- ბატონო გია, ერთ-ერთ სატელევიზიო ინტერვიუში თქვით, ვიტყვი, თუ როგორ უღალატა გიორგი თარგამაძემ ბადრი პატარკაციშვილსო.მაინც, როგორ უღალატა?

- კონკრეტულად ასე არ მითქვამს, არ ვაპირებ სკანდალური ინფორმაციის გავრცელებას. ვფიქრობ, სათქმელი ბევრიც არაფერია, ყველა ვადევნებით თვალს, რა და როგორ ხდებოდა. ღალატი ძალიან მძიმე სიტყვაა და არ მინდა, გამოვიყენო. ერთი, ის შემიძლია ვთქვა, რომ მქონდა ბადრისთან ურთიერთობა და ვიცი, თუ რამხელა დარტყმა იყო მისთვის გიორგი თარგამაძის საქციელი - ერთ-ერთი სერიოზული დარტყმა სწორედ გიორგისგან მიიღო და არა იმიტომ, რომ მან სხვაზე მეტი დაუშავა, არამედ იმიტომ, რომ ბადრის გიორგი ძალიან უყვარდა და მისგან ეს ყველაფერი განსაკუთრებით მტკივნეული იყო.

“დაშავებაში” რას გულისხმობთ?

- გიორგი თარგამაძე ბადრისთვის იყო მნიშვნელოვანი, ვერ ვიტყვი, შვილივით უყვარდა-მეთქი, მაგრამ ძალიან ახლობელ ადამიანად თვლიდა. ბადრისთვის მისი განდგომა იყო მტკივნეული და თუ დავუშვებთ, რომ ბადრი პატარკაციშვილი გულის მიზეზით გარდაიცვალა, სამწუხაროდ, უნდა ითქვას, რომ ერთ-ერთი მძიმე გულის ტკენა მან მიიღო პირადად თარგამაძისგან. მისთვის სერიოზული დარტყმა იყო, როცა გიორგი განუდგა ცუდი ფორმით. სინამდვილეში რა მოხდა, არ მინდა, ამაზე რაღაც შეთქმულების თეორიის აგება, ალბათ, ოდესმე ყველაფერი გაირკვევა.

პატარკაციშვილს თქვენთან ჰქონდა ამაზე საუბარი? გიორგი თარგამაძე დღემდე ამტკიცებს, რომ ბოლომდე ბადრის ერთგული დარჩა...

- კი, რა თქმა უნდა... გიორგი თარგამაძისგან მან მიიღო ერთ-ერთი სერიოზული დარტყმა და მისთვის ეს იყო ბევრად უფრო მტკივნეული, ვიდრე სხვა ნებისმიერი ადამიანისგან. არ მინდა, კონკრეტიკაზე ვისაუბრო. შეიძლება, იყვნენ ადამიანები, რომლებიც მეტს უშავებდნენ ბადრის, მაგრამ როდესაც საკუთარი შვილი გღალატობს, დამერწმუნეთ, ეს ბევრად უფრო მტკივნეულია. იცით, ბადრის ოჯახის დამოკიდებულება თარგამაძის მიმართ და, ვფიქრობ, ამით ყველაფერი ნათქვამია. უბრალოდ, ეს არის თემა, რომელზეც ოჯახი არ საუბრობს და, სიმართლე გითხრათ, მეც არ მინდა, ამაზე ვილაპარაკო, ვინაიდან გამიჭირდება ბოლომდე ყველაფრის თქმა. ჩემი აზრი მაქვს ჩამოყალიბებული, მაგრამ არ მინდა, ადამიანს ხელაღებით დავაბრალო ის, რაც ზუსტად არ ვიცი.

თუმცა, თარგამაძე სატელევიზიო დებატებში გამოიწვიეთ და თუ დაგთანხმდათ, ყველაფრის თქმა მაინც მოგიწევთ...

