ანალიტიკოს ზაალ ანჯაფარიძის განცხადებით, დასავლეთში შესაძლოა ვიღაცა „ნაციონალურ მოძრაობას“ მიიჩნევდეს თავის საყრდენად, მაგრამ არც იმ დონეზე, რომ მისგან სურდეს ისეთი რადიკალური ქმედებები, რომელიც ეწინააღმდეგება ევროპულ პოლიტიკურ კულტურას და ცხოვრების წესებს. როგორც ანალიტიკოს აცხადებს, რა თქმა უნდა, ევროპას არ აწყობს საქართველოს დესტაბილიზაცია, რადგან საქართველოზე უნდა გაიაროს იმ სატრანზიტო მარშრუტებმა, რომელიც რუსეთიდან უკვე სხვა მიმართულებით გადამისამართდნენ. მას შემდეგ, რაც რუსეთიდან შეწყდა გაზის მიწოდება, საქართველოზე უნდა გაიაროს გაზის ტრანზიტმა, რომელიც აზერბაიჯანიდან მიდის ევროპისკენ.

for.ge ზაალ ანჯაფარიძეს ესაუბრა.

მოსალოდნელი იყო გადაწყვეტილება რომელიც მიიღო მოსამართლე გიორგი არევაძემ, მაგრამ სასამართლოს გადაწყტვეტილების შემდეგ „ნაციონალური მოძრაობის“ გარკვეულმა ჯგუფმა გადაწყვიტა, რომ მიხეილ სააკაშვილის მხარდამჭერი პერმანენტული აქციები ყველა მუნიციპალიტეტში გაიმართოს. ბატონო ზაალ, რა მოლოდინი გაქვთ, რა სახე შეიძლება მიიღოს პროტესტის ამ ფორმამ?

ზაალ ანჯაფარიძე: მე, ვფიქრობ, რომ ეს იყო სამართლებრივად სწორი გადაწყვეტილება. მიუხედავად იმისა, რომ იურისტი არ გახლავართ, იმ ინფორმაციის საფუძველზე, რაც ვრცელდება საჯარო სივრცეში, რასაც ავრცელებს როგორც ერთი, ისე მეორე მხარე, არავითარი სამართლებრივი და ჰუმანიტარული, თუ მორალური საფუძველი იმისა, რომ სააკაშვილი ციხიდან გათავისუფლებულიყო და სასჯელის გადავადებაზე მიღებულიყო გადაწყვეტილება, არ არსებობდა. მოსამართლე თუ ამას გააკეთებდა, ეს შეიძლება აღქმულიყო როგორც მისი დამორჩილება იმ ზეწოლაზე, რაც მასზე მიდიოდა.

ამ შემთხვევაში მოსამართლე არ დაემორჩილა ზეწოლას და კონიუნქტურას, რომელიც მიდიოდა სასამართლოზე როგორც საქართველოს შიგნით, ასევე გარედან და მიიღო ის გადაწყვეტილება, რაც მიიღო. ჩემი, ერთი, რიგითი მოქალაქის და ანალიტიკოსის აზრით, რომელიც არა ემოციების, არამედ ფაქტების საფუძველზე ვსაუბრობ, სააკაშვილის ამჟამინდელი მდგომარეობა, რაზედაც აპელირებს მისი ოჯახი, ადვოკატები და მომხრეები, გამოწვეულია სწორედ იმ კონტროლირებადი თვითდაზიანებით, რასაც ადასტურებს „ვივამედის“ კლინიკის მედპერსონალი. აღარ შევალ დანარჩენ დეტალებში როგორ და რა მიზნით ხორციელდებოდა.

მაგრამ, მეორე მხრივ რომ დავუბრუნდეთ თქვენს კითხვას, რას შეიძლება ველოდოთ, ალბათ, იმას, რაც ვიხილეთ გუშინ სასამართლო სხდომის შემდეგ - ღამე ირაკლი ღარიბაშვილის სახლთან აბსოლუტურად სპონტანური, გაუაზრებელი მივარდნა. ეს იყო რაღაცა, აგრესიული მყვირალა აქცია-პერფორმანსი, რომელმაც თავად „ნაციონალური მოძრაობის“ შედარებით ზომიერ მომხრეებში გამოიწვია უარყოფითი რეაქცია და თქვენ ნახეთ, რომ არცთუ ისე ბევრი ხალხი იყო მისული. იქ არ იყვნენ „ნაციონალური მოძრაობის“ ცნობილი სახეები.

