პრეზიდენტისა და პრემიერის დაპირისპირებას ბოლო მოეღო - ირაკლი ღარიბაშვილი უკვე აშშ-შია, რაც იმას ნიშნავს, რომ გაერო-ს იმ სამიტს დაესწრება, რომელიც “ოცნებისთვის” განხეთქილების საბაბად იქცა. ისე, საგულისხმოა, რომ გაერო-ს მოწვევა პრეზიდენტ მარგველაშვილის კი არა, პრეზიდენტ სააკაშვილის სახელზე ჰქონდა გამოგზვანილი, რაც უშიშროების თადარიგის პოლკოვნიკის, უსაფრთხოების ექსპერტ კონსტატინე ფორჩხიძის შეფასებით, უფრო დიდი და სერიოზული სკანდალის ნიშნების მატარებელია... გარდა ამისა, ქართველი სპეცსამსახურელი “ქართული სიტყვის” ექსკლუზიური ინტერვიუების ციკლში აქცენტს საბოტაჟის ნიშნებზეც აკეთებს და ამ კონტექსტში 1999 წელს, კოდორის ხეობიდან გაერო-ს დამკვირვებელთა გატაცებასაც იხსენებს. მაშ, ასე: რატომ არ დგება გაერო-ში საქართველოს ელჩის პასუხისმგებლობის საკითხი, ვის ეშინია ემზარ კვიციანის ალაპარაკების, როგორ დაიგეგმა გაერო-ს დამკვირვებელთა გატაცება და ვის ამზადებენ უშიშროების მინისტრად? - “ქართული სიტყვა” კონსტანტინე ფორჩხიძის 30-ე სკანდალურ ინტერვიუს წარმოგიდგენთ.

- ბატონო კონსტანტინე, რას ნიშავს, რომ გაერო-დან მოწვევა, აღმასრულებელი ხელისუფლებისა და, მათ შორის, პრეზიდენტის შეცვლიდან საკმაო დროის გასვლის შემდეგ, მაინც მიხეილ სააკაშვილის სახელზე მოდის?

- ეს, პირველ რიგში, კომუნიკაციის არარსებობაზე მეტყველებს.

- რა ვიცი, ჩვენი საგარეო უწყება ამტკიცებს, რომ პრეზიდენტის შეცვლის თაობაზე საერთაშორისო თანამეგობრობა საქმის კურსში დროულად ჩააყენა და ამის დამადასტურებელი მიმოწერაც გაასაჯაროვა...

- თუკი ამ მიმოწერის ავთენტურობაში ეჭვის შეტანა შეუძლებელია, მაშინ საქმე მთლად კარგად გაერო-შიც არ უნდა იყოს.

- ამ “ლაფსუსის” გათვალისწინებით, უნდა დადგეს თუ არა გაერო-ში საქართველოს წარმომადგენლის პასუხისმგებლობის საკითხი და, საერთოდ, ეს უფრო სკანდალური არაა, ვიდრე ის, თუ ვინ წავიდოდა სამიტზე - პრეზიდენტი თუ პრემიერი?

- ეს, რა თქმა უნდა, სერიოზული სკანდალია და იმ პიროვნების პასუხისმგებლობის საკითხიც უნდა დადგეს, ვისაც შესაბამისი პირები საქმის კურსში უნდა ჩაეყენებინა.

- საერთოდ, როგორაა დიპლომატიაში - როცა გავლენიანი საერთაშორისო ორგანო რომელიმე ქვეყნის პირველ პირს მიწვევას უგზავნის, ამ ქვეყნის წარმომადგენელს არაფერს ეკითხება?

- ცხადია, ეკითხება, აბა, ელჩი რისთვისაა?! ამიტომ ვთვლი, რომ საქმე კომუნიკაციის პრობლემასთან გვაქვს.

- ამას წინათ, ყოფილმა პრეზიდენტმა განაცხადა, აღვირი არ მაქვსო. ჰოდა, არ უნდა გაგვიკვირდეს, თუკი გაერო-ს სამიტზე მიშა იმ საბაბით გამოცხადდება, მოწვევა ჩემს სახელზეაო...

- (იღიმება) არა, ეს გამორიცხულია!

აქ გაერო-ს სტრუქტურების, რბილად რომ ვთქვათ, შეცდომაც იკვეთება. ბოლოს და ბოლოს, გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია ხარ და არ უნდა იცოდე, შენს წევრ ქვეყანაში არჩევნებით ხელისუფლებაში ვინ მოვიდა?

- ხომ არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ამჯერადაც სახეზე “ნაციონალთა” ლობისტების ავანტიურაა?

- არა, არა... ვიმეორებ, ეს წმინდა კომუნიკაციური და ტექნიკური პრობლემაა.

