„მეორე წელია უშედეგოდ ვცდილობთ გავარღვიოთ მანკიერი წრე და შევცვალოთ ის ორუელისეული მოცემულობა, როდესაც მოძალადეს – მსხვერპლი, ექსპროპრიატორს – მოწყალე, ხოლო ცილისმწამებელსა და დეზინფორმატორს – თავისუფალი სიტყვისთვის მებრძოლი ჰქვია“, – ადვოკატი პაატა სალიას ეს განცხადება სამოქალაქო სექტორმა და „რუსთავი 2“–მა სასამართლოზე ზეწოლად შეაფასეს. ბიზნესმენი, ქიბარ ხალვაშის ადვოკატი არ გამორიცხავს, რომ უზენაესი სასამართლოს სამი მოსამართლის გადაწყვეტილება, რომლითაც საქმე დიდ პალატას გადაცა, შესაძლოა გამოწვეული იყოს იმ ზეწოლით, რაც ხორციელდება სასამართლოზე.

რა ხდება სასამართლოს გარშემო და რის საფუძველზე ადანაშაულებენ ადვოკატს კორუფციაში? ამ საკითხებთან დაკავშირებით, for.ge პაატა სალიას ესაუბრა.

რატომ გახდა აუცილებელი თქვენი მხრიდან საგანგებო განცხადების გაკეთება?

პაატა სალია: მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში მოთმინებით, მხოლოდ სამართლებრივი არგუმენტებით ვცდილობთ ჩვენი სიმართლის დამტკიცებას, იმ პირობებში, როდესაც მოპასუხის მხრიდან სასამართლოზე ზეწოლამ, შანტაჟმა და, როგორც უკანასკნელი მოვლენებიდან ირკვევა, მოსყიდვის მცდელობებმა არნახული მასშტაბები შეიძინა და წართმეულის შესანარჩუნებლად ყველა ხერხის გამოყენება მისაღები გახდა.

მინდა შევახსენო საზოგადოებას, რომ საქმე სამართლებრივი თვალსაზრისით არ არის რთული კატეგორიის და აღნიშნულის დადასტურებას პერიოდულად არც ჩვენი მოწინააღმდეგე მხარე ერიდებოდა. მაშინ, როდესაც ორი ინსტანციის სასამართლოში დამაჯერებელ წარმატებას მივაღწიეთ, სრული მოლოდინი გვქონდა, რომ უზენაესი სასამართლო დაუშვებლად ცნობდა საკაცასიო საჩივრებს და ქიბარ ხალვაშის დარღვეული უფლებები აღდგებოდა, მაგრამ სამმა მოსამართლემ არ მიიღო საქმეზე არსებითი გადაწყვეტილება და იგი განსახილველად დიდ პალატას გადასცა.

თქვენი განცხადება, სამოქალაქო სექტორის მხრიდან სასამართლოზე ზეწოლად იქნა აღმული...

– ძალიან მიკვირს იმ სამოქალაქო საზოგადოების, რომლებსაც ჩემი ერთი განცხადება გაუკვირდათ და სასამართლოზე ზეწოლად მოინათლა, მაგრამ ვერ ხედავენ იმ პერმანენტულ ზეწოლას, რაც 2015 წლის 5 აგვისტოდან დაიწყო და არ განელებულა. პირდაპირ მიდიან მთლიანად სასამართლო სისტემის, ცალკეული მოსამართლეების და მათ შორის ჩვენი მხარის დისკრედიტაციაზე. ყველანაირი მცდელობა ჰქონდათ, რომ ქიბარ ხალვაში წარმოეჩინათ არა როგორც რეალური მხარე, არამედ თითქოს ამის უკან სახელისუფლებო ძალები დგანან და არავინ მსჯელობს დავის სამართლებრივ საკითხებზე, მათ შორის არც იურისტები. 

ბატონო პაატა, თქვენი განცხადება მოინათლა როგორც ზეწოლად სასამართლოზე, რომ მოსამართლეები ჩამოაცილონ ამ საქმის განხილვას. ამბობთ, რომ გქონდათ ამ განცხადების საფუძველი, შეგიძლიათ გვითხრათ, რა იყო ეს საფუძველი?