როგორც ჩანს, პარტიაში არ არის ერთიანობა სააკაშვილის საკითხთან დაკავშირებით და იგივე მანდატების დატოვებასთან დაკავშირებით. ლევან ბეჟაშვილი ამბობს, რომ დასავლელ პარტნიორებთან და სხვა ოპოზიციურ პარტიებთან განიხილავენ შემდგომ ნაბიჯებს...

- „ნაციონალურ მოძრაობაში“ არ არის ერთიანი აზრი პარლამენტის დატოვებასთან დაკავშირებით. არ ვიცი ვის შეუთანხმა ხაბეიშვილმა ასეთი სპონტანური გადაწყვეტილება. რას ნიშნავს ლევან ბეჟაშვილის განცხადება? - თუ საერთაშორისო პარტნიორებმა უთხრეს, რომ არ დატოვოთ პარლამენტი, ეს არ იქნება სწორიო, უკან წაიღებენ გადაწყვეტილებას? მაგრამ მას არ უთქვამს, რომ ჩვენ პარლამენტს ვტოვებთო. მათ უბრალოდ თქვეს, რომ ჩვენ ვწყვეტთ საპარლამენტო საქმიანობასო. საპარლამენტო საქმიანობის შეწყვეტა არ ნიშნავს ჯერ კიდევ პარლამენტის დატოვებას. ეს არის ჩვეულებრივი ბოიკოტის რეჟიმი, რომელშიც „ნაცმოძრაობა“ არაერთხელ ყოფილა.

პარლამენტიდან გამოსვლა არის ის, რომ უარს ამბობენ მანდატებზე, ტოვებენ პარლამენტს და მათი მანდატები უქმდება. აქედან გამომდინარე, სულ სხვა რეალობა დგება. ჯერჯერობით ისინი ამას არ აკეთებენ. მაგრამ ასეთი სპონტანური ქმედებები, ღარიბაშვილის სახლთან მივარდნა, ემოციური განცხადებები, რომელიც არაფრით არ არის გამაგრებული, თვითონ „ნაცმოძრაობის“ მომხრეების ზომიერ ნაწილში იწვევს უკმაყოფილების განცდას და არა მგონია, რომ ამით ბევრი ადამიანის მობილიზება შეძლონ.

რაც შეეხება ჩალაძის და სანიკიძის განცხადებას - „გინდათ ომი, მიიღებთ ომს“ - ლოკალური აქციები, რომელსაც აანონსებენ შეიძლება რადიკალიმზმში გადავიდეს?

- მე მგონია, რომ სანიკიძის, ჩალაძის და სხვების ეს განცხადებები უფრო ფსიქოლოგიურ შეტევას წააგავს, ვიდრე რამე რეალური ძალის დემონსტრირებას იმიტომ, რომ ასეთი რეალური ძალა მათ არ გააჩნიათ. არ გააჩნიათ იმიტომ, რომ მათი მომხრეებიც კი, თუ იქ რამდენიმე ცალკეულ მართლა შუბლგაცხელებულ თავებს არ მივიღებთ მხედველობაში, არ არიან მზად იმისათვის, რომ ძალიან რადიკალურ მოქმედებებზე წავიდნენ.

მე მგონია, რომ ერთგვარი ფსიქოლოგიური შეტევა მიმდინარეობს, რომ შეაშინონ ხელისუფლება და წამოიყვანონ დათმობებზე, თორემ მათ კარგად იციან, რომ ქუჩის აქციებს და მით უმეტეს ძალადობრივ ქმედებას, რასაც ისინი უწოდებენ „ქუჩის ომს“ დასავლეთი არ მიესალმება და შესაბამისად, მათ მსგავსი რამ რომც გააკეთონ, ჩათვალეთ, რომ დასავლეთის თვალში სამუდამოდ იქნებიან მოკვეთილი როგორც რადიკალური და ანტიდასავლური ძალა.

