„ქართული დასის“ ლიდერი ჯონდი ბაღათურია პრემიერ-მინისტრის მიერ თანამდებობის დატოვების შემთხვევაში ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნების აუცილებლობაზე საუბრობს. როგორც მან for.ge-სთან საუბარში განაცხადა, საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ უსამართლობის განცდა კიდევ უფრო მწვავედ დადგება, რაც პროტესტის ტალღას გამოიწვევს.

თქვენს მიერ იყო საკუთარი საპრეზიდენტო კანდიდატის დასახელების მცდელობა, ასევე შეეცადეთ არასაპარლამენტო ოპოზიციას ჰყოლოდა ერთიანი კანდიდატი. ამჟამად რა გადაწყვეტილება არსებობს ბაღათურია-კუკავას ალიანსში, რომელ კანდიდატს ანიჭებთ უპირატესობას?

- პაატა ბურჭულაძის კანდიდატურის დასახელება იყო მცდელობა შეგვექმნა რეალური კონკურენცია დღევანდელ პოლიტიკურ სიცრცეში, იგი სწორედ ამ მიზანს ამართლებდა. დღევანდელ კანდიდატებს შორის ჯერ კიდევ არსებობს თეორიული შანსი, რომ შედგეს რაიმე მოლაპარაკება ახალი გაერთიანების შესახებ. უნდა გითხრათ, რომ მე თვითონ დიდად ოპტიმისტურად არ ვარ განწყობილი ამ თეორიული შანსის მიმართ.

საუბარი იყო თქვენ მიერ ნინო ბურჯანაძის კანდიდატურის მხარადჭერაზე..

- ახლა დაძაბული საარჩევნო პერიოდია და რომელიმე კანდიდარზე ნეგატიურად ან პოზიტიურად რომ ვილაპარაკო, შეიძლება ვინმე ჩვენს კოლეგას ვაწყენინო. ვერცერთ კანდიდატზე ვერანაირ შეფასებას ვერ გავაკეთებ.

როგორია თქვენი პროგნოზი საპარლამენტო არჩევნების შედეგებთან დაკავშირებით?

- მხოლოდ არასახარბიელო პროგნოზი მაქვს. მიმაჩნია, რომ თუ ასე გაგრძელდა და რაიმე პოლიტიკური ერთობა ვერ შედგა, თუ კანდიდატებმა არ აჩვენეს, რომ მათ აქვთ უნარი კომპრომისების, გაერთიანების, იმისთვის, რომ შეეწინააღმდეგონ არსებულ უსამართლობას, მაშინ საზოგადოების დიდი ნაწილი სავსებით სამართლიანად ჩათვლის, რომ პოლიტიკური პარტიები კიდევ ვერ მომწიფდნენ გარდა იმისა, რომ მათი სურვილები და ოცნებებია დაიპყრონ რაღაცა ახალი თანამდებობები. ასეთ შემთხვევაში საზოგადოება იქნება მეტად პასიური ამ არჩევნებზე. თუ ეს ასე იქნა, სახელისუფლებო კანდიდატის 25 თუ 30%, რაც ძალიან დაბალია, აღმოჩნდება 65-70%. ეს ავტომატუტად ნიშნავს იმას, რომ ისევ მივიღებთ უკონტროლო ძალაუფლებას ერთ ხელში, საკმაოდ გამოუცდელი ძალის ხელში. ეს კიდევ ავტომატურად ნიშნავს იმას, რომ წავედით მესამე წრეზე, შევარდნაძის და მერე სააკაშვილის ერთპიროვნული მმართველობის შემდეგ. ასეთ შემთხვევაში ისევ მოსალოდნელი არის ქუჩაში გამოსვლა, აქციები და ა.შ ვითარებას ასევე გაამწვავებს ივანიშვილის შესაძლო წასვლა თანამდებობიდან. თუმცა, აქვე მინდა ვთქვა, რომ ის წასვლით პასუხისმგებლობას იხსნის, მაგრამ თავის გავლენაზე სულაც არ ამბობს უარს. რაც კიდევ უფრო გაამწვავებს პროტესტს.

