...”თავისუფლების ინსტიტუტი” მას ფსიქიკურად შეშლილად მიიჩნევს, საზოგადოების არცთუ მცირე ნაწილი _ გმირად, ჩემი აზრით კი, უბრალოდ, იდეალისტია... ასეა თუ ისე, ფაქტია: მედიაკავშირ “ობიექტივის” ხელმძღვანელმა “ნაციონალთა” განადგურებაში მნიშვნელოვანი როლი შეასრულა... სხვათა შორის, ერთი წლის წინ, ირმა ინაშვილმა ნაზი შამანაურის სახელობის პრემია დააარსა, რომელიც სიმართლისთვის მებრძოლ ჟურნალისტებს გადაეცემათ... მაშ ასე, არის თუ არა თანამედროვე საქართველოს ნაზი შამანაური? _ “ქართული სიტყვა” განსხვავებულ ირმა ინაშვილს წარმოგიდგენთ.

ირმა, რატომ გაგიჩნდა სურვილი, რომ ნაზი შამანაურის სახელობის პრემია დაგეწესებინა? სხვათა შორის, ნაზი შამანაური კომუნისტურ რეჟიმს კი არა, კონკრეტულ პარტიულ ჩინოვნიკებს ებრძოდა და მიიჩნევდა, რომ ეს კონკრეტული ადამიანები ლენინიზმის იდეას ჩრდილს აყენებდნენ...
_ დიახ, ასე იყო, მაგრამ სისტემას სწორედ ეს კონკრეტული ჩინოვნიკები ქმნიდნენ. ნაზი იდეალისტი იყო და უნდოდა, ქვეყანა, სადაც ცხოვრობდა, იდეალური ყოფილიყო. ამიტომ, მისი წერილების მთავარი პათოსი მხილება იყო. სხვათა შორის, ნაზი შამანაური ფრანგულ ენას ბრწყინვალედ ფლობდა და არაჩვეულებრივი თარგმანები აქვს... ნაზი შამანაური გიჟად სწორედ ამ სტატიების გამო გამოაცხადეს და აწამეს. ნაზი იმდროინდელი ჩინოვნიკებისა და სისტემის პრობლემად იქცა, არადა, ნაზის იმის დაჯერება არ უნდოდა, რომ ბოროტი თვითონ სისტემა იყო. იმდროინდელი საზოგადოების სამარცხვინოდ უნდა ითქვას, რომ არ აღმოჩნდა ადამიანი, რომელიც ნაზი შამანაურს გვერდით დაუდგებოდა. ნაზი შამანაურის გიჟად გამოცხადება საბჭოთა პროპაგანდის შედეგი იყო... მოკლედ, ნაზი შამანაურის სახელობის პრემიის მთავარი კრიტერიუმი სიმართლისთვის ბრძოლაა...

ირმა, სიმართლე, გარკვეულწილად, სუბიექტურია...
_ კი, შეიძლება, ასეა, მაგრამ ნომინანტებს საზოგადოება ასახელებს. შარშან ეს პრემია ნანა ლეჟავას, ელისო ჩაფიძესა და ნანა ფაჟავას გადაეცათ. ნომინანტების დასახელების პრინციპი წელსაც ანალოგიურია _ საზოგადოებამ ის ჟურნალისტები უნდა დაასახელოს, ვინც 2012 წელს სიმართლისთვის ბრძოლაში თავი გამოიჩინა. ნომინანტთა დასახელება 2013 წლის 15 იანვრიდან “ობიექტივის” ეთერში დაიწყება და ერთი თვე გაგრძელდება, 15 თებერვალს კი, დაჯილდოების ცერემონიალი გაიმართება.

თუკი 2012 წელს ობიექტურად შევაფასებთ და “ციხის კადრებსაც” გავიხსენებთ, უმეტესობამ სიმართლის მებრძოლად, შესაძლოა, შენ მიგიჩნიოს. ეს, როგორც კონკურსის ორგანიზატორს, უხერხულობას არ შეგიქმნის?
_ შარშანაც ბევრმა ადამიანმა დამასახელა, მაგრამ ჩემი კანდიდატურა მოვხსენი და წელსაც ასე მოვიქცევი...

