ქვეყანაში ენერგეტიკული ობიექტების მშენებლობაზე ინტერესმა მკვეთრად იმატა. ინტერესი, ძირითადად, მცირე ჰესების მიმართულებითაა, აგრეთვე მზისა და ქარის ელექტროსადგურების კუთხით. ენერგეტიკოსები ტენდენციას მიესალმებიან, თუმცა იქვე აღნიშნავენ, რომ მძლავრი ჰიდროელექტროსადგურების აშენების გარეშე, ენერგოდამოუკიდებლობის საკითხი ვერ გადაიჭრება.

საქართველოს განახლებადი ენერგიის განვითარების ასოციაციის აღმასრულებელი დირექტორის მაია მელიქიძის ინფორმაციით, შესაბამის უწყებაში ბოლო პერიოდის განმავლობაში ყველაზე მეტი განაცხადი მზის ელექტროსადგურების მშენებლობაზე შედის. შესაბამისად, მომდევნო 2 წელში ქვეყანაში მზის ელექტროსადგურების ბუმი გვექნება, თუმცა მზე და ქარი ვერასდროს ჩაანაცვლებს ჰიდროს.

„ჩვენ უნდა ჩამოვყალიბდეთ თვითკმარ ქვეყნად. წინააღმდეგ შემთხვევაში ჩვენს ქვეყანაში ელექტროენერგიის მოხმარება წლიდან წლამდე იზრდება და შესაბამისად, ჩვენი იმპორტდამოკიდებულებაც გაიზრდება. ბოლო ათი წლის განმავლობაში დაახლოებით, 5-დან 14%-მდე გაიზარდა ჩვენი დამოკიდებულება.

ჩვენ, როგორც სახელმწიფომ, ასევე მოსახლეობამ და ინვესტორებმა უნდა გამოვხატოთ მზადყოფნა, რომ ჰიდროენერგეტიკას მაქსიმალური ხელშეწყობა ჰქონდეს.

ჩვენ სამი მსხვილი ჰიდროელექტროსადგურის მშენებლობის შესაძლებლობა გვაქვს - „ნამოხვანი“, „ნენსკრა“ და „ხუდონი“. ცალსახად მინდა ვთქვა, როდესაც საქართველოს ევროპას გვადარებენ ხოლმე და ამბობენ, რომ იქ მორატორიუმი არის გამოცხადებული ჰიდროს მიმართულებით - უნდა აღინიშნოს, რომ ევროპულმა ქვეყნებმა თავისი პოტენციალის 97% უკვე აითვისეს და ამის ფონზე ჩვენ 20-25% გვაქვს ათვისებული. ამიტომ ის ნაწილი, რამაც „ენკა“ გააჩერა იყო საზოგადოების პროტესტი და ყველაზე მთავარი გამოწვევა აქ, დაბალი კომუნიკაცია იყო“, - აცხადებს მაია მელიქიძე.

წელს საინვესტიციო პროექტით დაგეგმილია ქარის ხუთი და მზის ერთი ელექტროსადგურების მშენებლობა, რაც ჯამში, დაახლოებით, 360 მგვტ დადგმულ სიმძლავრეს მოიცავს და ხელს შეუწყობს, როგორც ქვეყნის ენერგეტიკული სექტორის გაძლიერებას, ისე ამ მიმართულებით საქართველოს კონკურენტუნარიანობის გაზრდას.

სპეციალისტები საკმაოდ იმედიანად არიან განწყობილი და ამბობენ, რომ ქვეყანას დიდი პოტენციალი აქვს, ელექტროენერგიაზე მოთხოვნა სრულად ადგილობრივი წარმოებით დააკმაყოფილოს. როგორც ენერგეტიკოსი თემურ ჭიჭინაძე აცხადებს, მთავარია ჰესების პროექტების მიმართ მთავრობისა და მოსახლეობის მხარდაჭერა, რაც მომავალში ენერგეტიკული დამოუკიდებლობის მიღწევის პირობა უნდა გახდეს.

„ჩვენ მოხმარების კუთხით საკმაოდ დიდი ზრდა გვაქვს, მე ვიტყოდი, რომ არარეალურიც. ანალიზი გასაკეთებელია, რა იწვევს ზრდას და რა არის ამისთვის საჭირო. ყველა შემთხვევაში, დარგს აქვს სერიოზული პოტენციალი, რაც შესაძლებლობას ქმნის, 2030 წლისთვის ქვეყნის ენერგეტიკული სექტორი თვითკმარი გახდეს. განსაკუთრებით „ხუდონის“ ამოქმედებით, რომელიც ყველა პრობლემას დაასრულებს.

საერთოდ კი, შერჩევა უნდა, რომ ინვესტორთან კაბალური პირობები არ იყოს, რის მწარე გამოცდილებაც გვაქვს, როგორც „ნამოხვანის“ შემთხვევაში მოხდა და პროექტი ვერ განხორციელდა“, - განცხადა ჭიჭინაძემ.

რაც შეეხება სტატისტიკას, 2024 წელს ელექტროენერგიის მოხმარება წლიურად 6%-ით გაიზარდა და 13.9 ტერავატ/საათი შეადგინა, რაც საკმაოდ დიდი ტემპია, მით უმეტეს, თუ გავითვალისწინებთ, რომ წლის მეორე ნახევარი ეკონომიკურად ნაკლებად აქტიური იყო. ასეთი ტემპი ნიშნავს, რომ დაახლოებით ოც წელიწადში ელექტროენერგიის მოხმარება შეიძლება გაორმაგდეს.