- ის, რაც რამდენიმე დღის წინ ქობულეთში მოხდა, გასაგებია, რომ პროვოკაცია იყო, მაგრამ ბატონო კოტე, კონსტიტუციური წყობილების დაცვის დეპარტამენტში თავის დროზე, როგორც ვიცი, სწორედ ეროვნული და რელიგიური უმცირესობების ხაზით მუშაობდით. შესაბამისად, ალბათ, ხვდებით, თუ ვის ინტერესში შედიოდა ეს პროვოკაცია. სხვათა შორის, ამას წინათ, საქართველოში ირანულ და სხვა სპეცსამსახურთა სიმრავლეზე ვისაუბრეთ... გამორიცხულია, რომ ქობულეთური ინციდენტის კვალი, ვთქვათ, რუსულ დაზვერვამდე მივიდეს?
- გამორიცხული, რა თქმა უნდა, არაფერია... სხვათა შორის, მსგავსი ინციდენტები ევროპაშიც მომხდარა.
- იქაც მუსულმანური სალოცავისა თუ სასწავლებლის კარზე ღორის თავი დაკიდეს?
- არა, მაგრამ მედრესეში ღორის ხორცი შეყარეს, კედელზე ღორის სურათები გამოაკრეს. ასეთი ფაქტები განსაკუთრებით მას შემდეგ გახშირდა და, პრაქტიკულად, კამპანიის სახე მიიღო, რაც რამდენიმე წლის წინ, თუ არ ვცდები, ჰოლანდიელმა ჟურნალისტმა მუჰამედზე წერილი გამოაქვეყნა.
- ამ კამპანიის უკან ვინ იდგა?
- გარკვეული რელიგიური ჯგუფები, მათ შორის, ფუნდამენტალისტი კათოლიკები. სხვათა შორის, ასეთ ფაქტებს ადგილი დასავლეთ ევროპის ქვეყნებში ჰქონდა, თორემ, მაგალითად, გერმანიაში მუსულმანური სალოცავებისთვის შეურაცხყოფა არ მიუყენებიათ.
- ყველაფერი ეს იმაზე ხომ არ მიანიშნებს, რომ მსოფლიო რელიგიური ომის ზღვარზე დგას?
- დიახ, ყველაფერ ამით ქრისტიანულ და ისლამურ სამყაროს შორის შუღლი ღვივდება. სხვათა შორის, ამ კუთხით აჭარა შემთხვევით არაა შერჩეული - ვიცით, რომ თურქეთს საქართველოს ამ რეგიონზე პრეტეზია დღემდე აქვს. მეტიც, თურქეთი, რუსეთის მსგავსად, მხოლოდ აჭარას კი არა, მთელ საქართველოს თავისი იმპერიის ნაწილად მიიჩნევს.
- ორი წლის წინ, თურქეთის საგარეო საქმეთა მაშინდელმა მინისტრმა ღიად განაცხადა, აჭარა თურქეთის ნაწილია, რომელიც ომით კი არა, კულტურული და სხვა მსგავსი პოლიტიკით უნდა დავიბრუნოთო...
- ეს განცხადება მეც მახსოვს... ასევე, მნიშვნელოვანია, რომ ამ დღეებში, საქართველოში თურქეთის რელიგიის საქმეთა დეპარტამენტის ხელმძღვანელი, მეჰმედ გორმეზე იმყოფებოდა. ვფიქრობ, მისი ვიზიტი სწორედ ამ საკითხებს უკავშირდებოდა... საპატრიარქომაც მიანიშნა, რომ ქობულეთის ინციდენტი ქრისტიან და მუსულმან მრევლს შორის ურთიერთობის დაძაბვას ემსახურება.
რაც შეეხება კვალს, თურქეთის ინტერესებში ნამდვილად არ შედის, რომ ასეთი პროვოკაციები მოაწყოს. სხვათა შორის, მედრესე თბილისში, ორთაჭალაში, აბანოთუბანშიცაა, მაგრამ მის კარზე ღორის თავი არავის ჩამოუკიდებია. ეს კი არადა, რამდენიმე წლის წინ, თბილისში, ერთ შენობაში სუნიტური და შიიტური მედრესეები ფუნქციონირებდა: ერთი პირველ სართულზე იყო, მეორე - მესამეზე, მაგრამ მათ ანტაგონისტური განწყობა არც ქრისტიანების მიმართ ჰქონდათ და არც ერთმანეთის.
