სახალო დამცველის, ენერგო და ბიზნესომბუდსმენის ინსტიტუტს შესაძლოა, მედიაომბუდსმენის ინსტიტუტი დაემატოს. სწორედ მედიაომბუდსმენის ინსტიტუტის შექმნის ინიციატივით გამოდის პრემიერ-მინისტრი და სათანამშრომლოდ მსოფლიოში ყველაზე მაღალი რეპუტაციის მქონე მედიის უფლებადამცველებს, საერთაშორისო დონის მედიაექსპერტებსა და სპეციალისტებს იწვევს.

ინიციატივა გიორგი კვირიკაშვილმა არასამთავრობო სექტორს უკვე გააცნო. პრემიერის თქმით, მისი ინიციატივის მიზანია, უზრუნველყოფილი იყოს მაქსიმალური გამჭვირვალობა, პლურალისტული მედიაგარემოს განვითარება და მოიხსნას ყველა კითხვის ნიშანი საქართველოში მედიის თავისუფლებასთან დაკავშირებით.

პრემიერის განცხადებით, ხელისუფლება პატივს სცემს ევროპული ინსტიტუტების გადაწყვეტილებებს, რეკომენდაციებს და მოსაზრებებს, რითაც მათ განსაკუთრებული წვლილი შეაქვთ ქვეყნის დემოკრატიულ განვითარებაში.

როგორც კვირიკაშვილი აცხადებს, სწორედ ამ დამოკიდებულებით ეკიდება ხელისუფლება ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მიერ „რუსთავის 2“-ის საქმესთან დაკავშირებით მიღებულ გადაწყვეტილებას, დროებითი ზომის გამოყენების თაობაზე.

„მინდა, ყველას შევახსენო და ხაზგასმით აღვნიშნო, რომ ჩვენმა ხელისუფლებამ საქმით დაამტკიცა დემოკრატიული ღირებულებებისადმი ერთგულება, რაც საერთაშორისო დემოკრატიული ინსტიტუტების მიერ არაერთხელ იქნა აღიარებული. ამაზე მიუთითებს საერთაშორისო რეიტინგებიც. სამართლის უზენაესობა, ადამიანის უფლებების დაცვა, მათ შორის, სიტყვისა და აზრის გამოხატვის თავისუფლება, სასამართლოს დამოუკიდებლობა, ჩვენი მთავრობის პოლიტიკის შედეგია და ქვეყნის და ხალხის მთავარი მონაპოვარია, რისი მტკიცედ დაცვა და შენარჩუნებაც ჩვენი ძირითადი პრიორიტეტია“, - განაცხადა გიორგი კვირიკაშვილმა.

ვიცე–პრემირის შეფასებით, თუ ევროპელი ექსპერტები ადგილზე გაანალიზებენ ქართულ მედიაში არსებულ მდგომარეობას, ყველა წუხილს და ყველა საკითხს პასუხი გაეცემა. ალექსანდრე ჯეჯელავას განცხადებით, მინისტრის ინიციატივით, შედგა საინტერესო და მნიშვნელოვანი შეხვედრა, რომელსაც ესწრებოდნენ არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომლებიც აქტიურად არიან ჩართული მედიის თავისუფლებისა და მედიის საკითხებში.

„დღეს გავრცელებული ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ მედიათავისუფლებას საქართველოში რაიმე საფრთხე ემუქრება, ჩვენი აზრით, არ შეესაბამესბა სამართლეს, არის არასრულ ანალიზზე დაფუძნებული. ამიტომ ჩვენ ვფიქრობთ, რომ თუ საერთაშორისო საზოგადოება, ევროპელი ექსპერტები, ავტორიტეტები ჩართვებიან და ადგილზე გაანალიზებენ დეტალურად მედიაში არსებულ მდგომარეობას, ყველა წუხილს, მათ შორის იმას, რომელზე დაფუძნებითაც სტარასბურგის სასამართლომ მიიღო შემაჩერებელი გადაწყვეტილება და სხვა ყველა საკითხს, პასუხი გაეცემა. შესაბამისად, მედიაომბუდსმენმა უნდა დაიცვას მედია შესაძლო საფრთხეებისგან. ჩვენ ვთვლით, რომ დღეს ასეთი საფრთხეები არ არსებობს, თუმცა გვინდა, რომ ამაში დარწმუნდნენ ჩვენი ევროპელი პარტნიორები და კოლეგები“, - განაცხადა ალექსანდრე ჯეჯელავამ.

