„და ჩვენ ვიცეკვეთ“, - უცნობია, რას იტყოდა ქართული ცეკვით აღფრთოვანებული გრიგოლ რობაქიძე ახლახანს გადაღებული შვედურ-ქართული ფილმი რომ ენახა, სადაც ქართველი მოცეკვავე გეი წყვილის სიყვარულია ასახული და, სადაც ფილმის მთავარი გმირის, მერაბის სამყარო თავდაყირა დგება, როდესაც ქარიზმატული ირაკლი იმავე ანსამბლს შეუერთდება და მისი ყველაზე ძლიერი კონკურენტი და სურვილი ხდება.

გრიგოლ რობაქიძემ სპეციალური რეცენზიაც კი მიუძღვნა ქართულ ცეკვას, სახელწოდებით - „ქართული გენია როკვით განფენილი“. ემიგრანტი მწერალი დარწმუნებული იყო, რომ ქართულ ცეკვას ვერავინ იცეკვებდა ისე კარგად, როგორც ქართველი, რადგან „რასა არ ეყოფოდა“...

დღეს საქართველოში ბევრი ადამიანი მიიჩნევს, რომ ამ ფილმმა არა მარტო ქართველობა შეურაცხყო, არამედ ქართულ მასკულინურ ცეკვასაც ჩრდილი მიაყენა. მართალია, ფილმი უკვე 25-ზე მეტმა ქვეყანამ შეიძინა და ოსკარზეც არის წარდგენილი მეორე ფილმ „შინდისთან“ ერთად, რომელიც ქართველ მებრძოლთა გმირობას ეხება აგვისტოს ომში, მაგრამ გარკვეულ წრეებში გეი წყვილის შესახებ გადაღებული ფილმის მიმართ კატეგორიული მიუღებელობაა. ლევან ვასაძე და მისი თანამოაზრენი აცხადებენ, რომ კინოთეატრებში ამ ფილმის ჩვენებას არ დაუშვებენ. ისინი ირწმუნებიან, რომ არავითარ კომბალს ან იარაღს არ გამოიყენებენ, უბრალოდ, შიშველი ხელებით შევლენ კინოთეატრებში, შემდეგ გადაინაცვლებენ საოპერატოროში, გათიშავენ ამ ფილმის ჩვენებას და ჩაშლიან სეანსებს, რადგან, ლევან ვასაძის თქმით, „ლიბერალებს უნდათ, ამ კვირას ნამუსი აგვხადონ“.

გამოხატვის თავისუფლება, თუ გარყვნილების პროპაგანდა?! - ასე რადიკალურად უყურებენ ამ ფილმის ჩვენებას ჩვენი მოქალაქეები.

ჩვენ დავინტერესდით, რა გავლენას ახდენს ასეთი ფილმები არა მარტო ბავშვების, არამედ ზრდასრულთა ფსიქიკაზეც.

საქართველოს ფსიქოლოგთა საზოგადოების თავმჯდომარის მოადგილე, პედაგოგიკის მეცნიერებათა დოქტორი ზურაბ ვახანია მიიჩნევს, რომ, საზოგადოდ, ჰომოსექსუალიზმის, ისევე, როგორც ნარკომანიის პროპაგანდა ყოველთვის ახდენს მავნე ზეგავლენას ჩვენი საზოგადოების განვითარებაზე და ეს არა მარტო ბავშვებს, არამედ ზრდასრულებსაც ემუქრება. ამდენად, მცდარია მოსაზრება, თითქოს ზრდასრული, ჩამოყალიბებული ადამიანი ასეთი ფილმების ნახვის შემდეგ თავის ორიენტაციას არ შეიცვლის.

