...მას შემდეგ, რაც კულტურის სამინისტროს გარშემო სკანდალი აგორდა, ვაპირებდი, ახალ მინისტრს შევხვედროდი და ყველა უხერხული შეკითხვა დამესვა, მაგრამ რაღაცნაირად თავს ვიკავებდი, რადგან საქმე ჩემს მეგობარს, თაკო ჩარკვიანს ეხება. ამასთან, იმასაც ვუწევდი ანგარიშს, რომ «ქართული სიტყვის» რედაქტორი ჯანსუღ ჩარკვიანია და შესაძლოა, ამ ინტერვიუსთვის ვიღაცებს «კუდი გამოებათ», მაგრამ... ყველაფერი თავისით მოხდა: ამასწინათ, საღამოს, «საზოგადოებრივ მაუწყებელში» მომიხდა მისვლა. «პირველი არხის» შესასვლელთან ვიდექი. ანაზდეულად, თვალი ძვირადღირებულ «ჯიპს» მოვკარი... მივხვდი, ტელევიზიას რომელიმე მინისტრი ესტუმრა... კარში გურამ ოდიშარია გამოჩნდა, დამინახა თუ არა, ჩემსკენ წამოვიდა, ხელი ჩამომართვა, მომიკითხა. ბევრი აღარ მიფიქრია და, ვუთხარი, ბატონო გურამ, თქვენი ნახვა მინდოდა, რა კარგია, რომ შეგხვდით-მეთქი... მოკლედ, შევთანხმდით, რომ ოთხშაბათს, 21 ნოემბერს სამინისტროში ვესტუმრებოდი... გურამ ოდიშარია საკუთარ წიგნებს ავტოგრაფით მჩუქნის... მერე, დიქტოფონს ვრთავ... მე და კულტურის მინისტრი, რომელიც დანიშვნისთანავე სკანდალში გაეხვა, პირისპირ ზუსტად 43 წუთს ვსაუბრობთ... დღეს სწორედ ამ საუბრის სტენოგრაფიულ ჩანაწერს გთავაზობთ, რაც იმას ნიშნავს, რომ საუბრის სტილი დაცულია...              
 
ბატონო გურამ, საუბრის დაწყებას სხვანაირად ვაპირებდი, მაგრამ ვინაიდან დიქტოფონის ჩართვამდე თქვენი წიგნები მაჩუქეთ, ახლავე გკითხავთ: არ გერჩიათ, მწერლად დარჩენილიყავით და პოლიტიკურ თანამდებობაზე, ანუ მინისტრობაზე უარი გეთქვათ, მით უმეტეს, რომ თქვენი მინისტრობა საკმაოდ სკანდალურად დაიწყო? ისე, ამბობენ, პოლიტიკა ადამიანს აბინძურებსო...
-ვერ ვიტყვი, რომ ჩემი კარიერა საკმაოდ სკანდალურად დაიწყო. იყო სკანდალური ამბები, რომლებიც, ალბათ, თავისთავად, მეც მეხებოდა, მაგრამ არცთუ იმ მასშტაბით, როგორც ამ კითხვაშია გაჟღერებული. გარდა ამისა, პოლიტიკა მართლა ბინძურია იმიტომ, რომ ამ ბოლო პერიოდში ჩვენ შევეჩვიეთ იმისთანა ბინძურ ნაბიჯებს და ხდება პოლიტიკაში ისეთ რამ, რაც ნამდვილ პოლიტიკაში არ უნდა იყოს. ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი მწერალი არის ვაცლავ ჰაველი. ვაცლავ ჰაველი ყოველთვის წერდა, რომ მე მეშინია ჩემი სინდისის. ამ კაცმა სუფთა პოლიტიკით იცხოვრა, ის იყო უკანასკნელი პრეზიდენტი ჩეხოსლოვაკიის და პირველი პრეზიდენტი ჩეხეთის და ჩემთვის ის ყოველთვის იყო მაგალითი.

სინდისის თქვენც გეშინიათ?
-რა თქმა უნდა, მე მაშინებს ჩემი სინდისი. მე მორწმუნე კაცი ვარ - როგორც ღმერთი, ისე ადამიანები მიყვარს და ჰოდა, მეც მაშინებს, თავისთავად.

მინისტრობაზე რატომ დასთანხმდით?
-ეს ბედისწერის გამოძახილად მივიღე. ჩვენ ვიბადებით ერთხელ და მივდივართ ერთხელ. მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან ბევრი პოლიტიკური პარტია მეძახდა, მთხოვდა, მის რიგებში ვყოფილიყავი, ყველას უარი ვუთხარი იმიტომ, რომ 60 წლის კაცი ვარ... ბოლო 15 წელია, საჯარო სამსახურსაც გავერიდე და მინდოდა, ჩემი ცხოვრებით მეცხოვრა. გარდა ამისა, ხშირად ვარ მოლაპარაკების პროცესში - აფხაზეთშიც დავდივარ, ჩემი მშობლიური ქალაქი სოხუმია, ასევე, ოსეთშიც დავდიოდი, კავკასიაშიც, სხვაგან და სხვაგან და ჩემმა მეგობრებმა მიიჩნიეს, რომ შემიძლია, კულტურის შემწეობით, ამ სამინისტროდან უფრო გავაფართოოთ ჩვენი დიალოგი. თქვენ იცით, რომ ჩვენ ერთ-ერთი პრობლემური ქვეყანა ვართ - დავკარგეთ ტერიტორიები, დროებით, იმედია, და ჩვენ გყავს ჩვენს სივრცეში დასაბრუნებელი იგივე აფხაზები, ოსები და ერთ-ერთი გზა კულტურაზე დევს იმიტომ, რომ, ვანო, თუ აფხაზები ახლა რამეზე მოდიან, კულტურულ დიალოგზე მოდიან. 

