ე.წ. ბოკერია-უგულავას ფრთა პარტიის ჩამოყალიბებას და საპარლამენტო ბერკეტების გამოყენებას აპირებს, პოლიტიკური მომავალის დაგეგმვის ფონზე კი, წარსულზეც საუბრობს და ყოფილი თანაგუნდელების ბრალდებებს პასუხობს. „ნაციონალური მოძრაობიდან“ წამოსული პირები ყველაზე მეტად იმ კითხვის შინაარსით ღიზიანდებიან, რომელიც ყოფილ პრემიერ ბიძინა ივანიშვილთან შესაძლო პოლიტიკურ „გარიგებას“ ეხება. ყოფილი ნაციონალები აღნიშნულ კითხვას კითხვითვე პასუხობენ და ინტერესდებიან, იმის გამო, რომ სააკაშვილი პუტინის წინააღმდეგ მებრძოლი პოროშენკოს ოპოზიციაშია, მას ბრალი პუტინთან ურთიერთობაში უნდა დასდონ?!

ყოფილ სახელისუფლებო პარტიაში განვითრებული პროცესების თაობაზე, for.ge ოპოზიციონერ დეპუტატს, აკაკი ბობოხიძეს ესაუბრა:

„ნაციონალური მოძრაობა“ დატოვეთ, ფრაქციის თავმჯდომარის პოსტიდან კი, ნიკა მელია გადააყენეთ. ყოფილ თანაგუნდელებთან საპარლამენტო პარტნიორობას აპირებთ?

- ჩვენ უთანხმოება პარტიის შიგნით მიმდინარე პროცესებზე გვქონდა და იმედი მაქვს, ის უთანხმოება სახელმწიფო პოლიტიკაში არ გადაიზრდება, რომელმაც ჩვენი პარტიული თანაარსებობა შეუძლებელი გახადა. სრული რესურსი გვაქვს იმის, რომ ხელისუფლებასთან და სახელმწიფო პოლიტიკის გატარებასთან დაკავშირებით ერთიანები ვიყოთ.

პარტიისგან დისტანცირებას რატომ ჩქარობთ?

- არ ვჩქარობთ. პარტიული ფუნქციონირება უნდა გავაგრძელოთ და ნიკა მელია იმ ფრაქციის თავმჯდომარე ვერ იქნებოდა, რომელიც თვლის, რომ მისი თანაპარტიელები არ ვართ. ეს საკითხი გადაწყვიტა მელიამ და არა - ჩვენ.

„ნაციონალური მოძრაობის“ რიგებიდან მოპოვებული საპარლამენტო მანდატების დატოვებას გეგმავთ, რასაც ყოფილი თანაგუნდელები გთხოვენ?

- პარლამენტში საერთო პარტიით შევედით და არა მათი პარტიით. ძალიან მაინტერესებს, ეს პარტია უფრო მათი რატომ არის, რომლებიც პარტიაში 2012 წლის შემდეგ გაწევრიანდნენ ან იმ ადამიანების, რომლებიც 8 ოქტომბრის არჩევნებზე საერთოდ არ გამოჩენილან და არ არის ჩემი, რომელიც პარტიის პირველი დამფუძნებელი არ ვარ, მაგრამ ერთი-ერთი ის ადამიანი ვარ, რომელიც „ნაციონალურ მოძრაობას“ თავიდანვე მოჰყვება?! ვინ დათვალა, ვის ვინ და რა მოტივით მისცა ხმა? - ძალიან კარგად იციან, რომ მანდატი იმპერატიულია და უკან არ გაიწვევა, მაგრამ ვინაიდან მორალის კითხვას იწყებენ, მორალისტებს მინდა გავახსენო, რომ თავის დროზე, როცა „ნაციონალური მოძრაობის“ დამფუძნებლებმა „მოქალაქეთა კავშირი“ დატოვეს, მაშინ, მსგავსი ნაბიჯის გადადგმა თავში არავის არ მოსვლია. სჯობს, მორალისტობას თავი დავანებოთ, რადგან მორალსა და ჩაკეტილ მმართველობაზე იმ ადამიანების მხრიდან ლაპარაკს ვერ მივიღებ, ვინც პარტიაში მხარს ერთმმართველობას უჭერს.

რომ არა მიხეილ სააკაშვილი, თქვენ - „ნაციონალური მოძრაობა“ 27 მანდატს მოიპოვებდა? ან ბოკერია-უგულავს ფრთას პარლამენტში 21 წევრი ეყოლებოდა?

