ხუთშაბათს, 24 იანვარს „ქართული ოცნების" ოფისში საპარლამენტო უმრავლესობის შეხვედრა გაიმართა. მთავარი სამსჯელო თემა უზენაეს სასამართლოში დასანიშნ მოსამართლეთა სია და შერჩევის კრიტერიუმები იყო. შეკრებას პარტიის თავმჯდომარე, ბიძინა ივანიშვილი ესწრებოდა.

ამავე საკითხზე მსჯელობა ხვალაც გაგრძელდება. პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძე დადებითად აფასებს იმ ფაქტს, რომ მმართველი პარტია ერთ შეკრებაზე არ შეეცადა მის შიგნით დაგროვილი პრობლემებისა და უთანხმოების მოგვარებას და ამ საკითხებზე მსჯელობის გაგრძელებას აპირებს.

„რეზონანსი": უმრავლესობის შეხვედრა პარასკევსაც გაგრძელდება. თქვენი აზრით, პირველივე დღეს რატომ ვერ იქნა კონსენსუსი მიღწეული?

რამაზ საყვარელიძე: როდესაც გადაწყვეტილება ძნელად მიიღება, ეს დადებითი ფაქტია. თუკი გადაწყვეტილების მიღება გაიწელა, ეს ნიშნავს, რომ მოქმედ პირებს სურთ უმრავლესობის პოზიცია გახდეს რაღაცის არგუმენტი, გააადვილოს ამ პოზიციამ შემდგომი ნაბიჯები და ა.შ.პირადად მე უფრო დადებითად ვაფასებ პროცესის ასეთ შენელებას, ვიდრე უარყოფითად.

ცნობილია, რომ როდესაც აშშ-ში საპარლამენტო გადაწყვეტილების მიღება ერთ-ერთი ხანგრძლივი პროცესია მსოფლიოში, რადგან ისინი ცდილობენ გადაწყვეტილების მიღების პროცესში გაითვალისწინონ ბევრი რამ. თუ ჩვენც ამ გზით წავალთ მგონია, რომ ეს მოქალაქეებსაც და პარლამენტარებსაც გამოადგებათ.

„რ": უზენაეს სასამართლოში უვადოდ დასანიშნი მოსამართლეობის კანდიდატებმა პარლამენტს განცხადებით მიმართეს, რომ არ იქნას განხილული მათი კანდიდატურები კენჭისყრაზე. თქვენი აზრით, ეს განცხადება რა გავლენას იქონიებს პარლამენტის გადაწყვეტილებაზე და საბოლოოდ, რა გადაწყვეტილება იქნება მიღებული?

რ.ს.: ამ ჯგუფმა ეს განცხადება სწორედ იმიტომ გააკეთა, რომ პარლამენტს არ აქვს უფლება არ გაითვალისიწინოს. ეს განცხადება პარლამენტს უჭრის გზას იმისთვის, რომ უახლოეს მომავალში იმავე წესით განიხილოს მათი კანდიდატურები, როგორც შემოტანილი იყო.

„რ": როგორ ფიქრობთ, რატომ მიიღო ეს გადაწყვეტილება მოსამართლეთა ამ ჯგუფმა?

რ.ს.: ეს ჯგუფი უცხო არ იყო ხელისუფლებისთვის, მაგრამ სწორედ იმიტომ, რომ ის არ იყო უცხო ხელისუფლებისთვის და ამავე დროს ხელისუფლებას ამ ჯგუფის გამო შეექმნა პრობლემები, არ გამოვრიცხავ თვითონ ხელისუფლების ინიციატივა იყო სწორედ ეს განცხადება.

„რ": საპარლამენტო უმრავლესობის ხდომა პარასკევს გაგრძელდება. თქვენი აზრით, რამდენად რეალურია, რომ ეკა ბესელიასა და „მეამბოხე" დეპუტატების პარტიიდან გარიცხვის საკითხი დღის წესრიგში დადგეს?

რ.ს.: საეჭვოა, რომ ეს რეალური იყოს. ერთი რამ ცხადია, რომ ხელისუფლება არ ცდილობს წინ აღუდგეს საზოგადოებრივ აზრს, პირიქით - როდესაც საზოგადოების აზრი მის გადაწყვეტილებას უპირისპირდება, ხელისუფლება ცდილობს საზოგადოებრივ აზრს დაუთმოს. გვახსოვს მარიხუანას საკითხი. ანალოგიურად, არ მგონია, რომ ხასიათი შეეცვალოს ხელისუფლებას.