დასავლეთში შესაძლოა, ვიღაცა „ნაცმოძრაობას“ მიიჩნევდეს თავის საყრდენად, მაგრამ არც იმ დონეზე, რომ მისგან სურდეს ასეთი ქმედებები, რომელიც ეწინააღმდეგება ევროპულ პოლიტიკურ კულტურას და ევროპულ პოლიტიკურ ცხოვრების წესებს. რა თქმა უნდა, ევროპას არ აწყობს საქართველოს დესტაბილიზაცია. საქართველოზე უნდა გაიაროს იმ სატრანზიტო მარშრუტებმა, რომელიც რუსეთიდან უკვე სხვა მიმართულებით გადამისამართდნენ. მას შემდეგ, რაც რუსეთიდან შეწყდა გაზის მიწოდება, საქართველოზე უნდა გაიაროს გაზის ტრანზიტმა, რომელიც აზერბაიჯანიდან მიდის ევროპისკენ. ასეთ სიტუაციაში უნდათ საქართველოს ტერიტორიაზე სამოქალაქო ომი? არ მგონია.

რეალურად ვისაც უნდა ამ ტრანზიტის შეფერხება, ეს არის რუსეთი. შეიძლება ვთქვათ, რომ სწორედ რუსეთის დავალებით მოქმედებს ოპოზიცია, კერძოდ ეს პოლიტიკური ძალა?

- ასეა თუ ისე, „ნაციონალური მოძრაობის“ მოქმედება ხელს უწყობს რუსეთის გეგმებს. თუ საქართველოში სიტუაცია აირია, თუ სამოქალაქო ომის მორევში ჩავეშვით, რა თქმა უნდა, მსხვილ ეკონომიკურ და მით უმეტეს ტრანზიტულ პროექტებზე საუბარი ზედმეტია. არავის სურს თავისი მილიონების და მილიარდების რისკის ქვეშ დაყენება. არავინ გაატარებს ტრანზიტულ ტვირთებს არასტაბილურ ქვეყანაში, სადაც მათ შეიძლება საფრთხე დაემუქროს. არც გაზსადენს გაიყვანს არავინ იმ ქვეყნის ტერიტორაზე, სადაც შიდა კონფლიქტი მიმდინარეობს.

რუსეთის ბოლოდროინდელი მცდელობები, რომ რაღაცნაირად „ქართული ოცნება“ დაადანაშაულონ რუსეთთან კავშირში, მერე ამით ოპოზიციას მისცენ ხელში კოზირი, რომ დაიწყონ „ქართული ოცნების“ წარმოჩენა პრორუსულ ძალად და ამის ნიადაგზე ააგორონ საპროტესტო აქციები, თუნდაც ის, რომ ერთ-ერთი ოპოზიციური ტელევიზია იღებს აბსოლუტურად კონფიდენციალური საუბრის ჩანაწერს, შემთხვევით ხომ არ ხდება?!

მაშველი რგოლივით გამოჩნდება ხოლმე რუსეთი „ნაციონალური მოძრაობისთვის“ და უშუალოდ სააკაშვილისთვის...

- მაშველი რგოლი იმიტომ, რომ მათ სურთ საქართველოში არ გაიაროს ტრანზიტულმა ტვირთებმა, რომ ისევ რუსეთს დაუბრუნდნენ. იმისათვის, რომ საქართველოზე არ გაიარაოს ამ ტვირთებმა, საქართველოში უნდა მოხდეს არეულობა. იმისათვის, რომ არეულობა მოხდეს, საჭიროა ერთმანეთს დაუპირისპირდნენ პოლიტიკური ძალები და შევიდნენ სამოქალაქო დაპირისპირებაში. აი, ეს არის გეგმა.

პრინციპში, ბეწვის ხიდზე გადის ახლა ხელისუფლება. მაგრამ ამ ვითარებაში მართებს გონიერება და თუ დაიწყება ქუჩის პროცესები, დესტაბილიზაციის მცდელობა, ალბათ, მან უნდა იმოქმედოს კანონის შესაბამისად. 2012 წლის შემდეგ რამდენი მცდელობა იყო გადატრიალების, მაგრამ რეალურად პასუხისგებაში არავინ მიუციათ, თითქსდა, ერიდებოდნენ. ამით გათამამებული „ნაციონალური მოძრაობის“ აგრესიული ჯგუფი მიდის რადიკალიზმზე, ცდილობენ ყოველ შემთხვევაში...