- ...ბატონო კოტე, ისევ იმ აზრზე ხართ, რომ ქვეყანაში პოლიტიკური კრიზისი არაა?

- დიახ, ქვეყანაში პოლიტიკური კი არა, სახელისუფლებო შტოების კრიზისია.

- ეს რას ნიშნავს?

- ყველაფერი, რაც დღეს საქართველოს პოლიტიკაში ხდება, საკონსტიტუციო კოლიზიების შედეგია. სხვათა შორის, ორი დღის წინ, ნინო ბურჯანაძემ ერთ-ერთი სატელევიზიო გამოსვლისას, განაცხადა, პრეზიდენტი შესაბამის ბერკეტებს გამოიყენებს, აბა, რას იზამსო. მართალია, პრეზიდენტს ბევრი ბერკეტი არ აქვს, მაგრამ რაც აქვს, სავარაუდოდ, გამოიყენებს და სახელისუფლებო კრიზისს გააღრმავებს.

- პრეზიდენტს მაინც, რა ბერკეტები აქვს?

- მაგალითად, საქმე იქითკენ წაიყვანოს, რომ ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნები დანიშნოს და თუ ასე მოხდა, ეს უშუალოდ ღარიბაშვილის წინააღმდეგ იქნება მიმართული.

- სხვათა შორის, პრესაში მუსირებს ვარაუდი, რომ ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნები თავად “ოცნების” ინტერესშია. ამასთან, მმართველ გუნდთან დაახლოებულნი პირად საუბრებში არც კოალიციის დაშლას გამორიცხავენ...

- შეიძლება, ისეთი მაღალი აღარაა, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილისა და, შესაბამისად, ღარიბაშვილის მთავრობის მიმართ ნდობა ჯერ კიდევ არსებობს; იმ პირობებში, როცა ცესკო-ში პარიტეტი არაა დაცული და საარჩევნო ადმინისტრაცია, პრაქტიკულად, ერთი ძალის ხელშია, გამორიცხული არაა, მომავალ არჩევნებში ერთმა პოლიტიკურმა სუბიექტმა, ყოველგვარი კოალიციური დანამატების გარეშე, გაიმარჯვოს. აქედან გამომდინარე, პარტია “ქართულ ოცნებას” ვადამდელი არჩევნები შესაძლოა, აწყობს კიდეც და თუკი ასე მოხდება, მივესალმები.

- მუდმივად მიანიშნებთ, რომ პარტია “ქართული ოცნების” ცალკეულ წევრებზე გარკვეული ოპერატიული მასალები არსებობს...

- დიახ, ასეა და ეს ინფორმაციები ყურადღებამისაქცევია, რაზეც “ქართულმა ოცნებამ” პრევენცია უნდა მოახდინოს.

- პრევენცია ვადამდელი არჩევნებია?

- რასაკვირველია. მართალია, თბილისისა თუ სხვა ქალაქებისა და რაიონების საკრებულოებში არჩეულებს მთლიანად ვეღარ შეზღუდავენ, მაგრამ მათი გავლენა გარკვეულწილად შესუსტდება, თუკი მათზე ოპერატიული მეთვალყურეობა დაწესდება.

- ბატონო კოტე, სახელისუფლებო კრიზისები “ვარდების რევოლუციამდეც” გვინახავს...

- ასეთი სახელისუფლებო კრიზისი არასოდეს გვქონია...

- ყოველ შემთხვევაში, გვახსოვს, რომ “მოქკავშირის” ე.წ. ახალგაზრდული ფრთა ძალოვან მინისტრებს უპირისპირდებოდა და, მაშინდელი შეფასებით, კრიმინალური ფაქტებიც სწორედ ამ დაპირისპირებას უკავშირდებოდა. მსგავს სირთულეებს დღესაც უნდა ველოდოთ?

- საერთოდ, ხელისუფლებაში მაქსიმალური ბერკეტები და გავლენა მას აქვს, ვინც ძალოვან უწყებებს ფლობს. რამდენიმე კვირაა, შსს-სა და უშიშროების სამსახურების გაყოფაზეა საუბარი.

- ეს ხომ “ოცნების” საარჩევნო დაპირებაა?

- დიახ, მაგრამ ეს გაყოფა ყოველგვარი საკონსტიტუციო ცვლილებების გარეშეა შესაძლებელი, თუმცა პარლამენტში მყოფ ზოგიერთ პოლიტიკურ ძალას აწყობს, რომ ამ თემის მაქსიმალური პრივატიზება მოახდინოს და, შემდეგ, უშიშროების სამსახურების ხელმძღვანელად მისთვის მისაღები ადამიანი დანიშნოს.

