„არასოდეს მითქვამს, რომ ივანიშვილი „რუსული პროექტია“, მაგრამ რუსეთისა და მისი ინტერესები თანხვედრაშია“

„არასოდეს მითქვამს, რომ ივანიშვილი „რუსული პროექტია“, მაგრამ რუსეთისა და მისი ინტერესები თანხვედრაშია“

ოპოზიციონერი დეპუტატი, აკაკი ბობოხიძე აღიარებს, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ მმართველობის დროს, მოქალაქეებისთვის სახელმწიფო მთავარ საფრთხედ იქცა. კანონმდებელი ამჟამინდელ საქართველოს ამორფულ ქვეყანას ადარებს და ამბობს, რომ ბიძინა ივანიშვილს ძლიერი სახელმწიფო არ უნდა, რადგან სხვა შემთხვევაში, ეს ქვეყანა ოლიგარქის საკუთრებად ვერ გადაიქცევა.

ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებზე, for.ge აკაკი ბობოხიძეს ესაუბრა:

for.ge-ის ინფორმაციით, მთავრობაში ისევ საკადრო ცვლილებებია მოსალოდნელი, თუმცა, უკვე დატრიალებულ „სამთავრობო კარუსელს“ როგორ აფასებთ?

-საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტზე ისეთი ადამიანი დანიშნეს, რომელსაც ამ სფეროში არანაირი გამოცდილება არ აქვს. როგორც ჩანს, მთავრობის მესვეურებს მიაჩნიათ, რომ აქცენტი ეკონომიკურ საკითხებზე უნდა გადაიტანონ, რადგან სხვა ნაწილში ქვეყნის პრობლემას ვერ ხედავენ. გამოდის, რომ საგარეო მიმართულებით მხოლოდ ეკონომიკური აქენტების დასმას ვაპირებთ, რაც არასწორია. ეკონომიკის მინისტრი ქვეყნის ეკონომიკის პოლიტიკას განსაზღვრავს როგორც ინვესტორებთან მიმართებაში, ასევე ყველა სფეროში. შესაბამისად, ეს გადაადგილება არაბუნებრივად მიმაჩნია.

ანუ, თქვენ ფიქრობთ, რომ საგარეო მიმართულებას გიორგი კვირიკაშვილი თავს ვერ გაართმევს?

-კვირიკაშვილი დაკისრებულ მოვალეობას თავს გაართმევს თუ არა, ვერ გეტყვით, მაგრამ ვინც ეს გადაადგილება გააკეთა, მას უწყებების ფუნქცია და როლი სწორად წარმოდგენილი არ აქვს. ეჭვი მაქვს, რომ ივანიშვილს ძლიერი სახელმწიფო და ძლიერი სახელმწიფო უწყებები არ უნდა, რადგან სხვა შემთხვევაში, ეს ქვეყანა ოლიგარქის საკუთრებად ვერ გადაიქცევა. საფრთხეა იმის, რომ საგარეო უწყება ამორფულ სამინისტროდ ვიხილოთ.

კვირიკაშვილი ივანიშვილის კადრია და თქვენ ფიქრობთ, რომ ის თავის კადრებს „ამორფული“ სამინისტროების ფუნქციონირებისთვის იყენებს?

-ვინც ხელისუფლებაშია, ყველა ივანიშვილის კადრია. ხელისუფლება უუნაროა და ეს ყოფილი პრემიერის გეგმაში ზის, რადგან ის შემთხვევით არაფერს აკეთებს. მთავრობა უუნარო ქვეყნისთვის არის და არა - ივანიშვილისთვის. ყველაზე დიდი უბედურება იცით რა არის? - ყოველგვარი პასუხისმგებლობის გარეშე, ამორფული სახელმწიფოს რეალური მმართველი ბიძინა ივანიშვილი რომ იქნება.

თქვენ გგონიათ, რომ ამორფულ სახელმწიფოს ხალხი შეეგუება და ხმას არ ამოიღებს?

-სამწუხაროდ, ამას ბევრი ვერ ხვდებოდა და ამ რიგში ივანიშვილიც არის. რაღაც მომენტი დადგება, როცა ხალხი ხმას ამოიღებს. როცა სურვილია, რომ ქვეყანა პირად საკუთრებად აქციო, მაშინ ლოგიკურია, რომ ის სახელმწიფოდ არ უნდა შედგეს. ეს ივანიშვილს გამოუვა თუ არა, ამას მომავალი გვიჩვენებს.

