საქართველოში მომსახურების სფეროს მიმართ კრიტიკული შეფასებები საკმაოდ ხშირად ისმის. მომხმარებელს პრეტენზიები განსაკუთრებით მაღაზიებსა თუ სუპერმარკეტებში დასაქმებულების მიმართ აქვთ, თუმცა სიტუაცია მთლად დამაკმაყოფილებელი არც სხვაგანაა. მოსახლეობას პრეტენზიები აქვს კომპანიების სატელეფონო ცხელ ხაზებთან მიმართებაშიც.
მომხმარებლის უფლებები არა მარტო საკვები პროდუქტების უხარისხობის გამო ირღვევა, არამედ ეს ხდება მაშინაც, როცა საქმე არა საკვებს, არამედ მომსახურებას ეხება. მაგალითად, სატელეფონო ცხელი ხაზი, თანაც ისეთი კომპანიების, რომლებიც თბილისს ელეტროენერგიასა და წყალს აწვდიან.
თბილისში სარეაბილიტაციო სამუშაოების გამო ხშირია შემთხვევები, როდესაც „ჯორჯიან უოთერ ენდ ფაუერი“ მოსახლეობას წყლის მიწოდებას მთელი დღის განმავლობაში უწყვეტს. მართალია, ამასთან დაკავშირებით კომპანია ინფორმაციას წინასწარ ავრცელებს და მოსახლეობაც მეტ-ნაკლებად ინფორმირებულია, მაგრამ არის შემთხვევები, როდესაც წყლის შეწყვეტა დაუგეგმავად ხდება. ამ დროს „თბილისის წყლის“ ცხელ ხაზზე დარეკვა, პრაქტიკულად, შეუძლებელია.
„რამდენჯერაც წყალი გაითიშა, იმდენჯერ დავრეკე „თბილისის წყლის“ ცხელ ხაზზე, მაგრამ ვერც ერთხელ ოპერატორთან დაკავშირება ვერ მოვახერხე. როგორ შეიძლება კომპანიის ოპერატორები ასე მუშაობდნენ, თანაც იმ კომპანიის, რომელიც დედაქალაქს სასმელ წყალს აწვდის? მაგრამ საქართველოში ვართ და აქ ხომ ყველაფერი შესაძლებელია“, - აცხადებს უკმაყოფილო თბილისელი.
მოსახლეობას პრეტენზიები „თელასის“ ცხელ ხაზთანაც აქვთ. მართალია, დღეს თბილისში დენი თითქმის არ ითიშება, თუმცა არსებობს გამონაკლისი შემთხვევებიც, რა დროსაც, ცხადია, რომ მომხმარებელი ვალდებულია იცოდეს თუ რა მოხდა. მაგრამ „ჯორჯიან უოთერ ენდ ფაუერის“ მსგავსად „თელასის“ ცხელ ხაზზე დაკავშირებაც შეუძლებელია. თუ დარეკე და ოპერატორმა გიპასუხა, ე.ი. გაგიმართლა.
„გამართლებული“ ადამიანების რიცხვი კი თბილისში თითზე ჩამოსათვლელია.
კომპანიების აგნალოგიურად მოსახლეობა პრობლემას აწყდება მაშინაც, როდესაც თბილისის მერიაში სურს დარეკვა. ცხელ ხაზზე ირეკება, ოპერატორიც იღებს, თუმცა იმის გამო, რომ პასუხი არ აქვთ და არც იციან ვის ექნება მასზე პასუხი, მოქალაქეს გაუკრვეველი დროით ალოდინებს. უიმედო მოლოდინში მყოფი მოქალაქე კი ბოლოს ტელეფონს თიშავს.
მოქალაქეებს პრეტენზიები აქვთ სუპერმარკეტებში დასაქმებული ადამიანების მიმართაც. მაგალითად, სულ რამდენიმე დღის წინ ინტერნეტ-გვერდზე „თავისუფალი სიტყვის ბლოგი“ გამოქვეყნდა სტატია-ბლოგზე, სადაც მომხმარებელი გულისტკივილით წერს, თუ როგორ მოექცნენ მას სუპერმარკეტ „ჯი.მარტის“ თანამშრომლები.
