„ეს „პრინციპული გადაწყვეტილება“ ჯერ არ გვინახავს რაში მდგომარეობს. ზოგადი საუბრები მოვისმინეთ ამ „პრინციპული გადაწყვეტილების“ შესახებ, მაგრამ რას წარმოადგენს, - ქაღალდზე დაწერილია თუ ჩამოყალიბებული - არ ვიცით. შეიძლება ის ბუნებაშიც არ არის და მხოლოდ მონახაზის დონეზე არსებობს. ვიდრე ამ „პრინციპულ გადაწყვეტილებას“ საჯაროდ წარმოდგენილს არ ვიხილავთ, მანამდე რთულია გავიგოთ, საერთოდ რა გადაწყვეტილებამდე მივიდნენ „ქართული ოცნების“ წარმომადგენლები“, - აცხადებს ანალიტიკოს ზაალ ანჯაფარიძე „რეზონანსთან“ საუბრისას.
ორი დღის განმავლობში, 24-25 იანვარს მმართველი პარტიის მთავარ ოფისში საპარლამენტო უმრავლესობის სხდომა მიმდინარეობდა. შეხვედრის დასრულების შემდეგ, უმრავლესობის წევრებმა განაცხადეს, რომ სხდომაზე უზენაეს სასამართლოში დასანიშნი მოსამართლეთა საკითხზე უმრავლესობამ „პრინციპული გადაწყვეტილება მიიღო“ და ამასთანავე, მოხდა პოზიციების დაახლოება.
ამ და სხვა მნიშვნელოვან თემებზე „რეზონანსი“ ანალიტიკოსს, ზაალ ანჯაფარიძეს გაესაუბრა.
„რეზონანსი“: თქვენი აზრით, უზენაეს სასამართლოში დასანიშნ მოსამართლეების საკითხზე, საბოლოოდ პარლამენტი რა გადაწყვეტილებას მიიღებს?
ზაალ ანჯაფარიძე: პარლამენტმა ისეთი გადაწყევტილება უნდა მიიღოს, რომელიც მას არ ჩააყენებს უხერხულ და სამარცხვინო მდგომარეობაში საზოგადოების წინაშე, რადგან საზოგადოება ელოდება პარლამენტის გადაწყვეტილებას.
შესაძლოა პარლამენტში იყოს ჯგუფები, რომელთაც სურთ მათი ინტერესების შესაბამისი გადაწყვეტილება იქნას მიღებული, მაგრამ, მეორე მხრივ, არსებობს საზოგადოება და მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესი. უნდა მოიძებნოს ოქროს შუალედი, რომ საზოგადოების ინტერესი არ იყოს იგნორირებული.
„რ“: მოსამართლეებმა სპეციალური განცხადება გაავრცელეს, სადაც ნათქვამია, რომ ბოლო პერიოდში არაჯანსაღი პროცესები ვითარდება, რაც სასამართლო ხელისუფლების მიმართ მიზანმიმართულად ხორციელდება. როგორ შეაფასებთ აღნიშნულს?
ზ.ა.: გარკვეულწილად ამ ყველაფერმა არაჯანსაღი ხასიათი მიიღო. თუ ქვეყნის მმართველობის დემოკრატიულ პრინციპებს დავეყრდნობით, გადამეტებული პოლიტიკური ზეწოლა მიმდინარეობს სასამართლოზე. ჩვენ არ გვაქვს განვითარებული და ჩამოყალიბებული დემოკრატია, ვიმყოფებით გარდამავალი დემოკრატიის სტატუსში, სადაც სახელმწიფო ინსტიტუტები და მათ შორის სასამართლო სისტემა, გაუმართავია.
საზოგადოების ნაწილს, მათ შორის სამოქალაქო სექტორს, შეიძლება ჰქონდეს სურვილი, რომ პროცესები უფრო ჯანსაღად წარიმართოს, თუმცა, პოლიტიკური ზეწოლაა ის, რაც სასამართლოსთან მიმართებაში ხდება. ეს უკვე გაცდა ჩარჩოებს და ფაქტობრივად, პოლიტიკური სტრუქტურის ზეწოლა ხორციელდება სასამართლოზე.
პოლიტიკოსები აკეთთებენ განცხადბებს, რომელიც პირდაპირ შეიძლება იყოს აღქმული, როგორც სასამართლოს საქმეებში ჩარევა. შეიძლება რაღაც კუთხით ამას მოვუძებნოთ გამართლება, რადგან ჩვენთან არ არის გამართული სასამართლო ხელისუფლება მთელი იმ პრობლემების გამო, რაც მას თან ახლავს წინა წლებიდან მომდინარე დღემდე.
„საუკეთესო თავდაცვა თავდასხმაა,“ - დაახლოებით ასეთი პრინციპით მოქმედებენ მოსამართლეები. ისინი ცდილობენ, რომ თავი დაიცვან, მაგრამ სასამართლო სისტემაში პოლიტიკური ჩარევა იმ დოზით ხდება, რაც მიუღებელია დემოკრატიული ქვეყნისთვის.
„რ“: 26 იანავარს, რიგგარეშე კონფერენციაზე იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს არამოსამართლე წევრის ნაზი ჯანეზაშვილის გამოსვლას ხმაური მოჰყვა, სადაც ჯანეზაშვილმა განაცხადა, რომ სასამართლო სისტემაში არის „კლანი.“
ზ.ა: თუკი ასეთი „კლანურობის“ პრინციპით მივუდგებით, „კლანები“ არსებობს არ მარტო სასამართლო სისტემაში, არამედ სხვა სფეროშიც. შეიძლება რაღაც დოზით დავეთანხმოთ, რომ მოსამართლეებს შორის არსებობს კორპორატიული სოლიდარობა, პიროვნული ურთიერთობები, მეგობრობა, ეს ყველაფერი ადამიანებს ერთამეთთან აკავშირებს, მაგრამ დამისახელეთ, სხვა რომელ სფეროში არ არსებობს მსგავსი ურთიერთობები?
მთავარია არ დაზიანდეს დამოუკიდებელი მართლმსაჯულება - არ განხორციელდეს პოლტიკური ზეწოლა, რაც ჩვენი განვითარების გარკვეულ ეტაპზე გვქონდა, როდესაც სასამართლოები იღებდნენ პოლტიკურად მოტივირებულ გადაწყვეტილებებს, ემსახურებოდნენ პოლიტიკურ რეჟიმს. მოსამართლეები, რომლებიც დღეს არიან წარმოდგენილნი სასამართლო სისტემაში და წამყვან პოზიციებზე იმყოფებიან, რთულია საზოგადოება დააჯერო იმაში, რომ ეს მოსამართლეები შესაძლოა სულაც გათავისუფლდნენ პოლიტიკური ზეგავლენისაგან, მიუხედავად იმისა, რას გვიმტკიცებს ჩვენ ბატონი ლევან მურუსიძე.
ის გადაწყვეტილება, რაც მიღებული იქნა, რომ უზენაეს სასამართლოს ათივე წარდგენილმა კანდიდატმა ერთხმად გაიწვია საკუთარი კანდიდატურა, ეს არ იყო შეთანხმებული პოლიტიკურ ხელმძღვანელობასთან? რა თქმა უნდა, იყო. როგორი პოლიტიკური კონიუნქტურაც არის დღეს ჩამოყალიბებული ქვეყანაში, ამის გათვალისწინებით იქნება მიღებული ისეთი გადაწყვეტილებები, რომელიც დიდ პროტესტს არ გამოიწვევს.
