„რაც შეეხება რუსულ მედიაზე ეჭვიანობას, თუ ვინმე ფიქრობს, რომ რუსულ მედიაზე მაქვს გავლენა, ეს ასე არ არის. მე ურთიერთობა მაქვს რუსული მედიის ლიბერალურ ნაწილთან და თუკი ისინი მოვლენ ხელისუფლებაში, მაშინ ბევრი პრობლემა მოიხსნება. ლიბერალ პრესასთან შანსს არ ვუშვებდი, რომ საქართველოსთვის რეკლამა გამეწია. ქართულ მედიას ბოდიშს ვუხდი, რადგან ხშირად მეტ დროს რუს ჟურნალისტებს ვუთმობდი. რუსულ მედიაში ქართული რეფორმების რეკლამას ვახდენდი და მიმაჩნდა, რომ ქართულმა მედიამ ისედაც იცის, ქართულ პოლიციაში რაც ხდება“, - განაცხადა მერაბიშვილმა მისი კანდიდატურის პარლამენტში წარდგენისას.

საზოგადოებრივი მოძრაობა „ამომრჩეველთა ლიგის“ წევრი გოგა ხაინდრავა დარწმუნებულია, რომ ვანო მერაბიშვილს მოსკოვთან გაცილებით მჭიდრო ურთიერთობები აქვს, ვიდრე რუსული ლიბერალური პრესისადმი სიმპათიებია. მოვლენათა განვითარების რა სცენარს ხედავს და რატომ ფიქრობს, რომ შესაძლოა, საქართველოს ხელისუფლების სხვადასხვა დაჯგუფებებმა ერთმანეთს სამხედრო გადატრიალება მოუწყონ, ამ თემებზე გოგა ხაინდრავა გვესაუბრება.

ბატონო გოგა, არაერთხელ მოგვისმენია, რომ რუსეთს საქართველოს ხელისუფლებაში დასაყრდენი ჰყავს ამა თუ იმ პოლიტიკოსის სახით, ამასწინათ, ტელეკომპანია „მაესტროს“ ეთერში საუბრისას ამ კონტექსტში ახსენეთ საქართველოს პრემიერ-მინისტრი ვანო მერაბიშვილი, საინტერესოა რა მტკიცებულებაზე ან ხელშესახებ არგუმენტებზე დაყრდნობით გამომდინარეობდა თქვენი ასეთი შეფასება...

- მტკიცებულებები მე არ მაქვს, იმიტომ, რომ პროკურორი მე არ ვარ, მტკიცებულებებს ძიება დაადგენს, მაგრამ არსებობს უტყუარი თემები, რომელიც ამას ადასტურებს.

პირველი, ეს არის სანაკოევის პროექტი, განხორციელებული საქართველოში, რის შედეგადაც ცხინვალის რეგიონში და ახალგორში, რომელიც არასოდეს არ შედიოდა ცხინვალის რეგიონის შემადგენლობაში, აბსოლუტურად კონსტიტუციისა და კანონის გარეშე ჩატარდა არჩევნები, რის შედეგადაც საქართველოში მეოთხე პრეზიდენტი მივიღეთ სანაკოევის სახით. ეს იყო ანტისახელმწიფოებრივი ქმედება, რომელიც ემსახურებოდა რუსეთის ინტერესებს, იმიტომ, რომ ამან პრაქტიკულად შეუქმნა რუსეთს საფუძველი, ცხინვალის რეგიონის დამოუკიდებლად ცნობის შესახებ.

ამის გარდა კიდევ რა არტგუმენტი გაქვთ?

- ამას წინ უსწრებდა უამრავი ქმედება, რომელიც ხელს უშლიდა სამშვიდობო პროცესს, პირადად ვანო მერაბიშვილის მიერ განხორციელებული, რეალურად საბაჟოს და საზღვრის შექმნა საქართველოს ტერიტორიაზე, რომელმაც გამოყო ცხინვალის რეგიონი საქართველოდან. ამის განხორციელება დაიწყო 2004 წლიდან და მთელი ამ წლების განმავლობაში მიმდინარეობდა ნაბიჯ-ნაბიჯ, ვიდრე საერთოდ არ გადაეცა ეს რეგიონი რუსეთს.

