გია გაჩეჩილაძესთან, იმავე უცნობთან, ინტერვიუ ყველა იმ საკითხზე ჩავწერეთ, რომელიც საზოგადოებას ბოლო წლებია აინტერესებს, თუმცა დაახლოებით სამი წელიწადია, ჩვენი რესპონდენტი პრესასთან ურთიერთობას თავს არიდებს. მისი ინტერვიუზე დათანხმება, ბევრი ზარის შემდეგ, მხოლოდ ახლა მოვახერხეთ. გია გაჩეჩილაძემ და ნატო მეტონიძემ 26 ივლისს ლოპოტაზე კონცერტი გამართეს და იქ შეკრებილ საზოგადოებას მონატრებული ჰანგები მოასმენინეს, რამდენიმე ახალი სიმღერაც გააცნეს იმ პროექტიდან, რომელსაც საზოგადოება უცნობის ახალი შოუს სახით იხილავს მაშინ, როდესაც შემსრულებელი შესაბამის, არცთუ მცირე დაფინანსებას მოძებნის... მხოლოდ საზოგადოების მცირე ნაწილს მიეცა „ვაგონი მიქრის“ - ახალი ვერსიის მოსმენის საშუალება, სადაც ნატო მეტონიძეც მღერის.

- როგორი იყო ამდენი ხნის შემდეგ ისევ სცენაზე დაბრუნება, თანაც, ნატო მეტონიძესთან ერთად?
- ჩვეულებრივი კონცერტი იყო, სამწლიანი შესვენების შემდეგ კონცერტი ლოპოტის ტბაზე გაიმართა, ძალიან კარგი საზოგადოება ესწრებოდა. ის ადამიანები, რომელთაც უყვართ ჩემი შემოქმედება და გაუხარდათ. ძალიან კარგი განწყობა იყო და ყველა კმაყოფილი დარჩა, რაც ჩემთვის მთავარი იყო. დიდი ხანი ვფიქრობდი, გამეკეთებინა თუ არა ეს კონცერტი. მე ვამზადებ ახალ პროექტს და მინდოდა, რომ ამ პროექტით დავმდგარიყავი პირველად სცენაზე ამდენი ხნის შემდეგ. დიდი თხოვნის შემდეგ ლოპოტაზე კონცერტის გამართვას მაინც დავთანხმდი, ისეთმა ადამიანებმა მთხოვეს, რომ უარი ვეღარ ვუთხარი. თუმცა ახალი პროექტი თავის გზას მაინც განაგრძობს და ადრე თუ გვიან შევთავაზებ მაყურებელს.

- იქნებ, გვითხრათ, რომელ ახალ პროექტზეა საუბარი?
- გია ყანჩელის მუსიკაზე შექმნილი პროექტია, თეატრალიზებული შოუ, რომელსაც თავისი სიუჟეტი აქვს. ტექსტები მე დავწერე, არიან მონაწილე გმირები, რომელთაც სიუჟეტის მიხედვით თავიანთი როლები აქვთ. სპექტაკლი აქტუალური იქნება, შესაბამისი დღევანდელ დღესა და მოვლენებთან, რაც ამ 9 წლის განმავლობაში გავიარეთ და ალბათ, მაყურებელს დააინტერესებს. ამ შოუში იქნება ყველაფერი ის, რაც აქტუალურია დღევანდელი საზოგადოებისთვის.

- რა არის დღეს საზოგადოებისთვის აქტუალური?
- იმის შეფასება, რაც გავიარეთ და თავს გადაგვხდა. მინდა, ეს გადმოვცე იმ ენაზე, რომელიც ყველასთვის გასაგები იქნება და იმ შეგრძნებებით, რაც მე მქონდა, ანუ ჩემი დანახული განვლილი წლები. ის პრობლემები, რის წინაშეც ამ დროის განმავლობაში ვი-დექით, ახლაც დარჩენილია და მგონია, რომ ჯერჯერობით ბევრია სამუშაო, ჭეშმარიტებამდე და ბედნიერებამდე რომ მივიდეს საზოგადოება. ბევრი ხელის შემშლელი რამ არის და ამაზეც მექნება საუბარი ახალ შოუში. ჩვენი პრობლემები არ არის დაკავშირებული რომელიმე კონკრეტულ ჯგუფთან, მთლიანად საზოგადოების პრობლემაა.