- დებატებში ქდმ გამოვიწვიე და არა - მარტო ბადრის თემაზე. ქდმ ცდილობს, ბადრის თემით მოახდინოს სპეკულირება, რაც აბსოლუტური ცინიზმია. მათ ბიძინა ივანიშვილთან მიმართებაში ახსენეს ბადრი, მეც მახსენეს. არ მინდა, ჩემზე ვისაუბრო, მაგრამ ბადრის გარდაცვალების შემდეგ, დღემდე ვცდილობ, ვალი მოვიხადო მისი ხსოვნის წინაშე. გახსოვთ, ალბათ, ოჯახთან მიმართებაში რა პოზიცია მეკავა და დღემდე ვცდილობ, მათი ინტერესები იყოს დაცული. მიუხედავად ამისა, ბადრისთან ფინანსური ურთიერთობა არ მქონია. ეს ამ ადამიანებისთვის წარმოუდგენელია, ეს მათი სტილი და მიდგომაა. ჩვენი ურთიერთობა იყო ადამიანური, არანაირი ფინანსური ურთიერთობა არ მაკავშირებდა. ვეფხვაძემ ბრძანა, თითქოს ივანიშვილთანაც ფულმა დამაკავშირა. მისგან და მისნაირი ადამიანებისაგან განსხვავებით, ფული ჩემთვის არ არის ადამიანებთან ურთიერთობის ფაქტორი, რაც, ვფიქრობ, მთელი ჩემი ცხოვრებით დავამტკიცე. ფულის საშოვარზე არასოდეს გავსულვარ. ყოველთვის ფულთან ახლოს ვიყავი, ახლაც საკმაოდ ახლოს ვარ, მაგრამ ჩემთვის ფული მოტივაცია და ფასეულობა არასოდეს ყოფილა, მათგან განსხვავებით.

ამას თავი დავანებოთ და, იმაზე ვილაპარაკოთ, რატომ ებრძვის ნინო ბურჯანაძე ბიძინა ივანიშვილს, რა მიზანი აქვს?

- ვფიქრობ, ბიძინა ივანიშვილთან პაექრობით ბურჯანაძე ცდილობს, მოახდინოს საკუთარი თავის აქტუალიზაცია. ბოლო ინციდენტი აბსოლუტურად უცნაური იყო, მით უმეტეს, როგორც ჩემთვის გახდა ცნობილი, ის არ იყო ინტერვიუ, იყო უბრალო საუბარი - ჟურნალისტმა კერძო საუბრის გადაინტერვიუება მოახერხა. არ ვარ დარწმუნებული, რომ იმაში, რაც საბოლოო ჯამში ინტერვიუდ გასაღდა, ის კონტექსტები იყო, რაც იქ წერია, თუმცა იმაში, რაც ეწერა, ვერაფერი დავინახე საიმისო, რომ ბურჯანაძე ასე აღშფოთებულიყო. არ მესმის, შეკითხვის დასმის უფლება რატომ არ აქვთ ადამიანებს?Eეს შეკითხვა მეც მაქვს ნინო ბურჯანაძესთან და უმჯობესია, ყველა კითხვას პასუხი გაეცეს და ამით ამოიწუროს ინციდენტი. ბურჯანაძე, როგორც პოლიტიკოსი, ცდილობს, რაღაცნაირად მოახდინოს თავის აქტუალიზაცია რაღაც თემის გასკანდალებით. სხვა მოტივაციას ვერ ვხედავ იმიტომ, რომ მას ასეთი აჟიოტაჟის ატეხვის საფუძველი არ ჰქონია. მართალია, ივანიშვილის მხრიდან ნინოს მიმართ შეიძლება არასოდეს დიდი პოზიტივი არ ყოფილა, მაგრამ არც განსაკუთრებული სიმკაცრე იგრძნობოდა. რატომ შეეცადა ქალბატონი ნინო ტემპერატურის აწევას ურთიერთობებში, ეს ჩემთვის უცნაურია.

თუმცა, იმ ინტერვიუში იყო ნათქვამი ფრაზა, რომ ნინო ბურჯანაძე შეკრულია ხელისუფლებასთან. თქვენც იზიარებთ ამ აზრს? ანხელისუფლებას რაში აწყობს ნინო ბურჯანაძე და მასთან ფარული ალიანსი?

