ჟურნალისტი ლალი მოროშკინა აპოლიტიკურ ქალბატონებს ზუგდიდში „ქართული ოცნების“ აქციაზე ჩასვლისკენ მოუწოდებს და იმედოვნებს, რომ აღნიშნულ ინიციატივას საზოგადოებისთვის ცნობილი ბევრი ქალბატონი გამოეხმაურება.
ჟურნალისტი აცხადებს, რომ ზუგდიდში ჩასვლა სულაც არ ნიშნავს, რომ ქალბატონები აპრიორი ბიძინა ივანიშვილს უჭერენ მხარს. უბრალოდ, ეს ნაბიჯი მოსალოდნელი სისხლისღვრის ასაცილებლად უნდა გადაიდგას. ამით დამტკიცდება, რომ ქალბატონები პოლიტიკაზე მაღლა დგანან. ლალი მოროშკინას ერთ-ერთი შეთავაზება რუსუდან კერვალიშვილმაც მიიღო. ამ ეტაპზე ჩვენთვის უცნობია, პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილე შეუერთება თუ არა „ანტიზონდერულ“ აქციას. თუმცა ლალი მოროშკინას მიმართვა კატეგორიულია: „თუ ჩვენ ასე არ მოვიქცევით, ზუგდიდში აუცილებლად მოხდება სისხლისღვრა, რაც შესაძლოა, შემდეგ უკვე არჩევნების ჩაშლის მიზეზი გახდეს“.

ანტიზონდერული აქციის შესახებ For.ge. ლალი მოროშკინას ესაუბრა.  
- მინდა, გავმიჯნო პოლიტიკა და იმის სურვილი, რომ საქართველოში კიდევ ერთხელ სისხლისღვრა არ მოხდეს. ნებისმიერი გაზეთიდან, პრესისა თუ ტელევიზიის საშუალებიდან, საქართველოს მოსახლეობას ყოველ წუთში ესმის ერთი და იგივე, რომ ზუგდიდში იქნება დაძაბულობა... ზუგდიდში მიმდინარეობს წვრთნები... ზუგდიდში ზონდერები ემზადებიან და ა.შ. იმისთვის, რომ ეს აზრი ან გავაქარწყლოთ და ვთქვათ, რომ ეს ყველაფერი სისულელეა და უბრალოდ, ვიღაცის მონაჭორია, ან პირიქით, რომ ეს აზრი დავამტკიცოთ - აგერ, ბატონო, ნამდვილად ყოფილა ასეთი ამბავი, ამ საკითხში უნდა ჩაერიონ დამოუკიდებელი ადამიანები. სამწუხაროდ, ჟურნალისტიკა გახდა ძალიან მიკერძოებული, ჟურნალისტები დაყოფილები არიან სამთავრობო და არასამთავრობო ჟურნალისტებად. ჩემთვის ეს აბსოლუტურად გაურკვეველი პროცესია. მე თვითონ ვასწავლი ჟურნალისტიკას და, პირველ რიგში, ვქადაგებ იმას, რომ არ არსებობს ჟურნალისტიკა, როგორც მხარე, ჟურნალისტი არის მხოლოდ მედიატორი. საქართველოში ვერ ვეღირსე, რომ ჟურნალისტი იყოს მედიატორი და არა მხარე, ამიტომ მინდა, რომ აბსოლუტურად აპოლიტიკური ადამიანები ჩავიდეთ ზუგდიდში. მივმართე კიდეც ქალბატონ რუსუდან კერვალიშვილს, როგორც ნაციონალების წარმომადგენელს, ჩემთვის ძალიან პატივსაცემ ადამიანს, რადგან რუსიკოს დიდი ხანია ვიცნობ და ოჯახით მიყვარს. მოდით, ნუ შევხედავთ, ვინ ვის პარტიაშია, ვინ რა მრწამსისაა, რა კულტურისა და რელიგიისაა. მოდით,  შევქმნათ პრეცენდენტი, რომ გარკვეული მიუკერძოებელი ჯგუფი, „ქართულ ოცნებასთან“ ერთად, ზუგდიდში იმისთვის ჩავა, რომ არ დავუშვათ ის მარაზმი, რაც შემდეგ ხდება ეკრანებზე.

