Quo Vadis, Vano? ევროპული ფასეულობები vs. „ევროპული ფასეულობები“

Quo Vadis, Vano? ევროპული ფასეულობები vs. „ევროპული ფასეულობები“

რამდენიმე საათიღა გვაშორებს იმ ზოგთაგან ნანატრ მომენტს, როცა საქართველოს დედაქალაქის მთავარ გამზირზე, საქართველოს პარლამენტის შენობის წინ, ევროპაზე გულშევარდნილთა მრავალრიცხვოვანი ბატალიონი შეიკრიბება და ომახიანად განაცხადებს, რომ მათ ევროპის გარეშე ცხოვრება ვერ წარმოუდგენიათ!

მართალია, სწორედ მათი წყალობით ეს შენობა უკვე აღარაა პარლამენტის შენობა (იმედია, დროებით) და შეიძლება მაინცდამაინც არც თბილისის დედაქალაქობა ეპიტნავებოდათ (თბილისში მრავალჯერ გაწბილებულებს), ხოლო რუსთაველის გამზირზე, რაც მაგათ ქართველ ხალხზე უძალადიათ, წესით – მიწა უნდა ეხსნებოდეთ ფეხქვეშ, მაგრამ უნდა ამ ხალხს თავისი ევროპული არჩევანი დაადასტუროს, და!.. (D:D:D)

მათი ოცნება ყოველთვის იყო ევროპაში მოხვედრა!..

მაშინაც, როცა ჯიბეში 40 ლარიც არ უჭყაოდათ, და მერეც, როცა ევროპის საუკეთესო სასტუმროები მოიჯირითეს! მათ ყოველთვის უყვარდათ ეიფელის კოშკის წინ „ჩაკარტიჩკება“ და ბარსელონაში რამბლაზე გულავი, ძალიან მოსწონდათ ამსტერდამის წითელ უბანში თვალისთვის წყლის დალევინება, ვენეციაში რიალტოს ხიდის ქვეშ გონდოლაზე წამოწოლა, და მილანში თუ ლოზანაში საათების შეძენა, არც კოპენჰაგენში „ნიჰავენზე“ ლუდის დაგემოვნებაზე ამბობდნენ უარს და არც მიუნხენში “ოქტობერფესტზე” ხალისს იკლებდნენ, “მულენ რუჟის” დამფასებელი მუშტრებიც იყვნენ და ლისაბონის 5-ვარსკვლავიან სასტუმროში 80 მეძავის დაქირავების და „ცოლებად“ შეყვანის შნოც ჰქონდათ, ბიჭებს… არც გოგოები აკლებდნენო, როგორც გაგვიგია…

მოკლედ, უყვარდა ამ ხალხს „ევროპული ფასეულობები“ და თურმე, ევროპული არჩევანია მათი მიზანი, რომელიც სიცოცხლეზე მეტია…

და ამ სიყვარულს სტრასბურგის და ბრიუსელის ევროპარლამენტების, ადამიანის უფლებათა სასამართლოს, თუ ჟენევის ტბის ფონზე გადაღებული სურათებით ადასტურებდნენ… მათ შეეძლოთ იმ დიდი ევროპელების სახელებით კარგად ოპერირება, რომლებთანაც თანაზიარობას მუდამ გვიმტკიცებდნენ – ადენაუერი იქნებოდა ეს, დე გოლი, შუმანი, თუ დე გასპერი… (ხოლო ვინაც ეს სახელები არ იცოდა, არ იმჩნევდნენ)…

როდესაც მოვიდნენ, ხალხს დაჰპირდნენ – ჩვენ თქვენ ევროპაში მიგიყვანთო!!!

დაჰპირდნენ ღიმილით… ისეთი გულწრფელი ფიცით, რომ უხერხულიც კი იყო ამაში ეჭვის შეტანა… მით უფრო, რომ ცოლიც ევროპელი ჰყავდა მთავარ დამპირებელს, განათლებაც იქ ჰქონდა მიღებული და ევროპაში ლამის ენა არ იყო დარჩენილი, რომელზეც არ სხლავდა!..

