„ნაციონალური მოძრაობის“ ათწლიანი მმართველობა ფაქტობრივად, დასრულდა. საქართველოს ისტორიაში, როგორც წესი, ხელისუფლებას ჩამოშორებული თუნდაც ერთ დროს ძლევამოსილი პოლიტიკური ძალა ისტორიიდან საერთოდ თუ არ ქრება, იმ სტრუქტურისა და პარტიული სისტემის შენარჩუნებასაც ვეღარ ახერხებს, რომ შემდგომ არჩევნებში მიიღოს მონაწილეობა. დღეს „ნაციონლურ მოძრაობაში“ დაპირისპირება დაწყებულია. მათ სადავო, ალბათ, უფრო მეტი აქვთ, ვიდრე თავის დროზე ზვიად გამსახურდიას პოლიტიკურ გუნდს ან შევარდნაძის „მოქალაქეთა კავშირს“, მაგრამ ფინანსური და ადამიანური რესურსების სიძლიერით თუ შევადარებთ, ეს უკანასკნელი გაცილებით მყარად დგას ფეხზე.
როგორი პოლიტიკური მომავალი ელის „ნაციონალურ მოძრაობას“, რა სცენარით შეიძლება წარიმართოს მათი პოლიტიკური ცხოვრება, ამ თემაზე საკუთარ მოსაზრებას ექსპერტი ვახტანგ ძაბირაძე გვიზიარებს.
ბატონო ვახტანგ, ასე ღიად საუბარი „ნაციონალურ მოძრაობაში“ შიდა დაპირისპირების შესახებ თითქმის არ გვახსოვს. დიდი ხანია საუბარია, მის საეჭვო პოლიტიკურ მომავალზე - იქნება ის მიშას და მისი ერთგული რამდენიმე ადამიანის გარეშე თუ კვლავ სააკაშვილი დარჩება ლიდერად. თქვენი შეფასებით, დადგა „მონოლოთის“ დაშლის დრო?
- „ნაციონალური მოძრაობა“ პრეზიდენტის ინაუგურაციის შემდეგ, თუნდაც, ამ ფორმით ერთიანობას რომ ვერ შეინარჩუნებს, ეს საკმაოდ ბუნებრივია და ამასთან ერთად - ლოგიკურიც. გაიყოფა შუაზე თუ როგორი იქნება პროპორცია, ეს ცოტა რთული საკითხია, იმიტომ, რომ ძალთა განლაგება როგორია თვითონ გუნდის შიგნით, მე არ ვიცი.
ვგულისხმობ საპარლამენტო უმცირესობასა და ცნობილ სახეებს - ამ შემადგენლობით მათი გუნდი იქნება დაახლოებით ერთი წელი. ერთი წელი - ეს არის მაქსიმუმი ვადა ერთიანობის შესანარჩუნებლად. რა თქმა უნდა, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ უფრო ადრე არ შეიძლება მოხდეს განხეთქილება, მაგრამ ეს გუნდი ერთიანობას ნამდვილად ვერ შეინარჩუნებს.
აქ ძირითადი მომენტი მაინც იქნება სააკაშვილის ფაქტორი. მიუხედავად იმისა, იქნება სააკაშვილი ოფიციალურად „ნაციონალურო მოძრაობის“ ხელმძღვანელი, თუ გადადგება და ამ თანამდებობაზე სხვა მოვა, სააკაშვილი მაინც დიდი ფაქტორია, რომლისგან მოშორებას და დისტანცირებას, ვისაც პრეტენზია აქვს მომავალში ძალაუფლების შენარჩუნებაზე თუ არა, პოლიტიკური საქმიანობის გაგრძელებაზე მაინც, აუცილებლად შეეცდებიან, რაც სრულიად საკმარისი იქნება იმისათვის, რომ მათ ცალკე დაიწყონ თავიანთი პოლიტიკური და პარტიული მომავლის უზრუნველუოფა - ამის ალბათობა ძალიან მაღალია.
შეძლებენ და გაბედავენ ნაციონალები მიშაზე უარის თქმას? ავიღოთ, მაგალითად საპრლამენტო უმცირესობის ლიდერი დავით ბაქრაძე - გაბედავს და ეტყვის სააკაშვილს, რომ მათ უკვე აღარ აქვთ საერთო პოლიტიკური მომვალი? - ეს პარტია ხომ თავიდან ბოლომდე სააკაშვილის შემოქმედებაა...
- ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, ვის ხელში აღმოჩნდება ფინანსური რესურსები. ბევრს ლაპარაკობდნენ ნაციონალები მიშას იდეოლოგიის შესახებ, მაგრამ რეალურად მათი იდეოლოგია არ არსებობს და არც ოდესმე ჰქონიათ.
მათი იდეოლოგია იყო ხელისუფლებაში ყოფნა, ქვეყნის მართვა ისე და იმგვარად, როგორც ისინი ამას აკეთებდნენ. შესაბამისად, მათ საკმაოდ დიდი რესურსი გააჩნიათ და, თუ ამ რესურსს ცალსახად და ერთპიროვნულად განკარგავს სააკაშვილი, მაშინ პრობლემები შეექმნებათ.
იმიტომ ვთქვი - მაქსიმუმ ერთი წელი, რომ ძირითადი რყევა უნდა მოხდეს ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების დროს. აი, ეს უკვე იქნება განმსაზღვრელი, როგორ განვითარდება შიდა პოლიტიკური პროცესები „ნაციონალურ მოძრაობაში“. მაგრამ, თუ მხოლოდ სააკაშვილი არ განკარგავს ამ ფინანსებს, თუ არსებობს დიფერენცირება, ან თუ მოიძებიან ისეთები, ვისაც ამ ფინანსებზე ხელი მიუწვდებათ, ან ქვეყნის შიგნით თუ გარეთ მოძებნის რაიმე რესურსს, მაშინ ძალიან მალე დაიწყებენ ცალკე თამაშს.
გარისკავს თუ არა ბაქრაძე?- თუ ვერ გარისკავს ბაქრაძე, გარისკავს და გაბედავს ბოკერია. აქ მთლად პერსონებზე არ იქნება დამოკიდებული. ამ მოძრაობის დაშლა, ვფიქრობ, აუცილებლად მოხდება.
ვინ იქნება ლიდერი, ჯერჯერობით, არ ჩანს, იმიტომ, რომ სააკაშვილის შემდეგ ვინც არის პარლამენტში და პარლამენტს გარეთაც - ბოკერია, უგულავა თუ სხვები, ფაქტობრივად, ერთ სიბრტყეში არიან განლაგებულნი. როგორ მოხდება მათი გაშლა, ამ ეტაპზე მიჭირს ამაზე ლაპარაკი, ის კი ფაქტია, რომ ასე მოხდება.
შესაძლებელია თუ არა გაცხრილონ ის ადამიანები, რომელთა სახელიც დანაშაულთან ასოცირდება - იგივე მერაბიშვილი, ადეიშვილი, კეზერაშვილი, რომ მათ ხარჯზე მოახდინონ იმიჯის რეაბილიტირება...
- სწორედ ეს იქნება მიზეზი... რაღაცით ხომ უნდა მოახერხონ ამ ჯგუფიდან გამოყოფა ან ახალი ორგანიზაციის შექმნა გაამართლონ. ესეც ისევე იქნება გამოყენებული, როგორც არასწორი საშინაო პოლიტიკა, ძალადობა, გადაცდომები და ა.შ. მაგრამ რეალურად ეს იქნება დისტანცირება სააკაშვილისგან - ეს განმსაზღვრელი იქნება, ფორმალურად კი მსგავს თემებს გამოიყენებენ.
ის გუნდი, ვინც დარჩება სააკაშვილთან ერთად იქნება მემკვიდრე ამ 9-წლიანი ნაციონალური მმართველობისა - ფინანსურიც და პოლიტიკურიც.
თუ მიშას გუნდში ვერ მოხვება სააპრლამენტო უმცირესობის დიდი ნაწილი, ასეთ შემთხვევაში, არ უნდა გამოვრიცხოთ, რომ პარტია „ნაციონალური მოძრაობა“ საპარლამენტო უმცირესობაში აღარ იქნება წარმოდგენილი?
- სცენარი იქნება ძალიან ჩვეულებრივი, რაღაც ჯგუფი შეიქმნება, რომელსაც თუ რაოდენობა ეყო, შექმნის ფრაქციას, შეიძლება გაყოფა მოხდეს ორ ან სამ ნაწილად, ცოტა რთულია, წინასწარ თქმა, გააჩნია რამდენს აქვს ამბიცია ლიდერობაზე.