ჯეჯელავას განცხადებით, მედიაომბუდსმენი უნდა იყოს პლატფორმა, ისევე როგორც ომბუდსმენის ინსტიტუტი საერთოდ, იმისთვის, რომ ალეტერნატიული აზრი იქნას გაგონილი საზოგადოების მიერ. რაც შეეხება მედიაომბუდსმენის კანდიდატურას, ჯეჯელავას თქმით, ცნობილია კრიტერიუმები, კერძოდ, ის უნდა იყოს ევროპელი და უნდა იყოს უდავოდ ავტორიტეტი მედიის უფლებების დაცვაში.

„ევროპული საქართველოს“ წევრმა არ იცის რა ტიპის ინსტიტუტზე საუბრობდა გიორგი კვირიკაშვილი, მაგრამ მედიაომბუდსმენის ხსენებაზე გიორგი ტუღუშს ფრანგი პროფესორი ჟან კლოდ ბერტრანი გაახსენდა, რომელიც საქართველოში 2001 წელს ჩამოვიდა მედიის თვითრეგულირების მექანიზმების შექმნაზე სამუშაოდ.

„პირველად მისგან გავიგეთ თუ რა იყო მედიაომბუდსმენი. მისი წიგნიც გამოიცა ქართულ ენაზე „მედია ეთიკა და ანგარიშვალდებულების სისტემები“. ამ გამოცემაში მედიის ომბუდსმენის მსოფლიოში არსებული თითქმის ყველა მოდელია მიმოხილული. ეფექტური თვითრეგულირება საუკეთესო გზაა მედიის პროფესიული სტანდარტების ასამაღლებლად და დასამკვიდრებლად.

მედიის და პრესის ომბუდსმენი ბევრ ქვეყანაში ყავთ, ზოგან ეს ორგანო საბჭოს სახით არის ჩამოყალიბებული, ზოგან კონკრეტული ომბუდსმენი ყავთ შერჩეული, თუმცა ეს ორგანოები მედიის წარმომადგენლებით კომპლექტდება და ამიტომაც ეწოდებათ თვითმმართველობის სტრუქტურები. მათი ერთ-ერთი ძირითადი ფუნქცია მედიის წინააღმდეგ შეტანილი საჩივრების განხილვაა. საქართველოში მოქმედი „ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია“ ერთ-ერთი ნაირსახეობაა ამ მექანიზმების. არ ვარ დარწმუნებული, რომ პრემიერ მინისტრმა დღეს თუნდაც მიახლოებით იცოდა თუ რაზე საუბრობდა“, – აღნიშნა გიორგი ტუღუშმა.

პრემიერის ინიციატივასთან დაკავშირებით, რომლის მიხედვით, სათანამშრომლოდ მსოფლიოში ყველაზე მაღალი რეპუტაციის მქონე მედიის უფლებადამცველებს, საერთაშორისო დონის მედიაექსპერტებსა და სპეციალისტებს იწვევს, განსხვავევბული პოზიცია აქვთ ჟურნალისტებს. მედიაომბუდცმენის შექმნის წინააღმდეგი არ არის ინტერნეტ გამოცემა for.ge–ს მთავარი რედაქტორი გიორგი იაკობაშვილი, რომლის განცხადებით, ამ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია ვისთან იმუშვებენ საერთაშორისო დონის მედიაექსპერტები და სპეციალისტები, რადგან საქართველოში საინფორმაციო ბაზარი ფაქტობრივად იმ ადამიანებს აქვთ დაპყრობილი, რომელსაც არასამთავრობო სექტორი ჰქვია და მათთან ერთად ეს არის „ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია“, რომელიც, მისივე თქმით, თავიდანვე იმისათვის შეიქმნა, რომ მედიისთვის ლაგამი ჰქონოდათ ამოდებული, რასაც სხვადსხვა ხერხებით მიაღწიეს კიდეც.