მე არ ვიცი, თავს ვერ დავდებ, ვინ იწყებს ხოლმე პროვოკაციას, ამას სჭირდება გამოძიება, იურიდიული აქტის არსებობა. იმიტომ, რომ ამ ყველაფერს საკუთარ ქვეყანაში ვერ ვეღირსე, მინდა, რომ არსებობდეს აბსოლუტურად აპოლიტიკურ ადამიანთა ჯგუფი, თუნდაც პოლიტიკური ნიშნით წამოვიდნენ ზუგდიდში, ნაციონალებიდან თუ იქნებიან წარმომადგენლები, მთლად უკეთესი, რათა იქვე ადგილზე დავაფიქსიროთ, რომ აი, ბატონო, ეს ყველაფერი არ მომხდარა, ან პირიქით, ეს მოხდა და ყველაფერი ძალიან ცუდად ყოფილა.

ბევრს საუბრობენ იმაზეც, რომ ზუგდიდში, შეიძლება, ესკალაცია მოხდეს და ზუსტად ამისთვის ამზადებენ ზონდერბრიგადებს, რის შესახებაც ირაკლი ალასანიამ და კახა მიაქაიამ განაცხადეს. პირადად თქვენ, „მაესტროზე“ ნაჩვენები კადრების გათვალისწინებით, ელოდებით თუ არა ესკალაციას ზუგდიდის აქციაზე?

- ამდენი რამ მესმის ესკალაციის შესახებ, ამიტომაც მინდა, რეალობაში საკუთარი თვალით დავრწმუნდე. არასდროს არ გავურბოდი არანაირ ესკალაციას და არანაირ პრობლემას. ამიტომ მოვუწოდებ ქალბატონებს, საზოგადოებისთვის ცნობილ ადამიანებს, ამას მაინც აქვს დიდი მნიშვნელობა. ზუსტად ვიცი, რომ ბევრი ადამიანი გამოეხმაურა ჩემს ინიციატივას. ჩვენ უნდა ჩავიდეთ ზუგდიდში, ჩვენი თვალით უნდა ვნახოთ სიტუაცია და თუნდაც ქალების ჯაჭვი გავაკეთოთ. კი ბატონო, გნებავთ, „ოცნების“ აქტივისტები იყვნენ, გნებავთ, ნებისმიერი სხვა პარტიის. მთავარია, ჩვენ შევძლოთ იმ სამშვიდობო ჯაჭვის გაკეთება, რომელიც ესკალაციამდე ქვეყანას არ მიიყვანს, რადგან ჩემი ინფორმაციით, თუ ზუგდიდში მოხდა ესკალაცია, შეიძლება, საქართველო არჩევნებამდე ვეღარ მივიდეს.

ზუგდიდისკენ თქვენი მსვლელობა ერთგვარად ორგანიზაცია „თეთრი მანდილის“ მსგავსი იქნება? ვინ არიან ის ქალბატონები, რომლებიც თქვენს გვერდით მოიაზრებიან?

