ოპოზიციურ სივრცეში კიდევ ერთი კოალიცია იქმნება - "თავისუფალი საქართველო", "ტრადიციონალისტთა კავშირი" და "თეთრები" გაერთიანებას აპირებენ. როგორც "მთელ კვირას" "თავისუფალი საქართველოს" ლიდერმა კახა კუკავამ განუცხადა, ისინი მზად არიან საპარლამენტო არჩევნებში მაჟორიტარების საერთო კანდიდატებით წარსდგნენ.
ახალი კოალიცია აგრეთვე ნინო ბურჯანაძის გადაწყვეტილებას ელოდება შესაძლო გაერთიანებასთან დაკავშირებით, თუმცა კუკავას თქმით, "დემოკრატიულ მოძრაობას" არჩევნებში მონაწილეობის მიღება ჯერ არ გადაუწყვეტია.
"აუცილებელია ოპოზიციურ პარტიებს მომავალ არჩევნებში სულ მცირე, საერთო მაჟორიტარები ჰყავდეთ, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში, ეს მხოლოდ "ნაციონალური მოძრაობის" წისქვილზე დაასხამს წყალს", - ამბობს კახა კუკავა, რომელსაც მთავრობაში განხორციელებული საკადრო ცვლილებებზე და "თავისუფალი საქართველოს" მომავალ გეგმებზე ვესაუბრეთ.
კახა კუკავა: ვფიქრობ, რომ ხელისუფლება აგრძელებს საარჩევნო პრინციპით კადრების დაკომპლექტებას - ეს არ არის ის მთავრობა, რომელსაც შეუძლია ქვეყნის მართვა. უბრალოდ სააკშვილი აკვირდება, ვინ უფრო რეპრესიული იქნება წინსაარჩევნო კამპანიის დროს და ვინ სოციალურ დემაგოგიურ საკითხებში.
რაც შეეხება ვანო მერაბიშვილის დანიშვნას პრემიერ-მინისტრის პოსტზე, არის მოსაზრება, რომ, იგი, 2013 წელს პრეზიდენტის პოსტზეც განიხილებოდეს.
"მთელი კვირა": ბევრს საუბრობენ ივანიშვილისა და მერაბიშვილის მეგობრობაზეც...
კ.კ: არ მჯერა, რომ ვანო მერაბიშვილი ლოიალურობას გამოხატავდეს ბიძინა ივანიშვილის მიმართ. ვფიქრობ, რომ ივანიშვილმა გაუშვა ხელსაყრელი მომენტი შარშან შემოდგომაზე, როცა არსებობდა ხელისუფლების რღვევის რეალური შანსი.
იმ დროს ივანიშვილის მიერ გაკეთებულმა განცხადებებმა, რომ ის არ აპირებს მასშტაბური საპროტესტო აქციების გამართვას და რევოლუციის მოხდენას - ხელისუფლებას ერთგვარი სიმშვიდე შესძინა. სანამ სააკაშვილს აშკარა საფრთხე არ დაემუქრება, ეჭვი მეპარება, რომ ვინმემ ითანამშრომლოს ივანიშვილთან.
ჯერჯერობით, ვერ ვნახეთ ვერცერთი პოლიციის თანამშრომელი და ვერც სახელმწიფო მოხელე, რომელიც წავიდა ხელისუფლებიდან. ასეთი ნიშნები არ არის. აქედან გამომდინარე, არ მჯერა, რომ პრემიერ-მინისტრის პოსტიდან დაიწყება ეს რღვევა.
"მ.კ": მაგრამ "ქართულ ოცნებაში" აცხადებენ, რომ ხელისუფლებიდან მათთან, ფარულად ძალიან ბევრი ადამიანი თანამშრომლობს...
კ.კ: განცხადებების დონეზე შეიძლება ყველაფრის თქმა, მაგრამ რეალობა სულ სხვაა. მაგალითად, ცოტა ხნის წინ მერეთში მომხდარი ინციდენტი სულ სხვა რამეზე მეტყველებდა. ამას სოლიდარობას ნამდვილად ვერ დავარქმევთ.