ხელისუფლებისთვის დისკომფორტია საზოგადოებასთან დაპირისპირება. ის საერთოდ ნებისმიერ დაპირისპირებას ერიდება - „ნაციონალებთან" დაპირისპირებასაც ერიდებოდა და სწორედ ამიტომ, კინაღამ საპრეზიდენტო არჩევნებში დამარცხდა. იმ ხასიათის გამო, რომ ის დაპირისპირებას თავს არიდებს, მეეჭვება ბესელიასა და იმ ჯგუფის საკითხი დღის წესრიგში დააყენონ, თუკი ამის მწვავე აუცილებლობა არ იქნება.

დაპირისპირებაზე ადვილად წასვლა ძირითადად ახალგაზრდების სტილია, კობახიძეს ვგულისხმობ. მგონი, ეს სტილი ხშირად აყენებს რთულ მდგომარეობაში მთლიანად პარტიას. მათ რომ დაპირისპირება ნდომებოდათ, არც გახდებოდა ეს ამდენი სალაპარაკო და გაყვებოდნენ კობახიძის იმ გზას, რომ პარტიული გუნდურობის დარღვევას უნდა გაეცეს პასუხი. ეს ნახსენები იყო ერთი-ორჯერ, მაგრამ შემდეგ ეს თემა ჩაქრა. ამიტომ, მეეჭვება, რომ ეს საკითხი ვინმემ წინ წამოწიოს. მგონია, რომ ეცდებიან ეს თემა აღარ იყოს სალაპარაკო.

რ.ს.: ამ ჯგუფის პოზიცია საკმაოდ ლოგიკურია. ეს ჯგუფი ითხოვს, რომ ადამიანები, რომელთა ხელშეწყობითაც იმ სიამ დღის სინათლე იხილა, აღარ უნდა იყვნენ მომავალ პროცესებში -კანონის მიღების პროცესში ჩართულები. ამ შემთხვევაში არასამთავრობოები უფრო ლოგიკურად მსჯელობენ, ვიდრე ის ჯგუფები, რომლებიც თვლიან, რომ რეფორმების ჯგუფი იგივე შემადგენლობით უნდა ამუშავდეს, როგორითაც ადრე იყო.

ამ ჯგუფის მუშაობის შედეგი არის იუსტიციის იმ საბჭოს ისეთად ჩამოყალიბება, როგორიც არის და ბევრი ხარვეზი, რომელსაც ავლენს დღევანდელი სასამართლო სისტემა. ჯგუფის პრინციპული გადახალისება სწორო მოთხოვნაა.

„რ": რამდენად რეალურია, რომ არასამთავრობო სექტორის მოთხოვნა დაკმაყოფილდეს და აღნიშნული სამუშაო ჯგუფის შემადგენლობა გადახალისდეს?

რ.ს.: რეალური ნამდვილად არ არის, რადგან იქ ჩნდება ერთი კაზუსი - თუ ხელისუფლება არის პასუხისმგებელი ქვეყნის მდგომარეობაზე, მაშინ ხელისუფლებამ უნდა მიიღოს ანალოგიური გადაწყვეტილებები. თუ არასამთავრობოები იღებენ გადაწყვეტილებებს, მაშინ ჩამოყალიბდეს პოლიტიკურ პარტიად და მერე მონაწილეობა მიიღონ არჩევნებში.

ის კონტენტი, რომ ამდაგვარი საკითხების გადაწყვეტა არასამთავრობოების კომპეტენციაში არ შედის, ეს ყველა ხელისუფლებას აქვს და ვერცერთ ქვეყანაში ვერ ვნახავთ ამდენად ჩართული იყოს არასამთავრობო სექტორი გადაწყვეტილების მიღებაში. ისინი ძირითადად ერთვებიან გადაწყვეტილების აღსრულების პროცესში. ჩვენ ამ მხრივაც თავისუფალი მდგომარეობა გვაქვს.

ალბათ, სასურველია ოქროს შუალედი იყოს - არც სახელისუფლებო მუნდირი იქნება შელახული და ამავე დროს, ეს ლოგიკური პოზიცია, რაც არასამთავრობო ორგანიზაციას აქვს, კომისიის შედგენის დროს გატარდეს.