- ქეთი დოლიძეს ძალიან დიდ პატივს ვცემ. მით უმეტეს, ახლა თანამშრომლობასაც ვაპირებთ. როცა არჩევნები ჩაივლის და ქვეყანა დაწყნარდება, ქეთი ჩემი წიგნის მიხედვით, კინოს გადაღებასაც აპირებს. ქალბატონ ქეთის ფანტასტიური ორგანიზაცია ჰქონდა. „თეთრი მანდილი“ ყოველთვის იყო ისტორიული მნიშვნელობის. ამ შემთხვევაში, ეს იქნება ანტიზონდერი, ასეთი სახით იქნება. „თეთრი მანდილის“ თემატიკა ამ ყველაფერს ითვალისწინებს. ქალბატონი ქეთი ისედაც არის საინიციატივო ჯგუფში, მაგრამ იგი „ქართული ოცნების“ წევრია. ამ შემთხვევაში, მოვუწოდებ ნებისმიერ ქალბატონს, ამიტომაც მივმართე რუსუდან კერვალიშვილს, ჩემთან ერთად წამოვიდეს და ერთად ჩავდგეთ იქ, სადაც უნდა ვიყოთ.

სამეგრელოს ყოველთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა ჰქონდა, ყოველთვის გაუბედურებულ მდგომარეობაში იყო, თუნდაც ომის შემდეგ აფხაზებმა და რუსებმა არ გაუკეთეს სამეგრელოს ისეთი ბოროტება, რაც ქართველებმა თავადვე ჩაიდინეს. ამიტომ, ეს ისედაც სისხლით მორწყული მიწაა და კიდევ ერთ ესკალაციას ვერ აიტანს.

როგორ გგონიათ, რისთვის ამზადებენ ზუგდიდში ზონდერებს? კახა მიქაია მიიჩნევს, რომ ზონდერებს არა მარტო „ქართული ოცნების“ დასარბევად გამოიყენებენ ზუგდიდში, არამედ არჩევნების მეორე დღისთვის ემზადებიან.

- ჩემი პოზიცია ასეთია, ზუგდიდის აქცია იქნება გარდამტეხი, ქვაკუთხედი იქნება, ამიტომ სისხლისღვრა არ უნდა დავუშვათ. მთელი საქართველოს, ყველა ქართველი დედის მოვალეობაა, ჩავიდეს და ჩადგეს იქ, სადაც ჩვენი შვილები იდგებიან, არ აქვს მნიშვნელობა, რომელ მხარეს ვიქნებით. მკაფიოდ მინდა, დავაფიქსირო, რომ ორივე მხარეს ჩვენი შვილები დგანან, უნდა დამთავრდეს საქართველოს დაყოფა ოპოზიციად და პოზიციად. არ გამოვრიცხავ, ბევრი პროვოკაციაა მოსალოდნელი. ხაზგასმით ვამბობ, თუ ზუგდიდში მოხდება ესკალაცია, 1-ელი ოქტომბრის არჩევნებზე საუბარი ზედმეტია.

ჩვენ ვიხილეთ კადრები, როდესაც კახი კალაძეს ძმის ფაქტორი გაუხსენეს, ასევე, ვნახეთ საქართველოსთვის არანიშანდობლივი ქმედება, როდესაც ქვები დაუშინეს თბილისიდან ჩასულ დელეგაციას.

- ჩვენი იქ ყოფნა ერთგვარი ანტიზონდერია. მე რომ მკითხოთ, ზონდერები ყველაზე ცუდ საქმეს თავად პრეზიდენტს უკეთებენ, რადგან ამის იქით პრეზიდენტს გასაქცევიც არ ექნება. შეიძლება, ბრძოლა ერთხელ წააგო, ორჯერ წააგო, მაგრამ ყველაზე პირსისხლიანი რეჟიმიც კი, რუმინეთის, ჩაუშესკუს რეჟიმიც დამთავრდა და დამთავრდა ისე, რომ მტერს არ ვუსურვებ, ეს მოსალოდნელია. იმაზე საუბარი, თითქოს ლტოლვილებმა არ მიიღეს ბიძინა ივანიშვილი, ტყულია. ეს იმავე ზონდერჯგუფის გაგრძელებაა.

