"რასაკვირველია, ჩვენი ევროპული ორიენტაცია მტკიცე და ურყევია. მაგრამ ეს კი არ არის გასარკვევად საინტერესო, რადგან აქ ყველაფერი ცალსახად ნათელია, არამედ ეს: იქ რა ხდება, რა ორიენტაციისაა თავად ევროკავშირი?  იქ ამბები ხდება, მართლაცდა - „ეშმაკმა თუ უწყის“! მაგალითად:

სულ ახლახანს, შობის წინ, ერთი ვაი-უშველებელი მოჰყვა ევროკომისიის ოფიციალური პირებისა და პერსონალისათვის „ინკლუზიური კომუნიკაციების“ გასაუმჯობესებლად ახალი სახელმძღვანელო დოკუმენტის პროექტის, რომლის ინიციატორი გახლავთ თანასწორობის საკითხებში ევროკომისარი ქ-ნი ჰელენა დალი, განხილვას. დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა ორ, მართლაცდა გამაოგნებელ ინიციატივას: კერძოდ, ამ სახელმძღვანელოთი, გენდერული თანასწორობის მოტივით, რათა არ იყოს უმცირესობათა დისკრიმინაცია, შეთავაზებული იქნა რეკომენდაცია, რომ ოფიციალური გამოსვლებისას მიმართვა: „ ქალბატონებო და ბატონებო“ შეცვლილიყო გენდერულად ნეიტრალური და „პოლიტკორექტული“ მიმართვით: „ძვირფასო კოლეგებო“; ხოლო მეორე წინადადება ასევე უმცირესობების, ოღონდ ამჟამად იმ რელიგიური, ეთნიკური თუ კულტურული უმცირესობების, რომლებიც შობას არ აღნიშნავენ,  ანდა შესაძლოა,  სხვა კალენდარით (როგორც მაგ. ჩვენ)  აღნიშნავენ, თანასწორ უფლებათა  „დასაცავად“, სიტყვა „შობა“ საერთოდ ამოღებული ყოფილიყო (!) ევროკავშირის ოფიციალური პირებისა და პერსონალის ლექსიკონიდან და შეცვლილიყო უფრო რელიგიურ-კულტურულად ნეიტრალური, "პოლიტკორექტული" სიტვით, მაგალითად - „სადღესასწაული დღეებით“. 

გასაკვირი არ არის, რომ ამგვარ ინიციატივებს, თანაც, უშუალოდ შობის წინა დღეებში, მძაფრი აჟიოტაჟი მოჰყვა, რომის პაპმა ამას „იდეოლოგიური კოლონიზაცია“ უწოდა და ტოტალიტარული იდეოლოგიების - ფაშიზმისა თუ კომუნიზმის კარგად ცნობილ  ანტი-ქრისტიანულად მტრულ ნაბიჯებსაც კი  შეადარა, მკაცრად გააფრთხილა რა ევროკომისიის მესვეურები, რომ შობა და ქრისტიანული ევროპა აუცილებლად დარჩება, მაგრამ ამ ნაბიჯებით ევროკავშირი შეიძლება დაინგრეს!  

ამგვარი მძაფრი კრიტიკისა და აჟიოტაჟის გამო ევროკომისია იძულებული გახდა დოკუმენტის პროექტი უკან გაეხმო, თუმცა მასზე უარი არ უთქვამს და განაცხადეს, რომ დოკუმენტის მიზანი, დაცული იქნას „მულტუკულტურიზმმი“ და „თანასწორობა“, უცვლელია. დოკუმენტი გადამუშავდება და ისევ დადგება დღის წესრიგში.

მოგეხსენებათ, მსოფლიოს და არა მარტო ქრისტიანული ევროპის საერო კალენდარი ქრისტიანულია და წელთაღრიცხვა, იშვიათი გამონაკლისების გარდა, როგორც წესი -  საერთოდაც ქრისტეს შობიდან აითვლება. ამ, ე.ი. „მულტიკულტურიზმის“,  „პოლიტკორექტულობის“, „ნეიტრალურობის“ და ა.შ. გზას თუ ევროკავშირში გააგრძელებენ,  ადრე თუ გვიან, არა მარტო შობის, არამედ შობაზე დამყარებული საერო კალენდრის შეცვალც მოუწევთ და არ გამიკვირდება, ახალი წელთაღრიცხვაც შემოიღონ. ვნახოთ.  საღი აზრი, როგორცა ჩანს,  იკარგება და არაფერია გამორიცხული. 

ეს ყველაფერი კარგი, მაგრამ ჩვენ რა ვქნათ, ჩვენ? მერე, თუკი ევროპა ახალ წელთაღრიცხვაზე გადავა, რამედნი ახალი წელი გვექნება ანდა რამდენი შობა? ახალი წელი აშკარად სამი იქნება - ძველით, ახლით და უახლესით. შობა, იმედია, აღარ გასამდება. ხოლო თუ სერიოზულად შევხედვათ საკითხს, სახუმაროდ არა გვაქვს საქმე: ამჟამად ჩვენ ჩვენი თავში სახლელი საკმარისზე მეტი გვაქვს, ჩვენი დღის  წესრიგით "პოლარიზებულად", ისედაც მხიარულადა ვცხოვრობთ  და ამ "სახალისო" ევროპული ამბებისათვის არა გვცხელა. წარმოიდგინეთ ახლა, ევროკავშირის წევრები ვყოფილიყავით და ჩვენი ჩინოვნიკებისათვის  "ქალბატონებო და ბატონებოს“ თქმა ანდა სიტყვა „შობის“ ხსენება ვინმეს აეკრძალა! აი, მერე გენახათ, რა არის ნამდვილი პოლარიზება და "მხიარულება"!

დიახ.  ჭეშმარიტად: ჩვენ  - ევროპისკენ, და ევროპა საითკენ? "ჩვენ - ევროპისკენ" შეიძლება იმასაც ნიშნავს, თუ ევროპა ეშმაკისკენ გაერეკება, ჩვენი გადასარჩენი გახდება? ჩვენი თავი არ გევყოფოდა, ახლა ევროპაც რომ გვეყუდნოდეს"?!