1978 წელს ვაცლავ ჰაველმა თავის ცნობილი ესსე „ძალა უძალოთა“ დაწერა, რომელიც შემდეგ ტოტალიტარიზმისა და ავტორიტარიზმისადმი მშვიდობიანი წინააღმდეგობის ერთ-ერთ სახელმძღვანელოდ იქცა. ეს იყო თავისუფლების შეზღუდვის უარყოფა, ზიზღი მონობის მიმართ, გადათარგმნილი კონკრეტულ აზროვნებასა და ქმედებებში.

საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ყველა ადამიანს, რა მდგომარეობაშიც არ უნდა იყოს, აქვს საკუთარი ღირსების და თავისუფლების გრძნობა და განცდა, ხოლო, როდესაც ვინმე, მით უმეტეს ხელისუფლება, ამ ღირსების და თავისუფლების ფეხქვეშ გათელვას ცდილობს, ეს მის უძლურებაზე უფრო მეტყველებს ვიდრე ძალაზე. ხოლო მოქალაქეების ბუნებრივი სწრაფვა და ქმედება დაიბრუნონ და აღიდგინონ ღირსება და თავისუფლება, არის საუკეთესო და ქმედითი მოძალადეებისათვის.

ხელისუფლებაში ყოფნისას „ნაცმოძრაობა“ ძალისმიერი და სასტიკი მეთოდებით ადამიანთა ღირსებაზე და თავისუფლებაზე ძალადობდა იმის იმედით, რომ შეშინებული ხალხი ხელმეორედ გამოსვლას და ხმის ამოღებას ვეღარ გაბედავდა. მაშინდელი ხელისუფლების მიერ საზოგადოებაში „შიშის სინდრომის“ დათესვა მკაფიოდ უჩვენებდა, რომ „ძალას“ ფლობდნენ „უძალოები“ და, რომ „ნაცმოძრაობის“ მიერ შექმნილი ავტორიტარული სისტემა სინამდვილეში თიხის ფეხებზე იდგა. ამიტომაც 2012 წელს ამ ფეხების მოკვეთა და სისტემის მშვიდობიანად გასტუმრება სრულიად დაძლევადი ამოცანა აღმოჩნდა.

ამიტომაც, რაც უნდა ისაუბრონ ხელისუფლების მშვიდობიან ცვლილებაში დასავლეთის როლზე, მთავარი იყო საქართველოს მოქალაქეების მიერ ღირსების და თავისუფლების აღდგენის ურყევი ნება. სწორედ, ამ ფაქტორის გათვალისწინებით მოიქცა დასავლეთი ისე, როგორც მოიქცა. დასავლეთში კარგად გააცნობიერეს, რომ ხალხის ნების წინააღმდეგ „ნაცმოძრაობის“ რეჟიმის შენარჩუნება, რომელიც შეიძლება მავანთათვის კომფორტული იყო, დანაკარგს უფრო მეტს მოუტანდათ ვიდრე სარგებელს.

დღეს ხელისუფლებიდან ჩამოშორებული და ყველა პარამეტრით დაუძლურებული „ნაციონალური მოძრაობა“ და მისი განშტოებები, ძალის დემონსტრირებას და ხელისუფლებაში დაბრუნებას ლამობენ. ისინი ცდილობენ აწმყოსა და წარსულის ფალსიფიცირებას და სურთ საკუთარი დანაშაული რეფორმების დროს დაშვებულ შეცდომებად შეასაღონ საზოგადოებას. ხოლო მათზე მომუშავე მედია საშუალებები და მოკავშირეები ქვეყნის შიგნით თუ გარეთ ცდილობენ დაუძლურებულ მონსტრს სული შთაბერონ და ძალის განცდა გაუჩინონ. თუმცა, სინამდვილეში ეს არის „უძალოთა ძალა“

„ნაცმოძრაობა“ და მისი სატელიტები, გრძნობენ, რომ მწირი ელექტორალური მხარდაჭერა არანაირად არ აძლევთ არჩევნების მოგების საშუალებას. ამიტომაც ცდილობენ, გარე ძალების დახმარებით მიაღწიონ ამ მიზანს და ჩვენი საზოგადოება უკვე ძალიან მკაფიოდ ხედავს ამას. ეს არის კიდევ ერთი გამოვლინება, თუ როგორ ცდილობს უძალო ხალხს ძლიერად მოაჩვენოს თავი. რაც უფრო მალე შეამჩნევს ამას ჩვენი საზოგადოება, რაც უფრო მალე გათავისუფლდება იგი ხელოვნურად შექმნილი ყალბი წარმოდგენებისგან „ნაცმოძრაობის“ ძლევამოსილების შესახებ, მით უფრო მეტად და სწრაფად შეუწყობს ხელს ქართული პოლიტიკური სპექტრის დაწმენდა გაჯანსაღებას.