსებობდა და რომელსაც კუდ-ი ერქვა, დღეს იგივე პოლიტიკური პოლიციაა, უბრალოდ, სუს-ი ჰქვია? სუს-ი სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურია, მაგრამ ვინმემ იცის, მისი დებულება რა არის?

- თქვენ იცით?

- ვიცი, მაგრამ ყურადღებას არ გავამახვილებ, თუმცა ერთს მაინც ვიტყვი: შსს-ს სამსახურებში ფუნქციების აღრევა ხდება, ანუ თუკი სუს-ი სახელმწიფო უსაფრთხოებაზე ზრუნავს, გეკითხებით, კონტრდაზვერვა რაღას ემსახურება? პირდაპირ და გახსნილად გეტყვით: იმ ხალხის 90 პროცენტი, ვინც დღეს ამ უწყებებში მსახურობს, რომ ჰკითხოთ, კონტრდაზვერვა რას ნიშნავსო, დარწმუნებული ვარ, ვერ გიპასუხებს! კონტრდაზვერვა სახელმწიფო უსაფრთხოების ორგანიზაციული სტრუქტურაა, რომლის მთავარი ამოცანაც უცხო ქვეყნების მხრიდან წარმოებული ძირგამომთხრელი საქმიანობის დროულად გამოვლენა, აცილება და აღკვეთაა. მწარე სიმართლეს ვამბობ, მაგრამ თუკი სუს-ი პოლიტიკურ პარტიებზე მუშაობს, მაშინ გამოდის, რომ საქმე, მინიმუმ, კანონის დარღვევასთან გვაქვს, რადგან სპეცსამსახურების ორგანული კანონით, პოლიტიკურ პარტიებსა და არასამთავრობო ორგანიზაციებში ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებების ჩატარება იკრძალება, თუმცა თუკი მყარი მტკიცებულება გაქვს, რომ ესა თუ ის არასამთავრობო თუ პოლიტიკური პარტია ქვეყნისთვის ძირგამომთხრელ საქმიანობას ეწევა, მაშინ შეგიძლია, ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებები სასამართლოს სანქციითა და პროკურატურის ზედამხედველობით გაატარო. ისე, სიმართლე რომ ვთქვათ, სუს-ის, როგორც დანაყოფის არსებობა, საჭირო არაა, რადგან ეს ფუნქცია კონტრდაზვერვას აქვს.

- გასაგებია, მაგრამ სუს-ი ეგებ, ხელისუფლების უსაფრთხოებაზე ზრუნავს? ხელისუფლება და სახელმწიფო კი, დამეთანხმებით, აბსოლუტურად განსხვავებული ცნებებია...

- ეს უკვე კულუარული თემატიკაა.

- ბატონო კოტე, რამდენიმე დღის წინ, შსს-დან 9 თანამშრომელი იმ ბრალდებით გაუშვეს, რომ “ნაცმოძრაობას” ინფორმაციებს აწვდიდა. საქმე რასთან გვაქვს?

- ძალიან მარტივ ჭეშმარიტებას ვიტყვი: სისტემაში 2004 წელს მოსული ხალხი გაიზარდა, ათი წელი ერთ პოლიტიკურ დავალებას ასრულებდა და, მიუხედავად იმისა, რომ ხელისუფლება შეიცვალა, ისევ ძველ გზას აგრძელებს! საერთოდ, უბედურებაა, როცა შსს-დან ოპერატიული მასალა გამოდის და მოწინააღმდეგის ხელში ხვდება. იცით, ეს რას ნიშნავს?

- რას?

- რას და, - შენს ოპერატიულ სამსახურებს მოწინააღმდეგე მართავს. ასეთ დროს რომელ რეფორმებსა და სტრუქტურის გამართულ მუშაობაზეა ლაპარაკი? ყველაფერი ეს პოლიციის დისკრედიტაციაა და მეტი არაფერი! შს სამინისტრო და, მით უმეტეს, სპეცსამსახური მკაცრად განსაზღვრული იერარქიული სისტემაა და როცა რომელიმე რგოლიდან ინფორმაცია ჟონავს, პირველ რიგში, ამ რგოლის ხელმძღვანელის პასუხისმგებლობის საკითხი დგება - მინიმუმ, სამსახურიდან უნდა გაუშვან. მაინტერესებს, ცინარიძე თუ ვიღაც რომ ჰყავთ, ისევ თანამდებობაზე რატომაა?

- იმიტომ, რომ ალბათ, ვინმეს ახლობელია...

- აი, სწორედ ამ ახლობლობამ დაღუპა “ნაცმოძრაობა” და “ქართულ ოცნებასაც” ახლობლობა ღუპავს! გინახავთ, რომელიმე ქვეყნის სპეცსამსახურში ვინმე ნათესაური პრინციპით მიეყვანათ და დაესვათ? ხალხო, ასეთი რაღაცები საბჭოთა სისტემაში არ ხდებოდა და სად ვართ?! მაშინ ვიდრე ახალგაზრდა ადამიანს სამსახურში, მით უმეტეს, სპეცსამსახურში მიიღებდნენ, ორი წელი სწავლობდნენ, დღეს კი, თანამდებობაზე მხოლოდ იმ ნიშნით ნიშნავენ, რომ ახლობელი და ერთგულია.