და დღეს მათ გულზე ხელის დადებით (რაც არასდროს არ უჭირდათ!) შეუძლიათ განაცხადონ, რომ თავიანი დანაპირები შეასრულეს!

მათ მიიყვანეს ქართველი ხალხი ევროპაში!

ნუ გიკვირთ! ეს რეალობაა!

ჯერ ერთი, მათ მართლაც მიიყვანეს, უფრო სწორად – ჩაიყვანეს, სულ ცოტა, ნახევარ მილიონზე მეტი ადამიანი ევროპაში. არაოფიციალური მონაცემებით, დაახლოებით 200,000 ქართველია დღეს საბერძნეთში, საშუალოდ 50-50 ათასი – გერმანიაში, იტალიაში, ესპანეთში და პოლონეთში, ამაზე ბევრად ნაკლები არაა საქართველოს მოქალაქეთა რაოდენობა საფრანგეთში, დიდ ბრიტანეთში, პორტუგალიაში, ჩეხეთში… ეს ხალხი მუშაობს იქ – კი არ ისვენებს ზოგიერთებივით… მუშაობენ თავგადაკლული და ისე ეზიარნენ ევროპულ ფასეულობებს, რომ მეტი არ შეიძლება… ზოგიერთ მათგანს რამდენიმე წელია საკუთარი ოჯახი არ უნახავს და სხვის ოჯახების წევრებზე ზრუნავს, ევროპაში გადახვეწილი…

მაგრამ ისინიც კი, ვინც საქართველოში ვართ დარჩენილი, ჩვენმა ევროპისკენმისწრაფებულმა ნაცმოძებმა, ადგილზევე გვაზიარეს „ევროპულ ფასეულობებს“… ოღონდ იმას – არა, რასაც ლოზუნგებით გვპირდებოდნენ… და არც იმას, რაც საკუთარი თავისთვის, ცოლ-შვილებისა და საყვარლებისთვის ემეტებოდათ მხოლოდ…

რასაც განუხრელად გვაზიარეს, ეს ის „ევროპული ფასეულობები“ იყო, რომელზეც ევროპამ დიდი ხანია უარი თქვა…

ეს იყო პოლიტიკური მოწინააღმდეგეების ამოძირკვის ისეთი მეთოდები, რომლებსაც ფაშისტურ გერმანიაში იყენებდნენ… ეს იყო ისეთი წესრიგი და კრიმინალის შემცირება ნულოვანი ტოლერანტობის იმ მეთოდებით, რომლის აპოლოგეტები მუსოლინი და ჰიმლერი იყვნენ… ეს იყო ისეთივე პარტიული შეკრებები და ხალხის მობილიზება რაიონებიდან, როგორც ერიხ ჰონეკერს და და ენიკოლაე ჩაუშესკუს უყვარდათ… ეს იყო ისეთივე საშიში ფარსი ქვეყნისათვის ქონების ჩუქებისა, როგორც ნაცისტურ გერმანიაში და ენვერ ხოჯას ალბანეთში თუ ნახავდით… ეს იყო ისეთივე ვიწრო წრისათვის აშენებული სამოთხე, როგორც ბროს ტიტომ შექმნა იუგოსლავიაში…

