საპარლამენტო უმრვლესობის ერთ-ერთი ლიდერი, პარლამენტის პირველი ვიცესპიკერი მიხეილ მაჭავარიანი აცხადებს, რომ სტრატეგიული ობიექტების საკონტროლო პაკეტის სახელმწიფოსთვის დარჩენის საკანონმდებლო გარანტიები აუცილებლად გადაიხედება.

როგორც მიხეილ მაჭავარიანმა “პრესაჯი.ტვ“-თან საუბრისას აღნიშნა, მისი პირდაპირი მოთხოვნაა, რომ კანონპროექტის მეორე მოსმენით განხილვისას ამ საკითხს აუცილებლად დაუბრუნდნენ და პირობას დებს, რომ ასეც მოხდება. გარდა ამისა, მან საუბრისას ახსენა ახალი პროექტი, რომლის დეტალებზე საუბარი არ სურს, მაგრამ აცხადებს, რომ ნავთობისა და გაზის კორპორაცია ამ პროექტის განხორციელების შემთხვევაში იმაზე მეტ სარგებელს ნახავს, ვიდრე ტრანზიტის 10%-ია.

კონკრეტულად რა პროექტს გულისხმობს და ხედავს თუ არა რაიმე საფრთხეს სტრატეგიული ობიექტების აქციების საფონდო ბირჟაზე გატანაში, ამ საკითხებთან დაკავშირებით „პრესაჯი.ტვ“ მიხეილ მაჭავარიანს ესაუბრა.

მიხეილ მაჭავარიანი: საუბარი არის აქციების საფონდო ბირჟაზე გატანაზე და საფონდო ბირჟაზე არიან ის მოთამაშეები, ვინც ასეთი საკითხებით არიან დაინტერესებულნი. ამასთან, აქციების 51% რჩება სახელმწიფოს გამგებლობის ქვეშ. აქ საუბარია 49%-ის გატანაზე და საუბარია იმაზე, რომ გაიზარდოს ამ კომპანიების მიმზიდველობა და საქართველოს მიმართ გაიზარდოს ინტერესი, რათა მოზიდული იქნას ფული.

კომპანიის წარმატებულობა იზომება იმით, თუ მისი აქციები საფონდო ბირჟაზე რა ღირს. თუ ჩვენი მენეჯმენტი იქნება ცუდი, როგორ მოვიზიდოთ ინვესტიცია? სხვათა შორის, თავის დროზე მთავრობის ერთ-ერთი მოტივი ისიც იყო, რომ გაზრდილიყო სახელმწიფო კომპანიების მენეჯმენტი. ამიტომაც მივიღეთ ის გადაწყვეტილება, რომ 51% რჩება სახელმწიფოს და არ არის საფრთხე, რომ ეს გაიყიდება.

არსებობს იმის გარანტია, რომ ეს არ გაიყიდება?

- საპარლამენტო სესიაზე, როდესაც ეს კანონპროექტი პირველი მოსმენით იხილებოდა, მე სესიაზე არ ვიყავი, მაგრამ პირობას გაძლევთ, რომ მეორე მოსმენისას ჩვენ ამ საკითხს აუცილებლად დავუბრუნდებით. როგორც ვიცი, „ნავთობისა და გაზის კორპორაციის“ კანონმდებლობაში ეს ასახული უნდა ყოფილიყო.

არ არის. უფრო მეტიც, წერია, რომ „ვიდრე ხელისუფლება“ რაღაც პროცენტს ფლობს, რაღაცეები ასე დარეგულირდება. ეს სიტყვა - „ვიდრე“ - ხომ უშვებს იმის შესაძლებლობას, რომ როდესღაც ამ წილის მფლობელი ხელისუფლება აღარ იქნება?

- კი, ბატონო. მაგრამ აქვე მინდა, აღვნიშნო, რომ ამ ეტაპზე საუბარია მხოლოდ ნავთობისა და გაზის კორპორაციაზე და რკინიგზა საერთოდ არ იყიდება. რაც შეეხება ამის კანონმდებლობაში ასახვას, რომ სახელმწიფო იქნება 51%-ის მფლობელი, აუცილებლად მოხდება. თუმცა, აქვე იმასაც ვიტყვი, რომ რკინიგზა აუცილებლად დარჩება სახელმწიფო მფლობელობაში. ანუ, საკონტროლო პაკეტი იქნება სახელმწიფოს ხელში, მით უმეტეს, რომ ამ ეტაპზე საერთოდ არ დგას რკინიგზის გაყიდვის საკითხი.

ჩემი პირადი მოსაზრება თუ გაინტერესებთ, გეტყვით, რომ მე ამაში სახიფათოს ვერაფერს ვხედავ, თუ, რა თქმა უნდა, ხაზს ვუსვამ, თუ საუბარია იმაზე, რომ 51% დარჩება სახელმწიფოს მფლობელობაში.

თქვენ ხედავთ იმის საფრთხეს, რომ შეიძლება 51% აღარ იყოს ხელისუფლების ხელში?