მოკლედ, იმის თქმა მინდა, რომ ყველაფერი ეს დესტაბილიზაციის შექმნას ემსახურება. ჯერ კიდევ რამდენიმე თვის წინ ვთქვი, რომ რელიგიური შუღლის გაღვივება იყო მოსალოდნელი. ეს შუღლი რამდენიმე კომპონენტისგან შედგება. პირველი: ქართული მოსახლეობის გახლეჩვა - ღორის თავის ინციდენტი ქართველი მუსულმანებით დასახლებულ რეგიონში მოხდა, რასაც შესაძლოა, აჭარის საზოგადოების დაპირისპირება მოჰყვეს. მეორე მიზანი კი, ეროვნულ უმცირესობებზე იყო გათვლილი - მაგალითად, ეთნიკურმა აზერბაიჯანელებმა, რომლებიც ქვემო ქართლში ცხოვრობენ, მომხდარი, შეიძლება, სხვანაირად აღიქვან. ყველაფერი ეს კი, რუსული სპეცსამსახურების ხელწერაა. ისე, თუ დააკვირდით, ინციდენტთან დაკავშირებით განცხადებები მხოლოდ ქართველმა მუფტებმა გააკეთეს.
- საუბარი საითკენ მიგყავთ?
- საქართველოს აზერბაიჯანული მოსახლეობა და მისი სულიერი ლიდერები ამ კუთხით უფრო მოზომილები არიან და ყველა ნიუანსსა თუ შედეგს ითვალისწინებენ...
- ბატონო კოტე, თქვენი აზრით, ის, რაც ქობულეთში მოხდა, ხელისუფლების წინააღმდეგ იყო მიმართული?
- რა თქმა უნდა...
- სხვათა შორის, ქობულეთელებმა მითხრეს, რომ ინციდენტის მეორე დღეს, “ნაცმოძრაობის” ადგილობრივი აქტივისტები მუსულმან აჭარელთა ნაწილს არიგებდნენ, თუ რა და როგორ უნდა ეთქვა. ვთქვათ, თუ კვალი რუსულ სპეცსამსახურებამდე მიდის, მაშინ “ნაციონალების” აქტივობა რითი უნდა ავხსნათ?
- რთული შეკითხვაა... გამორიცხული არაა, რომ “ნაციონალებმა” ეს ფაქტი თავიანთი ტაქტიკური ინტერესების გადასაწყვეტად გამოიყენონ... “ნაციონალების” მიზანი ხელისუფლებაში დაბრუნებაა, ტაქტიკური ნაბიჯი კი - ქვეყანაში დესტრუქციის გამოწვევა. ადრეც მითქვამს და ახლაც ვიმეორებ: მათ ხელისუფლებაში მოსვლის მხოლოდ ეს გზა დარჩათ. “ნაციონალების” ხელისუფლებაში დაბრუნება გამორიცხულია, თუმცა შეუძლიათ, ქვეყანას სეროზული პრობლემები შეუქმნან. საერთოდ, ეს გაბოროტებული პოლიტიკური ძალის პოზიციაა, მე თუ არ ვიქნები, ქვა ქვაზე ნუ დარჩენილაო და, როგორც ჩანს, პოსტ-ფაქტუმ ქობულეთის ინციდენტის გამოყენებასაც ცდილობენ.
- ამით რას მიაღწევენ?
- ვერაფერს, თუმცა ამ თემას საპიაროდ კარგად გამოიყენებენ და პოლიტიკურ ველში თავიანთ არსებობას გაამართლებენ.
- ეს პიარ-აქტივობა, ალბათ, დასავლეთზეა გათვლილი, თორემ ქვეყნის შიგნით ე.წ. ყოფილების მიმართ სიმპათია, პრაქტიკულად, აღარავის აქვს...
