შეუწყდება თუ არა ოპოზიციონერ დეპუტატებს უფლებამოსილება, სავარაუდოდ, აღნიშნული საკითხი უახლოეს დღეებში ისევ ვერ გადაწყდება. უკვე ცნობილია, რომ მანდატებთან დაკავშირებით, მმართველ გუნდში ერთიანი პოზიცია არ არსებობს. პარლამენტის ყოფილი წევრი გედევან ფოფხაძე for.ge-სთან ინტერვიუში ამბობს, რომ თუ ოპოზიცია პარლამენტში შევა, მაშინ ის ვერ შეასრულებს იმ პოლიტიკურ დაკვეთას, რაც ამომრჩეველმა დააკისრა.

გედევან ფოფხაძე: ოპოზიციას ხალხმა ხმა იმისთვის არ მისცა მხოლოდ, რომ მანდატები აიღონ და პარლამენტში შევიდნენ, ხმა მისცეს გარკვეული პოლიტიკური შეკვეთით. თუ ისინი შევლენ პარლამენტში, ეს პოლიტიკური შეკვეთა ვერ შესრულდება. არჩევნები გაყალბდა, პარლამენტი არ არის ლეგიტიმური და ის ამომრჩეველი, რომელიც ოპოზიციას უჭერდა მხარს, ამაზე არის სწორედ შეთანხმებული. ის მანიპულაციები, რაც საარჩევნო უბნებზე და საარჩევნო ადმინისტრაციაში მოხდა, ეს ყველაფერი მთლიანობაში ქმნის ისეთ პოლიტიკურ შედეგს, რომელიც არ შეიძლება აისახოს პარლამენტში. ასე რომ, მანდატებზე უარის თქმა არის ერთადერთი სწორი და სამართლიანი არჩევანი, რომელიც გააკეთა ოპოზიციამ. მე შესაძლოა, გარკვეულ საკითხებში მათ არ ვეთანხმებოდე, მაგრამ ეს მიდგომა მე მომწონს და გაყალბებული არჩევნები არ უნდა მიიღოს საზოგადოებამ და პოლიტიკურმა სპექტრმა. თუ როგორ მოიქცევა პარლამენტი, ეს ცალკე საკითხია. თუ ადამიანი უარს ამბობს მანდატზე, მას უნდა შეუწყდეს უფლებამოსილება.

მაგრამ, თუკი ხელისუფლება არ მოდის ვადამდელ არჩევნებზე, რაც ოპოზიციისთვის ერთ-ერთი მთავარი მოთხოვნაა, რა რჩება საბოლოოდ ოპოზიციას და იმ ადამიანებს ვინც მათ მისცა ხმა, ხომ არ ფიქრობთ, რომ საკუთარი ამომრჩეველის ნების გამოხატვისთვის, პარლამენტის ტრიბუნა უფრო მისაღებია შედეგობრივი თვალსაზრისით ვიდრე ქუჩა?

- მე დარწმუნებული ვარ, რომ ის ამომრჩეველი, რომელიც მხარს უჭერს ოპოზიციას, მათთვის არჩევნების გაყალბება არის წითელი ხაზი. მე უკვე ის კი არ მაინტერესებს, რომ მოლაპარაკებაზე წავიდე ამ ხალხთან, ჩემი ინტერესია, რომ მოხდეს კომისიების შექმნა, რომელიც დასჯის იმ ადამიანებს ვინც არჩევნების გაყალბებაში იღებდა მონაწილეობას. მე ვიყავი უკვე იმ პარლამენტში და ვიცი, რომ 76 მანდატი თუ არ აიღე, რაც გინდა ის ილაპარაკე, აზრი არ აქვს.

თქვენ თუ გაიხსენებთ საქართველოს პარლამენტარიზმის ისტორიაში მსგავს პრეცედენტს, როდესაც არჩევნების გაყალბებისთვის დაისაჯენ მაღაჩინოსნები და ასე შემდეგ, ეს მოთხოვნა რამდენად რეალურია?

