პარლამენტის ევროინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარე თინა ხიდაშელი ყოფილ პრემიერ ბიძინა ივანიშვილთან ურთიერთობით ამაყობს და სურვილი აქვს, რომ ეს ურთიერთობა ბევრი წელი გაგრძელდეს. კანონმდებელის თქმით, მისი და ივანიშვილის ღირებულებათა სისტემა ერთმანეთს ემთხვევა და მან წინასწარ იცის, ამა თუ იმ საკითხზე ივანიშვილი რას ფიქრობს. რაც შეეხება ამჟამინდელ პრემიერს, ხიდაშელი ირაკლი ღარიბაშვილის მთავარ მინუსად ასაკთან ასოცირებულ პრობლემებს - გამოცდილებას, სისწრაფეს, სიხისტეს ასახელებს.
ირაკლი ალასანიას, გიორგი მარგველაშვილის, ბიძინა ივანიშვილისა და ირაკლი ღარიბაშვილის თაობაზე თინა ხიდაშელის მოსაზრებებს for.ge-ს ინტერვიუდან შეიტყობთ, რომელიც მასთან ჩავწერეთ:
პრეზიდენტის ავლაბრის რეზიდენცია მორიგი სკანდალის მიზეზი გახდა. სად უნდა იყოს ქვეყნის პირველი პირის ადგილსამყოფელი - ავლაბარში თუ ათონელის ქუჩაზე?
- არ ვთვლი, რომ ეს საკითხი საქართველოსთვის ნომერ პირველი რანგის ამოცანაა. ამ თემაზე პრეზიდენტმა განცხადება თავად გააკეთა, თუმცა, საკითხზე მისი სხვა განცხადებებიც გვახსოვს, როდესაც თავად იყო ინიციატორი, რომ რეზიდენციაში არ შესულიყო. იმედია, მხარეები თავად ჩამოყალიბდებიან და საკითხს გაარკვევენ.
თქვენ ამბობთ, რომ ეს საკითხი საქართველოსთვის ნომერ პირველ პრობლემა არ არის, მაგრამ ეს თემა წინ მთავრობამ რატომ წამოსწია?
- მთავრობა შეიძლება, ბევრ რამეზე საუბრობდეს როგორც მთავრობის სხდომაზე, ასევე სხვა ფორმატებში. თუკი რომელიმე მინისტრი რაიმე საკითხზე კომენტარს გააკეთებს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ეს მისთვის ყველაზე აქტუალური თემაა. პრემიერ-მინისტრი პრესკონფერენციას ხშირად მართავს და ის ჟურნალისტების ასობით კითხვას პასუხობს. არ ვთვლი, რომ დღეს, უამრავი გამოწვევების ფონზე, ჩემს ქვეყანას რეზიდენციის საკითხი დიდ პრობლემად უდგას. დიდი იმედი მაქვს, რომ ვითარების გამწვავების გარეშე პრეზიდენტიც და მთავრობაც შეჯერდებიან.
თუმცა, გიორგი მარგველაშვილის გუნდი რეზიდენციის გარშემო არსებულ ვითარებას პრეზიდენტის დისკრედიტაციად აფასებს...
- საქართველოში ადამიანებს დასჩემდათ, რომ ზოგიერთი მსხვერპლის როლს თამაშობს, ზოგი მოძალადის როლს ირგებს და ზოგიერთი ჩემთვის საერთოდ გაუგებარ როლში შედის და იქედან საუბარს იწყებს. თუკი რეზიდენციაზე საუბარი რაიმე დისკრედიტაციას ემსახურება, მაშინ ამ დისკრედიტაციის სათავეში გიორგი მარგველაშვილი დგას, რადგან მას განცხადებები თავად აქვს გაკეთებული. მან თქვა, რომ ავლაბრის „გარყვნილ შენობაში“ არ შევიდოდა. არ მგონია, რომ ახლა მსხვერპლობანას თამაშის დროა და იმის თქმის დროა, რომ თურმე, ინსტიტუტებს უტევენ. ამ თემაზე საუბარი მარგველაშვილისგან დაიწყო და მაშინ გამოდის, რომ ინსტიტუტებს ის უტევს. არაფერს აღარ ვამბობ იმაზე, რომ თავის დროზე, ის იყო ერთ-ერთი პირველი, რომელიც რეზიდენციაში შესვლაზე უარს ამბობდა და რეზიდენციის მიმართ გაცილებით უფრო მძიმე სიტყვებს იყენებდა. არ მგონია, რომ ვინმეს ისრების გადატანა და მსხვერპლობანას თამაში ღირსებას მატებდეს.