მესმის, რომ კულტურული დიალოგი კონფლიქტის მოგვარების ერთ-ერთი ხერხია, მაგრამ, ბატონო გურამ, ბიძინა ივანიშვილთან ვინ მიგიყვანათ? ზოგი ამბობს, რომ ბიძინა ივანიშვილთან თავის დროზე რეკომენდაცია ზურა ბიგვავამ გაგიწიათ...
-ეს ჭორია, რომელსაც სამწუხაროდ, ალბათ, ყვითელი პრესა, ან ყვითელი ადამიანები ავრცელებენ.

ბატონო გურამ, არ მგონია, ქართული პრესა ისეთი ყვითელი იყოს, როგორიც ქართული პოლიტიკაა და ამას თქვენი მოადგილის, ქალბატონ ხათუნა ხუნდაძის გამონათქვამებიც მოწმობს, თუმცა, ამაზე ცოტა მოგვიანებით ვისაუბროთ... მოკლედ, ბიძინა ივანიშვილთან ვინ მიგიყვანათ?
-ბატონმა ბიძინამ თვითონ მიხმო. მას წაუკითხავს ჩემი წიგნები, უნახავს რამდენიმე ტელეგადაცემა და, რა ვიცი, გადაწყვიტა, რომ გაგვეცნო ერთმანეთი. ბატონი ბიძინა მოძრაობა «ქართული ოცნების» ფილარმონიაში პრეზენტაციამდე სამი დღით ადრე გავიცანი, დიდხანს ვისაუბრეთ და, მიუხედავად იმისა, რომ ყოველთვის უარს ვამბობდი, პოლიტიკაში შევსულიყავი, ვნახე ის ადამიანი, რომელიც უკეთესისკენ შეცვლიდა ცხოვრებას. მან მთხოვა, რომ იქნებ, ამ გზაზე ერთად ვიაროთო და დავთანხმდი. თუ გახსოვთ, მოძრაობის პრეზენტაციაზე ხუთნი გამოვედით - რატი ამაღლობელი, მე, ნაირა გელაშვილი, მანანა კობახიძე და კახი კალაძე...

რაკიღა რატი ახსენეთ, მართლა არის რატი ამაღლობელი თქვენი მთავარი მრჩეველი?
 - არა, მრჩეველი არ არის, მეგობარია...

არც არაოფიციალური მრჩეველია?
- არა, მეგობრები ვართ...

რატი გავლენას არ ახდენს თქვენს გადაწყვეტილებებზე?
-არა, არ ახდენს... მეგობრები ვართ... მეგობრები კიდევ ბევრი მყავს, მაგრამ ისინი გავლენას კი არ ახდენენ, ამდიდრებენ ჩემს სამყაროს ისევე, როგორც მე ვცდილობ, მათი სამყარო გავამდიდრო. ჩვენ ვსაუბრობთ, თავისთავად, ყველაფერზე... რატისთან დაკავშირებით მოგახსენებთ, რომ რატისთან ერთად დავიწყეთ მუშაობა კულტურის მოკლევადიან პოლიტიკაზე, თუ რა უნდა გააკეთოს კულტურის სამინისტრომ 2013 წელს...

კულტურის პოლიტიკის ამ «განსაზღვრაში» რატი ამაღლობელი რა სტატუსით მონაწილეობს?
-არა მარტო რატი, კომისიები უკვე შევქმენით... თუ დრო გექნებათ, დღეს, სამ საათზე შეგიძლიათ, დაესწროთ მრგვალ მაგიდას, სადაც განიხილება საკითხი თბილისში მშენებლობების შესახებ. ბევრი წერილი მივიღე, როგორც დამნიშნეს მინისტრად, არასამთავრობო ორგანიზაციებისგან ძველი თბილისის აღდგენასთან დაკავშირებით... ამ შეხვედრას საზოგადოებრიობის წარმომადგენლებიც დაესწრებიან...

ესე იგი, ბატონო გურამ, საზოგადოებრივ აზრს ყურადღებას აქცევთ და ანგარიშს უწევთ?
-ჩვენ ძალიან გვინდა, რომ საზოგადოება მეტად შემოვიყვანოთ ჩვენს ურთიერთობაში და ჩვენც მეტად მივიდეთ საზოგადოებასთან. ამიტომ, ყველა მიმართულებით, იქნება ეს კინო, თეატრი, მუსიკა, თანამედროვე მუსიკა, სახვითი ხელოვნება, თანამედროვე სახვითი ხელოვნება, ვქმნით საბჭოებს. ერთ-ერთი საბჭო იქნება კანონმდებლობასთან დაკავშირებით, ჩვენ გვინდა, კანონები შევცვალოთ, რაც დაკავშირებულია, ვთქვათ, თეატრის კანონთან, განათლების კანონთან. მოგეხსენებათ, ჩვენ სამი უმაღლესი სასწავლებელი გვაქვს, რომელიც პარალელურად, კულტურის ცენტრსაც წარმოადგენს...

სპეციალურად გკითხეთ, საზოგადოების აზრს ანგარიშს უწევთ თუ არა...
ვიცი... მეც ჟურნალისტი ვარ, მთავრობაში ერთადერთი ჟურნალისტი ვარ, თქვენი კოლეგა ვარ. ასე რომ, ეს კოლეგების საუბარია...

