"ჩემი მე­გო­ბა­რი გმი­რია!" - ამ სა­ხელ­წო­დე­ბის ჩა­ნა­წე­რი გავ­რცელ­და სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში, რო­მელ­შიც სა­ჩხე­რის სა­ა­ვად­მყო­ფოს ექიმ თაზო თო­და­ძე­ზე მისი მე­გო­ბა­რი წერს, თუ რო­გორ არ შე­უ­წყვე­ტია თვი­თონ ინ­ფი­ცი­რე­ბულ ექიმს სხვებ­ზე ზრუნ­ვა:

"რამ­დე­ნი­მე დღის წინ, სო­ცი­ა­ლურ მე­დი­ა­ში გერ­მა­ნე­ლი ექი­მის ფოტო გა­მოქ­ვეყ­ნდა, რო­მე­ლიც თა­ვად ინ­ფი­ცი­რე­ბუ­ლი იყო და კო­ვიდ­პა­ცი­ენ­ტებს ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და. ემო­ცი­უ­რი ფოტო, წარ­წე­რით: "გმი­რი" ბევრ ადა­მი­ანს ჰქონ­და გა­ზი­ა­რე­ბუ­ლი. ცოტა არ იყოს, თავი უხერ­ხუ­ლად ვიგ­რძე­ნი: სა­დღაც ბერ­ლი­ნის სა­ა­ვად­მყო­ფოს ექი­მის გმი­რო­ბა­ზე და თავ­გან­წირ­ვა­ზე სა­უბ­რობ­და ხალ­ხი, ამ დროს ჩემი უახ­ლო­ე­სი მე­გო­ბა­რი, აქვე, ჩვენს რა­ი­ონ­ში, კო­ვიდ 19-ის და­ფიქ­სი­რე­ბის დღი­დან, თა­ვის კო­ლე­გებ­თან ერ­თად, არა­ნაკ­ლებ გმი­რულ ბრძო­ლა­შია ჩარ­თუ­ლი.

ჰოდა, გა­დავ­წყვი­ტე თაზო ექიმ­ზე გი­ამ­ბოთ:

მე­დი­ცი­ნის ფა­კულ­ტე­ტის კურსდამ­თავ­რე­ბუ­ლი და თსსუ-ს რე­ზი­დენ­ტი 28 წლი­ს თაზო თო­და­ძე მე­სა­მე წე­ლია სა­ჩხე­რის სა­მე­დი­ცი­ნო ცენ­ტრში „ემერ­ჯენ­სის“ ექი­მად მუ­შა­ობს. იმ დროს, რო­დე­საც მას­ზე გა­მოც­დილ ექი­მებ­საც, სრუ­ლი­ად უცხო ვირუ­სის წი­ნა­შე, ერ­თგვა­რი შიში ჰქონ­დათ, კო­ვიდ და­დას­ტუ­რე­ბულ პა­ცი­ენ­ტებ­თან მუ­შა­ო­ბის შე­თა­ვა­ზე­ბას ყოყ­მა­ნის გა­რე­შე და­თან­ხმდა. კო­ვიდ ინ­ტენ­სი­უ­რის გან­ყო­ფი­ლე­ბა­ში ექი­მად დღემ­დე მუ­შა­ობს. რაც დრო გა­დის, გა­მოც­დი­ლე­ბას­თან ერ­თად, მისი პა­ცი­ენ­ტე­ბის რი­ცხვიც მა­ტუ­ლობს.

მე მე­გო­ბა­რი ვარ და ახალ­გაზ­რდა კა­ცის ენ­თუ­ზი­აზ­მის შე­სა­ხებ ვიცი. ვიცი თი­თო­ე­უ­ლი პა­ცი­ენ­ტის მდგო­მა­რე­ო­ბას, რო­გორ გა­ნიც­დის. ვხე­დავ, რა­დი­კა­ლუ­რად რო­გორ შე­იც­ვა­ლა მისი ცხოვ­რე­ბის წესი. მუდ­მი­ვად გა­მო­უ­ძი­ნე­ბე­ლია, ბევ­რჯერ მში­ე­რი, ფი­ზი­კუ­რად და ემო­ცი­უ­რად დაღ­ლი­ლი. სა­კუ­თა­რი ცხოვ­რე­ბის­თვის, არც დას­ვე­ნე­ბის­თვის, დრო არ რჩე­ბა. ნო­ემ­ბერ­ში თა­ვა­დაც და­ინ­ფი­ცირ­და. პნევ­მო­ნი­ით და სუნ­თქვის გაძ­ნე­ლე­ბით რთუ­ლად იყო. და­ვუ­რე­კე და მო­ვი­კი­თხე, ვე­ხუმ­რე: ახლა მა­ინც ხომ და­ის­ვე­ნებ-თქო... ნუ­რას უკაც­რა­ვად, სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში კო­ვი­დიმ­ფი­ცი­რე­ბუ­ლებ­თან იყო! შემ­ცვლე­ლის პოვ­ნა ამ პი­რო­ბებ­ში ად­ვი­ლი არ არის და პა­ცი­ენ­ტებს ვერ ვუ­ღა­ლა­ტე­ბო.

აი, ასე­თი ექი­მია თაზო - ახალ­გაზ­რდა კაცი, რო­მელ­საც ერთი წლის წინ ტო­კი­ოს ოლიმ­პი­ა­და­ზე წას­ვლა და მო­ტორ­ბო­ლა უხა­რო­და. წელს ყვე­ლა­ზე მე­ტად რა გი­ხა­რია-თქო რომ ვკი­თხე, პა­ცი­ენტს შე­მოს­ვლი­დან მე­ო­რე დღეს, და­დე­ბი­თი დი­ნა­მი­კა რომ აღე­ნიშ­ნე­ბაო, - მი­პა­სუ­ხა. არ სი­ა­მოვ­ნებს შე­ქე­ბა, ალ­ბათ ამ სტა­ტი­ა­ზეც გა­მი­ნა­წყენ­დე­ბა. რომ ვე­უბ­ნე­ბი გმი­რი ხარ­-თქო უა­რობს, ეს ჩემი არ­ჩე­ვა­ნი და მო­ვა­ლე­ო­ბა­აო...

დიახ, ჩემი მე­გო­ბა­რი გმი­რია! მალე იუ­ბი­ლა­რია და მინ­და აქე­დან მი­ვუ­ლო­ცო. თაზო ვა­მა­ყობთ შე­ნით! აუ­ცი­ლებ­ლად კარ­გად გე­ყო­ლე­ბა პა­ცი­ენ­ტე­ბი, წახ­ვალ ტო­კი­ო­ში, და­ის­ვე­ნებ. სა­უ­კე­თე­სო სურ­ვი­ლე­ბით, თ.სხირტლა­ძე".