გამარჯვებულები რითი ჯილდოვდებიან?
_ ოქროს მედლით... ამ კონკურსის სიმბოლო “თავისუფლების ჩიტია”... სხვათა შორის, მხოლოდ ერთი _ ექვთიმე თაყაიშვილის სახელობის ჯილდო მაქვს მიღებული...

ირმა, რა ამის პასუხია და, თვლი თუ არა, რომ თანამედროვე საქართველოს ნაზი შამანაური ხარ?
_ ეს ძალიან ხმამაღალი ნათქვამია, თუმცა ვისურვებდი, რომ თანამედროვე საქართველოს ნაზი შამანაური ვიყო.

მერე, არ გეშინია, რომ ნაზის მსგავსად, შენც გიჟად გამოგაცხადონ?
_ გიჟად არაერთხელ გამომაცხადეს. ეს პირველად 2004 წელს მოხდა, როცა “პირველ არხზე” ე.წ. რელიგიის თათბირები ვამხილე, მთელი “თავისუფლების ინსტიტუტი” გიჟს მეძახდა. ე.წ. ლიბერალებისთვის კი, ხან ჰომოფობი ვარ და ხანაც _ თურქოფობი, ანუ ჩემთვის გიჟისა და ფსიქიკურად დაავადებულის იარლიყის მოწებება ახალი არაა.

როცა გიჟად პირველად გამოგაცხადეს, როგორი რეაქცია გქონდა?
_ ვიტირე.

რატომ?
_ იმიტომ, რომ ვიცოდი, ამ იარლიყს მიზანმიმართულად მაკერებდნენ და ამ იარლიყით ჩემი მომავალი დავინახე, ანუ მივხვდი, რომ იმ წუთიდან, როცა ეს იარლიყი მომაკერეს, ვიღაცისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი და საშიში გავხდი, რადგან იმ ვიღაცამ ჩათვალა, რომ საზოგადოებრივ არზრზე რაღაც გავლენას ვახდენდი. ამიტომ, ეს ჩემთვის პასუხისმგებლობაც იყო და ტრაგედიაც.

ის, ასე ვთქვათ, ბარიერი, რომ ვიღაცისთვის ფსიქიურად შეშლილი იყავი, მალე გადალახე?
_ არა... მთავარი პრობლემა ის იყო, რომ როცა გიჟს მეძახდნენ, ტელევიზორს ჩემი შვილებიც უყურებდნენ და წლების განმავლობაში ბავშვები მეკითხებოდნენ, დედა, გიჟს რატომ გეძახიანო.

_ ირმა, რაკიღა შვილები ახსენე, აქვე გკითხავ: ასაბუთებ, რომ სააკაშვილის რეჟიმი მკვლელია და ამ დროს შვილები, ჩემი აზრით, გაწირე... დედობრივ ინსტინქტს როგორ გაუმკლავდი?
_ 19 სექტემბერს ბრიფინგი უნდა ჩამეტარებინა და მეთქვა, რომ “ციხის სკანდალის” უკან მე ვიდექი, ანუ წამების კადრების მოპოვების დეტალები გამესაჯაროებინა, მაგრამ იძულებული გავხდით, რომ ეს ბრიფინგი დანიშნულზე ადრე ჩაგვეტარებინა და იმ წუთას ისე კი არ ვიმოქმედე, როგორც დედამ, არამედ, როგორც _ ჟურნალისტმა.

_ ანუ, შვილები გაწირე?
_ სამწუხაროდ, ასეა და ვერ გავბედე, რომ მთელი დღის განმავლობაში შინ დამერეკა. ღამე კი, ჩემი ქმრის მესიჯი მივიღე, რომელმაც დიდი სტიმული და თავისუფლება მომცა.