- რომ არ ყოფილა იმიტომაც ვართ ამ დღეში. ეს მოთხოვნა უნდა იყოს ვალდებულებითი ხასიათის. ეს არის ჩვენი პრობლემა, რომ იმ ისტორიული ფაქტების ადეკვატური შედეგი არ დავდეთ და ახლა ვიცით, რომ არჩევნები გაყალბებულია და ამ გაყალბებული არჩევნების მერე ველაპარაკებით დე-ფაქტო ხელისუფლებას. ეს არის დე-ფაქტო ხელისუფლება, რომელსაც ფაქტობრივი ხელისუფლება აქვს, მაგრამ იურიდიული რომ არ აქვს, ეს ხომ ჩვენ ვიცით. ამიტომ, ჩვენი მოთხოვნა უნდა იყოს ადეკვატური. თუ როგორ მოიქცევა „ქართული ოცნება“, ეს არის ჩვენზე დამოკიდებული. თუ ოპოზიციაში იქნება სრული სოლიდარობა, გაზაფხულზე, თუ ყველანი ჩვენს მომხრეებთან ერთად, ერთობლივად დავიწყებთ საპროტესტო აქციებს, რაც საკმარისია იმისათვის, რომ ეს ხელისუფლება გავისტუმროთ, მაშინ შედეგი იქნება მიღწეული. მაგრამ, ამათთან დაჯდომა და რაიმეზე მოლაპარაკება არის ქართული სახელმწიფოს და ქართველი ხალხის ღალატი.

ჩვენ დავინახეთ, რომ ოპოზიციამ არჩევნების შემდგომ დღეებშიც კი ვერ გამოიყვანა ხალხი ქუჩაში, ეს ბევრ რამეზე მეტყველებს, ფაქტობრივად, გაერთიანებულ ოპოზიციასაც კი არ ჰყავს იმ რაოდენობის მხარდამჭერები, რომ ხელისუფლება გარკვეულ დათმობაზე წამოიყვანოს და საერთოდ, გაზაფხული ამ პროცესებში რა შუაშია? პროტესტი წელიწადის ნებისმიერ დროს არის პროტესტი თუ ის დიდი დოზით არსებობს საზოგადოებაში.

- ეს არის ოპოზიციის მინუსი. ხალხი იმიტომ კი არ გამოდის, რომ პროტესტი არ გააჩნია, არამედ, ჩვენში ვერ ხედავს იმ მორალურ ძალას, რომელსაც ბრძოლის ამ დროშას მისცემს. კი, ოპოზიციამ მიიღო დიდი რაოდენობით ხმები, მაგრამ ხალხმა ასეთი ბრძოლის მანდატი რომ მოგცეს, შენ უნდა აგრძნობინო ხალხს, რომ ამას შენი თავისთვის კი არ აკეთებ, არამედ აკეთებ მათთვის და ქვეყნის მომავლისთვის. თუ ოპოზიცია იქნება თანმიმდევრული, პრინციპული და ხალხს დაანახვებს, რომ ამბობს მანდატებზე უარს და მხოლოდ ქვეყნის კეთილდღეობაა მისი მოტივაცია, ეს შეთანხმება ხალხსა და ოპოზიციურ სპექტრს შორის, ნდობას გაამყარებს და საბოლოოდ გამოვა ხალხის ის რაოდენობა, რაც შედეგის მისაღწევადა არის საჭირო. მე ვიყავი პარლამენტში და ვიცი რაც ხდება, ვიცი რა კორუმპირებული სისტემაც შეიქმნა, ვინ აკეთებს ფულს და როგორ იყოფენ. ხალხი საერთოდ არ აინტერესებთ. მაგათ რომ დაუჯდე და ელაპარაკო, რომ მომეცი კომიტეტის თავმჯდომარეობა, მოადგილეობა და ასე შემდეგ, ეს არის ხალხის ინტერესებში? ეს მანდატები აიღოს ოპოზიციამ, ჩაჯდნენ საერთაშორისო დელეგაციებში, უცხოეთის მივლინებებში, ხარჯონ ხალხის ფული, ეს უნდა ხალხს? ერთხელ და სამუდამოდ უნდა დამთავრდეს გაყალბებები და ხალხის ინტერესები დადგეს მთავარ საკითხად.

ხელისუფლება სთავაზობდა ოპოზიციას ხმების ხელახალ გადათვლას 1%-იანი ცდომილების შემთხვევაში ვიცით რა წინადადებაც ჰქონდა ხელისუფლებას, ეს წინადადება არჩევნებიდან მალევე იქნა შეთავაზებული, ამაზე რატომ არ წავიდა ოპოზიცია?