- ამას “ნაცმოძრაობა” ცდილობს?

- არა... ამ შემთხვევაში, კოალიცია “ქართული ოცნების” შიდა კულუარულ გადანაწილებაზე ვლაპარაკობ... შეიძლება, პოლიტიკური ძალა ხელისუფლებაში თავს კარგად გრძნობს, მაგრამ თუ ძალოვან უწყებებზე გავლენა არ აქვს, მისი საერთო გავლენა სუსტია.

- “ოცნებას” ძალოვან უწყებებზე, ფაქტია, გავლენა აქვს...

- პარტია “ოცნებაზე” კი არა, კოალიციაში შემავალ იმ პოლიტიკურ ძალაზე ვლაპარაკობ, რომლის ინიცირებითაც ამ თემის აჟიტირება ხდება, თან ნახეთ, აქცენტი რაზე კეთდება? - შსს-სა და უშიშროების სამსახურების გაყოფა ჩვენი დაპირება იყოო, ანუ ეს ძალა “ოცნებას” აიძულებს, რომ საარჩევნო დაპირების საბაბით, თავისი საქმე გააკეთებინოს, თუმცა პრემიერს შეუძლია, ეს პრობლემა ისე მოაგვაროს, რომ საარჩევნო დაპირებაც შეასრულოს და არც ძალოვან უწყებებზე დაკარგოს გავლენა.

- ეს როგორ?

- როგორ და, - უშიშროების ორგანო, კერძოდ, კონტრდაზვერვა შსს-დან გამოყოს, მინისტრთა კაბინეტის დაქვემდებარებაში უშიშროების სახელმწიფო დეპარტამენტი შექმნას და ამით ყველაფერი დამთავრდება, მით უმეტეს, რომ ასეთი უწყების შექმნას საკონსტიტუციო ცვლილებები არ სჭირდება. სამინისტრო კი, კონსტიტუციაში ცვლილების შეტანის გარეშე ვერ შეიქმნება.

- სამინისტროს შექმნა პრობლემა რატომაა?

- სამინისტროს შექმნა პრობლემა არაა, მაგრამ იმ “ტიპებს”, ვინც ამ საკითხის პედალირება დაიწყეს, სურთ, რომ უშიშროების სამინისტროს შექმნის შემთხვევაში, მინისტრად თავიანთი კადრი მოიყვანონ, რასაც უფრო დიდი დაპირისპირება მოჰყვება. ყოველ შემთხვევაში, შსს-სა და უშიშროების ორგანოებს შორის კონკურენცია გაჩნდება.

ამ ორი უწყების გაყოფა აუცილებელია, რადგან უშიშროების ძირითადი ფუნქცია პრევენციაა და არ შეიძლება, შსს-ში იყოს მოქცეული.

- კონტრდაზვერვა შიდა პოლიტიკაზე გავლენას ხომ ვერ ახდენს?

- როგორ გეკადრებათ! კუდ-ი და სოდ-ი სახეშეცვლილი კონტრდაზვერვაა და მეტი არაფერი.

- აღარც კუდ-ი არსებობს და აღარც - სოდ-ი...

- კი ბატონო, მაგრამ დღევანდელი სუს-იც იგივეა. საერთოდ, ამ უწყებების მოვალეობა ანტისახელმწიფოებრივი, ძირგამომთხრელი საქმიანობის წინააღმდეგ ბრძოლაა. მართალია, დღეს კონტრდაზვერვა, როგორც სტრუქტურა, ცალკე არსებობს, მაგრამ სუს-ი საბჭოთა “კა-გე-ბე”-ს გადმონაშთი და იდეოლოგიური კონტრდაზვერვის შეფარული ფორმაა, რომელსაც საბჭოთა კავშირის დროს მეხუთე სამმართველოს ეძახდნენ და მისი მთავარი სამიზნე პოლიტიკური წრეები იყვნენ.

- ესე იგი, დღევანდელ სუს-საც ეს უფლებები აქვს?

- სუს-ი, პრაქტიკულად, კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტია, უბრალოდ, სახელი გადაუკეთეს და მორჩა. ანალოგიური ფუნქციები აქვს კონტრდაზვერვასაც.

სხვათა შორის, კონტრდაზვერვის სახელმწიფო დეპარტამენტი აზერბაიჯანში არსებობს, თუმცა იქ პრეზიდენტს ექვემდებარება, რადგან აღმასრულებელი ხელისუფლების ხელმძღვანელი, აზერბაიჯანული კონსტიტუციით, სწორედ პრეზიდენტია...

