„ჩემთვის გასაკვირია რუსულ პროპაგანდაზე საუბარი „ნაციონალური მოძრაობისგან“, რომელიც მხოლოდ დეკლარირებულად არის პროდასავლური“, - ასე უპასუხა გიორგი კვირიკაშვილმა საპარლამენტო უმცირესობას და აღნიშნა, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ კრიტიკა, ქვეყანაში რუსული პროპაგანდის გაძლიერების მიმართულებით, მიუღებელია. პრემიერ-მინისტრის მოვალეობის შემსრულებლის, გიორგი კვირიკაშვილის მიერ წარდგენილი მინისტრთა კაბინეტის წევრების მოსმენა პარლამენტში ხმაურისა და ბრალდებების ფონზე წარიმართა.

როგორც წესი, ხმაურიანი იყო გიორგი კანდელაკის ბრალდება, რომლის განცხადებით, საერთაშორისო პარტნიორები და თბილისში აკრედიტირებული ელჩები ამბობენ, რომ „გიორგი კვირიკაშვილის პოლიტიკური წონა ნოლის ტოლია“. კანდელაკის სკანდალურ ბრალდებას დიპლომატიური კორპუსი ჯერ არ გამოხმაურებია, თუმცა, ექსპერტი რამაზ საყვარელიძე გამოძიების აუცილებლობაზე საუბრობს.

for.ge რამაზ საყვარელიძეს ესაუბრა.

„არ გაინტერესებთ თქვენზე პირადად რას ფიქრობენ საერთაშორისო პარტნიორები და თბილისში აკრედიტირებული ელჩები?  - ისინი ამბობენ ყოველ დღე, რომ თქვენ ხართ სასიამოვნო მოსაუბრე, გაქვთ კარგი მანერები, მაგრამ ვერაფერს ვერ წყვეტთ, პოლიტიკურად თქვენი წონა ნოლის ტოლია, მნიშვნელოვანი საკითხების გადასაწყვეტად ბიძინა ივანიშვილთან მიდიხართ. ამისი არ გრცხვენიათ?“, - ასეთია გიორგი კანდელაკის საკმაოდ სკანდალური ბრალდება. ბატონო რამაზ, ხელისუფლების ვალდებულება არის მოითხოვოს განმარტებები დიპლომატიური კორპუსისგან?

რამაზ საყვარელიძე: დიპლომატიურ კორპუსს ჰყავს თავისი ხელმძღვანელი, ამიტომ უპრიანი იქნება საქართველოს ხელისუფლებამ მოსთხოვოს საქართველოში აკრედიტირებული დიპლომატიური კორპუსის ხელმძღვანელობას იმის გამოძიება, თუ ვისგან ითქვა ეს ფრაზა, ასევე დააყენოს საკითხი, რომ ამ კონკრეტულმა ელჩმა დატოვოს ქვეყანა. რასაკვირველია, რომ ეს არის ხმაურიანი ბარლდება და მით უმეტეს, როდესაც ასეთი თემა ხდება პოლიტიკური იარაღი სხვა პარტიის ხელში.

ზოგადად, როდესაც ელჩი ამ ტერმინოლოგიით საუბროს ქვეყნის მთავრობის ხელმძღვანელზე, ეს უკვე არის ქვეყნის შიდა საქმეებში უშუალო ჩარევა?

- რასაკვირველია და ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს, ვერც დიპლომატიურს და ვერც ზოგადი პოლიტიკური ეთიკის თვალსაზრისით. აშშ-ში საქართველოს ელჩმა მხოლოდ ის თქვა, როდის ჩამოდიოდა საქართველოში ამერიკელი მაღალი თანამდებობის პირი, რამაც გამოიწვია დიდი ვნებათაღელვა, ისე დააყენეს საკითხი, რომ საქართველო იძულებული გახდა ელჩი გამოეწვია. დაახლოებით წარმოიდგინეთ რა შეფასება იქნებოდა ამერიკაში, ასეთი ფრაზა რომ გამჟღავნებულიყო რომელიმე ელჩის და განსაკუთრებით ჩვენნაირი ქვეყნის ელჩის მხრიდან? ამიტომ, სახელმწიფოს რეაქცია უნდა იყოს ადეკვატური, რასაკვირევლია, თუკი კანდელაკის განცხადება აღმოჩნდა მართალი.

