ეს იყო ცნობილი ფრანგი ჟურნალისტის დიდი სტატია ბერლინის, ჰამბურგისა და დიუსელდორფის უმუშევართა შესახებ.

– რა ჭირად მინდა მე ეგ. შენ ის წაიკითხე, რაც ფოტოს ქვეშწერია! – აწრიპინდა გედეონი.

ფოტოზე დიდი მისაღები ოთახი იყო აღბეჭდილი. კედელთან განლაგებულ სკამებე რაღაცის მომლოდინე საკმაოდ საცოდავი ახალგაზრდები ისხდნენ. “ახალგაზრდა გერმანელი ხელოსნები და შეგირდები, შიმშილის გამო თავიანთ თავს ჰყიდიან ჰომოსექსუალისტთა საროსკიპოში“ – წავიკითხე მე.

– ჰომოსექსუალისტი, ეს იგივეა, რაც... – სისხლით ავსილი გედეონის თვალები ხან მე მაშტერდებოდა, ხან ფაშას.

– სწორედ რომ!.. – ვთქვი მე.

– დიახ, ზუსტად ასეა! – დაადასტურა ფაშამ.

– უ, მე თქვენი–ი–ი! – ხმამაღლა აყმუვლდა გედეონი და მუშტი აწია. კმარა! იმაზე კრინტი აღარ დაძრათ, თორემ არ ვიცი, რას ვიზამ.

(ოთარ ჩიჯავაძე, „თვითმკვლელები“)

ეგრევე ანეკდოტი გამახსენდა: ტიპი ექიმთან მიდის. „ექიმო, გეი ვარ“. „სტილისტი ბრძანდებით?“ „არა“. „მსახიობი?“ „არა“. „ესტრადის ვარსკვლავი? „არა“. „აბა, ვინ ხარ?“ „საპოჟნიკი ვარ“. „აბა, შენ გეი კი არა, პიდარასტი ყოფილხარ!“

იმ ჩამონათვალში „ენჯეოშნიკიც“ უნდა იყოს, მაგრამ ანეკდოტი საკმაოდ ძველია. არშემდგარი ჟურნალისტები, იურისტები და ა.შ. მაშინ ჯერ კიდევ არ იწოდებოდნენ მედია–ექსპერტებად, უფლებადამცველებად, ექსპერტებად – უსაფრთხოების საკითხებში. მერე შექმნეს ნონ–გოვერმენთ ორგანიზაციები (ენჯეო–ები), ანუ არასამთავრობო ორგანიზაციები (ასო–ები), დაირქვეს იმის ცენტრი და ამის ცენტრი, ესენი იმისთვის და ისინი ამისთვის, ისეთები იმის გარეშე და ასეთები ამასთან ერთად, საერთო–სათავისოდ მოიფიქრეს კრებსითი „სამოქალაქო სექტორი“ და გაუდგნენ გზას.

ისინი იცავენ, ისინი იკვლევენ, ხან აღშფოთებას ვერ მალავენ და ხანაც – შეშფოთებას.

მათ აფინანსებენ და... თვითონაც აფინანსებენ სხვებს, რომლებმაც მანამდე ესენი დააფინანსეს და შემდეგ ამ უკანასკნელებმა ისევ უნდა დააფინანსონ ისინი. წრეში ტრიალებენ. ერთმანეთს აქებენ. აი, ბიჭოლა რომ იტყვის არჩილ მეფარიძეზე – არაჩვეულებრივი მომღერალიაო და მეფარიძე ვალში რომ არ დარჩება – ეგეთი დიზაინერები ქუჩაში არ ყრიაო.

ჩვეულებრივი უსაქმურები...