კიდევ ერთი, ეს არის კოდორის ხეობის დათმობა ერთი გასროლის გარეშე, რომელიც უშუალოდ ვანო მერაბიშვილის ბრძანებით იყო განხორციელებული და მინდა გითხრათ, რომ დე ფაქტო აფხაზეთის ე.წ თავდაცვის მინისტრის, ზაიცევის განცხადებით, კოდორი ისეთი გამაგრებული ციხე-სიმაგრე იყო, რომელიც აქამდე არასოდეს არ ყოფილა დაპყრობილი დამპყრობლის მიერ, არც ერთ ეპოქაში და არც ერთ დროში და ახლაც ისეთ დაცულ ობიექტს წარმოადგენდა, რომლის აღება პრაქტიკულად შეუძლებელი იყო. ეს იყო უშუალოდ ვანო მერაბიშვილის მიერ განხორციელებული.

გარდა ამისა, უამრავი კონტაქტები რუსეთის დაზვერვის თანამშრომლებთან, როგორც ბელორუსიის ასევე ჩინეთის ტერიტორიაზე, რის შესახებას გასულ წლებში არაერთხელ განმიცხადებია.

თუმცა, თვალშისაცემი მხოლოდ ვანო მერაბიშვილის რუსული მედიისადმი სიყვარული იყო, რაც თვითონვე ახსნა, რომ რუსებს აინტერესებდათ ის რეფორმები, რომელიც ქართულ პოლიციაში გატარდა...

- ინტერვიუს ყველა აძლევს, მაგრამ განსხვავებით სხვა დანარჩენი პერსონაჟებისგან, მერაბიშვილს ინტერვიუები მხოლოდ რუსულ პრესასთან ჰქონდა და გარდა ამისა, იყო დაუფარავი პიარი, რომელიც  ვანო მერაბიშვილთან მიმართებაში ხორციელდებოდა რუსეთის ოფიციალურ წრეებში, ოფიციალურ, სახელისუფლებო პრესაში და მინდა გითხრათ, რომ რუსეთის შინაგან საქმეთა მინისტრ ნურგალიევს ასეთი აღფრთოვანიებით არავინ არ მოიხსენიებდა რუსულ პრესაში, როგორც მერაბიშვილს.

ასეთი და კიდევ სხვა მრავალი დეტალი, გარდა ამისა, ცოდნა, რომ ეს ნამდვილად ასეა, მაძლევს საფუძველს განვაცხადო, რომ ვანო მერაბიშვილი, ისევე, როგორც კახა ბენდუქიძე, როგორც ბეჟუაშვილი, თემურ ალასანია და თვითონ მიხეილ სააკაშვილი რუსეთის ინტერესების განმხორციელებლები არიან.

ძალიან საინტერესოა ის სამთავრობო ცვლილებები, რომელიც სააკაშვილმა განახორციელა, ისეთი ერთგული ადამიანი, როგორიც მერაბიშვილი იყო მოაცილა ერთ-ერთი ყველაზე საპასუხისმგებლო სფეროდან, როგორ ფიქრობთ, რა არის ეს, ვანო მერაბიშვილის დაწინაურება თუ დაქვეითება?

- ისეთ თავყრილობაში, რომელსაც „ნაციონალური მოძრაობა“ წარმოადგენს, ერთგულება არ არსებობს. არის მხოლოდ და მხოლოდ ინტერესები, არის პატივმოყვარეობა და არის პირადი კეთილდღეობის შექმნა. არანაირი სხვა, ნდობა და მეგობრობა მათ შორის არ შეიძლება, რომ არსებობდეს.

ვანო მერაბიშვილი გადაიქცა ფიგურად, რომელიც სააკაშვილს კონკურენციას უწევს და პირველ რიგში – „ნაციონალური მოძრაობის“ შიგნით, იმის გათვალისწინებით რომ სააკაშვილი პოლიტიკური გვამია, რომლის ხრწნის პროცესი უკვე ბოლო სტადიაში შევიდა, ყველას კარგად ესმის, რომ მას არანაირი პოლიტიკური მომავალი არ გააჩნია, მაგრამ „ნაციონალურ მოძრაობას“ პრეტენზიებიც აქვს და სურვილებიც, რომ ძალაუფლების უზურპაცია გაგრძელდეს მათი მხრიდან. ამიტომ მათ სჭირდებათ ახალი ფიგურა.

ძალიან მეცოდება ის ორგანიზაცია, რომლის კაშკაშა ვარსკვლავი და ხერხემალი მერაბიშვილი იქნება, მაგრამ სხვა, მსგავსი ფიგურები, წონით, „ნაციონალურ მოძრაობაში“ არ არსებობენ. რეალური ძალაუფლების თვალსაზრისით, იმ გავლენის თვალსაზრისით, რომელიც მას სახელმწიფო აპარატზე  და ძალოვან სტრუქტურებზე აქვს, ბუნებრივია, რომ მერაბიშვილი სააკაშვილისთვის საფრთხედ გარდაიქმნა.