- ვთქვათ, სახელმწიფო უშიშროების დეპარტამენტი შეიქმნა და პრემიერს დაექვემდებარა. ეს ხომ ძალაუფლების ისევ ერთი პიროვნების ხელში თავმოყრას გამოიწვევს?

- ძლიერი პრემიერი, კარგად გამიგეთ და, ძლიერ ხელისუფლებას ნიშნავს! თუ აღმასრულებელი ხელისუფლების ხელმძღვანელი ძლიერი არაა, მაშინ რომელ სახელმწიფოებრიობაზეა ლაპარაკი?! როცა შს და უშიშროების სამსახურები გაიყოფა, კარგად გამოჩნდება, თავის სამუშაოს ვინ როგორ და რა დოზით ასრულებს. დღეს უშიშროება შსს-შია გათქვეფილი და კაციშვილი არ კითხულობს, ეს უწყება რას აკეთებს. “ენვერებსა” და მსგავს ე.წ. სპეცოპერაციებზე არაფერს ვამბობ, მაგრამ ბოლო წლებში გინახავთ, რომ სახელმწიფოს წინააღმდეგ ვინმეს სერიოზული ძირგამომთხრელი მუშაობა გამოევლინოს?

- სხვათა შორის, ახლახან, შს მინისტრმა განაცხადა, რომ სახელმწიფო გადატრიალების საბაბით, სისხლის სამართლის საქმეა აღძრული, თუმცა დეტალები არ დაუკონკრეტებია...

- სისხლის სამართლის საქმის აღძვრა გასაგებია, მაგრამ კონტრდაზვერვა ყოველდღიური რუტინაა...

- თქვენი გადასახედიდან, დღეს ქვეყნის ძირგამომთხრელი საქმიანობა მიმდინარეობს?

- რა თქმა უნდა...

- შეგიძლიათ, ერთი ნიშანი დაასახელოთ?

- ძირგამომთხრელი საქმიანობის ნიშანი ზუსტად ისაა, რაც თუნდაც, აჭარაში რელიგიური კუთხით ხდება. ასევე, ძირგამომთხრელი საქმიანობის ნიშანია ბოლო დროს გახშირებული ხანძრები.

- ხანძარმა სახელმწიფოს ძირი როგორ უნდა გამოუთხაროს?

- სახელმწიფოს ძირს ყველაფერი უთხრის... ამ მხრივ ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი კრიმინოგენული სიტუაციის ხელოვნური დაძაბვა და მოსახლეობაში მასობრივი შიშის, ანუ არასტაბილურობის განცდის დანერგვაა. ძირგამომთხრელი საქმიანობა დესტრუქციაა და მეტი არაფერი, ყველაფერი ეს კი, დესტრუქციის ელემენტია. ხვდებით, ლაპარაკი რაზეა? - რაღაც დეტალები ერთმანეთზე ეწყობა და ქვეყანაში არასტაბილური ოპერატიული ვითარება იქმნება.

- როგორც ჩანს, ვიღაცამ ეს სქემა ძალიან კარგად იცის...

- რა თქმა უნდა. ეს სქემა, მაგალითად, მიხეილ სააკაშვილმა ძალიან კარგად იცის, რადგან სპეცსამსახურების სკოლა აქვს გავლილი. სხვათა შორის, სააკაშვილის გარემოცვაში არიან ისეთი “ტიპები”, რომელთაც “მგიმო” აქვთ დამთავრებული და ცხადია, იციან, ოპერატიული ვითარება როგორ დაძაბონ...

- ...ბატონო კოტე, წეღან, პრივატულ საუბარში, მარგველაშვილის კონტექსტში ლევან ვასაძე ახსენეთ. იმ შემთხვევაში, თუკი მარგველაშვილი დამოუკიდებელ პოლიტიკურ თამაშს დაიწყებს, მის გვერდით ვასაძეც გამოჩნდება?

- რა თქმა უნდა და ამის ნიშნები მალე გამოჩნდება, თუმცა ვასაძე, ამ შემთხვევაში, მარტო არ იქნება. ის, თავისი მილიონებით, რუსეთზე, კერძოდ რუს გავლენიან მილიარდერ ევტუშენკოვზეა მიბმული. რუსეთში ფულს ლამაზი თვალების გამო კი, არავის ჩუქნიან...

მოკლედ, ვიმეორებ: გარკვეული ძალები ცდილობენ, რომ ქვეყანაში დაძაბული ოპერატიული ვითარება შექმნან და საამისოდ დესტრუქციულ ელემენტებს იყენებენ... ყველაფერი ეს ხალხზეა გათვლილი, ანუ საზოგადოებამ დაინახოს, რომ ხელისუფლება უუნაროა.