„კოალიცია „ევროპული საქართველოსთვის“ წევრი ორგანიზაციები 17 მაისს, რუსთაველის გამზირზე „რელიგიური ექსტრემისტების მიერ მშვიდობიანი დემონსტრციის დარბევის და ძალადობის გამო“ უკიდურეს აღშფოთებას გამოთქვამს. როგორც კოალიციის განცხადებაშია ნათქვამი, მათ განსაკუთრებულ შეშფოთებას იწვევს ის გარემოება, რომ პოლიციამ, რომელიც წინასწარ იყო გაფრთხილებული დემონსტრაციის შესახებ, დემონსტრანტების უსაფრთხოების სათანადო უზრუნველყოფა და ძალადობის აღკვეთა ვერ შეძლო. „ჩვენ ღრმად ვართ დარწმუნებული, რომ...“ - ნათქვამია განცხადებაში“.

განცხადებას ხელს აწერენ: მიხეილ თავხელიძე; ზურაბ ჯაფარიძე; გია ნოდია; ლექსო მაჭავარიანი; გიგა ნასარიძე; ეკა ექიზაშვილი; ბექა მინდიაშვილი; კახა ბენდუქიძე და სხვები. განცხადებაში აღნიშნულია, რომ იგი ღიაა ხელმოწერისთვის.

ჩვეულებრივი პიდარასტები...

ეს ბოლო წლებია მოდაში პიარ–სოლიდარობა შემოვიდა და შეგვიძლია ჩავთვალოთ, რომ ჩამოთვლილმა ასომთავრულებმა (ენჯეოშნიკებმა) ასეთი განცხადებაც გააკეთეს: „დღეს ჩვენ ყველანი პიდარასტები ვართ“.

მარტო დღეს? გუშინაც, ზეგაც, დღეის სწორსაც და გაის ამ დროსაც.

ყველამ იცით, რაც მოხდა – რამდენიმე გოგო–ბიჭმა, ზემელზე სუპერმარკეტთან ავტობუსის ფულს რომ მათხოვრობენ, ფულის შოვნის ახალ ხერხს მიაგნო. მიადგნენ რომელიღაც ენჯეოს და უთხრეს: „ჩვენ პარადს მოვაწყობთ და თავს ვაცემინებთ, თქვენ აღშფოთდებით, ცემის ფული – ჩვენ, აღშფოთების – თქვენ“.

იმ გე... იმ პიდარასტების ნათქვამი ჭკუაში დაუჯდათ ამ პიდარასტებს, ჭკუაში დაუჯინეს ფონდებს, რომლებიც ასევე პიდარასტებით არის სავსე, და საქმეც გაიჩარხა. პიდარასტებმა იშოვეს ფული და მეტიც – სოსო მანჯავიძე დააკავა პოლიციამ და 100 ლარი მიიღო ბიუჯეტმა, რომელსაც ისევ და ისევ პიდარასტები ხრავენ.

აი, ის გოგოები, ლესბოსელები ვართო – რომ ამბობენ, დამიჯერეთ, გათხოვებაზე ოცნებობენ და უმეტესობა გათხოვდება კიდეც და სანამ ასე მოხდება, ათას ასოს (არასამთავრობო ორგანიზაციას) გადაახტებიან.

ის გოგოებიც ჩვეულებრივი პიდარასტები არიან და ხვალ, თუ ზოოფილების უფლებების დაცვა გახდება ფულის შოვნის წყარო, მერე ნახეთ უპატრონო ძაღლების საცოდაობა – ჩამოუვლიან, ძაღლებს კატებივით დაუწვებიან, იკნავლებენ, იწკავწკავებენ და აღშფოთებას ვერ დამალავს გიგა ნასარიძე, რომელიც ერთ დროს ვირს ახმოვანებდა და ახლა ვირებს ახმოვანებს. ვირებმა არაფერი დააშავეს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ვირი უზრდელს და უხეშს ნიშნავს, ისევე როგორც პიდარასტი – ვიგინდარას.

რა, სტადიონზე არასდროს გიყვირიათ „სუდია პიდარასტ“?! მიროსლავ სტუპარი იყო, ერთი, ივანო–ფრანკოვსკიდან...

გოგო და – პიდარასტი?! ვინ წარმოიდგენდა... მაგრამ სააკაშვილი და – პრეზიდენტი?! ვირის შარდი და – ბენზინი?!