ძალიან კარგი... ბატონო გურამ, მოდით, თავიდან დავიწყოთ: მას შემდეგ, რაც მინისტრობის კანდიდატები დასახელდნენ, ყველა სამინისტროში, სიტუაციის გასაცნობად, თავად კანდიდატები მივიდნენ, თქვენ კი, კულტურის სამინისტროში არ მიხვედით და სამუშაო ჯგუფი გააგზავნეთ. რატომ არ მიხვედით კულტურის სამინისტროში სამუშაო ჯგუფთან ერთად და ეს სამუშაო ჯგუფი ვინ დააკომპლექტა, ანუ ვინ დაურეკა კონკრეტულ ადამიანებს, რომ სამუშაო ჯგუფში უნდა ყოფილიყვნენ?
-რა კარგია, რომ ჩვენი შეხვედრა შედგა იმიტომ, რომ თქვენ ისეთ რამეებს მეკითხებით, მინდა, თქვენი კითხვა დააფიქსიროთ...

ბატონო გურამ, ჩვენი საუბრის, ასე ვთქვათ, სტენოგრაფიული ჩანაწერი გამოქვეყნდება!
-ამიტომ გცემთ პატივს... ჩვენ როცა დავსახელდით კანდიდატებად, მაშინ ასეთი ფორმატი იყო და ყველამ ეს ფორმატი დაიცვა, ანუ მომავალი მინისტრები, დაამტკიცებდნენ თუ არა, კაციშვილმა არ იცოდა, მიდიოდნენ, ესაუბრებოდნენ მინისტრს და ესაუბრებოდნენ მოადგილეებს, ხოლო სამუშაო ჯგუფები, მინისტრის გარეშე, შედიოდნენ ამ ორგანიზაციებში, სამინისტროებში და ეცნობოდნენ დეპარტამენტებს, სამმართველოებს და თანამშრომლებს, რანაირად მუშაობენ...

ეს სამუშაო ჯგუფი როგორ დააკომპლექტეთ? ჯგუფის წევრები საზოგადოებრივ საწყისებზე, ასე ვთქვათ, მუშაობდნენ? ამ ადამიანებს ვინ შესთავაზა, რომ სამუშაო ჯგუფში ყოფილიყვნენ? მოდით, დავასახელოთ, ვინ იყვნენ ამ ჯგუფის წევრები...
-რა თქმა უნდა...

მერაბ თავაძე...
თაკო ჩარკვიანი...
მწერალი მერაბ შათირიშვილი, იურისტი მაგდა მაღრაძე და ზაზა მამალაძე... ამ ადამიანებმა სურვილი თვითონ გამოთქვეს, სამუშაო ჯგუფში ვიქნებითო?
-არა, რა თქმა უნდა, მე შევთავაზე. პირველ რიგში, ჩემი მეგობარია მერაბი და მერაბს ვუთხარი, აი, მე უნდა მივიდე. მაშინ რურუა ფრანკფურტში, წიგნის ბაზრობაზე იყო. ამიტომ, შევხვდი მოადგილეებს მერაბთან ერთად, ერთი შეხვედრა გვქონდა ხანგრძლივი, ბევრ რამეზე ვისაუბრეთ, თან ამ შეხვედრას წინ უძღვოდა ერთი რამ: მადლობა ღმერთს და უფალს, რომ საქართველოში პირველად მოხდა ხელისუფლების მშვიდობიანი გადაცემა. თქვენ გახსოვთ, როდესაც ბიძინა ივანიშვილი და სააკაშვილი შეხვდნენ ერთმანეთს და ხელი ჩამოართვეს, ანუ ეს იყო მშვიდობიანი გადაცემის სიმბოლო. სამივე პრეზიდენტი რუსთაველის პროსპექტიდან გავაცილეთ _ ატორტმანდებოდა რუსთაველის პროსპექტი, ნომერ პირველი პროსპექტი საქართველოსი, გამსახურდია გაუდგა ჩეჩნეთის გზას, მეორე პრეზიდენტი დაბრუნდა სახლში და მესამე პრეზიდენტიც, ასევე, გავაცილეთ 2007 წლის 7 ნოემბრის შემდეგ, გახსოვთ კარგად, ოღონდ თვითონ გადადგა და დანიშნა არჩევნები... პირველი შემთხვევა იყო, როცა საქართველომ დაიწყო ხელისუფლების მშვიდობიანი გადაცემა და ამიტომ, ამ ფორმატით, იმ ორგანიზაციებში, სადაც ბევრი სადავო იყო, გახსოვთ, კადრებიც რომ გავრცელდა, შინაგან საქმეთა სამინისტროს კადრები...

«ციხის კადრებს» გულისხმობთ?
-«ციხის კადრებს» ვგულისხმობ... მანდაც შევიდნენ მუშა ჯგუფები...

თუმცა, შს სამინისტროში სამუშაო ჯგუფის შესვლას სკანდალი არ მოჰყოლია... ბატონო გურამ, სამუშაო ჯგუფის ყველა წევრს დაურეკეთ და შესთავაზეთ, რომ...
-ყველასთვის არ დამირეკავს, მერაბს ვთხოვე, თავაძეს. მაშინ გასული ვიყავი ქალაქიდან რაღაცის გამო და ფორმატი არ მოითხოვდა, რომ მინისტრობის კანდიდატი... სამუშაო ჯგუფები ცალკე მიდიოდნენ. ბატონ მერაბს ვუთხარი, აუცილებლად თაკო ჩარკვიანი, რომელიც მიყვარს ძალიან...

ანუ, თაკო ჩარკვიანის სამუშაო ჯგუფში შეყვანა თქვენი ინიციატივა იყო?
-რა თქმა უნდა...

ბატონო გურამ, ეს ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან არ ვმალავ, თაკოს მეგობარი ვარ...
-კი, კი, მეც მეგობარი ვარ და ესეც დაწერეთ, რომ ჯანსუღის მეგობარიც ვარ...