- თქვენ გარდა ვინ იქნება დაკავებული ახალ პროექტში?
- ნატო მეტონიძე, რობი კუხიანიძე და მარი ბოლქვაძე, ახალგაზრდა, ძალიან ნიჭიერი ადამიანი, მას ძალიან კარგი ვოკალური შესაძლებლობები აქვს, ზაურ ბოლქვაძის შვილიშვილზე მაქვს საუბარი. რობისა და ნატოზე აღარ გავამახვილებ ყურადღებას, მათ ყველა იცნობს (იღიმის). შოუს გაკეთება მინდა იმ ტექნოლოგიებით, რომლებიც ახლა შემოდის ევროპაშიც და ზოგადად, მსოფლიოში.

- როდისთვის აპირებთ მაყურებლისთვის ახალი პროექტის წარდგენას?
- საკმაოდ დიდ ფინანსურ წყაროებს ითხოვს, ტექნიკური უზრუნველყოფა ძვირი ჯდება. საყიდელია ახალ ტექნიკური საშუალებები. როგორც კი ფინანსურ მხარეს გადავწყვეტ, დარჩება მხატვრული მხარე, ანუ უნდა დაიხატოს დაახლოებით 2-საათიანი ანიმაციური პროექტი. საბოლოოდ გამოვა ის, რაც ჩაფიქრებული მაქვს. ეს ჩვენთვისაც სიახლეა, რადგან საქართველოში ამ კუთხით არავის უმუშავია. საუბარი მაქვს გერმანელების მიერ გამოგონილ ახალ სამი დე ფორმატის ეკრანებზე, რომლებიც შეგიძლია დაამონტაჟო სცენაზე და სივრცე ისე გამოიყენო, რომ რაც ეკრანზე ხდება, მაყურებელს სცენაზე მომხდარი ეგონოს. მაგალი-თად, შეგიძლია გარდაცვლილი ადამიანი „გააცოცხლო“ და ა.შ. ბევრის საშუალებას იძლევა მსგავსი ტექნოლოგიები. სცენარიც იმდენად საინტერესო და აქტუალურია, მგონია, რომ არა მხოლოდ ქართველი, არამედ მსოფლიო მაყურებლისთვის ძალიან საინტერესო გახდება. ეს არ გაკეთდება მხოლოდ ქართველი მაყურებლისთვის.

- ვიცი, რომ „ვაგონი მიქრის“ თავიდან ჩაწერეთ. რატომ გაგიჩნდათ ახლებურად გადაკეთების სურვილი? რამდენადაც ვიცი, მხოლოდ მცირე წრეში გავრცელდა, რადიოთი არსად მოგვისმენია.
- რადიოებით ეს სიმღერა არ ვრცელდება იმიტომ, რომ ეს სიმღერაც იმ პროექტის ნაწილია, რომელზეც ახლა გელაპარაკებოდით. ახალი „ვაგონი მიქრის“ ასევე სავსეა გია ყანჩელის მუსიკით, მელოდიით, რომელსაც ნატო ასრულებს. ლოპოტაზე მთხოვეს ახალი რეპერტუარიდან რამდენიმე სიმღერის შესრულება და თხოვნა შევასრულე. ჯერჯერობით არ დატრიალდება არც რადიოში და არც ალბომია გამოსული.