- დიახ, ყველაფერი ეს ქვეყნის იმიჯის შელახვაზეა გათვლილი, ანუ უნდათ, რომ საქართველო ისე წარმოაჩინონ, როგორც დესტრუქციული ქვეყანა, სადაც დაპირისპირება ქართველებს შორის ხდება. ეს ძალიან ბოროტი და იმაზე საშიში ჩანაფიქრია, ვიდრე ის, ასეთი ქმედება ეთნიკური აზერბაიჯანელებით
კომპაქტურად დასახლებულ ტერიტორიაზე რომ განეხორციელებინათ. ქობულეთის ინციდენტი მიზნად ქართული საზოგადოების გახლეჩვასა და თურქეთთან ურთიერთობების გაფუჭებას ემსახურებოდა. თურქეთი აჭარის მუსულმანური მოსახლეობის დაცვას საკუთარ ვალდებულებად თვლის. სხვათა შორის, თურქეთის სულიერმა ლიდერმა თბილისში ვიზიტისას განაცხადა, მართალია, საქართველოში 300 მეჩეთია, მაგრამ ბათუმში აზიზიეს მეჩეთი უნდა აშენდეს, რის სანაცვლოდაც, თურქეთში მართლმადიდებლური ტაძრების ამოქმედების საკითხს განვიხილავთო, ანუ არ უთქვამს, ამოქმედდებაო. მე თუ მკითხავთ, მეჩეთის აშენება პრობლემა არაა, მაგრამ საქართველოს დამპყრობლის სახელობის მეჩეთი ჩვენს ქვეყანაში არ უნდა იყოს!
მოკლედ, თუ სწორ ანალიზს გავაკეთებთ, ქობულეთში მომხდარ ფაქტთან დაკავშირებით, შეიძლება, უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურებისა და “ნაციონალთა” ინტერესთა თანხვედრა მივიღოთ, ანუ “ნაციონალები” როგორც კი დაძაბულობის კერას ხედავენ, მაშინვე იქ ჩნდებიან!
- კოტე ბატონო, ქობულეთის ინციდენტი პრეზიდენტისა და პრემიერის ღია დაპირისპირებას დაემთხვა, რასაც “ნაციონალები” სათავისოდ იყენებენ. თქვენი დაკვირვებით, პრეზიდენტი “ოცნების” ოპოზიციაშია?
- პრეზიდენტი ოპოზიციაში ვერ იქნება, რადგან გვინდა თუ არა, ლეგიტიმური, ანუ ხალხის მიერ არჩეული ფიგურაა. მართალია, მარგველაშვილი თავის დამკვიდრებას ცდილობს, მაგრამ საამისოდ, როგორც პოლიტიკურ ფიგურას, რესურსები არ აქვს. უბრალოდ, პრეზიდენტი მარგველაშვილი სხვადასხვა პოლიტიკურ ძალას იმისთვის სჭირდება, რომ მისი დახმარებით საკუთარი ინტერესი გაატაროს.
- იმაზე, რომ პრეზიდენტი მთავრობაში კონკურენტს ხედავს, ლაპარაკი ყოფილმა პრემიერმა დაიწყო. ბიძინა ივანიშვილმა ამ თემაზე საჯარო განცხადების გაკეთება, თქვენი აზრით, საჭიროდ რატომ ჩათვალა? არ შეიძლებოდა, რომ “საქმე” გუნდის შიგნით “გარჩეულიყო”? სხვათა შორის, მარგველაშვილი პრეზიდენტად ხალხმა სწორედ ივანიშვილის ხათრით აირჩია. დღეს კი, ყოფილი პრემიერი მოქმედ პრეზიდენტს ეპითეტით - “ის კაცი” მოიხსენიებს. ეს რაზე მეტყველებს?
- ეს უფრო გულნატკენი ადამიანის პოზიციაა. ადრეც მითქვამს და ახლაც გავიმეორებ, რომ ბიძინა ივანიშვილი, თავისი ქონებიდან გამომდინარე, გულწრფელი და თავისუფალი ადამიანია. ამიტომ, იმას, რასაც ამბობს, გულწრფელად ამბობს, თუმცა ამას პოლიტიკოსები სხვანაირად აღიქვამენ, ექსპერტები - სხვანაირად, ჟურნალისტები კი - სხვანაირად.