_ ასეთი რა “დაგიმესიჯა”?
_ სწორად იქცევი, ბოლომდე “მიაწექი” და შენს გევრდით ვარო... კი ბატონო, დედობაზე წინ ჟურნალისტობა დავაყენე, მაგრამ ჩემს შვილებთან არავინ მისულა და უკითხავს, თუ როგორ იყვნენ. არჩევნებში “ქართულ ოცნებას” კი არა, ისევ სააკაშვილს რომ გაემარჯვა, მოვლენები, დაახლოებით, ასე განვითარდებოდა: მე, მინიმუმ, ემიგრაციაში დავრჩებოდი, ჩემს შვილებს საშუალება არ ექნებოდათ, რომ ჩემთან, ბელგიაში ჩამოსულიყვნენ და ჩემი, როგორც ადამიანის, ჟურნალისტისა და მოქალაქის, ასე ვთქვათ, ნგრევა მოხდებოდა, მაგრამ მადლობა ღმერთს, რომ ასე არ მოხდა...

ირმა, გასაგებია, რომ “ვარდოსნები” ქვეყანას ანგრევდნენ, მაგრამ მოდი, ახლა ძალიან გულწრფელად მითხარი, მიხეილ სააკაშვილს პირადი მტრობის გამო ებრძოდი?
_ არა... სააკაშვილი შევარდნაძის პრეზიდენტობის დროს გავიცანი და როცა მასთან პირველი ინტერვიუ “ჩავწერე”, მივხვდი, რომ საქმე აბსოლუტურ ავადმყოფთან მქონდა და მას მერე სააკაშვილთან ინტერვიუ აღარ “გამიკეთებია”. მაშინვე ვთქვი, ჟვანია-სააკაშვილის რეფორმატორული გუნდი ჩვენი ქვეყნისთვის დიდი ბოროტების მომტანი იქნება-მეთქი, თუმცა, ამ ცხრა წლის განმავლობაში პიროვნული დაპირისპირება არავისთან მქონია. ბევრი ამბობდა, რეჟიმს იმიტომ უპირისპირდება, რომ “პირველი არხიდან” გაათავისუფლეს და ტელევიზია წაართვესო, მაგრამ სინამდვილეში, იმ რეჟიმს ვერ ვეგუებოდი, ამიტომ, ან ქვეყნიდან უნდა წავსულიყავი, ან აქ დავრჩენილიყავი და მებრძოლა. მეორე გზა ავირჩიე, არ ვიცი, როგორ გამომივიდა, მაგრამ რეჟიმს ისე ვუპირისპირდებოდი, როგორც შემეძლო. რესურსებიც მწირი მქონდა _ პროკლამაციებს ჩემი ხელით ვწერდი და ვარიგებდი, რადგან არ მინდოდა, ჩემი გუნდის წევრები საფრთხის ქვეშ დამეყენებინა. 9 წელი დიდი მონაკვეთია, რომელიც ჩემი ცხოვრებიდან ამოვარდა.

შენი, ანუ როგორც ქალის ცხოვრებიდან, არა?
_ ქალზე ლაპარაკი არ ყოფილა...

ამ აქტიურობის გამო, შინ, ქმართან პრობლემები არ გექმნებოდა?
_ კი, როგორ არა. ზოგჯერ სადარბაზოში მიტირია და სახლში ისე შევსულვარ. სხვათა შორის, ყველას ჰგონია, რომ ძალიან ძლიერი ვარ, აფხაზეთშიც ასე ფიქრობდნენ, მაგრამ ჭუბერზე რომ მოვდიოდით, დავეცი და ვთქვი, დამტოვეთ-მეთქი. არის რაღაც წერტილი, როცა ძალები მთავრდება და აღარაფერი გინდა. მაშინაც, ვიდრე ციხის კადრები “მოვიდოდა”, ასე ვიყავი.

ანუ, რეჟიმთან ბრძოლა აღარ გინდოდა?
_ არა. უბრალოდ, ყველაფერი მონოტონურად ვითარდებოდა და ვფიქრობდი, რომ რაღაც უნდა გამეკეთებინა, რაც სიტუაციას შეცვლიდა და ამ დროს, ღმერთის წყალობით, ეს კადრები გამოჩნდა და ისე ვიმოქმედე, როგორც სწორად ჩავთვალე.
ვანო, ამ ცხრა წლის განმავლობაში, იცი, რატომ მიტირია? _ იმიტომ, რომ ბევრი დაცინვა და შეურაცხყოფა იყო.