- ვთქვათ, მიზანმა საშუალება ამ შემთხვევაშიც გაამართლა და ხალხმა დაინახა, რომ ხელისუფლება უუნაროა. დესტრუქციის შემდეგი ნაბიჯი რა შეიძლება იყოს?

- “ნაცმოძრაობის” ნაცვლად სხვა პოლიტიკური ძალა რომ იყოს, ხალხი აუცილებლად აჰყვებოდა. ახლა კი ყველაფერი ეს, პრინციპში, მომავალი არჩევნებისთვის, ან უარეს შემთხვევაში, რევოლუციისთვის მზადებაა, თუმცა ვფიქრობ, რომ საქართველოში რევოლუცია აღარ მოხდება... ამ სქემაში “ნაცმოძრაობა” ვერ ჯდება. ამიტომ, აუცილებლად ახალი პოლიტიკური ცენტრი შეიქმნება. ამასთან, გამოჩნდებიან პოლიტიკური ძალები, რომლებიც “ნაცმოძრაობასთან” კოალიციას შექმნიან. სხვათა შორის, “ნაციონალებს” ბევრი სატელიტი ჰყავდათ.

- ამ სატელიტებიდან რეიტინგული ერთიც არ იყო...

- ეს საკითხის მეორე მხარეა... მათ ასეთი გათვლა აქვთ, რომ ყველაფერი სწრაფად გადაალაგონ და ხელისუფლებაში არჩევნებით მოვიდნენ, მაგრამ ეს 2016 წელს კი არა, შეიძლება, 2020 წლისთვის მოხდეს და თუკი მანამდე “ნაცმოძრაობა” ისეთი სახით იქნება შენარჩუნებული, რა სახითაც ახლა არსებობს, ის სიტუაცია, რაც დღესაა, არ შეიცვლება. “ნაციონალების” მთავარი მიზანი განვითარების შებოჭვა, დესტრუქცია და ხელისუფლების უუნარობის წარმოჩენაა. ამ აქცენტებს სხვა პოლიტიკური ძალებიც აკეთებენ. მაგალითად, ნინო ბურჯანაძეც ხელისუფლების უუნარობაზე ლაპარაკობს.

- ოპოზიციის დანიშნულება ხომ სწორედ ესაა?

- მესმის, მაგრამ არსებობს ხელისუფლების უცოდინრობით გამოწვეული უუნარობა, მაგრამ მეორეა ამ საკითხის ხელოვნურად გაღვივება და პედალირება. როგორ შეიძლება, თქვა, რომ, მაგალითად, დავით სერგეენკო უუნაროა, მაგრამ არის სექტორები, სადაც შესაბამისი შეფუთვა არ არსებობს. ეს შეიძლება, ერთის მხრივ, კარგიცაა, რადგან სააკაშვილი ყველაფერს პიარით ფუთავდა, სინამდვილეში კი, ყველაფერი იმაზე უარესად იყო, ვიდრე დღესაა. სააკაშვილის მოდერნიზებული საქართველოს თემა გახსოვთ? - 2015 წლისთვის, თუ ხელისუფლებაში დარჩებოდა, ხალხს იდეალურ ქვეყანას ჰპირდებოდა, მაგრამ ესეც მოდელირებული იყო...

სხვათა შორის, ისეთი დესტრუქციული მომენტები, როგორზეც წეღან ვსაუბრობდი, სხვა დროსაც ყოფილა.

- მაგალითად?

- 1999 წლის 14 ოქტომბერს გავიხსენებ.

- ამ დღეს რა მოხდა?

- საქართველოს მაშინდელი პრეზიდენტი, ედუარდ შევარდნაძე ევროპაში იმყოფებოდა და კოდორის ხეობაში გაერო-ს დამკვირვებლები გაიტაცეს, რასაც დიდი სკანდალი მოჰყვა. მახსოვს, ჩემმა უფროსმა, ზაზა მაზმიშვილმა დამირეკა და მითხრა, რომ კოდორში წავსულიყავი და ყველაფერი ადგილზე შემესწავლა.

- მაშინ სად მუშაობდით?

- სამხედრო კონტრდაზვერვაში განყოფილების უფროსის მოადგილე ვიყავი.

მოკლედ, კოდორში ანტიტერორისტული რაზმის ხელმძღვანელ ილო ქიზიყურაშვილთან ერთად გავფრინდი. მაშინ თავდაცვის მინისტრი დავით თევზაძე იყო... შტაბი, რომელიც გაერო-ს დამკვირვებლების გათავისუფლებაზე მუშაობდა, ნორა კვიციანის სახლში იყო. კოდორში ორი დღე დავყავი...