დადგება თუ არა არჩევნების შემდეგ, არასაპარლამენტო ოპოზიციის მხრიდან, ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნების მოთხოვნის საკითხი?

- საპარლამენტო არასაპარლამენტოზე არაა საუბარი, ეს იქნება მოთხოვნა საზოგადოების მხრიდან. მე ვხედავ, რომ არჩევნების შემდგომ უსამარათლობის განცდა კიდევ უფრო მწვავე გახდება. მითუმეტეს, თუკი ივანიშვილი გადადგა, ეს მოთხოვნა იქნება საზოგადოებისგან და მეც ვიქნები ერთ-ერთი ინიციატორი ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნების. ხალხმა აირჩია ივანიშვილი და არა წიკლაური და აკო მინაშვილი პარლამენტში 65 მანდატით და, ან უსუფაშვილი და ხიდაშელი 85 მანდატით. ხალხმა იმ არჩევნებზე ივანიშვილს მიანდო ხელისუფლება და არცერთ პრემიერ-მინისტრს, არცერთ ივანიშვილს, არავის არა აქვს უფლება უფლისწულივით დაგვიტოვოს ვინმე სხვა პრემიერ-მინისტრი, რის შესახებაც იგი პირდაპირ აცხადებს. ჩემი აზრით, ეს პოლიტიკური ეტიკეტის უცოდინარობის საკითხია და მეორე მხრივ, ცოტა უპატივცემულობაა იმ საზოგადოების მიმართ, ვინც მას მისცა ხმა. ახალ ხელისუფლებას ირჩევს ხალხი და არ გვიტოვებენ წინა ხელისუფლებები. თუკი ივანიშვილი წავიდა და დაგვიტოვა სხვა პირი, ის არ იქნება მისაღები ერთი მარტივი მიზეზის გამო - ერთხელ არჩეული ხელისუფლება მემკვიდრეობით არ გადადის.

ვადამდელ საპარლამენტო არჩევნებზე საპრეზიდენტო კანდიდატებიც საუბრობენ. მმართველი გუნდი კატეგორიულად ეწინაარმდეგება ამ მოსაზრებას. რა მექნიზმები შეიძლება იქნეს გამოყენებული არჩევნების ჩასატარებლად?

- არსებობს ერთი ცივილური მეთოდი და ამას აუცილებლად ვცდით. უნდა გავაგებინოთ ივანიშვილს და მის გუნდს, რომ არ შეიძლება გვითხრან - მე წავედი და ახლა ამას გიტოვებთ და ამას დაემორჩილეთო. თუ მაინც ასეა, უნდა შედგეს პოლიტიკურ სპექტრს შორის კონსენსული ახალი არჩევნების ჩატარებასთან დაკავშირებით. თუ ვერ გავაგებიებთ რჩება მეორე გზა - კონსტიტუციური, კანონიერი საპროტესტო აქციები და სხვადასხვა ტიპის პოლიტიკური და საზოგადოებრივი აქტივობები. შედეგად კი პრემიერ-მინისტრი იმ ძალის წარმომადგენელი უნდა იყოს, რომელსაც ხალხი აირჩევს და არა ის, რომელსაც ივანიშვილი აირჩევს, როგორი პოპულარულიც არ უნდა იყოს იგი. მითუმეტეს, როდესაც, არ ვიცი თვითონ იცის თუ არა ამის შეახებ, მაგრამ მისი პოპულარობა მნიშვნელოვნადაა შემცირებული.

თქვენი კრიტიკული დამოკიდებულების მიუხედავად, რას შეუფასებდით დადებითად მმართველ გუნდს, რაზე შეიძლება აგებდნენ საარჩევნო კამპანიას?

