ძვირფასო თანამემამულენო!

ვკადნიერდებით და მოგაგონებთ, რომ “ქართულ ოცნებას” არჩევნებში გა­ა­მა­რ­ჯვე­ბინა ბატონი ბიძინა ივანიშვილის უანგარო დამოკიდებულებით მოხიბ­ლუ­ლ­მა ჩვენი ქვეყნის მოსახლეობამ, რომელიც ენდო კოალიციის დაპირებას, რომ არ დაიშურებს ძა­ლი­ს­ხმევას ეროვნული ღირებულებების, სამართლიანო­ბი­სა და დე­მოკრატიის დამკვიდრე­ბი­სათვის.

განვლო ერთმა წელმა... რა ჩანს ჰორიზონტზე, რას უნდა ველოდოთ?

ბატონებო!

იძულებული ვართ ღიად გამოვხატოთ ჩვენი წუხილი ზოგი საკითხის გამო:

უპირველეს ყოვლისა, რატომ ვიმასხარავებთ თავს (ბოდიშს ვი­ხდით გამოთქმის გამო), რატომ ვუქმნით შესაძლებლობას “დამარცხებულ გვა­რ­დიას”, საქვეყნოდ დაგვცინონ, სიამაყით აღნიშნონ, რომ მათმა “ჩიჩინმა”, კაპრიზებმა შედეგი გამოიღო?! ხუშტურებით ნა­კა­რ­ნა­ხევი დანაშაულებრივი ქმე­დე­ბე­ბი არათუ მოსანანიებელი, არამედ სატრაბახო ყოფილა!..

რაც მთავარია: რატომ არის კომპეტენტური აზრი კვლავაც უგულებელყოფილი?

როგორ შეიძლება საკითხის ყოველმხრივ შეუსწავლელად საქართველოს საზღვ­რებში ზღვის აკვატორიის თუნდაც ერთი მეტრის დატვირთვა (და არა გან­ტვირთვა) ისე­თი ფუნქციით, რომლის განთავსების ალტერნატიული ვარიანტებიც არსებობს. საკითხი, პირველ რიგში, მეცნიერების, პროფესიონალების მიე­რ არის შესასწავლი, შემდგომ შესადარებელია ალტერნატივები ყველა პარამეტრით, ყველაფერი ასაწონ-დასაწონია და მხოლოდ ამის შემდეგაა დასაშვები საჯაროდ განცხადების გაკეთება. ნუთუ წინა ათ­წლე­ულის პრაქტიკამ არაფერი არ დაგვა­ნახა, არაფერი არ გვასწავლა?!

იგივე სურათი იხატება თბილისის შემოვლითი რკინიგზის მშენებლობის ჯერ შე­ჩერების, შემდეგ კი მშენებლობის გაგრძელების გადაწყვეტილების მიღე­ბ­ის გამო. ან რისთვის ატყდა ხმაური ეროვნული ღირებულებების - ნარიყალას, სიონის, ანჩისხატის - გარემოს შეურაცხყოფის გამო? სად და რატომ გაიყინა საკითხი? ნუთუ ეს ყვე­ლა­ფე­რი არჩევნების სასურველად დასამთავრებლად იყო საჭირო?

 რომელ ერთზე შევაჩეროთ თქვენი ყურადღება?

 მეცნიერებამ, რომელიც ყოველთვის, ყველგან იყო და არის ფუძე ქვეყნის აღმშენებლობისა, ამ ცივილურ ეპოქაში მაინცდამაინც ჩვენთან განიცა­და გამანადგურებელი, მიზანმიმართული დარტყმე­ბი და, რამდენად გასაკვირიც არ უნდა იყოს, მისი ბედი ჯერაც კითხვის ნიშ­ნის ქვეშ დგას!..

განათლების საკითხი? ხომ თვალნათლივია, რომ რეფორმად წოდებულ ერთ “დაც­რე­ცილ ტომარაში” ჩაიყარა ყველა განხრის უმაღლესი სასწავლებლე­ბი. რა სპეცი­ფი­კა, რის სპეციფიკა, სადაა ეროვნული ინტერესები?

სურათი, რაც წინა წლებში შეიქმნა, ახლაც ისევე იხატება, თუნდაც ქვეყ­ნის “მშე­ნებლობით აღმშენებლობის” შესახებ. სად არის მართვა ამ პროცესები­სა დროის მო­თხოვნათა შესატყვისად? ან სად გაგონილა დაგეგმვა მშენებლობისა ყო­ველგვარი ქალაქ­მშენებლობითი დოკუმენტაციის გარეშე და იმავდროულად სათანადო პროფილის სახელმწიფო უწყების არსებობის გარეშე?! რატომ იქმნება პირობა ქაოტური ქმედე­ბე­ბი­სა, რომელიც, ვინ იცის, სიკეთის მაგივრად რას უქა­დის მომავალ თაობებს?!

საიდან ჩნდება სამთავრობო სტრუქტურებში ამდენი არაკომპეტენტური, ყოველივე ქართულის ურწმუნო და ცინიკოსი, ,,გათამამებული სიბრიყვე”?!..

გულსატკენია, მეტი რომ არა ვთქვათ! უფალმა ხომ ასე უხვად დააბერტყა ერს ნი­ჭიერება, ანალიტიკური აზროვნება. ჩვენ კი ხელოვნურად ვთრგუნავთ და ვხდით მას უნაყოფოს.

როდემდე?!