- ბუნებრივია, სააკაშვილი რომ არა, ხმების ნაწილს ვერ მივიღებდით, თუმცა ხმების გარკვეული ნაწილისთვის სააკაშვილის ფაქტორი იყო არა დადებითი, არამედ უარყოფითი. სჩანს, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ რაღაც ფანატიკური ნაწილი სწორედ მიშას ირგვლივ იკრიბება, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ამ წუთში მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ, სად, რა მოტივით იკრიბება, რადგან არ ვაპირებ, იმ პარტიაში საქმიანობა გავაგრძელო, რომელიც იმ შეცდომებს არ გაითვალისწინებს, რომელიც წარსულში გვქონდა. ადრე პრობლემა გვქონდა, რომ გადაწყვეტილებებს ძალიან ვიწრო ჯგუფი იღებდა და არ ვაპირებ უარესობისკენ წავიდე, როცა გადაწყვეტილებას ერთი ადამიანი მიიღებს.

სააკაშვილის ფანატიკოსთა რიგებში თქვენც იყავით. ჩვენი ერთ-ერთი ინტერვიუ მახსოვს, სადაც ბიზნესმენებისთვის ფული წართმევას და შემდეგ, ამ თანხის ქვეყანაში ჩადებას ამართლებდით. წარსულის გააზრება, ახლა დაიწყეთ?

- გთხოვთ, უტრირებას ნუ გააკეთებთ. დიახ, ჩვენ ასე ვაკეთებდით, ოღონდ, ბიზნესს ფულის კეთების საშუალებას ვაძლევდით და შემდეგ ვთხოვდით, რომ ეს ბიზნესი ქართულ ეკონომიკაში ჩაედოთ. 2012 წელს, საქართველოს მოსახლეობამ ეს არასწორად შეაფასა, მაგრამ სამწუხაროდ, მეორე უკიდურესობა მივიღეთ, როცა ქართული ბიზნესი ქართველების ხარჯზე ფულს აკეთებს, მაგრამ ქართულ ეკონომიკას არაფერს არ უბრუნებს. ამასთანავე, მსხვილი ბიზნესისთვის საქართველო არ არის მუდმივი სამშობლო და თუ ამ ქვეყანაში პრობლემები შეიქმნება, ისინი საკუთარ მომავალს სხვაგან განიხილავენ.

საზოგადოების ნაწილს სააკაშვილისგან დისტანცირება განსაკუთრებით თქვენგან და ირმა ნადირაშვილისგან გაუკვირდა, რადგან თქვენ ყოფილ პრეზიდენტთან დაახლოებული და ასოცირებული პირები იყავით. რა შეიცვალა, რის გამოც, მასზე უარი თქვით?

- როცა არსებულ პრობლემებზე ვსაუბრობთ, პასუხად გვიბრუნებენ, ცხრა წელი რას აკეთებდითო. თუ ჩვენი ყოფილი თანაგუნდელებლი იგივე შეფასებას გაიმეორებენ, გააგრძელებენ, ეს წმინდა „ქოცური“ აზროვნებაა. თუ რაღაც კარგად აწყობილი ცხრა წლის წინ არ იყო, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ უკეთესობისკენ არ გადავაწყოთ. ყველაზე დიდი შეცდომა ჩაკეტილი მმართველობა იყო, როცა გადაწყვეტილებას ადამიანების ძალიან ვიწრო წრე იღებდა. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი ხელისუფლების დროს, გადაწყვეტილებას „ნაციონალური მოძრაობიდან“ რამდენიმე კაცი იღებდა და არა ერთი კაცი, ამან შეცდომების დაშვებისგან ვერ დაგვიცვა.

თუმცა, ბოკერია-უგულავას გუნდში ისევ ის ადამიანები არიან, რომლებიც სააკაშვილთან ერთად გადაწყვეტილებას იღებდნენ...

- „ქართული ოცნების“ და „ქოცის“ აზროვნებით მელაპარაკებით. ის, რომ რაღაცას არასწორად რვა წლის წინ ვმართავდით, ეს იმას ნიშნავს, რომ მხარს ისევ არასწორ მართვას უჭერდე? - ზოგიერთ ადამიანს შინაგანი ძალა ეყო, რომ იგივე აღარ უნდა განმეორდეს. თავად სააკაშვილიც იძახის, რომ თავზე ნაცრის დაყრა გვეყოო, რაც იმას ნიშნავს, რომ წარსულის შეცდომების აღიარებას არ აპირებენ და მე ვაპირებ, რომ ის შეცდომები აღარ დავუშვა, რაც იყო - კერძოდ, როცა ძალოვანი უწყებები ზედმეტად არა მხოლოდ მოქალაქეების ცხოვრებაში ერეოდნენ, არამედ პარტიულ ცხოვრებაშიც და პარტიული და სახელმწიფო მოხელეები ერთმანეთში აღრეული იყო. მათ შორის ზღვარი არ გადიოდა.