– პირველი ინსტანციიდან დაწყებული ჩვენთვის მნიშვნელობა არ ჰქონდა ვინ იქნებოდა განმხილველი მოსამართლე. ჩვენთვის მნიშვნელოვანი იყო, რომ ის კონკრეტული მოსამართლე, რომელიც კანონმდებლობის საფუძველზე დაინიშნებოდა საქმის განმხილველ მოსამართლედ, არ მოქცეულიყო ზეწოლის ქვეშ, ან რაიმე სხვა გავლენის ქვეშ. ამას ვამბობდით პირველივე დღიდანვე, როდესაც ვხედავდით, რომ რაღაცა გამოგონილი თემებით ხდებოდა პროცესის ჩიხში შეყვანის მცდელობა, რათა მთელი სასამართლო სისტემის დისკრედიტაცია მოეხდინათ.

თავიდანვე უნდობლობის გამოცხადება, ეს იყო გადაფარვა იმ სისუსტის, რაც სამართლებრივ და ფაქტობრივ გარემობებში ჰქონდა მოწინააღმდეგე მხარეს?

– რა თქმა უნდა. სწორედ ამიტომ გაკეთდა ჩვენი განცხადებაც. ხაზი მინდა გავუსვა, რომ ეს განცხადება არავითარ კავშირში არ არის გვარამიას დაკითხვასთან. რამდენიმე დღის წინ, როდესაც შს სამინისტრომ თქვა, რომ დადასტურდა იმ ჩანაწერის ავთენტურობა, როდესაც პირველი ინსტანციის სასამართლო იხილავდა ამ საქმეს, მაშინდელი სასამართლოს თავმჯდომარე, კომუნიკაციაში იყო მხარესთან და ეს მხარე მას სთხოვდა გარკვეული მოქმედების განხორციელებას და მიმდინარე საქმეში ჩარევას.

ალბათ გულისხმობთ, როდესაც თავმჯდომარე მოსამართლეს ეუბნება რატომ არ შუთანხმა ყადაღის დადების საკითხი?

– მხარე, რომელიც მთელი ეს პროცესი ეწევა სასამართლო სისტემის და მხარის დისკრედიტაციას, ამბობს, რომ ჩვენ ვართ უკანონო კავშირში სასამართლოსთან. ამ დროს თვითონ არის გარკვეულ კავშირში სასამართლოსთან. ეს არის ქრთამის მიცემა თუ შეთავაზება, ეს არ მაინტერესებს. ჩემთვის ფაქტი ფაქტად რჩება - მხარე, რომელიც მონაწილეობს სასამართლო პროცესში და ამ მხარის დირექტორი პირდაპირ ესაუბრება სასამართლოს თავმჯდომარეს და სთხოვს მას გარკვეული მოქმედების განხორციელებას ამ საქმესთან მიმართებაში. 

შესაბამისად, როდესაც ამ ჩანაწერის ავთენტურობა დადასტურდა, დამიკავშირდა ჩემი მარწმუნებელი და მითხრა, რომ ამაზე რეაგირება აუცილებლად უნდა გავაკეთოთო. ჩვენ არ გაგვიკეთებია რეაგირება მაშინ, როდესაც დაუდასტურებელ ინფორმაციაზე იყო საუბარი. ჩვენ არ ვაკეთებთ კომენტარს მანამ, სანამ არ დადასტურდება რა ზეწოლა იყო უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეთა მიმართ. ჩვენთვის მთავარი არის ის სულისკვეთება, რაც არის ამ განჩინებაში და რითაც დიდი პალატას გადასცა სასამართლომ საქმე. ჩემთვის ცხადი გახადა, რომ ამ სამმა მოსამართლემ როგორც მინიმუმ, ვერ გაუძლო იმ წნეხს, რაც ხორციელდება არხის მხრიდან. 

რა გაძლევთ ამ ვარაუდის საფუძველს, რომ უზენაესი სასამართლოს სამმა მოსამართლემ ვერ გაუძლო ზეწოლას?

– მათ ჰქონდათ სრული კვალიფიკაცია და უფლებამოსილება, რომ თვითონ ემსჯელათ იმ საკითხებზე, რაც დასმულია და გაშლილია ფართოდ ამ განჩინებაში, რისი გაკეთება იდეაში საჭირო არ იყო, როდესაც დიდ პალატას გადაეცემა საქმე. შეიძლებოდა უფრო ლაკონურად და მარტივადაც დასმულიყო ეს საკითხი. კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ მოსამართლეებს თავისუფლად შეეძლოთ მიეღოთ გადაწყვეტილება.