ზოგიერთ რამეში კი უფრო „წინ“ (უკან!) წავედით კიდეც… ისეთი ხელმისაწვდომი განათლება და ჯანდაცვა, რაც ნაცმოძრაობამ მოგვიტანა, ნამდვილად იყო ინგლისში ან ჰოლანდიაში – ოღონდ, მე-19 საუკუნის შუახანებში! ხოლო ისეთი სამართალი, როცა ბრალდებულის გამართლება 1000-დან 1-2 შემთხვევაში თუ ხდებოდა – ფრანკოს ესპანეთს და სალაზარის პორტუგალიასაც შეშურდებოდა! მათ აღადგინეს ლუი-მე-14-ის დროინდელი “ირმების ბაღის” და სტუმარი გოგონებისათვის ძვირფასი საჩუქრების ჩუქების გულუხვი ტრადიცია… მაკიაველიც კი განცვიფრებული დარჩებოდა ლიდერობის და მართვის მის მიერ აღწერილი მეთოდების კვინტესენციური განვითარებით, რაც მიხეილ სააკაშვილმა და მისმა ლიდერშიფმა მოახერხეს (ფსევდოპოზიციური პარტიების რუდუნებით მოშენებაზე რომ აღარაფერი ვთქვათ!)… იოზეფ გებელსს აღტაცებაში მოიყვანდა „რუსთავი2“-ის რეპორტაჟები თუ ციტირების/თარგმნის „ტექნოლოგია“, ტაბულას „მოქნილობა“ და „იმედის“ „მოდელირებული ქრონიკის“ მასშტაბები!.. გლდანის ციხის კადრები რომ ენახათ, და ცოცხის გამოყენების ნაცმოძურ მეთოდებს გაცნობოდნენ, ბორჯიების ოჯახი და ტორკვემადას საძმო, დარწმუნებული ვარ, რიგით მსმენელებად ჩაწერასაც არ იუკადრისებდნენ ციხის ჯალათების კურსებზე… ნაცმოძრაობის ბოსების მიერ პრაქტიკაში დანერგილი „(ა)მორალურ კოდექსით“ ბალთაზარ კოსაც მოიხიბლებოდა, უეჭველად… სპექტაკლებს ნერონზე უფრო დიდი გაქანებით დგამდა, ხოლო საკუთარი თავის ფუფუნებაში ჩაფლობის, დასვენების, ამოყორვის, გახდომის, თუ მასაჟირებისთვის დახარჯული ხარჯებით მიხეილ სააკაშვილმა და მისმა პოლიტელიტ-ამფსონებმა კარგა ხანია კალიგულას და დომიციანეს გადაჭარბეს…

აი, რომელ “ევროპელებზე ჰქონდათ სწორება 19 აპრილის ევრომოყვარულებს… აი, ის „ევროპული ფასეულობები“, რომლისკენაც მიგვაქანებდნენ ევროპაზე მეოცნებე ჩვენი ექს-ლიდერები…

როგორც იმ ცნობილ ანეგდოტშია ჯოჯოხეთის შესახებ – ის, პირველად დაპირებული (ჟენევის დეკლარაცია, ადამიანის უფლებების დაცვის საყოველთაო პრიმატი, კერძო საკუთრების ხელშუხებლობა, განათლება და ჯანმრთელობა, როგორც ადამიანის უფლებები, ადენაუერი, შუმანი, დე გასპარი… დემოკრატია, გამჭვირვალობა, სამართლის უზენაესობა…) – მხოლოდ რეკლამა იყო, ხოლო ნაცმოძრაობის მიერ შექმნილი რეალობა, – სწორედ ის აღმოჩნდა, რაც ევროპამ დიდი ხანია მოიცილა, როგორც საზარელი კოშმარი და გაემიჯნა, როგორც აბსოლუტურად მიუღებელს.

ასე რომ, როდესაც ფლიდების და მომხვეჭელების, სხვათა კორუფციასთან მებრძოლი კორუმპირებულების, ადამიანთა დამცირების და უფლების შელახვის მაგისტრების, და მათი მოუღალავი ადეპტების, აღლუმი დაიწყება, კარგად უნდა ვკითხოთ მათ, კერძოდ რომელი ევროპისკენ უნდოდათ ჩვენი წაყვანა! კერძოდ რა მიაჩნიათ მათ “ევროპულ ფასეულობებად”!

P.S. თუმცა, ხომ ვიცით, რომ ისეთივე უტიფარ პასუხს გამოაცხობენ იმწამსვე, როგორც მთელი ათი წელი აცხობდნენ – ჩვენი მარშალ ბეტანკურები და დუილიოები…