მთავარი ის არის, რომ ეს აუცილებლად იქნება ძველი და ახალი გვარდია. ნაციონალთა ძველ გვარდიაში ვგულისხმობ იმ სახეებს, ვინც მოდის „მოქალაქეთა კავშირიდან“ და შემდეგ განაციონალებულია, მას აუცილებლად ექნება განსხვავებული ურთიერთობა „ქართულ ოცნებასთან“ - ეს ცალკე თემაა.
განმსაზღვრელი მაინც იქნება ფინანსური ბაზა, ერთი მხრივ, ნაციონალების, მეორე მხრივ დასაცვლეთიდან წამოსული ფინანსების. თუ გაიყოფიან, მათ მოუწევთ სახელის მოფიქრებაც. ეს იქნება ჩვეულებრივი საპარლამენტო ჯგუფი, ფრაქცია - თუ საკმარისი ხალხი ეყოლებათ. ისინი ასევე შეეცდებიან, მიღონ დაფინანსება სახელმწიფოსგან.
არ ვიცი, რამდენად რთულადაა საქმე, თუმცა ბოლო დროს მიხეილ მაჭავარიანის დაბრუნებასთან დაკავშირებით, თითქოს, განხეთქილებაა. თუ ეს განხეთქილება სერიოზულია და მაჭავარიანი იმ ფლანგს შეუერთდება ვინც „მოქალაქეთა კავშირიდან“ მოდის, მაშინ მეორე ჯგუფია ვაშაძე და ა.შ. - არ ვიცი მათი კავშირები.
ასეთ შემთხვევაში დაშლა შეიძლება მოხდეს უფრო ადრეც, ვიდრე ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებია.
ორიენტირად ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებს იმიტომ მოვიაზრებ, რომ ვინც დარჩება „ნაციონალური მოძრაობისგან“ შეეცდება, არჩევნები გამოიყენოს იმისათვის, რომ დაფიქსირდეს ცალკე პოლიტიკურ სუბიექტად და შესაბამისად, მოიპოვოს გარკვეული ფინანსური უზრუნველყოფა სახელმწიფოსგან.
ვაშაძე ახსენეთ, გვახსოვს, ალბათ, საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ ძალიან მალე, „ნაციონალური მოძრაობა“ - მისი ერთი ნაწილი აპირებდა „ახალ ეროვნულ მოძრაობად“ გადაქცევას - ეს სწორედ ვაშაძემ გაახმოვანა, თუმცა როგორც გამოჩნდა, მაშინ სწორედ სააკაშვილმა შეუშალა ხელი ამ იდეის განხორციელებას. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ გაყოფის იდეა დიდი ხანია მწიფდება?
- მაშინ ძალიან მარტივი მიზეზის გამო ვერ მოხერხდა მათი გაყოფა. თუ გახსოვთ, მაშინ ორიენტაცია იყო ასეთი, რომ „ნაციონალური მოძრაობიდან“ წარმოქმნილი „ახალი ეროვნული მოძრაობის“ ლიდერი უნდა ყოფილიყო მერაბიშვილი. რუსთაველზე აქცია რომ გამართეს, ეს მაშინ ითქვა, მაგრამ ეს იყო პარტიის ყრილობამდე.
მაშინ იყო ლაპარაკი, რომ პარტიის ლიდერი გახდებოდა ვანო მერაბიშვილი - ხოლო სააკაშვილი გავიდოდა პოლიტიკურ პენსიაზე - ასეთი ხმები გამოვიდა... მაგრამ მაშინვე მივიდა აქციაზე სააკაშვილი და თავისთავად, ეს უკვე ვეღარ იქნებოდა „ახალი ეროვნული მოძრაობა“. არც სააკაშვილმა არ დაუშვა ეს, და იდეა მაშინვე ჩავარდა.
როგორც ჩანს, კიდევ ერთი მცდელობა იყო, დისტანცირება მომხდარიყო სააკაშვილისგან - „ახალი ეროვნული მოძრაობა“ ხომ იმას ნიშნავდა, რომ სააკაშვილს გამიჯვნოდნენ. თუ დისტანცირება მაშინვე მოხდებოდა, მაშინ დიდი იყო ალბათობა და, ალბათ, ამაზეც იყო გათვლა, რომ ახალი პოლიტიკური მოძრაობა მერაბიშვილის ხელმძღვანელობით ჩამოიწერდა იმ ძველ ცოდვებს, რაც 9-წლიანი მმართველობის პერიოდში დაუგროვდათ და ეს ყველაფერი გადადიოდა სააკაშვილის ბალანსზე.
