რეჟისორი გოგა ხაინდრავა ქართულ ტელევიზიებს აკრიტიკებს. მისი თქმით „იმ საპირფარეშომ, რომელსაც მხოლოდ „რუსთავი 2“-ში ჰქონდა ადგილი, ახლა სხვა ტელევიზებშიც გადაინაცვლა“ და „რუსთავი 2“-ის ხმას სხვა ტელევიზიებიც აყოლილან.
ხაინდრავა ჩამონათვალსაც აკეთებს და აცხადებს, რომ იგივე ხდება ინგა გრიგოლიას და ნინო ჟიჟილაშვილის გადაცემებში. ამდენად, როცა ის „იმედს“ და ჟიჟილაშვილის გადაცემას უყურებს, თმა ყალყზე აქვს, რადგან ტელეარხზე ბაკქანალიაა.
„მე ვიცი, ამის უკან რა დგას. მოსაზრებები მაქვს ამ საკითხზე და, როცა საჭირო იქნება, ვიტყვი, მაგრამ არც არასოდეს დამიმალავს, რაც ხდება ტელევიზიებში. ეს არის ვნების დაკმაყოფილება, საკუთარი სინდისის და პროფესიონალიზმის ფულზე გაყიდვა. ამას აკეთებენ პირადი ინტერესების გამო, როცა პრაქტიკულად ხდება საზოგადოების მოწამვლა. რამდენიმე ადამიანს აქვს ტელეეთერი ჩაგდებული ხელში საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე... მე ვმეგობრობდი ბადრი პატარკაციშვილთან, პრაქტიკულად, ინა გუდავაძესთან არანაირი ურთიერთობა არ მაქვს, ახლოსაც არ მინდა ტელეკომპანია „იმედთან“ გაკარება. ის, რაც ხდება ქართულ ტელევიზიებში, იმდენად ყარს, რომ იქ ახლოს გავლაც კი არ მინდა“, - აცხადებს გოგა ხაინდრავა.
რა ხდება ქართულ ტელევიზიებში და რატომ უწუნებენ ყოფილი კოლეგები ტელევიზიებს მუშაობის ხარისხს?
მედიაექსპერტი ლელა კურდღელაშვილი მიიჩნევს, რომ რატომღაც მოდურ ტენდენციად იქცა ტელევიზიების კრიტიკა. სინამდვილეში, სახელმწიფომ საკუთარ თავს უნდა მოჰკითხოს, რატომ არ გააჩნია მას საინფორმაციო პოლიტიკა?!
For.ge-სთან საუბარში ლელა კურდღელაშვილი აცხადებს, რომ, სამწუხაროდ, „ოცნებას“ ჩამოყალიბებული საინფორმაციო პოლიტიკა არ აქვს და, თუკი აქვს, მაშინ ისე აქვს ჩამოყალიბებული, რომ ეს ვერც მედიამდე აღწევს და ვერც - საზოგადოებამდე. არადა, საინფორმაციო პოლიტიკით საზოგადოება იმართება და სულაც არ არიან სულელები ამერიკელები და ინგლისელები. მედიაექსპერტი თვლის, რომ თავის დროზე „რუსთავი 2“ პირდაპირ იმართებოდა პრეზიდენტ სააკაშვილის კანცელარიიდან. სწორედ იქიდან იბადებოდა თემები, დღეს კი არანაირი თემა არ მოდის. ერთადერთი, ვინც კიდევ ატარებს ჩამოყალიბებულ საინფორმაციო პოლიტიკას, საწუხაროდ, ისევ „ნაციონალური მოძრაობაა“, რომელიც რეალურად არც არსებობს, როგორც პოლიტიკური ძალა. მას არც უნდა ჰქონდეს არანაირი დასაყრდენი, რომ არა ჩამოყალიბებული მედიაპოლიტიკა.
„ისევ ნაციონალები ქმნიან კლიმატს. აქეთა მხარიდან საპირწონე არაფერი ხვდებათ. ჟურნალისტები ველით, ვინ რა თემას შემოაგდებს. თუკი სახელმწიფომ თემა არ შემოაგდო, თემები ნაციონალების სასარგებლოდ გადაიფარება. ვიცით, რომ ბაჩო ახალაიას პროცესია, ამ დროს სახელმწიფოში იმდენი თემა არსებობს, აიღონ რომელიმე თემა და ეს თემა გადაფარონ. მოიფიქრონ, სტრატეგია წინასწარ გაწერონ, როგორ შეიძლება თემის გადაფარვა. ის, რომ სოციალურად ორიენტირებულ სახელმწიფოს აშენებს „ქართული ოცნება“, ჯერჯერობით კარგად ვერ მიახვედრა საზოგადოებას. თუ სოციალურად ორიენტირებული ხარ, მაშინ გამოუშვი ეს მესიჯი მკაფიოდ, გაწერე საინფორმაციო სივრცეში. არც ისაა სწორი, პრემიერი გამოდის და ერთს იძახის, ვიცე-პრემიერი სულ სხვას იძახის, აქ მედია ლოგიკურად სვამს კითხვას, ხალხო, რა გჭირთ? გოგა ხაინდარავას რაც შეეხება, მესმის, რომ ვიღაცას უნდა, კარგი ბიჭი გამოჩნდეს მთავარ კაცთან - ბიძინა ივანიშვილთან. ასე არ არის. უფრო სამართლიანი და პატიოსანი იქნება, თქვან, რომ მედიის ბრალი არაფერი არ არის, რეალურად, საინფორმაციო პოლიტიკას ვერ ატარებენ, მერე მოდიან და ისევ მედიას აბრალებენ, მე ქოთანი გამიტყდა და შენი ბრალიაო.