„ადამიანთა დაახლოებით 60-70% იბადება, როგორც ჩამოყალიბებული ჰეტეროსექსუალი. ამ ადამიანებს ნორმალურ პირობებში ვერ შეაცვლევინებ ორიენტაციას, თუკი იძულებით ციხეში ან სადმე რაიმე უბედურება არ შეემთხვევათ. სადღაც 5-დან მაქსიმუმ 10%-მდე იბადება ჩამოყალიბებული ჰომოსექსუალი, რომელიც მხოლოდ იძულებით თუ შეიცვლის ორიენტაციას და უბედურია ცხოვრებაში, რადგან მეტი გზა არ აქვს, ის უნდა ცხოვრობდეს ჰომოსექსუალურად. თუმცა რჩება ადამიანთა დაახლოებით 20-30%, რომელიც პოტენციურად შეიძლება გადაიხაროს აქეთაც და იქითაც. სწორედ ასეთი პროპაგანდა მნიშვნელოვან ზეგავლენას ახდენს მათზე, განურჩევლად იმისა, ისინი ბავშვები არიან, თუ ზრდასრულები. განსაკუთრებით, ეს ბავშვებს შეეხება, რადგან ბავშვი ჩამოუყალიბებელია, ვიდრე ზრდასრული, ამიტომ ორმაგად ძლიერად მოქმედებს ასეთი პროპაგანდა ბავშვებზე.

როცა ადამიანთა 20-30%-ზე ვსაუბრობთ, აქ მთავარია, ცხოვრების რა მომენტი გადასძალავთ მათ. ვთქვათ, გოგონას შეყვარებულმა უღალატა, უსინდისოდ მოექცა, მიატოვა, ამ გოგონას საზოგადოდ ყველა მამაკაცის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულება აუცილებლად გაუჩნდება. ამ დროს თუკი ჰომოსექსუალიზმის პროპაგანდა დაემთხვევა, ეს ძალიან ნოყიერი ნიადაგი იქნება, რომ გოგონა გადაიხაროს ჰომოსექსუალიზმისკენ, თუმცა მას რომ დახმარებოდნენ, არ გადაიხრებოდა და აღდგებოდა ისევ მისი ჰეტეროსექსუალური ორიენტაცია“, - აცხადებს ზურაბ ვახანია For.ge-სთან საუბარში.

მისივე განმარტებით, როდესაც ჰომოსექსუალთა გამოხატვის თავისუფლებაზე ლაპარაკობენ, რატომღაც ავიწყდებათ, რომ გამოხატვის თავისუფლება საპროტესტო აქციის მომწყობებსაც აქვთ, ვისაც არ მოსწონთ ასეთი ფილმების პროპაგანდა. მარიხუანას პროპაგანდა, ტოტალიზატორები, მსგავსი ფილმები საქართველოს განვითარებისთვისაა ხელისშემშლელი. ზურაბ ვახანიას აზრით, საქართველო რომ განვითარდეს, საზოგადოებას სულ სხვანაირი განწყობა უნდა ჰქონდეს, ჩვენ გვჭირდება მიზანდასახული შრომა, რომ სახელმწიფო დადგეს ფეხზე, სხვანაირად ჩვენ ვიქნებით მაჩანჩალა ერი. ყველა სახელმწიფო, რომელმაც ბოლო 50 წელიწადში წარმატებას სწრაფად მიაღწია (ფინეთი, ნორვეგია, ისრაელი, იაპონია, თურქეთი) სწორედ პატრიოტიზმითა და შრომით დაწინაურდა.

ექსპერტს განათლების საკითხებში მანანა ნიკოლაიშვილს აინტერესებს, ეს ფილმი რატომ უნდა აჩვენონ ჩვენს კინოთეატრებში? ჩვენს ხელისუფლებას სძინავს? ეს ხომ ღია პროპაგანდაა?

„უნდა გამოვიდეთ ყველანი ქუჩაში, როგორ შეიძლება ასეთი ფილმების ჩვენება, ეს ყველაფერი ბავშვების საწინააღმდეგოდ კეთდება ისევე, როგორც ნარკოტიკების პროპაგანდა. ახლა გვარწმუნებენ, თითქოს მარიხუანას არავითარი ზეგავლენა არ აქვს ადამიანის ორგანიზმზე. მე ქიმიკოსი ვარ და ერთ-ერთი ძალიან ძლიერი ნარკოტიკია მარიხუანა, რომელიც იწვევს ათეულობით დაავადებას, მათ შორის, ცენტრალური ნერვული სისტემის მოშლას. რაც შეეხება ამ ფილმს და მამაკაცების სიყვარულს ერთმანეთის მიმართ, ეს სოდომური ცოდვაა და გამოხატვის თავისუფლებით რომ აპელირებენ, გამოხატვის თავისუფლება სოდომურ ცოდვებზე არ ვრცელდება. სოდომურ ცოდვებს პროპაგანდა არ სჭირდება“, - აღნიშნა მანანა ნიკოლაიშვილმა ჩვენთან საუბრისას.