შესაძლოა, სააკაშვილი მაშინ იმიტომაც მოიქცა ასე, რომ ასეთ შემთხვევაში სწორედ ის ხდებოდა სამართლიანობის აღდგენის სამიზნე. მაშინ ამ მანევრით გარკვეული ტაიმ-აუტიც აიღო და მერაბიშვილიც ფაქტობრივად, გაწირა იმისათვის, რომ ყოფილიყო იზოლორებული და პასუხისგებაში მიცემული.
თუმცა ეს იდეა, როგორც ჩანს, მაინც არსებობს, უბრალოდ, ყრილობაზე სააკაშვილის არჩევის რეაქციას დაელოდნენ, დაელოდნენ საპრეზიდენტო არჩევნებს, ინაუგურაციას, რომ სააკაშვილი საბოლოოდ გაუშვან. უფრო სწორად, სააკაშვილს გამოეყოს ეს გუნდი.
ხომ გეუბნებით, მნიშვნელოვანი ფაქტორი არის რესურსები, თუ მათ ექნებათ ფინანსური რესურსები და წვდომა მედიაზე, ვგულისხმობ „რუსთავი 2-ს“, რომელიც არ ვიცი, რომელი ჯგუფის გავლენის ქვეშ დარჩება. თუ გავითვალისწინებთ, რომ ნიკა გვარამია გაამართლეს და მოეხსნა ბრალდებები, მანაც თავის მხრივ აღნიშნა, რომ აი ჩემი პროკურორობის დროს ყველაფერი მთლად ისე ვერ გავაკეთეო - სქემატურად რომ ვთქვათ - შეიძლება ვიფიქროთ, რომ გვარამიაც სწორედ ნაციონალების იმ კატეგორიას მიეკუთნება, რომლებიც ეცდებიან ცოდვები რბილად მოინანიონ და ძირითადი ცოდვები აჰკიდონ სააკაშვილს და მის გუნდს.
სააკაშვილი მედიის გარეშე ძნელი წარმოსადგენია, თუ პოლიტიკურ ცხოვრებას გააგრძელებს...
- ალბათ, მედიაზე გავლენა იმ გუნდს შერჩება, რომელიც უფრო მეტად იქნება მხარდაჭერილი დასავლეთისგან.
რაც შეეხება თავად სააკაშვილს, სოციალურ ქსელში ბევრმა იხილა ყოფილი პირველი ლედის „ცრემლიანი“ დამშვიდობება ძალაუფლებასთან და დაპირება „ჩვენ დავბრუნდებით“ - სააკაშვილს, როგორც ლიდერს, შერჩა საიმისიო რესურსი, რომ ყველაფერი ნულიდან დაიწყოს და ხალხის ნდობა მოიპოვოს?
- ფაქტობრივად, გამორიცხულია, რომ სააკაშვილმა შეძლოს და უახლოეს მომავალში გახდეს მნიშვნელოვანი პოლიტიკური ფიგურა ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში. ვგულისხმობ არა მედიასაშუალებებში აქტიურობას, არამედ იმას, რომ ძნელი წარმოსადგენია სტრუქტურულ წარმატებას მიაღწიოს იმ გუნდმა, რომელსაც იგი ხელმძღვანელობს, ვისი ლიდერიც ის იქნება.
ვფიქრობ, ამას სააკაშვილის გარდა მთელი „ნაციონალური მოძრაობა“ მშვენივრად ხედავს და გრძნობს. წარმოუდგენელია, რომ ახლა საქართველოში სააკაშვილის ფენომენმა იმუშავოს - ერთადერთი ბერკეტი, რაც მას შემორჩა არის ფინანსები. სხვა ბერკეტი მას არ გააჩნია. თუ ფინანსებს ის არ განკარგავს, ჩათვალეთ, რომ მისი პოლიტიკური მომავალი ნულის ტოლია.
