უძრავი ქონების ბაზარზე ერთბაშად რამდენიმე ტენდენცია გამოიკვეთა. პირველი ის არის, რომ გირაოს ფასი თითქმის ბინის სარეალიზაციო ღირებულებას გაუტოლდა. გარდა ამისა, ბოლო დროს საგრძნობლად შემცირდა მეორადი ფართების გაყიდვა. მესამე ფაქტორი კი შემოდგომიდან იჩენს თავს, როდესაც სავიზო რეჟიმი გამკაცრდება.

ცნობილია, რომ 1-ლი სექტემბრიდან ქვეყანაში უცხოელთა შემოსვლა და ყოფნის ვადა იზღუდება. ქვეყანაში განუსაზღვრელი ვადით მყოფ საქართველოს მოქალაქეობის არმქონე პირებს საკმაოდ ცუდი პერსპექტივა ელით. მათ უმეტესობას ქვეყნის დატოვება მოუწევთ. ეს ადამიანები წლების განმავლობაში საქართველოში თავს არხეინად გრძნობდნენ და თანდათან უძრავი ქონების შეძენასაც მიჰყვეს ხელი, აქ სამუდამოდ დასამკვიდრებლად.

საჯარო რეესტრის მონაცემებით, 2013 წლის განმავლობაში საქართველოში (მრავალბინიან შენობაში) ბინა 1127-მა უცხო ქვეყნის მოქალაქემ იყიდა. 2014 წლის იანვარ-ივნისში კი მათ კიდევ 592 უცხოელი მიემატა. შემოდგომიდან მათ თავსატეხი გაუჩნდებათ. შესაძლოა, ქონება შერჩეთ, მაგრამ ქვეყანაში ცხოვრება ვეღარ შეძლონ. ამიტომაც, ყოველი ასეთი პოტენციური უცხოელი მყიდველი, ბინის (ან მიწის) შეძენისაგან დროებით მაინც (თუ საბოლოოდ არა) თავს შეიკავებს.

შესაბამისად, უძრავი ქონების გაყიდვის სააგენტოებში აცხადებენ, რომ სავიზო რეჟიმის გამკაცრება და ვადების შეზღუდვა მათ ბიზნესს 30%-იან ზარალს მოუტანს. გაყიდვის შემცირება კი ბინებზე ფასის კლებასაც გამოიწვევს.

როგორც ბროკერი მაია ფხალაძეც აცხადებს, მეორადი ბინების გაყიდვა ისედაც საკმაოდ გართულდა. „მეორად ბინებს ყველა თავს არიდებს თუნდაც იმიტომ, რომ ახალ კორპუსში უფრო დიდი ფართი შეიძლება გაცილებით ნაკლებ ფასად იყიდონ. თანაც, ძველ ბინებში ფართობი ძირითადად მიშენების ხარჯზეა გაზრდილი. ვისაც ცხოვრების პირობების გაუმჯობესება უნდა და ფულიც აქვს, ურჩევნია ბინა ახლაშენებულ კორპუსში შეიძინოს.

გამონაკლისი მხოლოდ ერთოთახიანი, პატარა ბინებია, მათი რაოდენობა ახალ კორპუსებში იმდენად შეზღუდულია, რომ „ხრუშჩოვკებში“ არსებულ ერთოთახიან ბინებზეც კი მოთხოვნა ძალიან მაღალია. ზოგიერთ ახალაშენებულ კორპუსში 1 კვ/მ ფართობის ფასი 1300 დოლარამდეც აღწევს, მაგრამ მიუხედავად სიძვირისა, ვისაც გადახდა შეუძლია, 80 პროცენტი სწორედ ასეთ ბინას ირჩევს“, - აცხადებს ფხალაძე.

ამ ტენდენციიდან გამომდინარე, უძრავი ქონების სააგენტოები და მაკლერები ბინებზე ფასის ზრდას ნაკლებად ელიან: „არ მგონია, საცხოვრებელი ბინების ფასი გაიზარდოს. მართალია, ზოგი ამტკიცებს, ევროკავშირში შევალთ და ბინების ფასი ძალიან მოიმატებსო, ასეთები თავიანთ ბინას არარეალურ ფასსაც ადებენ, მაგრამ ვერ ყიდიან. ჩემი კოლეგებიც ვარაუდობენ, რომ უძრავი ქონების ფასის ზრდა ნაკლებად არის მოსალოდნელი. თანაც, უმეტესობა იპოთეკით ტვირთავს ბინას და მის საფასურს ასე იხდის. სხვათა შორის, საპროცენტო განაკვეთების შემცირებასთან ერთად, ეს ბაზარი საგრძნობლად გამოცოცხლდა და თუ ბანკები პროცენტებს მომავალშიც დასწევენ, უძრავი ქონების ბაზარი კიდევ უფრო გამოცოცხლდება“, - ამბობს ფხალაძე.

სააგენტო „ბესტ ფლათის“ წარმომადგენელი სოსო მოლაშვილი კი ყურადღებას გირაოს ფასის მატებაზე ამახვილებს. მისი ინფორმააციით, მოთხოვნა უფრო იაფფასიან ბინებზეა შენარჩუნებული და, ძირითადად, გარეუბნებში, თითქმის სარეალიზაციო ფასად გირავდება. საერთოდ კი, მოთხოვნა-მიწოდების ბალანსი დარღვეულია და რეალური შეთავაზება არ არის.

„თბილისის გარეუბნებში ერთოთახიანი ბინის დაგირავება 20 000 დოლარადაც ჭირს. მისი პოვნა მომხმარებლისთვის ძალიან რთულია. მე, როგორც სააგენტოს წარმომადგენელს, ბევრად მირჩევნია ერთდროულად ათი ბინის გაყიდვაზე მქონდეს შეკვეთა და გავისარჯო, ვიდრე ერთი მოთხოვნა გირაოზე, რომელიც შეიძლება, ვერც ვიშოვო. ამ მხრივ ქალაქში საშინელი დეფიციტია. ათასში ერთხელ მსგავს განცხადებებს სოციალურ ქსელებსა და პრესაში ბინის მფლობელები თავადვე ავრცელებენ, მაგრამ სააგენტოებამდე ვერ აღწევს“, - აცხადებს სოსო მოლაშვილი.