- კი ბატონო, მაგრამ ექსპრემიერის ამ გულწრფელობას საზოგადოების ნაწილი პრეზიდენტ მარგველაშვილის დაჩაგვრად მიიჩნევს.
- დაჩაგვრა რა შუაშია? როცა პრეზიდენტად ირჩევდნენ, მარგველაშვილმა, ალბათ, კონსტიტუცია წაიკითხა და იცოდა, რომ აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაური არ იქნებოდა და არც განსაკუთრებული უფლებები ექნებოდა. კი ბატონო, პრეზიდენტი ნომინალურად სახელმწიფოს მეთაურია, მაგრამ როცა უფლებები არ აქვს და როცა ამ სიტუაციში მოხვედრაზე ნებით თანხმდები, მერე არ უნდა ეცადო, ისეთი ნაბიჯები გადადგა, რომლითაც ქვეყანას აზიანებ. მარგველაშვილი უჭკუო, გაუნათლებელი არაა და ვფიქრობ, როცა პრეზიდენტობაზე დასთანხმდა, წინასწარ იცოდა, რა სიტუაციაშიც აღმოჩნდებოდა.
- ბატონო კონსტანტინე, ჩვენში დარჩეს და, გაერო-ს კლიმატის საკითხებისადმი მიძღვნილი სამიტის გამო ასეთი აჟიოტაჟის ატეხვა ღირდა? სხვათა შორის, ამ სამიტს, რომელიც ყოველ წელს იმართება, შარშან საქართველოდან, როგორც ვიცი, მაია ფანჯიკიძე ესწრებოდა. წელს კი, სამიტი პოლიტიკური ბატალიების საბაბად იქცა. რატომ?
- მოდით, რა, პირდაპირ ვთქვათ: ყველაფერი ეს ახალგაზრდა პრემიერსა და იმ პოლიტიკურ გუნდზე შეტევაა, რომელიც დღეს ქვეყანას მართავს. მარგველაშვილი სწორედ ამ შეტევის ნაწილია.
- რას გულისხმობთ?
- ვთვლიდი და ახლაც ვთვლი, რომ პრეზიდენტის ადმინისტრაციის საქმიანობა და უშუალოდ მარგველაშვილის “პლასტელინობა” უფრო “ნაცმოძრაობის” საპიარო თემაა, ვიდრე - პრეზიდენტის ჯერ კიდევ ამოუცნობი თამაშის ნაწილი. რთული მისახვედრი არც ისაა, რომ დღეს მარგველაშვილს “ოცნების” “პლასტელინობაზე” უკეთ სააკაშვილის “პლასტელინობა” გამოსდის... საერთოდ, ასეთი ვითარება საკონსტიტუციო კოლიზიების გამო შეიქმნა და როგორც კი საკონსტიტუციო კომისია ამ საკითხებს დაარეგულირებს, პრეზიდენტი იმ “პლასტელინად” გადაიქცევა, რომელსაც რომელიმე პოლიტიკურ გუნდზე მიწებების უნარი აღარ ექნება და მის მიმართ პოლიტიკური ისტებლიშმენტის ინტერესიც დაიკარგება.
- ზუსტად იმ დროს, როცა მარგველაშვილი აშშ-ში გამგზავრებას აპირებდა, ოკეანისგაღმა დავით ბაქრაძე, გიგა ბოკერია და, მგონი, “ლეიბორისტების” ლიდერიც იმყოფებოდნენ. სამეულის “ამერიკული ვოიაჟი” ერთმანეთს შემთხვევით დაემთხვა?
- ყოველთვის მქონდა წარმოდგენა, თუ რა ფარული კავშირი არსებობდა “ლეიბორისტებსა” და ყოფილ ხელისუფლებას შორის. ისიც ცხადია, რომ დასავლეთი “ლეიბორისტების” ლიდერს სერიოზულ პოლიტიკურ ძალად არასოდეს განიხილავდა, ახლა კი, მაღალი დონის შეხვედრები გამართა, მათ შორის, კონგრესმენებთან და უნდა ვივარაუდოთ, რომ ყველაფერი ეს “ნაციონალების” “სასტავის”, ანუ გიგა ბოკერიასა და დავით ბაქრაძის დამსახურებაა.