- ასეთი რამ ივანიშვილს არ უთქვამს. მეტსაც გეტყვით, ბიძინა ივანიშვილი თავის გამოსვლებში მუდმივად ამბობდა, რომ აქვს შეკითხვები და პრეტენზიებიც ნინო ბურჯანაძესთან, მაგრამ არასოდეს თვლიდა, რომ ეს ქალბატონი ხელისუფლებასთან გარიგებაში იყო. როგორც ვიცი, ასე არც ახლა თვლის. ხელისუფლებას რატომ აწყობს? - ხელისუფლების პოლიტიკა ძალიან მარტივი: ქმნის მტრის ხატს და მერე, ცდილობს, ამ მტრის ხატს მიაბას ყველა, ვინც კი ხელისუფლებას უქმნის საფრთხეს. ესაა ხელისუფლების ტექნოლოგია, თუმცა უკვე გაცვეთილი - უნდა, ბიძინა ივანიშვილი რაღაცნაირად დააკავშიროს ნინო ბურჯანაძეს, მერე, ბურჯანაძე, თავის მხრივ, – პუტინს და ასეთი “რთული” კონსტრუქციები ააგოს. სინამდვილეში, ამას საფუძველი არ აქვს, ძალიან უსუსური კონსტრუქციია, თუმცა ეს არაა იმის მიზეზი, თუ რატომ არაა მჭიდრო პარტნიორობა ბატონ ბიძინასა და ნინოს შორის.

რატომ არ არის?

- იმიტომ, რომ ფუნდამენტური სხვაობებია ხედვებში, პოლიტიკურ ტაქტიკაში, ორიენტაციასა და თუ პოლიტიკური ერთიანობა საერთო ფასეულობებზე არ არის დამყარებული, ვფიქრობ, ის პოზიტივის მომტანი არაა, თუმცა ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ თუ ვიღაცა შენი მეგობარი არაა, შენი მტერი უნდა იყოს. შეიძლება, რაღაც საკითხებში კოორდინაციაც იყოს, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილი ნინო ბურჯანაძეს თავის პოლიტიკურ პარტნიორად ვერ ხედავს. ამაში არაფერია  ტრაგიკული. შეიძლება, პარტნიორი არ იყოს, მაგრამ არც - ოპონენტი და, მით უმეტეს, არც მტერი იყოს. პარტნიორობაზე ლაპარაკი შეიძლება მხოლოდ მაშინ, როდესაც ადეკვატურ პოლიტიკურ ძალებზე ვლაპარაკობთ. ერთიანობა ერთიანობისთვის არაფრის მომტანია.

არც ის უთქვამს ბატონ ბიძინას ინტერვიუში, ბადრი ბიწაძე საქართველოდან ხელისუფლებამ გაუშვაო?

- როგორც ვიცი, იქ კითხვა იყო დასმული. მინიშნება ძალიან სუსტი არგუმენტია. როგორც გავიგე, ვიმეორებ, ეს არ იყო ინტერვიუს ფორმატი, არამედ იყო შემთხვევითი შეხვედრა და საუბარი ორ ადამიანს შორის. ერთ-ერთმა ადამიანმა, რომელიც პროფესიით ჟურნალისტია, გადაწყვიტა, რომ კერძო საუბარი ინტერვიუდ ექცია... ეს ჟურნალისტის პრობლემაა და არა - ივანიშვილის და კოალიციის.
კარგი... თქვენი ინტერპრეტაცია მითხარით ბადრი ბიწაძის ფარგლებს გარეთ გასვლასთან დაკავშირებით. როგორ შეიძლებოდაწასულიყო საქართველოდან იმ პირობებში, როდესაც მის თანამებრძოლებს მასობრივად აპატიმრებდნენ?