ამავდროულად, ბუნებრივია, რომ ეს ღიად გაცხადებული ვერ იქნება. ოქრუაშვილის მაგალითმა აჩვენა, რომ მოხსნები, დაქვეითებები და მსგავსი ნაბიჯები ძალიან სერიოზულ პრობლემებს უქმნის საკაშვილს.

მინდა გითხრათ, რომ მერაბიშვილთან დაპირისპირება იმ კომპრომატების გათვალისწინებით, რომელიც მერაბიშვილს გააჩნია სააკაშვილზე, ბუნებრივია, სიკვდილის ტოლფასი იქნება სააკაშვილისთვის.

ამავდროულად, ის პოლიტიკური ცხოველია და ძალიან კარგად გრძნობს იმ საფრთხეებს, რომელიც მის გარშემო არის შეგროვილი და მერაბიშვილის მოცილება შინაგან საქმეთა სამინისტროდან, უშიშროების სამინისტროდან, ნიშნავს იმ გავლენის შესუსტებას, რომელიც მას გააჩნია ამ სტრუქტურებზე.

და თუ გავითვალისწინებთ, რა პერსონებით არის შეცვლილი და ვის ხელში გადავიდა კონტროლი თავდაცვის, შინაგან საქმეთა და უშიშროების სამინისტროზე... ეს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ დათა ახალაია არის არა მარტო შინაგან საქმეთა, არამედ უშიშროების მინისტრიც, მის ძმას კიდევ თავდაცვის სამინისტრო ჩაბარდა, იმიტომ, რომ შაშკინი არის წმინდა წყლის ბუტაფორია, შაშკინს არც  განათლებაში ეკითხებოდა არავინ არაფერს და ბუნებრივია, თავდაცვაშიც რომ არავინ არაფერს არ ჰკითხავს, იმიტომ, რომ არაფერი არ იცის.

არც დათა ახალაიამ არ იცის არაფერი, მაგრამ სამაგიეროდ იცის სისხლის სმა, სისასტიკე და კონტროლი კადრებზე - ეს ნამდვილად იცის. ამიტომ ეს კონტროლი გადავიდა პირდაპირ სააკაშვილის კლანში, რომელიც ეყრდნობა ახალაიებს.

რეალურად, ამით მერაბიშვილს გავლენა კი არ მოემატა, არამედ მოაკლდა, რადგან ქვეყანაში რეალური პრემიერ-მინისტრი, სადაც პოლიტიკური და სახელმწიფოებრივი წყობა არ არსებობს, კრიმინალურ  კლანს წარმოადგენს და ეს ისედაც მერაბიშვილის ხელში იყო.

მერაბიშვილის გარეშე ვერც ერთი მინისტრი ვერაფერს ვერ ახორციელებდა. პრემიერ-მინისტრობით მას არაფერი მომატებია, მაგრამ დაკლებით დააკლდა - კონტროლი ძალოვან უწყებებზე.

თუ მართლაც ასეთი სცენარი ვითარდება, ბუნებრივია, ვანო მერაბიშვილი უნდა ხვდებოდეს, რომ ხდება მისი გავლენის შემცირება. არის თუ არა ალბათობა, რომ ისიც ირაკლი ოქრუაშვილივით მოიქცეს, რაღაც პერიოდით გაქრეს პოლიტიკიდან და შემდეგ  სააკაშვილის ოპოზიციაში ჩადგომას შეეცადოს?

- ვანო მერაბიშვილი პოლიტიკური ფიგურა არ არის, მაგას არც მაგისი ინტელექტუალური „ბაგაჟი“ აქვს და არც ცოდნა. ეგ არის წერა-კითხვის უცოდინარი კაცი, ამიტომ ის დამოუკიდებელ პოლიტიკურ ფიგურად ვერ გადაიქცევა. სხვა საქმეა, რომ დღეს ამისი ამბიცია გააჩნია და ჩვენ ამას ვხედავთ. ეს ხშირად ემართებათ ადამიანებს, რომლებიც საკუთარი განდიდების მანიით არიან შეპყრობილები. ზუსტად იგივე დაემართა მერაბიშვილს და ბოლოც ზუსტად ისეთივე ექნება, როგორც ასეთი ტიპის ადამიანებს.