- დიდი ხანია, ინტერვიუზე გირეკავთ და ყოველთვის თავაზიანი უარით გვისტუმრებდით. რატომ შეწყვიტეთ პრესასთან ურთიერთობა ბოლო წლებში?
- არაფერი შემიწყვეტია. რასაც ახლა ვაკეთებ, ის გახლავთ, რისი თქმაც მე მინდა. ვფიქრობ, ხელოვანმა ადამიანმა თავისი ხელოვნებითა და შემოქმედებით უნდა თქვას სათქმე-ლი. ტელევიზორში მილიონი ადამიანი გამოდის ყოველდღიურად, რაც მე, სიმართლე გითხრათ, მაღიზიანებს. იმდენი ვილაპარაკე ეს წლები, რომ აღარ მსურს, მაყურებელს ყელში ამოვუყვანო ჩემი თავი. ჩემი აზრი დაფიქსირებულია და ყველამ იცის, რა მოსაზრებები მქონდა, იმავე აზრზე ვრჩები ახლაც. მაქვს შენიშვნები დღევანდელ სიტუაციასთან დაკავშირებითაც, ამ შენიშვნებს ზუსტად ჩემი ხელოვნებით ვიტყვი. ადამიანები ერთსა და იმავე ტელევიზიებში ციყვებივით დადიან და იქით გვმოძღვრავენ. არანაირი სურვილი არ მაქვს, რომ ჩემი იდეებით საზოგადოება ვმოძღვრო. უფრო კარგად გამომივა სცენიდან რაღაცის თქმა. თქვენც იმიტომ გეუბნებოდით უარს და ბოდიშს გიხდით, მაგრამ არ მაქვს პოპულარობის მოხვეჭისა და ყოველდღე გაზეთსა და ჟურნალში გამოჩენის სურვილი. მირჩევნია, სტუდიაში ჩავიკეტო და ამ თუ სხვა პროექტზე ვიმუშაო, რაზეც ვფიქრობ უკვე, სატელევიზიო პროექტს ვგულისხმობ, ვიდრე ტოკშოუებში ვიარო, რომლებიც აღარ დამთავრდა საქართველოში. რაც დღეს ქართულ ტელევიზიასა და მედიაში ხდება, მგონია, ეს გადაღეჭილის მეათასედ გადაღეჭვაა. აქ ახალი არაფერია და ამიტომ გადაწყვეტილება მივიღე, რომ ქართულ არხებს საერთოდ აღარ ვუყურებ - იმდენად მდარე ხარისხის, უგემოვნო, მდაბიო პროდუქციას სთავაზობენ მაყურებელს.

- ალბათ ვერ უარყოფთ იმ წვლილს, რაც სატელევიზიო პროექტმა, „საკანი ნომერი 5“ , თქვენი მონაწილეობით, 9-წლიანი მმართველობის დასრულებაში შეიტანა. გვახსოვს ის ადამიანები, რომლებიც მთელი ღამე უყურებდნენ თქვენს შოუს...
- რადგან ახალი იყო, ჩემო კარგო. ეს სიახლე მეც მხიბლავდა და მაღელვებდა, მინდოდა, კიდევ უფრო მეტი სიახლე შემეტანა, მაგრამ იმ პროექტმა თავისი თავი ამოწურა. ამის შემდეგ ხომ არ შეიძლება, ისევ ტელევიზიებში ვიარო და ერთი და იგივე ვილაპარაკო? ახლის არ მეშინია და ძალიან კარგად ვუღებ ალღოს. უგემოვნო მაღიზიანებს და არ მივიღებ მონაწილეობას. სხვებს რომ ვუყურებ, შემთხვევით თუ გადავრთე ქართულ არხზე, სირცხვილით ვიწვი ხოლმე. შემიძლია გითხრათ, რომ ძველი, შევარდნაძისდროინდელი „რუსთავი 2“ -ის შტამპი აქვს დღეს ყველა ტელევიზიას. დღესაც ვერ გასცდა ეროსის გაკეთებულ არხს ვერც ერთი ტელევიზია. არც ფიქრობენ იმაზე, რომ რაიმე შეცვალონ.