აუცილებლად დავწერ. ესე იგი, ბატონო გურამ, სამუშაო ჯგუფში თაკო ჩარკვიანის შეყვანა თქვენი ინიციატივა იყო?
-რა თქმა უნდა, მე რომ თაკო ჩარკვიანი არ მდომებოდა იმ ჯგუფში, თქვენ როგორ ფიქრობთ, ვანო, იქნებოდა იმ ჯგუფში? ასევე, იყო მერაბ შათირიშვილი, მერაბ თავაძე, ზაზა მამალაძე... ისინი იყვნენ ეკა ბესელიას თანმხლებნი... მაჟორიტარი ვიყავი სამეგრელოში, ჩვენ გადაკვეთის წერტილები გვქონდა და ეს სამი კაცი, ძალიან აქტიურად იყო ჩართული ამ ვითარებაში ისევე, როგორც თაკო და მაგდა მაღრაძე «ქართული ოცნების» საარჩევნო კამპანიაში, ჩემი თხოვნა იყო... მერაბს ვუთხარი, ვურეკავდი თაკოს, ყურმილს ვერ იღებს და იქნებ, დაურეკო და ჯგუფში ჩაწერო და წამოვიდეს, ოღონდ ერთი რაღაცაა, ვანო, ხშირად ეშლებათ ხოლმე - ამ სამუშაო ჯგუფში შემავალი ადამიანები რომელიმე პოსტზე არ მოიაზრებოდნენ...

დამეთანხმეთ, რომ ამ თემაზე კულუარებში იყო საუბარი...
-შემოთავაზებები იყო, რომ თაკო ჩარკვიანი ყოფილიყო...

მოდით, ეს საკითხი დეტალურად განვიხილოთ: ბატონო გურამ, თუ არ ვცდები, მინისტად დამტკიცებამდე, გაზეთ «ყველა სიახლისთვის» მიცემულ ინტერვიუში, ჟურნალისტ ირმა ხარშილაძესთან განაცხადეთ, თაკო ჩარკვიანმა დამირეკა და მკითხა, რომელ პოსტზე მნიშნავთ, ბატონო გურამო. 
-ეს მერე იყო უკვე...

როდის დაგირეკათ თაკო ჩარკვიანმა და როდის გკითხათ, რომელ პოსტზე მნიშნავთო?
-ახლა, ზუსტად არ მახსოვს, იმ გაზეთში როგორ არის, რომ დაგეთანხმოთ, ან არ დაგეთანხმოთ...

ბატონო გურამ, კულტურის სამინისტროში გამართულ შეხვედრაზე არც მე ვყოფილვარ და არც - თქვენ...
-15 წუთში უკვე დაიშალნენ და...

ამ შეხვედრაზე არ ყოფილხართ...
-მე ამ ჯგუფიდან მაქვს ინფორმაცია, რომ ცუდი ამბავი მოხდა... იქ ბატონი მერაბიც იყო...

იცით, ხომ, სკანდალი რატომ დაიწყო?
-დაახლოებით ვიცი. თავიდან შეხვედრა დაიწყო მერაბ შათირიშვილმა, რომელმაც, მე ასე მითხრეს, ყოველ შემთხვევაში, თქვა, აბა, მოდით, ვისაუბროთ, რა გააკეთეთ კარგი, ასე შემდეგ... არ ვიცი, კითხვა რა ტონალობით იყო დასმული, მაგრამ ამას მოჰყვა კულტურის სამინისტროს რომელიღაც თანამშრომლის მხრიდან ბაგრატის ტაძრის ხსენება და ბაგრატის ტაძარი გახდა...

და თაკო ჩარკვიანმა თქვა, თუ ბაგრატის ტაძრის ავთენტურობის შენარჩუნებაში ლიფტს გულისხმობთ, ეს ჩემთვის მიუღებელიაო. სხვათა შორის, ამ დღეებში გაირკვა, რომ ბაგრატის ტაძრის რესტავრაციისას უნიკალური ხატი გადაფხიკეს...
-ამ თემაზე ჩვენ ცალკე გვექნება მრგვალი მაგიდა...

თაკო ჩარკვიანის ზემოხსენებულ განცხადებას მარინა ბერიძის, ასე ვთქვათ, გაღიზიანება მოჰყვა, რომელმაც მერაბ შათირიშვილს დამცინავად ჰკითხა, იცით, რა არის ქოროო. თაკომ მას მიუგო, «ჯეოსტარელები» არ ვართ, ამ ტონით რომ გველაპარაკებითო. ბატონო გურამ, რატომ არ გაგიჩნდათ სურვილი, რომ თაკო ჩარკვიანს შეხვედროდით და მისგანაც მოგესმინათ, თუ რა მოხდა რეალურად ამ შეხვედრაზე?
-როგორ გითხრათ... მაშინ გასული ვიყავი, არ ვიყავი თბილისში...

როცა ჩამოხვედით, მერე შეხვედროდით...
-როცა ჩამოვედი, ისეთი დიდი სკანდალი იყო აგორებული, ამაში სწორი ხართ, ამ მუშა ჯგუფთან დაკავშირებით...

სკანდალი ე.წ. ლიბერტარიანელებმა - მარინა ბერიძემ და მისთანებმა ააგორეს...
-ჰოდა, მერე მოხდა ისე, რომ ჩემმა კოლეგებმაც მითხრეს, რატომ არ შევარჩიე ჯგუფი უფრო ისეთი, რომ იცოდნენ.. ვფიქრობდი, ორივე მხარეს აქვს თავისი, დანაშაულს ვერ ვიტყვი, გადაცდომა იმასთან დაკავშირებით, გითხარით, რომ მშვიდობიანი გადაცემა იყო და ყველა სამინისტროში მშვიდობიანად ჩატარდა... ყველაფერი დიალოგის პროცესში მშვიდობიანად უნდა წასულიყო...