რატომ ხდება ისე, რომ როდესაც ყოფილი პრემიერი ბიძინა ივანიშვილი რაიმე საკითხზე შენიშვნას გამოთქვამს, მასზე მთავრობა რეაგირებას უსწრაფესად ახდენს? ამის ნათელი მაგალითია - ავლაბრის რეზიდენცია. გასულ კვირას, ივანიშვილმა დაგმო, რომ პრეზიდენტს ათი ათასი კვადრატული მეტრის ფართი არ უნდა ჰქონდეს, მეორე კვირას კი, საკითხი მთავრობამ გააქტიურა...
- ავლაბრის რეზიდენციასთან დაკავშირებით, დიდი ხანია ბიძინა ივანიშვილის პოზიცია ცნობილია და ის სხვებისგან განსხვავებით, პოზიციებს არ იცვლის. ეს ერთ-ერთი მიზეზია, რის გამოც ამ ადამიანს ასეთ პატივს ვცემ.
ამჟამად, ბიძინა ივანიშვილი რიგითი მოქალაქეა და მას სხვა რა სტატუსი აქვს, რისი საშუალებითაც ის თავს უფლებას აძლევს, რომ პრეზიდენტს მოუწოდოს ავლაბრის რეზიდენცია დატოვოს?
- მას ზუსტად ის სტატუსი აქვს, რაც ნებისმიერ სხვა არასამთავრობო ორგანიზაციის ხელმძღვანელს, რომელიც გამოდის და დედამიწას კარნახობს - როგორ უნდა მოიქცეს. არასამთავროები გამოვიდნენ და ჭკუას გვარიგებენ, რომ თურმე, ცუდად ვიქცევით და პროკურატურის რეფორმას ცუდად ვატარებთ. იმის ნაცვლად, რომ ისინი მოვიდნენ, ჩვენთან დასხდნენ და საკუთარი ხედვები გაგვაცნონ, ქუჩიდან ხმამაღლა საუბრობენ. ბიძინა ივანიშვილს კიდევ უფრო მეტი ლეგიტიმაცია აქვს, რომ საკუთარი აზრები საჯაროდ გამოხატოს. თუმცა, ეს არ ნიშნავს, რომ მისი აზრები ვინმესთვის სახელმძღვანელო უნდა იყოს და გულის ფიცარზე დაიწეროს. თუ ვინმე თვლის, რომ ეს აზრები გულის ფიცარზე უნდა დაიწეროს, ეს იმ ადამიანის საქმეა.
ბიძინა ივანიშვილი თქვენი გუნდის წევრებისთვის ავტორიტეტულ ფიგურას წარმოადგენს და მისი შენიშვნებსაც ისინი იზიარებენ...
- ივანიშვილი ვერ დაჯდება და პირს ვერ ამოიკერავს მხოლოდ იმიტომ, რომ ვიღაცამ ეს არაფორმალურ მმართველობად არ ჩათვალოს.
„თავისუფალი დემოკრატები“ და „ნაციონალური მოძრაობა“ არაფორმალურ მმართველობაზე სწორედ იმიტომ საუბრობენ, რომ მმართველი გუნდი ივანიშვილის შენიშვნებზე განსაკუთრებით რეაგირებს...
