საბჭოთა კავშირის დაშლამ ყველაზე მეტად საქართველო დააზარალა. როგორც ხშირად უყვართ ხოლმე თქმა, ჩვენ იმპერიის ნანგრევებში მოვყევით და ყველაზე მეტად რუსეთმა ჩვენ დაგვსაჯა. ახლაც რომ დაიშალოს პუტინის რუსეთი, საინტერესოა, ვის მოიყოლებს ნანგრევებში და მოიქნევს თუ არა კუდს საქართველოსთვის?

რუსეთის დაშლა ახლა მთელი ცივილიზებული სამყაროს ოცნებად ქცეულა. კრემლის ავანტიურისგან დაღლილი მსოფლიო თავს იმშვიდებს, რომ რუსეთის დაშლა გარდაუვალია თუნდაც იმიტომ, რომ ყველა იმპერიას ასე ემართება, თანაც, რუსეთი მთელ სამყაროს ბრძოლაში იწვევს.

ევროპაში ემიგრირებული ქართული წარმომავლობის მწერალი ბორის აკუნინი (გრიგორი ჩხარტიშვილი) უკვე კარგა ხანია, ამტკიცებს, რომ პუტინის რუსეთის დაშლა შეუქცევადი პროცესია, რადგან პუტინმა უკრაინაში ომის დაწყებით საკუთარი მმართველობის დასასრული მაქსიმალურად დააჩქარა.

„როცა პუტინი აღარ იქნება, ეს ყველაფერი ჩამოიშლება. თუ ისტორიულ პარალელებს გავავლებთ, ყველა მმართველი ებმება ერთ ტრადიციულ მახეში, ამ მახეს „პატარა ომში გამარჯვება“ ჰქვია. რუსეთის ისტორიაში ხშირად მომხდარა, როცა ქვეყანაში იწყებოდა სერიოზული პრობლემები, მმართველს უჩნდებოდა ცდუნება, წამოეწყო მოკლეხნიანი, გამარჯვების მომტანი ომი, ეგონათ, გამარჯვების შემდეგ ყველაფერი დალაგდებოდა, მტრები მოკეტავდნენ. ასე მოხდა ზუსტად ნიკოლოზ მეორის დროს 1904 წელს, როცა ნიკოლოზმა გააცნობიერა, რაღაც ვერ მიდიოდა კარგად, იწყებოდა რევოლუციური მოძრაობები. მას უთხრეს, აგერ პატარა და სუსტი იაპონია, მოდი, ომი გამოვუცხადოთ. მერე, დამარცხების შემდეგ კი აცნობიერებ, რომ საკუთარი შესაძლებლობები გადააფასე, მოწინააღმდეგე სათანადოდ ვერ შეაფასე“, - მიიჩნევს ბორის აკუნინი, რომლის აზრითაც, უკრაინასთან მარცხის შემდეგ უფულოდ დარჩენილი პუტინი გააღრმავებს დაშინების და რეპრესიების პოლიტიკას.

რა უფრო აწყობს საქართველოს-რუსეთის დაშლა, თუ დასუსტება?

ანალიტიკოს ნიკა ჩიტაძის აზრით, რუსეთის დაშლა საქართველოს მაინცდამაინც არ უნდა აწყობდეს, რადგან ჩრდილოეთ კავკასიაში მიიღებს დაღესტნის, ჩეჩნეთის, ჩრდილოეთ ოსეთის, ყაბარდო-ბალყარეთის, ყარაჩაი-ჩერქეზეთის პრობლემებს. ჩრდილოეთ კავკასიელ ხალხთა უმეტესობა ეთნიკურად აფხაზებს ენათესავება, თუნდაც იგივე აფხაზურ-ადიღეური ჯგუფი, სადაც ჩერქეზები შედიან. ყველას ახსოვს, 1996-98 წლებში, როდესაც ჩეჩნეთი დე ფაქტო დამოუკიდებელი იყო, პანკისიდან ხალხის გატაცება ხდებოდა.

„იმ პერიოდში თითქოს ლეკიანობა აღდგა. სხვათა შორის, ლეკიანობა თავის დროზე მარტო ლეკებს არ უკავშირდებოდა. დავით გურამიშვილს აქვს კარგად ნათქვამი, „თურქი, სპარსი, ლეკი, ოსი, ჩერქეზ, ღლიღვი, დიდო, ქისტი, სრულად ქართლის მტერნი იყვნენ, ყველამ წაკრა თითო ქიშტი!“ ამიტომაც ახლაც შეიძლება არასტაბილური ჩრდილოეთ კავკასია მივიღოთ. ჩეჩნები დღეს დოტაციას იღებენ რუსეთისგან, ის თანხები რომ მოაკლდებათ, მერე სად მოიძიებენ შემოსავალს? 44 ბილიკია ჩრდილოეთ კავკასიიდან საქართველოსკენ, რომელიც ვერ კონტროლდება. ამიტომ გამორიცხული არ არის, სახიფათო პროცესები წარიმართოს“, - აცხადებს ნიკა ჩიტაძე for.ge-სთან საუბრისას და განმარტავს, რომ, რეალურად, ჩვენ უფრო უნდა გვაწყობდეს რუსეთის დემოკრატიზაცია.