კიდევ ერთი მომენტი - არ მგონია სააკაშვილის პოლიტიკურ ფიგურას და მის აქტივობას რომელიმე დასავლურმა სახელმწიფომ მხარი დაუჭიროს. ვფიქრობ, რომ მისი შემგდომი კარიერა დასავლეთისთვის სრულიად მიუღებელია და მის რეანიმაციას ის არც ერთ შემთხვევაში არ შეეცდება.
რაც შეეხება რუსეთს, როგორც აქამდე ხდებოდა-ხოლმე, შეეცდება თუ არა რუსეთი მის გააქტიურებას და გამოყენებას? - ალბათ, შეეცდება, მაგრამ ამ შემთხვევაში უფრო დესტრუქციული მომენტისთვის და არა პოზიტიურად. დესტრუქციაში ვგულისხმობ, რომ საქართველოში სამოქალაქო დაპირისპირების მსგავსი რაღაც რეალობა შექმნას სააკაშვილის გამოყენებით, თორემ რუსეთმაც მშვენივრად იცის, რომ სააკაშვილი ვერ ივარგებს იმ ლიდერად, რომელიც რუსულ ინტერესებს ხელისუფლებაში გაატარებს.
რამდენჯერმე ახსენეთ ფინანსები - თავად სააკაშვილმაც მშვენივრად იცის, რა გავლენა და ძალა აქვს ფინანსებს. ის დათმობს ფინანსებს იმისათვის, რომ „ნაციონალურმა მოძრაობის“ იმ ნაწილმა, რომელიც მისგან დისტანცირებას შეეცდება, გამოიყენოს ფული საკუთარი პოლიტიკური მომავლისთვის?
- რა თქმა უნდა, მიშა ამას არ დათმობს. როდესაც ფინანსებზე ვლაპარაკობ, სააკაშვილის პირად ანგარიშებზე ხომ არ იქნებოდა ეს ფული, ის იქნებოდა ვიღაც-ვიღაცეების ანგარიშებზე გადანაწილებებული. იყო ინფორმაცია, რომ ბრიუსელში დარბის წიგნებისთვის - მგონია, ეს ფინანსები თუ სხვადასხვა ჯგუფებთან არის, ცდილობს, იგი ერთი ხელის და საკუთარი გავლენის ქვეშ მოაქციოს.
რამდენად შეძლებს ამას და რამდენად დათმობენ ის პირები თუ ორგანიზაციები, რომელთა ანგარიშებზეც ეს ფინანსებია განლაგებული, არ ვიცი. სიმართლე გითხრათ, საკმაოდ რთული მგონია, ოფშორულ ზონებში გადარიცხული ფული ქართულ პოლიტიკაში დაბრუნდეს.
როგორ მოახერხებს ამ ფულზე კონტროლის აღდგენას, მთლიანად თუ ნაწილობრივ, მგონია, რომ ამ წუთში „ნაციონალურ მოძრაობაში“ ამაზეა დავა და სააკაშვილის ევროპული ვოიაჟებიც უფრო ამას ეფუძნება, ვიდრე ბიბლიოთეკის შექმნას.
რა თქმა უნდა, ამ ფინანსების საწინააღმდეგოდ შეიძლება რაღაცის მოფიქრება და გაკეთება ხელისუფლების მხრიდან, რომ ეს ჯდებოდეს ადამიანის უფლებების, პოლიტიკური საქმიანობის და სახელმწიფო ინტერესების ფარგლებში, მაგრამ რამდენად მოახერხებს და შეძლებს ამას ხელისუფლება, არ ვიცი.
მოლოდინი მაქვს, რომ სააკაშვილი ვერ შეძლებს მთელი ეს ფინანსები საკუთარ ხელში მოაქციოს. თუ ეს ფინანსები არ იქნება, „ნაციონალური მოძრაობა“ ბუნებრივია, ვერ შეინარჩუნებს იმ ვეებერთელა პოლიტიკურ ინფრასტრუქტურას, რაც აქვს - რომელსაც მხოლოდ იმიტომ ინარჩუნებს, რომ აფინანსებს. თუ ფული არ ექნება, ამ „იდეოლოგიით“ „ნაციონალური მოძრაობა“ ვერაფერს მიაღწევს.
