"მერაბიშვილი ძალიან ცუდი მინისტრი იყო. პოლიციის ფუნქცია არ არის მხოლოდ კრიმინალთან ბრძოლა. პოლიციის ფუნქცია გამოხატვის თავისუფლების დაცვაც არის" - პაატა ქურდაძე
"ევროპას იმიტომ ვამბობ, რომ ჩვენი მონაცემებით ყოველთვის ვედარებით ევროპის წამყვან ქვეყნებს, თუმცა ევროპაში არ მეგულება ქვეყანა, სადაც შეიძლება ქვა ჩაგარტყან თავში იმის გამო, რომ განსხვავებული თვალსაზრისი გაქვს. ამას ეძახის მენეჯერი ვანო მერაბიშვილი ევროპაში ყველაზე უსაფრთხო ქვეყანას? დღისით, მზისით, ნებისმიერი ქალაქის ან სოფლის ცენტრში, "არატრადიციული პოლიტიკური ორიენტაციის" გამო, ისე აგხდიან სკალპს, ისე ჩაგქოლავენ, ერთ პოლიციელს ვერ იპოვი წამლად", - აცხადებს საფრანგეთში მცხოვრები ქართველი მწერალი, ესეისტი და კინოდოკუმენტალისტი პაატა ქურდაძე გაზეთ "ყველა სიახლისთვის" მიცემულ ინტერვიუში, სათაურით "რად მინდა "ენდიაი", როცა პალიკო ლინჩის წესს ამართლებს?!" / "საქართველოს ჩვეულებრივი ოპორტუნისტები მართავენ".
"საზოგადოდ, ბევრს ვწერ საქართველოს ხელისუფლების ფსევდოლიბერტარიანიზმზე. მერაბიშვილის პროგრამა კი ჩემთვის არის სწორედ ამ იდეოლოგიისთვის ერთგვარი ზურგის შექცევა და ღალატი. ჩემს ბოლო წიგნში - "ექსპერიმენტული განცდები", ვამტკიცებდი, რომ საქართველოს ხელისუფლების ოფიციალურად გამოცხადებული იდეოლოგია, რომელსაც ლიბერტარიანიზმს უწოდებდნენ, არის ელემენტარული ბარბაროსული კაპიტალიზმი. ლიბერტარიანული იდეოლოგია ელასტიკურია, მშვენივრად მოირგებ, რათა შენი სისასტიკე გაამართლო, თორემ საქართველოს ხელისუფლება მასთან დაკავშირებული არ არის იმის გამო, რომ ლიბერატარიანიზმი გამორიცხავს სახელმწიფოს მიერ ბიზნესის თუ სხვა ნებისმიერი სფეროს მჭიდრო კონტროლს", - აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას პაატა ქურდაძე.
"საქართველოში ყველაფერს სახელმწიფო აკონტროლებს. საქართველოს ჩვეულებრივი "ოპორტუნისტები" მართავენ, დღეს ერთ იდეოლოგიას ირგებენ პიჯაკივით, ხვალ - მეორეს. ვანო მერაბიშვილი ჩემთვის ოფიციალური რუხი კარდინალივითაა. მას არ ვიცნობ, მაგრამ ვფიქრობ, ძალიან ცუდი მინისტრი იყო. პოლიციის ფუნქცია არ არის მხოლოდ კრიმინალთან ბრძოლა. პოლიციის ფუნქცია გამოხატვის თავისუფლების დაცვაც არის, რაც დემოკრატიაში ადამიანის ერთ-ერთი ყველაზე ფუნდამენტური უფლებაა. მერაბიშვილის პოლიციის მთავარი იარაღი რეპრესიებია, და ის საბჭოთა მილიციასავით მთლიანად პოლიტიზებულია. როგორ შეიძლება კარგი უწოდო პოლიციას, რომელიც ათობით ათასიან მიტინგებს უმეთვალყურეოდ ტოვებს?! ეს იგივეა, რომ მეხანძრემ ბენზინის გასამართ სადგურთან ანთებულ კოცონს გულგრილად ჩაუაროს", - განმარტავს კინოდოკუმენტალისტი.