„ამდენი წლების განმავლობაში ამ ხელისუფლებას საკმაოდ ახლო და ტკბილი ურთიერთობა ჰქონდა არასამთავრობო სექტორთან, მათ ხვდებოდნენ, მათ ანგარიშს აბარებდნენ, მათ აზრს ითვალისწინებდნენ. ამ ინიციატივაში დადებითს იმას ვხედავ, რომ ამდენი წლის ურთიერთობის შემდეგ, როგორც ჩანს, დაასკვნეს, რომ ქართულ არასამთავრობო სექტორში წესიერი ადამიანი არ მოიძებნება, ყოველ შემთხვევაში ისინი, ვინც ამ მიმართულებით მუშაობენ და ალბათ, ამიტომაც აპირებენ მიმართონ უცხოელებს“, – აცხადებს გიორგი იაკობაშვილი.

მისივე თქმით, მომავალი გვიჩვენებს ვის ჩამოიყვანენ და რამდენად მოექცევიან ისინი სხვისი გავლენის ქვეშ. რამდენად გაეცნობიან იმ ვითარებას, რაც საქართველოშია, ვინ არის სანდო, ვინ პროფესიონალი, ვის აქვს რეპუტაცია და სუფთა წართული, ვინ რისი მაქნისია და ვინ რისი გამკეთებელია

„იმიტომ, რომ ეს განცხადება, რაც გავრცელდა, რომელსაც ასე ჰქვია - მედიის წარმომადგენლები, ხელმომწერთა გვარებს რომ ჩამოუყვე, უბრალოდ ერთი-ორიც თუ შეიძლება, რომ მოძებნო, რომელსაც ბოლომდე სუფთა რეპუტაცია აქვს, ან აქვს პროფესიონალის რეპუტაცია, ან რაღაცა უკეთებია, ან რამეს აკეთებს. განსაკუთრებით 2012 წლის შემდეგ რამდენიმე ათეული, თუ ასეული ე.წ. მედია საშუალება შიექმნა, რომლებიც არაფერს აკეთებენ, მხოლოდ დაკავებული არიან იმით, რომ საკუთარი თავი წარმოაჩიონოდ როგორც ჟურნალისტად და ამაზე მიიღოს ის ბენეფიტები, რაც ჩვენს ქვეყანაში სამწუხაროდ, მედიის წარმომადგენლებს დაუმსახურებლად ხვდებათ ხოლმე.

არ ვარ წინააღმდეგი, ერთი მხრივ მომწონს ის, რომ საქართველოს პრემიერ-მინისტრი ბოლო-ბოლო დარწმუნდა, რომ იმ ხალხში, ვისთანაც აქამდე ურთიერობდა, წესიერი არავინ არის, მაგრამ მეორე მხრივ გული მწყდება, რომ სხვა მხარეს არ იყურებიან და ამ ქვეყანაში წესიერ და ობიექტურ ადამიანებს არ ეძებენ, რომელთაც სუფთა წარსული აქვთ და ამავე დროს ჭკუაც მოეკითხებათ“, – აღნიშნა for.ge–სთან საუბრისას გიორგი იაკობაშვილმა.

გაზეთ „რეზონანსის“ მთავარი რედაქტორი ზვიად შვანგირაძის განცხადებით, საქართველო იცნობს ომბუდსმენის რამდენიმე აპარატს. ერთ-ერთი მთავარი არის სახალხო დამცველი, ბიზნესომბუდსმენი, ენერგოომბუდსმენი, თუმცა მათ მიერ გაკეთებული საქმე არ არსებობს.

„ერთი ვიცი ის, რომ სახალხო დამცველი ძირითადად იცავს უმცირესობის ინტერესებს, დანარჩენი ინსტიტუტები მაინცდამაინც არ აქტიურობენ. რამდენად საჭირო, რამდენად ქმედითი იქნება და რას გააკეთებს მედიაომბუდსმენი, ჩემთვის ცოტა ძნელად წარმოსადგენია. ან, ვინ უნდა გააკონტროლოს, რატომ უნდა გააკონტროლოს მაგალითად ვიღაცა უცხოელმა ექსპერტებმა, თუ საერთაშორისოდ აღიარებულმა მედიის წარმომადგენლებმა? რა იციან მათ ჩვენი ქვეყნის და ჩვენი მედიის შესახებ? არა მგონია, რომ ამ სისტემამ იმუშაოს“, – აცხადებს ზვიად შვანგირაძე.