როგორც ითქვა, უნგრეთში ზურაბ ადეიშვილი სწორედ ნაციონალების ფულის მიმოქცევით არის დაკავებული და სწორედ ამისთვის სპეციალურად, ბუდაპეშტში „საქართველოს ბანკის“ ფილიალიც კი შეიქმნა. ეს ყველაფერი ჯერჯერობით დაუსაბუთებელი ინფორმაციაა...თუ მსგავსი რამ მართლაც ხდება, საქართველოს დღევანდელი ხელისუფლება მსგავსი სქემებით არ უნდა ინტერესდებოდეს?
- რთული საკითხია, თუ სადმე ევროპაში „საქართველოს ბანკის“ ფილიალი გაიხსნა, ბუნებრივია, იმ ქვეყანას თავისი კანონმდებლობა ექნება. თუ ადეიშვილი ამითაა დაკავებული, ის იმ ქვეყნის კანონმდებლობას ისე შეისწავლიდა, რომ კანონთან პრობლემა იურიდიულად და სამართლებრივად ვერ შეიქმნას.
საქართველოს ხელისუფლება თუ ჩაერევა, უნდა ჩაერიოს კანონმდებლობის ფარგლებში, სხვაგვარად შეუძლებელია. ის, რომ საქართველოს ხელისუფლებამ რომელიმე ბანკს სხვა ქვეყანაში ფილიალის გახსნა აუკრძალოს, ეს ხომ წარმოუდგენელია.
თუმცა საქართველოს ხელისუფლებას შეუძლია, იმუშავოს იმ კუთხით, რომ პოლიტიკური თანხები, რომელიც შემოვა არჩევნების თუ არჩევნების წინა პერიოდში, გააკონტროლოს ჩვეულებრივად, ქართული კანონმდებლობის შესაბამისად. მნიშვნელოვანი სწორედ ეს არის და არა ის რომელიმე ქართული ბანკის ფილიალი როგორ იქნება გამოყენებული.
მე მგონი, ამ მიმართულებით უნდა იმუშავონ არა მარტო ნაციონალებთან მიმართებაში. ზოგადად, საჭიროა, ერთხელ და სამუდამოდ, საქართველოს ხელისუფლებამ იზრუნოს იმაზე, რომ ქართულ პოლიტიკაში შავი ფული არ ტრიალებდეს - შიდა თუ გარე რესურსიდან იქნება ეს ფული მობილიზებული.
ერთია, რომ პოლიტიკაში შავი ფული არ უნდა ტრიალებდეს, მაგრამ მეორეა, რამედენად აწყობს დღეს ხელისუფლებას, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ „გაქრეს“ - ვიდრე ნაციონალები იქნებიან, ხალხის აგრესიის და უკმაყოფილების სამიზნე სწორედ ეს პოლიტიკური ძალა იქნება - ხელისუფლებისთვის ერთგვარ მეხამრიდად იქცევა. თუ ნაციონალები არ იქნებიან, ბუნებრივია, ხალხის კრიტიკის ობიექტი გახდება ხელისუფლება, რომელიც ისედაც ძნელად ახერხებს საარჩევნო დაპირებების შესრულებას და ქვეყანას ჯერ კიდევ უამრავი სოციალური და ეკონომიკური პრობლემა აქვს გადასაჭრელი...
- თავის დროზე, შევარდნაძე აბაშიძის ფაქტორს იყენებდა იმისათვის, რომ ხელისუფლება შეენარჩუნებინა აჭარის გარეთ. ამ იდეამ იმუშავა მხოლოდ ერთხელ, ისიც ნაწილობრივ და ეს იყო 1999 წელს. ამ იდეამ სხვა დროს ვერასდროს ვერ იმუშავა. ამით იმის თქმა მინდა, რომ თუ „ქართულ ოცნებაში“ მოიძებნებიან, რბილად რომ ვთქვათ, გულუბრყვილოები, რომელთაც ჰგონიათ, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ შენარჩუნებით მოსახლეობას მტრის ხატს გაუჩენენ, რომ აი, საფრთხე არსებობს და ამიტომ ჩვენ დაგვიჭირეთ მხარი - ეს სცენარი არ იმუშავებს.
შევარდნაძემ არა მხოლოდ არჩევნები წააგო, არამედ მივიღეთ „ვარდების რევოლუცია“. ამიტომ, ეს პოლიტიკური თამაში წინასწარ განწირულია. თუ ხელისუფლება ამ გზით წავა, მაინც ვერ აიცილებს მოსახლეობის იმ განწყობას რასაც თვითონ შექმნის.