თქვენ ამბობთ, რომ ძალოვანი უწყებები ზედმეტად არა მხოლოდ მოქალაქეების ცხოვრებაში ერეოდნენ, არამედ პარტიულ ცხოვრებაშიც და ამაზე პასუხისმგებლობა ყოფილ შს მინისტრს, ვანო მერაბიშვილს არ ეკისრება, რომელსაც ბოკერია-უგულავას გუნდში მოიაზრებთ?

- პასუხისმგებლობა მეც მეკისრებოდა და ამიტომ, ცხოვრება ისევ შეცდომებით გავაგრძელო? „ქართული ოცნების“ მომხრისგან დღევანდელი ნაციონალი რითი განსხვავდება, რომელიც მეუბნება, ცხრა წელი თუ ისე აკეთებდი, ახლა სხვანაირად რატომ ფიქრობო?! „ქოცებს“ რაღაცას რომ მიუთითებ, ცხრა წელს გახსენებენ და ის, რომ ცხრა წელი შეცდომას უშვებდი, ეს იმის საშუალებას გაძლევს, რომ ისევ შეცდომა დაუშვა? - შეიცვალა ის, რომ შეცდომებმა რაღაც უნდა გვასწავლონ.

ანუ, შეცდომები გაიაზრეთ და ახლა სააკაშვილის პოლიტიკური მარწუხებისგან თავის დაღწევას ცდილობთ?

- ეს სააკაშვილის პოლიტიკური მარწუხებისგან გათავისუფლების მცდელობა არ არის. 2012 წლის შემდეგ, პარტიაში გადაწყვეტილებას პოლიტსაბჭო ღებულობდა, მანამდე კი, ფორმალურად ვარსებობდით და გადაწყვეტილებას ქვეყნის ლიდერები ღებულობდნენ. 2012 წლიდან ვითარება შეიცვალა და პოლიტსაბჭოში ის ადამიანებიც აღმოჩნდნენ, ვინც გადაწყვეტილებას მანამდეც იღებდნენ და ვინც მანამდე ვერ ვიღებდით. მართალი არ არის, როცა ამბობდნენ, რომ გადაწყვიტილებას ვიწრო ჯგუფი იღებდა. თუ ვიწრო წრე ღებულობდა, მაშინ თაქთაქიშვილმა და წიკლაურმა გადაწყვეტილება როგორ მიიღეს, როცა საორგანიზაცო კომისია შექმნეს? არანაირი პიროვნული უთანხმოება არ მაქვს არც სააკაშვილთან და არც ცისკარიშვილთან. პარტია ერთი კაცის ნებაზე დამოკიდებული არ უნდა იყოს. მეორე პრობლემაა არჩევნების მიმართ დამოკიდებულება, რომელიც დღის წესრიგიდან მოხსნილია და ამას ვერ მივესალმები.

ანუ, თქვენ იმ პოლიტიკური შეკვეთების შესრულებაზე თქვით უარი, რომელიც სააკაშვილის მხრიდან ისმოდა და რომელიც, ბარიკადებზე გასვლას და აქციების მოწყობას გულისხმობდა?

- მიტინგების მოწყობა ლეგიტიმური გზაა. მათ შორის ბარიკადებიც შეიძლება ლეგიტიმური იყოს. საარჩევნო პროცესებთან ერთად არსენალში ყველა იმ გზას მოვიაზრებთ, რომლიც აუცილებლი იქნება. თურმე, შეცდომები არ გვქონია და „გვეყო, თავზე ნაცრის დაყრა“. შეცდომები ქვეყნის მართვაშიც გვქონდა და პარტიის მართვაშიც, რის გამოც ჯოხი პირველ რიგში თანაპარტიელებზე ტყდებოდა. კუდ-ი პარტიის სამსახურში არ უნდა ერეოდეს და სპეცსამსახურები პარტიის საკითხებს არ უნდა მართავდნენ. ამასთანავე, რაიონში ადამიანებს საკუთარი პარტიის კუდ-ისგან დაცვა არ უნდა სჭირდებოდეთ.

რაც შეეხება უგულავას, თქვენი ყოფილი თანაგუნდელები ხელისუფლებასთან შესაძლო პოლიტიკურ გარიგებაზე მიუთითებენ. მმართველმა გუნდმა ჭკვიანად იმოქმედა და უგულავა პატიმრობიდან შესაბამის მომენტში გაათავისუფლა და ამით პოლიტიკური ეჭვები გააჩინა, თუ რეალურად, სხვა პროცესებს აქვს ადგილი?