მომხმარებელი „თაზო“ „ჯი.მარტის“ მენეჯმენტს „თავისუფალი სიტყვის ბლოგიდან“ ღია წერილით მიმართავს და მოუწოდებს მათ, რომ თანამშრომლები მომხმარებლებს უფრო პატივისცემით მოეპყრონ. (პრესაგე.ტვ ბლოგის ავტორის სტილს მეტ-ნაკლებად უცვლელად ტოვებს, სტატიას კი მცირედი შემოკლებით გთავაზობთ)
„თუ გინდათ, რომ ოდესმე კიდევ შემოვდგა ფეხი თქვენს მაღაზიაში, ვიყიდო სურსათი, მზა საჭმელები და ის გემრიელი კრუასანები, რომელსაც თქვენს საცხობში აცხობთ, მაშინ ქვემოთ ჩამოთვლილი შენიშვნები გაითვალისწინეთ:
1. დაცვის თანამშრომლებს უთხარით, რომ უფრო ზრდილობიანები იყვნენ! ვაგზალზე მდებარე „ჯი მარტს“ ორი კარი აქვს: იდეაში ერთი გამოსასვლელი და ერთიც შესასვლელი. საქმე ისაა, რომ გამოსასვლელი კარი ქუჩის მხარესაა, მაღაზიაში შესასვლელად კი ორი კარის გავლა გჭირდება. ერთხელაც შევედი „გამოსასვლელი“ კარიდან. უკვე მაღაზიაში ვარ და დაცვა უხეშად მეუბნება, გარეთ გადი და მეორე კარით შემოდიო. არადა, ამას არანაირი მნიშვნელობა არა აქვს. ორივე კარს დახლებისგან იზოლირებულ ტერიტორიაზე შეჰყავხარ. საიდანაც არ უნდა შეხვიდე, მაინც სალაროების წინ აღმოჩნდები. თქვენი დაცვის წყალობით იმ კარიდან გამოვედი, მაგრამ მეორე კარში არ შევსულვარ. წავედი და საჭირო სურსათი სხვა მაღაზიაში ვიყიდე.
2. ნუ მატოვებინებთ ხელჩანთას (ლეპტოპის ჩანთას) შემოსასვლელში მდებარე პატარა კარადაში. კარგად დაიმახსოვრეთ: არაფრის მოპარვას არ ვაპირებ! თუ ჩანთას მატოვებინებთ, მაშინ საკმარისი რაოდენობის კარადები მაინც დადგით. „თუ გინდათ დაელოდეთ როდის განთავისუფლდება კარადა და მერე შემოდით, თუ არადა წაბრძანდით“, - ესეც თქვენი დაცვის თანამშრომლის პასუხი. დაიმახსოვრეთ, რომ თქვენი კონკურენტები, „პოპული“ და „გუდვილი“ ხელჩანთებს შემოსასვლელში არ გვატოვებინებენ და პოტენციურ ქურდებად არ აღგვიქვამენ!
3. ფუნთუშეულის გამყიდველ გოგოებს უთხარით, როცა რიგში ხალხი დგას, გვერდიდან მოსულ ადამიანს ყურადღებას ნუ აქცევენ და ნუ მოემსახურებიან! ხელი შეუწყონ რიგის დაცვას. ამაზე პრეტენზია რომ გამოვხატე, ისეთი შემომიბღვირეს, ჭამის მადა დამეკარგა“, - წერს ბლოგის ავტორი.
„თაზოს“ ამ წერილს „თავისუფალი სიტყვის ბლოგზე“ არაერთი გამოხმაურება მოჰყვა. მომხმარებლების დიდი ნაწილიც სწორედ ამ პრობლემაზე საუბრობს და სუპერმარკეტების ხელმძღვანელობას ამ მიმართულებით ყურადღების გამახვილებას ურჩევენ.
„საქათველოში მომსახურებას ვერასდროს ისწავლიან. ისე იბღვირებიან სუპერმარკეტებში, ასე მგონია ჩემი ბრალია იქ რომ მუშაობენ. სადაც თავაზიანად და მომღიმარი სახით არ მხვდებიან, იქ უკვე აღარც შევდივარ“, - წერს „თაზოს“ ბლოგის კომენტირებისას მომხმარებელი „ეკა“.
მოგვიანებით, „თაზოს“ ბლოგს თავად „ჯი მარტის“ წარმომადგენელი ნატო დარჩიაშვილი გამოეხმაურა და ბლოგის ავტორს თთქმის ყველა შენიშვნაზე გასცა პასუხი.
„ვაგზლის „ჯი.მარტი“ ეგრეა დაპროექტებული, სამწუხაროდ, შესასვლელი რომ ქუჩის მხრიდან ჰქონოდა, გამოსვლის დროს მაინც ორ კარებში მოგიწევდათ გამოსვლა: ახლა ვბეჭდავთ მანიშნებლებს, რომ ეგ პრობლემა მოიხსნას, თუნდაც თქვენსავით შეწუხებულ მომხმარებელს.
მე პირადად ვიყავი „გუდვილის“ თანამშრომელი წლები და დამიჯერეთ, „გუდვილშიც“ გატოვებინებენ ჩანთას - ეს ევროპული სტანდარტია და სადაც არ უნდა წახვიდეთ ყველგან გთხოვენ. სხვაა ჩვენთან რამდენად აქვს ამას თხოვნის ფორმა და ამ საკითხს აუცილებლად დავაყენებ.
ფუნთუშას გამყიდველ გოგონაზე იმდენაც სასაცილო კომენტარია, ვეცდები მეც იუმორით ავუხსნა - დედმამიშვილიც რომ იყოს ზედ არ შეხედოს გვერდით მდგომს“, - აღნიშნულია „ჯი მარტის“ წარმომადგენლის პასუხში.