- თქვენი ინფორმაციით, ბოკერია აშშ-ში თავის, როგორც თქვენ ამბობთ, მფარველ ბრიუს ჯექსონსაც შეხვდა?
- მართალია, ამის შესახებ არც ინფორმაცია გავრცელებულა და არც - კადრები, მაგრამ ბოკერიასა და ჯექსონის შეხვედრა, სავარაუდოდ, შედგებოდა. სამაგიეროდ, ითქვა, რომ ბოკერია-ბაქრაძე მაკკეინს შეხვდნენ.
- გავრცელებული ინფორმაციით, მარგველაშვილს აშშ-ში ვიზიტის ორგანიზებაში აშშ-ში საქართველოს ყოფილი ელჩი, “ნაციონალი” თემურ იაკობაშვილი ეხმარებოდა. პრეზიდენტი ადასტურებს, რომ იაკობაშვილს იცნობს - მთაწმინდაზე მეზობლები ყოფილან, თუმცა ვიზიტის დაგეგმვას უარყოფს. ანალოგიურს აცხადებს იაკობაშვილიც...
- გიორგი მარგველაშვილი აშშ-ში, ცხადია, ისე არ წავიდოდა, რომ იქ ისეთი შეხვედრები არ გაემართა, რომლებიც მის იმიჯზე დადებით გავლენას მოახდენდნენ. ამიტომ, ასეთი შეხვედრები ვის უნდა მოემზადებინა? ცნობილია, რომ საგარეო საქმეთა სამინისტრო ამ ვიზიტის მომზადებაში ჩართული არ იყო.
- უნდა ყოფილიყო?
- თუკი დაგეგმილი ვიზიტი იყო, - რა თქმა უნდა, ანუ პრეზიდენტის ადმინისტრაცია, როგორც წესი, საგარეო უწყებას სთხოვს, რომ პრეზიდენტის ვიზიტი მოამზადოს და ამაში ჩვენი საელჩო კი არა, პროტოკოლისა და სხვა სამსახურებიც უნდა ჩაერთვნენ...
- მაშასადამე, პრეზიდენტი აშშ-ში ფარულად მიემგზავრებოდა?
- ასე გამოდის. ყოველ შემთხვევაში, მაია ფანჯიკიძის განცხადებით ნათელი გახდა, რომ საგარეო საქმეთა სამინისტრო ამ ვიზიტზე არ მუშაობდა. მოკლედ, ვიზიტი შეიძლება, პირადი კონტაქტებით მზადდებოდა.
- და ეს “პირადი კონტაქტები” ვისთან მიდის?
- გავყვეთ ჯაჭვს: ვთქვათ, ვანო მაჭავარიანამდე, რომელიც, მიუხედავად იმისა, რომ პრეზიდენტის საგარეო საკითხების მრჩეველი აღარაა, მარგველაშვილი მის, ასევე, თემურ იაკობაშვილისა და გრიგოლ ვაშაძის კავშირებს გამოიყენებდა. ისე, ხომ ვერ მეტყვით, ამ ადამიანებს რა აქვთ დამთავრებული და ერთმანეთის ვინ არიან?
- ნამდვილად არ ვიცი, რა აქვთ დამთავრებული, ან ერთმანეთის ვინ არიან...
- სამაგიეროდ, მე ვიცი...
- თუ იცით, მითხარით...
- ყველას “მგიმო”, ანუ მოსკოვის საერთაშორისო ურთიერთობათა ინსტიტუტი აქვთ დამთავრებული. ეს სასწავლებელი რუსული სპეცსამსახურების მთავარი მოსამზადებელი ბაზაა, სადაც, როგორც წესი, დაზვერვის თანამშრომლებს ამზადებენ და ზემოხსენებულ ადამიანებს ძველი ნაცნობობა სწორედ აქედან მოსდევთ.
