„როდესაც ხელისუფლებასთან ვიღაც შეთამამებულია, როგორც ჩვენი ოპოზიცია იქცევა, ეს ტოვებს შთაბეჭდილებას, რომ ხელისუფლება სუსტია. ამ აქციების მიზანიც ამ შთაბეჭდილების გაჩენაა დასავლეთის თვალში“, - აცხადებს ანალიტიკოსი რამაზ საყვარელიძე for.ge-სთან საუბრისას.

ბოლო პერიოდში მიტინგების რეჟიმში გვიწევს ცხოვრება. ჯერ იყო „გამჭვირვალობის კანონის“ მოწინააღმდეგე არასამთავრობოებისა და ოპოზიციის მიტინგები, შემდეგ „ქართული ოცნების“ მიერ მოწყობილი საყოველთაო-სახალხო შეკრება, ახლა ისევ არასამთავრობოების მიტინგი და მელიას მოწოდება, რომ უწყვეტი პროტესტი უნდა გაგრძელდეს. სადამდე უნდა გასტანოს მიტინგებმა და რამდენად ნორმალურია აქციებისა და კონტრაქციების რეჟიმში სახელმწიფოს განვითარება?

- აქციების რეჟიმში ცხოვრება გამართლებული არანაირად არ არის. გამართლებული რომ იყოს და სახელმწიფოს განვითარებას რომ რგებდეს აქციები, მსოფლიოს განვითარებულ ქვეყნებში სულ აქციები იქნებოდა. ცხადია, უცხოეთშიც ეწყობა აქციები, ოღონდ კონკრეტული და ლოკალური აქციებია ეს. დასავლეთის ქვეყნებში ადამიანები გამოდიან, გამოხატავენ პროტესტს და მერე ამთავრებენ. ასე უსაშველო და უთავბოლო აქციებიც გვინახავს, მაგრამ შედეგის მომტანი არ არის. გვახსოვს საფრანგეთში ყვითელჟილეტიანების ხანგრძლივი პროტესტი, რომელიც მათივე დარბევით დასრულდა. ცხადია, ძალიან დიდი ხნით სახელმწიფო ვერ აიტანს, რომ იყოს გათიშული. ცენტრალური პროსპექტია რუსთაველის პროსპექტი, სადაც აქციების დროს ტრანსპორტის მოძრაობა შეწყვეტილია. ამავე დროს, არსებობს წმინდა პოლიტიკური მხარე. როდესაც ხელისუფლებასთან ვიღაცა ასე შეთამამებულია, როგორც ჩვენი ოპოზიცია იქცევა, ეს შთაბეჭდილებას ტოვებს, რომ ხელისუფლება სუსტია. ამ აქციების მიზანიც ამ შთაბეჭდილების გაჩენაა.

რამდენად მართალნი არიან ის ადამიანები, რომლებიც ფიქრობენ, თითქოს „ქართულმა ოცნებამ“ თბილისი დაკარგა და ე.წ. რუსულ სამთავრობო მარშზე მხოლოდ „ნორჩი ლენინელებიღა“ შემორჩა, ამასთან, რაიონებიდან ჩამოსული ხალხიც ბოლომდე არ გაჩერდა აქციაზე და გაიქცა? როგორ ფიქრობთ, 29 აპრილის აქციაზე იგრძნობოდა შიში, რომ ბიძინა ივანიშვილს ეშინია რევოლუციების?

- არ ვიცი, საიდან ამტკიცებენ, თითქოს რაიონებიდან ჩამოსული ხალხი გაიქცა. არ გავსულვარ აქციაზე, ახალგაზრდობაში მოვილიე ეგ საქმე, მაგრამ რასაც მე ვუყურე ტელევიზორიდან, რუსთაველის გამზირიდან ხალხის გაქცევა და გამეჩხერება „ქართული ოცნების“ შეკრებას ვერ შევატყვე. სამაგიეროდ, ჩვენ გვახსოვს გაქცევები „ნაცმოძრაობის“ დროს, გამოიყვანდნენ ხალხს, რომლებიც მერე აღარ რჩებოდნენ საპროტესტო აქციაზე. რაც შეეხება იმ საკითხს, „ქართულმა ოცნებამ“ თბილისი დაკარგა თუ არა, რადგან ხალხი რეგიონებიდან ჩამოიყვანა, ასე არ არის. თბილისი რომ დაკარგული იყოს, მაშინ გამოდის, ოპოზიციას დიდი ხნის წაგებული ჰქონია თბილისი, რადგან მუდმივად გარედან მოჰყავდათ ხალხი. შეგახსენებთ „ვარდების რევოლუციას“, როდესაც რაიონებიდან მომავალი მანქანების კოლონები შემოვიდნენ თბილისში. ასე რომ ვიფიქროთ, ვარდების რევოლუციის დროს სააკაშვილმაც დაკარგა თბილისი და მაშინვე გახდა ქვეყნის პრეზიდენტი დაკარგული თბილისის ფონზე?

სააკაშვილი დღეს ირწმუნება, რომ სახალხო-საყოველთაო შეკრებით ივანიშვილმა ომი გამოუცხადა დასავლეთს ოფიციალურად. როგორ ფიქრობთ , რაც ჩაფიქრებული ჰქონდა „ქართულ ოცნებას“, რომ დასავლეთისთვის მიეწვდინა საკუთარი მესიჯები ამ აქციით, შეძლო კი ამის განხორციელება? დასავლეთი სწორად გაიგებდა მესიჯებს, რომ ქართველ ხალხს სურს სუვერენიტეტი და არ მოსწონს, როცა დასავლეთი სიტყვიერად დეპოლარიზაციას სთავაზობს, მაგრამ თავად პოლარიზაციას აღვივებს საქართველოში?