გაზეთ რეზონანსის მთავარი რედაქტორი ფიქრობს, რომ მედიაომბუდსმენის ინსტიტუტს საქართველოში ავტორიტეტი არ ექნება.

„ვფიქრობ, ასეთი ინსტიტუტები და დამატებითი რგოლები ვიღაც-ვიღაცეების გასაკონტროლებად საჭირო არ არის. რაც შეეხება „რუსთავი 2“-ის საკითხს, ეს არის საკუთრების დავა. შესაბამისად, საკითხის პოლიტიზირება, უადგილოა. ცნობილი ფაქტია, რომ „რუსთავი 2“-ს ბევრჯერ შეეცვალა მეწილეები და მეპატრონეები. დარწმუნებული ვარ, რომ კიდევ შეიცვლება მეპატრონე. ეს ორგანიზაცია მიდრეკილია მფლობელების შეცვლისკენ, დარწმუნებული ვარ, ჟურნალისტებს არავინ არ შეუშლის ხელს ობიექტურად მუშაობაში. თუ ვინმეს უნდა, რომ ამას პოლიტიკური იარლიყი მიაწეროს და მედიის შეზღუდვად გამოიყვანოს, ეს აბსოლუტურად არაეთიკურია“, – აღნიშნა for.ge–სთან საუბრისას ზვიად შვანგირაძემ.

„ჩვენ გვაქვს უამრავი კანონი, გვყავს უამრავი უფლებადამცველი და რეალურად საქმის გამკეთებელი გვყავს ძალიან ცოტა“, –აცხადებს for.ge-სთან საუბრისას გაზეთ „ვერსიის“ მთავარი რედაქტორი მაია ფურცელაძე, რომლის განცხადებით, თუ რეალურად საქმეს გააკეთებენ და ეს არ იქნება კიდევ ერთი ზედამხედველი ორგანო, როგორიც ამ შემთხვევაში არის ეთიკის ქარტია, რომელიც ხარ თუ არა წევრი, გაურკვეველ განცხადებებს აკეთებს და გაურკვეველ „სანქციებს“ გიწესებს, კარგია.

„თუ არ იქნება ზედმეტი რგოლი მედიისთვის, მაშინ რა თქმა უნდა, ბუნებრივია, გამჭვირვალობისთვის, რომ ჩვენ გვყავდეს ვიღაცა არბიტრი და არ ირბინოს სტრასბურგის სასამართლოში როგორც ეს „რუსთავი 2“-ის შემთხვევაში მოხდა. მაგრამ იცით რა, მე მეშინია, რომ კიდევ ერთი რგოლი შეიქმნება ცარიელი და ყალბი სიტყვებით, პრესკონფერენციებით და კონფერენციებით, რომლითაც განებივრებულები ვართ და რეალურად საქმე არ გაკეთდება“, – აღნიშნა მაია ფურცელაძემ.

„თბილისელების“ პოლიტიკის რედაქტორის ნინო ხაჩიძის განცხადებით, ძნელია თვითონ სტრუქტურაზე ლაპარაკი, როდესაც არ ვიცით რა იგულსიხმა პრემიერ-მინისტრმა, მედიაომბუდსმენი იქნება სახალხო დამცველის მსგავსი ინსტიტუტი, თუ დამოუკიდებელი ყველა სახელისფლებო შტოსგან, ან ვინ და რა ვადით აირჩევს.

„მაგრამ აქ ერთი საინტერესო მომენტია, ამ მედიაომბუდსმენმა ჟურნალისტის უფლებები უნდა დაიცვას, რესპოდენტის, მაყურებლის თუ მკითხველის? ჩვენთან ძალიან არეულია ცნებები, ტერმინები, შინაარსები იმდენად არეულია, რომ ჩემთვის ამ შემთხვევაში გაუგებარია, ვინ უნდა დაიცვას მედიაომბუდსმენმა. არ გამომივა არაკოლეგიალურად თუ ვიტყვი, რომ ხშირად საზოგადოება უფრო არის დასაცავი მედიასაშუალებებისგან, ვიდრე პირიქით. სამწუხაროდ, ასეთი რეალობა ჩამოყალიბდა.

ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, რომ ჩვენ ასე გავიგეთ გამოხატვის თავისუფლება – მე რასაც მინდა ვიტყვი და პასუხისმგებლობისგან დამიცავს. რა თქმა უნდა, მე რაც მინდა ის უნდა ვთქვა, მაგრამ ჩემთვისაც უნდა იყოს პასუხისმგებლობა. ჩვენ დავცალეთ პასუხისმგებლობისგან გამოხატვის თავისუფლება, ჩემი აზრით, ეს არის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი იმ ვითარებისა, რაც მივიღეთ“, – აღნიშნა for.ge–სთან საუბრისას ნინო ხაჩიძემ.

იდეას შეფასებები პოლიტიკურ წრეებშიც მოჰყვა.

როგორც for.ge-ს პარლამენტის პირველმა ვიცე-სპიკერმა, თამარ ჩუგოშვილმა განუცხადა, „რუსთავი 2“-ის დავის თაობაზე, რომელიც სასამართლოში მიმდინარეობდა და ახლა უკვე ამაზე სტრასბურგის სასამართლო მსჯელობს, საზოგადოებას ინფორმაცია ისე მიეწოდება, თითქოს, ხელისუფლება თავისუფალი აზრის ან გამოხატვის თავისუფლების რაიმე კონტროლს ან შეზღუდვას აპირებს, რაც ამოცანას არავითარ შემთხვევაში არ წარმოადგენს.

„ამის დასტური ბოლო ხუთი წელი იყო, როცა მედია ასეთი კრიტიკული და ასეთი ოპოზიციური არასდროს ყოფილა. ამ განსხვავებული და კრიტიკული აზრის არავის არ ეშინია. შესაბამისად, არავინ არავის შეზღუდვას არ აპირებს. თუ რაიმე რეკომენდაციები არსებობს, რომ მედიაგარემო კიდევ უფრო თავისუფალი და გახსნილი გავხადოთ, ასეთი მოსაზრებების მოსასმენად და მისაღებად მზად ვართ არამარტო საერთაშორისო საზოგადოებიდან, არამედ ადგილობრივი ორგანიზაციებიდან და სამოქალაქო სექტორიდან“, - აღნიშნავს ჩუგოშვილი.

უმრავლესობის წევრისგან განსხვავებით, იდეის მიმართ ოპტიმისტურად არ არის განწყობილი ვიცე-სპიკერი ირმა ინაშვილი.

for.ge-სთან საუბარში ინაშვილი აღნიშნავს, რომ მას წარმოდგენა არ აქვს, მედიაომბუდსმენის ინსტიტუტის შემოღება კარგი იქნება თუ არა, რადგან მისი თქმით, თავის დროზე პრაქტიკა არსებობდა, როცა ქვეყანაში საერთაშორისო მრჩევლებს იწვევდნენ, რომლებიც მედია მონიტორინგის ახორციელებდნენ.

„ამან რა მოიტანა? - არ მახსენდება, რომ ამას რაიმე შედეგი თუ მოჰყვა. ქვეყანაში მედიისადმი სულ სხვა დამოკიდებულება უნდა იყოს. ხელისუფლებას უნდა ესმოდეს, რომ მედია თავისუფლება ქვეყნის დემოკრატიის ერთ-ერთი უპირველესი მოთხოვნაა“, - ამბობს ინაშვილი.

კანონმდებელი აცხადებს, რომ ის მედიის წინააღმდეგ სახელისუფლებო ბრძოლას ვერ ხედავს.

„ის, რაც ბოლო წლების განმავლობაში, სააკაშვილის რეჟიმის დროს გავიარეთ, მედიის წინააღმდეგ ბრძოლა ის იყო, როცა 40-ზე მეტი ტელეარხი მესაკუთრეებს წაართვეს, მათ შორის მეც. ჩემი ცხოვრების ათი წელი დავხარჯე იმისთვის, რომ სააკაშვილისა და ადეიშვილის მიერ წართმეული „ობიექტივი“ დამებრუნებინა. გვახსოვს, „იმედში“ რა მოხდა და ჟურნალისტების დატერორება როგორ ხდებოდა, ისევე ჟურნალისტებისთვის ერთიანი საინფორმაციაო სქემის - „ვიორსტკის“ მიცემა. ამიტომ მედია ტერორი ის იყო და დღეს იმას ვერ ვხედავ, რომ ხელისუფლება მედიას ატერორებს“, - განაცხადა ინაშვილმა.