სხვათაშორის, მინდა იმავე გამგეობებს შევეხო, ძალიან ბევრი ნორმალური ადამიანია იმ გამგეობაშიც და არ მინდა დაყოფა. მე მინდა დავყო საქართველო ზონდერებად და მშვიდობიან მოსახლეობად და არა ოპოზიციად და პოზიციად და ნაციონალებად და არანაციონალებად. ამიტომ მივმართავ თვითონ ნაციონალებს, მოდით, ერთად დავდგეთ, მიეცით უფლება,  „ქართული ოცნების“ აქცია იქნება თუ ნებისმიერი სხვა აქცია, სამეგრელოში წყნარად ჩაიაროს. ბევრი საშიში სიგნალი მოგვდის, რომ ეს ყველაფერი წყნარად არ ჩაივლის.

თქვენ დევნილები ახსენეთ. როგორ ფიქრობთ, დევნილები ან თუნდაც საქართველოს ნებისმიერ კუთხეში მცხოვრები გაჭირვებული ადამიანები მხარს დაუჭერენ ბიძინა ივანიშვილს თუ ერთი ტომარა ფქვილის აღებას და ნაციონალების მხარდაჭერას ამჯობინებენ?

- ლტოლვილებთან ძალიან დიდი ხნის შეხება მაქვს. ჯერ კიდევ მაშინ, როცა მინისტრის მოადგილე გახლდით. შემდეგ პირველ ლტოლვილებთანაც მქონდა შეხება, რომლებიც 2008 წლის ომის შემდეგ ჩამოვიდნენ. ჟურნალისტთა ფედერაციაში გვქონდა ძალიან დიდი მიმღები პუნქტი და ბევრ ოჯახს ვიცნობ. დამიჯერეთ რა, რომ დევნილებს პოლიტიკისთვის არ სცხელათ. ეს ხალხი გადარჩენაზე ფიქრობს, ეს ხალხი ცხოვრობს კანალიზაციის გარეშე, გამწვანების გარეშე, კომუნიკაციების გარეშე და რომელ პოლიტიკაზე და პოლიტიკაში ჩარევაზეა საუბარი?! ქვების სროლაზე ხომ საუბარი ზედმეტია. ესენი ძალიან მძიმე მდგომარეობაში არიან ჩაცვენილნი და გამოვრიცხავ, რომ უშუალოდ ისინი იყვნენ ჩართულნი ასეთ მოძრაობაში. ორი-სამი სულელი კი ყველა სოფელს ჰყავს.

ანუ ბასიშვილსა და მის რაზმებს მივადექით?

- მე ასე მწვავედ არ ვიტყოდი, ბასიშვილის წინააღმდეგ კი ყოველთვის გაჩნდება სხვა ბასიშვილი. ასე არ არის, ბრძოლა მორევაზეა, მაგრამ იმის გამო, რომ დღეს ამის ფუფუნება საქართველოს არ აქვს, არცერთი გარდაცვლილი ბიჭი არ ღირს მთელ ამ პოლიტიკურ კამპანიად, არც ბასიშვილის მხრიდან. კიდევ ერთხელ ვამბობ, ბასიშვილის მხარესაც ქართველები დგანან და აქეთა მხარესაც. ჩემთვის ეს არჩევნები, რამდენიმე სადეპუტატო სკამისთვის ბრძოლა, ერთ სიცოცხლედაც კი არ ღირს. თუ  ასეთი ესკალაცია იქნება, არჩევნები საერთოდ ჩაიშლება ან გადაიწევს. ეს არ არის დღეს ფუნდამენტალური, არამედ ფუნდამენტალურია დღეს სისხლისღვრის შეჩერება. მიმაჩნია, რომ საპარლამენტო არჩევნებზე მნიშვნელოვანი ზუსტად ეს არის.

თქვენი, როგორც ჟურნალისტის, პოზიცია მაინტერესებს - ალისტრახო და მისი გუნდი ახალი „მოვლენაა“ ქართულ ჟურნალისტიკაში?