- ძველი ნაცნობობა აშშ-ში?
- არა, - რუსეთში.
- ვერ გავიგე: თუ ნაცნობობა რუსეთში ჰყავთ, აშშ-ში მარგველაშვილის ვიზიტი როგორ უნდა დაეგეგმათ?
- მაგალითად, იაკობაშვილი აშშ-ში ყოფილი ელჩია. ამასთან, არ დაგავიწყდეთ, რომ ამ არშემდგარი ვიზიტის წინ, აშშ-ში გიგა ბოკერია და დავით ბაქრაძეც იმყოფებოდნენ.
- პრეზიდენტის ვიზიტი რომ შემდგარიყო, ამით რისი დემონსტრირება მოხდებოდა?
- მარგველაშვილს, ჯერ ერთი, სურდა, რომ დასავლეთის თვალში წარმოჩენილიყო, როგორც სახელმწიფოს მეთაური. მეორეც, იმ კონტექსტიდან გამომდინარე, რაც “ნაციონალების” ირგვლივ დასავლეთის გარკვეულ წრეებშია შექმნილი, მარგველაშვილი, რაკი აშშ-ში “ნაცმოძრაობის” “კანალებით” ჩავიდოდა, შეიძლება, მისაღები ფიგურა გამხდარიყო.
ამ ვიზიტს შიდა მოხმარების დანიშნულებაც ჰქონდა, ანუ იტყოდნენ, მარგველაშვილმა თავისი გაიტანაო, რაც მისი რეიტინგის გაზრდას და პრემიერის პოზიციების დაკნინებას გამოიწვევდა. ეს გარკვეული საფეხური იქნებოდა, რომელსაც განსაკუთრებული ნაბიჯები მოჰყვებოდა. მართალია, მარგველაშვილმა თქვა, ვიზიტი ჩაიშალაო, მაგრამ ვიზიტს, რომელიც ოფიციალურად არ მზადდებოდა, ვერც პრემიერი ჩაშლიდა და ვერც - მაია ფანჯიკიძე. ასე რომ, მარგველაშვილი გულწრფელი არც ამ შემთხვევაშია. ამბობს, შეხვედრა სავალუტო ფონდშიც უნდა მქონოდაო. რა, საქართველოს ხელისუფლებიდან სავალუტო ფონდში ვინმემ დარეკა და უთხრათ, პრეზიდენტი მანდ არ მოვაო თუ შეხვედრის ჩაშლა რას ნიშნავს? ჩაშლაზე ლაპარაკი ბავშვობა და არასერიოზულობაა.
- ბატონო კონსტანტინე, პრივატულ საუბარში ხელისუფლების “ფარული კლანი” ახსენეთ. ვის გულისხმობდით?
- გვარებს ნუ დამასახელებინებთ. ყველამ კარგად იცის, კოალიცია “ქართულ ოცნებაში” შემავალი 6 სუბიექტიდან ყველაზე დიდი რისკ-ფაქტორის მატარებელი რომელია, თუმცა გარდა ამისა, “ოცნებაში” სხვა არაპოლიტიკური ჯგუფებიც არსებობენ, რომლებიც პირდაპირ მარგველაშვილზე მუშაობენ. სხვათა შორის, ხელისუფლებას არაერთხელ მოვუწოდე, რომ ყველა ამ “ტიპის” შემოწმება დაიწყოს და გაარკვიოს, ადრე რას საქმიანობდა, დღეს როგორი პოლიტიკური შეხედულებები აქვს და ა.შ.
- ანუ, საუბარი ისევ რუსული სპეცსამსახურებისკენ მიგყავთ, არა?
- დიახ, ასეა... დავაკვირდეთ, მარგველაშვილი “ქართულ ოცნებაში” საიდან აღმოჩნდა, ან დავით პატარაია პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსი როგორ გახდა?
- მარგველაშვილი თავის დროზე ბურჯანაძის ფონდს ხელმძღვანელობდა, პატარაია კი, ბურჯანაძის პარტიის გენმდივანი იყო...
- გენერალური მდივნობა პარტიაში ძალიან გავლენიანი თანამდებობაა...