- თქვენ გაინტერესებთ, მესიჯები სწორად წავიდოდა თუ არა დასავლეთში, გააჩნია, ვინ იგულისხმება ამ დასავლეთში. დასავლეთი ერთი ადამიანი არ არის. დასავლეთი არის ის ჯგუფი პოლიტიკოსების, რომლებმაც რეზოლუცია მიიღეს ევროპარლამენტში. დასავლეთი არის ის 14 სენატორიც, რომლებმაც იმ რეზოლუციის ანალოგიური წერილი გამოგვიგზავნეს. რეზოლუციისა და 14 სენატორის წერილის ერთმანეთზე დამთხვევა მიუთითებს, რომ ორივე დოკუმენტს ერთი ავტორი ჰყავს, სავარაუდოდ, ეს ავტორი თბილისშია და ლობისტების საშუალებით უგზავნის თავის სათქმელს ერთ მხარესაც და მეორე მხარესაც. სამწუხაროდ, ლობიზმს აყოლილი დასავლეთიც დასავლეთია. ამავე დროს, ჩვენ ვნახეთ მცირერიცხოვანი ევროპოლიტიკოსების გამოსვლები, რომლებმაც რეზოლუციის თაობაზე თქვეს, რომ ეს უკვე საქართველოს შიდა საქმეებში ჩარევაა, მისი სუვერენიტეტის შეზღუდვაა და საქართველოს ნებაა, რა კანონს მიიღებს და რას არა. ასე რომ, არასწორია აპელირება იმაზე, არიქა, დასავლეთი გვაწყენინებსო, თვითონ დასავლეთიც არ არის ერთგვარი და დასავლეთშიც მოიძებნება ისეთი პოზიცია, რომელიც სხვა ერებს ლიბერალიზმის სახელით დაჩაგრავს. ასევე, დასავლეთში მოიძებნებიან ისეთი ადამიანები, რომლებისთვისაც სხვა ერების ჩაგვრა მიუღებელი იქნება. ყველაზე მკაფიო მაგალითი, რომ უსამართლობა მიუღებელია ევროკავშირის მხრიდან, მოგვცა ინგლისმა, როდესაც გავიდა ევროკავშირიდან მხოლოდ და მხოლოდ იმ მოტივით, რომ მის სუვერენიტეტს არ სცემდნენ პატივს.

ბიძინა ივანიშვილმა სახალხო შეკრებაზე გააჟღერა, რომ არჩევნების შემდეგ „ნაცმოძრაობა“ მკაცრად აგებს პასუხს ყველა იმ დანაშაულზე, რაც მან ორი ათწლეულის მანძილზე ჩაიდინა, ახლა მაინც რეალურად უნდა აღვიქვათ თუ არა ეს სიტყვები?

- ივანიშვილმა თქვა, რომ დასავლეთში რიგი ძალები დაინტერესებულნი იყვნენ „ნაცმოძრაობის“ ხელახლა მოყვანით ხელისუფლებაში, ახლა ივანიშვილმა რომ დაიწყოს „ნაცმოძრაობის“ წინააღმდეგ სამართლიანობის აღდგენა, ის დასავლური ძალები ხომ მის წინააღმდეგ გაილაშქრებენ?! ამიტომ არჩევნებამდე „ქართული ოცნების“ ჭიდაობა დასავლეთთან შეიძლება წამგებიანი იყოს სწორედ იმიტომ, რომ საქართველოში ბევრი ადამიანი თვლის, რომ ქართველებმა უნდა შეასრულონ დასავლეთის სურვილი, ცალ ფეხზე დგომაც რომ მოგვიწიოს. იმისთვის, რომ დასავლეთის შემოტევა არ განხორციელდეს, უნდა გადაგორდეს არჩევნები და მერე შეიძლება ფიქრი იმაზე, გვაპატიებს თუ არა დასავლეთი ნაციონალებზე’ შეტევას. ამ დროისათვის უკვე ბევრი რამ გაირკვევა მსოფლიოში, ყველგან არჩევნებია, მათ შორის, ამერიკაში, და რა ორიენტაციის იქნება მსოფლიო-ლიბერალების, ულტრა ლიბერალების, ესეც გვიკარნახებს, რა ნაბიჯები უნდა გადავდგათ.

ევროკავშირის არჩევნებიც მალე იქნება და შესაძლოა სხვაგვარი ტიპის ევროდეპუტატები აირჩიონ. თუმცა ერთიცაა, ევროპელი დეპუტატები უკვე ისე შეჩვეულნი არიან კორუფციულ სქემებს, გამორიცხული არ არის, ფულზე გაყიდული ევროდეპუტატების ახალი კასტა მივიღოთ.

- დიახ, გამორიცხული არაფერი არ არის ევროპელ დეპუტატებთან მიმართებით, მაგრამ ცდა ბედის მონახევრეაო, უნდა დაველოდოთ პროცესს და შევხედოთ, თუ გაგვიღიმებს ბედი, მაშინ ევროდეპუტატების შემადგენლობა განახლებული უნდა იყოს, როგორც პერსონალურად, ისე პოლიტიკურად, ანუ წამყვანი მდგომარეობა უკვე სხვა პოლიტიკურ ძალებს უნდა ჰქონდეთ, ვიდრე ახლანდელ ევროდუპუტატებს აქვთ.