- მიხეილ სააკაშვილმა ჩემზე უფრო მეტად იცოდა, რომ პოლიტპატიმრებთან დაკავშირებით, ბიძინა ივანიშვილის ხელისუფლებაზე ძალიან დიდი ზეწოლა მიდიოდა და ეს პროცესი მომავალშიც გაგრძელდება. ის, რომ ხელისუფლებისთვის გიგი უგულავა ყველაზე სუსტი წერტილი იყო, სააკაშვილმა ესეც კარგად იცოდა. სხვა პოლიტპატიმრებიც გვყავს, რომლებიც მთავარი პოლიტიკური პირები არ იყვნენ. გიგი უგულავასგან განსხვავებით, ორი ადამიანი ძალოვანი უწყებების წარმომადგენლები არიან და სააკაშვილმა იცოდა, რომ პირველ რიგში, დღის წესრიგში გიგი უგულავას საკითხი იდგა. ის ელოდა, რომ შესაძლოა, დღის წესრიგში უგულავას გათავისუფლების საკითხი დამდგარიყო და იმის შიშით, რომ პარტიის შიგნით უგულავა მის წონად ფიგურად არ ჩამოყალიბებულიყო, მან თავიდანვე მისი დისკრედიტაცია დაიწყო და ეს ჩემთვის სააკაშვილის დღევანდელ სახეზესა და მომავალ გეგმებთან დაკავშირებით ბევრის მანიშნებელია.

რაც შეეხება იმას, რომ თურმე, ჩვენ ივანიშვილთან გარიგებული ვართ და პუტინტთან მებრძოლი სააკაშვილის წინააღმდეგ რაღაცეები დავგეგმეთ, ზუსტად ასეთივე წარმატებით შემიძლია იმის თქვა, რომ სააკაშვილი პუტინთან მებრძოლი პოროშენკოს ოპოზიციაშია და ამით რა, მას ბრალი პუტინთან ურთიერთობაში დავდო? - ეს არასწორია. „ნაციონალური მოძრაობის“ ნაწილი „ასავალ-დასავალის“ დონის სიბინძურეებს კადრულობს, ესეც გასაკვირი არ არის, რადგან „ნაციონალური მოძრაობის“ დარჩენილ ნაწილში სპეცსამსახურებია გადასროლილი. სპეცსამსახურები „ალიასა“ და „ასავალ-დასავალს“ ჩვენი ხელისუფლების დროსაც ამარაგებდნენ და ახლა ისინი ბინძურ ჭორებს ჩვენს მიმართაც ავრცელებენ.

არ ვაპირებ, რომ ჩიორა თაქთაქიშვილთან, მის მეუღლეთან, ნუგზარ წიკლაურთან დავაში შევიდე და პოლიტიკური ბრალდებების წამოყენება დავიწყო, თუმცა „ქართული ოცნებისთვისაც“ არაერთხელ მითქვამს, რომ ნებისმიერ ლოგიკაში მოგყვებით, მაგრამ ბოლოში ჩიხში შევალთ-თქო. ჩემს მეგობრებსაც იგივე ვეუბნები, რომ მათ მათსავე ლოგიკაში წავყვები, მაგრამ ჩიხში შევლენ, რადგან ასეთივე ლოგიკით სააკაშვილსაც შეგვიძლია დავაბრალოთ, რომ ისიც თამაშშია, რადგან ის იმ ქვეყნის პრეზიდენტთან არის ოპოზიციაში, რომელიც რუსეთთან ომს პირდაპირ აწარმოებს. ეს ლოგიკა არასწორია.

მიმაჩნია, რომ საააკაშვილმა სწორი ნაბიჯი გადადგა, როცა ის ოპოზიციაში წავიდა, თუ ის ქვეყანას სჭირდება. მიშა პოროშენკოს ერთგული კი არ უნდა იყოს, არამედ უკრაინის და საქართველოს. ჩვენც უნდა ვიყოთ არა სააკაშვილის და ივანიშვილის ერთგული, არამედ ქვეყნის. თუ ვამბობთ, რომ მთავარი პიროვნებების ერთგულებაა, მაშინ „ქართულ ოცნებას“ რატომ ვუყიჟინებთ, რომ ივანიშვილს თავი დაანებოს? - სჯობს, პრიორიტეტები თავად დავალაგოთ. რა უნდა იყოს მთავარი, ქვეყანა თუ პიროვნებები? - ქვეყანა არსებობდა ჩვენამდე და ჩვენს შემდეგაც იარსებებს. ზოგიერთი ადამიანის ლოგიკით, მიშა თავისუფლების იდეაა და მათ გასაგონად იმის თქმა მინდა, რომ თავისუფლების იდეა არსებობდა მანამდეც, მიშას ხელისუფლებაში ყოფნის დროსაც და მომავალშიც იარსებებს. სააკაშვილი ქართული სახელმწიფოს იდეაა და მას ამ როლს ვერავინ დაუკარგავს, მაგრამ ვინც ამბობს, რომ მიშა თავისუფლების იდეაა, ის მიშას როლსაც აკნინებს და სახელმწიფოს როლსაც, რადგან საქართველო მიშა არ არის.