რატომ დაუკავშირდა ეროვნულ ზარაფხანას მისი სახელი და რატომ არ დგას დღეს ძველი თანაგუნდელების გვერდით? რატომ ფიქრობს გოგლა ჟვანია, რომ საქართველოში ოპოზიციას სტრატეგიული გეგმა არ გააჩნია, რომ საზოგადოებას ალტერნატიული განვითარების გეგმა შესთავაზოს. ამის მიუხედავად, სახალხო მღელვარებას აუცილებლად შეუერთდება, რადგან მიაჩნია, რომ გარედან შეცვლილი საშინაო პოლიტიკა ხალხის მოსაწონი მაინც არ იქნება. ამ თემებზე “ვერსიას” გოგლა ჟვანია ესაუბრა.

ბატონო გოგლა, იცნობთ თუ არა “ეროვნული ზარაფხანის” ყოფილ დირექტორს, დავით ლორთქიფანიძეს, რომელიც ჩვენთან ინტერვიუში თქვენი და თქვენი ძმის შესახებ ღიად საუბრობს. რა კავშირი გქონდათ “ეროვნულ ზარაფხანასთან”?

- კი, ვიცნობ. ის გავიცანი ზურას სიკვდილის შემდეგ, მისივე ინიციატივით. მანამდე ვიცოდი მხოლოდ ის, რომ ზურასთან ურთიერთობა ჰქონდა, მაგრამ ბოლო ეტაპზე გაუფუჭდათ. დამიკავშირდა იმის გამო, რომ მითხრა, გარკვეულ ინფორმაციებს ვფლობო და შეხვედრა მინდაო.

რა ინფორმაციები იყო ეს, “ეროვნული ზარაფხანის” შესახებ თუ თქვენს ძმაზე სურდა საუბარი?

- განსაკუთრებული ინფორმაციები არ იყო. რაც შეეხება “ეროვნულ ზარაფხანას”, დღესაც არ ვიცი, ტერიტორიულად სად მდებარეობს და მასთან ვერანაირი კავშირი ვერ მექნებოდა. არც ის ვიცი, რატომ დამიკავშირდა, მაგრამ ზურასგან ვიცოდი, რომ რაღაც უსიამოვნება შეემთხვა მასთან, მაგრამ ის მაინც კითხულობდა და რელიგიურ დღესასწაულებს ულოცავდა.

ცნობილი კასეტა, რომელიც შაშიაშვილის მხრიდან მუდმივი საუბრის თემაა, საზოგადოების მხრიდან მოლოდინი, რომ, როდესმე გამოქვეყნდება, ისევ აქტუალური გახდა. შაშიაშვილი ამბობს, რომ მის გამოსაქვეყნებლად შესაბამის პოლიტიკურ მომენტს ელოდება.

- მე მგონია, რომ ასეთი კასეტა თუ საერთოდ არსებობს, პირველ რიგში, ჩემთვის უნდა გახდეს ხელმისაწვდომი. ძალიან უცნაურია, რომ აქამდე ეს კასეტა არ მინახავს და მისი არსებობა, მეეჭვება კიდეც. არ ვიცი, შაშიაშვილი რას ელოდება, მაგრამ არა მგონია, საქართველოში უფრო დაინტერესებული პირი არსებობდეს, ვიდრე ზურას ოჯახია. თუ ვინმეს, რაიმე მასალა გააჩნია, ჯერ ჩვენ არ უნდა მოგვაწოდოს? სამწუხაროდ, ისე აეწყო ჩვენი ცხოვრება, უკვე აღარ არის საუბარი იმაზე, მაღიზიანებს თუ არა ზურაზე ამდენი საუბარი. ძალიან მტკივა, მაგრამ ასეთი გახდა ჩვენი ყოფა და სხვა გზა არაა. საზოგადოებისთვის ეს თემა მუდმივად აქტუალურია და ისევ იქნება, როცა ეს საქმე გაიხსნება.

თქვენი ვარაუდით, უახლოეს მომავალში ეს შესაძლებელია?

- ეს თემა მარადიულად გაჰყვება მომავალ თაობებსაც. აქ საუბარი იმაზე კი აღარაა, რომ ერთი ადამიანი წავიდა ამქვეყნიდან, საერთოდ, პროცესები წარიმართა ძალიან დრამატულად. უნდა შეიცვალოს ხელისუფლება, რომ იმედი მქონდეს, საქმე სრულყოფილად იქნება გამოძიებული.

ერთ-ერთ შოუში ხათუნა გოგორიშვილმა განაცხადა, ჩემი ცხოვრების ყველაზე დიდი სინანული ზურაბ ჟვანიას გარდაცვალებას უკავშირდებაო და ფრაზა აღარ განუვრცია. როგორ ფიქრობთ, ეს განცხადება რას ნიშნავს?