იმასაც ამბობდნენ, ინაშვილის უკან რუსეთის სპეცსამსახურები დგანანო...
_ ჰო, ხან ჩემს უკან რუსეთი “იდგა”, ხან _ ამერიკა და ხანაც _ ისრაელი...

ამ ჭორების გავრცელება მიზანმიმართულად ხდებოდა?
_ რა თქმა უნდა... არ მრცხვენია, ვთქვა, რომ ამ 9 წლის განმავლობაში, ჩემს ცხოვრებაში იყო მომენტები, როცა უსახსრობის გამო საჭმელი არ მქონდა და წვეთოვანზე “ვიყავი”.

ბავშვები?
_ ბავშვები მხოლოდ პურს ჭამდნენ.

ქმარიც არ მუშაობდა?
_ არა და გასაყიდიც აღარაფერი გვქონდა. სხვათა შორის, ამის შესახებ ახლა პირველად ვლაპარაკობ.

და ქმარი ასეთ სიტუაციაში მაინც არ გეუბნებოდა, ოჯახს რატომ წირავო?
_ ჩემი ქმარი ჩემი თანამოაზრეა და იცოდა, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთ დღეში ვიყავი, მუშაობას “რუსთავი 2”-ზე არ დავიწყებდი.

ისე, “ნაციონალებისგან” შემოთავაზება გქონდა, რომ მუშაობა მათ მიერ კონტროლირებად რომელიმე მედიაში დაგეწყო?
_ არა... 2004 წელს, როცა “პირველი არხიდან” მოვდიოდი, ზაზა შენგელიამ შემომთავაზა, თუკი ახალ ხელისუფლებას შეეგუები, ტელევიზიაში დარჩიო, მაგრამ ვერ შევეგუებოდი...

ასეა თუ ისე, შენმა ცხრაწლიანმა ბრძოლამ, როგორც იტყვიან, ნაყოფი გამოიღო _ “ნაციონალებმა” ხელისუფლება დათმეს. საზოგადოების ნაწილი მიიჩნევს, რომ ამაში ლომის წილი სწორედ შენ შეიტანე და, ალბათ, ამიტომაც, საქართველოში რომ დაბრუნდი, აეროპორტში ისე დაგხვდნენ, როგორც _ გმირს. ირმა, არ გეწყინოს და, გმირების შექმნის წინააღმდეგი ვარ, თუმცა, შენდამი ასეთი დამოკიდებულება, ალბათ, გესიამოვნა, არა? ალბათ, ისიც გეამაყება, რომ სააკაშვილის რეჟიმის დამხობა მოახერხე...
_ გეტყვი, ეს რა გრძნობაცაა... ორი კვირის წინ, პატრიარქს შევხვდი და მკითხა, როცა ხალხი დაგხვდა, ხომ არ იფიქრე, რომ გმირი ხარო, ანუ ამ შეკითხვით პატრიარქი ჩემი ამპარტავნების ხარისხს საზღვრავდა. ამაზე ნაფიქრი მქონდა, რადგან აეროპორტში ხალხს არ ველოდებოდი, უბრალოდ, “ობიექტივის” ხუთ ჟურნალისტს ვთხოვე, რომ აეროპორტში დამხვედროდა, რადგან არ ვიცოდი, საქართველოში რა ვითარება დამხვდებოდა და თუ დამაკავებდნენ, ჟურნალისტები ამბავს გამოიტანდნენ. ხალხი თავისი სურვილით დამხვდა. რაც შეეხება “ბაიკერებს”, ისინი “ობიექტივის” მრავალი წლის მეგობრები არიან და ისე დამხვდნენ, როგორც _ მეგობარს და არა _ როგორც გმირს. არ ვფიქრობ, რომ რაღაც გმირული ჩავიდინე და გმირი ვარ! დარწმუნებული ვარ, ეს კადრები ნებისმიერი წესიერი ჟურნალისტის ხელში რომ ჩავარდნილიყო, ყველა ასე მოიქცეოდა. მოკლედ, ამ დახვედრის შემდეგ, ფიქრი იმაზე კი არ დავიწყე, რომ ვიღაც ვარ, პირიქით, უფალს ვეხვეწები, რომ დამამდაბლოს. სხვათა შორის, ამ დახვედრამ პოლიტიკურ თუ ჟურნალისტურ წრეებში გარკვეული ძალები შეაშფოთა და “შავი პიარი” დაიწყეს _ მედიიდან ტალახის სროლა დამიწყეს. ამ გარკვეულ ძალებს ვეუბნები: ამ მეთოდების გამოყენება საჭირო არაა, რადგან თავი გმირი არ მგონია და “შავ პიარში” ფულს ტყუილად ხარჯავთ!