რატომ არ შეხვდით თაკო ჩარკვიანს და არ ჰკითხეთ, თუ რა მოხდა?
-ჯგუფის ხელმძღვანელი მერაბ თავაძე იყო... მართალი გითხრათ, არც თაკოს და არც მერაბ შათირიშვილს არ შევხვედრივარ, რადგან სწრაფად წავიდა ყველაფერი და მერე, ფაქტიურად, მომიწია სენაკში დაბრუნება, სადაც სასამართლო პროცესები გვქონდა... ტელეფონით ვესაუბრე...

თაკომ თვითონ დაგირეკათ?
-კი, თვითონ დამირეკა.
ზუსტად გახსოვთ?
-კი, გურამ, ასეთი ამბავიაო. ვიცი, თაკო, - ვუთხარი, - ასეთი ამბავია...

მაშასადამე, თაკომ დაგირეკათ და გკითხათ, რა თანამდებობაზე მნიშნავთო?
-ახლა, ვერ ვიხსენებ, მკითხა თუ არა, რომელ თანამდებობაზე, არა... რად მოვიაზრები, რადგან ჯგუფში მოვიაზრები...

ბატონო გურამ, თაკო ჩარკვიანმა გითხრათ თუ არა, რომელ თანამდებობაზე მნიშნავთო? მერწმუნეთ, ეს მნიშვნელოვანი ფრაზაა!
-ეს რომ ეკითხა, რომელზე მოვიაზრებიო, ვერ ვიხსენებ, არ მახსოვს...

არადა, ირმა ხარშილაძისთვის მიცემულ ინტერვიუში პირდაპირ ასე წერია... თქვენი ნათქვამი ჟურნალისტმა დაამახინჯა? 
-არა, ჟურნალისტი არ დაამახინჯებდა... ვერ ვიხსენებ, დრო უკვე გავიდა, მაპატიეთ, რომ ზუსტად ვერ გეუბნებით... თქვენ გეთანხმებით იმაში, რომ თაკო ჩარკვიანს არც სამსახური სჭირდება, ისეთი ოჯახიდან არის და კიდევ ერთხელ მინდა გამოვაცხადო, თქვენ ხომ თქვით, ჩემი მეგობარიაო, მე მინდა, მეგობრობა, ასევე, დაგიდასტუროთ, ბატონი ჯანსუღის, რომელიც ომის დროს აფხაზეთში ჩამოდიოდა, მთელი ომი იქ ვიყავი, ესე იგი, ომის შემდეგ, არასოდეს დამავიწყდება, ისე მოგვეფერა დევნილ მწერლებს. ეს ოჯახი მიყვარს და, კიდევ ერთხელ მინდა, ვანო, გითხრათ, რომ თაკო ჩარკვიანისთვის, რომ არ მდომებოდა, იმ ჯგუფში არ ჩავწერდი... ჩემი სანდო ხალხი მაშინ ასე შევარჩიე...

ბიძინა ივანიშვილმა თუ გკითხათ, რა მოხდა კულტურის სამინისტროში და, კონკრეტულად, თაკო ჩარკვიანთან დაკავშირებით?
-თაკოსთან დაკავშირებით კონკრეტულად - არა. ეს ისე აგორდა, გახსოვთ, თქვენ, «ფეისბუქზე» რა მიმოწერები იყო, ბატონმა ბიძინამ, რა თქმა უნდა, მკითხა...

და თქვენ უთხარით, რომ თაკო ჩარკვიანი ცუდად მოიქცაო?
-ვუთხარი, რომ ჯგუფი შევიდა, ვინ დაიწყო, რას მოჰყვა ეს... თაკო ჩარკვიანი რომ ცუდად მოიქცა, ეს მისთვის არ მითქვამს. მე ვთქვი, რომ დიალოგი ვერ შედგა, მაგრამ გვყავს კოლეგები, რომლებიც ერთად ვიხილავთ ხოლმე, მთავრობის წევრები ვინც არიან და, რა თქმა უნდა, როგორც ერთი გუნდი «ქართული ოცნების», ვუზიარებდით შთაბეჭდილებებს...

და მინისტრებმა თაკო ჩარკვიანს ხაზი გადაუსვეს?
_ არა, ასე არ ყოფილა, მაგრამ თავი შევიკავეთ საერთოდ ამ ჯგუფიდან...

სხვათა შორის, მუდმივად ხაზს უსვამდით, მერაბ თავაძე ჩემი მეგობარია და მინდა, ჩემთან იყოსო...
-რა თქმა უნდა, ჩემი მეგობარია, ახლაც მინდა და, როგორც თაკოზე ბრძანებთ, არც მერაბია ადგილის მაძიებელი...

რატომ არ გაუშვით მარინა ბერიძე სამსახურიდან, მით უმეტეს, რომ თაკო ჩარკვიანთან დაკავშირებით, სწორედ მარინა ბერიძე და, ასევე, ლიბერტარიანელები _ ნინია კაკაბაძე, თეო ხატიშვილი აქტიურობდნენ, თუმცა მეორე მხარეს ისეთი ბუმბერაზები იდგნენ, როგორიც, მაგალითად, ჭაბუა ამირეჯიბია, მაგრამ «ოქროს ფონდის» სურვილს, რომ თაკო ჩარკვიანი კულტურის მინისტრის ერთ-ერთი მოადგილე ყოფილიყო, ანგარიში არ გაუწიეთ... ალბათ, ნანახი გაქვთ ჭაბუა ამირეჯიბისა და სხვათა ღია წერილი, არა?
-კი, როგორ არა.

სხვათა შორის, ეს ადამიანები, რომლებიც თაკო ჩარკვიანის მინისტრის მოადგილეობას კატეგორიულად კი არ ითხოვდნენ, არამედ, სურვილს გამოთქვამდნენ, თქვენი გადაწყვეტილებით გაოცებულნი არიან...
-მანდ კატეგორიულობა ვერ ვნახე. ეს არის ის ხალხი, რომლის ნაწარმოებებზეც ვიზრდებოდი...