მთელ ამ გადათამაშებაში, არ ამოჩენილან გიგა ბოკერია და ზურაბ ადეიშვილი. მათ ამბიცია ჯერ არ აწუხებთ თუ უბრალოდ, იმ ადგილას არიან სადაც უნდა იყვნენ?

- ადეიშვილი არ გამოჩენილა 2004 წლის თებერვლიდან არასოდეს რეალურად არსად. დარწმუნებული ვარ, რომ საქართველოს მოსახლეობის 70-მა პროცენტმა საერთოდ არ იცის, როგორ გამოიყურება ადეიშვილი. ეს არის სიბნელის კაცი, რუხი კარდინალი, ასე ვთქვათ, და რეალურად მთელი საფინანსო წყაროების მაკონტროლებელია „ნაციონალურ მოძრაობაში“. ამ შემთხვევაში ადეიშვილის გამოჩენის მიზეზს ვერ ვხედავ.

ანუ სააკაშვილი მასში საფრთხეს ვერ ხედავს?

- ადეიშვილს პოლიტიკური პრეტენზია არც არასოდეს ჰქონია და არც მგონია, რომ ოდესმე გაუჩნდეს.

იგივე შეიძლება ვთქვათ გიგა ბოკერიაზე?

- გიგა ბოკერიას დიდი ამბიციები გააჩნია და, ამავდროულად – პოლიტიკურიც, მაგრამ, როგორც გონიერ კაცს, მერაბიშვილისგან განსხვავებით, მას ძალიან კარგად ესმის, რომ ის ვერ იქნება პოლიტიკური ლიდერი და თავიდანვე ასე ეჭირა თავი.

გახსოვთ, ალბათ, ბოლოს რომ გაუჭირდათ უკიდურესად, და როდესაც ნათელი გახდა, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ შეირყა და სერიოზულ საფრთხეშია, მხოლოდ ამის შემდეგ გახდა უშიშროების საბჭოს მდივანი. იძულებით, თორემ აქამდე მას მესამე-მეოთხეხარისხოვანი პოსტები ეჭირა ხელისუფლებაში - კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილე იყო პარლამენტში და საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე.

კალანდაძე უფრო ხშირად ჩანდა, ეს აბსოლუტური არარაობა, ვიდრე ბოკერია და რეალურად, მთელი იდეოლოგია და მთელი ამ მაქინაციების სტრუქტურა, რომელზეც იდგა „ნაციონალური მოძრაობა“ და საქართველოს ხელისუფლება, ამისი ერთ-ერთი ავტორია, საერთოდ „ნაციონალური მოძრაობის“ და იმისი, რაც ჩვენ მივიღეთ მათი სახით. ამ ყველაფრის იდეოლოგი და წამყვანი ფიგურა იყო გიგა ბოკერია.

ის სიძულვილი საზოგადოებაში, რომელიც მის მიმართ არის და რომლის შესახებ მას მშვენივრად მოეხსენება, იმდენად მაღალია, რომ ის გადაწყვეტილებაც კი მიიღეს, რომ უკანასკნელი წლების მანძილზე საერთოდ ეთერშიც არ ჩნდება.

რაც შეეხება მერაბიშვილს... როგორც თქვენ ამბობთ, მას მჭიდრო კავშირი აქვს მოსკოვთან...

- ეგ მოსკოვის ფავორიტია დღეს...

პუტინის ფავორიტია მერაბიშვილი?

- უშუალოდ პუტინთან არ მგონია, რაიმე დამოკიდებულება ჰქონდეს, რადგან საფეხურები მათ შორის ძალიან დიდია. მერაბიშვილი რუსეთის „ფეესბეს“ რიგითი თანამშრომელია და პუტინი რუსეთის პრეზიდენტია, ბუნებრივია, ეს მასთან შეუთანხმებლად არ იქნება.

საქართველოსთვის ახლა სერიოზული ბრძოლა მიდის რუსეთსა და ამერიკას შორის, ყველას ესმის, რომ გარდამტეხი მომენტია და სამწუხაროდ ერთ ქვეყანასაც და მეორესაც ნაძირლებზე აქვს ფსონი დადებული, მაგრამ ეს იმპერიებისთვის დამახასიათებელია – როდესაც ისინი ირჩევენ ისეთ ადამიანებს, ვინც ადვილად მართვადია, ვისზეც ბევრი კომპრომატი არსებობს და ვინც პრაქტიკულად, კრიმინალურ საქმიანობაში არის ეჭვმიტანილი. ამიტომ, ბუნებრივია, რომ ფსონი ასეთ ადამიანებზე კეთდება, როგორც ერთი, ისე მეორე მხრიდან.

