რაც უფრო ახლოვდება ევროკავშირთან ასოცირების შესახებ შეთანხმების ხელმოწერის თარიღი, 27 ივნისი, საქართველოში კიდევ უფრო იზრდება ინტერესი - როგორ უყურებს ამ ყველაფერს რუსეთი და მოსალოდნელია თუ არა საფრთხე მისგან. რუსეთის საგარეო უწყების ინფორმაციით, მოსკოვს თბილისთან სამომავლო დეტალების გარკვევა სურს. რა პასუხი აქვს საქართველოს? პარალელურად, ხელმოწერამდე ორიოდე დღით ადრე, ევროკავშირი კიდევ ერთხელ აფასებს ასოცირების შეთანხმებისგან მოსალოდნელ სარგებელს.
ყველასათვის ცხადია და ამას ევროკავშირის ოფიციალურ ვებსაიტზე გამოქვეყნებული განცხადებაც შეგვახსენებს, რომ ასოცირების შესახებ შეთანხმების ხელმოწერის შემდეგ, მომავალ პარასკევს, უკრაინისთვის, მოლდავეთისა და საქართველოსთვის ახალი რეფორმების ვრცელი და ძალიან შრომატევადი პროცესი დაიწყება. მაგრამ ევროპული ოჯახი ყოველმხრივ (და მათ შორის ფინანსურადაც) დაეხმარება აღმოსავლეთ პარტნიორობის პროგრამაში ჩართულ ამ სამ ქვეყანას, რომ რაც შეიძლება სწრაფად და უპრობლემოდ განვითარდეს პოლიტიკური ასოცირებისა და ეკონომიკური ინტეგრაციის პროცესი. ამავე განცხადების თანახმად, სარგებელი ხილული და ხელშესახები იქნება:
”მაგალითები მოიცავს: მომხმარებელთა უკეთ დაცვას - უფრო დაბალი ფასებისა და უფრო ხარისხიანი პროდუქციის ჩათვლით; მეტ ბიზნესშესაძლებლობას მცირე და საშუალო საწარმოებისთვის - სამომხმარებლო ბაზრების ფართოდ გახნის საშუალებით და, როგორც შედეგს, მეტ სამუშაო ადგილსა და ნაკლებ ემიგრაციას. აქვე იგულისხმება: უკეთესი ხელმისაწვდომობა გაუმჯობესებულ ჯანდაცვაზე; ენერგეტიკული რესურსების გონივრული ხარჯვა და განახლებული ენერგეტიკული რესურსების განვითარება; უკეთ მოქმედი სასამართლო სექტორი; გაძლიერებული კანონის უზენაესობა და გაზრდილი გამჭვირვალობა”.
მოლდავეთისა და საქართველოსგან განსხვავებით, რომლებიც მიზანმიმართულად და თანმიმდევრულად მიიწევდნენ წინ ევროკავშირთან ასოცირების გზაზე, ამ ორბიტაზე უკრაინის დაბრუნება მხოლოდ ქვეყანაში ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ მოხერხდა. უკრაინაში რუსეთის სისხლიანი ქმედებების ფონზე, რაც დიდწილად სწორედ ევროკავშირთან დაახლოების სურვილის ჩახშობას ისახავდა მიზნად, საქართველოში სულ უფრო აქტუალური ხდება შეკითხვა: რა არის მოსალოდნელი რუსეთისგან ასოცირების შესახებ შეთანხმების ხელმოწერამდე და ხელმოწერის შემდეგ?
ამ კონტექსტში ყურადღება მიიქცია რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს მიერ გამოქვეყნებულმა განცხადებამ, რომ 23 ივნისს შედგა სატელეფონო საუბარი რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე გრიგორი კარასინსა და რუსეთთან ურთიერთობის საკითხებში საქართველოს პრემიერ-მინისტრის სპეციალურ წარმომადგენელ ზურაბ აბაშიძეს შორის.
”განიხილებოდა ორმხრივი ურთიერთობების დღის წესრიგი და მათ შორის საკითხი იმის თაობაზე, რომ უახლოეს მომავალში გაიმართოს საექსპერტო კონსულტაციები სავაჭრო-ეკონომიკური საკითხების გარშემო, საქართველოს მიერ ევროკავშირთან ასოცირების შესახებ შეთანხმებისა და თავისუფალი ვაჭრობის სეგმენტის ხელმოწერის კონტექსტში”, - ვკითხულობთ რუსეთის საგარეო უწყების განცხადებაში. აქვე გავიხსენოთ, ევროკავშირთან ასოცირების შესახებ შეთანხმების ხელმოწერა საქართველოს თავისუფალი არჩევანია, მაგრამ თბილისში კარგად უნდა ესმოდეთ, რომ რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობებში რაღაცები ამ ფაქტორის შესაბამისად შეიცვლება.
”მე მგონია, რომ ემბარგო არ იქნება და ეს არ არის რაღაც იდეალური წარმოდგენა. ეს არის, მე ვფიქრობ, რეალისტური შეფასება, რადგანაც არა მგონია, რუსეთის ინტერესებში იყოს ჩვენს ორმხრივ ურთიერთობებში წინგადადგმული ნაბიჯებიდან უკან დახევა, რაც აუცილებლად მოხდება, თუკი რუსეთი ასეთ კატეგორიულ ზომებს მიმართავს... ეს ტენიკური შეხვედრაც იმას ემსახურება, რომ სხვადასხვა დეტალი გაირკვეს, თუ როგორ მოხდება შემდეგ ორმხრივი სავაჭრო ურთიერთობები რუსეთთან”.
”ევროკავშირთან თავისუფალი ვაჭრობის ზონა წინააღმდეგობაში არ მოდის რუსეთ-საქართველოს სავაჭრო ურთიერთობებთან. ეს გამორიცხულია. რუსეთს შეუძლია, უბრალოდ, ჯინაზე, გაბრაზებულ გულზე გააკეთოს ეს. ორი რამ შეუძლიათ მათ: შეზღუდონ ვაჭრობა საქართველოსთან და, მეორე, სამხრეთ ოსეთში ჩაატარონ რეფერენდუმი და დაიწყონ მისი ანექსია”, - უთხრა რადიო თავისუფლებას კახა გოგოლაშვილმა.
საუბრები ე.წ. სამხრეთ ოსეთის რუსეთთან მიერთების სურვილთან დაკავშირებით ცხინვალში ე.წ. პარლამენტის ახალი შემადგენლობის მხრიდან, მართლაც, განსაკუთრებით გააქტიურდა ბოლო დღეებში. თუმცა, სააგენტო ”რია ნოვოსტის” ცნობით, რუსეთის პრეზიდენტის თანაშემწე ვლადისლავ სურკოვი თვლის, რომ ”ეს იდეა არ არის დამუშავებული და არ არის შეთანხმებული რუსეთთან”.
