იმ შემთხვევაში, თუ განათლების სამინისტრო სკოლების საფეხურებად დაყოფის შესახებ ახალ კონცეფციას განახორციელებს, საინტერესოა, რა ბედი ელის საბჭოთა სკოლების მაღალსართულიან შენობებს და რა ფუნქციით დაიტვირთება ისინი?!

სამინისტროში აცხადებენ, რომ სამომავლოდ შესაძლოა გამოუსადეგარი იყოს საბჭოთა ტიპის სკოლის ორ-სამ-ხუთსართულიანი შენობები. განათლების მინისტრის მოადგილის, ირინა აბულაძის თქმით, „დაგვჭირდება გადავხედოთ ამ გეგმას, რადგან ამ შენობებს (იგულისხმება საბჭოთა სკოლის მაღალსართულიანი შენობები) ვერაფერს მოვუხერხებთ“.

როგორც ჩანს, ახალი სკოლები განსხვავებული კონსტრუქციით აიგება და მოერგება ახალ კონცეფციას - სკოლამდელი და დაწყებითი საფეხურების გაერთიანებას. საშუალო საფეხურის სკოლები კი, სავარაუდოდ, ცალკე შენობაში განთავსდება.

რა დატვირთვა მიეცემა საბჭოთა ტიპის სკოლის შენობებს?!

კლინიკური ფსიქოლოგიის დარგის სპეციალისტი კონსტანტინე პოზოვი For.ge-სთან საუბრისას აცხადებს, რომ შენობა, რა თქმა უნდა, გავლენას ახდენს ადამიანზე. სად „ხრუშჩოვკაში“ რომ იცხოვრებს კაცი და სად მაღალჭერიანში, მეფის დროინდელ ფართო ოთახებში. რა თქმა უნდა, ამას მნიშვნელობა აქვს და ფართო აპარტამენტებში ადამიანი თავს გრძნობს თავისუფლად, მაგრამ, თუკი სკოლების შესახებ აღნიშნულ კონცეფციას მივყვებით, მაშინ რამდენი სკოლა უნდა დავხუროთ?

„ცხადია, კრეატიულობა შეიძლება, ისიც შეიძლება, სკოლის ძველი შენობები დავუთმოთ ხელოვნებას, განვითარებას... მილიონი რამის გაკეთება შეიძლება, მაგრამ შენობების კონსტრუქციაზე მეტად საინტერესოა სასკოლო პროგრამების შინაარსი. ავიღოთ ფინური, იაპონური განათლების მოდელი, იქაურები გატაცებულნი არიან საბუნებისმეტყველო საგნებით და ცდილობენ, გააგებინონ ბავშვებს, რა არის ბუნება, ეკოლოგიური გარემო. ამის საპირისპიროდ, ჩვენს სკოლებს არც ეზო აქვთ, არც ნორმალური პირობები. საბჭოთა კავშირში ბევრი რამ კარგი იყო, საბჭოთა განათლებაც არ იყო ურიგო. საბჭოთა სკოლის შენობები შესაძლოა დასაწუნი იყოს, მაგრამ ბოლო პერიოდში განათლების სფეროში განხორციელებულმა უამრავმა რეფორმამ რაიმე გაუმჯობესება მოგვიტანა? უცხოეთში კრეატიულობას დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ, ფინეთში საგანმანათლებლო დაწესებულებებში არის რბილი ლეიბები, რომლებზეც ბავშვები ხტუნაობენ. ლეიბი რომ ააყირავო, შეიძლება, როგორც დაფა, ისე დადგეს და ბავშვები მასზე წერენ კიდეც. სწორედ ეს არის კრეატიულობა, რომ ერთი საგანი გამოყენებულია ორი ფუნქციით. ამასაც გააზრება უნდა. ახლა ამბობენ, ახალი სკოლები ავაშენოთო, მაგრამ იმ ახლადაშენებულ შენობებში ვის მივიყვანთ სამუშაოდ? ასაკოვანი პედაგოგები თურმე არ ვარგა და გავუშვით სახლებში, ახალგაზრდები რამდენად კვალიფიციურები არიან?“, - აცხადებს კონსტანტინე პოზოვი.

მისივე განმარტებით, თუ ადამიანი დაბერდა, ვეღარ მიდის სკოლაში და დისფუნქციურია, მისი სახლში გაშვება დასაშვებია, მაგრამ არიან საღად მოაზროვნე საპენსიო ასაკის პედაგოგებიც, რომლებიც შეიძლება დამხმარე მასწავლებლებად, მენტორებად ჰყავდეთ სკოლებში.