გასულ კვირაში სააკაშვილი მარგალიტებით დიდად არ გვანებივრებდა – აქ არ იყო, უფრო სწორად, იყო, მაგრამ – ერთ–ორი დღე. ორთაჭალაში მივიდა, დაზარალებულები გაამხნევა, დაღუპულების სახელზე ცრემლი გადმოაგდო, დაჯდა თვითმფრინავში, სლოვენიაში ბიჭები დათარსა, მილანში საათი შეიძინა და ამერიკისკენ დააწვა.

კარგად დააკვირდით იმ სურათს, რომელზეც მილანის ქუჩებში მოსიარულე სააკაშვილია აღბეჭდილი – ფართო ნაბიჯით, ხელების ქნევით, ლაღად, თამამად, თავისუფლად, უდარდელად... ალბათ, ასე დააბიჯებდა დანიის დედოფალი მას შემდეგ, რაც გაირკვა, რომ ყველაზე ბედნიერები მსოფლიოში სწორედ რომ დანიელები არიან...

„თამაშის დასრულების შემდეგ ჩვენს ფეხბურთელებთან მივედი და ვამშვიდებდი - ყველა დეპრესიაში იყო. მათთან ის მატჩი გავიხსენე, როდესაც თბილისის „დინამომ“ „ლივერპულთან“ თამაში ერთი გოლით წააგო ინგლისში. ძველ გულშემატკივრებს ეს მატჩი კარგად ემახსოვრებათ. მაშინ ყველა დარწმუნებული იყო, რომ ამ წაგების შემდეგ, მოგებების სერია დაიწყებოდა. არის წაგება, რომლის შემდეგაც გრძნობ, რომ მოგების დრო დგება“ – განაცხადა საქართველოს წყალბურთელთა ნაკრების ყოფილმა წევრმა, მიხეილ სააკაშვილმა.

ტრიუმფად შემოსაღებული კატასტროფაც გვახსოვს, კატასტროფის შემდეგ ჩამოყვანილი მასაჟისტიც, კვერცხებზე დალაგებული შლოპანცებიც, რესპუბლიკის მოედანზე აღმართული კამოს მემორიალიც და მახათას მთაზე მოქანავე სააკაშვილიც. თავში ფეხი...

„ჩვენ გვჭირდება დიდი მოთმინება, სანამ ნატოს სრულფასოვანი წევრები გავხდებით“ – ეს სიტყვები, რა თქმა უნდა, სააკაშვილს ეკუთვნის და... მოკლედ, ნატოში გასაწევრიანებლად არ გვჭირდება დემოკრატიული არჩევნები, არ გვჭირდება თავისუფალი მედია, არ გვჭირდება დამოუკიდებელი სასამართლო და კონკურენტული ბიზნეს–გარემო... გვჭირდება მოთმინება და უნდა ვითმინოთ სააკაშვილის თავხედობა, გაბაშვილის უტიფრობა, წიკლაურის სიბრიყვე, ხაჩიძის უვიცობა, ბობოხიძის უზრდელობა... ეს ყველაფერი უნდა ვითმინოთ და, კიდევ, უნდა ვითმინოთ ავღანეთში დაღვრილი სისხლი. უნდა მოვითმინოთ ბევრი რამ და ბევრი რამ უნდა დავივიწყოთ. უნდა დავივიწყოთ, რომ უამრავ ოჯახს ბინა კი არა, ავტოფარეხიც კი არ აქვს, რომელშიც იცხოვრებდა და არ აქვს სამსახური, რომ იქირავოს ბინა და აქვს შემთხვევითი შემოსავლები და ამიტომ საცხოვრებლად ქირაობს ავტოფარეხს და როდესაც გიორგი ყოჩიაშვილის გაწმენდილი კოლექტორები წყალს ვეღარ გაატარებენ და ადამიანები დაიღუპებიან, თბილისის მერი გამოვა და იტყვის – აბა, რა ეგონათ, ავტოფარეხს ზედ კოლექტორზე რომ დგამდნენო.