...არჩევნებამდე “ოცნება” “ობიექტივს” აფინანსებდა?
_ პირველი ჟურნალისტი ვიყავი, ვინც ბიძინა ივანიშვილს შეხვდა და “ობიექტივი” შევთავაზე, ანუ ვუთხარი, განცხადება გააკეთეთ, რომ გინდათ, ისეთი ტელევიზია და რადიო იყიდოთ, რომელსაც სატელიტური მაუწყებლობის ლიცენზია ექნება, მაგრამ ყიდვა საჭირო არაა, რადგან “ობიექტივს” ლიცენზია აქვს, გითმობთ და თქვენი მიზნებისთვის გამოიყენეთ-მეთქი. ბატონ ბიძინას ეს შეთავაზება გაუხარდა და ხელმეორედაც უნდა შევხვედროდით, მაგრამ...

თქვენს შორის ვინ ჩადგა?
_ ბევრი ადამიანის გვარს მეუბნებიან, რომელმაც ივანიშვილს უთხრა, რომ “ობიექტივის” შეთავაზების მიღება საჭირო არ იყო, მაგრამ ამან, პირველ რიგში, ბატონი ბიძინა დააზიანა...

თანხაზეც გქონდათ საუბარი?
_ არა, “ობიექტივს”, როგორც რეჟიმის წინააღმდეგ თანამებრძოლს, უსასყიდლოდ ვუთმობდი, მაგრამ როგორც ჩანს, როცა შენს თავს ფასს არ ადებ, მიუღებელი ხდები...

ირმა, თუკი “ნაციონალებისთვის” მიუღებელი იყავი, “ობიექტივს” სატელიტური მაუწყებლობა რატომ არ გაუთიშეს?
_ იმიტომ, რომ ევროსტრუქტურებთან მჭიდრო კონტაქტი დავამყარე და საქმის კურსში ჰამარბერგიც ჩავაყენე.

ირმა, ბოლოს და ბოლოს, გამაგებინე, “ობიექტივს” ვინ აფინანსებს?
_ “ობიექტივს” დამფუძნებელთა ჯგუფი ჰყავს, რომლის წევრებიც შემდგარი ადამიანები არიან და დაფინანსების საშუალება მათ ჰქონდათ.

მერე, ამ ადამიანებს არ ატერორებდნენ?
_ სამი და ხუთი ათასი ლარის გამო დატერორებას, ალბათ, საჭიროდ არ თვლიდნენ, თუმცა ტერორი სხვა მიმართულებით იყო, მაგალითად, სადარბაზოებთან გვხვდებოდნენ _ ჩვენი ერთ-ერთი დამფუძნებელი კუდ-ის პირველი სამმართველოს უფროსმა, ყავლაშვილმა დაჭრა. სხვათა შორის, “ციხის კადრების” გავრცელების შემდეგ, სააკაშვილს ჩემზე უთქვამს, ინაშვილი სათანადოდ ვერ შევაფასეთო...
არჩევნებამდე “მე-9 არხთან” კონტრაქტი გვქონდა _ ყოველ დღე მისი საინფორმაციო გამოშვება “ობიექტივის” ეთერში გადიოდა, კონტრაქტი თვეში 50 ათას ლარს მოიცავდა და ამ თანხით სატელიტურ გადასახადს ვიხდიდით, რაც ძალიან გვეხმარებოდა, მაგრამ არჩევნების შემდეგ ეს კონტრაქტი გაწყდა. ახლა ვფიქრობთ, რომ ჩვენი მაუწყებლობის ფორმატი შევცვალოთ და ბიზნესმენებთან ლაპარაკი დაფინანსებაზე დავიწყოთ.