ქვეყანა პირად საკუთრებად სააკაშვილს ჰქონდა გადაქცეული - ეს გავიწყდებათ?

-ქვეყანას სააკაშვილი კი არ მართავდა, არამედ პრეზიდენტი. ივანიშვილის მმართველობაში მხოლოდ ერთ რამეს ვიწუნებ. ამ ადამიანს ქვეყნისა და მოსახლეობის  წინაშე იურიდიულად არანაირი პასუხისმგებლობა არ აქვს აღებული, მაგრამ მას რეალურად, ყველა უფლების ხელში აღება უნდა. ყველა ძალოვან უწყებას ივანიშვილი აკონტროლებს და გადაწყვეტილებები ერთი კაცის ნებით მიიღება.

სანამ ივანიშვილი ხელისუფლებაში მოვიდოდა, მანამდე ამბობდით, რომ ის „რუსული პროექტი“ იყო, ახლა ამბობთ, რომ მას ოლიგარქიული მმართველობა სურს. ამ ადამიანს რაღაც იარლიყებს ყოველთვის აწებებთ. ყოფილი პრემიერი რუსეთის ინტერესების გამტარებელია?

-არასოდეს მითქვამს, რომ ის „რუსული პროექტია“, რადგან ივანიშვილი პუტინტთან ერთად ერთ ოთახში არ მინახავს, მაგრამ რუსეთისა და ივანიშვილის ინტერესები თანხვედრაშია.

რუსეთისა და ივანიშვილის ინტერესების თანხვედრა რაში გამოჩნდა?

-ძლიერი საქართველო რუსეთს არ აწყობს. თქვენ ფიქრობთ, რომ საქართველომ საგარეო კურსიდან არ გადაუხვია?

ქვეყანა კურსიდან გადახვეულია და ამ ფონზე, თბილისში ნატოს გენერალური მდივანი ჩამოდის, ნატოს საწვრთნელ ცენტრს ხსნის და ევროინტეგრაციაზე აპელირებს?

-და ამით, რა ხდება? ეს მოქმედებები ინერციით მიდის. ბუნებრივია, რომ დასავლეთი და ევროპა ეცდება, საქართველოში თავისი ინტერსები არ დაკარგოს. იმისათვის, რომ მანქანა უკან შემოაბრუნო, ან ავარიული მოხვევა უნდა განახორციელო, ან - გააჩერო. ერთბაშად, ქვეყნის ინერციის წინააღმდეგ წასვლა და პრორუსული ბანაკისკენ სვლა შეუძლებელია. თქვენ ფიქრობთ, რომ როდესმე, საქართველო ევროპის ან ნატოს წევრი არშემდგარი სახელმწიფოთი გახდება? - ვერასოდეს ვერაფერს მივაღწევთ. დასავლეთი იმ მაქსიმუმის მიღწევას ცდილობს, რაც შეიძლება, მათ ამ ხელისუფლების არსებობის პირობებში მიიღონ.

თუკი ხელისუფლება რუსეთის ინტერსების გამტარებელია, ამას ოპოზიცია ხვდება და ნატო-სა და დასავლეთში ვერ აანალიზებენ?

-თქვენ ვინ გითხრათ, რომ ვერ ხვდებიან?

პრორუსულ ხელისუფლებას თავდაცვის მინისტრად თინა ხიდაშელის დანიშვნა რაში აწყობდა, რომელიც დასავლეთზეა ორიენტირებული და ანტირუსულ განცხადებებს აკეთებს?

-აკეთებს და რა შედეგია?

თქვენ რომ აკეთებდით, მაშინ რა შედეგი იყო?

-რადიკალურ განცხადებებს ჩვენ რომ ვაკეთებდით, პარალელურად, საქმე კეთდებოდა. ქვეყანა ქვეყანას ემსგავდებოდა და მაშინ ძალიან ცუდი ნაბიჯებიც გადაიდგა, რომელსაც ევროპა კარგად არ ხვდებოდა.

თუმცა, თქვენს ხელისუფლებას „დემოკრატიის შუქურადაც“ ასახელებდნენ....