- თუ „თავისუფალი დემოკრატები“ არაფორმალურ მმართველობაზე საუბრობენ, მაშინ მათგან ვითხოვ, მოყვნენ, არაფორმალური მმართველობის დროს თვითონ როგორ იყვნენ მართვაში? თქვან, მათ ივანიშვილი როდის ურეკავდა, რომელ საათზე, რას ავალებდა და ისინი იმ გადაწყვეტილებას, როგორ ასრულებდნენ?! თუკი ისინი ამას მოგვიყვებიან, მათი საუბარი დამაჯერებელი შემდეგ იქნება. მანამდე, ეს ყველაფერი არის ჭორაობა, რომელიც მოდაშია. პროკურატურისა და შინგან საქმეთა სამინისტროს რეფორმა რომ დაწყებულიყო, რესპუბლიკელებმა ხედვა ფურცელზე დავწერეთ და გამოვაქვეყნეთ. ასე რომ, ისტორია სახეზეა. ჩემს უსაყვარლესს მეგობარს, ირაკლი ჩიქოვანს სხდომათა დარბაზიდან ერთხელ უკვე მივმართე, რომ კალენდარით ნუ გაგვეჯიბრებით-მეთქი და ახლაც იგივე შემიძლია გავიმეორე.
თქვენ ირაკლი ალასანია ჭორაობაში ამხილეთ. თუმცა, მან გიპასუხათ, რომ თქვენგან ეს შეფასება გაუკვირდა, რადგან ის 20 წელია გიცნობთ. მან ასევე აღნიშნა, რომ თქვენ პატიმრობაში მყოფი ხუთი უდანაშაულო ადამიანის ყოფნა არ გააპროტესტეთ...
- ამ ადამიანების ციხიდან გამოყვანის შუამდგომლობას ხელი ორჯერ მოვაწერე. ტყუილია, რომ ამ ამბავს არ ვაპროტესტებ. მგონია, რომ ადამიანს ასეთი დანაშაული ჩადენილი რომც ჰქონდეს, ის წინასწარ პატიმრობაში არ უნდა იყოს და ჩემი ეს ხედვა საყოველთაოდ ცნობილია განსხვავებით ალასანიას იმ ხედვისგან, რომელიც ჩვენ არ ვიცოდით. რაც შეეხება გაკვირვებას, მეც გაკვირვებული დავრჩი, როდესაც მისი ინტერვიუ წავიკითხე. მე ეს ყველაფერი მისგან გამიკვირდა.
ანუ, ალასანიამ გაგაკვირვათ?
- მისმა ინტერვიუმ გამაკვირვა.
კოალიციაში „რესპუბლიკური პარტია“ ერთადერთი ძალა იყო, რომელიც მმართველი გუნდიდან „თავისუფალი დემოკრატების“ წასვლას აპროტესტებდა. ამჟამად კი, თქვენს შორის ვითარება მწვავდება. რატომ?
- კოალიციაში მათი დარჩენა ყველასთვის სასარგებლო იქნებოდა. ეს საუბრები საერთოდ არ მაღიზიანებს, რადგან ესეც მოდის ნაწილია. რა შუაშია დაპირისპირება? - კონკრეტულ კითხვას, კონკრეტული პასუხი გავეცი და პრობლემა არავის მიმართ არ მაქვს. ზუსტად ასეთი რეაქცია მქონდა მაშინაც, როდესაც ირაკლი ღარიბაშვილმა ირაკლი ალასანია ისე მოიხსენია, როგორც მოიხსენია. რაც მოვისმინეთ, იმდენად აღმაშფოთებელი იყო, რომ სოციალურ ქსელში პოსტი ხუთ წუთში დავწერე. არ შეიძლება, გუშინ ძმაკაცები რომ ვიყავით, ხვალ ერთმანეთის მიმართ ასე ვმეტყველებდეთ. მე ასეთი ადამიანი ვარ და ზუსტად ასეთს მიცნობს ირაკლი ალასანია, ვისთან ერთადაც მერხთან 20 წლის წინ დავჯექი. არ მიყვარს, როდესაც ადამიანები ბრძოლის შემდეგ მუშტებს იქნევენ.