ვანო, კიდევ ერთი თემა, რომელსაც მინდა, შევეხო, მაჟორიტარული სისტემის გაუქმებაა. თუკი ეს სისტემა მართლა გაუქმდება, ეს იმის ნიშანი იქნება, რომ “ნაცმოძრაობას” ხელისუფლებაში დასაბრუნებლად ხელ-ფეხს გაუხსნიან.

- უკაცრავად, მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება “ნაცმოძრაობის” “მეორედ მოსვლასთან” რა კავშირშია?

- მარტივად აგიხსნით: მაჟორიტარები ყოველთვის ხელისუფლების დასაყრდენად ითვლებოდნენ. “ნაცმოძრაობის” ხელისუფლებაში დაბრუნება არ მინდა და “ოცნებას” სწორედ ამიტომაც ვაკრიტიკებ, თან პოლიტიკაში შემოსვლისთანავე, ბიძინა ივანიშვილმა განაცხადა, ჯანსაღი კრიტიკა მჭირდებაო. შეიძლება, ჩემი კრიტიკა ვინმეს არ მოსწონს, მაგრამ მინდა, საპირისპირო არგუმენტი მოვისმინო. ჭეშმარიტება სწორედ ასე იბადება.

მოკლედ, განვიხილოთ ასეთი სცენარი: 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებში “ოცნებამ”, ვთქვათ, 40 პროცენტი აიღო, დანარჩენი 60 პროცენტი კი, სხვადასხვა პარტიაზე გადანაწილდება, რაც იმას ნიშნავს, რომ “ოცნება” უმრავლესობას დაკარგავს. იმ შემთხვევაში კი, თუ “ოცნება” მომავალ არჩევნებშიც კოალიციით გამოვა, რა გარანტია არსებობს, რომ რომელიმე წევრი არ გამოეყოფა? - ასეთ დროს ზემოხსენებული 40 პროცენტის შესაბამისი მანდატებიც დაიკარგება. “ნაცმოძრაობა” კი შეეცდება, თავისი 10-15 პროცენტი გაზარდოს, ანუ არაა გამორიცხული, რომ საარჩევნოდ “ნაცებთან” პატარ-პატარა პარტიები დაწყვილდნენ. სამთავრობო პარტიის, ასე ვთქვათ, იმედი სწორედ მაჟორიტარული სისტემაა, რადგან დღევანდელი მონაცემებით, “ნაცმოძრაობის” კანდიდატი თითქმის ვერც ერთ მაჟორიტარულ ოლქში ვერ გაიმარჯვებს.

- მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება, როგორც ვიცი, დასავლეთის მოთხოვნაა...

- როგორ გეკადრებათ! ასეთი მოთხოვნა დასავლეთს არასოდეს ჰქონია! ეს ინიციატივა არასაპარლამენტო ოპოზიციისგან წამოვიდა. შეხედეთ, ამ არასაპარლამენტო ოპოზიციაში ვინ არიან - ცესკო-ს ყოფილი თავმჯდომარე ზურაბ ხარატიშვილი, მამუკა კაციტაძე, რომელმაც სიები გადაგვიმოწმა და ყველა არჩევნებზე 3 მილიონ ხუთასი ათასი ამომრჩევლით დავდივართ, სინამდვილეში კი, 2 მილიონ ხუთასი ათასზე მეტი ამომრჩეველი არ გვყავს...

- სხვათა შორის, ნინო ბურჯანაძეც არასაპარლამენტო ოპოზიციაა...

- ვიცი და ამ შემთხვევაში, ყველას ერთი პოლიტიკური ინტერესი აქვს... ყველა თავის დროზე “ნაცმოძრაობასთან” რაღაც ფორმით იყო დაკავშირებული. სხვათა შორის, ამ ინიციატივას მხარი პარლამენტის თავმჯდომარემაც დაუჭირა, თუმცა არ მგონია, რომ დავით უსუფაშვილს არ ესმოდეს, რომ დღეს მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება “ქართული ოცნების” 100-პროცენტიანი კრახია! თუ ეს საკანონმდებლო ცვლილება განხორციელდა, “ოცნება” განწირულია. ისე, “ნაცმოძრაობა” ამ ინიციატივით თვითონ ვერ გამოვიდოდა, ამიტომ, არასაპარლამენტო ოპოზიციას გაახმოვანებინა, რომელსაც ადრე თვითონ ძალიან კარგად მართავდა - ზოგიერთ პარტიას დაფინანსება არ ჰქონდა, მაგრამ მისი ლიდერი კარგი ჯიპით დადიოდა. ხალხი სულელი არაა, ყველამ ყველაფერი იცის და დღეს გულზე მჯიღს ნურავინ იცემს, “ნაცების” ოპოზიციაში ვიყავითო.