- ხელისუფლებამ უკვე დააგროვა გარკვეული გამოცდილება ამ რადიკალურ ძალასთან ბრძოლის. ცდილობს, რომ არ გადაამლაშოს და იმოქმედოს იმ ფარგლებში, რაც არ გამოიწვევს დასავლეთის მხრიდან კრიტიკას. გვახსოვს, როგორ ჩატარდა ნიკანორ მელიას დაკავების ოპერაცია, ან როგორ მოხდა სხვა ოპოზიციური მიტინგების დაშლა ისე, რომ იქ არავინ დაშავებულა. ანუ, 2019 წლის 20 ივნისის მოვლენებიდან, ალბათ, რაღაცა გარკვეული გაკვეთილი იქნა გამოტანილი.

მაგრამ, რა თქმა უნდა, ხელისუფლებას, ნებისმერ შემთხვევაში, ექნება ლეგიტიმური ძალის გამოყენების უფლება, თუ ოპოზიციის ქმედებებმა გადალახეს ის წითელი ხაზები, გავიდნენ კანონის და კონსტიტუციის ჩარჩოდან და მიიღეს აშკარად ძალადობრივი ხასიათი. რა თქმა უნდა, ასეთ შემთხვევაში, ხელისუფლება მათ მაყურებლის როლში არ დახვდება.

მე ვფიქრობ, რომ არც საზოგადოება დარჩება პასიურ როლში იმიტომ, რომ საზოგადოება უყურებს ამ ყველაფერს და დამოკიდებულებაც არის ძალიან ნეგატიური. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, თუ ოპოზიციის რადიკალურმა ნაწილმა გადაწყვიტა ასეთი ტიპის ქმედებებზე გადასვლა, რაც ბატონ ჩალაძეს და სანიკიძეს ჰქონდათ აღწერილი თავის გამოსვლებში, ვფიქრობ, რომ ამას გაეცემა ადეკვატური პასუხები და ხელისუფლებას აქვს ამის რესურსი.

როგორ ფიქრობთ, რატომ არ დაიწყო გამოძიება ჩალაძის და სანიკიძის წინააღმდეგ?

- მიკვირს, რატომ არ არის აქამდე სამართლებრივი რეაქცია. მე წავიკითხე ჩვენი შესაბამისი კანონმდებლობა და აშკარად, მათი განცხადება არის აშკარა მოწოდება ძალადობისკენ. ამისთვის არსებობს გარკვეული სასჯელი და არ ვიცი, რატომ იცდის ხელისუფლება. ალბათ, ანალიზი მიდის ამ ყველაფრის და მერე მოახდენენ რეაგირებას. ან, შეიძლება თვლიან, რომ სანიკიძემ და ჩალაძემ ამით ხელისუფლების წისქვილზე დაასხეს წყალი, „ნაცმოძრაობა“ კიდევ ერთხელ წარმოაჩინეს როგორც რადიკალური და კონფლიქტისკენ მიდრეკილ ძალად. ეს აწყობს „ქართულ ოცნებას“, რომ ამომრჩეველს დაანახოს, აი, როგორი არის რადიკალური ოპოზიციის სახე.

გიული ალასანიამ 16 თებერვლამდე ახალი კონტრაქტი გააფორმა ამერიკულ ლობისტურ კომპანიასთან. მიზანი არის ის, რომ მიხეილ სააკაშვილის საქმე წარმოაჩინონ როგორც საერთაშორისო პრობლემა. თავის მხრივ, სააკაშვილი დაკავებულია სპეკულაციებით, რათა გათავისუფლდეს სასჯელისგან, წავიდეს საქართველოდან და ხელახლა დაიწყოს პოლიტიკური საქმიანობა საქართველოს წინააღდეგ. რასაც ერთი წელია ვუყურებთ სააკაშვილის და მისი ოჯახის მხრიდან, ეს არის სახელმწიფოს წინააღმდეგ შეტევა, მაგრამ ვიცით როგორია დასავლეთის მხრიდან რეაქცია. ამ ვითრებაში რამდენად არის სახელმწიფოს ვალდებულება, რომ რეალურად აჩვენოს დასავლეთს, რომ რეალურად სააკაშვილი სიმულანტობს და ყველაფერს აკეთებს იმისათვის, რომ თავი დააღწიოს მოსალოდნელ სასჯელს?