ყველაფერი რომ დამთავრდა, სუფრა გაიშალა, რომელიც “რუსთავი 2”-მა გადაიღო და ფრაგმენტები ეთერშიც გაუშვა. მახსოვს, ემზარ კვიციანი თამადობდა... ჩემს წინ დავით თევზაძე და “რუსთავი 2”-ის ყოფილი ჟურნალისტი, თიკო ფეიქრიშვილი ისხდნენ... ბატონმა დავითმა თიკოს უთხრა, იმაზე მნიშვნელოვანი, შენ რას იტყვი, ისაა, კოტე თბილისში რომ ჩავა, თავის უფროსს რას ეტყვისო.

- რომ ჩამოხვედით, უფროსს რა უთხარით?

- რაც სიმართლე იყო.

- და სიმართლე რა იყო?

- ხომ გითხარით, რომ შევარდნაძე ევროპაში იყო, სადაც საქართველოსთვის რამდენიმე მნიშვნელოვანი საკითხი წყდებოდა, მაგრამ ამ გატაცების გამო ჩიხური სიტუაცია შეიქმნა. ჩემი ინფორმაციით, შევარდნაძე ნუგზარ საჯაიას დაუკავშირდა, საჯაიამ კი, კოდორის ხეობის მაშინდელ გუბერნატორს, ივერი ჭელიძეს დაურეკა და გატაცებულთა გასათავისუფლებლად ყველა ღონისძიების გატარება მოსთხოვა. ამ ზარის შემდეგ, გაერო-ს დამკვირვებლები, პრაქტიკულად, ერთ საათში გაათავისუფლეს.

- როგორ?

- როგორც შემდეგ გაირკვა, გატაცებულები სოფელ ბეჩოში, ერთ-ერთ ოჯახში ჰყავდათ. თავდაცვის სამინისტროს რამდენიმე მაღალჩინოსანი წავიდა და გაერო-ს დამკვირვებლები მოიყვანა.

- კონკრეტულად, ვინ წავიდა?

- გვარების დასახელება არ მინდა, თუმცა გეტყვით, რომ ერთ-ერთი მათგანი დღეს “ქართული ოცნების” წევრია.

- ბატონო კოტე, გატაცებულთა ერთ საათში გათავისუფლებას ხაზს რატომ უსვამთ?

- უნდა ვივარაუდოთ, რომ გატაცება ქართული მხარის ორგანიზებული იყო, თუმცა აფხაზ სეპარატისტებს ბრალდებოდათ. არავის ვიცავ, მაგრამ მართლა ასე რომ ყოფილიყო, აფხაზი სეპარატისტებისგან გატაცებულთა ერთ საათში დახსნა, პრაქტიკულად, შეუძლებელია.

- აბა, გატაცების მიზანი რა იყო?

- თბილისში რომ დავბრუნდი, პატაკი დავწერე და ყველაფერი წუთობრივად აღვწერე. როგორც ვიცი, სისხლის სამართლის საქმეც აღიძრა და გამოძიება აფხაზეთის უშიშროებამ დაიწყო, რომელსაც იმხანად გენერალი თემურ ხევსურიანი ხელმძღვანელობდა.

- სისხლის სამართლის საქმე ფაქტზე აღიძრა თუ კონკრეტული პიროვნების წინააღმდეგ?

- ფაქტზე...

- ბატონო კონსტანტინე, თუკი თვლიდით და ახლაც თვლით, რომ ეს დესტრუქცია იყო, რა მიზანს ემსახურებოდა?

- ეს ედუარდ შევარდნაძისა და მისი ევროპული ვიზიტის წინააღმდეგ იყო მიმართული. ვეჭვობ, ამ გატაცებაში რუსული ინტერესი იდო, რომელიც იმ ადამიანებმა განახორციელეს, ვისზეც რუსეთს გავლენა ჰქონდა და აქვს.

- ეს ადამიანები “მოქკავშირის” რეფორმატორები იყვნენ?

- არა. ამ შემთხვევაში, აწ უკვე ყოფილ სამხედროებს ვგულისხმობ.

ეს ფაქტი კონკრეტული დესტრუქციისა და სხვა ქვეყნის ინტერესის გამოხატვის კლასიკური მაგალითია, რომლის მიზანიც რაღაც მნიშვნელოვანზე გავლენის მოხდენა იყო.

ასეთი მოვლენები დღესაც არაა გამორიცხული, რითიც საერთო ჯამში, საქართველოს მსოფლიოს თვალში არასასურველი იმიჯი შეექმნება და ეს, პირველ რიგში, ჩვენი არაკეთილმოსურნე ქვეყნის ინტერესში შედის.

- ყველაფერ ამის ფონზე, აშშ რატომ აცხადებს, რომ საქართველოში სამართალი პოლიტიზირებულია?