- მათ შორის „მაესტროც“ ?
- რა თქმა უნდა, ყველა ტელევიზიაზე ვლაპარაკობ. რადგანაც მათ უნდათ, ასე იყოს, კი ბატონო, მაგრამ უფლება დამიტოვონ, რომ არ ვუყურო და არ გადავრთო ქართულ არხებზე. მაგას მირჩევნია, ვუყურო მშვენიერ დოკუმენტურ, შემეცნებით არხებს. ბევრი საინტერესო ახალი რესპონდენტის მონახვაც შეიძლება საქართველოში, თბილისში, ქუთაისსა თუ სხვა ნებისმიერ ქალაქში. ერთი და იმავე რესპონდენტებით გამოგვიჭედეს თვალები და ყურები. სამზარეულოში ისეთი საინტერესო ხალხი ზის და ლაპარაკობს და არავის მოსდის თავში აზრად, რომ ერთხელ მაინც მიიწვიოს და ტელეეთერში მათი აზრი მოგვასმენინონ. როგორ შეიძლება, შევარდნაძის დროიდან ვერ გამოვიდეთ? ახალი ჟურნალისტები რომ გაზარდონ, ამაზე არავინ ფიქრობს. ყველა ძველ გზას მიუყვება, იმიტომ რომ იოლია. იმ რესპონდენტებსაც მეტი რა უნდათ, ტელევიზორში გამოჩენა. ამიტომაც ჩამოვშორდი ამ პროცესებს. რაც უფრო ნაკლებად გამოვჩნდები და გავაღიზიანებ საზოგადოებას, მით კარგი იქნება. თუ გამოჩნდები, საზოგადოებას ახალი და საინტერესო მაინც უნდა შესთავაზო, რომლის ყურებისაც არ შერცხვება. ასეთ პროექტში დიდი სიამოვნებით ჩავერთვებოდი.

- ყოველთვის აღნიშნავდით, რომ პოლიტიკაში ჩართვა არ გსურდათ, მაგრამ თქვენი შოუთი მაინც იყავით პოლიტიკაში. დღეს თუ გაქვთ ურთიერთობა ახალი ხელისუფლების წარმომადგენლებთან და თუ უზიარებთ თქვენს დამოკიდებულებას ამა თუ იმ საკითხზე?
- არანაირი ურთიერთობა არ მაქვს. თუ ვინმე შემხვდება, მოვიკითხავ, გადავკოცნი ძველი მეგობრობის ნიშნად. პოლიტიკისგან ძალიან შორს ვარ, კიდევ ერთხელ ვიმეორებ და ოქროს ზოდები რომ შემიგდონ, არ ვარ შემსვლელი არც პარლამენტში, არც სხვა სახელმწიფო შენობაში. მგონია, ბედნიერი ვერ ვიქნები, რაც უნდა ფული ვიშოვო, თუ გარშემო ხალხი უბედურია. ის ადამიანი, რომელიც ბედნიერებას ამით გრძნობს, ბოროტია. რაც მაწუხებს, იმას ვამბობდი და ვიტყვი ყოველთვის და თუ ეს პოლიტიკაა, დამარქვით პოლიტიკოსი, კი ბატონო (იღიმის).

- ხელოვანების პოლიტიკაში მონაწილეობის მომხრე ხართ? ბოლო წლებში ხელისუფლებას ბევრი ხელოვანი უჭერდა მხარს. მაგალითად, ბუბა კიკაბიძეს აკრიტიკებდნენ სააკაშვილის მხარდაჭერის გამო, ეს სფერო ხელისუფლებისადმი ლოიალურად ან ნეგატიურად განწყობების მიხედვით დაიყო...
- ხელოვანებმა ყოველთვის უნდა გამოთქვან თავიანთი გულწრფელი პოზიცია. თუ ამას გააკეთებენ, მივესალმები, გინდა მთავრობის მხარდამჭერი იყოს და გინდა - ოპოზიცია. გულწრფელობა ყოველთვის ეტყობა ადამიანს, მაგრამ როცა ორ კაპიკს გადაუგდებენ და ამის გამო იღებენ მხარდაჭერას, ეს სხვა საკითხია. თუკი მხარდაჭერით დივიდენდებს იღებ, ამას არ მივესალმები. გულწრფელად უნდა გაწუხებდეს, რაც შენ გარშემო ხდება. იმ ადამიანებმა, რომელთაც თქვენ გულისხმობთ, უნდა გააცნობიერონ, რა მოხდა ბოლო 9 წლის განმავლობაში, რაც კარგად გამოჩნდა.