„რამდენი პენსიონერი ეყოლება სკოლას? დავიჯერო, ძალიან ბევრი? ალბათ, აქაც ბიუჯეტის ეკონომიას აკეთებენ. ამდენად, რომელ რეფორმაზეა საუბარი, თუკი ბიუჯეტს ზოგავენ? საერთაშორისო მაგალითებზე თუ ვიმსჯელებთ, უცხოეთში ყოველთვის გათვალისწინებულია ორი სქესის არსებობა სკოლებში - მამაკაცისა და ქალბატონის. გერმანიაში ყოველი მეოთხე პედაგოგი მამაკაცია, ჩვენს სკოლებში კი კაცები არ მიდიან, ე.ი. პროფესია არ არის საინტერესო? გადავათამაშებთ კლასებს, დავარქმევთ რაღაც სახელს, მაგრამ ამით შიგთავსი იცვლება?“

არასამთავრობო ორგანიზაცია „სასკოლო კვლევების ცენტრის“ ხელმძღვანელი, მკვლევარი მუხრან გულიაშვილი მიიჩნევს, რომ საბჭოთა სკოლის შენობებს მართლაც სჭირდება ახლიდან, სრულიად სხვა დიზაინით აშენება, რათა კარგი პირობები შეექმნას მასწავლებელსა და მოსწავლეს. მისი თქმით, რეფორმის მსვლელობისას გარეგნული იერი მნიშვნელოვანია. გავიხსენოთ თუნდაც იუსტიციის სახლის რეფორმა, ააშენეს ახალი შენობები და ხალხს უფრო მეტი ნდობა გაუჩნდა გარეგნული იერის მიმართ, მეტი ახალგაზრდა დაინტერესდა იქ მუშაობით. თუკი ამ პრინციპს გადმოვიტანთ განათლებაში, შესაძლოა, განათლების მიმართულებითაც ახალმა შენობებმა ზუსტად იგივე ეფექტი შექმნას.

„სხვათა შორის, ძველი საბჭოთა შენობების რემონტი უფრო ძვირი უჯდებათ, ვიდრე ახალი შენობების აშენება. ახლის აშენება ჯდება 2-3 მილიონი ლარი, რემონტში კი ხარჯავენ მილიონ ლარს წლების განმავლობაში. ამიტომ ჯობს, ახალი ნაგებობები ააშენონ. საბჭოთა სკოლებს დიდი ტერიტორიები აქვს ყველგან, თბილისშიც და რეგიონებშიც. იმ ტერიტორიებზე შეუძლიათ ააშენონ ახალი შენობები. გარდა ამისა, ძველი ნაგებობები შეიძლება დატვირთონ წრეებით. სკოლის ძველი შენობები მარტო დილის 9-დან 3 საათამდე არის დატვირთული, ხომ შეიძლება, სკოლამ უფასო წრე შესთავაზოს მოსწავლეს, დილის 10-დან საღამოს 6-7 საათამდე იყოს ფუნქციონალური?! განათლება მარტო გაკვეთილი ხომ არ არის. შენობები მართლაც მნიშვნელოვანია, მაგრამ უფრო საინტერესოა განათლების ხარისხი“, - აღნიშნა მუხრან გულიაშვილმა For.ge-სთან საუბრისას.

განათლების სფეროს ექსპერტი, მკვლევარი ლევან გაბისონია აცხადებს, რომ საბჭოთა ტიპის სკოლების ერთ-ერთი მთავარი პრობლემაა, რომ არც ერთი მათგანი არ არის აშენებული სკოლის შესაბამისი სტანდარტით. ამიტომ დიდი შენობების რეკონსტრუქცია ისე უნდა მოხდეს, რომ მეტი სივრცე ჰქონდეს მოსწავლეს სწავლის პერიოდში.

„დღევანდელ სკოლებს რომ დავაკვირდეთ, აქ არის ძირითადად დერეფნები და საკლასო ოთახები. სამწუხროდ, აქ ვერ ნახავთ საერთო ფართებს, სადაც მოსწავლეებს შეუძლიათ აქტივობაში ჩაერთონ. წესით, მოსწავლეებს მოწყობილი უნდა ჰქონდეთ თანამედროვე ტიპის საკონფერენციო და საერთო სამუშაო სივრცეები, ე.წ. სკულ ვორკინგს რასაც უწოდებენ. ასეთი სივრცეები ჩვენს სკოლებში, პრაქტიკულად, არ არის. არადა, მსოფლიო გამოცდილება ნიშნავს, რომ, როგორც დაწყებითებში, ისე ყველა საფეხურზე აუცილებელია შესაბამისი სივრცეების არსებობა სკოლებში. ამიტომ საბჭოთა ტიპის შენობების რეკონსტრუქცია აუცილებელია, რაც მნიშვნელოვანი იქნება ახალი კონცეფციის განხორციელების პროცესში“,-აღნიშნა ლევან გაბისონიამ ჩვენთან საუბარში.