კანდელაკი ცნობილია არაკორექტულობით, უსაფუძვლო ბრალდებებით და ხშირ შემთხვევაში არასწორი ინფორმაციის გავრცელებით. ეს ის პოლიტიკოსია, რომელიც ყველაფერს აკეთებდა იმისათვის, რომ საქართველოსთვის არ მიენიჭებინათ უვიზო მიმოსვლა, არაეთხელ გაკეთებულა განცხადება, რომ კანდელაკის ქმედება დასავლეთში მიმართულია სახელმწიფოს წინააღმდეგ. რას ფიქრობთ, კვირიკაშვილი მიუღებელია დასავლეთისთვის, როგორც ამას კანდელაკი ამბობს?

- არა მგონია, იმიტომ, რომ არც მე გამიგია, შეფასება არის საპირისპირო. კანდელაკის მონათხრობშიც არის, რომ სასიამოვნი პიროვნება არისო, მაგრამ მერე მიაყოლეს თუ არა ფრაზა, რომ დამოუკიდებლობის ხარისხი არ აქვსო, ეს საკითხი მოითხოვს გამოძიებას. კანდელაკის ზრდილობა ჩვენი გასარკვევი არ არის, ეს უნდა გაარკვიოს იმ ამომრჩეველმა, რომელმაც ხმა მისცა „ნაციონალურ მოძრაობას“ და ამით ხმა მისცა უზრდელობას.

პოლიტიკური პოლემიკის გარშემო ადეკვატური იყო კვირიკაშვილის პასუხი, მაგრამ აქ არ უნდა გაჩერდეს სახელმწიფო. უნდა გაარკვოს რა საფრთხეები ელოდება სახელმწიფოს აქ მყოფი დიპლომატი კორპუსის, თუ ამ პარლამენტში მყოფი პოლიტიკოსის მხრიდან. უნდა მოძებნოს შესაბამისი რეაქციის მეთოდები და გზები.

ქვეყნის მხრიდან გასარკვევია, შენთან მოვლინებულ დიპლომატიურ კორპუსში გყავს თუ არა შენი ქვეყნის მოწინააღმდეგე დიპლომატი. მე მგონია, რომ შეთხზული ტექსტია, მაგრამ თუ რეალობა არ არის, მაშინ შესაბამისი პასუხი უნდა აგოს ბატონმა კანდელაკმა. ვიღაცამ რაღაცაზე ხომ უნდა აგოს პასუხი?! საზოგადოება დაიღალა უპასუხისმგებლობით.

პრორუსულობა და რუსული პროპაგანდა, ეს თემა აქტუალური იყო უმცირესობის მხრიდან, რაზეც კვირიკაშვილმა აღნიშნა, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ კრიტიკა, ქვეყანაში რუსული პროპაგანდის გაძლიერების მიმართულებით, მიუღებელია. იმ პოლიტიკური ძალის მხრიდან, რომელმაც 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ სტრატეგული ობიექტები სწორედ რუსეთს გადასცა, მართლაც რამდენად ეთიკურიაათი ხრიდან ამ თემაზე საუბარი?

- 2008 წლის შემდეგ მყარად და მანამდე ფრაგმენტულად ვიყავი ის ადამიანი, რომელსაც მიჩნდა და მიაჩნია, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ პრორუსული ხელისუფლება იყო. ჯერ არ იყო „ვარდების რევოლუცია“ მომხდარი, როდესაც „ნაციონალური მოძრაობის“ ერთ-ერთი ლიდერი, რომელიც უკვე გავიდა ამ პარტიიდან, მეკითხება - ბატონო რამაზ, თქვენი განცხადება ვნახე და მიგაჩნიათ, რომ ჩვენ პრორუსულები ვართო? რაზეც ვუპასუხე, რომ ყოველ შემთხევაში რუსეთის წისქვილზე ასხამთ წყალს-თქო. ამით დამთავრდა ჩვენი საუბარი.

ამით იმის თქმა მინდა, რომ ნაციონალები დიდი ხნით ადრე გრძნობდნენ, რომ მათდამი იყო ასეთი სახის ბრალდება, რაც მათთვის ახალი მოვლენა არ იყო. მაგრამ როგორც ჩვევიათ, თითქოს არაფერი სმენიათ და ბეჯითად ისმენენ ამ ტიპის ბრალდებას. იმის იმედი, რომ ეს ჯგუფი ამ პასუხით დანამუსდება, ნამდვილად არ უნდა გვქონდეს.