- როცა არჩევნებს აყალბებ, მერე გინდა გადათვალე და გინდა გადმოთვალე, არ აქვს მნიშვნელობა. ვიყავი საარჩევნო შტატების ხელმძღვანელი და ვიცი როგორც ყალბდება. ჯერ უნდა დაშალო ეს სისტემა და მერე ჩაატარო არჩევნები. მე ზუსტად ვიცი, რომელი კომისიის წევრები მისცემენ ჩვენებას იმაზე, რომ გაყალბება მოხდა, მაგრამ ჩვენებას იმ პროკურატურას და უშიშროებას ხომ არ მისცემენ რომელმაც ეს გაყალბება დაგეგმა? ამისათვის იმას გარანტიები სჭირდება, რომ დევნა არ დაიწყოს ამ ადამიანებზე. ამისათვისაა საჭირო, რომ დე-ფაქტო ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებაზე არ წავიდეთ, დავამთავროთ ეს ხელისუფლება და მხოლოდ ამის შემდეგ მოვთხოვოთ პასუხი. თუ გამყალბებლებს პასუხს არ მოვთხოვთ, სულ ამ დღეში ვიქნებით. თუკი შენ ხალხს გაუკეთე ის რაც სჭირდებოდა, შეასრულე ის დაპირებები რაც გქონდა, მაშინ გაყალბება რად გინდა? თუ დემოკრატიულ სახელმწიფოს აშენებ, წააგებ არჩევნებს და გადახვალ ოპოზიციაში, ხომ? ამიტომ გაყალბებები უნდა დამთავრდეს. არ შეიძლება გამყალბებელთან არსებითი კონცეპტუალური ხასიათის მოლაპარაკების წარმოება. ეს არ არის შემდგარი ხელისუფლება და მასთან ურთიერთობებში ძალიანაც არ უნდა შეტოპო.

ილიჩოვა მელაშვილის საქმეზე მინდა გკითხოთ, ეს საქმე თავისი არსით ძალიან განსხვავებულია. ბევრი პრეცედენტი არ გვაქვს იმისა, რომ აღმკვეთი ღონისძიების შეცვლა თავად პროკურატურას მოეთხოვოს, საზოგადოების ნაწილი თვლის, რომ ამ ყველაფერს პოლიტიკური სარჩული უდევს და გათვლილია ოპოზიციის პარლამენტში შესაყვანად...

- ნაწილობრივ, მაგრამ არსებითად, ამ ადამიანების ციხეში ყოფნა იყო „ოცნების“ პრობლემა. ორი უდანაშაულო ადამიანი, სამშობლოს ღალატის ბრალდებით იყო ციხეში. თუ სამშობლოს ღალატზე მიდის ლაპარაკი, ამ ქვეყანაში პოლიტიკოსები არიან, რომლებმაც სახელმწიფოს დიდი ზიანი მიაყენეს, გინდა წინა ხელისუფლებაში და გინდაც ახლა. ადამიანები, რომლებიც თანამდებობაზე არიან და ეწევიან ანტისახელმწიფოებრივ საქმიანობას, იმათ არავინ ერჩის და იჭერენ კარტოგრაფებს. თეორიულადაც კი არ შეიძლება დავითგარეჯის საქმე კარტოგრაფებით მოაგვარო, ეს არის დიპლომატების საქმე. როდესაც რვა წლის განმავლობაში „ქართულ ოცნებას“ არაფერი არ გაუკეთებია გარეჯის საქმის აქტუალიზაციისთვის და არჩევნების წინ ამ თემას ააქტიურებს, ქმნის მოლოდინებს, რომ ვითომ ამ საკითხს გადაწყვიტავს და იჭერს ამ ადამიანებს წინასაარჩევნოდ მარტო იმიტომ, რომ თითქოს ეს არის გარეჯის თემის დასაწყისი, არადა ეს დასასრულია. ეს პროცესი დაიწყო და დამთავრდა ორი ადამიანის დაჭერით. ეს პრობლემა იყო, როგორც „ქართული ოცნების“ ისე საზოგადოების, რომელსაც არ უნდა ქვეყანაში სინდისის პატიმრები ჰყავდეს. პროპაგანდა უნდა იყოს ძალიან დიპლომატიური, თუ არ გინდა ქვეყანას ზიანი მიაყენო.