თუმცა დემოკრატიზაციის გზაზეც რუსეთში ძალზე რთული ვითარებაა, რადგან პერსპექტივები არ არსებობს. ნაცისტური გერმანია როდესაც დამარცხდა მეორე მსოფლიო ომში, ასევე, ფაშისტური იტალია, იქ იყვნენ პროგრესული ძალები, რომლებიც დასავლეთის ხელშეწყობით მოვიდნენ ხელისუფლებაში და დაიწყეს ქვეყნის აღორძინება. ასევე მოხდა იაპონიაში, როცა ლიბერალ-დემოკრატიული პარტია მოვიდა ქვეყნის სათავეში. რუსეთში კი პუტინიც რომ წავიდეს, მისი ოპონენტები მაინც არიან დერჟავიკული ამბიციებით შეპყრობილები. ამიტომ ჯერჯერობით დემოკრატიულ ძალებს რუსეთში არ აქვთ გავლენა.

ანალიტიკოსის მოსაზრებით, რა თქმა უნდა, რუსეთის დასუსტება ჩვენ გვაწყობს, მაგრამ არა მთლიანი დაშლა, რომელიც დიდ ქაოსს გამოიწვევს. რუსეთის დასუსტება იმ მხრივ არის მისაღები, რომ როგორც გერმანია და იაპონია აღარ იყვნენ სამხედრო თვალსაზრისით ძლიერი სახელმწიფოები და ეკონომიკაზე აიღეს ორიენტაცია, რუსეთშიც ეს პროცესი უნდა დაიწყოს. ცხადია, ეს ცოტა გაჭირდება, მაგრამ გამორიცხული არაფერია. ასე გერმანიაშიც არავის წარმოედგინა, ნაცისტების დამარცხების შემდეგ დემოკრატიული ძალები თუ მოვიდოდნენ ხელისუფლებაში, მაგრამ ასე მოხდა, რადგან იქ ცოტა სხვა სიტუაცია იყო და გერმანიის და იაპონიის ოკუპაცია ამერიკამ მოახდინა.

ანალიტიკოსი დემურ გიორხელიძე ჩვენთან საუბრისას აცხადებს, რომ ვერავის ავუკრძალავთ რუსეთის დაშლისთვის მომზადებას. თუმცა ყველაფერი უნდა დავინახოთ არა ემოციისა და ატრუებული ფსიქიკის დონეზე, არამედ ჩვენი სახელმწიფოს მომავლის პრიზმიდან.

„რუსეთი დაიშლება თუ არა, ეს რუსეთის პრობლემაა, მაგრამ მთავარია, ამ კოლოსალური მასშტაბის ძვრების დროს შევინარჩუნოთ სახელმწიფო. ქართველებმა კარგად არ იციან, რა მოხდება საქართველოში და როგორ განვითარდება მოვლენები. სცენარი ერთი - დაიშალა რუსეთი, რა ხდება? სცენარი ორი - იმარჯვებს დასავლეთი, რა ხდება? უკრაინა სალაპარაკო თემა აღარ არის, რადგან უკრაინა მხარეს არ წარმოადგენს და არც იქნება მხარე. უკრაინა ეს არის პროქსი ომის მწარმოებელი ქვეყანა, რომელმაც საკუთარ თავზე აიღო ყველა რისკი. ეს არის მათი არჩევანი. ჩვენ არ გვაქვს უფლება, უკრაინელებს ვუთხრათ, თქვენ კარგად მოიქეცით, ან ცუდად მოიქეცით. ისინი ამ ომისთვის ემზადებოდნენ, ამისთვის უზარმაზარი რესურსი მიიღეს დასავლეთიდან, მზად არიან ნებისმიერი მსხვერპლისთვის, მათ შორის, მზად არიან, ბოლო უკრაინელამდე იბრძოლონ, ეს მათი არჩევანია, ჩვენ რა უფლება გვაქვს მათი საქციელი განვსაჯოთ?!“ - აცხადებს დემურ გიორხელიძე.

მისივე თქმით, მოიყოლებს თუ არა რუსეთის დაშლა საქართველოს, ეს არავინ იცის, მაგრამ აქ ერთ მხარეზე არც არის საუბარი, ეს არის გლობალური დაპირისპირება რუსეთსა და ანგლოსაქსურ სამყაროს შორის და რა მოჰყვება ამას, ზუსტი პროგნოზი არ არსებობს.