- ესე იგი, რა გამოდის? - ბიძინა ივანიშვილს პრეზიდენტად მარგველაშვილის კანდიდატურა ბურჯანაძემ შესთავაზა?
- არ მგონია, ასე ყოფილიყო... მგონია, რომ ამაში პრეზიდენტ სააკაშვილის ყოფილი მრჩეველი ჩაერია. გადამწყვეტი როლი, ალბათ, დენი ქუნინთან მეგობრობამ და ლევან ვასაძის მომენტმაც ითამაშა... სხვათა შორის, ქუნინი სააკაშვილთან ახლოს აგვისტოს ომამდე იყო. სააკაშვილის რუსული კონტაქტები სწორედ ამ ომის შემდეგ გამოჩნდა და ამერიკელებმა მასთან დისტანცირება დაიწყეს. მარგველაშვილს დენი ქუნინთან ურთიერთობა წლებია, აქვს. მეტიც, როგორც ვიცი, ერთმანეთთან ნათელ-მირონობაც აკავშირებთ. ამ ამერიკულმა მომენტმა შეიძლება, გარკვეული როლი ითამაშა, რომ მარგველაშვილი “ოცნების” გუნდში ჯერ განათლების მინისტრად მოხვედრილიყო, შემდეგ კი, პრეზიდენტი გამხდარიყო.
- მაშასადამე, განათლების მინისტრობა პრეზიდენტობის ერთგვარი რეპეტიცია იყო?
- დიახ, ასეა, თუმცა განათლების მინისტრობის დროს, მარგველაშვილი კარგად თამაშობდა, თან ივანიშვილი ალბათ, თვლიდა, რომ კარგად შეისწავლა და მარგველაშვილის მართვა არ გაჭირდებოდა, მაგრამ საბოლოოდ, ისე აღმოჩნდა, რომ ივანიშვილს ამ პიროვნებაზე სრული ინფორმაცია არ ჰქონდა.
საერთოდ, მარგველაშვილის მსგავსი პიროვნებები ლიდერობისგან შორს არიან. როცა ადამიანი ამბობს, პლასტელინის ვარო, ესე იგი, ის კომფორმისტია, კომფორმისტები კი, თავისუფლები არ არიან!
- თავისუფლებაში სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობას გულისხმობთ?
- არა, დამოუკიდებელი პოლიტიკური ნაბიჯების გადადგმას.
- მარგველაშვილი დამოუკიდებელი ნაბიჯების გადადგმას ცდილობს...
- რატომ გგონიათ, რომ ეს დამოუკიდებელი ნაბიჯებია და არა - მართული?
- ვისგან მართული?
- ვთქვათ, მე რომ პრეზიდენტი ვიყო და ისეთი ნაბიჯი გადავდგა, რომელიც წყალს ჩემი პოლიტიკური გუნდის მოწინააღმდეგე ძალის წისქვილზე დაასხამს, გამოვა, რომ სულელი ვარ! მარგველაშვილმა შეიძლება, არგუმენტად ის მოიტანოს, რომ ყველას პრეზიდენტია, მაგრამ წმინდა გუნდური თვალსაზრისით, ის, რასაც მარგველაშვილი აკეთებს, ღალატია! მეტიც, ეს ახალგაზრდა პრემიერსა და მის მთავრობაზე გლობალური შეტევაა და თუ შესაბამისი პრევენციული ღონისძიებები არ გატარდება, შედეგს აუცილებლად მოიტანს!
სხვათა შორის, ვანო, ადრე, პირად საუბარში გითხარით, რომ “ნაცმოძრაობამ” ჯგუფები, რომლებსაც დესტაბილიზაცია უნდა გამოეწვიათ, ჯერ კიდევ 2004 წელს შექმნა და მათ ერთ-ერთი მაღალჩინოსანი ხელმძღვანელობდა, რომელიც დღეს “ნაცმოძრაობის” დეპუტატია.
- გია ბარამიძეზე მიანიშნებთ?