თუ შინაგანად არ მოინანიებენ რეჟიმის მხარდაჭერას, რომელიც კლავდა და აუბედურებდა ოჯახებს, მაშინ არაფერი გამოვა. სწორედ ამიტომ ვამბობ, რომ საზოგადოებაშია ძალიან დიდი პრობლემა. ისიც, რომ ბელადომანიიდან ვერ გამოვედით და სულ გვგონია, რომ ვიღაც მოვა, გადაგვარჩენს და საკუთარი თავის იმედი არ გვაქვს. უცოდინარები და უვიცები დავრჩით იმ დროიდან მოყოლებული, როცა დიპლომებს ვყიდულობდით. უნდა ვისწავლოთ საკუთარ შეცდომებზე, შევაფასოთ, ზოგმა მოინანიოს, მაგრამ თუ იმავენაირად გავაგრძელებთ ცხოვრებას, ისევ იმავე ადგილზე დავრჩებით.

- თქვენს ყველაზე დიდ შეცდომად რას მიიჩნევთ, როგორც საჯარო ადამიანი? რა გაქვთ სანანებელი?
- რა გითხრათ? ამაზე ხშირად მიფიქრია. სიმართლე გითხრათ, ძალიან დიდი კამათიც მომსვლია საკუთარი ოჯახის წევრებთანაც კი, მაგრამ რაც უფრო გადის დრო, მით უფრო მეტად ვხვდები, ძალიან მნიშვნელოვანი, კარგი და ღირსეული საქციელი იყო, როცა ხალხის დიდი მასა, რომელიც ქუჩაში იდგა და ცვლილებებს ითხოვდა, სისხლდაუღვრელად მოვიდა აქამდე. ძალიან დიდი ნებისყოფა, მოთმინება გვეყო აქამდე მოსასვლელად და სისხლის დაუღვრელად შევცვალეთ რეჟიმი. მაშინ ამისი მართლა არ მჯეროდა, მაგრამ თურმე შესაძლებელი ყოფილა. ხშირად მიფიქრია, რომ არ უნდა გავჩერებულიყავით და ხალხი უნდა დაგვეძრა. დღეს ვფიქრობ, რომ ხალხის დაშლა მაშინ ძალიან სწორი გადაწყვეტილება იყო.

- ოჯახის წევრები რაზე გეკამათებოდნენ?
- სწორედ ამაზე. რა თქმა უნდა, ხალხის დაშლით ის სიყვარული და დივიდენდები დაიკარგა, რაც საზოგადოებას ჰქონდა ჩვენ მიმართ. დაიწყო ლაპარაკი, ფული აიღესო და ათასი რამ ითქვა. ყველანაირი ჭუჭყი ჩვენკენ წამოვიდა, ფაქტობრივად, ჩვენ გავიწირეთ ამ სიტუაციაში!..

- მახსოვს, სააკაშვილთან შეხვედრის შემდეგ ლაპარაკობდნენ, რომ ფული აიღეთ.
- დიახ, ასე იყო. სააკაშვილს შევხვდით და გვთხოვა, რომ სიტუაცია არ გაგვერთულებინა. გვითხრა, რომ აუცილებლად ისროდა და ამას არავინ გააშუქებდა, არც „სი-ენ-ენი“ და არც სხვა ტელევიზია. იპოდრომიდან ხალხის დაძვრის ძალიან ეშინოდა. ამაზე იყო ბჭობა. სააკაშვილმა სპეციალურად გააკეთა ეს - მიგვიყვანა შეხვედრაზე, რომ ჩვენი სახელი გაესვარა, რომ შემდეგ ხალხისთვის ეთქვა, შეკრებილი ადამიანები დაშალეს იმიტომ, რომ შევხვდი და ფული მივეციო. ამით მთელი ჩვენი ნამოქმედარი წყალში იყრებოდა და სახელი გვიბინძურდებოდა, მაგრამ მაინც არ მივიღეთ ხალხის დაძვრის გადაწყვეტილება და არ წავედით დაპირისპირებაზე, რომელზეც თვითონ სააკაშვილი აუცილებლად იყო წამსვლელი. მაშინ ვფიქრობდი, რომ შეცდომა იყო ხალხის დაშლა, ახლა ვფიქრობ, ასეთი მაგარი საქციელი არასდროს ჩამიდენია. სისხლის დაუღვრელად შეიცვალა ხელისუფლება, დღევანდელ დღემდე მოვედით და მომავლის იმედი გაგვიჩნდა. მაშინ სისხლი რომ დაღვრილიყო, დღევანდლამდე ასე ვერ მოვიდოდით.