-ანუ, მეთანხმებით, რომ დასავლეთი იძულებულია, თავისი პოზიციები ბოლომდე არ დააფიქსიროს, ყველა ძაფი არ გაწყვიტოს და ბოლო შანსი დატოვოს? როცა საუბრები ღრმა შეშფოთებებზე მიდის და ხელისუფლების რაღაცას იწონებენ, ეს ელემენტარული დიპლომატიაა. მათი რეალური დამოკიდებულებები სიტყვებს შორის უნდა ამოიკითხოთ.

ამერიკის ელჩის მოვალეობის შემსრულებელი აიძულეს, რომ ეთქვა, მისი პოზიცია ამერიკის პოზიცია იყო. ეს ასე რომ არის, არ უნდა გვცოდნოდა? დასავლეთი არასოდეს გვეტყვის, რომ კარასინი-აბაშიძის ფორმატი შესანარჩუნებელია. ისინი სწორი დიპლომატიური წესებით თამაშობენ და ჩვენნაირ სახელმწიფოსაც კი შეურაცხყოფას არ აყენებენ და არ კარნახობენ, რა უნდა გააკეთონ. დასავლეთს რაღაც ნაწილში რუსეთთან მიმართებაში საქართველოს დამთმობი პოლიტიკა აწყობს კიდეც.

რატომ?

-თუკი ჩემი მეგობარი ვინმესთან ჩხუბობს, შეიძლება, ჩხუბი ძალიან არ მინდოდეს, მაგრამ მეგობრობის ხათრით ჩხუბში ჩართვა დავაპირო. დასავლეთს ზედმეტი თავისტკივილი არ სჭირდება. ევროპა ყველა ჩვენს მოთმინებას შეხვდება, სადაც კი მათი ინტერესები დარღვეული არ იქნება. მათი ინტერესები დაცულია, ჩვენი ინტერესები კი, რამდენად დაცულია? მოთხოვნებში არ უნდა გადავაჭარბოთ, მაგრამ არც ეს მოთხოვნები უნდა გავანულოთ, რადგან დასავლეთს ჩვენც ვჭირდებით.

თუკი ჩვენს პრობლემებზე უარს ვიტყვით და დასავლეთის მოთხოვნების შესრულებაზე თანახმა ვიქნებით, დასავლეთი ამას ყოველთვის მოგვიწონებს. რატომ უშვებდა პუტინი იმას, რომ რუსეთში ნაშოვნი ფულით ივანიშვილი ქართულ სახელმწიფოში „ქველმოქმედებდა“?

სააკაშვილი რატომ უშვებდა იმას,რომ რუსეთში ნაშოვნ ფულს ივანიშვილს სთხოვდა?

-ფული სად არის ნაშოვნი, ამას მნიშვნელობა არ აქვს. ჩემს კითხვაზე პასუხად ბევრჯერ მიმიღია ის, რომ ივანიშვილს არაფერი უნდოდა და ის ერთი პატრიოტი ქართველი იყო. პუტინმა ყველა ოლიგარქს ლაგამი ამოსდო, ან მოკლა, ან რუსეთიდან გააქცია და ის ივანიშვილის არსებობას რატომ ითმენდა?

თქვენი აზრით, რატომ?

-რაც დღეს არის, ამისთვის. როგორც ჩანს, ეს ინტერესები ერთმანეთს დაემთხვა. რუსეთის პოლიტიკური ინსტიტუტები სულელებით დაკომპლექტებული არ მგონია, რომელთაც საუკუნის მუშაობის ტრადიცია აქვთ და თუკი ეს ინსტიტუტები სადმე მუშაობდა, ეს ინგლისი და რუსეთი იყო.

ანუ, ივანიშვილი „საუკუნის პროექტია“?

-რა თქმა უნდა, ივანიშვილი რუსეთისთვის „საუკუნის პროექტია“ და ეს თავად მას გათვიცნობიერებული ჰქონდა თუ არა, არ ვიცი. ვაღიარებ, რომ ჩვენს დროს მოქალაქეებისთვის სახელმწიფო მთავარ საფრთხედ იქცა. თუკი მოქალაქესა და სახელმწიფოს შორის კონფლიქტი იქნებოდა, მოქალაქე მართალი ვერცერთ შემთხვევაში ვერ გამოვიდოდა. ივანიშვილმა დაინახა, რომ სერიოზულ სახელმწიფოში მისი მილიარდები არაფერს ნიშნავს და ყველაზე ცუდი გზით წასვლა არჩია.  