ანუ, “ობიექტივი” კომერციული პროექტი გახდება?
_ არა, “ობიექტივი” მოგებაზე ორიენტირებული მედია-საშუალება არასოდეს გახდება!

ეს შენი გადასაწყვეტია, მაგრამ ქვეყანაში ახალი პოლიტიკური რეალობაა და ვის უნდა ებრძოლო?
_ ვანო, მგონი, არ ფიქრობ, რომ სააკაშვილის რეჟიმი დამთავრდა. ბრძოლა ამ ბოროტების წინააღმდეგ გრძელდება _ პრაქტიკულად, ორხელისუფლებიანობაა, თუ ახალი ხელისუფლება არასწორ პოლიტიკას გაატარებს, ამაზეც ვილაპარაკებთ, ანუ “ობიექტივს” თავისი დანიშნულება არ ამოუწურავს! “ობიექტივი” პარტიად ფორმირებას არ გეგმავს, თუმცა, ჩვენი პარტნიორი “წინააღმდეგობის მოძრობა” უახლოეს დღეებში პარტიას დააფუძნებს. ეს ეროვნულ ფასეულობებზე ორიენტირებული ძალა იქნება.

ახალ პარტიაში იქნები?
_ არა.

ირმა, მარტივად მიპასუხე: ნატო თუ რუსეთი?
_ თუკი ნატო-ში გაწევრიანების რეალური პერსპექტივა იქნება, სიამოვნებით, ნატო, მაგრამ იმ სტანდარტებს არ ვაკმაყოფილებთ, რომ ნატო-ში მიგვიღონ. არ ვთვლი, რომ რუსეთი ჩემი ქვეყნის კეთილმოსურნეა.

რუსეთი ოკუპანტია?
_ რა თქმა უნდა, რუსეთი ოკუპანტია! ჩვენ და აფხაზებს, მესამე ძალა რომ არ ჩარეულიყო, გასაყოფი არაფერი გვქონდა. საერთოდ, არ მინდა, საქართველოს სათავეში ისეთი ხელისუფლება იყოს, რომელიც რუსეთის, ნატო-ს, ან ამერიკის მონა იქნება. ხელისუფლებამ დაბალანსებული პოლიტიკა უნდა აწარმოოს, თორემ რაში მაინტერესებს, რუსეთს ჩვენი რა ნაბიჯი არ მოეწონება.

პირველი ოქტომბრის არჩევნების შემდეგ, ქართულ პოლიტიკურ ბაზარზე, პრაქტიკულად, ორი პოლიტიკური ძალა _ “ქართული ოცნება” და “ნაცმოძრაობა” დარჩა. ამ ფონზე, ახალი პარტიის შექმნას რა აზრი და მიზანი აქვს? ახალი პოლიტიკური პარტიის შექმნა იმაზე ხომ არაა გათვლილი, ბიძინა ივანიშვილი რომ ამბობს, 2014 წლის გაზაფხულზე პოლიტიკიდან წავალ და ოპოზიციას დავაფინანსებო? 
_ ახალი პარტიის დამფუძნებლებს ივანიშვილთან კონსულტაციები არ ჰქონიათ.

ახალ პარტიას რა ერქმევა?
_ ალბათ, _ “საქართველოს პატრიოტთა ალიანსი” და ამ პარტიისთვისაც ისეთივე ოპონენტი ვიქნები, როგორც _ სხვა პოლიტიკური ძალებისთვის.

ირმა, საქმე საქმეზე რომ მიდგეს, სამშობლოსთვის შვილებს გაწირავ?
_ ასეთი არჩევანის წინაშე რატომ უნდა დავდგე?.. არ ვიცი...