რუსეთის სავარაუდო გემებში რა შედის? რა უნდა მოხდეს ისეთი ოქტომბერში საქართველოში, რაც მისთვის სასურველი იქნება?

- საქართველოში რუსეთის სცენარი უკვე განხორციელებულია. პრაქტიკულად, რისი მიცემაც შეიძლებოდა რუსეთისთვის, ბენდუქიძემ, მერაბიშვილმა, სააკაშვილმა და თემურ ალასანიამ ეს უკვე განახორციელეს, მაგრამ საქართველო მნიშვნელოვანი გეოპოლიტუკური ასპარეზია, ძალიან მნიშვნელოვანი გეოპოლიტიკური კვანძია და ბუნებრივია, ვინც ამ კვანძს ფლობს, ის ფლობს კავკასიის ბერკეტს.

თუ ასეა, მაშინ სააკაშვილის რეჟიმის შენარჩუნება ყველაზე უფრო უნდა აწყობდეს მოსკოვს...

-სააკაშვილის რეჟიმის შენარჩუნება, რა თქმა უნდა, ძალიან ხელსაყრელია რუსეთისთვის, მაგრამ რუსეთს მშვენივრად ესმის, რომ სააკაშვილის რეჟიმის შენარჩუნება არის შეუძლებელი, იმიტომ, რომ ეს არის სრულიად გახრწნილი და დეგრადირებული ფიურა და რაც მთავარია, უკვე გამოყენებული და ეგ ერთჯერადი გამოყენების საგანია მაგათთვის.

მისი შემცვლელია საჭირო და ამ შემთხვევაში რუსეთის არეჩევანი მერაბიშვილზე გაკეთდა, დიდი ხანია უკვე და რაც მთავარია, მან ეს დაიმსახურა თავისი ქმედებით, იმიტომ, რომ  ისევ ვიმეორებ, ის შედეგები და მიღწევები, რომელიც რუსეთს აქვს საქართველოში, პრაქტიკულად ის პოლიტიკური, სამხედრო და ეკონომიკური, გავლენა რომელიც დღეს რუსეთს გააჩნია საქართველოზე, არნახული მასშტაბის არის და მთავარი ფიგურანტი მისი განხორციელების იყო მერაბიშვილი ბენდუქიძესთან ერთად.

თუ ასეა, მაშინ გამოდის, რომ შესაძლოა, არჩევნები არც კი ჩატარდეს, რადგან მერაბიშვილი უკვე პრემიერ-მინისტრია. ექსპერტებში უკვე გაჩნდა მსგავსი მოსაზრება, რომ ერთი საგანგებო მდგომარეობა და „ნაციონალებს“ „თავი ქუდში აქვთ“...

- არჩევნების ჩატარება სათუოა. ყველას კარგად ესმის, რომ არჩევნებში გამარჯვების არანაირი შანსი „ნაციონალურ მოძრაობას“ არ აქვს. სხვა საქმეა, რომ „ნაციონალურ მოძრაობას“ შეუძლია შეეცადოს, გამოიყენოს ძალა, რომელიც, ქვეყნის შიგნითაა და რაც მთავარია, დაეყრდნოს რუსულ იარაღს, რომელიც 40 კილომეტრშია თბილისიდან და ეს ვანო მერაბიშვილმა ძალიან კარგად იცის იმიტომ, რომ მისი შემოყვანილია. ასეთი რამ აწყობთ, მაგრამ გარდა რუსეთისა, მსოფლიოში სხვა ქვეყნებიც არსებობენ. ამიტომ საერთაშორისო თანამეგობრობის აზრის გათვალისწინებით, ძნელი წარმოსადგენია, რომ აქ სამხედრო გადატრიალება მოხდეს, თუმცა გამორიცხული არ არის...

საქართველოში შესაძლოა სამხედრო გადატრიალება მოხდეს? ვინ ვის უნდა მოუწყოს სამხედრო გადატრიალება?