- მეც მაქვს შეკითხვა: როგორ წავიდა, ან ახლა სად არის? მისი წასვლის შემდეგ მქონდა შეხვედრა ქალბატონ ნინოსთან, რომელსაც ადამიანურად თანავუგრძნობდი და ახლაც თანავუგრძნობ იმიტომ, რომ ვნახე მისი შვილის დაპატიმრების კადრები და შეწუხებული დედა. ეს კადრები ჩემთვის გულისშემძვრელი იყო. მას შევხვდი ადამიანური მხარდაჭერის გამოსახატად.
რაც შეეხება პოლიტიკას, ის მკაცრი საქმიანობაა და როდესაც ქალბატონმა ნინომ მკითხა, თუ როგორ ვხედავდი მოვლენების განვითარებას, ერთადერთი რჩევა მივეცი: თუ პოლიტიკაში დარჩენა უნდოდა, ბადრი ბიწაძე უნდა ჩაბარებულიყო. როდესაც ადამიანები შენი მოწყობილი აქციების შემდეგ ციხეში სხედან, შენ კი, ვინც სათავეში ედექი და კოორდინაციას უწევდი, გარეთ ხარ, ეს არასწორია. პატიმარი ბადრი ბიწაძე ხელისუფლებას არაფერში სჭირდებოდა. ეს ნინოს და ბადრის კარგად უნდა გაეცნობიერებინათ, ბადრი უნდა ჩაბარებულიყო და, დამერწმუნეთ, მას ვერაფერს გაუბედავდნენ, ის იქნებოდა კლასიკური პოლიტპატიმარი, ეს იყო ნონოს რეაბილიტაციის შანსი და დღეს მისი ავტორიტეტი იქნებოდა ბევრად უფრო მაღალი, ვიდრე არის. პოლიტიკურად, მორალურად, ზნეობრივად და ყველანაირად ეს სწორი საქციელი იქნებოდა. მათ ეს არ გააკეთეს. ვერ ვიტყვი, რომ ბადრი ბიწაძეს დალხენილი ცხოვრება აქვს, მაგრამ დატოვა ქვეყანა, სადღაც ცხოვრობს, 50-მდე ადამიანი ციხეში ზის და ყველაფერი ეს  ნამდვილად არაა სასიამოვნო.

და რა გიპასუხათ თქვენს შეთავაზებაზე ნინო ბურჯანაძემ?

- ამის თქმისგან თავს შევიკავებ, მინდა, კორექტული ვიყო და არ ვიტყვი, მაგრამ შედეგი იცით - არ ჩაბარდა, ესაა პასუხი. ბურჯანაძეს თუ უნდა ამის გახმაურება, თვითონ გაიხსენოს.

როგორ ფიქრობთ, მართლაც, ხელისუფლების ხელშეწყობის გარეშე შეძლებდა ბიწაძე ფარგლებს გარეთ გასვვლას?

- რა მნიშვნელობა აქვს? არ მინდა, სპეკულაცია დავიწყო და ეჭვები გამოვთქვა, მაგრამ სწორი და მორალურად საქციელი იქნებოდა, რომ ჩაბარებულიყო. მან ეს არ გააკეთა. არავისი დაპატიმრება არ გამიხარდება, მაგრამ ჩემი აზრით, პოლიტიკურად, რბილად რომ ვთქვათ, ეს იყო, მინიმუმ, მძიმე შეცდომა. ძალიან ბევრ ადამიანს აქვს შეკითხვა, თუ როგორ დატოვა ბიწაძემ საქართველო და სად არის დღეს. ნაცვლად იმისა, რომ პოლიტიკოსმა ამ შეკითხვაზე გასცეს პასუხი, მგონი, არასწორია, აქეთ შემოგიტიოს.

ქალბატონი ნინო ბიძინა ივანიშვილისგან მოითხოვს ბრალდების დადასტურებას. რას აპირებს თქვენი ლიდერი?