"მ.კ": თუმცა, გავრცელდა კადრები, სადაც ჩანს, რომ ყოფილი განათლების მინისტრი კახა ლომაია ნიუ იორკში "ქართველი ოცნების" აქციაში იღებდა მონაწილეობას...
კ.კ: შეიძლება. ვფიქრობ, ეს კიდევ ცალკე საფრთხეა, იმიტომ, რომ ჩვენს პოლიტიკურ სისტემას სწორედ ეს გარემოება რყვნის. სხვადასხვა კორუმპირებული ჩინოვნიკები ერთი პარტიიდან მეორეში გადადიან - საბოლოო ჯამში კი ხალხი ძალიან დიდ ენერგიას ხარჯავს, ამ რეჟიმების შეცვლისთვის.
ეს ადამიანები ახერხებენ ყველა პოლიტიკურ პარტიაში თავისი ადგილის პოვნას და რეალურად მხოლოდ და მხოლოდ ამ რეჟიმების სახელწოდებები იცვლება.
კომუნისტურმა ნომენკლატურამ თავის დროზე გამოიცვალა ტყავი და დაირქვა "მოქალაქეთა კავშირი", არადა ქართველმა ხალხმა უზარმაზარი სისხლი გაიღო ამ რეჟიმის შესაცვლელად. გამოვიდა, რომ ისევ ის რეჟიმი დარჩა, ოღონდ "მოქალაქეთა კავშირის" სახელწოდებით - "ეროვნული მოძრაობა" კი პირიქით ციხეებში აღმოჩნდა.
2003 წელს ხალხმა უზარმაზარი ენერგია დახარჯა "მოქალაქეთა კავშირის" შესაცვლელად, მაგრამ გამოვიდა, რომ რეჟიმმა უბრალოდ სახელწოდება შეიცვალა, თორემ ლიდერები იგივე დარჩა.
თუ ლომაიას მსგავსი ფიგურებით უნდა დაკომპლექტდეს "ქართული ოცნება" და ისინი ასე გეგმავენ მომავალი ხელისუფლების წარმოდგენას, ვფიქრობ, ესეც ენერგიის უაზროდ ხარჯვა იქნება.
ამიტომ, "თავისუფალ საქართველოს" ამ საკითხთან დაკავშირებით განსხვავებული მოსაზრება აქვს. ვფიქრობ, უნდა ავირჩიოთ ევროპული რეფორმების გზა და არა, ეს რაღაც კორუფციული აზიური მიდგომა. ის ადამიანები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან 7 ნოემბერზე, აგვისტოს ომზე და სხვა დანაშაულებებზე, უნდა ჩაჯდნენ ციხეში. ხოლო ვისაც შედარებით მსუბუქი დანაშაული აქვს ჩადენილი, მაგალითად, მაია მიმინოშვილი, გარკვეული დროით უნდა აეკრძალოს სახელმწიფო სამსახურში მონაწილეობა. რადგან სწორედ მასაც ეკისრება პასუხისმგებლობა განათლების სისტემის ნგრევაში.
სასაცილოა, სატირელი, რომ არ იყოს, როგორ ლაპარაკობენ ხელისუფლების ის წარმომადგენლები, რომლებიც დღეს ოპოზიციაში არიან. სააკაშვილის რეჟიმი 2012 წელს კი არ გახდა მანკიერი ან 2009 წელს, ის მანკიერი თავიდანვე იყო. უბრალოდ ამ ადამიანების კარიერას და უსაფრთხოებას, როდესაც დაემუქრა საფრთხე, მაშინ გადმოვიდნენ ოპოზიციაში.
რომ არ გამოეშვათ, სამსახურიდან მიმინოშვილი და სხვები, დარწმუნებული ვარ ისევ "ნაციონალური მოძრაობის" აქტიური აპლოდისმენტების მონაწილეები იქნებოდნენ.