- ეჭვი არსებობდა, მაგრამ ეს კვლევის საგანია და ამ კუთხით შსს-მ უნდა იმუშაოს... ამ ჯგუფებში მათ აწევრიანებდნენ, ვისაც თავის დროზე იარაღთან ჰქონდა შეხება. მოკლედ, სამართალდამცავი უწყებებისთვის შეიძლება, ეს მიმართულებაც საინტერესო იყოს.
- ბატონო კოტე, ამბობთ, რომ პრემიერზე შეტევა მზადდება. შეთქმულებს აქვთ ბერკეტები, რომ მთავრობა გადააყენონ?
- გამოსარიცხი არაფერია... პრემიერი პირდაპირ არჩეული კი არა, პარლამენტისგან დანიშნული პოლიტიკური ფიგურაა. ამიტომ, საშიშროება შეიძლება, იქ ვეძებოთ, ვისაც ხელეწიფება, პრემიერის გადაყენებაზე გავლენა მოახდინოს, ანუ ერთადერთი ორგანო, ვისაც პრემიერისა და მთავრობის გადაყენება შეუძლია, პარლამენტია.
- ესე იგი, ერთ-ერთი შეთქმული საკანონმდებლო ორგანოა?
- რა თქმა უნდა... საგულისხმოა, რომ პრემიერ-მინისტრსა და მინისტრთა კაბინეტს პირდაპირ ნინო ბურჯანაძემაც დაარტყა და პრეზიდენტი დაიცვა. შეიძლება, საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვან ძალას არ წარმოადგენენ, მაგრამ ანალოგიური განცხადებები ბაჩუკი ქარდავამ და მანანა ნაჭყებიამაც გააკეთეს, ანუ თემის ირგვლივ სრულიად განსხვავებული პოლიტიკური ძალების, მათ შორის, “ნაცმოძრაობის” შეხედულება ერთმანეთს დაემთხვა. ბურჯანაძის ადგილას რომ ვყოფილიყავი, პრეზიდენტს არ გამოვექომაგებოდი, მაგრამ ბურჯანაძის განცხადება “ნაციონალებისას” უნისონში ემთხვევა და ეს ბევრ კითხვის ნიშანს აჩენს.
სხვათა შორის, ბიძინა ივანიშვილის განცხადებამ პრემიერი იმიჯის დაკარგვისგან გადაარჩინა და, ამასთან, პრეზიდენტის რეიტინგის ზრდაც შეაჩერა...
ისე, გამორიცხული არაა, რომ მარგველაშვილი გადადგეს.
- რა მოტივით?
- ამ თამაშით ვა-ბანკზე წავიდა, მაგრამ ბოლოს, აშშ-ში არგამგზავრებით, უკან დაიხია.
- პრეზიდენტის გადადგომა ქვეყანაში პოლიტიკურ კრიზისს გამოიწვევს?
- არა, რადგან პოლიტიკური კრიზისი ხალხსა და ხელისუფლებას შორის დაპირისპირებას ნიშნავს, რაც დღეს სახეზე არაა.
- “ნაციონალებს” მარგველაშვილის გადადგომა აწყობთ?
- “ნაციონალებს” “ოცნებაში” ყველანაირი დაპირისპირება აწყობთ.
- თუ მარგველაშვილი გადადგა, “ოცნება” ვის გაპრეზიდენტებას შეეცდება?
- ალბათ, ირაკლი ალასანიას... თავის დროზე, ივანიშვილმა, შეიძლება, ის იფიქრა, რომ ღარიბაშვილი და ალასანია ერთმანეთს დაჩრდილავდნენ და ალასანია პრეზიდენტობის კანდიდატად ამიტომ არ დაასახელა...
- ამ სიტუაციაში, გამორიცხულია, რომ პრემიერის გარემოცვაში შეგზავნილები იყვნენ?
- არა... ვიცი, “ქართულ ოცნებაში” რუსეთის სპეცსამსახურების წარმომადგენლები ვინც არიან! ბოლოდროინდელი აჟიოტაჟი დიდი ჯაჭვის ერთი რგოლია, ჯაჭვის მთავარი მიზანი კი, ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნებია, რაც შეიძლება, პრემიერსაც აწყობს, რადგან არჩევნებზე საკუთარი გუნდით გამოვა...