- მე ვერ ვხედავ.

რა გარანტიაა, რომ სახელმწიფოს დარჩება?

- ეს არის საკითხები, რომელიც, მე როგორც ვიცი, კანონპროექტის პირველი მოსმენით განხილვისას სესიაზე დაისვა და კიდევ ვიმეორებ, რომ ამ საკითხებს პარლამენტში დავუბრუნდებით.

ის 10%, რასაც საქართველო იღებს ტრანზიტის საფასურად, ვის ხელში დარჩება და სახელმწიფო ამით რა სარგებლობას ნახავს?

- უკვე ნახულობს.

ეს გასაგებია, რომ ახლა ნახულობს, მაგრამ 49%-იან წილს რომ გაასხვისებს, მერე ხომ ამ 10%-ის 51% დარჩება და ეს გაზის საფასურში აისახება?

- ასეთ ოპერაციულ საკითხებზე, სჯობს, თავად კორპორაციას ან მთავრობას დაელაპარაკოთ. თუ აქ საუბარია თანხის მოზიდვაზე, ცხადია, მერე ამ მოზიდულ თანხასაც გაყოფ. მაგრამ, თუ შენ ეს თანხა იმისთვის მოიზიდე, რომ მოდერნიზაცია მოახდინო და შემდეგ უფრო მეტი მოგება ნახო, ეს უკვე სხვა საკითხებია.

გაზსადენის მოდერნიზაცია ხომ ჩატარდა აშშ-ის მიერ მოცემული დახმარებით?

- ეს იყო მხოლოდ გაზსადენის მოდერნიზება, მაგრამ ჩვენ აქ ვსაუბრობთ სახელმწიფო კორპორაციაზე, რომელსაც ბევრი სხვა შესაძლებლობა აქვს.

მე ახლა არ მინდა, გავშალო ის, რაც ვიცი, მაგრამ ვიტყვი, რომ სახელმწიფო კორპორაციამ შეიძლება დაიწყოს რაღაცა კარგი პროექტი, რომელიც თეორიულად უფრო კარგი შედეგი მოიტანს. ამიტომაც, თუკი იმ 10%-ით თეორიულად ვიღებთ რაღაც მილიონ დოლარს, ამ ახალი პროექტიდან მივიღებთ ათჯერ მეტ დოლარს. შეიძლება, მიგანიშნოთ, რომ იმ მოზიდული თანხებით შეიძლება ისეთი პროექტი დაიწყოს, რომ უფრო მეტი შემოსავალი ნახოს კორპორაციამ, ვიდრე ამ ათი პროცენტით. ანუ, ისეთი რაღაცა გააკეთოს, რომელიც ან გაიყიდება, ან უფრო მეტი შემოსავალი ექნება და ასეთი გეგმები აქვს. შეიძლება ახლა ამაზე ვერ საუბრობს ბიზნესინტერესებიდან გამომდინარე.

ახლა ეს 10% გათვალისწინებულია გაზის იმ ფასში, რასაც დღეს მოსახლეობა იხდის და, თუკი ეს სხვა რაღაცას მოხმარდა და ნაწილი სახელმწიფომ საერთოდ დაკარგა, მოსახლეობისთვის გაზის ფასს არ გააძვირებს?

- არა. ჩვენ იმ გაზს, რომელიც მოსახლეობას მიეწოდება, ვღებულობთ აზერბაიჯანიდან და ეს ფასი არის დადგენილი.

ოპოზიცია ეჭვობს, რომ ეს თანხა ხელისუფლებას საარჩევნოდ სჭირდება და ამიტომ გააქვს საფონდო ბირჟაზე...

- აბსოლუტურად არაკვალიფიციური განცხადებაა და მე რა უნდა ვთქვა? ქვეყანას სჭირდება ინვესტიცია და, როდესაც მსოფლიოში არის კრიზისი, მთავრობას გააქვს აქციები საფონდო ბირჟაზე. ამაზე მეტი გარანტი რა შეიძლება იყოს?

რაც შეეხება იმას, თუ რაში იქნება ეს ფული გამოყენებული, თუ ოპოზიცია საარჩევნოდ გამოყენებაში გულისხმობს იმას, რომ მთავრობა დააგებს გზებს, მოახდენს საავადმყოფოების და სკოლების რეაბილიტაციას, შექმნის სამუშაო ადგილს და ჩვენი მოქალაქეების ცხოვრება გახდება უფრო კარგი, არ ვიცი, ამაში რა არის ცუდი. ისინი საარჩევნოდ გამოყენებაში ამას გულისხმობენ? ჩვენი და ყველა მთავრობის მიზანი არის, რომ კარგისკენ წავიდეთ. პრობლემები მოვაგვაროთ და ცხოვრება გავაუმჯობესოთ. მთავრობა სწორედ ამისთვის მუშაობს და ამ გადაწყვეტილების მიზანი ესეც არის.