- არ ვიცი... ეს, ალბათ, უფრო პრევენციული განცხადებაა და დიპლომატიური დატვირთვა აქვს. ამასთან, არც ის დაგვავიწყდეს, რომ “ვარდების რევოლუცია” მსოფლიოს თვალში ამერიკულ პროექტად იყო მონათლული. მართალია, ვამტკიცებ, რომ ეს რუსული რევოლუცია იყო, მაგრამ ამერიკელები თავიანთ შეცდომას საჯაროდ ხომ არ აღიარებენ და იტყვიან, რომ ისეთი რაღაცები გამოეპარათ, რაც არ უნდა გამოპარვოდათ?

- დღეს ამერიკელებისთვის ღარიბაშვილი უფრო მისაღებია თუ მარგველაშვილი?

- რა თქმა უნდა, - ღარიბაშვილი და ეს ჩანს კიდეც.

- საიდან ჩანს?

- მაგალითად, მაია ფანჯიკიძის განცხადებიდან, რომელმაც მართალია, არ დააკონკრეტა, მაგრამ უელსის ნატო-ს სამიტი ახსენა და მიანიშნა, თავად მარგველაშვილმა თქვას, თუ რის გამო არ იქნა მიწვეული აშშ-შიო. ჩემი აზრით, მარგველაშვილი თეთრი სახლისთვის მიუღებელია.

- რა მიზეზით?

- იმ მიზეზით, რაზეც წინა ინტერვიუებში ვისაუბრე - ვასაძე, მაჭავარიანი და ასე შემდეგ... მარგველაშვილი ის ფიგურა არაა, რომელზეც თეთრი სახლი აქცენტს გააკეთებს!

- ბატონო კონსტატინე, რა ამის პასუხია და, უკრაინის მოვლენების ფონზე, საქართველოს თემა დასავლეთმა ხომ არ დააკონსერვა?

- როგორ შეიძლება, დასავლეთმა საქართველოს თემა დააკონსერვოს? აგერ, ხელში მიჭირავს დოკუმენტი, რომელიც 2011 წელსაა შედგენილი და რომლის შედგენაშიც ამერიკელი სენატორები და აშს-ის ჩრდილოატლანტიკური საბჭო მონაწილეობდა.

- ამ დოკუმენტში რა წერია?

- ამ დოკუმენტს ასე ჰქვია - “საქართველოს საგზაო რუკა ევრო-ატლანტიკურ სივრცეში”, ეს კი იმ პოლიტიკურ და სამხედრო მიმართულებებს ნიშნავს, რომლებიც დღეს უკვე სახეზეა.

- ვერ მივხვდი, რას ამბობთ...

- საუბარია, მაგალითად, საქართველოში ნატო-ს ცენტრის შექმნაზე, რომელიც ვაზიანში უნდა განთავსდეს. ასევე, ამ დოკუმენტში მინიშნებულია, რომ საქართველო, როგორც სატრანზიტო დერეფანი, შენარჩუნებული უნდა იყოს...

- ყველაფერი ეს რას გვაძლევს?

- თანამშრომლობის ეს ფორმა ჩვენი შეიარაღებული ძალებისთვის - იარაღის შესყიდვის, ოფიცერთა მომზადებისა და ბრძოლის უნარიანობის ამაღლების თვალსაზრისით, მნიშვნელოვანია.

- ბოლო დროს საგარეო ფაქტორი თითქოს უკანა პლანზეა. ის, რაც შიდა პოლიტიკაში ხდება, საგარეო სტრატეგიას უკავშირდება?

- რა თქმა უნდა, ყველაფერი ურთიერთგადაჯაჭვულია. შიდა პოლიტიკის საგარეოსგან გაყოფა და პირიქით, არ შეიძლება.

...საერთოდ, ქართულ პოლიტიკაში ასეა: არავინ ისე ნაბიჯს არ გადადგამს, თუკი რუსეთიდან, აშშ-დან, ან რომელიმე სხვა ქვეყნიდან დახმარების იმედი არ ექნება.

- ამ შემთხვევაში, რუსეთი უფრო აქტიურობს თუ აშშ?

- რუსეთი ისეთ სიტუაციაშია, რომ ამ ეტაპზე აშკარა გამოჩენა არ აწყობს. მას უფრო მიშვნელოვანი პრობლემები უკრაინასა და შუა აზიაში აქვს...

- ისე, კოტე ბატონო, რომელ ნატო-სა და ვეროპაზეა ლაპარაკი, როცა ჩინოვნიკთა მარტივ ძიძგილაობას ვუყურებთ...

- ბოლო ოცი წელია, ქართულ პოლიტიკაში სულ ძიძგილაობაა...