ოპონენტისგან განსვავებით, უმცირესობის წევრი ოთარ კახიძე ხელისუფლებას მედიის კონტროლის სურვილს ამჩნევს და პრემიერის ინიციატივას ჯორჯ ორუელის „1984“-ს ადარებს, რომელიც ტოტალიტარული რეჟიმის ყოფას და მექანიზმებს აღწერს.

როგორც for.ge-ს კახიძემ განუცხადა, ხელისუფლებამ ომბუდსმენის ინსტიტუტი კი არ უნდა შექმნას, მედიის ფუნქციაში ჩარევა უნდა შეწყვიტოს.

„ეს „1984“-ია, როცა ხელისუფლება ინიციატივით გამოდის, რომ მედია ჩემგან დაცული იყოს და ამიტომ ომბუდსმენის ინსტიტუტი უნდა შექმნას. ამ დროს, ომბუდსმენი გვყავს, რომელიც სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილებას მიესალმა, რომლითაც დროებითი შეჩერების მექანიზმი იქნა გამოყენებული და ხელისუფლებას „რუსთავი 2“-ს სარედაქციო პოლიტიკაში ჩარევა აეკრძალა. როცა ხელისუფლება მედიის საქმიანობაში ჩარევას შეწყვეტს, ომბუდსმენის შექმნა საჭირო არ იქნება. სახალხო დამცველი არ მოსწონთ, რადგან მისი განცხადება მთავრობის პოლიტიკას შეეწინააღმდეგება და ამიტომ მედიაომბუდსმენი უნდათ და მათ თამაზ ურთმელიძის კანდიდატურას ვთავაზობ“, - აღნიშნა კახიძემ.

„რესპუბლიკური პარტიის“ წევრი თამარ კორძაია მთავრობის ხელმძღვანელის იდეას ცეცხლის კერების ჩაქრობის მცდელობად აფასებს და for.ge-სთან საუბარში ამბობს, რომ შექმნილ ვითარებაში, როცა სტრასბურგის სასამართლო უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულებას აჩერებს, ხელისუფლება ისეთ მდგომარეობაში ჩავარდა, როცა მან ქმედიდითი ნაბიჯები უნდა გადადგას, რომელიც საზოგადოებას აჩვენებს, რომ ის განწყობილია პლურალისტური მედიის არსებობისთვის.

ყოფილი დეპუტატის თქმით, ინიციატივის გაჟღერება იყო რეაქცია მიმდინარე პროცესებთან დაკავშირებით, თუმცა ის არ ჩანს, რატომ არ არის საკმარისი ომბუდსმენი, რომელიც კონსტიტუციური ორგანოა და რომელიც მედიაში არსებულ პრობლემებს მუდმივად ხაზს უსვამს.

„ეს საკმარისი რატომ არ არის და ახალმა ომბუდსმენმა განსაკუთრებული რა უნდა გააკეთოს?- ეს სისტემური მიდგომა არ არის, რადგან პერსონალურ მონაცემთა დაცვის ინსპექტორი და ბიზნესომბუდსმენი გვყავს, რაც იმას ნიშნავს, რომ სახელმწიფოს გადაწყვეტილებების მიღებასთან და პრობლემების მოგვარებასთან დაკავშირებით სისტემური მიდგომა არ აქვს. ის სპონტალურად ცდილობს, სადღაც გაჩენილი ცეცხლის კერები ჩააქროს. ეს ინიციატივა პერსპექტიული არ იქნება მიუხედავად იმისა, რომ ერთი შეხედვით შესაძლოა, მომხიბვლელი ჩანდეს, თუმცა როდემდე შეიძლება, უცხოელი მედიაომბუდსმენი აქ იყოს? თუ ეს ინსტიტუტი ბიუჯეტიდან დაფინანსდება, ის ომბუდსმენი არ იქნება, ხელისუფლების ერთ-ერთი შტო იქნება. ამ პროცესს ოპტიმისტურად ვერ ვუყურებ“,- დასძენს კორძაია.