რაც შეეხება პრორუსულ ძალებს და თანამშრომლობას „ქართულ ოცნებასა“ და „პატრიოტთა ალიანსს“ შორის, მთავრობის მეთაური ამბობს, რომ ამ პოლიტიკური ძალის მხრიდან არაერთხელ მოგვისმენია განცხადებები, რომლებიც პირდაპირ ეწინააღმდეგება ქვეყნის დასავლურ ინტეგრაციას და შესაბამისად, სტრატეგიული ურთიერთობა ამ პოლიტიკურ ძალასთან არ იქნება. ძალიან პირდაპირი იყო და გულწრფელი იყო მისი პასუხი, რას გაუსვა ამით ხაზი კვირიკაშვილმა?

- ერთი რამ ცხადია, ხელისუფლებას კვირიკაშვილის ხელმძღვანელობით, ძალიან ბევრ სირთულეებს გაუჩენს პრორუსული განწყობილებების მქონე პარტიების მხარდაჭერა. მით უმეტეს, როდესაც რუსული თემა და რუსეთი მთელს მსოფლიოში ერთ-ერთ აქტიურ და აგრესიულ სახელმწიფოდ არის აღქმული. ვიცით, რომ საქართველოს მიმართაც გაისმა ერთხანს ასეთი ფრაზა, რომ საქართველო შესაძლოა, რუსულ ორბიტრაზე აღმოჩნდეს. ფაქტია, რომ საქართველოში ავტორის ამ ფრაზამ დიდი ვნებათაღელვა გამოიწვია.

ამიტომ ვამბობ, რომ ძალიან მნიშვნელოვანი ნაბიჯი გადაიდგა კოალიციის დაშლით და ამ კოლაციის დაშლის ერთ-ერთ მიზეზად შეიძლება ვიგულისხმოთ „ქართული ოცნების“ სწორედ ანალოგიური გეოპოლიტიკური ორიენტაციის ჯგუფებიდან განთავისუფლება. ამდენად, კვირიკაშვილის კრიტიკა სამართლიანია და ბუნებრივია, სამართლიანია მისი კრიტიკა „პატრიოტთა ალიანსის“ მიმართ. ასევე, სამართლიანია ის პოზიცია, რომელსაც იკავებს ნაციონალების მიმართ, რადგან ამათგან აღირება და დათმობა გამორიცხულია. აღიარება იმისა, რომ შეცდომები ჰქონდათ მმართველობაში, ამას ვერ ეღირსა საქართველოს მოსახლეობა.

თუ არ ვაღიარებ, არც ვარ დამნაშავე, დაახლოებით ასეთი პოლიტიკა აქვს „ნაციონალურ მოძრაობას“...

- აბსოლუტურად გეთანხმებით და ეს პოლიტიკა გრძელდება დღემდე. ის დესტაბილიზაცია, რისკენაც მიისწრაფოდა ნაცმოძრაობა, ვის ინტერესებში შედიოდა? - რა თქმა უნდა, რუსეთის. ავიღოთ იგივე უკრაინა, სააკაშვილი ითხოვს ვადამდელ არჩევნებს, ესეც რუსეთის გეგმაა, რომ ვადამდელი არჩევნების დანიშვნით გაუსწორდენენ პოროშენკოს ხელისუფლებას და ამ დროს, დასაველეთი მხარდაჭერას უცხადებს პოროშენკოს და მის ხელისუფლებას. ლაპარაკი იმაზე, რომ ეს პოლიტიკური გუნდი ერთ დროს შემთხვევით ასხმადა რუსეთის წისქვილზე წყალს და დღეს ამას არ აკეთებს, ამის თქმა ძალიან დიდი შეცდომაა. „ნაციონალური მოძრაობა“ იყო, არის და იქნება რუსეთის წისქვილზე წყლის დამსხმელი პოლიტიკური ძალა.

თუკი გავითვალისწინებთ იმას, რომ წყლის დასხმა შემთხვევითი არ არის, მაშინ გამიდის, რომ დავალებულია?

- ბუნებრივია, რომ დავალებულია და იქნებ უფრო სერიოზულ პროცესთან გვაქვს საქმე, ვიდრე ეს პოლიტიკური კინკლაობა და რეპლიკებია. სანამ ამ საკითხს არ გამოიკვლევს ხელისუფლება და არ მისცემს მას ისეთივე შეფასებას, როგორსაც იძლევიან ანალოგიურ შემთხვევაში, როდესაც ეჭვი აქვთ, რომ ესა თუ ის გუნდი ხელისუფლების წინააღმდეგ მოქმედებს, იქამდე რა აზრი აქვს ამ რეპლიკებს? ამ რეპლიკებს არ შეიმჩნევს „ნაციონალური მოძრაობა“.