- არ ვიცი, გოგორიშვილი რას გულისხმობდა, მაგრამ ის კი ვიცი, რომ ჩემთვის ამას დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, რას ისაუბრებენ ის ადამიანები, რომლებიც მოიაზრებოდნენ ზურას პოლიტიკური გუნდის წევრებად და დღეს სააკაშვილისა და მერაბიშვილის გუნდში გადაბარგდნენ. კარგი იქნება, თუ ამ შეკითხვას თავად გოგორიშვილს დაუსვამთ და განმარტავს, რა იგულისხმა.

ხშირად ამბობენ, რომ თქვენი ოჯახის ტრაგედიის მქონე ადამიანი უფრო რადიკალური გახდებოდა და, როცა იცი, ვინაა დამნაშავე ამ ტრაგედიაში, სხვანაირი ბრძოლის მეთოდებით იბრძვი.

- მე რომ ჩემს ემოციებს ავყვე, შეიძლება, იმაზე უფრო მკაცრი და რადიკალური გავხდე, ვიდრე წარმოგიდგენიათ. ყველაფერი გათვლილია იმაზე, რომ შედეგი მივიღო. შეიძლება, ემოცია დავხარჯოთ, კედელს შევასკდეთ და არც არანაირი შედეგი არ მივიღოთ. ჩემი მიზანია, საქმის ბოლომდე მიყვანა იმ შესაძლებლობების გამოყენებით, რაც გვაქვს. იმედია, შეიცვლება დრო და თუ იქნება რადიკალიზმის დრო, დამერწმუნეთ, უფრო მეტსაც შევძლებ.

გაზის გაჟონვის ფაქტი კიდევ ერთხელ გახდა აქტუალური, ამჯერად რამაზ კლიმიაშვილთან დაკავშირებით. ხომ არ გგონიათ, რომ ეს ბანალური სცენარის გაგრძელება იყო?

- ჩემი აზრით, ოჯახმა უნდა გააკონტროლოს, გამოძიება როგორ წავა. რაც შეეხება ზურას შემთხვევას, ზურას სიკვდილთან გაზის გაჟონვას არანაირი კავშირი არ ჰქონია. ეს ინსცენირება იყო. გაზთან ასეთი სიკვდილის დაკავშირება სიმბოლურადაა აღებული. რაღაცასთან ხომ უნდა დაეკავშირებინათ? თან - ზამთარია და ბევრი ადამიანი იღუპება გაზის გამათბობლის გაუმართავობის გამო. ყველაზე ოპტიმალური იყო გაზთან დაკავშირება. საერთოდ, ჩვენი მთავრობა და სპეცსამსახურები ხომ ამ იდეების იქით ვერ მიდიან.

თუ გაქვთ ურთიერთობა მიხეილ მაჭავარიანთან, ხათუნა გოგორიშვილთან და სხვებთან, ვინც თქვენი ძმის გუნდში მოიაზრებოდა? ტელევიზიით აჩვენებენ ხოლმე, სასაფლაოზე როგორ დადიან.

- საერთოდ, არანაირი ურთიერთობა არ მაქვს. გოგორიშვილთან ყველაზე ახლო ურთიერთობა ჰქონდა ზურას, მისი შვილის ნათლიაცაა, მაგრამ მერე, რაღაცნაირად, ურთიერთობები გაფუჭდა. ყველა ადამიანი ირჩევს თავის გზას და, აღმოჩნდა, რომ ხათუნამ სულ სხვა გზა აირჩია. რაც შეეხება დანარჩენებს, არც მე მაქვს მათთან ურთიერთობის სურვილი და, როგორც ჩანს, არც - მათ.

როგორ ფიქრობთ, თქვენი ძმა ჩაუდგებოდა თუ არა ოპოზიციას სათავეში და დაჩქარდებოდა თუ არა სააკაშვილის საწინააღმდეგო გამოსვლები, ცოცხალი რომ ყოფილიყო?

- ბუნებრივია, თუ შეიქმნებოდა ისეთი ვითარება, რომ ზურა ხელისუფლებას ჩამოშორდებოდა, ის არავითარ შემთხვევაში, არ წავიდოდა პოლიტიკიდან. თავის დროზეც შესანიშნავი შეთავაზებები ჰქონდა, რომ პოლიტიკიდან წასულიყო და თავის ოჯახთან ერთად, საზღვარგარეთ, უდარდელად ეცხოვრა, მაგრამ მას ძალიან უყვარდა თავისი ქვეყანა. როგორც მივიდა თავისი სამოთახიანი ბინით პოლიტიკაში, როცა გარდაიცვალა, აღმოჩნდა, რომ ისევ ის ბინა ჰქონდა. ზოგიერთივით სასახლეები არ აუშენებია. სახელმწიფო სამსახური ხომ არ იძლევა მომენტალურად გამდიდრების შესაძლებლობას, რა თქმა უნდა, თუ პატიოსანი ხარ. ზურასაც სთავაზობდნენ ასეთ მყისიერ გამდიდრებას, მაგრამ ის ამისთვის არ მოსულა პოლიტიკაში. მას მიაჩდა, რომ რაღაცის შეცვლა შეეძლო. არადა, ის რომ პოლიტიკას ჩამოშორებოდა, უდავოდ, დღეს ცოცხალი იქნებოდა.