ბიძინა ივანიშვილმა შეაფასა, რომ განათლების რეფორმა წარმატებით განხორციელდაო, მე კი პირიქით ვფიქრობ, ამ რეფორმას კიდევ უფრო დიდი ზიანი აქვს მიყენებული ამ ქვეყნისთვის, ვიდრე დავუშვათ სასამართლო სისტემის რეფორმას. იმიტომ, რომ სასამართლო ცვლილებები ქვეყნის მიმდინარე პოლიტიკურ სისტემას უქმნის საფრთხეს, თორემ საქართველოს ისტორიაზე ნაკლებად აისახება.
განათლების სისტემაში, რაც მოხდა - მთელი პროგრამების ცვლილებები, ინსტიტუტის ავტონომიების დანგრევა, ესაა ისტორიული ტრაგედია. საუნივერსიტეტო სისტემის და ეროვნული პროგრამის შექმნისათვის ივანე ჯავახიშვილთან ერთად მთელი თაობა იღვწოდა და ეს ყველაფერი შეინარჩუნეს.
"მ.კ": საკადრო ცვლილებებს, რომ დავუბრუნდეთ, რას იტყვით, ბაჩო ახალაიას გადაყვანაზე შს მინისტრად?
კ.კ: ეს ნიშნავს იმას, რომ ხელისუფლება წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ამ სამინისტროს ანიჭებს რეპრესიულ ფუნქციას.
"მ.კ": ანუ პოლიტოლოგების მსგავსად ფიქრობთ, რომ ქვეყანაში "დაუფიქრებელი ტერორი" დაიწყება?
კ.კ: მერაბიშვილის დროს იყო ფარულად, ახლა კი ღიად და აშკარად დაიწყება რეპრესიები.
"მ.კ": აქედან გამომდინარე, როგორ ფიქრობთ, არსებობს ქვეყანაში სამოქალაქო დაპირისპირების საფრთხე?
კ.კ: ჩვენდა სამწუხაროდ, ამ საფრთხეს ვხედავ, ამის პირველი ნიშანი კი მერეთის ინციდენტი იყო. სამოქალაქო დაპირისპირების საფრთხე საქართველოში მუდმივად იარსებებს, სანამ არ შეიქმნება სტაბილური პოლიტიკური სისტემა. ამაზე პასუხისმგებელი არ არის მხოლოდ ერთი მხარე. ოპოზიციაშიც არიან პოლიტიკოსები, რომლებიც არაადეკვატურად უყურებენ ქვეყანაში შექმნილ ვითარებას.
ხელისუფლება, როცა მოვიდა სათავეში, თქვა - ჩემი ქვეყანა მხოლოდ მე უნდა ვმართო, ოპოზიცია კი მოღალატეაო. აი დღეს, ოპოზიციაშიც ყველაზე რეიტინგული ძალა ზუსტად ასე მეტყველებს.
ქვეყნის მართვაზე კონფლიქტი ხდება ასეთ დროს, როდესაც არ აქვთ ზომიერების და კონსტრუქციულობის შეგრძნება. როგორც ჯიხვები ეჯახებიან ერთმანეთს რქებით და არცერთმა არ იცის ნაბიჯის უკან გადადგმა. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, რომ სამოქალაქო დაპირისპირების საფრთხე არსეობს.
"მ.კ" აპირებთ თუ არა არჩევნებში მონაწილეობას?
კ.კ: "თავისუფალი საქართველო" ყოველთვის მონაწილეობს არჩევნებში. უფრო მეტიც, ჩვენ აქტიური წინასაარჩევნო კამპანიაც გვაქვს დაწყებული. ვფიქრობთ, რომ საზოგადოებას რეალურ არჩევანს ვთავაზობთ, არამარტო სახელებისა და გვარების სახით არამედ განსხვავებული იდეოლოგიური პროგრამებითაც. სხვა პარტიები არ სთავაზობენ საზოგადოებას პოლიტიკურ არჩევანს, ისინი სთავაზობენ იგივეს, რასაც ხელისუფლება.