„ქონებრივი დეკლარაციის მიხედვით, დედაქალაქის მერის, გიგი უგულავას ოჯახი უძრავ ქონებას არ ფლობს. თბილისის მერის 2011 წლის ქონებრივი დეკლარაცია საჯარო სამსახურის ბიუროს ვებგვერდზე დღეს გამოქვეყნდა. მერის მიერ წარდგენილ დეკლარაციაში, ნახევარზე მეტი გრაფა ცარიელია – მერს და მისი ოჯახის წევრებს საკუთრებაში არ აქვთ არც უძრავი ქონება, არც მოძრავი ქონება, რომლის ღირებულება 10 000 ლარს აღემატება და არც ფასიანი ქაღალდები. ასევე, მერი და მისი ოჯახის არც ერთი წევრი არ მონაწილეობს სამეწარმეო საქმიანობაში და შესაბამისად, დეკლარაციის მიხედვით, მერის ოჯახის შემოსავალი მხოლოდ მისი და მისი მეუღლის შრომის ანაზღაურებაა“ – გასულ კვირაში წავიკითხე.

არა, ისინი არ ფლობენ უძრავ ქონებას, სამაგიეროდ ფლობენ ლუქს–პალატებს ვენის სამშობიაროებში და საპატიო ლოჟებს დიდ სპორტულ ღონისძებებზე – ლიგის ფინალი, ევრობასკეტი, მუნდიალი, რაგბის მსოფლიო თასი...

ისინი პალამენტის რეგლამენტსაც ფლობენ.

„პარლამენტში ახალი ჯილდოები - „თავისუფლების ორდენი“ და „პარლამენტის მედალი“ შემოაქვთ. შესაბამისი ცვლილება პარლამენტის რეგლამენტში შედის. კანონპროექტით განისაზღვრება „თავისუფლების ორდენისა“ და „პარლამენტის მედლის“ შემოღებისა და გაცემის სამართლებრივი საფუძვლები. პროექტის თანახმად, თავისუფლების ორდენი გადაეცემათ როგორც საქართველოს მოქალაქეებს, ისე მოქალაქეობის არმქონე პირსა და უცხოელს. ხოლო პარლამენტის მედლით, პარლამენტის აპარატში მომუშავე საჯარო მოსამსახურეებს დააჯილდოებენ. კანონპროექტის ავტორი და ინიციატორი საპროცედურო საკითხთა საპარლამენტო კომიტეტის თავმჯდომარე ხათუნა გოგორიშვილია“. 

საინტერესო ის არის, როგორი თავისუფლების მედალს შემოიღებენ – იმ თავისუფლებისას, როგორი თავისუფალიც იყო პატიმრობაში მყოფი მერაბ კოსტავა, თუ იმ თავისუფლებისას, რომლის დასასრულსაც მიხეილ სააკაშვილი და მისი ნაც–ბოზ–პიდ ბანდა გრძნობენ! და სხვებიც – არქიფო სეთურის თქმისა არ იყოს, პირიქით და უკუღმა რომ არის და მაინც ერთი როა. აი, მაგალითად...

„ქრისტიან-დემოკრატ" ლევან ვეფხვაძეს ბიძინა ივანიშვილთან დაკავშირებით შექმნილმა პოლიტიკურმა სიტუაციამ, იაკობ გოგებაშვილის ჯიუტი თხები გაახსენა, როდესაც ორი ჯიუტი თხა ხიდზე ერთმანეთს ეჯახება და ორივე წყალში ვარდება. როგორც „ქრისტიან-დემოკრატმა“ ლევან ვეფხვაძემ პარლამენტის დღევანდელ რიგგარეშე სხდომაზე განაცხადა, ამ შემთხვევაში ეს ჯიუტი თხები მართლაც წყალს წაუღია, მაგრამ შეიძლება ამ წყალს ქვეყანაც წაჰყვეს. მისი თქმით, ერთი მეორეს ნატურალიზაციის გზით არ აძლევს მოქალაქოებას და „კანონს ეძებს“, მეორეს კი მოქალაქეობის მიღებაზე არ შეაქვს განაცხადი და ამბობს, რომ თავს არ დაიმცირებს“. 