- დღევანდელ პოლიტიკურ სივრცეში ვინ მიგაჩნიათ ჯანსაღ ძალად და გყავთ თუ არა ფავორიტი საპრეზიდენტო არჩევნებში?
- მყავს ფავორიტი, პირდაპირ ვიტყვი, რა დასამალია. ის ჩემი მეგობარია და მის პროფესიონალიზმში ეჭვი არ მეპარება. ამბობენ, პოლიტიკასთან რა შუაშიაო - რა გითხრათ? პირიქით მგონია. ზურა ჟვანია ცოცხალი რომ იყო, მას ეკითხებოდა აზრს, ნინო ბურჯანაძის მრჩეველი გახლდათ. გიორგი მარგველაშვილი სიახლეა საქართველოს რეალობაში. ყველაფერი გავლილი გვაქვს და გიორგი მარგველაშვილი არ გვყავს გავლილი. გიორგი ჩემთვის უსაყვარლესი ადამიანია და მზად ვარ, მის გვერდით დავდგე და მხარი დავუჭირო.

- ბევრი ახალი ხელისუფლების შეცდომებზე ღიად მიუთითებს.
- შეგნებულად არ მინდა ვილაპარაკო მათ შეცდომებზე ოქტომბრამდე, რადგან არ მსურს, ნაციონალების წისქვილზე წყალი დავასხა. ამათაც ბევრი შეცდომა აქვთ დაშვებული, ჩემი აზრით, და ძალიან ბევრი რამის თქმა მინდა, მაგრამ ყველაფერს ოქტომბრის მერე ვიტყვი. ბევრი რამ არ მომწონს. ყველაფერს დრო სჭირდება. იმედი მაქვს, რომ შეძლებისდაგვარად რისი გაკეთებაც შეუძლიათ, ყველაფერს გააკეთებენ, ყოველ შემთხვევაში, გიორგი. გადაწყვე-ტილებების მიღებებში, პრინციპულობის კუთხით, ვატყობ, რომ სწრაფად ვერ იღებენ გადაწყვეტილებებს, აშინებთ ნაციონალების მიერ წარმოებული პიარკამპანია, უცხოელების შეფასებები და, რა თქმა უნდა, ეს არ მომწონს, მაგრამ მომწონს ის, რომ საქართველოს ისტორიაში დგება ახალი პერიოდი, პროგრესული, კარგი და მინდა ვნახო, როგორ იქნება პრაქტიკაში.

- თქვენი ძმა სად არის და რას საქმიანობს?
- იგივე შემიძლია გითხრათ ლევანზეც. რატომ უნდა გამოჩნდეს, როცა ქვეყანაში არის ხალხის არჩეული ხელისუფლება, გუნდი, მათ უნდა აცალო და არ უნდა ჩაეჩარო. ამ სიტუაციაშია ლევანიც. აკეთებს თავის საქმეს, რასაც აქამდე აკეთებდა, ბიზნესს ვგულისხმობ. რა თქმა უნდა, ადევნებს თვალს ყველა მოვლენას. დღეს არ არის ის გარემო, რომ კიდევ ერთი პოლიტიკოსი გამოვიდეს და გვმოძღვროს ტელევიზიებიდან. ძალიან კარგსაც შვრება, რომ არ გამოდის და მაყურებელს დღესდღეობით თავის მოსაზრებებს არ ახვევს თავს.

- ბოლოს მინდა გკითხოთ იმ ადამიანზე, რომელსაც ახლოს იცნობდით. სააკაშვილის დღევანდელობას როგორ შეაფასებდით?
- რა შევაფასო? გიჟი როგორ უნდა შევაფასო?!.. ვერ ხედავთ, რა მდგომარეობაშია? გამოვარდება და რას აკეთებს, თვითონაც არ იცის. წლები მისი სახელი და გვარი მეკერა პირზე და აღარ მინდა მისი ხსენება. ერთი სული მაქვს, როდის ჩამთავრდება ეს ოქტომბერი და მის გვარს აღარ გავიგებ საერთოდ. აკეთებდა და აკეთებს იმას, რაც მის პირად ინტერესს შეესაბამება.