„თავისუფალი დემოკრატები“ ოპოზიციაში არიან და რა გააკეთონ, ხელისუფლება აქონ?
- ოპოზიციაში ყოფნა იმას არ ნიშნავს, რომ იმ ადამიანს სულმდაბალი უწოდო, ვისთან ერთადაც ხელისუფლებაში მოხვედი და იბრძოდი. ოპოზიციაში ყოფნა ამას არ ნიშნავს.
თუმცა, როგორც ირაკლი ალასანია აცხადებს, მას ბიძინა ივანიშვილთან პიროვნული წყენებიც აქვს. მან იგივე საფრანგეთის ეპიზოდიც გაიხსენა...
- ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა შემიძლია, მაგრამ პიროვნულ წყენებთან დაკავშირებით თავს შევიკავებ. პოლიტიკოსი პიროვნულ წყენებზე მაღლა უნდა დადგეს. ერთხელ, პარლამენტის თავმჯდომარემ, დავით უსუფაშვილმა ყველას უთხრა, რომ ცივი წყალი დალიონ, ვისაც პოლიტიკაში პიროვნული წყენა აქვს. ეს არაფრის და არავის ღირსების შემმატებელი არ არის. ცუდია, როცა ხვალ, საუბარს სხვანაირად იწყებ. ოპოზიციაში მთელი ცხოვრება ვიყავი და ვიცი, ოპოზიციონერობა რას ნიშნავს. ოპოზიციაში კრიტიკა და ჩხუბი მოსულა, მაგრამ პიროვნული შეურაცხყოფა დაუშვებელია.
თუმცა, „თავისუფალი დემოკრატები“ ცდილობენ, რომ კორექტულები იყვნენ...
- მძაფრი რეაქცია ზუსტად იმიტომ მქონდა, რომ ისინი „თავისუფალი დემოკრატები“ არიან და არა ნაციონალები.
თუკი ამა თუ იმ საკითხზე, „თავისუფალი დემოკრატები“ კრიტიკულები არ არიან, მათ ნაციონალები ხელისუფლებასთან „შეკრულებს“ უწოდებენ, თუ თქვენ გიპირისპირდებიან, მათ განცხადებებს ჭორაობას ეძახით. რა გზას დაადგნენ?
- ეს რა კავშირშია? ასე, რატომ მელაპარაკებით? მსგავსი პათოსი თქვენგან მიკვრის, თორემ, არიან ჟურნალისტები, რომლებიც საოცარ კითხვას სვამენ. კონკრეტულ კითხვას ვსვამ, ქვეყანაში არაფორმალური მმართველობა მას შემდეგ დაიწყო, რაც „თავისუფალი დემოკრატები“ კოალიციიდან გავიდნენ, თუ მაშინ, როცა პრემიერის პოსტიდან ივანიშვილი გადადგა? თუ ეს იმ დღის მერე დაიწყო, რაც ივანიშვილი პრემიერი აღარ იყო? -მაშინ, დეტალები მოგვიყვნენ.
თუ ამას მოყვებიან, ეს ჭორაობა არ იქნება?
- ეს ჭორაობა არ იქნება, რადგან ეს ფაქტები იქნება. მათ შეუძლიათ, ეს ფაქტები დაადასტურონ, თუკი ეს სიმართლეა. როდესაც მინისტრი ხარ და ამბობ, რომ ხელისუფლებიდან იმიტომ წახვედი, რომ ქვეყნის ევროინტეგრაციას საფრთხე ემუქრება და ეს იმიტომ ხდება, რომ ვიღაც არაფორმალური მმართველია, მაშინ ფაქტები დაგვისახელონ. ეს ფაქტები არ არსებობს და ამიტომ ვამბობ, რომ ესაა ჭორაობა. როდესაც ოპოზიციაში ხარ და ინფორმაციებთან დაშვება არ გაქვს, რაღაც დოზით ჭორაობაში გადადიხარ და ეს გასაგებია, მაგრამ ოპოზიციონირება ისეც შეიძლება, რომ ვინმეს პიროვნული შეურაცხყოფა არ მიაყენო. „თავისუფალი დემოკრატები“ ჩემი მეგობრები არიან და ზუსტად ვიცი, რომ პოლიტიკურად სადაც არ უნდა ვიყოთ, ისინი ბევრი მიზეზის გამო, მთელი ცხოვრება ჩემი მეგობრები იქნებიან. მათ შორის იმის გამო, რომ ისინი მაღლი რანგის პროფესიონალები არიან. ვთვლი, რომ ისინი არასწორი ოპოზიციონერობის რეჟიმში არ უნდა იყვნენ, რადგან ისინი ნაციონალებს ვერ აჯობებენ და საკუთარი ნიშა უნდა იპოვონ, სადაც ყველაზე მაგრები იქნებიან. მათ შესახებ „ნაციონალური მოძრაობა“ რას იტყვის და მათ რას დააბრალებს, ამას რა მნიშვნელობა აქვს და ეს ვის აინტერესებს?