ბატონო გოგლა, რატომ არ ხართ სახალხო კრების რიგებში?

- ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, არც არავის შემოუთავაზებია. როცა იქმნებოდა, საქართველოშიც კი არ ვიყავი. სიმართლე გითხრათ, ვერ ვხედავ აუცილებლობას, რომ აქტიური პოლიტიკური ნაბიჯები გადავდგა. მე ერთხელ გადავდგი ეს ნაბიჯი, რადგან მჯეროდა, რომ გაამართლებდა. არ ვარ ჩემი ძმასავით მოწოდებით პოლიტიკოსი, მაგრამ თუ მივალ ვინმესთან, დარწმუნებული უნდა ვიყო, რომ ჩემი აქტიურობა რაიმეს შეცვლის. ახლა რომ სადმე მივიდე და გავხდე ერთი მთავართაგანი, ეს ჩემი მიზანი არაა. არ ვარ პასიური ადამიანი და არც პოლიტიკურ პროცესებს ვარიდებ თავს. მე ორიენტირებული ვარ შედეგზე და არა მორიგ იმედგაცრუებაზე. ბევრი ახალი სახე გამოჩნდა, მყისიერი მაღალი რეიტინგები რომ მოიპოვეს, მაგრამ საზოგადოებამ ახლა მათგან იწვნია მორიგი იმედგაცრუება და არ მინდა, მეც ასეთ ადამიანად ვიქცე.

კრებაში არის ნონა გაფრინდაშვილი, რომელთანაც, ერთ დროს, აქტიური პოლიტიკური ურთიერთობები გქონდათ, მაგრამ არის ბურჯანაძეც, რომლის მიმართ იგივე დამოკიდებულება არ გაქვთ. ეს ორი უკიდურესობა ხომ არ გიშლით ხელს?

- არ მეგულება საქართველოში ადამიანი, ნონა გაფრინდაშვილს რომ პატივს არ სცემდეს და, მათ შორის, მეც. მან, როგორც ჩანს, ჩათვალა, რომ რაღაცის შეცვლას შეძლებს და ამიტომ არის იქ, მე ასე არ ვთვლი. არა მგონია, რომ ჩემი იქ მისვლით რაიმე სარგებელს მოვუტან მოძრაობას. უკიდურესობები ხელს არ მიშლის. ნინოს საქციელში ახლა გულწრფელობას ვხედავ. ჰქონდა ბევრი შეცდომები, მათ შორის ისიც, რომ, როცა ქვეყნის პირველი პირი ხარ და შენს ერთ სიტყვაზე ბევრი რამეა დამოკიდებული, უნდა გადადგა საჭირო ნაბიჯი. როცა პრეზიდენტი ხარ, პოლიტიკოსმა ეს მომენტი ხელიდან არ უნდა გაუშვა.

კრების გარდა, ძალიან აქტიურობს “ქართული პარტიაც”.

- ჩემთვის ეს ძალა ცოტა უცნაური გაერთიანებაა. ისეთი ადამიანები არიან გაერთიანებული, არასდროს რომ არაფერი აკავშირებდათ ერთმანეთთან. ოქრუაშვილია და - საზღვარგარეთაა, გაჩეჩილაძემ ბევრჯერ გააწბილა ქართველი ხალხი, კიწმარიშვილი “ვარდების რევოლუცის” შემოქმედი იყო და, ვერ ვიტყვი, რომ თავისი ქვეყნისთვის რაიმე კარგი გაუკეთებია. პარტია ის ხომ არაა, 4 კაცი შეიკრიბოს და განცხადებები აკეთოს? მე მახსოვს, ზურა როგორი ოპოზიციონერი იყო. ესენი ორიენტირებულები არიან იმაზე, მიშა რა სისულელეს ჩაიდენს, რომ მერე კომენტარი გააკეთონ. ეს არ არის ოპოზიცია, ესენი არიან მიშას კომენტატორები. ოპოზიცია საზოგადოებას უნდა სთავაზობდეს განვითარების ალტერნატიულ გზას.

თუ გაზაფხულზე მოვლენები გამძაფრდება, სად იქნება თქვენი ადგილი?

- თუ დაიწყება სახალხო გამოსვლები, ვიქნები ხალხის გვერდით. ისე გავერევი მათში, როგორც აქამდე ვიყავი ყოველთვის. თუ ვინმეს შეუძლია, რაიმე გადაწყვიტოს, ეს - ქართველი ხალხია. გარედან შეცვლილი ვითარება ჩვენი სასიკეთო მაინც არასდროს იქნება.