მე არ ვამბობ, რომ ჩვენს სასარგებლოდ გამოეტანათ გადაწყვეტილება, ან ჩვენს საწინააღმდეგოდ. გამოეტანა რაღაცა გადაწყვეტილება, ასეთ სიტუაციაში სასამართლომ არ გამოიტანა გადაწყვეტილება და უფლებამოსილება გადასცა დიდ პალატას და კიდევ გაახანგრძილვა ამ საქმის წარმოება. შესაბამისად, ჩვენ გვაქვს უფლება, რომ გვქონდეს ეჭვი. ორი წელია გვესმის „რუსთავი 2“–ის წარმომადგენელთა ეჭვების შესახებ საუბარი, რომელიც მათ მიერ გამოგონილ შეთხზულ ფაქტებზე იყო დაფუძნებული. 

საჯარო სივრცეში გავრცელდა ინფორმაცია, რომელსაც არ უარყოფენ არც ის მოსამართლები, რომლებმაც მიმართეს პროკურატურას, რომ რაღაცა წერილი მიიღეს. შეიძლება ვთქვათ, რომ იყო ზეწოლა ამ მოსამართლეებზე, რადგან ამ დრომდე უარყოფილი არ არის ეს ფაქტი?

– ფაქტია, რომ რაღაც ინსინუაციებს ადგილი აქვს და საგამოძიებო ორგანოებმა უნდა გამოიძიონ რა მოხდა. ეს ვთქვით ჩვენ და კიდევ ერთხელ მოვუწოდეთ სასამართლოს, რომ მიიღოს სწორი გადაწყვეტილება. მაგრამ ჩემთვის ეს განცხადება ერთგვარი ტესტი იყო იმისა, თუ რას მოიმოქმედებდა მეორე მხარე. მეორე მხარემ ეგრევე ატეხა ისტერიული კიჟინა, რომ თურმე ჩვენს მხარეს არ უნდა ეს სამი მოსამართლე, იმიტომ, რომ მიუკერძოებლები არიან. 

ზუსტად, რომ ჩვენს მხარეს უნდა სასამართლო იყოს მიუკერძოებელი და მიიღოს სწორი გადაწყვეტილება. არ ვიცით ვინ არის „რუსთავი 2“–ის რეალური მესაკუთრე? არ ვიცით, რომ ყარამანიშვილები არ არიან მესაკუთრეები და როგორ მოხდა წილების გადაფორმება? ის სამოქალაქო საზოგადოება, რომელიც დღეს კითხვის ნიშნებს სვამს, იმ სამოქალაქო საზოგადოების ბევრი წარმომადგენლის დასკვნები არსებობს, როგორ ხდებოდა „რუსთავი 2“–ის წილების გადაფორმება იმ პერიოდში. გაიხსენონ ეს დოკუმენტები და ნახონ, ვინ ვისგან როგორ მიიღო ეს წილები, რამდენი საეჭვო გარემოება იყო. 

სასამართლოზე დღევანდელმა მესაკუთრემ ისიც კი ვერ თქვა, რა ფასად შეიძინეს ეს წილები, დაბნეულად იყურებოდნენ. რა კეთილსინდისიერებაზე საუბრობენ, როდესაც ერთი და იგივე წრეზე ტრიალებდა ეს წილები და შვილობილ კომპანიებზე გადადიოდა, შემდეგ შვილობილი კომპანიების დამფუძნებლებზე. ეს საკითხი დავაყენეთ სასამართლოზე და ამის გამქარწყლებელი ვერაფერი წარმოადგინეს.

ამაზე საუბარი არავის არ უნდა, საუბარი უნდათ იმაზე, რომ პოლიტიკური შემადგენელი აქვს ამ საქმეს და, რომ ვიღაცა თავისუფალ სიტყვას ებრძვის და ა.შ. ჩვენი განცხადება იყო კიდევ ერთი მოწოდება იმისათვის, რომ სასამართლომ უნდა გაუძლოს მხარის ასეთ ზეწოლას და მიიღოს სწორი გადაწყვეტილება. ჩვენ ვფიქრობთ, რომ სწორი გადაწყვეტილება მიიღო პირველმა და მეორე ინსტანციის სასამართლომ. 

თუმცა, იგივე მეორე მხარე გეტყვით, რომ როგორც მხარე,  სუბიექტური ხართ ამ შემთხვევაში...

– შეიძლება ვიყოთ სუბიექტური, მაგრამ სამართლებრივად მიგვაჩნია, რომ ჩვენი საქმე მოსაგები იყო და მოვიგეთ პირველ–მეორე ინსტანციაში.