როდესაც ლევან ვეფხვაძეს ბიძინა ივანიშვილთან დაკავშირებით შექმნილი პოლიტიკური სიტუაცია თხებს ახსენებს, მე ლევან ვეფხვაძეზე ხვლიკები მახსენდება – ჰალსტუხიანი ხვლიკები, ასევე – ოთხი შტატივი და ერთი ჩითის კაბა.

სააკაშვილს და გია ბარამიძეს ნინო კალანდაძის დანახვაზე ყოველთვის ახსენდებათ ქალის სურნელი, ოღონდ ის კი არა, ალ პაჩინო და ლიბერალ–პიდარასტების დედების დამაჯერებელი გინება, არამედ თვითმფრინავის ტუალეტიდან გამომავალი ქალის სურნელი.

ისე, შენ „თვითმფრინავის ტუალეტიდან პირდაპირ პოლიტიკაში მოსული“ ეძახე და, ქე ჩამოგვართვა მონასტერი – გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ნაწილი, საბჭოთა კავშირის დროიდან მოყოლებული არ იმყოფებოდა საქართველოს საზღვრებშიო.

მაგ გოგოზე არც ღირს სერიოზულად ლაპარაკი. ის თვითმფრინავი რომ არა, გასულ კვირაში ზემელზე იდგებოდა – მეც პიდარასტი ვარო.

მაგრად არის გადარჩენილი – საჭირო ოთახში საჭირო დროს და საჭირო მომენტში აღმოჩნდა.

„სარეგისტრაციო მოსაკრებლების შესახებ“ კანონში საჭირო დროს და საჭირო მომენტში

შედის ცვლილებები – მოტო და ნიჩბიანი ნავები ყოველწლიური მოსაკრებლისგან გათავისუფლდებიან. კანონპროექტი პარლამენტის საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტმაც განიხილა. როგორც ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრის მოადგილე ნათია მიქელაძემ განაცხადა, ინიციატივა პრეზიდენტს ეკუთვნის.

ამ სასიხარულო ინფორმაციას მეორე სასიხარულო ინფორმაცია უნდა მოვაყოლო: „საქართველოში ველოსიპედის იმპორტი გაიზარდა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახურის ინფორმაციით, 2011 წელს იმპორტირებულია 66 ათასი ცალი ველოსიპედი. 2009 წელთან შედარებით იმპორტის ზრდამ 165%, ხოლო 2010 წელთან შედარებით 37% შეადგინა“.

ნუ... სიტყვები არ მყოფნის... ფრანგებს აქვთ „ტურ დე ფრანსი“, იტალიელებს – „ჯირო დ’იტალია“, ჩვენ კი გვექნება „Saakhov Races“. არ გვეკუთვნის თუ რა?! ფეხბურთს რომ შუშანიკის დროიდან ვთამაშობთ, ეს ყველამ იცის, მაგრამ ალბათ ყველამ არ იცის, რომ ერთ დროს რომში, მარსის მოედანზე, ველოსიპედზე შემომჯდარი ფარსმან ქველის ქანდაკება იდგა.

ჰო, ჰო – ვამრავლოთ ველოსიპედები და, თუ, ღმერთმა არ ქნას და, რუსი ისევ შემოგვესევა, შეშინებული თაგვის ფერი დავით ბაქრაძე, სანამ ქლიბების მსოფლიო სიმპოზიუმზე გაემგზავრება, დაგვიბარებს – კოვზები გადაყარეთ, სპიცებით აღიჭურვეთო.