- დიახ, ეს არის სახელმწიფოს ვალდებულება და სახელმწიფოს საქმეც, რომ მაქსიმალურად მოახდინოს ყველა დაინტერესებული მხარის ინფორმირება დასავლეთში თუ სხვა ქვეყნებში, სადაც აგორებულია ასეთი კამპანია სააკაშვილის პატიმრობიდან დასახსნელად, რომ აუხსნან მათ რეალურად რაშია საქმე. მე ვფიქრობ, ამ მხრივ ხელისუფლება ცოტა არ იყოს პასიურობს. მე არ მინახავს იმ სტატიების საპირწონე რამე სხვა საინფორმაციო კამპანია მედიაში.

შეიძლება ხელისუფლების წარმომადგენლები, რომლებიც ხშირად დადიან საზღვარგარეთ, იქ პირად საუბრებში გადაწყვეტილების მიმღებ პირებს უხსნიან სიტუაციას, ულაგებენ წინ ფაქტებს, მაგრამ მაინც, როდესაც პოპულარულ გამოცემებში და კითხვად რესურსებში დიდი აუდიტორია ეცნობა აბსოლუტურად ცალმხრივ ინფორმაციას, ეს რაღაცა გარკვეულ აღქმებს და განწყობებს ბადებს.

მეორე საკითხია, რა გადაწყვეტილებას მიიღებს სტრასბურგის სასამართლო, სადაც რამდენიმე დღეში უნდა წავიდეს სააკაშვილის საქმე.

- სტრასბურგის სასამართლოს აქვს ასეთი წესი, რომ გამოიტანოს სასწრაფო გადაწყვეტილება, როგორც ეს გააკეთა თავის დროზე „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით. მაგრამ რა გადაწყვეტილებას მიიღებს ამ შემთხვევაში, ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. თუ, სტრასბურგის სასამართლომ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ სააკაშვილი საჭიროებს ქვეყნიდან გაყვანას, ხელისუფლება, ერთი მხრივ, იძულებეული იქნება, რომ ამას დაემორჩილოს, მაგრამ იტყვის, რომ ეს არის სტარსბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილება და ჩვენ სხვა გზა არ გვქონდა. მაგრამ, არის მეორე ალბათობაც - თუ ხელისუფლება კარგად იმუშავებს ამ მიმართულებით, შესაძლოა, სასამართლომ არ გაიზიაროს სააკაშვილის დაცვის არგუმენტები და არ მიიღოს ის გადაწყვეტილება, რასაც სააკაშვილის მხარე ელოდება. როგორც ჩანს, სააკაშვილის მხარე ელოდებოდა, რომ სასამართლო მიიღებდა იმ გადაწყვეტილებას, რაც მიიღო. სტრასბურგში გაგზავნილ ამ საქმეს ემთხვევა სწორედ სააკაშვილის ოჯახის მიერ დაქირავებული ლობისტური კომპანიის მიერ აგორებული საინფორმაციო კამპანია.

როცა სასწრაფო გადაწყვეტილება არის მისაღები, მოსამართლეები საქმის არსებით განხილვაში არ შედიან. „რუსთავი 2“-ს შემთხვევაში შეხედეს ისე, რომ თავისუფალ მედიას დახურვის საფრთხე ემუქრება და მიიღეს გადაწყვეტილება. ახლაც შეიძლება მოხდეს ისე, რომ ღრმად არ ჩაიხედონ საქმის დეტალებში და თქვან, რომ სააკაშვილი კვდება, მის სიცოცხლეს საფრთხე ემუქრება და საჭიროა მისი გადაყვანა. საინფორმაციო განწყობითი ფონი უკვე შემზადებულია დაქირავებული პიარ-კომპანიის მიერ. სტრასბურგშიც კითხულობენ გაზეთებს და იქაც ეცნობიან რა ინფორმაცია ქვეყნდება ინტერნეტში ამ კონკრეტულ საქმეზე. აი, ამაშია საფრთხე.