აქამდე კიდევ არსებობდა საპატიო მიზეზები, რომ აი, პრეზიდენტი კანონებს ვეტოს ადებს და ა.შ. ახლა, უკვე, ეს თამაში დამთავრდა და დღეიდან „ქართული ოცნების“ მიმართ მოსახლეობას კარგი განწყობა ექნება თუ ცუდი, საქმე გაკეთდება თუ არა, ამაზე პასუხისმგებელი მთლიანად „ქართული ოცნებაა“ - ამ თამაშებს უკვე ვერ განსაზღვრავს „ნაციონალური მოძრაობის“ ყოფნა-არყოფნა პარლამენტსა და უმცირესობაში.
„ქართული ოცნება“ უკვე საზოგადოების პირისპირ დარჩა - პასუხისმგებლობაც და დივიდენდებიც, დადებითი თუ უარყოფითი, უკვე მთლიანად მიმართული იქნება მისკენ.
ის, რომ სხვა პოლიტიკური ოპოზიცია ჯერ არ ჩანს, ესეც არ იქნება განმსაზღვრელი. თუ ქვეყანაში არ დაიწყო რეალურად პოზიტიური ცვლილებები და მოსახლეობამ ეს საკუთარ თავზე არ იგრძნო, ვერც „ნაციონალური მოძრაობა“ უშველის და ვერც სხვა - დაიწყება მისი დაცემის პროცესი და ეს იქნება გარდაუვალი.
მოგეხსენებათ, „ნაციონალური მოძრაობა“ რა დატვირთვასაც ანიჭებდა საპრეზიდენტო არჩევნებზე მეორე ადგილის მოპოვებას. იგივე დატვირთვა აღარ ექნება ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებზე „ნაცონალური მოძრაობის“ საარჩევნო შედეგს? ანუ მეორე ადგილი აღარ არის მათთვის საკრარული?
- მაშინ როგორც ითქვა, „ნაციონალური მოძრაობა“ იბრძოდა იმისათვის, რომ ხელისუფლებაში მობრუნების შანსი არ დაეკარგა, მაგრამ არ მგონია იმდენად გულუბრყვილოები ყოფილიყვნენ, ეს მხოლოდ ხელისუფლებაში მობრუნების შანსად გაეთვალათ.
თვითონ კი ქადაგებდნენ ამას, მაგრამ პირველი, რისთვისაც სურდათ ყოფილიყვნენ ნომერ პირველ ოპოზიციურ ძალად - მათთვის ეს ნიშნავდა, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრები უფრო მეტად იქნებოდნენ დაზღვეული იმ საფრთხეებისგან, რაც ელოდათ სამართლიანობის აღდგენის კუთხით.
თუ „ქართული ოცნება“ გააგრძელებდა ყოფილი ჩინოვნიკების მიმართ სამართლებრივ დევნას, მათ ექნებოდათ მეტი არგუმენტი და გასაპიარებელი, რომ აი, გვებრძვიან არა დანაშაულისთვის, არამედ იმიტომ, რომ ჩვენ ვართ პირველი ოპოზიციური ძალა. ეს იყო მათი ლტოლვის მიზეზი მეორე ადგილისკენ.
ახლა, როდესაც საპრეზიდენტო არჩევნები დასრულდა და რაღაც სხვაგვარი მიმართულება შეიძლება მიიღოს „ქართული ოცნებისა“ და „ნაციონალური მოძრაობის“ ურთიერთობამ სამართლიანობის აღდგენის კუთხით, ისევ და ისევ დავუბრუნდები გვარამიას პროცესს - შესაძლებელი ხდება, რომ გარკვეულმა ნაწილმა „ნაციონალური მოძრაობისამ“, თქვას, რომ იმ უბედურებაში, რაც ხდებოდა, მას წილი არ მიუძღვის და დაიწყოს დამოუკიდებელი პოლიტიკური თამაში.
მათ აქვთ ყველაფერი, გარდა ფინანსებისა - ეს არის ძირითადი, რასაც ისინი ეჯახებიან, თორემ „ნაციონალური მოძრაობა“ ამ შემადგენლობით და ამ სახელით არ მგონია, საქართველოში ოდესმე გახდეს მმართველი პოლიტიკური ძალა.