თქვენ ეკონომიკაში არსებულ პრობლემებზე, არაფორმალურ მმართველობასა და კიდევ სხვა საკითხებზე საუბრობთ, მაგრამ მოსახლეობას მთავარ მიღწევად ის მიაჩნია,  რომ ის შიში აღარ არის, რაც თქვენი ხელისუფლების დროს იყო...

-აბსოლუტურად გეთანხმებით. ჩვენი ხელისუფლების დროს, შეიძლება, ბიზნესის წარმომადგენლები თავს გაცილებით დაცულად არ გრძნობდნენ, მაგრამ ფულს მეტს შოულობდნენ. მართალი გითხრათ, ფულის შოვნა მაშინაა კარგი, როცა არაფრის გეშინია. ამიტომ, ბიზნესმენებს ურჩევნიათ, ნაკლები ფული იშოვონ და ამორფულ სახელმწიფოში იცხოვრონ, ვიდრე შიშში იყვნენ.

მომენტი დადგება, როცა მოსახლეობა ამას ვეღარ მოითმენს. შეიძლება, ჩვენს დროს, თავს კომფორტულად სააკაშვილის მომხრეებიც კი ვერ გრძნობდნენ. ადამიანების თვალში მთავარ ხიფათად სახელმწიფო იქცა. როგორი განწყობა იყო იცით? - უდანაშაულობის დაცვაც არ გინდოდა, რადგან სახელმწიფოსგან კომპრომისის სახით მხოლოდ საპროცესო შეთანხმებას მოითხოვდი. ხელისუფლებაში „ნაციონალური მოძრაობის“ დაბრუნების გასაღები „ქართულ ოცნებაში“ დევს. ქვეყანა ისე არ უნდა მართონ, რომ „მე ვარ და ჩემი ნაბადიო“.

ანუ, იმას გულისხმობთ, ქვეყანას თქვენ როგორც მართავდით...

-ჩვენ ქვეყნის მშენებლობაზე ვიყავით ორიენტირებულნი. კორუფცია და ქურდული სამყარო არც ჩვენ მოგვწონდა და არც ივანიშვილს, მაგრამ განსხვავება არსშია. ყოფილ  პრემიერს კორუფცია იმიტომ არ მოსწონს, რომ ფულს მას პარავენ. ჩვენ გვინდა, რომ ეკლესია ამბროსი ხელაიას და გრიგოლ ფერაძის იდეების მატარებელი იყოს, ხოლო ივანიშვილი ეკლესიაში თუ პრობლემებს ხედავს, მხოლოდ იმიტომ, რომ ის ავტორიტეტული ორგანიზაციაა.

თუმცა, საზოგადოებას ახსოვს, ნაციონალების მიერ დანგრეული ეკლესიები და ივანიშვილის მიერ აშენებული...

-ერთ ეკლესიასაც კი ვერ დამისახელებთ, რომელიც ჩვენ დავანგრიეთ.

გლდანში ეკლესიის ეზოში ჩატარებული სპეცოპერაცია ნორმალური იყო? ბათუმში ფერიას მთაზე ეკლესიის დანგრევა დაგავიწყდათ?

-თუკი დამნაშავე სადმე იმალება და ამის აუცილებლობა არსებობს, ეკლესიაშიც უნდა შეხვიდე. თუმცა, გლდანში სპეცოპერაციის ჩატარების საჭიროება არ არსებობდა. რაც შეეხება ფერიის მთას, იქ ეკლესია არ იყო და შენდებოდა. ეკლესიის მსახურიც უნდა მიეჩვიოს იმას, რომ მშენებლობის ნებართვა აიღოს. ის, რომ ეკლესიას აშენებ, არ ნიშნავს, რომ ნებისმიერ ადგილზე შეგიძლია ააშენო, სადაც კი მოგინდება.

სახელმწიფოში ყველამ თავის ადგილი და როლი უნდა იცოდეს. ივანიშვილის აშენებული ერთი ეკლესია ვიცი, მაგრამ მან მოხატვაზე უარი თქვა. სააკაშვილის ხელისუფლებას ეკლესიების ნგრევა რომ დააბრალო, ეს არაზნეობრივია, რადგან თქვენ შეგიძლიათ ნახოთ, განახლებული ნეკრესი, გრემი, ბაგრატი და იყალთო - ქვეყნის არსებობის თაობაზე რაც უფრო მეტ ადამიანს გავაგებინებთ, ეს მით უკეთესი იქნება.