იგივე ინგა გრიგოლია და ვახო სანაია მუშაობენ საკუთარ რეიტინგზე, ჟურნალისტი რომ რეიტინგზე იმუშავებს, ეს არ იციან? ისინი რეიტინგულ თემებს აშუქებენ და ცალკეული თემა რომ გახდა რეიტინგული, აქ ჟურნალისტიკას პასუხი არ უნდა მოსთხოვო. ვერცერთ თემას ვერ აქცევ რეიტინგულად, თუკი ამ თემის მიმართ არ არსებობს საზოგადოების მგრძნობელობა. ორი წლის წინ დავიწყე გენდერული უთანასწორობის შესახებ გადაცემების კეთება, კაციშვილი არ აქცევდა ყურადღებას, მაგრამ, როგორც კი ეს თემა მგრძნობიარე გახდა და მკვლელობა მკვლელობაზე მოხდა, დღეს ყველამ წივილი დაიწყო“, - აცხადებს ლელა კურდღელაშვილი და მიიჩნევს, რომ ჟურნალისტის მიერ გამომუშავებულ ფულს ცუდად არ უნდა უყურონ, რადგან ფული ანაზღაურების საშუალებაა. ხოლო, თუ ეს კორუფციული ფულია, ეს უკვე სისხლის სამართლის დანაშაულია და ისევ სახელმწიფოს მისახედია ეს საკითხი.
რადიო „პალიტრის“ საზოგადოებრივი პროგრამების ხელმძღვანელი თამარ ცაგარეიშვილი For.ge-სთან საუბარში აცხადებს, რომ რთულია ჟურნალისტის დადანაშაულება საკუთარი სინდისისა და პროფესიონალიზმის გაყიდვაში. როცა ამაზე საუბრობენ, ე.ი. აქვთ შესაბამისი დოკუმენტი და საბუთი.
თამარ ცაგარეიშვილი ვინმეს განსჯას არ აპირებს, იგი აცხადებს, რომ მისთვის ძალზე მნიშვნელოვანია ჟურნალისტის მუნდირის ღირსება და მის არჩევანზე მეტყველებს მისი გადაცემა, სადაც აქცენტი ადამიანების დაპირისპირებაზე არაა გადატანილი.
უფრო მეტიც, ჟურნალისტის თქმით, მას თოქ-შოუს ტიპის პროდუქცია არც ხიბლავს, თუმცა დასაშვებად მიიჩნევს ტელევიზიებში მათ არსებობას, რადგან ეს პრესის თავისუფლების საწინდარია.
„მე არ ვარ კმაყოფილი იმით, რომ ხელისუფლება არ არის კმაყოფილი ამა თუ იმ ტელევიზიით, რადგან ტელევიზია (განსაკუთრებით, კერძო ტელევიზია) აკეთებს იმას, რაც მას მოსწონს. ეს ბიზნესია. საუბედუროდ, ეს ასეა, თორემ მე თუ მკითხავთ, ამ ტიპის ტელევიზია არ მომწონს. უფრო შემეცნებითი, საგანმანათლებლო და კულტურული ტელევიზია მომწონს. თოქ-შოუებს საერთოდ არ ვუყურებ. მე თვითონაც ვაკეთებდი თოქ-შოუს - „სახალხო დარბაზს“, მაგრამ ვცდილობდი, მშვიდ ვითარებაში ჩატარებულიყო. რა არის თოქ-შოუ? ადამიანებმა შეურაცხყოფა მიაყენონ და დახოცონ ერთმანეთი? ეს არ არის თოქ-შოუ. თოქ-შოუ არის რაღაც პრობლემაზე მსჯელობა, რომელსაც ეძიებს, იკვლევს ჟურნალისტი და ამაზე აზრთა სხვადასხვაობაა. ეს სულაც არ არის ვინმეს გარყვნილ მამიდაზე საუბარი. ეს არ არის ჟურნალისტის საქმე. მე კატეგორიული წინააღმდეგი ვარ, ადამიანებს ერთმანეთი დააჭმევინო და შეურაცხყოფა მიაყენებინო, რადგან პატარა ქვეყნის პატარა საზოგადოებაში ყველანი ერთმანეთის ბიძაშვილები ვართ. ჯერ გავიჩეხეთ ზვიადის დროს, მერე გავიჩეხეთ შევარდნაძის დროს, მერე „მხედრიონის“ დროს, მერე გაგვჩეხა სააკაშვილმა, ახლა - ბიძინა ივანიშვილმა. დაჩეხილები ვართ“, - აცხადებს თამარ ცაგარეიშვილი.
ამასთან, მიიჩნევს, რომ ხელისუფლებამ მეტი უნდა გააკეთოს, რომ მოსახლეობა მისით კმაყოფილი დარჩეს. მაშინ არავის დააინტერესებს ხელისუფლების დამოკიდებულება ამა თუ იმ მედიასაშუალების მიმართ. ამიტომ ხელისუფლებამ მედიის კონტროლს უნდა თავი დაანებოს, რადგან მედია არის მედია, ეს არის სიტყვის თავისუფლება. სააკაშვილის პრობლემა ზუსტად ის იყო, რომ ეს სივრცე უზურპირებული ჰქონდა. ჟურნალისტის აზრით, მედიასაბოტაჟი დღესაც გრძელდება.