მესმის, რომ ხართ ოპოზიციაში მყოფი პოლიტიკოსი და თქვენი საქმეა კრიტიკა. თქვენ უაპელაციოდ ამბობთ, რომ ეს ადამიანები არიან უდანაშაულო, ამისათვის თქვენი ერთადერთი არგუმენტია ის, რომ ეს პროცესი დაიწყო სწორედ არჩევნების წინ, ეს მყარ მტკიცებულებად ვერ გამოდგება, რათა ამ ორი ადამიანის უდანაშაულობა ამტკიცოთ, ისევე როგორც ვერ გამოდგება ხელისუფლებისთვის მხოლოდ არაფრისმომცემი, ფაქტებით გაუმყარებელი ძალიან სუსტი არგუმენტები, რომ ამ ადამიანებს ასეთი მძიმე ბრალდება წაუყენეს. მომავალში მოხდება თუ არა ამ ადამიანების გამართლება, ის სტატუსი რაც დღეს აქვთ, ეს ყოველთვის ცუდად აისახება მათ სამომავლოდ პროფესიულ მოღვაწეობაზე, აქედან გამომდინარე, გამოძიების დასრულებამდე რამდენად მიზანშეწონილია პოლიტიკოსების მხრიდან მტკიცებით ფორმაში გამოთქმული მსგავსი განცხადებები?

- ვიცი, როგორც დაიგეგმა და მომზადდა ეს თემა პროპაგანდისტული თვალსაზრისით „ქართული ოცნების“ კულუარებში. ეს ადამიანები დაჭირდათ თვალსაჩინოებისთვის, რომ თითქოს რაღაცას აკეთებენ. მე რომ არ ვიცოდე, ასეთი უაპელაციო ვერ ვიქნებოდი.

მაშინ მელაშვილის ცნობილი ფრაზის თქვენეული განმარტება იქნება ძალიან საინტერესო, ამ შემთხვევაშიც ხალხის აზრი ორად გაიყო. მე აღარ გავიმეორებ იმ ფრაზას, საზოგადოებამ ისედაც კარგად იცის. ამიტომ, განგვიმარტეთ, მისი ნათქვამიდან, რა ვერ გავიგეთ სწორად?

- ეს არ არის კარტოგრაფების გადასაწყვეტი. საქართველოს საზღვრები ეს არ არის კარტოგრაფების თემა. ეს არის პოლიტიკოსების და დიპლომატების თემა. ამ ადამიანს არ უთქვამს, რომ დავითგარეჯი საქართველო არ არის. ცხინვალიც საქართველოა, ტაო-კლარჯეთიც საქართველოა და სოხუმიც საქართველოა, მაგრამ არის დე-ფაქტო მოცემულობა. დავითგარეჯის კომპლექსი არის დიდი, რაღაც ნაწილი ხვდება აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე. ამ ნაწილთან მიმართებაში, შენ გინდა თუ არა, დიპლომატების მეშვეობით უნდა მიიღო გადაწყვეტილება, კარტოგრაფები რა შუაში არიან? ამითი მანიპულირება ძალიან არასწორია. ოთხი თვე ადამიანები ყავდათ ციხეში, რომ ხმებზე ემუშავათ, მაშინ როდესაც მათ ყველაფერი გააკეთეს ეკლესიის წინააღმდეგ, მართლმადიდებლური, ტრადიციული ღირებულებების წინააღმდეგ, „ქართული ოცნება“ იქცა ულტრალიბერალურ ძალად, რომელიც ებრძვის ეკლესიას და არჩევნების წინ გაახსენდათ ეკლესია და დავითგარეჯი? თუ ამ თემას არ დაიწყებდი წინასაარჩევნოდ და დაიწყებდი, მაგალითად, ერთი წლით ადრე, მაშინ პარლამენტს ექნებოდა საშუალება, ამ პროცესებზე აეღო კონტროლი, ჩატარებულიყო საკომიტეტო მოსმენები და ასე შემდეგ. ხომ იყო დავითგარეჯზე პარლამენტში განცხადებები, გამოსვლები, ჩვენ ყოველთვის ვაფიქსირებდით ჩვენს პოზიციას. ეს რომ ვინმეს დასჭირვებოდა და არსებითად გვემსჯელა, მიგვეღო პოლიტიკური და სახელმწიფოებრივი გადაწყვეტილებები, მაშინ სხვანაირი პროცესი იქნებოდა. მაგრამ „ოცნებას“ ეს სჭირდებოდა წინასაარჩევნოდ, გამოიყენეს, დაამთავრეს და აღარაფერი არ მოხდება დავითგარეჯზე, მით უმეტეს, რომ „ქართული ოცნება“ არის აგრესიული ათეისტების პარტია.