"რაც შეეხება ივანიშვილს, შარშან, საქართველოში რომ ჩამოვედი, ხალხი საოცრად შეშინებული მეჩვენა. საქართველოში თითქოს საბჭოთა კავშირი ვნახე. ახლა ვუყურებ და მეჩვენება, რომ ხალხი გამოცოცხლებულია. ადამიანებს რომ საპროტესტო მუხტი კიდევ უჩნდებათ, ეს არის მნიშვნელოვანი. მე პროპაგანდას კი არ ვუწევ ივანიშვილს, უბრალოდ, როცა ადამიანს რაღაცის მიმართ უჩნდება პროტესტი, ეს ნორმალური მდგომარეობაა. კონსტიტუციურად არ მაქვს უფლება, ვინმეს მხარეს ვიყო, ვინაიდან საფრანგეთის მოქალაქე ვარ და ვერც არჩევნებში მივიღებ მონაწილეობას. თუმცა პასპორტი არ მჭირდება იმისთვის, ვინმეს მორალურად დავუჭირო მხარი. მე მომხრე ვარ კოალიციის გამარჯვებისა. მას იმიტომ ვუჭერ მხარს, რომ არის კოალიცია და არა პარტია. საზოგადოდ, მომხრე ვარ საპარლამენტო მმართველობის, იმიტომ რომ არც ერთ ქართველს არ ვენდობი იმ ძალაუფლებით, რა ძალაუფლებაც დღევანდელ პრეზიდენტს აქვს", - ამბობს პაატა ქურდაძე.
"საპარლამენტო ხელისუფლებაში არც ერთ პარტიას არ დავუჭერდი მხარს, ვინც აბსოლუტური უმრავლესობით იქნება წარმოდგენილი და შეეძლება ნებისმიერი ბრიყვული კანონის გატანა ისე, როგორც დღეს ხდება საქართველოში. ჩემთვის დღევანდელი პარლამენტი არის არაკომპეტენტურობის აპოგეა, პარლამენტის კარიკატურა. პოლიტიკურ მეცნიერებებში მის მაგალითზე უნდა ასწავლონ, როგორი არ შეიძლება იყოს პარლამენტი. კოალიციას კი მხარს იმიტომ ვუჭერ, რომ მას შეუძლია ზუსტად ისე გაშალოს შეკრული და დაჭაობებული სიტუაცია ქართულ პოლიტიკაში, როგორც დაშალა კოალიციამ შევარდნაძის ხელისუფლება 2003 წელს", - დასძენს რესპონდენტი და შეკითხვას - "როგორ ფიქრობთ, ევროპა სათანადოდ არის ინფორმირებული, რა ხდება რეალურად საქართველოში?" - პასუხობს:
"ევროპარლამენტს იმდენი პრობლემა აქვს, ეჭვი მეპარება, საქართველოს საკითხს დიდი ყურადღება, დრო და ნერვები დაუთმოს. ჩვენ უნდა გავაკეთოთ ჩვენი საქმე, პატიოსნად მოვიქცეთ და იმედი ვიქონიოთ, რომ სიმართლე ადრე თუ გვიან გაიმარჯვებს, როგორც ყოველთვის. კოალიციამ მაქსიმალურად უნდა გაუძლოს წნეხს. გაცილებით რთულ ვითარებაში გამართულა დემოკრატიული არჩევნები... ყველამ ვიცით, რა მოხდა კარალეთში, მეორე დღეს კი გამოდიან აკო და პალიკო (ან ეს კნინობითი ფორმა რა უბედურებაა?!) და ლაპარაკობენ - ეს გამწარებული ხალხია და რომ შეაგინებ, ქვას ისვრის, აბა, რას იზამსო. ჩემთვის ეს არის ძალადობის ლეგიტიმაცია. იქ რაც მოხდა, იმ სცენას ჰქვია ლინჩის სასამართლო - იქვე, უცებ გადაწყვიტეს, ეს ხალხი უნდა ჩავქოლოთო, ჩაქოლეს და ამას პარლამენტის იურიდიული კომიტეტის თავმჯდომარე ამართლებს. რად მინდა ენ-დი-აი, როცა პალიკო ლინჩის წესს ამართლებს?! ამას რა გამოკვლევა სჭირდება? ზუსტად ვიცი, იქ რა მოხდა და მიმაჩნია, რომ ქვების მსროლელებსა და იმ პარლამენტარებს შორის, რომლებიც მათ ამართლებენ, მენტალური განსხვავება არ არის!"