- რატომ უნდა დაამტკიცოს, როცა არავისთვის ბრალი არ დაუდია? ბოდიში, მაგრამ მტკიცებულებები ქალბატონმა ნინომ მოითხოვოს ხელისუფლებისგან. რის მტკიცებულებას ითხოვს? კარგად წაიკითხოს ის ე.წ. ინტერვიუ, რომელშიც იყო ღრმად არასერიოზული მინიშნებები, თუმცა რაც წერია, იმაშიც არაფერია საიმისო, რომ ვიღაცა ასეთი კატეგორიული ტონით გელაპარაკოს.

“ლეიბორისტებმა” ამ ინტერვიუში თავიანთი ლიდერის მკვლელობის შეკვეთა ამოიკითხეს და თქვეს, ივანიშვილმა მერაბიშვილსშალვას მკვლელობა შეუკვეთაო...

- შალვა ნათელაშვილზე რა კომენტარი უნდა გავაკეთო? ერთხელ ვთქვი და ახლაც გავიმეორებ, რომ ჩვენ ახლა უნდა ვილოცოთ შალვა ნათელაშვილისთვის. ეს არის ჩემი კომენტარი.

27 მაისს “ქართული ოცნება” გრანდიოზული მანიფესტაციის მოწყობას აპირებს, რითიც, პრაქტიკულად, საარჩევნო კამპანიას იწყებთ. რაიქნება და როგორ ჩაივლის ეს მნიშვნელოვანი დღე?

- კი გამოვაცხადე, პოლიტიკოსი ვარ-მეთქი, მაგრამ ეს თვითირონიით ნათქვამი უფრო იყო. არც ერთი პარტიის წევრი არ ვარ, პოლიტიკური ამბიციები არ მაწუხებს და, ასე რომ ვთქვათ, ვეხმარები ამ პროცესს, ოქტომბრის შემდეგ დავუბრუნდები ჩემს საყვარელ საქმიანობას, იმას, რასაც აქამდე ვაკეთებდი. ახალ ხელისუფლებასთან, დიდი ალბათობით, ისევ კრიტიკული ვიქნები, ეს არის ჩემი საქმიანობა.
რაც შეეხება იმას, ზუსტად რა და როგორ იქნება, ამაზე უმჯობესია, პოლიტიკოსებმა, აქციის ორგანიზატორებმა ილაპარაკონ.

ე.წ. ნაციონალური არხები ნიშნისმოგებით ქილიკობენ, აი, ივანიშვილი თავისი ოპონენტის, ბურჯანაძის გზას დაადგა, ქუჩაში გადისო...

- რას ლაპარაკობს პროპაგანდა, ეს ნაკლებად მნიშვნელოვანია. მისი ამოცანაა, ბიძინა ივანიშვილი და ნინო ბურჯანაძე გვერდიგვერდ მოიხსენიოს და რას იტყვის, შინაარსს მნიშვნელობა არ აქვს. აქ არა მიტინგებზე, არამედ, მშვიდობიან მანიფესტაციაზეა საუბარი, რომელიც, სხვათა შორის, არჩევნებისკენაა  გამიზნული და არა - ქუჩის აქციების დაწყებისკენ. ეს პროპაგანდაამ მშვენივრად იცის. ეს არის წინასაარჩევნო მანიფესტაცია და მეტი არაფერი. “ქართული ოცნების” გზა ბურჯანაძისგან რადიკალურად ზუსტად ამით განსხვავდება. ბურჯანაძე ამბობს, რომ არჩევნებს აზრი არ აქვსო. “ქართული ოცნება” კი ამბობს, მხოლოდ საარჩევნო გზით უნდა ვიაროთო. ერთადერთი მოთხოვნა, რაც ამ მანიფესტაციაზე შეიძლება იყოს, არის სამართლიანი არჩევნების მოთხოვნა. ის არის წინასაარჩევნო პროცესის ერთ-ერთი ელემენტი, მეტი არაფერი.

ქალბატონი ნინო თავიდან იმაზეც განაწყენდა, რას ქვია, 26 მაისს აპირებენ აქციას, მასზე ჩვენ გვაქვს ექსკლუზიური უფლებაო...