ისე, დღეს ლიბერტარიანელები თავს კარგად გრძნობენ, რადგან თავისი გაიტანეს...
-ვერ ვიტყვი, რომ თავისი გაიტანეს... მოადგილეებს მთავრობა ნიშნავს. ამიტომ, ყველა კანდიდატურა ამ დონეზე იხილება. მოადგილეების ოცი კანდიდატურა განიხილებოდა. დაახლოებით, ათი თუ თორმეტი წერილი იყო, რომელსაც ხელს შეიძლება, 40 ადამიანი არ აწერდა, მაგრამ შემოთავაზებები იყო...

შეიძლება, მაგრამ არ მგონია, სხვა თხოვნას ისეთი ბუმბერაზი აწერდეს ხელს, როგორიც, მაგალითად, ჭაბუა ამირეჯიბია...
-რა თქმა უნდა, მაგრამ ყველაფერი ეს მთავრობის წევრებს შორის განიხილებოდა, ანუ გუნდმა თქვა უარი... 

მოკლედ, თაკო ჩარკვიანზე უარი გუნდმა თქვა?
-გუნდმა თქვა უარი არა მარტო თაკო ჩარკვიანზე, აი, ამ ჯგუფზე... ეს ჯგუფი რომ არ მდომებოდა, ვინ შეადგენდა? ვუთხარი მერაბს, თაკო ჩარკვიანს დაურეკე და წაიყვანე, მინდა, რომ იყოს მუსიკის ხაზით და ასე შემდეგ...

ბატონო გურამ, მოდით, ახლა მეორე თემაზე გადავიდეთ...
-(იცინის) უფრო რბილი შეკითხვები იქნება...

ამის პირობას ვერ მოგცემთ... მოკლედ, არ მიპასუხეთ, რატომ არ გაუშვით მარინა ბერიძე სამსახურიდან, მით უმეტეს, ბერიძე «ნაციონალებთანაა» დაახლოებული? ისე, სოციალურ ქსელებში წერენ, რომ «ნაციონალებთან» თქვენც გაქვთ ურთიერთობა...
-«ნაციონალებთან» რა კავშირი უნდა მქონდეს, ერთი წელია, ბრძოლებით მოვდივართ... ვანო, ჩვენთან რეორგანიზაცია ჯერ არ დაგვიწყია და წლის ბოლომდე არ მოხდება რეორგანიზაცია, _ ეს ერთი. მეორეც, ბიძინა ივანიშვილი სულ ამას ამბობდა, ჩვენ, ყველანი გავიმარჯვებთ ერთად. მესამე, ჩვენ დავთქვით ასე, რომ ჩვენ უნდა ვიყოთ მაგალითი იმისა, რა მაგალითსაც იმ ხელისუფლებისგან ვითხოვდით, რომ სულ «ნაციონალური პარტიის» წევრები იყვნენ... ქეთუსია იგნატოვა და კიდევ რამდენიმე თანამშრომელმა თვითონ დატოვა სამინისტრო... ვანო, ერთხელ და სამუდამოდ, უნდა გავერთიანდეთ...

ბატონო გურამ, ვთქვათ, თაკო ჩარკვიანი ცუდია და ამ დროს, მინისტრის მოადგილედ არჩევთ ხათუნა ხუნდაძეს...
_ წარვადგენთ, ჯერ არ არის დამტკიცებული... ეს არის წარდგენა...

მე, როგორც რიგით მოქალაქეს, თქვენს ერთ-ერთ მოადგილედ წარდგენილ მარინე მიზანდართან პრეტენზია არ მაქვს, მაგრამ ხათუნა ხუნდაძესა და იური მეჩითოვის შესახებ მაქვს ჩემი აზრი... დავიწყოთ ხუნდაძით. ეს ქალბატონი მართლა მაია მიმინოშვილის პროტეჟეა და მაია ფანჯიკიძემ მოგიყვანათ?
_ მიმინოშვილს არაფერი უთქვამს.

მაია ფანჯიკიძემ მოგიყვანათ?
-ის იყო ერთ-ერთი რეკომენდატორი.

ხათუნა ხუნდაძემ, ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, «რუსთავი 2»-ზე გამოსვლისას ბრძანა, ქართული ფოლკლორი უნდა განვაახლოთო. უკაცრავად, ბატონო გურამ, მაგრამ ფოლკლორი იმიტომაა ფოლკლორი, რომ ძველია და ფოლკლორის განახლება რას ნიშნავს?
-ეს ფრაზა არ მომწონს, არ ვეთანხმები...

ამ ქალბატონს ფოლკლორი, ალბათ, ეთნოჯაზი, ან ეთნოროკი ჰგონია...
-გეთანხმებით...

და ამ ფრაზით გამოჩნდა მისი პროფესიონალიზმი!.. მეორე, ქალბატონი ხუნდაძე ამბობს, რომ «ფეისბუქი» გაუტეხეს და მის პირად გვერდზე ცნობილი უწმაწური გამონათქვამები ამის შემდეგ გაჩნდა. ჯერ ერთი, თუ გვერდი გაუტეხეს, შეეძლო, ამის შესახებ «ფეისბუქის» ადმინისტრაციისთვის მიეწერა, ან ეს უწმაწური გამონათქვამები ორი თვის განმავლობაში წაეშალა. მეორეც, ამის გამო ბოდიში არ უნდა მოიხადოს?
-ვფიქრობ, სწორი ხართ.