თუ დააკვირდებით, ყველა პოლიტიკური პარტია საგარეო პოლიტიკაში პრიორიტეტს ნატოს ანიჭებს, საშინაოში კი სოციალურ თემებზე ტაციაობა აქვთ გამართული. ჩვენ ვართ ერთადერთი პარტია, რომელსაც აქვს განსხვავებული ხედვები. მაგალითად საგარეო პოლიტიკაში მხარს ვუჭერთ რუსეთთან, აფხაზეთან და ოსეთთან დიალოგს.
ასევე პრიორიტეტს ვანიჭებთ მიწების, ტყეების და საძოვრების ნაციონალიზაციას, რუსეთის ბაზარზე ქართული პროდუქციის დაბრუნებას, ადამიანების გათავისუფლებას ბანკის ვალებისაგან, პატიმრების მასობრივ ამნისტიას, ინგლისური ენის მაგივრად ქართული ენის დამკვიდრებას საზოგადოებრივ ცხოვრებაში და სხვადასხვა ტიპის გარყვნილების აკრძალვას, რომელიც დღეს ე.წ ლიბერალური იდეოლოგიის დროშით ხორციელდება.
"მ.კ": რაც შეეხება ბურჯანაძისა და კუკავას შესაძლო ტანდემს, მიმდინარეობს თუ არა კიდევ კონსულტაციები?
"კ.კ: "დემოკრატიული მოძრაობა" უნდა ჩამოყალიბდეს რამდენად ექნება ჩვენთან თანამშრომლობის სურვილი. რამდენადაც ვიცი, ბურჯანაძეს ჯერ არჩევნებში მონაწილეობის მიღებაც არ გადაუწყვეტია. გარდა ამისა, ვიცი, რომ გარკვეული მოლაპარაკებები "ქართულ ოცნებასთან" აქვს მაჟორიტარი კანდიდატების შესახებ, ამიტომ მათი გადასაწყვეტია რას იზამენ. თუმცა სამი პარტია: ჩვენ, "თეთრები" და "ტრადიციონალისტები" დავიწყებთ მაჟორიტარი კანდიდატების ერთობლივად არჩევას და ეს პროცესი ღია იქნება ყველა დაინტერესებული ოპოზიციური ძალებისთვის.
"მ.კ": ანუ ე.წ მესამე პოლიტიკური ცენტრი იქმნება?
კ.კ: დიახ.
"მ.კ": წარმატების რა შანსები გაქვთ?
კ.კ: შანსები არც დაბალი და არც მაღალია. ვფიქრობ, რომ ყველაფერი დამოკიდებულია ბრძოლაზე და საარჩევნო კამპანიაზე. დღეს ბევრი ადამიანი იზიარებს "თავისუფალი საქართველოს" ფასეულობებს და ქვეყნის განვითარებასთან დაკავშირებით ჩვენს ხედვას.
თუმცა ბიძინა ივანიშვილის პირადი ფაქტორი განაპირობებს იმას, რომ ოპოზიციური ელექტორატის დიდი ნაწილი ეიფორიაშია და მის ირგვლივ ირაზმება.
"მ.კ": როგორ ფიქრობთ, საარჩევნო გარემო მოგცემთ წარმატების მიღწევის საშუალებას?
კ.კ: საარჩევნო გარემო ისეთია, როგორიც იყო ყველა წინა არჩევნების დროს და საერთოდ როგორიც არის ავტორიტარული რეჟიმების პირობებში. ეს გარემო იძლევა იმის შესაძლებლობას, რომ ხმები დააგროვო, ოღონდ 50 პროცენტზე უფრო ნაკლები.