- ვფიქრობ, ამაზე განაწყენება იმდენად არასერიოზულია, რომ კომენტირება არც ღირს. 26 მაისი ყველა ქართველისაა და არავის აქვს უფლება მასზე, როგორც საკუთრებაზე, ისე ილაპარაკოს. ვფიქრობ, ასეთი ტონალობით ქალბატონმა ნინომ დიდი შეცდომა დაუშვა, მაგრამ ჩვენ მზად ვართ, ვაპატიოთ.

როგორც იკვეთება, “ქართულ ოცნებას” ამ ადამიანთან ჭიდილი და ოპონირება უწევს...

- როგორ გვატყობთ, ჩვენ რამეს ვპასუხობთ? უბრალოდ, რომ მეკითხებით, ამიტომ, თორემ ჩვენ ძალიან მშვიდად ვართ და ბურჯანაძეს ჩვენს ოპონენტად არც განვიხილავთ.

შესაძლებელია, რომ ხელისუფლება მისი სახით მესამე ცენტრს ქმნიდეს?

- ღმერთმა ყველას ხელი მოუმართოს, მაგრამ რაღაც არ ჩანს, ასე იყოს, ამის მიმართ სკეპტიკურად ვარ განწყობილი და ვერ ვხედავ იმის სიმპტომებს, რომ ქალბატონმა ნინომ ეს მოახერხოს, თუმცა ვერაფერს გამოვრიცხავ.

ბატონო გია, “ქართული ოცნება” საკუთარ ძალებში დარწმუნებულია და ჩვენც გვარწმუნებთ, რომ აუცილებლად შეცვლითხელისუფლებას. სააკაშვილმა კი, ამასწინათ, 3-4 წელიც მაცალეთო, ბრძანა. ეს ადამიანი არსად აპირებს წასვლას, ფაქტია...

- მას აქვს ასეთი სურვილი. ადამიანს აქვს სურვილის უფლება. მიშა 3-4 წელს  ამბობს, მაგრამ იქვე, ერთ 3-4-ს კიდევ გულისხმობს. მისი სურვილია ასეთი, მაგრამ   ეს ცხოვრება მარტო ჩვენს სურვილებზე როდია აწყობილი. სააკაშვილი ამ წლების განმავლობაში ცდილობდა თავის სურვილებსა თუ ხუშტურებზე ეცხოვრებინა მთელი ქვეყანა, მაგრამ ყველაფერს ყავლი გასდის, მათ შორის, - მის სურვილებსაც. რას ქვია, ვაცადოთ?! ჩვენს უკან დგას ქვეყანა. მას ჰქონდა შანსი, ბევრი კარგი რამ გაეკეთებინა, მაგრამ ყველა ლიმიტი, დასაშვები და დაუშვებელიც ამოწურა, ძალიან ძვირი გვიჯდება მისი ყოველი წუთი, არათუ - 3-4 წელი. ასე რომ, მოუწევს სურვილების წინააღმდეგ სვლა.

აბა, ლაზიკას მშენებლობას თქვენ დაასრულებთ?

- ჩვენ შეგვიძლია, სადმე გავუკეთოთ მოდელირებული ლაზიკა, დავუშვათ, თავის კახეთის მამულებში - 2კვმ-ზე გავუკეთოთ პატარა ჭაობი და ააშენოს, რა პრობლემაა?! ქვეყანაც ნაკლებად დაზარალდება, ნაკლებად შეწუხდება ყველა და ბევრად იაფიც დაჯდება მისი მშენებლობა.

როგორც ჩანს, მალე კრემაციასაც დაგვიწესებს პრეზიდენტი. ჩემი ფერფლი ანაკლიაში მიმოაბნიეთო, - დაგვიბარა. მანმადე კი, “ერთადგილს მოვიჭრი და პუტინს გავუგზავნი, თუკი ამით ტერიტორიული მთლიანობა აღდგებაო”, - გამოაცხადა. პირველი პირი ასე რატომუნდა საუბრობდეს?