-დიახ, შესაძლოა, საქართველოში სამხედრო გადატრიალება მოხდეს, ამ სამხედრო გადატრიალების ავტორი იქნება ან მერაბიშვილი ან სააკაშვილ-ახალაიების დაჯუფება. სავსებით შესაძლებელია ამ ტიპის მოვლენების განვითარება იმიტომ, რომ რაც უფრო მოახლოვდება არჩევნები, მით უფრო დიდი სისწრაფით გამოჩნდება ის ნაპრალი, რომელიც ამ ორ ჯგუფს შორის არის.

ახალაიები სააკაშვილის გარეშე არანაირ პოლიტიკურ ძალას არ წარმოადგენენ და მხოლოდ შიშველი ძალა პოლიტიკური გავლენების შესაძლებლობას არავის არ მისცემს. ამიტომ ისინი შეეცდებიან შეინარჩუნონ სააკაშვილი, როგორც ლიდერი და მის გარშემო ააგონ თავისი სტრატეგია.

მეორე ნაწილი – მერაბიშვილი და ხელისუფლების ის ნაწილი, რომელიც რუსეთის სამსახურში დგას, შეეცდება, მერაბიშვილი აქციონ პოლიტიკურ ლიდერად, მის გარშემო დაჯგუფდნენ და მისი და რუსეთის მეშვეობით შეინარჩუნონ ძალაუფლება, მაგრამ ამ  შემთხვევაში მე ვფიქრობ, უპირატესობა მერაბიშვილის ჯგუფის მხარეს არის, იმიტომ რომ სააკაშვილ-ახალაიების უკან არავინ არ დგას. ამერიკის შეერთებული შტატები მათ არ დაუჭერს მხარს. მე ვერ წარმომიდგენია, ყოველ შემთხვევაში ვერ ვხედავ ამის შესაძლებლობას.

რუსეთმა ფსონი მერაბიშვილზე გააკეთა, მაგრამ მთავარი მაინც ის არის, აქეთ მხარეს ქართველი ხალხი რომ თავის არჩევანს გააკეთებს, ეს არჩევანი იქნება გადამწყვეტი და არა რუსეთის და ამერიკის.

სამხედრო გადატრიალებაში გულისხმობთ მერაბიშვილს, რომლის უკანაც იდგება რუსული არმია?  საქართველოში მას ძალოვანი ბერკეტები უკვე გამოცლილი აქვს...

- მთლიანად გამოცლილი არ აქვს და ეს უახლოეს კვირებში გახდება ნათელი, მაგრამ ის საკადრო ცვლილებები, რომელიც უკვე დაიწყო შინაგან საქმეთა სამინისტროში, იმაზე მეტყველებს, რომ ახალაია-სააკაშვილის დაჯგუფება ხელში აპირებს კონტროლის აღებას  მთლიანად შინაგან საქმეთა და უშიშროების სამინისტროზე.

ძალიან მნიშვნელოვანია და ყველაზე ნაკლები ყურადღება მიექცა იმას, რომ ამირან მესხელი არის მოცილებული უშიშროების სამინისტროს. რეალურად ის იყო უშიშროების სამინისტროს მმართველი, ის იყო მერაბიშვილის მარჯვენა ხელი. ეგ იყო კაცი, რომელიც პირველი დღიდან მერაბიშვილთან ერთად იყო ამ სტრუქტურებში და მისი მოცილება იყო ჩემთვის ყველაზე ნიშანდობლივი.

იქ მეორეხარისხოვანი ფიგურები არიან პოლიციის, რეგიონალური პოლიციის უფროსები, მნიშვნელოვანი, მაგრამ – მეორეხარისხოვანი. მთავარი დარტყმაა ის, რომ მესხელი მოაცილეს ამ სტრუქტურას, რაც მაფიქრებინებს, რომ მიდის მერაბიშვილის შესუსტების, ამ სტრუქტურებზე მისი შესუსტების პროცესი და ეს მეტყველებს მათ შორის ბრძოლაზე იმიტომ, რომ სხვა შემთხვევაში, რა თქმა უნდა იქიდან მესხელს რომელიღაც არარსებულ სამინისტროში არ გადაიყვანდნენ.

ერთადერთი სანიმისტრო, რომელიც საქართველოში არსებობდა და მოქმედებდა, ეს შინაგან საქმეთა და უშიშროების სამინისტრო იყო და დანარჩენი კარგად მოგეხსენებათ, რომ ბუტაფორიაა. არც ერთი სამინისტრო და არც ერთი უწყება თავის უშუალო დანიშნულებას არ ასრულებდა. ისინი სააკაშვილის ხუშტურებს ასრულებდნენ და იმიტომაც ვართ ამ დღეში, რა დღეშიც ვართ.