ირაკლი ალასანიას გუნდი შესაძლოა, ე.წ. მესამე ძალა გახდეს?
- მესამე ძალა რატომ უნდა გახდეს და მეორე რატომ არ უნდა იყოს? კიდევ ერთხელ გეუბნებით, თუკი ისინი ნაციონალებთან შეჯიბრს დაიწყებენ - შეურაცხყოფების მიყენების, უზრდელობის და ა.შ. ფლანგზე, მათ ვერ აჯობებენ, რადგან „თავისუფალი დემოკრატების“ კაიაცობის პოტენციალი ვიცი. მათ მსგავსი რამ არ შეუძლიათ და ნაციონალების მსგავსნი ვერ გახდებიან.
თქვენ „თავისუფალ დემოკრატებს“ მოუწოდებთ, რომ არაფორმალური მმართველობის ფაქტები დაასახელონ. ისინი რას გიპასუხებენ, ვერ გეტყვით, მაგრამ მე როგორც ჟურნალისტი გკითხავთ. არაფორმალური მმართველობა ის არ არის, როდესაც სპორტის კომიტეტის წევრები სპორტის მინისტრზე პრეტენზიების სათქმელად ბიძინა ივანიშვილთან მიდიან?
- ეს არაფორმალური მმართველობა არ არის. არაფორმალური მმართველობა მხოლოდ ისაა, როდესაც მთავრობის ნაცვლად გადაწყვეტილებებს ხელისუფლების გარეთ მყოფი პირი იღებს, თავად ხელისუფლება კი, ამ პირის ნების აღმსრულებელია. ბიძინა ივანიშვილს კონკრეტული თემის თაობაზე კითხვით, რეკომენდაციით თუ მისი პოზიციის დაფიქსირების მიზნით, რამდენჯერაც არ უნდა დავურეკო, ეს არაფორმალური მმართველობა არ იქნება.
ამა თუ იმ საკითხზე, მას რატომ ურეკავთ? მისი აზრი თქვენთვის ასეთი ღირებულია?
- მას მე ნაკლებად ვურეკავ, მაგრამ მისთვის დამირეკავს კიდეც. როდესაც იცი, რომ ქვეყანაში ადამიანი არსებობს, რომლის აზრიც, ალბათ, ბევრისთვის ყველაზე მეტად ანგარიშსგასაწევი და საინტერესოა, მას აზრი უნდა ჰკითხო. როდესაც ქუჩაში მიტინგი იყო და ტაბურეტკებით დარბოდნენ, ბიძინა ივანიშვილს აუცილებლად დავურეკავდი და დიახ, დავურეკე კიდეც. პრინციპში, მისი აზრი ვიცოდი და გასარკვევი არაფერი მქონდა. მის პოზიციაში დარწმუნებული ვიყავი. ჩვენი ღირებულებათა სისტემა ერთმანეთს იმდენად ემთხვევა, რომ რაიმეს გარკვევა დიდად არ მჭირდება. წინასწარ ვიცი, მას ასეთი ტიპის მნიშვნელოვან საკითხზე რა დამოკიდებულება ექნება. მას დავურეკე, რადგან მინდოდა, რომ მისი აზრი ჩემს გარდა, სხვებსაც სცოდნოდათ.