ხელისუფლებას აქვს ბევრი ბერკეტი, რომლითაც, მას შეუძლია დაარეგულიროს ოპოზიციის მიერ მიღებული ხმების მაქსიმალური ზღვარი. ამიტომაც ვთვლით, რომ თუ ეს სისტემა არ დაინგრეოდა აქციების გზით, ისე არჩევნების გზით შეუძლებელი იქნებოდა ხელისუფლების შეცვლა.
თუმცა ივანიშვილმა, "რესპუბლიკელებმა", "მემარჯვენეებმა", "ქრისტიან-დემოკრატებმა" და სხვებმა დაარწმუნეს საზოგადოების უმრავლესობა, რომ არჩევნების გზით ამის გაკეთება უფრო სწორია. აღდგომა და ხვალეო. ყველა შეკითხვებზე პასუხის გაცემა მოუწევთ 2012 წლის ოქტომბერში.
"მ.კ" თქვენ ერთ-ერთ პრიორიტეტად დაასახელეთ, რუსეთთან ურთიერთობის მოგვარება. როგორ წარმოგიდგენიათ ეს?
კ.კ: ურთიერთობის დათბობა უნდა მოხდეს ორმხრივი ინტერესების გათვალისწინებით. ჩვენი ინტერესები უპირველეს ყოვლისა მდგომარეობს იმაში, რომ მოხდეს აფხაზეთის და სამაჩაბლოს რეინტეგრაცია საქართველოს შემადგენლობაში. თუმცა ძალიან კარგად უნდა გვესმოდეს, რომ თუ საქართველოც არ გაითვალისწინებს რუსეთის ინტერესებს, რუსეთი არ გადადგამს პირველ ნაბიჯს.
საქართველოს მხრიდან რუსეთის ინტერესების გათვალისწინება კი გულისხმობს იმას, რომ საქართველოს ტერიტორიაზე არ განლაგდეს ნატოს ბაზები, რომელიც მტრული ნაბიჯია რუსეთის მიმართ.
სირაქლემას პოზიცია არ უნდა დავიკავოთ და არ უნდა ვიძახოთ, რომ ნატოში გაწევრიანება საქართველოს სუვერენული უფლებაა. რა თქმა უნდა, სამართლებრივად ასეა, თუმცა უნდა გავითვალისწინოთ რუსეთის ფაქტორი.
"მ.კ": ხელისუფლება ბოლო დროს, ძალიან ბევრს საუბრობს რუსეთისგან მომდინარე სააფრთხეებზე. როგორ ფიქრობთ, რამდენად რეალურია დღეს ეს საფრთხე?
კ.კ: ზოგადად საფრთხე, რა თქმა უნდა არსებობს. როდესაც ქვეყნებს შორის საომარი ვითარებაა და ტერიტორიული დავა არსებობს. ეს საფრთხე მუდმივად იქნება, თუმცა არ ვთვლი, რომ თბილისის ოკუპაციის საშიშროება არსებობდეს, რასაც სააკაშვილი ამბობს. რადგან, მათ ეს რომ ჰქონოდათ განზრახული, ამას 2008 წელსაც გააკეთებდნენ. მაშინ უკვე დიღომში იყვენ შემოსულები, თუმცა ეს გადაწყვეტილება არ მიიღეს.
პროვოკაციების საფრთხე ადმინისტრაციულ საზღვრებზე და ბუფერულ ზონებში, რა თქმა უნდა მუდმივად არსებობს და ამ საფრთხეს ჰქმნის არა რუსეთი, არამედ სააკაშვილი. თუმცა რუსეთი, ბუნებრივია ასეთ ტიპის პროვოკაციებს ხელიდან არ გაუშვებს, თუნდაც უბრალოდ იმისათვის, რომ სააკაშვილს გაულაწუნოს, მაგრამ სამწუხაროდ რუსეთის ხელისუფლების მიერ სააკაშვილისთვის გარტყმული სილა ქართველ ხალხს ხვდება.