- ამ შეკითხვას, თქვენს ადგილას, ფსიქოლოგებს დავუსვამდი. ვერ ვერკვევი მასეთ რაღაცეებში ისე ღრმად, რომ დიაგნოზი დავსვა. სამარცხვინოა, როცა ასე საუბრობს პრეზიდენტი. ალბათ, ქართველ ხალხს უნდა შევეკითხოთ, თანახმა თუა სააკაშვილის წინადადებაზე - ტერიტორიების დაბრუნება ერთი ადგილის მოჭრის სანაცვლოდ. ამ საკითხზე პლებისციტის ჩატარება შესაძლებელია და, ვფიქრობ, ხალხის პასუხი მისთვის არ იქნება სასიხარულო.

“აი-რა-ი”-ზეც მითხარით, ენდობით მისი კვლევის შედეგებს, რომლის თანახმადაც, კვლავ “ნაცმო” ლიდერობს, ოპოზიციურიპარტიებიდან კი, - ქდმ და თარგამაძე. საერთოდ, თუ იცით, რა მეთოდოლოგიას იყენებს ეს ცენტრი კვლევისას?

- “აი-რა-ი” რესპუბლიკური ინსტიტუტია და გასაგებია, რომ მისი დამფუძნებელი              არის პოლიტიკური პარტია. არ მინდა, შორსმიმავალი დასკვნების გაკეთება, მაგრამ აქ არის სერიოზული პრობლემა. სამწუხაროდ, სოციოლოგია, ხშირ შემთხვევაში, გამოიყენება არა საზოგადოებრივი აზრის შესწავლის, არამედ, მისი ფორმირების მიზნით და ახლაც ამ შემთხვევასთან გვაქვს საქმე. ძალიან ცუდია, რომ ისეთი საერთაშორისო ინსტიტუტები, როგორებიცაა “აი-რა-ი” და “ენ-დი-აი” ამ ძალიან სახიფათო თამაშში იღებენ მონაწილეობას ხელისუფლებასთან ერთად. ამ კვლევას ხომ რეალურად ქართველები ატარებენ? იგივე სიტუაციაა, როდესაც გვეუბნებიან, რომ ტრანმპი ცათამბჯენ “ტრამპთაუერი” აშენებსო, სინამდვილეში კი, მას ქართველი ბიზნესმენი გიორგი რამიშვილი პარტნიორებთან ერთად აშენებს. ასევეა გამოყენებული სოციოლოგიურ კვლევებში ამ ცენტრების ავტორიტეტი და, სინამდვილეში, კაცმა არ იცის, შიგნით ვინ რას აკეთებს. სამწუხაროა, რომ ასეთი საპატივცემულო ინსტიტუტები საეჭვო თამაშში იღებენ მონაწილეობას. პარალელურად, ტარდება ათეულობით გამოკითხვა და კვლევა, რომლის შედეგები მათგან რადიკალურად განსხვავდება. ჩვენ გვყავს სოციოლოგები, რომელთა კვალიფიკაცია ბევრად მაღალია, ვიდრე “ენ-დი-აი”-ს და “აი-რა-ი”-ს იმ სპეციალისტებისა, რომლებიც საქართველოში მუშაობენ. სწორედ ისაა პრობლემა, რომ არ გვეუბნებიან, თU რა მეთოდოლოგიას იყენებენ ისინი, არც პასუხს აგებენ შედეგებზე, კითხვის დასმის საშუალებასაც არ გვაძლევენ. ამ კვლევის ციფრები საერთოდ არ მაინტერესებს, რადგან ყველა სხვა გამოკვლევა აჩვენებს აბსოლუტურად რადიკალურად განსხვავებულ შედეგს. ძალიან მიჭირს იმის კომენტირება, რასაც  არ ვენდობი.

თუ გაქვთ წარმოდგენა, ვის დაასახელებს “ნაცმო” პრემიერ-მინისტრად?

- მგონი, საქმე აქამდე არ მივა და ამას არც აქვს დიდი მნიშვნელობა.