თქვენ ანტიდისკრიმინაციულ კანონზე საუბრობთ. for.ge-ს ინფორმაციით, ცვლილებების მიღების წინააღმდეგი უმრავლესობის ბევრი წევრი იყო, თუმცა, ივანიშვილმა მათ ინიციატივის მხარდაჭერა მოსთხოვა და პოლიტიკურ წრეებშიც ითქვა, - რომ არა ყოფილი პრემიერი, პარლამენტი ამ კანონპროექტს ვერ დაამტკიცებდა...
- თქვენი პოზიცია შემიძლია გავიზიარო. ეს ის მექანიზმია, რომელსაც პოლიტიკოსები ნებისმიერ სახელმწიფოში იყენებენ, თუკი მათ ამის ფუფუნება აქვთ. ამერიკის პრეზიდენტობის კანდიდატებს რატომ უხარიათ, თუკი ჰოლივუდის ყველაზე ცნობილი და საყვარელი მსახიობები მათ საარჩევნო კამპანიებში მონაწილეობენ? ჰილარი კლინტონი ბენ აფლეკს რომ შეხვდა, ეს აფლეკის არაფორმალური მმართველობაა? ეს ჩვეულებრივი ამბავია და როცა იცი, რომ შენს გვერდით ასეთი ადამიანი დგას, მისი აზრი რატომ არ უნდა მოისმინო? პრობლემა ის იქნებოდა, რომ გადაწყვეტილებებს ივანიშვილი იღებდეს. ივანიშვილს ინდივიდვალური გადაწყვეტილება საარჩევნო კამპანიის დროსაც კი არ მიუღია, არათუ ახლა.
ამ მოწვევის პარლამენტში ერთ-ერთი დამოუკიდებელი დეპუტატი ხართ, რომელიც ხშირ შემთხვევაში, რასაც ფიქრობს, ხმამაღლა ამბობს, მაგრამ გავიწყდებათ, რომ ბევრი ისეთი დეპუტატი, რომელიც მთავრობის რუპორად იქცა და მათგან განსხვავებულ აზრს არასოდეს აფიქსირებს? ამასთანავე, როდესაც ივანიშვილი რაღაცას ამბობს, ამას უმრავლესობის ზოგიერთი წევრი პირდაპირ დავალებად აღიქვამს და მათზე ყოფილი პრემიერის განცხადებები რაღაც ფორმით გავლენას ახდენს....
- ივანიშვილის განცხადებები გავლენას მოსახლეობაზე ახდენს და მთავრობაზეც რომ ახდენდეს, რა გავაკეთოთ?
უმრავლესობაში ამბობენ, რომ ყოფილი პრემიერი დეპუტატებთან დიდად არ ურთიერთობს, განსხვავებით თქვენგან. მასთან ხშირი ურთიერთობა გაქვთ?
- რა თქმა უნდა, მასთან ურთიერთობა მაქვს, რითაც ვამაყობ და დიდი სურვილი მაქვს, რომ ეს ურთიერთობა ბევრი წელი გაგრძელდეს.
რაც შეეხება მოსალოდნელ სამთავრობო ცვლილებებს, აღმასრულებელ ხელისუფლებაში კარუსელის დატრიალების საჭიროებას ხედავთ?
- ჩვენ ისეთ ვითარებაში ვართ, როდესაც ქვეყნის მმართველობაში ისეთი ძალა მოვიდა, რომელიც ხელისუფლებამ არ შვა. „მოქალაქეთა კავშირმა“ შემდეგი ხელისუფლება შვა. ნაციონალებმა რაც არ უნდა იძახონ, რომ ისინი სხვები არიან, ყველამ იცის, რომ „ნაცმოძრაობა“ „მოქალაქეთა კავშირმა“ შვა, რომელიც ერთი სახელისუფლებო მანქანა იყო, რომელმაც იდეა შეიცვალა, მაგრამ ადამიანები იგივენი იყვნენ. ქვეყნის სამართავად ქუჩიდან მოვედით და ეს პრინციპულად განსხვავებული მოცემულობაა. ამ დროს, მთავრობის წევრების ხშირი ცვლა სასურველი კი არა, აბსოლუტურად აუცილებელია.