- გინდათ, სიმართლე გითხრათ, ეს რა მოვლენაა? ეს არის ჩვენი უნიათო ჟურნალისტების მიერ გაშუქებული მოვლენა. არ მიაქციონ ამას ყურადღება და  ყველაფერი დამთავრდება. დიდი ამბავი, ახლა ვიღაცა მიკროფონით თუ მოგსდევს. მე რომ დავიწყო საუბარი იმაზე, რამდენი სულელი მირეკავს დღის განმავლობაში, რას მეუბნება და რას სჩადის, რა მერე?!  არსებობს ყველაზე კარგი სიტყვა - იგნორი. არავის ეყო იმდენი ნიჭი და ჭკუა, რომ ასეთი ფაქტები „გაეიგნორირებინათ“. ეს არის ყველაზე ბრძნული გამოსვლა სიტუაციიდან. ორი- სამი სულელი კი ყველგან არსებობს და მათი გაპიარება არ ღირს. ისევე, როგორც ნინო ჟიჟილაშვილი კარგი ჟურნალისტი მეგონა მანამდე, სანამ არ გააპიარებდა ბიძინა ივანიშვილის შესახებ დაწერილი წიგნის ავტორს, გიგა ლიპარტელიანს. ამ ადამიანის ასპროცენტანი პიარი მოახდინა, არადა, ლიპარტელიანს არავინ იცნობდა, არავის არ აინტერსებდა. იგი მას მერე გახდა ცნობილი, რაც ჟიჟილაშვილს ერთი საათით ჰყავდა ეთერში.

ძალიან ძნელია, ჟურნალისტმა პროფესიული საქმიანობის დროს ხელის შეშლა მოითმინოს. თუნდაც თქვენი შემთხვევა მახსენდება, როცა სკანდალი მოგიხდათ თაკო ფხაკაძესთან. თქვენც ვერ მოითმინეთ მისი მხრიდან ასეთი დამოკიდებულება. აქედან გამომდინარე, რამდენადაც ობიექტური არ უნდა იყოს ჟურნალისტი, სუბიექტური განცდის გამოხატვა მაინც მოუწევს.

- მე მინდა, ძალიან დიდი დეფინიცია გავაკეთო ჟურნალისტისთვის ხელის შეშლასა და ჩემთან მომხდარ ფაქტს შორის. ჩემი შემთხვევა არ იყო პოლიტიკური. ეს პირადად ორი ქალბატონის შუღლი იყო ჩემს მიმართ, ამიტომ მე შემეძლო, მოვქცეულიყავი ისე, როგორც მინდოდა. მე რომ ვყოფილიყავი სამუშაოდ მისული, სულ სხვა იქნებოდა. კიდევ ერთხელ ხაზგასმით ვამბობ, როდესაც ჩვენ მივდივართ საქეიფოდ, კონცერტზე და ვიღაცა პირად შეურაცხყოფას გვაყენებს, შეგვიძლია ნებისმიერად, ჩვენი ხასიათიდან გამომდინარე, ვიმოქმედოთ. მოგვიანებით პასუხიც ვაგე ამ ყველაფერზე, მაგრამ იმ შემთხვევაში, თუ მე ვასრულებ ჩემს ჟურნალისტურ მოვალეობას, უფლება არ მაქვს, რეაქცია მივცე ასეთ სულელურ გამოხტომაზე. ისევე, როგორც არ მაქვს უფლება, როდესაც ქვეყანაში ასეთი იდეოლოგიური ბრძოლა მიმდინარეობს, ერთი საათის განმავლობაში ეთერში მყავდეს ადამიანი, რომელიც მთლიანად ანგრევს იდეოლოგიას, რადგან თურმე ორი კაპიკით ზედმეტი არ მისცა ვიღაცამ. ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა ჟურნალისტიკა, პოლიტიკოსობაზე ნაკლები არ არის. არავის არ დაავიწყდეს, მეოთხე ხელისუფლება ვართ.