კაცი რომ იყო, უფრო მეტს გააკეთებდი?
_ ვფიქრობ, რომ სხვადასხვა დროს ბევრ კაცზე მეტი გავაკეთე! სხვათა შორის, რეზო ამაშუკელს ჩემზე უთქვამს, საქართველოში ერთი ვაჟკაცი აღმოჩნდა და ისიც _ ქალიაო.

გჭირდება, რომ შენს გვერდით ძლიერი კაცი იყოს?
_ რაც უნდა ძლიერი იყოს, ქალს ძლიერი კაცი ყოველთვის სჭირდება. იმ ადამიანთან, რომელსაც ვმართავ, ვერ ვიცხოვრებ. ჩემი ცხოვრება მან უნდა მართოს, თუმცა, ჩემი ინტერესები უნდა გაითვალისწინოს.

როგორ ფიქრობ, ირმა ინაშვილი საქართველოს ისტორიაზე რა კვალს დატოვებს?
_ ციხის კადრების გავრცელებით რაღაც ცვლილება მოვახდინე, ისტორიამ შეიძლება, ირმა ინაშვილი არ ახსენოს, მაგრამ ამ ფაქტს ახსენებს და ეს თავისთავად მნიშვნელოვანია!

ავანტიურისტი ხარ?
_ არა, ინტრიგებში ვერ ვერკვევი...

ირმა, იმ მაღალჩინოსანი პოლიციელის ვინაობას, ვინც ციხის კადრები მოგაწოდა, როდის გაასაჯაროებ?
_ ამ ისტორიის სიმართლის 95 პროცენტი მოვყევი, ხუთი პროცენტის გასაჯაროება კი იმის გამო არ შეიძლება, რომ დაცული არ ვარ _ სააკაშვილი ისევ პრეზიდენტია. როცა ხელისუფლებას ბოლო “ნაციონალი” დატოვებს, სიმართლის დარჩენილ ხუთ პროცენტსაც მაშინ მოვყვები!

ეს ადამიანი დღეს ისევ შს სამინისტროში მუშაობს?
_ ეს ხუთი-ექვსი ადამიანია და, დიახ, ისევ მუშაობენ. სხვათა შორის, სხვადასხვა სააგენტომ ჩემი ბრიფინგის ინტერპრეტაცია მოახდინა, თითქოს მოვიტყუე, როცა ვთქვი, კადრები ვანო მერაბიშვილის უწყებიდან მომაწოდეს-მეთქი, მაგრამ არასოდეს მითქვამს, რომ მოვიტყუე. ხაზგასმით ვამბობ: კადრებს სამი წყარო მაწვდიდა, მათ შორის, ერთ-ერთი ვანო მერაბიშვილის ხაზით...

ამ ცხრა წლის განმავლობაში შეგშინებია?
_ ბევრჯერ.

დღესაც გეშინია, ან იმის განცდა თუ გაქვს, რომ ტელეფონზე ისევ გისმენენ?
_ მიხარია, რომ ძალოვან უწყებებში ახლა ის ხალხია, რომელიც ყველაფერს ანგარიშს უწევს... განცდა მაქვს, რომ არ მისმენენ და ეს დიდი კომფორტია, მაგრამ ორი ძალის მხრიდან შურისძიების მეშინია.

მაინც, რომელი ორი ძალის მხრიდან?
_ ერთი “ნაცმოძრაობაა”, რომელსაც ჩემი ქმედებებით ძალიან დიდი ზიანი მივაყენე. მეორე კი ის ძალაა, რომელიც “ქართულ ოცნებას” და ბიძინა ივანიშვილს თითქოს მხარს უჭერს, მაგრამ სინამდვილეში, ივანიშვილის პოლიტიკურ ძალას ძირს უთხრის.

ვიზე ლაპარაკობ?
_ ამ ძალას მალე დავასახელებ, მით უმეტეს, ამ ადამიანზე მინიშნებას უკვე ბევრი აკეთებს, რომ “რუხი კარდინალია” და პროცესებს კულუარულად მართავს!