- გეთანხმებით, მაგრამ აქამდე რაღაც სამიტის გამო არავინ ჩხუბობდა...

- კი ბატონო, სახელისუფლებო შტოების ასეთი დაპირისპირება ორხელისუფლებიანობის პირობებშიც არ ყოფილა...

- ორხელისუფლებიანობის ნიშნები დღესაც სახეზეა?

- ორხელისუფლებიანობა ვიღაცას უნდა... საერთოდ, ორხელისუფლებიანობას საკონსტიტუციო კოლიზიები ქმნიან... პიროვნებები კი, სწორედ იმ ჩარჩოში მოქმედებენ, რა ჩარჩოც წინა ხელისუფლებამ დატოვა. თუ ეს კონსტიტუცია არ შეიცვალა და ხელისუფლების შტოებს შორის ძალაუფლება არ გადანაწილდა, ეს სიტუაცია გაგრძელდება და ხელს დესტრუქციასაც შეუწყობს. ასეთი სიტუაცია კი დღეს მხოლოდ ერთადერთ, ე.წ. მთავარ ოპოზიციურ ძალას აწყობს.

- ანუ, “ნაცმოძრაობას”?

- დიახ...

- ბატონო კოტე, ის, რაც “ნაციონალების” დროს კოდორში მოხდა, რაღაცნაირად გაერო-ს დამკვირვებელთა გატაცების გაგრძელება ხომ არ იყო?

- დიახ, იყო. სხვათა შორის, ის ადამიანი, ვინც კოდორის დაცვის ოპერაციას ხელმძღვანელობდა, დღეს ძალოვანი უწყების თანამშრომელია.

- ვის გულისხმობთ?

- სოსო ქარჩაიძეს, რომელმაც კოდორი უბრძოლველად, ყოველგვარი გასროლის გარეშე დატოვა. ეს ხომ შეგნებული ქმედებაა, როცა ტყვია-წამალს მტერს უტოვებ? წესით, ტყვია-წამალი უნდა გაანადგურო. სხვათა შორის, დღეს ირკვევა, რომ საქართველოს თავდაცვის სამინისტროზე რიცხულ სპეციალურ ჰაერსაწინააღმდეგო საშუალებას, “გრომს” რუსი სეპარატისტები უკრაინაში იყენებენ. ამ საქმეზე, თუ არ მეშლება, მოკვლევა სამხედრო პოლიციამაც დაიწყო.

- ეს გასაგებია, მაგრამ მე გაერო-ს დამკვირვებლებისა და 2006 წლის კოდორის ამბების კავშირზე გკითხეთ...

- შესაძლოა, ამ ორ მოვლენას შორის რაღაც კავშირი იყოს... საერთოდ, თუკი დაპირისპირებულ მხარეში მოკავშირე არ გყავს, დაპირისპირებას ვერ შექმნი. თუ 2006 წლის მოვლენებს გავიხსენებთ, ყველამ ძალიან კარგად იცოდა, რომ იქ შეიარაღებული ძალების გადაადგილება იმ შეთანხმებით, რომელიც თავის დროზე საქართველოს, რუსეთსა და აფხაზებს შორის დაიდო, აკრძალული იყო. ამიტომ, დიდი ამბავი თავად რუს სამშვიდობოებს უნდა აეტეხათ. შს და თავდაცვის სამინისტროების ამხელა დანაყოფების გადაადგილებაზე რუსი ხმას რომ არ იღებს, როგორ გგონიათ, ეს რა არის? როგორც ჩანს, ის, რაც 2006 წელს კოდორში მოხდა, ყველას აწყობდა და ესეც რუსული ინტერესი იყო - კოდორში სიტუაცია უნდა დაძაბულიყო. გასარკვევია, ამ მოვლენებში ვანო მერაბიშვილს, ირაკლი ოქრუაშვილსა თუ სხვებს რა როლი ჰქონდათ.

- ისე, უცნაურია, რომ “ოცნებამ” ოქრუაშვილი გაათავისუფლა, ემზარ კვიციანი კი, ისევ ციხეშია. ესე იგი, კვიციანმა რაღაც ისეთი იცის, რაც “ოცნების” ზოგიერთი წევრისთვისაც შეიძლება საფრთხისშემცველი იყოს, არა?

- დიახ, სწორედ ასეა. კვიციანის ალაპარაკება ცუდი იმისთვისაც იქნება, ვინც “ნაცმოძრაობას” მოსცილდა და დღეს ვითომ დამოუკიდებელია...

- ...ქართული პოლიტიკის პრობლემა ისაა, რომ ლიდერები გარემოცვას მონური მორჩილების პრინციპით არჩევენ?

- დიახ... ერთგულებას პროფესიონალიზმი შობს.