აქვს თუ არა ხუნდაძეს მორალური უფლება, კულტურის სამინისტროში ერთ-ერთი მაღალი პოსტი დაიკავოს?
-პირველ რიგში, გეტყვით, რომ არის გუნდური გადაწყვეტილება, თუმცა ჯერ დამტკიცება მოადგილეების, მარგიშვილის გარდა, არ მომხდარა. მეორე, როცა შევისწავლეთ ე.წ. ცხოვრების გზა, ანუ სი-ვი ძალიან ბევრი ადამიანის...

მაპატიეთ, ბატონო გურამ, უნდა ჩაგეკითხოთ, ამ ქალბატონს ე.წ. სივში უწერია, რომ «ერისიონის» პროდიუსერი იყო, მაგრამ როგორც მითხრეს, «ერისიონი» აპროტესტებს, ჩვენი პროდიუსერი არასოდეს ყოფილაო...
-მართლა?.. რა სიტყვები გამოიყენა ქალბატონმა ხათუნამ «ფეისბუქით», ამას ვერ გეტყვით, ეს მისი პასუხისმგებლობაა, ჩემი არ არის...

კი ბატონო, მაგრამ არ გირჩევთ, რომ ასეთი ბილწსიტყვა მოადგილე გყავდეთ...
-დავამტკიცებ, მართლა ასე იყო თუ არა... ეს ჩემთვის მოულოდნელი იყო... ვანო, მოგცემთ იმ ქსეროასლებს, რომლებიც მან მომიტანა, სადაც ის არის მაგისტრი, სადაც არის მის მიერ განხორციელებული პროექტები... 

რაც შეეხება იური მეჩითოვს, გურულებსა და მეგრელებზე ანეგდოტების მოყოლა პრობლემა არაა, რამეთუ იმ სკანდალურ ვიდეოში მეჩითოვი უფრო მნიშვნელოვან ფრაზას ამბობს, ქართველებმა რუსეთის სადღეგრძელო ყოველ დღე უნდა დალიონო, რადგან რუსეთმა საქართველოს აჭარა დაუბრუნა... მინისტრის მოადგილედ წარდგენის შემდეგ კი, მეჩითოვმა «მაესტროზე» განაცხადა, ტერმინ «ტერიტორიული მთლიანობის» ნაცვლად, ტერმინი «სამშობლო» უნდა გამოვიყენოთო. ბატონო გურამ, თქვენთვის, როგორც დევნილისთვის, ტერიტორიული მთლიანობა არაფერს ნიშნავს? 
-ასე თქვა?

დიახ...
-ვფიქრობ, ორივე ტერმინი უნდა გამოვიყენოთ, მაგრამ «სამშობლო» არაიურიდიული ტერმინია...

ჩემი აზრით, მეჩითოვის ეს განცხადება გარკვეულწილად ანტისახელმწიფოებრივია...
-ანტისახელმწიფოებრივს ვერ დავარქმევ, მაგრამ მისი მხრიდან დაუფიქრებელი და ნაჩქარევია.

«ნაციონალები» სწორედ დაუფიქრებლობის გამო არ მოგვწონდნენ და რა პანაცეაა, ბატონო გურამ, რომ ასეთი დაუფიქრებელი მოადგილეები გყავდეთ?
-მე, რა თქმა უნდა, არ მომწონს, რომ ყოველ დღე უნდა ვსვამდეთ რუსების სადღეგრძელოს. ეს გაუგონარია ჩემთვის...

ისე, ბატონო გურამ, ძალიან მაგარ ფოტოგრაფებს ვიცნობ და მოადგილეებად ხომ არ შემოგთავაზოთ?
-(იცინის) ეს უკვე თქვენი სტილია...

ხომ არ გაბრაზდით? 
-არა, არა... მე თქვენი მეგობარი ვარ...

მეც თქვენი მეგობარი ვარ და ასე მწვავედ იმიტომ გელაპარაკებით! ესე იგი, ბატონო გურამ, რეზიუმე რომ გავაკეთოთ, არ შეგშინებიათ ლიბერტარიანელების... სხვათა შორის, «ფეისბუქში» გავრცელდა ფოტოსურათი - ნატო-ს პლაკატზე წერია: რატომ ნატო? და იური მეჩითოვი ამ პლაკატის ფონზეა გამოსახული...
-ეს შეიძლება, პერფორმანსია...

რა ვიცი, თაკო ჩარკვიანს ის არ აპატიეთ, რომ ბაგრატის ტაძარში ლიფტი გააპროტესტა და...
-ჩემგან არ მოდის ყველაფერი...

აბა, ბიძინა ივანიშვილისგან მოდის?
-არა, არც ბიძინასგან მოდის...

აბა, ვისგან მოდის? როგორც ვიცი, ირაკლი ალასანია, თეა წულუკიანი და კახი კალაძე არ იყვნენ თაკო ჩარკვიანის წინააღმდეგნი...
-პერსონალურად ვერ ვიტყვი... ჩვენ, ყველანი, ვინც თქვენ ჩამოთვალეთ, მეგობრები ვართ, თაკოც და ჯანსუღიც, რას ლაპარაკობთ, მისი პოეზიით ვიზრდებოდით და ზედმეტი ფიცი-მტკიცი არ უნდა, მაგრამ არის მომენტი, როცა რომელიღაც ადგილისთვის კაცი არ გემეტება. მე ასე გავიგე, რომ შემიცოდეთ, მწერალი კაცი ხარ და აი, მინისტრადო. მძიმეა, რა თქმა უნდა, მაგრამ მთხოვა იმ კაცმა, რომელმაც საქართველოს პოლიტიკური ცხოვრება შეცვალა, მისი თანამებრძოლი ვარ და მინდა, ყველაფერი კარგად გავაკეთო, თუმცა, ამ გზაზე არის ცდომილებები და ზედმეტი ჰიპერბოლიზაცია იმ მოვლენების, რომლებიც ამის ღირსი არ არის. მიხარია, რომ საზოგადოებას აინტერესებს, რა ხდება კულტურის სამინისტროში, რადგან ჩვენ კულტურისა და ხელოვნების ხალხი ვართ და ამ მოვლენებს ეჭვითა და ფორიაქით უყურებს... ამიტომაც, რადგან ვთქვით, რომ ვაღებთ ყველა კარს, ხვალ, 2 საათზე, იური მეჩითოვი უნდა ჩამოფრინდეს პარიზიდან, არის მომენტები, რომლებზეც თვითონ უნდა უპასუხოს მან.