კიდევ ერთი სასიხარულო ინფორმაცია, ანუ „კიდევ ერთი ეპიზოდი დავით კეზერაშვილის ცხოვრებიდან: „საქართველოს ლატარიის კომპანია“ მომხმარებელს მორიგ სიახლეს სთავაზობს. როგორც „ინტერპრესნიუსს“ კომპანიიდან აცნობეს, დღეიდან გაყიდვაშია ახალი მომენტალური ლატარიის ბილეთი „ტირი“, რომლის ღირებულება 1 ლარია, ხოლო მაქსიმალური მოგება - 2500 ლარი. თამაშის წესი მარტივია. „გადაფხიკეთ საფარი, გაარტყით მიზანს (•) და მოიგეთ შესაბამისი პრიზი; გაარტყით 3 მიზანს და მოიგეთ 1 ლარი; გაარტყით 4 მიზანს და მოიგეთ 2 ლარი; გაარტყით 5 მიზანს და მოიგეთ 5 ლარი; გაარტყით 6 მიზანს და მოიგეთ 10 ლარი; გაარტყით 7 მიზანს და მოიგეთ 50 ლარი; გაარტყით 8 მიზანს და მოიგეთ 2500 ლარი; გადაფხიკეთ 2X ველი და გააორმაგეთ მოგება“, - აცხადებენ საქართველოს ლატარიის კომპანიაში“.

წაგებული ომის მინისტრი და მისი უკვდავი სლოგანი – „შეეჩვიე მოგებას“. წაგებული ომის მინისტრი იცინის და გვთავაზობს ლატარიის ბილეთს სახელწოდებით „ტირი“. თუმცა, ის მომეწონა – გაარტყიო. გავარტყათ მიზანს ოქტომბრის ბოლოს და დავიბრუნოთ საქართველო ნოემბრის დასაწყისში.

„ბურთი და მოედანი აგერ არის და თუ კარგად და სწორად დაარტამენ და კარს კარგად დაუმიზნებენ, შეიძლება ერთი გოლიც კი შეაგდონ. თუმცა, თუ ასე გაგრძელდა, შორს ააცილებენ ამ კარს“, – გასულ კვირაში განაცხადა მედროვეთუხუცესმა გიგი წერეთელმა.

ოეეე, გიგიიი!!! მიხეილ თავხელიძე და გიგა ნასარიძე აგერ არიან, აგერ არიან გია ნოდია და ზურაბ ჯაფარიძე. კარგად დაუმიზნე და გაარტყი! თქვენ კი გაგარტყათ „არმაგედონის“ ზანგმა!!!

„სოფლის მეურნეობის მინისტრმა ზაზა გოროზიამ გურიის რეგიონში, სოფელ ნარუჯაში, მოცვის პლანტაციები დაათვალიერა და ადგილობრივ ფერმერებს შეხვდა. სამინისტროს ონფორმაციით, მოცვის წარმოების ხელშეწყობის პილოტური პროგრამა, სამინისტროს ინიციატივითა და სოფლის მეურნეობის კორპორაციის მხარდაჭერით, 2011 წლის გაზაფხულზე დაიწყო“ – ამოვიკითხე მოძმე სააგენტოს ფურცლებში.

მოცვის პლანტაციებიო...

რაო, ბიჭებო, კუჭები ხომ არ აგეშალათ?!

„ამერიკული ჯიშის ლურჯი მოცვის 10 სახეობა 5 ჰექტარ მიწის ნაკვეთზეა გაშენებული. პროგრამა მიზნად ისახავს საქართველოში მოცვის პირველადი წარმოების განვითარებას“ – ესეც იქ ეწერა.

რაო, ბიჭებო, უკვე მოგაკითხათ „არმაგედონის ზანგმა“?

ს.მ. (საქმეს მივხედოთ) – უსინდისო არჩილია, აქ რომ მოგვიყვანა... – ქართულად თქვა გედეონმა.

– რა თქვა?– მკითხეს მე.

– მე თქვა... ჩვენ აქ მოდი, არჩილი არის! – უკვე ფრანგულად დაიწყო გედეონმა – სად არის, აქ მოდი თქვით!.. მე იმ სალახანას კბილებს ამოვამტვრევ.

უკანასკნელი ფრაზა გედეონმა სრულიად უშეცდომოდ თქვა, რადგან მისი გამოთქმის დიდი პრაქტიკა ჰქონდა.

(ოთარ ჩიჯავაძე, „თვითმკვლელები“)