- მე სანამ შევაფასებდი, ვნახოთ თვითონ რაზე ცდილობენ ააგონ კამპანია. 1 ოქტომბერს შევასრულეთ სიტყვა და მოგაშორეთ სააკაშვილის რეჟიმიო და ამას იმეორებენ მუდმივად. მიუხედავად ბოლო დროს ჩემი მეტად მწვავე დამოკიდებულებისა პირადად პრემიერ-მინისტრისა და მისი გუნდის ზოგიერთი წარმომადგენლის მიმართ, ამას ნამდვილად ვაფასებთ, მაგრამ საკმარისია! ერთი წელი ხომ არ უნდა ამადლონ საზოგადოებას ის, რაც მოხდა. მითუმეტეს, გადამწყვეტი როლი მაინც საზოგადოებამ შეასრულა ამ რეჟიმის დამარცხებაში, ვიდრე თვითონ.

მეორე, დღეს ვხედავთ, რომ ამ რეჟიმის მნიშვნელოვანი შემადგენელი ნაწილი ჯერ კიდევ ხელისუფლებაშია და არცერთი პირი ჯერ სათანადოდ დასჯილი არ არის. ჩვენ ვხედავთ, რომ ახალაიას ჯერ დასდეს ბრალი ვაშლს რატომ თლიდაო და მერე დანის ტარი რატომ ჩაარტყაო. წესით, ასეთი გულუბრყვილოც არ უნდა იყოს ხელისუფლება და პროკურატურა, რომ სხვა ბრალდებები ვერ მოუძებნეს. ამიტომ, აქ ჩანს აშკარა ფარული გარიგება. იგივე შეიძლება ითქვას მერაბიშვილის მიმართაც - ბრალად რომ წაუყენეს საბიუჯეტო სახსრებით აქტივისტების დასაქმება. ის, რამაც გამოიწვია პრაქტიკულა რევოლუცია ქართულ საზოგადოებაში - ადამიანების წამება, პატიმართა გაუპატიურება, არ გვყავს არცერთი ბრალდებული მარალჩინოსანი და ეჭვმიტანილიც კი. არც პრეზიდენტი, არც მერაბიშვილი, არც ადეიშვილი, არც ახალაია არ არის ეჭვმიტანილი პატიმართა წამების ფაქტებში. ის კადრები ნახა მთელმა მსოფლიომ და თუ ერმა ეს გადაყლაპა, ერი დაკარგავს ღირსებას. პატივისცემას დავკარგავთ, როგორც ერი არა მარტო რეგიონში, არამედ მთელს მსოფლიოში. ასეთი რამ არცერთი ერისთვის უკადრებიათ და თუ უკადრებიათ უმძიმესი პასუხისმგებლობის საკითხები დამდგარა. თუ ვინმე შეეცდება საზოგადოება დააჯეროს, რომ ეს არ იყო ცენტრალიზებული და სისტემური დანაშაული, იქნება საზოგადოების შეურაცყოფა. აქ ხომ ლაპარაკია 18 500 -ზე მეტ ჩანაწერზე, ანუ ამდენი პირი აწამეს და ჩაიწერეს და კიდევ რამდენი არ ჩაიწერეს. ანუ, ამას ჰქონდა მასობრივი ხასიათი და შეუძლებელია არ სცოდნოდათ პრეზიდენტს და უმაღლესი ეშელონის პირებს ადეიშვილს და მერაბიშვილს და არ ყოფილიყო მათი ორგანიზებით და დავალებით.

კოაბიტაციის დასრულების, სამართლიანობის აღდგენის და დამნაშავეთა დასჯის პირობას საპრეზიდენტო კანდიდატები გიორგი მარგველაშვილი და ნინო ბურჯანაძეც იძლევიან. რამდენად ექნება ახალ პრეზიდენტს ასეთი დაპირების შესრულების მექანიზმი და როგორ ფიქრობთ ძალადობის ფაქტებზე საქმეების გამოძიება 26 მაისის მოვლენებიდან დაიწყება თუ 7 ნოემბრის?