როგორც ამბობთ, მესამე ინსტანციის მოსამართლეებმა ვერ გაუძლეს ზეწოლას, ეს რამდენად შეუშლის ხელს პროცესის სამართლებრივად მოგვარებას? მით უმეტეს ვხედავთ, რომ დროის გაყვანა არის „რუსთვი 2“–ის ინტერესში...

– ნამდვილად ასეა და ეს არის ერთგვარი ინსტრუმენტი, რომ მეტი ზეწოლა მოხდეს სასამართლოზე და ვხედავთ, რომ დღითიდღე ძლიერდება ეს ზეწოლა. კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ ჩემი განცხადება იყო ერთგვარი ტესტი და მოჰყვა სრულიად უშინაარსო განცხადებები. მეტიც, საუბარი იყო იმაზე, რომ თურმე ჩვენ ფარდა ავხადეთ ყველაფერს და ა.შ. ელემენტარულად, სამართლებრივი ჩარჩოდან რომ ამოვარდნილია ჩვენი მოწინააღმდეგე მხარე, ამას პირველი დღიდან ვამბობთ. სასამართლოშიც ყველაფერზე საუბრობენ, გარდა სამართლებრივ არგუმენტებზე. გარდა ამისა, მოვისმინე ჩემი კორუფციაში დადანაშაულება.

რის საფუძველზე მოხდა თქვენი კორუფციაში დადანაშაულება?

– „რუსთავი 2“–თან საუბრისას ვთქვი, რომ გადაწყვეტილება, რომელიც უზენაესი სასამართლოს სამმა მომსამართლემ მიიღო და საქმე დიდ პალატას გადასცა, შესაძლოა, გამოწვეული იყოს იმ ზეწოლით, რაც ხორციელდება სასამართლოზე. თუმცა, აქვე ვთქვი, რომ აუცილებლად უნდა დადასტურდეს ინფრომაცია, იყო თუ არა რაიმე სახის კომუნიკაცია უზენაესი სასამართლოს ორ მოსამართლეზე. არ გამოვრიცხავ და შესაძლოა, საუბარი იყოს კორუფციულ სქემაზე, მე ვარაუდი გამოვხატე, რაც აიტაცა „რუსთავი 2“–მა და გადაიტანეს მტკიცებით ფორმაში, რომ თურმე მე ვადასტურებ, რომ „რუსთავი 2“ კორუფციულ გარიგებებშია გადასული. 

მე გამოვთქვი ვარაუდი, რისი უფლებაც მაქვს. „რუსთავი 2“–ის იურისტის პასუხი იყო ასეთი – ბატონმა პაატამ ფარდა ახადა ამ ყველაფერსო, მთავარია ის სამი მოსამართლე არ იყოს, ვინც ეს გადაწყვეტილება უნდა მიიღოსო, ამისკენ არის ეს ყველაფერი მიმართული და კარგად გაიხსენოს, რომ თვითონ არის მონაწილე იმ კრიმინალის, რაც განხორციელდა პირველ და მეორე ინსტანციაშიო. სამწუხაროდ, იურისტებს ავიწყდებათ, რომ არსებობს უდანაშაულობის პრეზუმფცია. ჩვენ ვთქვით, რომ დროული და სამართლიანი გადაწყვეტილება არის ქიბარ ხალვაშისთვის ქონების დაბრუნება, ამან გამოიწვია შფოთი. 

სოციოლოგი ვალერიან გორგილაძე ამბობს, რომ მისთვის გასაგებია მოსამართლეთა მოსყიდვის შესაძლო ფაქტი...

– სავსებით ლოგიკურია. ნუ დაგავიწყდებათ, რომ ჩვენ საქმე გვაქვს მხარესთან, რომელიც არ ერიდება ფაქტების ფაბრიკაციას, არასწორი ინფორმაციის გავრცელებას. ამას ვამბობ ხმამაღლა და ჩემს სიტყვებზე ვაგებ პასუხს. ეს უშუალოდ ეხება გარკვეულ სიუჟეტებს, რომელიც ქიბარ ხალვაშთან დაკავშირებით გავიდა „რუსთავი 2“–ზე, სადაც თავი არ შეუწუხებიათ და ერთი კითხვა არ დაუსვამთ ჩვენთვის, შექმნეს რაღაცა ზღაპარი და გაავრცელეს. 

მეორე წელია ეს გრძელდება და ეს არის მათი არჩეული სტრატეგია, რომ გზადაგზა ყველას აგინონ, ჩირქი მოსცხონ, მოიგონონ და დააბრალონ. ძალიან მაინტერესებს, ის სამოაქალო საზოგადოება, რომელიც ამბობს, რომ ზეწოლას ვახდენთ სასამართლოზე, ვერ ხედავენ იმას, რას აკეთებს მეორე მხარე? მხოლოდ ჩემი წერილი დაინახეს? 

