მაგრამ თავდაპირველად ეს მუსიკა სერგეი დიაგილევმა დაუკვეთა იმ დროისათვის უკვე სახელგანთქმულ კომპოზიტორ ანატოლი ლიადოვს. აი, როგორ მოხდა ეს:
ავტორი შესანიშნავი სიმფონიური და საფორტეპიანო მუსიკის ნაწარმოებებისა ლიადოვი გამოირჩეოდა განსაკუთრებული მომთხოვნელობითა და მუშაობის საოცრად ნელი ტემპით. ამჯერადაც არ ჩქარობდა კომპოზიტორი. დიაგილევის მორიგი შეხსენების საპასუხოდ, ლიადოვმა გულთბილად “დააწყნარა” იგი:
- საქმე შესანიშნავად მიდის, უკვე ვიყიდე სანოტო ქაღალდი!
გაგულისებულმა დიაგილევმა ხელშეკრულება ლიადოვთან გააუქმა და მუსიკა იგორ სტრავინკის შეუკვეთა.