ბატონო გურამ, მსგავსი მრგვალი მაგიდა შეგეძლოთ, თაკო ჩარკვიანისთვისაც მოგეწყოთ... ახლაც შეგიძლიათ, მოაწყოთ დისკუსია, მოიწვიოთ თაკო ჩარკვიანი და თაკოს ბოდიში საჯაროდ მოუხადოთ, მზად ხართ ამისთვის?
-კარგი იდეაა!

თაკოს ადგილას თქვენ რომ ყოფილიყავით, როგორი განწყობა გექნებოდათ?
მე რომ ვყოფილიყავი იმ ჯგუფში, არა?

არა, თაკოს ადგილას წარმოიდგინეთ თავი და არც ის დაგავიწყდეთ, რომ თაკოს უკან ერის, მართლაც, ოქროს ფონდი დგას. იცით, რამდენი ადამიანი რეკავს რედაქციაში და კითხულობს. შეგიძლიათ, თაკოს ბოდიში მოუხადოთ?
-ჩვენ უნდა ვისაუბროთ, რაღაცა, როგორ, რა... თუ ჩემი მხრიდან არის გულნატკენი, როგორ არ შემიძლია! 
არა მარტო ლიბერტარიანელებს, ვანო, დამიჯერეთ, სხვა სფეროებიდანაც არიან...

დაასახელეთ...
-საზოგადოება მრავალფეროვანია...

ბატონო გურამ, თუკი საზოგადოების აზრს ერთ შემთხვევაში უწევთ ანგარიშს, მეჩითოვთან დაკავშირებით რატომ არ უწევთ? 
-გპირდებით, რომ ამ საკითხს საზოგადოებასთან ერთად განვიხილავთ! ყალბ სიტყვებს არ ვამბობ. შეიძლება, მაფორიაქებს ამოდენა ინტერესი საზოგადოების, მაგრამ მეორეს მხრივ, ძალიან მიხარია იმიტომ, რომ ჩვენ ვართ ხალხი, რომელსაც მართლა დიდი კულტურა გვაქვს...

და თქვენი მოადგილეობის კანდიდატი ხათუნა ხუნდაძე აპირებს, რომ ეს კულტურა გადაახალისოს...
-არ შეიძლება, მე ხომ არ ვიცავ ამ პოზიციას? არ მომწონს! არც ის მომწონს, როცა გამოვა ვიღაც და იტყვის, რომელიღაც ანსამბლის ბილეთები არ იყიდეს და ხალხი არ დაესწროო, ეს უკვე ანტირეკლამაა.

ეს, მგონი, ხათუნა ხუნდაძემ თქვა... გაგაბრაზეთ?
-არა.

მოდით, ასე შევთანხმდეთ: მეორე ინტერვიუ საქმიანი «გავაკეთოთ»... არ გინდათ, რამე თქვენც მკითხოთ?
-არ ვარ დღეს შეკითხვებისთვის მზად, დღეს პასუხებისთვის ვიყავი მხოლოდ მზად! ვანო, თუმცა მეგობრები არ ვართ, მაგრამ თქვენს წერილებთან, მწარე ინტერვიუებთან ეს დამოკიდებულება მაქვს და მინდა, ერთმანეთს დავეხმაროთ...

გეხმარებით, ბატონო გურამ!
-აზრთა სხვადასხვაობით მივიღოთ ერთობლივი გადაწყვეტილება - მინდა, ჩემი ქვეყანა გახდეს ასეთი!

ბატონო გურამ, განსხვავებულ აზრს, თუნდაც კულტურის სამინისტროზე, არ ვმალავ. შეიძლება, ვინმემ ეს ტენდენციურად ჩამითვალოს, რადგან თაკო ჩარკვიანი ჩემი მეგობარია, მაგრამ თაკო ამბობს, რომ თქვენთვის არ დაურეკავს, თქვენ კი, ამბობთ, დამირეკა და მკითხა, რა თანამდებობაზე მნიშნავთო. მინდა, გავარკვიო, თაკო არ ამბობს სიმართლეს თუ თქვენ ამბობთ ტყუილს?
-ეს შეიძლება, არასწორად არის ნათქვამი, ჩაწერილი. თაკოს რომ ჩემთვის ეთქვა, რომ პოსტი და მოადგილეობა, მსგავსი რამ არ იყო!

სწორედ ესაა პრობლემა, რომ თაკოს ასეთი რამ არ უთქვამს და ჟურნალისტ ირმა ხარშილაძისთვის მიცემულ ინტერვიუში, რომელიც გაზეთ «ყველა სიახლეში» დაიბეჭდა, თქვენ ამბობთ, თაკომ დამირეკა და მკითხა, რომელ თანამდებობაზე მნიშნავთო...
-მაშინ, თქვენი გაზეთით ბოდიშს ვუხდი, ხომ შეიძლება? თქვენს გაზეთს ბევრი კითხულობს და თაკოს მე ბოდიშს ვუხდი, თუ ეს არასწორად ვთქვი, თუმცა, მე ვერ ვიხსენებ ამას, თუმცა, მიუხედავად ამისა, აუცილებლად ბოდიშს ვუხდი, თუ რამე ტკივილი მივაყენე!
დიდი მადლობა!