ხელისუფლებაში მოვედით ისინი, ვინც, პოლიტიკური პარტიებიდან ვართ, ისინი ვინც ბიზნესიდან მოვიდნენ და ისინი ვინც არასამთავრობო სექტორს წარმოადგენდნენ. ერთია, ძალიან მაგარი ბიზნეს-მენეჯერი და ენჯეოშნიკი იყო, მაგრამ მმართველობის გამოცდილება სხვა რამეა. ქვეყნის მართვის გამოცდილება პრინციპულად სხვა ამბავია. დიახ, მთავრობა რაც შეიძლება რეგულარულად უნდა იცვლებოდეს. თუმცა, ისე არ უნდა იყოს, რომ მთავრობა პრემიერთან ერთად წავიდეს, ფორმაცია შეიცვალოს და ა.შ. მთავრობის განახლების პროცესი ძალიან კარგია. ჯერჯერობით, რესურსი გვაქვს და თუკი მთავრობას ნდობის გამოცხადება დასჭირდება, ამაში პრობლემას ვერ ვხედავ.
ბიზნესიდან ქვეყნის მართვის სათავეში ირაკლი ღარიბაშვილიც მოვიდა. ისეთ გამოცდილ პარტიას, როგორიც რესპუბლიკელები ხართ, პრემიერ-მინისტრის მმართველობის სტილი მოგწონთ? მისი საქმიანობით კმაყოფილი ხართ?
- კმაყოფილი არ ვარ, ისევე როგორც საკუთარი თავით პარლამენტში.
რატომ არ ხართ კმაყოფილი?
- ოთხი წლის წინ, ჩემთვის რომ გეკითხათ, როგორი დეპუტატი იქნებიო, სულ სხვა რამეს მოვყვებოდი, ვიდრე ახლა ვყვები. ვთვლი, რომ პარლამენტში უფრო პროდუქტიული უნდა ვიყო, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ისეთი საქმე დამევალა, რომ სხდომების ნახევარზე მეტზე ვერ დავდივარ და ქვეყნის გარეთ წასვლა მიწევს. რაც შეეხება ღარიბაშვილს, მისი მთავარი მინუსი ასაკია და შესაბამისად, ასაკთან ასოცირებული პრობლემები. კერძოდ, გამოცდილება, სისწრაფე, სიხისტე. დარწმუნებული ვარ, რომ ის განცხადება, რომელიც მან ალასანიასთან დაკავშირებით გააკეთა, ამის შედეგი იყო და არა იმის, რომ მას მაინცდამაინც ამის თქმა უნდოდა. როგორც ჩანს, ემოცია მოუვიდა და პირდაპირ მიკროფონში თქვა. ვფიქრობ, რომ იმ ტიპის ქვეყანას როგორიც საქართველოა, უმჯობესია, უფრო მეტი პოლიტიკური გამოცდილების პრემიერი ჰყავდეს იქედან გამომდინარე, რომ ეს ურთიერთობები მყიფეა და ამას სხვანაირი შედუღაბება სჭირდება. უფრო მეტის მოთმენა და ატანაა საჭირო. ვფიქრობ, რომ ამ ნაწილში ირაკლი ალასანიას პრობლემაც იგივეა. ასეთ ქვეყანაში საჭიროა უფრო მეტი მოთმენა და მეტი შემრიგლებლობა, რადგან რისკები მაღალია და ემოციას უფლება არ უნდა მისცე, რომ წინ გაგისწროს.
პოლიტიკურ წრეებში საუბრობდნენ, რომ შესაძლოა, ღარიბაშვილი ჯანდაცვის მინისტრმა, დავით სერგეენკომ შეცვალოს. მსგავსი სცენარი განხორციელებადია?