- ეს არის პოპულარული და მოთხოვნადი ამ არჩევნებზეც და ვუერთდები მეც. ჩვენი საზოგადოება ამის გარეშე ვერ შედგება არა მხოლოდ როგორც ღირსეული, არამედ უბრალოდ ვერ შედგება. 7 ნოემბრის ძალადობის ფაქტზე საქმეც არის აღძრული და მივესალმები, რადგან ეს იყო დანაშაული. შეძლებს თუ არა რომელიმე პოლიტიკური ძალა სამართლიანობის აღდგენის პროცესზე ზეგავლენა იქონიოს? - რა თქმა უნდა შეძლებს. მიუხედავად იმისა, რომ პრეზიდენტს, პირდაპირი მნიშვნელობით, ეს ფუნქციები არ გააჩნია, პოლიტიკური ზეგავლენა იმდენად დიდი იქნება, რომ თუკი ნება ექნება, პოლიტიკური ზეწოლით იგი შეძლებს, რომ აიძულოს სამართალდამცავი სტრუქტურები ამ კუთხით უფრო ეფექტურად იმუშაონ. თუმცა, ჩემი მოსაზრებით 7 ნოემბერი უკანა პლანზეა გადატანილი ვიდრე 26 მაისი, რაც სულაც არ არის სამართლიანი, რადგან იყო იგივე დანაშაული, უბრალოდ უფრო მასშტაბური. დღევანდელი ხელისუფლების შემადგენლობის 80% ,,ნაციონალური მოძრაობის“ წარმოამდგებლები არიან, რომლებიც არა იდეების გამო, არამედ ფინანსური თუ სხვადასხვა მიზეზით, სხვადასხვა დროს გამოეყო მათ. პრემიერ-მინისტრი აცხადებს, რომ საპრეზიდენტო არჩევნების ჩათვლით ეხმარებოდა და აფინანსებდა მიხეილ სააკაშვილს, ანუ 7 ნოემბერს და მერეც პრეზიდენტის მომხრეთა გუნდში იყო. შესაბამისად, თუკი ეს საკითხი გამწვავდა, მორალური და პოლიტიკური პასუხისმგებლობა მასზეც გადანაწილდება. ამრიგად აწყობთ 7 ნოემბრის უკანა პლანზე გადატანა.

მოსალოდნელია თუ არა, რომ ამ საპრეზიდენტო არჩევნებზე ბაღათურია-კუკავას ალიანსმა მაინც გამოუცხადოს მხარდაჭერა რომელიმე კანდიდატს, თუ გადადიხართ პასიურ ფაზაში?

- არა მგონია პასიურ ფაზაში გადავიდეთ, რადგან სამუშაო ბევრია. ჩვენ ვემზადებით ძალიან მნიშვნელოვანი პოლიტიკური ბრძოლისთვის, რომელიც წინ დევს. არ მინდა რაიმე ნიჰილისტური განვაცხადო ამ არჩევნებთან დაკავშირებით, მაგრამ ჩემი პირადი განცდა ასეთია, რომ ამ არჩევნებისთვის ჩვენი მხრიდან რაიმე მნიშვნელოვანი, ძარღვიანი გადაწყვეტილება ვერ იქნება მიღებული. ობიექტური გარემოებები ისეთი შეიქმნა, რომ ჯერჯერობით, რაიმე ოპტიმიზმის საფუძველს ეს გარემოება არ გვაძლევს. თეორიულად ყველაფერი შესაძლლებელია, მაგრამ რეალურად ერთიან მხარდაჭერაზე კანდიდატების მხრიდან კომპრომისები არ ჩანს, ყველას თავისი თავი წარმოუდგენია მხოლოდ. ჩვენ გვქონდა მცდელობა, მაგრამ უშედეგოდ. თუმცა, საბოლოო გადაწყვეტილება არ გვაქვს მიღებული. შეიძლება სიმპატია გქონდეს, რომელიმე კანდიდატის მიმართ, მაგრამ პირადულ-სენტიმენტალური დამოკიდებულება ვერ წყვეტს საკითხს. აქ არის საჭირო შედეგზე ორიენტირებული გადაწყვეტილება და აუცილებლად უნდა იყოს მორალურად სწორი გადაწყვეტილებაც საზოგადოების წინაშე.