ან, იქნებ, არ ახსოვთ რა ხდებოდა საქართველოში, როგორ წაართვეს ქიბარ ხალვაშს ეს წილები? არ ახსოვთ როგორ გადაუწვეს ქიბარ ხალვაშს ქონება? როგორ გააქციეს ქვეყნიდან? ეჭვებს ბადებს მათი ასეთი განცხადებები, როდესაც ჩემი მხრიდან საუბარია იმაზე, რომ სასამართლომ მიიღოს სწორი და მიუკერძოებელი გადაწყვეტილება, არ დაექვემდებაროს ზეწოლას. ზეწოლა რომ არის, ამას თვითონ მხარეც არ მალავს. 

ნიკა გვარამიამ, როგორც მხარემ, განაცხადა -  დიახ, ჩვენ ვახდენთ ზეწოლას სასამართლოზე, მაგრამ კანონიერი გზითო...

– ამიხსენით, რომელია ეს კანონიერი გზა, რომლითაც ზეწოლა ხდება სასამართლოზე? ეტყობა კანონიერი ზეწოლაა, როდესაც სასამართლოსთან შეიკრიბება რამდენიმე ადამიანი. არ ვიცი, ეს მათი მეთოდია. ჩვენი ერთადერთი მეთოდია სამართლიანობის აღდგენა სასამართლოზე. არ გვინდა, რომ სასამართლო მოექცეს ზეწოლის ქვეშ. ეს პროცესი კიდევ უფრო ხანგრძლივდება და რაც უფრო ხანგრძლივდება პროცესი, მით უფრო მეტი ზეწოლა ხდება სასამართლოზე. მოსამართლეებიც ადამიანები არიან და ვფიქრობთ, რომ შესაძლოა, რაღაც ეტაპზე, ამ ზეწოლამ გავლენა მოახდინოს. 

თუ ზეწოლაზეა საუბარი, რა გარანტია გაქვთ, რომ პალატა გაუძლებს ამ ზეწოლას და ძალაში დატოვებს პირველი და მეორე ინსტანციის გადაწყვეტილებას?

– ნამდვილად არაფრის გარანტია არ მაქვს. არაფრის გარანტია არ მქონდა მაშინ, როცა ვდაობდით ჯერ კიდევ 2008–2009 წლებში, როდესაც არა მარტო „რუსთვი 2“–ზე არამედ, სხვა ქონებაზეც იყო დავა სასამართლოში. არც დღეს არ მაქვს გარანტია, მაგრამ იმედი გვაქვს, რომ სასამართლო შეინარჩუნებს მიუკერძოებლობას და დამოუკდებლობას, მაგრამ ასეთ ვითარებაში, ეს იმედი თანდათან უფრო გვიქრება. 

ამ დავაში საეჭვოდ დუმან ყარამანიშვილები, როგორც მფლობელები. ამ დავაზე საუბრობს ყველა, მაგრამ არა ყარამანიშვილები, რომლებმაც მხოლოდ ორი განცხადება გააკეთეს და ისიც „რუსთავი 2“–ისთვის. მათი პასიურობა ხააზს უსვამს, რომ ისინი არ არიან რეალური მფლობელები...

– ჩვენ ყოველთვის ვამბობდით, რომ ისინი ნომინალური მფლობელები არიან, მათი რეალური ინტერესი ეს ტელეკომპანია არ არის. ვინ არიან რეალური მფლობელები, ეს ვიცით. ეს სარჩელშიც არის მითითებული და არც არასოდეს არ დაგვიმალავს. აი, ასე - თვალსა და ხელს შუა, უკვე მეორედ ართმევენ ქიბარ ხალვაშს ტელევიზიას და თუ სასამართლო მოექცა ზეგავლენის ქვეშ, რისი ნიშნებიც უკვე ჩანს, ეს არამარტო ამ კონკრეტული საქმისთვის იქნება საზიანო, არამედ საბოლოოდ დაასამარებს სამართლიანობის აღდგენის იდეას. სასამართლომ არ უნდა დაუშვას მის საქმიანობაში უკანონო ჩარევა და არ უნდა იქცეს ფსიქოლოგიური ტერორის მსხვერპლად. სასამართლომ არ უნდა დაუშვას უკანონობის დაკანონება ქვეყანაში.