- სერგეენკომ ის გააკეთა, რაც საქართველოში სიზმრადაც კი არავის ჰქონდა ნანახი. მან ეს ყველაფერი რეალობად აქცია.
მას გაპრემიერების შანსი აქვს?
- არ ვიცი. პრემიერის გამოცვლის საკითხი არ დგას. შესაბამისად, ამ თემაზე საუბარი უხერხულია.
ევროინტენგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარედ დაინიშნეთ და საქმეს საკმაოდ აქტიურად შეუდექით. წინ რიგის სამიტია და რა მოლოდინი გაქვთ?
- პრაქტიკულად, საქართველოში გადაბმულად ორი ღამეც არ ვყოფილვარ, საზღვარგარეთ სულ შეხვედრები მაქვს. ასე იყო ვიქტორ დოლიძეც. ყველაზე დიდი გულშემატკივრები - აღმოსავლეთ ევროპელები გვეუბნებიან, რომ დღეს, ვილნიუსის სამიტი რომ ტარდებოდეს, არ ვიცით, ასოცირების ხელშეკრულება საერთოდ იქნებოდა თუ არაო. ევროკავშირზე ზეწოლა ძალიან დიდია და ახალს არაფერს ვამბობ. რუსეთის მოქმედებები ყოველგვარ ზღვარს სცდება და ვფიქრობ, რომ ყველაზე ადეკვატური პასუხი აღმოსალეთ პარტნიორი ქვეყნებისთვის ევროკავშირის კარის მაქსიმალურად გახსნა უნდა იყოს, მაგრამ ამას ჩვენ ასე თბილისიდან ვუყურებთ. ამ ყველაფერის თაობაზე რას ფიქრობენ - რომში, პარიზსა და ბერლინში, ამას სულ რამდენიმე დღეში ვნახავთ. რიგის სამიტი მაისის ბოლოს არის, თუმცა, ორ კვირაში პირველადი დრაფტი უნდა ვნახოთ და იქ გამოჩნდება, რეალურად რისი მოლოდინი უნდა გვქონდეს. დარწმუნებული ვარ, რომ ჩვენი პროგრესი ადეკვატურად იქნება შეფასებული. უვიზო მიმოსვლა 26 მაისიდან გაიხსნება თუ 26 სექტემბრიდან, ეს არ ვიცი, მაგრამ დიდი იმედი მაქვს, რომ ეს რიგაში მოხდება.
თუკი ისე მოხდა, რომ რიგის სამიტზე, საქართველომ ვიზა-ლიბერალიზაცია ვერ მიიღო, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ქართულმა მხარემ რაღაც ვერ შეასრულა? ანუ, პრობლემებს ისევ რუსეთი ქმნის?
- კომუნიკეში ცალსახად უნდა გამოჩნდეს, რომ ჩვენ არაფერ შუაში არ ვართ. კომუნიკეში არავინ ჩაგვიწერს, რომ „რუსეთი ასე მოითხოვსო“, მაგრამ ამავდროულად, დიპლომატიაში ენა ძალიან გასაგებია. იმედი მაქვს, რომ ეს ენა ამჯერადაც გასაგები იქნება. იმედს ის დოკუმენტები მაძლევს, რომელიც უკვე გამოქვეყნებულია. დოკუმენტებში შენიშვნები არ არის და თუკი ეს განმსაზღვრელი იქნება, მაშინ საქართველომ უვიზო მიმოსვლა უნდა მიიღოს. თუკი ეს არ მოხდა, ეს სხვა მიზეზებით იქნება გამოწვეული და სამართლიანობა მოითხოვს, რომ მიზეზი კომუნიკეში ცალსახად ჩანდეს. პესიმისტურად განწყობილი არ ვარ და ვფიქრობ, რომ 2015 წელი ის წელია, როდესაც საქართველო ვიზა-ლიბერალიზაციას მიიღებს, მაგრამ ეს მაისში იქნება თუ შემოდგომაზე, ამას მოვლენების შემდგომი განვითარება გვაჩვენებს.
